"Przeterminowane", czyli dziewice po trzydziestce - Netkobiety.pl

Moim zdaniem wciąż pokutuje relikt pewnej epoki, kiedy kobiety nie pracowały i nie były w stanie samodzielnie się utrzymać. Również pewien atawizm, bo kobieta najzwyczajniej jest słabsza fizycznie, łatwiej ją skrzywdzić, więc bezpieczniej dla niej nie być samą. Zwłaszcza - wciąż pozostaję przy tych atawizmach - w ciąży i w czasie wychowywania dzieci.

Oczywiscie, ze milosc liczy sie w kontaktach romantycznych, jednak nie tylko milosc.
Nie wiem czy jest to postepowosc czy zwykla logika.

Wyprowadzilam sie z domu rodzinnego i z miasta rodzinnego w wieku 18 lat. Nie mialam juz wtedy chlopaka bo z moim pierwszym i jedynym chlopakiem rozstalam sie zanim skonczylam 17 lat. Ze soba mialam jedna walizke i male pieniadze czesciowo odlozone przy pomocy pracy w supermarkecie, a czesciowo od mojego ojca.
Pozniej nastapil bardzo trudny okres w ktorym musialam sama ogarnac nowe zycie w innym kraju.
Bylo ciezko, bylam w bardzo duzej biedzie ekonomicznej. Pozniej dostalam bardzo dobrze platna prace, juz umialam jezyk, znalazlam przyjaciol.
Mialam dwa romanse, jedna wielka milosc i swietne przyjaznie.  Mialam trzy prace na raz, chodzilam do szkoly.
Stracilam moja wielka milosc z powodu smierci.
Pozniej zamieszkalalismy z moim najlepszym przyjacielem w Squacie. Squat znalazlam nam ja i zalatwilam takze dwa kolejne. Podrozowalismy po Europie, pozniej dalej squattowalismy. Pomagalismy bezdomnym.  Tam poznalam tez mojego meza bo byl z innej ekipy squatterow. Nie mam kredytow, zawsze place czynsz (no chyba, ze squattowalam). Co kilka lat mieszkam w innym kraju wiec nie zamierzam niczego kupowac, a juz tym bardziej nie na kredyt.
Kiedy poznalam meza zadne z nas nie wynajmowalo i nasze pierwsze lokum wynajelam ja i ja za nie zaplacilam.

Teraz widzisz dlaczego dla mnie 30 letni prawiczek mieszkajacy z rodzicami nie jest kandydatem? Bo ja wiem jak to jest uprawiac seks, wiem jak to jest kochac i wiem jak to jest stracic. Wiem jak to jest jak samemu nie ma sie co do gara wsadzic.
Ktos kto odklada na wlasne mieszkanie zyjac z rodzicami lub ktos kto po prostu mieszka z rodzicami bo tak jest wygodnie ... nie jest raczej osoba, ktora lubi przygody i latwo znosi brak wygody. To jest ktos kto szuka stabilizacji w zyciu i bezpieczenstwa.
Ktos kto nie uprawial seksu ani nie byl w powaznym zwiazku nigdy nie zrozumie jakie to uczucie miec bagaz.
Ja szukam kompana w partnerze. Nie szukam przewodnika i nie chce byc przewodnikiem.

Moze i jestem nowoczesna. Jestem po prostu czlowiekiem i robie to co ludzie robili od lat. Ciekawi swiata ludzie studiowali ten swiat i ludzi w nim. Ludzie podrozowali i skupiali sie na sobie zawsze. Roznica jest tylko taka, ze ja jestem kobieta i bylo to nie czesto spotykane by kobieta tak zyla. Nadal potrafie wykonywac wszystkie 'kobiece' czynnosci poniewaz sa to czynnosci podstawowe, ktore czlowiek kazdy powinien potrafic. Jak szycie, gotowanie i sprzatanie.

Nudny.trudny, ale taka jest kolej rzeczy, że dziecko robi się samodzielne. Co innego kiedy jest rodzic, który faktycznie potrzebuje pomocy, bo jest chory albo nie chodzi albo już serio nie daje rady. A co innego rodzic, który nie ma siły, bo wraca póżno z pracy. W pierwszym przypadku spoko tutaj trzeba i powinno się pomóc. W drugim to rodzic powinien tak sobie dzień ustawić, żeby być w stanie samodzielnie dookoła siebie wszystko zrobić i nie wykorzystywać do tego swoich dzieci. Bo w tym wypadku to już jest wykorzystywanie. Dzieci zakładają swoje rodziny, pracują na swoja utrzymanie.

