"Przeterminowane", czyli dziewice po trzydziestce - Netkobiety.pl

Nie traktuję takich kobiet, jako gorszych od siebie. Są tak samo wartościowe, jak inne kobiety, a to że mimo swojego wieku są jeszcze dziwicami o niczym negatywnym i złym nie świadczy, wręcz przeciwnie - jestem pełna podziwu dla takich kobiet, że wytrzymały tyle czasu bez tego sama bym tak nie potrafiła.
Przyczny takiego stanu? może po prostu nie znalzły jeszcze na swojej drodze odpowiedniego faceta. Nie chcą robić tego tak o od siebie, spontanicznie, z pierwszym lepszym czy też z każdym chłopakiem, z którym są. Wolą poczekać i zrobić to, kiedy będą pewne, że to TEN być może przyczyną są też zasady religijne - chcą poczekać z tym do ślubu
Nie wiem co tak naprawdę jest przyczyną tego, bo sama nie jestem już dziewicą, a seks jest dla mnie ważny w zwiazku, ale widocznie kobiety takie mają swoje powody, by nie współżyć.

Nie uważam takich kobiet za gorsze. Hipotetycznie, gdybym do 30 - stki nie spotkała faceta, którego bym pokochała, a on mnie, to byłabym dziewicą do 30 - stki, bo ja nie potrafię robić tego bez miłości, to nie jest dla mnie sport, tylko okazanie uczuć, bliskość, miłosć.

Na pewno nie uważam takich kobiet ani za gorsze, ani za lepsze. Zastanawiają mnie natomiast motywy takiego działania. Żeby wyprzeć się jednego z najsilniejszych (i najprzyjemniejszych) instynktów człowieka- no cóż, trzeba mieć chyba zadatki na aseksualność, bardzo silne przekonanie o słuszności takiego postępowania bądź... jakąś traumę? Tak czy siak, uważam że seks to ważna część życia człowieka i będąc "po" patrzy się na pewne rzeczy z innej perspektywy. Zastanowiłabym się, czy dziewictwo w tak późnym wieku wiąże się jednocześnie z brakiem długoterminowych, "poważnych" związków, bo jeśli tak, to sprawa jest WYSOCE podejrzana.

Może też być tak, że były w kilku związkach, które niby były poważne, bo były plany itp, ale może chłopak, narzeczony wykiwał je i potem powiedziały sobie żadnych związków, oddały się pracy czy nauce. Ale równie dobrze po 30 - stce moga poznać kogoś porządnego i będą wiedziały już , że jemu warto się oddać róznie bywa, są chyba takie historie.

z całym szacunkiem to nie jest późno

Olinka - Nie ma problemu, nie widze w tym nic niezwyklego ani tez dziwnego, aczkolwiek trudno by bylo tak dlugo wytrzymac bez seksulnych stosunkow ale mozliwe, ze Ty tego tak nie odczuwasz. Tak wlasciwie jestem ciekaw jak Tobie z tym?

A ja znam 41 letnią dziewicę która czeka na kogoś wyjątkowego, oryginalnego na takiego "księcia z bajki", miała parę zwiazków ale bez seksu, dlaczego? nie wiem, jest bardzo dziecinna pomimo swoich lat, moze trochę zdziwaczała i infantylna, cóz każda kobieta inaczej postrzega te sprawy, to jej wybór i nie możemy oceniać takich kobiet z naszego punktu widzenia, nie są ani lepsze ani gorsze, są inne.

Nie uważam je za gorsze ode mnie tylko dla tego, że nie uprawiały jeszcze seksu o ile w ogóle będą uprawiać. Ale zauważyłam, że są zdziwaczałe. Na siłę próbują wmawiać swoje racje (oczywiście nie wszystkie, ale z tymi z którymi miałam kontakt to jak najbardziej), przekonać mnie, że seks jest rzeczą świętą, tylko po ślubie, z idealnym facetem i Bóg wie jakimi wymaganiami. Wydaje mi się, że z wiekiem dziwaczeją coraz to bardziej. Ale to jest mój pogląd z mojego doświadczenia.

Hehe, czuję się wzięta w krzyżowy ogień pytań .
Nie wiem skąd ten wniosek? Dziś mam lat 37 i nawet jeszcze kilka dodatkowych miesięcy , wychodząc za mąż miałam skończone 22 lata, 15 rocznicę ślubu będę obchodzić niebawem, czyżby coś się nie zgadzało?

Olinka może dlatego, że w rubryczce wiek wpisałaś 30.

Hej. Cześć Wam wszystkim.
Skoro poruszyłyście ten temat to pomyślałam, ze też coś napiszę.
Ja mam 32 lata i jestem "przeterminowaną" dziewicą. Jeszcze jakieś 4 lata temu nie przyznałabym sie do tego ale poznałam bardzo fajnego chłopaka, ktory uświadomił mi, że to wcale nie znaczy, że jestem gorsza od innych. Cóż wtedy właśnie czułam się gorsza. I powody dla których jestem dziewicą  wcale nie są jakimiś moimi wymysłami.
Ale może zacznę od początku...Będąc nasto- czy dwudziestolatką myślałam, że do łóżka z chłopakiem pójdę dopiero po ślubie. Ale życie najwyraźniej nie lubi kiedy robię plany co do swojej przyszłości:). No i w wieku 16 lat ciężko zachorowałam ( nie będę się rozpisywała o szczegółach, bo to akurat tutaj nie ma znaczenia).  Powiem tylko tyle - najpierw jedna operacja i pozorny powrót do zdrowia ,a po kilkunastu (dokładnie 13 latach) powrót choroby i druga operacja. No i nawet się nie obejrzałam jak skończyłam 30 lat.
Ale jeszcze w wieku 28 lat poznałam chłopaka  - byłam przekonana, że to TEN i już wtedy wcale nie myślałam, że seks to dopiero po ślubie. Niestety moja WIELKA MIŁOŚĆ okazała się totalnym kretynem no i moja sytuacja pozostała taka sama.
Teraz udało mi się znowu zaufać facetowi i zobaczę co przyniesie czas. Nie chcę jednak robić żadnych planów, że będzie tak, a później tak. Ośmieliłam się tylko  założyc sobie, że jeśli będziemy razem to daję sobie pół roku na przekonanie się, że nasze uczucia są prawdziwe i wtedy zdecydować się na seks.
Mam nadzieję, że nie namieszałam za bardzo w swojej wypowiedzi.
Dzięki, że tak "NAS" postrzegacie i jestem Wam wdzięczna, że mogę się przyznać, że jestem TAKA.
I jeszcze coś na zakończenie - jestem normalną i lubianą dziewczyną, seks nie jest dla mnie tematem tabu czy coś w tym stylu. A i jeszcze jedno...jeśli Was to ciekawi to bez seksu da się wytrzymać...co nie znaczy, że nie jest się ciekawym jak to jest być z kimś w ten sposób.
Pozdrawiam Was serdecznie:)

Dobra dziewica po 30 stce musi być

hm, do trzydziestki zostało mi jeszcze pare lat, ale sie wypowiem
dziewica..... okreslenie względne moim zdaniem, ja uważam że po częsci nia jestem a po części nie..
dlaczego?
nie odbyłam jeszcze pełnego stosunku z partnerem, choć pragnę tego bardzo, nie było tego jeszcze z kilku nie związanych z tematem przyczyn. ale, nie posiadam już błony jako tako, gdyż pozwalaliśmy sobie z chłopakiem na pieszczoty, ja sama też od kilku lat potrafie się zadowolić, więc dziewicą nie jestem, bo znam potrzeby swojego ciała i nie jestem na nie głucha.
ale z drugiej strony dziewicą jestem bo "nie dzieliłam się i nie obcowałam" cieleśnie z drugim człowiekiem w pełni tego słowa, co za tym idzie moja dziwicość objawia sie też tym, że jestem nieporadna troszke i skrepowana przy uniesieniach z drugą osobą, bo co innego gdy jest się sam na sam.