Ba czasami trzeba aktywizować starszą osobę bo jak się przyzwyczai do ciągłej pomocy to klapa. Potem nie zrobi koło siebie nic pomimo tego, że może i jest w stanie. Nie demonizuj tak samodzielności. To nie iznacza od razu że rodziców widzisz 2x w roku.

Z dorosloscia ma cos wspolnego jezeli czlowiek szuka seksu. Jezeli jest aseksualny i nie szuka to jest to inny typ osoby.
Jesli chodzi o zaradnosc czy samodzielnosc to nic nie ma z tym wspolnego.

I co do tego, ze kobieta ma latwiej to jest to prawda. Ale facet, ktory aktywnie poszukuje i chce partnerki seksualnej czy do relacji i nie moze jej znalezc do 35 czy 40 roku zycia... no jest to cos innego. Zawsze to swiadczy o czyms. Nie mowie, ze zaraz o czyms zlym, ale o czyms na 100%

Lucek, ale ja w każdym temacie o wieloletnich prawiczkach mówię dokładnie to samo.
Jeżeli ktoś szuka osoby do związku i przez 30-40 lat takiej osoby nie znajduje to pokazuje, że albo ma jakieś problemy z nawiązywaniem relacji, albo nie potrafi rozmawiać z innymi ludźmi, albo nie potrafi zbudować z drugą osobą bliskości, albo ma jakieś wady, nad którymi mógłby popracować, ale tego nie robi, a one odstraszają, albo jest fleją i chodzi w brudnych i dziurawych ciuchach itd itp. Ciężko wyrokować jak się nie ma konkretnego przykładu, natomiast to nie jest tak, że z danym osobnikiem wszystko jest ok, a on jednak mimo to nie może sobie znaleźć dziewczyny. Nierealne.
W każdym temacie wieloletnich prawiczków w końcu wychodzi, że jest nieśmiały, nie umie zagadać albo osacza drugą osobę, chce całe swoje życie zbudować na tej drugiej osobie, nie ma żadnych zainteresowań, nie wychodzi z domu itd itp.

Ale ja mówię o seksie jako części składowej relacji, bo dla mnie logiczne jest to, że jak ktoś szuka samego seksu to robi co innego niż ten, kto szuka związku

Ale widzisz chodzi o to, że te problemy mają i faceci i kobiety żeby tak naprawdę związek zagrał to obie strony muszą próbować z tych swoich problemów wyjść. Będąc w związku też człowiek ciągle się uczy. Człowieka poznaje się najlepiej w trudnych momentach. Ja po 2 latach zobaczyłam, jak bardzo mój partner potrafi mnie wspierać i jak wielkim jest dla mnie oparciem i to było dla mnie naprawdę odkrycie na miarę Nobla, bo zwykle te role mieliśmy odwrócone.
No i pisząc w tym temacie zakładam jednak taki normalny przeciętny związek, w którym zamiast zdrady jest szczerość, więc też nikt nikomu za portfel nie służy.

Przeczytam

Właśnie o to chodzi. O to, że osoba, która przez tyle lat nie mogła sobie nikogo znaleźć, nie budzi zaufania, bo prawie na pewno ma jakiś problem tego rzędu, że utrudnia jej wchodzenie w relacje, może w ogóle nie jest w stanie ich budować. Seks i brak doświadczenia łóżkowego są na dalszym planie dla tej oceny.

Do tego dochodzi często albo desperacja i przedmiotowe postrzeganie kobiet (bo to częstsze u mężczyzn), albo roszczenia, pokrzywione wyobrażenia z którymi nie ma dyskusji, nieraz podszyte wrogością, pogardą, postawa "udowodnij mi, że ty taka nie jesteś".

Winter Kween zauważyła inną istotną rzecz, ktoś bez żadnego doświadczenia w związkach nie ma pojęcia, jak to jest mieć bagaż, nie ma świadomości, jakie ślady zostawiają nieudane i rozsypane relacje, rozczarowania, straty. Nie ma więc poczucia, jakie znaczenie dla partnera ma to, co robi.

Kto nie był zauroczony w pani z rozkładówki niech pierwszy rzuci kamieniem
W takim razie jakie są przyczyny? Bo pewien zbiór pewnych cech można zdefiniować pewnie.

Owszem. Jednak masa ludzi ulega nurtowi ściekowemu.
Nie wiem. Nie szukam.

Czy jesteś tego pewna, że zbudowali owe szczęście na szczerości?
Z odsiewaniem zgoda. Ludzi fałszywych warto na bok odstawiać.

Och, normalnie, bo przecież kobiety to święte istoty
Proszę was. Same zdrowo sobie pogrywacie, jak trzeba.
Po prostu to są problemy dotyczące obydwu płci, a oparte są one na kłamstwie społecznym.

Jedni mają jeden bagaż życiowy, a inni drugi. Wygląda mi to na przekrzykiwanie się o to, czyj bagaż jest cięższy, zamiast rozmowy o tym, jak łatwiej go nieść.

Owszem, ale zauważ, że ten sam argument pada już często wobec osób w wieku 25 lat... to kiedy oni w końcu mają cokolwiek zdobywać. Jakie ząbki są przyjęte? Bo mnie nie dziwi, że owe negatywne efekty rosną wraz z wiekiem. Ba frustracje pojawiają się u osób młodszych wiekiem od wskazanego, a to o czymś świadczy.

PS. Dodałem wcześniej dopisek do wcześniejszego posta, który nie jest w Twoim cytacie.

Przede wszystkim pierwsze skrzywdzenie pojawia się na skutek presji społecznej, że trzeba wcześniej, szybko i byle jak, itd. Wiadomo o co chodzi.
Niedopasowanie się pod trend powoduje kompleksy, co skutkuje na samoocenę ("Czy na pewno pasuję do nich?"). To proste zjawisko społeczne. Potem to efekt kuli śnieżnej. Po prostu w tym prawdopodobieństwie facet najczęściej kończy sam, a kobieta wpada w złe relacje - ostatecznie obydwoje mają krzywe spojrzenie. Może jestem dziwny, ale nie widzę różnicy pomiędzy skrzywieniem przez samotność, a skrzywieniem przez wpadanie w koło nieudanych relacji.

A odwrotne pytanie, jak ktoś traci dziewictwo w wieku 13 lat, to wszystko z nim, nią  normalnie?
I jaka jest granica, po przekroczeniu której bycie dziewicą  jest już dziwne i nienormalne?  24 lata, czy 31, może 37, albo 42 .....?

Wiesz, okej może bzdury piszę i generalizuje
Ale wiesz co jest w tym wszystkim najpiękniejsze?
Że te ,,przegrywy" mieszkające z rodzicami w końcu kupują swoje lokum/dom za gotówkę bez kredytów i tylko się uśmiechają do tych, którzy wcześniej nimi gardzili
Nie muszą się tułać po wynajmach i pytać właściciela o to czy mogą wymienić lodówkę w kuchni na własnościowym mieszkaniu mogę zrobić wszystko, wymienić drzwi, pomalować ściany, położyć kafelki, kupić nową kuchenkę itp. na wynajmie grzecznie trzeba wszystko uzgadniać z właścicielem mieszkania - miałbym dosyć takiego życia.
Nie wiem skąd bierzesz te 12 czy 15 lat, zależy ile się odkłada. gdybym przez 15 lat odkładał pieniądze mieszkając z rodzicami to kupiłbym może z 3 mieszkania to by wychodziło, że wystarczy ok 5 lat odkładania by kupić swoje pierwsze za gotówkę, ja niestety późno zacząłem pracę w swoim życiu dlatego mi się to trochę przesunie ale nie będzie źle.

Takie ,,squattowanie" jest dobre gdy ma się te kilkanaście lat czy tam 20+ ludzie trochę starsi szukają jednak czegoś innego w życiu, jakiegoś dobrego i komfortowego lokum, dobrego samochodu czy normalnej wycieczki zagranicą w hotelu aniżeli kiblowanie po nocach w jakichś rozwalonych ruderach razem z bezdomnymi.