czemu tak pozno czekałam, pewnie z tych samych przyczyn co inne dziewczyny:
- tak wyszło po prostu
- nie było faceta i poważnego związku
- moje ciało jeszcze było głuche na cielesność
- wychowanie w niepostepowym domu, nie rozmawia się o seksie
- wpływ religii, że z tym czeka się do ślubu, choć ja zawsze twierdziłam, że jak poznam the best faceta to nie bedę czekać
- strach przed ciążą, chorobami i cała "brudną" sferą seksu
- nieumiejetnośc zaufania facetowi i brak chęci bycia w związku /co zapętliło koło... sex w poważnym związku a ja unikam poważnego związku... paranoja moralna/

Jezeli dziewczyna pragnie zachować cnote do slubu, szanuje ją, to wielka sprawa. Mowi o jej silnym charakterze i wartosci, albo wrecz przeciwnie o słabości.. że tak łatwo daje sobą manipulowac otoczeniem.
Druga sytuacja to przykład taki jak mój, czyli tak wyszlo i tyle.... życie.
Mysle, ze każdy ma swoje jakies powody by czegos nie robic, nie tylko sprawy seksu...
Każdy czlowiek to indywidualizm, rożnie to w zyciu bywa.

To własny wybór tak jak papierosy, alkohol, tatuaż. Nie ma co rozpatrywać ich w kategoriach "lepsi", "gorsi".
Różnica polega na tym, że one nie wiedzą czego w życiu nie spróbowały, a my o tym dobrze wiemy. Nie krytykowałbym, nawet gdybym znał i wiedział.

Nie uważam, że są gorsze. Mam koleżankę w tej sytuacji. Tylko, że u niej było tak, że długo nie czuła się gotowa. W końcu facet ją zostawił. A teraz czuje się gotowa (niby), ale się boi. Tego strachu nie może przełamać i nikogo nie chce słuchać. W każdym razie postanowiła być dziewicą do końca życia. Zobaczymy...

Kiedyś rozmawiałam z 30letnią dziewicą/prawiczkiem. To tak, jakby nie byli zdolni do prawidłowego podejmowania i oceniania rzeczywistości, dlatego stworzyli sobie świat błędnych wyobrażeń. Może mieli za sobą wstrząsy życiowe, wychowali się w jakimś dziwnym środowisku społecznym, a może to wpływ rodziny, wzajemnych stosunków między rodzicami, stosunków rodziców do dziecka, systemu wychowania, nie mam pojęcia. Mogą cierpieć na zespół encefalopatyczny, który charakteryzuje się zaburzeniami sfery emocjonalno-motywacyjnej, przy jednoczesnym zachowaniu sprawności intelektualnej. U nich również pojawiła się niestałość dążeń, związków uczuciowych, zbytnia trwała lub zmienna reakcja emocjonalna. I tym wszystkim dziewicom/prawiczkom, polecam dobrego psychologa/psychiatrę, ponieważ ich chore zachowanie, jest nie do pojęcia. Nie są gorsi, oni po prostu potrzebują kontaktu, ze specjalistą.

moim zdaniem, aby sex był częścią życia człowiek powinien być dojrzały emocjonalnie i otwarty na te sprawy
u każdego z nas ten "stan" pojawia się w różnych latach, bo to zalezne od wychowania, otoczenia, własnego ja, wartosci, postrzegania siebie i innych etc.. wiec w różnym wieku mamy ochotę rozpocząć współżycie, dla kogoś może to być w wieku 17lat a u innego w 27lat
ja osobiscie nie żałuję tego, że dopiero teraz wchodzę w świat seksu bo wiem, że kilka lat temu nie bylam na to gotowa i dzieki Bogu nie robiłam tego a)z przypadkowym chlopakiem b)bez edukacji seksualnej c)bez otwartosci na potrzeby swojego ciała........... bo skończylo by to się nieciekawie dla mojej psychiki czy przypadkowej ciąży.
wiem jednak, że w duchu troszeczke szkoda mi tych przyjemności, ktore przeszly mi kolo nosa, ale przecież życie przed nami i teraz można wszystko nadrobić, cieszyć się seksem pełnym tego znaczenia, a nie tak po prostu.