Wiesz takie pisanie z iloma to chłopami byłaś i co z nimi robiłaś jest takie trochę... no nie ważne dobra, koniec tematu

Ktoś kto mieszka z rodzicami i odkłada pieniądze przez ileś tam lat ma papier,
Taki gościu ma pieniądze, kwit.
Po sobie i znajomych widzę ile można odłożyć pieniędzy, są to naprawdę bardzo duże sumy.
Wiesz co jest najlepsze? że piszesz o takich osobach jako jakieś zahukane i bojące się życia a prawda jest taka, że ich stać na te wszystkie ,,przygody", które opisałaś i nie mieliby z tym problemu Tylko, że zamiast spania w opuszczonej ruderze mogą sobie pozwolić na Malediwy.

Przesadziłaś W tym mieście w którym mieszkasz tzw. kawalerkę kupisz już za 200 tys. i to w stanie surowym, czy to na rynku wtórnym. Inna sprawa czy ktoś chce mieszkać na ok. 30m2, aczkolwiek dla jednej osoby, to chyba wystarczająco.

przy pensji 7000 netto i niewydawaniu ani grosza.. Mieszkasz gdzieś, gdzie cena za metr nie przekracza 3000?
Nigdy się nie śmiałam z takich, co mieszkali latami u rodziców- uważałam ich za cwanych w sumie - znam takich gdzie byli 10 lat na całkowitym utrzymaniu starszych Państwa- by zbudować swój dom. nawet wacików nie kupowali..
Gorsze, ze takie wiszenie na rodzicach pozostało i po wyprowadzce, bo ciężko z takich wygód zrezygnować.
Oprotestowałam, gdy rodzice nie mieli na lekarstwa, bo wspomogli młodszych Państwa w wycieczce.:)
Z moich obserwacji- tam gdzie jest więcej rodzeństwa, zawsze ktoś gra rolę "sierotki" niekoniecznie ten, co mu najciężej..

Domy w tej cenie to pod miastem..w mieście działki za to nie kupisz- chyba że małe miasto.

Ja jeszcze nie wiem. Obecnie mam jakiś gigant kryzys związany z tym, że moje wynajmowane mieszkanie jest beznadziejne, do tego wróciłam na 2 tygodnie do rodziców zajmować się domem, więc już czuję, że powrót na swoje będzie potwornie trudny. Nawet nie myślę o kupowaniu mieszkania, boję się, że nigdzie już nie będę się czuła jak u siebie. Moja samodzielność upada, najchętniej cofnęłabym się o 1.5 roku i w życiu się nie wyprowadzała

ale z drugiej strony u siebie mam prywatność, intymność, samodzielność, nikt nie ocenia o której idę spać, nikomu nie przeszkadzam muzyką czy filmem i mam bliżej do pracy

Gorzej jak coś w wynajmowanym lokum coś się popsuje i trzeba wtedy się tłumaczyć właścicielowi

No i właśnie tu się zaczyna problem
Bo jak się zepsuje lodówka w wynajmowanym mieszkaniu to dlaczego ja mam w nią inwestować skoro i tak nie będzie moja, bo będę musiał ,,odkupić" to co ,,zepsułem"?
Wprowadzam się do mieszkania na wynajem i widzę, że np. kuchenka już ledwo zipie, zepsuje się po 3 miesiącach i właściciel mi powie, że to ja zepsułem i muszę więcej zapłacić w następnym miesiącu.
I wtedy są wszelkiego rodzaju kłótnie i spory, znam takie sytuacje
Ogólnie wynajmowanie mieszkania od kogoś jest mega słabe, to nie jest Twoje, nawet bez zgody nie można sobie ścian pomalować w pokoju, Jezu... xD

Psuje się lodówka, która już ledwo zipała w momencie wprowadzenia się do mieszkania:

Naprawa w ramach własnych - inwestycja w nie swoją rzecz...
Wzywa właściciela - on mówi, że to my zepsuliśmy i musimy odkupić.

jak się tak wszystkiego bać, to strach oddychać

No i właśnie to są te ,,same życiowe sytuacje", których można uniknąć bez problemu posiadając swoje własne lokum.
To co opisujesz może nie jest straszne ale w sumie takie uzgadnianie z właścicielką każdą większą sprawę itp.
No nie wiem każdy woli po swojemu tak czy siak fajny top off się zrobił.
A jak chcecie się ze mnie śmiać to droga wolna, nikomu nie zabronię.