Mensa, co zatem sprawiło, że wciąż jesteś prawiczkiem? Nigdy nie udało Ci się wejść w żaden związek, który mógłby pozwolić na posmakowanie seksu? A może związki, w których byłeś kończyły się wcześniej niż byliście na to gotowi? Bo, o ile dobrze zrozumiałam, to brak partnerki wpłynął na tę sytuację?

Muminku, tak naprawdę nie masz aż, ale dopiero 21 lat. Myślę, że Twoim głównym problemem jest fakt, że porównujesz się do koleżanek, nie bierzesz własnych doświadczeń w oderwaniu od ich seksualnych przygód i przeżyć, ale czujesz się gorsza, bo Ty ich wciąż nie masz. To dosyć naturalne, że uciekasz przed intymnymi sytuacjami, być może wiele od siebie wymagasz, a w tej kwestii czujesz się wciąż niepewnie, nieporadnie, chciałabyś się czymś wykazać, a tymczasem brak Ci doświadczenia. Najważniejsze to znaleźć właściwego partnera, kogoś, kto pozwoli przełamać te wszystkie lęki i bariery, przy kim poczujesz się pewnie, bezpiecznie, kto zaakceptuje Cię w 100% taką jaka jesteś, dla kogo będziesz piękna, wartościowa, kto będzie Cię kochał i pożądał głównie dlatego, że po prostu jesteś.

A dodając już na marginesie tej wypowiedzi, uwierz, że z każdą osobą, która nie spełnia powyższych cech, nawet nie warto decydować się na ten ważny krok, bo płytkie znajomości zakończone intymnością tylko po to, aby być ,,już po" zupełnie się nie sprawdzają.

-nie miałem nigdy zadnych zwiazkow z kobietami ,po za kolezensko przyjacielskimi
-brak odwagi ,zeby zrobic pierwszy krok
-brak tzw. "dobrego bajeru"
-problem ze spotkaniem odpowiedniej kobiety(takiej,ktora mi sie spodoba i ja jej)

to z tych powodow jestem prawiczkiem a czy to zrobie pierwszy raz z kobieta w zwiazku czy po za związkiem ,to nie ma znaczenia dla mnie.

poznać wartościowego człowieka, zakochać się w tym kto zakocha się w nas, razem budować relację, pozwolić żeby łączyło nas coraz więcej i więcej aż w końcu też seks -to nie jest takie proste.

muminek, wiem że to tylko słowa, ale na prawde przykre to jest że ktoś musi być w takiej sytuacji jak Ty i radzić można tylko otwartość na znajomości bo to sprzyja poznaniu kogoś, ale na pewno jest ciężkie jak wokół widać same szczęśliwe pary które spotykają sie we własnym gronie... tak było u mnie.

też mam 21 lat. od 9 miesięcy jestem w pierwszym poważnym związku, w którym po pół roku pojawił się seks. Jestem w 100 procentach przekonana, że gdyby drogi moje i mojego chłopaka sie nie przecięły, to dalej byłabym dziewicą. po prostu nie mogłabym zrobić tego byle jak z byle kim i chociaż nie raz zazdrościłam dziewczynom które potrafią cieszyć się swoją seksualnością i nie przywiązują się do partnerów, pewnie jest im łatwiej.

opłaca się czekać, bo szacunku do samej siebie się nie odbuduje a takie emocje przekładają się na całe życie.

nie żałuje. czekałam 21 lat, a jakby było trzeba to czekałabym dalej.

Moim zdaniem dzeiwice po 30-stce to rzadko spotykane zjawisko, ale jednak czasami się zdarzają i uważam, że nie ma powodu, żeby je krytykować, czy w jakiś sposób piętnować. To raczej one same czują się gorsze, bo przebywają w towarzystwie doświadczonych seksualnie koleżanek, albo gdzie się nie ruszą tam widzą zakochane pary i wtedz wydaje im się, że sa inne w negatywnym tego słowa znaczeniu. Czasami trzeba bardzo długo czekać, żeby znaleźć drugą połówkę, ale wtedy są to często bardzo udane związki, bo jeden jak i drugi partner jest już naprawdę gotowy, żeby się ustatkować i traktuje milość na poważnie

wygląda na to że każda nie-dziewica szanuje starsze dziewice, a starsze dziewice zazdroszczą nie-dziewicom

a ja chyba zakonczyłam moj zwiazek.... i co zostałam teraz 27 letnia "dziewicą w połowie"?
wiem, ze ciezko bedzie mi trafic na taki "skarb" jak moj obecny/były facet.... wiec seksem na pewno będę się cieszyc grubo po trzydziestce

Nie rozumiem jak w ogóle można pomyśleć, że ktoś kto jest dziewicą jest "gorszy". Taki tok myślenia jest dla mnie całkowicie niezrozumiały. Gdybym miał hehehehehehe taką mozliwość, to OCZYWIŚCIE, że wolałbym, żeby moja kobieta byłe dziewicą . Niezależnie od wieku. To chyba jak najbardziej naturalne . Wolę mydło jeszcze w papierku niż wymydlone przez kogoś innego. Zaraz oponentki lub oponenci mi zarzucą, że ta "dziewiczość" jest nienaturalna i wynika a to z blokad pscyhiczmych, religijnych etc. Do tego dorzucą, że nie-dziewica jest w stanie zaoferować większę doświadczenie i rozkosz seksualną. I takie tam. Wyrażam tylko swoje subiektywne odczucia . Nic więcej. Oczywiście, że nie kieruję sie w wyborze kobiet tym czy dziewicą jest czy też nie jest. Po prostu wolę nową Skodę niż używane Audi . Także nie marudzić dziewice. W dzisiejszych czasach dziewic jak na lekarstwo, kopulacja stała się czyms tak naturalnym, że powinnyście się czuć jak rodzynki . Mniam dziewica .
Pozdram dziewice, nie-dziewice też .

dwa określenia mi się nie podobają:
przeterminowany i katole w całej tej rozmowie.
może to pierwsze, uznam- w cudzysłowie, ale katole nie bardzo.

ja czasów liceum pamietam taką gadkę:
stoją cztery siksy, zadowolone, pastwią się nad młodą D, z ich klasy,ta spokojna, ułozona. Mówią: ooooj, lamusie, nigdy nie bedziesz taka jak my
a ona im na to- ja mogę być TAKA (nacisk na to slowo) jak wy w każdje chwili, ale WY już nigdy nie bedziecie taka, jak ja.
szanuje takie osoby, ich wybór.
jak ma coś robić a potem płakać, niech nie robi i na odpowiedni moment poczeka.

Hm, a ja Pana o nicku <<Beznamietnosc>> nawet polubiłam bo zerknełam na jego inne wypowiedzi, ma facet taki styl pisania i już. Nawet ciekawie sie to czyta Pozdrawiam!

Co do tematu.
Ja jako dziewica, w pól dziewica.... sama nie wiem hehe nie żałuje, że tyle lat zwlekałam i to chyba najbardziej sie liczy.
Nie czuje sie gorsza.
Problem zaczyna sie /dla mnie przynajmniej/ jak to powiedziec obecnemu/przyszłemu facetowi???
Jak on zareaguje??
Co sobie pomyśli?
Może uzna za niedorajde życiową?
Może ucieknie bo nie bedzie miał ochoty mnie nauczać wszystkiego od początku? Bo faceci chyba wolą doswiadczone a nie taki strachliwe.... no bo jak sie zaczyna to wiadomo, że jest skrępowanie itd.
Może ucieknie, bo przerazi go samo "rozdziewiczenie"??
Wątpliwości są zawsze.