W wynajętych mieszkaniach na ogół dawało się dogadać z właścicielami, że jeśli ponoszę dodatkowe koszty typu niezawiniona przeze mnie awaria, w jakiś sposób były mi one zwracane. Np. na farby do malowania braliśmy z mężem faktury i właściciel odliczał nam kwotę od comiesięcznego odstępnego.
Wynajem nie taki straszny, ale jak sobie przypomnę to pakowanie manatków i rozpakowywanie, dźwiganie ciężkich pak, szukanie transportu, to wątroba mi się przewraca.
Piszesz, Loka, że w wynajętym można dowolnie się urządzić, ale mnie się nie chciało ze świadomością, że to tylko na chwilę. Nie dbałam o wystrój, pilnowałam tylko elementarnego porządku. W ostatnim mieszkaniu miałam wybrakowane i niekompletne meble (szukałam mieszkań umeblowanych, bo przewożenie własnych to wyłącznie kłopot, a i niszczą się od przewożenia co dwa,trzy lata), ale za to pakowne, a mieszkanie tanie - jak na moje miasto.
Tylko w moim mieście - i zapewne również w innych - jest tak, że jeśli właściciel nie odprowadza czynszu do Spółdzielni Mieszkaniowej, winduje "odstępne", więc na jedno wychodzi, czy się wynajmuje czynszowe, czy bezczynszowe. Wyższy standard mieszkania to od razy wyższe koszty.
Nigdy nie oczekiwałam luksusów, jestem raczej minimalistką w tym zakresie, ale wynajem jest bardzo, bardzo uciążliwy. Tyle że, szanowny panie Rumuński, czasem to mniejsze zło albo jedyne sensowne rozwiązanie.

Ja miałam masę planów na urządzenie mieszkania, ale efekt jest taki, że i tak go nie lubię. Ale może to kwestia wynajmowania. Meble też mam z różnych kompletów jednak plan był taki, żeby kilka lat w nim pomieszkać, a mnie się źle żyje ze świadomością, że nie mam swojego miejsca i swojej przestrzeni, gdybym nie urządziła mieszkania chociaż trochę, czułabym się jeszcze gorzej.

edit. Pozwoliłam sobie założyć mieszkaniowy temat tutaj - https://www.netkobiety.pl/t119748.html
więc możemy się tam przenieść

A jednak nie będzie oddzielnego tematu o mieszkaniach

Lucyfer, ale to od nas zależy, czy poddamy się presji. Ja tam mam ją serdecznie w nosie.

Ty masz ja w nosie, a ja wrogo podchodzę do niej i osób ślepo ją podążających.

No siema. Dziwak z tej strony.
Właśnie dlatego o tym zjawisku napisałem. Albowiem jest ono godne pogardy.

Ruderach? Haha . Wez sobie w googlach wpisz 'white horse pub hampstead heath' i sobie zobacz jak w srodku wyglada ten pub. To byl jeden z naszych domow i wszystkie wygladaly tak dobrze.. Bezdomni z nami w tym samym miejscu nie mieszkali, dla bezdomnych otworzylismy cos innego.
Mieszkal z kolei z nami prawnik, normalny prawnik pracujacy w kancelarii. Myslisz, ze prawnik by byle gdzie squatowal?
Squatting w Londynie to calkiem inny swiat niz Tobie sie wydaje z samej nazwy. Juz nie mowiac, ze oczywiscie, ze mozna pozwolic sobie na Malediwy.
Zarabiasz pieniadze nie placac rachunkow ani za jedzenie. Jeden kolega kupil sobie kawal wyspy na spole z przyjacielem i postawili tam niewielki hotel. Wszystko z tych pieniedzy, ktore oszczedzili na squattingu.  Widzisz, to udowania o czym mowie. Ty nie masz pojecia co mozna zrobic i jak funkcjonuje zycie inne od tego bardzo szablonowego. Nie znasz mozliwosci bo masz jakies wyobrazenia. I o tym mowie.
Co do wieku to masz racje bo  20 pare lat mialam w tamtym momencie, pozniej znudzilo mi sie. Teraz mam  wczasy codziennie mieszkam w cieplym kraju i robie co chce. Ogladam cuda natury, jadam w restauracjach. Wszystko to bez pomocy rodzicow wiec byla to dluga droga. Ciekawa, bardzo bardzo edukacyjna i bardzo dluga podroz. Takie jest zycie. Wzloty, upadki, konfrontacja z samym soba i innymi. Wiadomo, ze chce kogos kto moze sie odniesc do mojego zycia.

Mozesz powiedziec co tam chciales dodac, w koncu to jest dla Ciebie. Myslisz tak i sugerujesz cos by sam poczuc sie lepiej. Ze mna nie wiele ma to wspolnego bo mysle, ze dobrze wiesz , ze Twoje zdanie nie ma dla mnie znaczenia.
Ludzie zawsze mysla cos o innych. Jedni powiedza, ze jestem swieta inni , ze dziwka. Takie jest zycie.

Nie masz pojęcia co ja wiem a czego nie wiem tak dokładnie.
Wiem co można zrobić i to robię każdego dnia, to że Ty masz jakieś teorie w głowie nie oznacza, że inni ludzie są od Ciebie gorsi.
W ogóle tacy ludzie są super jak Ty, na siłę chcą się jakoś wybić od tej ,,codzienności" i posuwają się nawet do takich rzeczy, że squatują gdzieś po Europie by poczuć się wyższym od tych ,,szaraczków w blokach".
Języki obce znam, też mógłbym pójść dokładnie taką samą drogą co opisałaś (albo podobną) ale dla mnie byłoby to po prostu marnowaniem swojego czasu. no ale za to wtedy mógłbym się pochwalić przed całym światem, że nie myślę sztampowo.
A ten prawnik co mieszkał z Wami to kolejny tak jak już napisałem gościu, który za wszelką cenę chciał się jakoś wyrwać z tej codzienności dlatego ludzie śpią w takich miejscach i spikują się z bezdomnymi by tylko nie być zwykłym przeciętniakiem
Też miałem kiedyś znajomego co prowadził taki sam styl życia co opisałaś, tylko po to aby pochwalić się przed innymi, że ,,wyrwał się" z systemu.

Ale ja nie muszę nic dodawać.
Sama przecież wiesz i dokładnie to opisałaś ilu miałaś ,,typa", więc to od Ciebie wyszło i dokładnie wiesz jak ludzie by to nazywali
Moje zdanie nie ma dla Ciebie znaczenia a mimo tego mi odpisujesz no okej dobra przyjmuję to do wiadomości, tak to działa chyba no nie.
Ja nie pisałem tego, że jesteś ,,dz***ą" i nigdy tego nie napiszę ale to co sobie człowiek pomyśli na ten temat to jest już jego sprawa

Zgadzam się z Tobą, różne są przypadki i różne sytuacje, ale jak ktoś mi mówi, że nie znam się na życiu bo działam sztampowo to śmiać mi się chce - tego już nie skomentujesz, prawda?
Jak ktoś ma toksyczną rodzinę to wiadomo, że najlepiej będzie jak się po prostu wyprowadzi w ciortu.
Ja się nie śmieję z tych, którzy mają swoją filozofię, tylko dlaczego jak ktoś się śmieje ze mnie z tego powodu to już tego nie komentujesz? tylko mi to wytykasz a innym, którzy tak robią w moją stronę - już nie?
Nie rozumiem co to znaczy ,,życie na cudzy koszt" ja mieszkając z rodzicami każdego miesiąca dokładam się do domowego budżetu.

Mało tego, dosłownie za kilka miesięcy pomogę rodzicom pod względem finansowym w taki sposób gdzie 90% społeczeństwa nigdy w życiu nie dała rady by tak pomóc, no ale i tak jestem niedołajdą życiową bo mieszkam ,,u mamusi"

Powiem wam tak korzystam jako mężczyzna z waszej kobiecej gościnności i powiem tak jestem po prostu 40 letnim prawiczkiem, najpierw nie miałem szczęścia, potem się tego wstydziłem a dzisiaj traktuje to jak skarb, po prostu zrobię to z kobietą która będzie chciała ze mną być, także szanowne Panie 30 letnia dziewica to nie jest tragedia pozdrawiam

No i super

Skad wiesz co jest lepiej? Byles dziewica ,ze wiesz?