Mnie osobiscie zasmuciło/uraziło to, że mój facet/były (nie wazne) obojętnie zaeragował na moją cnotę. To mnie zakuło...... Powiedzial coś w stylu...to mnie nie rajcuje ani nie przestrasza, trzeba przejsc i tyle. I wzruszenie ramionami.. Eh faceci.

a skad pomysł,ze z własnego wyboru??

oceniasz ludzi przez pryzmat własnego "szkiełka kontaktowego" i przez to Twoja ocena jest nie trafna. Prawiczki/dziewice z własnego wyboru to ekstremalny wyjatek ....mam na mysli tych po 30stce oczywiscie.

A ja mam 22 i nadal jestem i czuje się gorsza, to co będzie jak już będę miała te 30 lat...

Oj wiem, że TE teorie dobre nie są. Chciałem tylko wywiad przeprowadzić, kto dziewicą jest a kto takową nie jest . Taki mały żarcik . W myśl powiedzenia: "uderz w stół a nożyce się odezwą" . Chlip, chlip no mnie A8 nie wożą, buuuuuuuuuuuu co najwyżej Pani jedna A6 mnie przewiozła hahahahahahahahahaha. Ale Superb w 3.0 TDI i 4x4, całkiem, całkiem. Nie jestem jednak materialistą i z miłością życia mógłbym nawet w jakimś badziewiarskim Rolls-Roysie się zaaklimatyzować. Tzn., w maluszku . Przeraża mnie ten kobiecy materializm . Chyba nigdy tego nie ogarnę. Wyznaję zasadę, że aby poznać człowieka wystarczy mu odebrać wszystko co materialne i..............zobaczyć co zostało. Zastanawiam sie tylko, czy słowo "człowiek" w mojej tezie jest adekwatne do kobiet .
A tak bardziej serio. Kocham kobiety. I zarazam Je nienawidzę. To coś co nie poddaje się żadnej racjonalnej ocenie. To właśnie te "drobne szczegóły" nas różnią. Nie ukrywam, że czytam z ciekawością niniejsze forum. Niektóre poruszane tematy mnie przytłaczają swoim ciężarem - choroby, śmierć. Ech naprawdę mnie to wprowadza w stan depresyjny. I dla kontrastu czytam takie "pierdoły" o tym czy 30-letnia dziewica to coś normalnego i jak z tym żyć........
Do końca dni życze roztrząsania tylko takich dylematów . Jak przejrzę inne wątki, zapewne będzie coś o kolorach sutków, albo problemach, że jedna pierś jest większa od drugiej . Dżizys . I dostanę zawału. Macie Drogie Panie tendencje do rozkładania wszystkiego na czynniki pierwsze. Marnujecie czas na analizowanie głupot, które w Waszym mniemaniu urastają do rangi problemu, a tak naprawdę faceci nawet na to nie zwracaja uwagi . Z autopsji wiem, że aby zająć czyms kobietę wystarczy od niechcenia "rzucić" lekko zawoalowane zdanie, ba nawet samemu nie wiedząc co miałem na myśli a w formie feedbacku otrzymuję hahahahahahaha niesamowitą analizę z wnioskami, którcyh jako autor w życiu bym sie nie spodziewał. I chyba stąd wynika fakt taki, ze faceci mało mówią. Przykładowo:

Facet: "jakaż piękna była sobota"
Wnioski po głebokiej analizie; Kobieta:"pewnie byłeś na randce z tą zdzirą, zakochałeś się i pukaliście się niczym dzięcioł drzewo"

Itd., itd .
Kochane Panie.............. więcej luzu, mniej zadręczania się bzdetami a wszystko będzie dobrze

girl90 "Każda dziewczyna po pierwszym stosunku krwawi i to jest znak, że nie jesteś już dziewicą." Nie każda dziewica krwawi podczas rozdziewiczenia, to zależy od budowy błony dziewiczej, są takie, które się naciągają, anie przerywają.

Wicherek nie o to mi chodziło, po prostu są różne rodzaje błon, niektóre są bardzo zrośnięte i trzeba je przerwać, wtedy pojawia się krew, ale są też takie które podczas każdego stosunku uciekają tylko na boki, i to nawet nie boli, takie Panie, które posiadają taką błonę z fizycznego punktu widzenia, są całe życie dziewicami, bo ich błona dziewicza nigdy nie ulegnie zmianie, no chyba ze dopiero po normalnym porodzie (tak się wypowiadał lekarz ginekolog w jednym z programów). Na temat błon wiem wszystko, tyle ile się ich naoglądałam na zdjęciach to myślałam, że się już porzygam (sorry za brutalność), ale mój pierwszy raz był straszny.
czekałam 23 lata by poznać faceta prawie idealnego (jedyny mankament z mojego punktu widzenia to taki, że on już niestety nie był prawiczkiem), ale za to mnie kocha szanuje i myślimy o wspólnej przyszłości.no i "żem" go poznała, dosyć szybko przeszliśmy do rzeczy, ja wcześniej nic tam nie wtykałam, ani nikt mi nic nie wtykał nawet paluchów:P, powiem tak bolało jak cholera, męczyliśmy się ponad miesiąc, był płacz, rozpacz, że jestem jakaś inna, chciałam, żeby dał sobie ze mną spokój, że jestem wybrakowana, że nigdy nie będę mogła się z nim kochać. On był cierpliwy czuły troskliwy, tłumaczył mi, że chce mnie, bo mnie kocha, chce ze mną mieć w przyszłości dzieci, wysyłał mnie do ginekologa, oczywiście chciał iść razem ze mną. Oglądaliśmy w necie razem te nieszczęsne błony robiliśmy zdjęcia mojej i porównywaliśmy. No jakiś horror po prostu. w końcu doszliśmy do wniosku, że muszę mieć bardzo małą dziurkę co mi się trochę nielogiczne wydawało bo miałam obfite i szybkie miesiączki, i tylko ten miesiączkowy fakt trzymał mnie przy jakiejś nadziei. z absurdalnych pomysłów było zrealizowane upicie mnie- i tak bolało jak cholera.a z niezrealizowanych planowaliśmy kupić nawet pigułkę gwałtu, wiem przerażające. w końcu poszłam do lekarza rodzinnego powiedziałam co i jak dał mi skierowanie do szpitala, na rozdziewiczenie skalpelem, ryczałam strasznie, wydawało mi się to nie w porządku, że ja czekam 23 lata, żeby zrobić to z mężczyzną którego kocham, a jakieś dupodajki, robią to bez problemu w kiblu w remizie przy piosenkach disco polo- i jeszcze mają z tego przyjemność. zmobilizowałam się, powiedziałam, żeby nie patrzył na to czy mnie boli,czy go odpycham (on oczywiście nie chciał na siłę), ja zaciskałam zęby i jakoś minimalnie poszło, ale minimalnie (po piwie), pojawiło się lekkie krwawienie i jakby pękniecie, ale nie wiedzieliśmy czy to krwawienie jeszcze po miesiączce. za jakiś czas spróbowaliśmy jeszcze raz, ja byłam trochę podziębiona łyknęłam 2 gripexy, potem oglądaliśmy film a ja wyżłopałam jeszcze 2 piwa no i poszło dzięki Bogu, albo dzięki połączeniu gripexa z piwem. jak już wlazł, to serio się popłakałam ze szczęścia z tego całego stresu, jednym słowem mój pierwszy raz upłynął pod znakiem
-piwa-gripexów- Paris Hilton w domu woskowych ciał (straszny chłam)- i płaczu.
a po fakcie jeszcze po tym piwie rzygałam. normalnie było bardo romantycznie.