Rozstanie z mojej winy. Prośba do kobiet - jak mogę do niej wrócić? - Netkobiety.pl

[quote/]Regularnie! Non stop! Przelewasz jakieś swoje doświadczenia na moją sytuację. Sam chciałem wiedzieć czy po prostu już tak mnie nienawidzi, że o to zapytałem. Nie chciałem manipulować.

I pomijając to, że jesteś święcie przekonana, że nawet gdyby to taka manipulacja powinna zostać zgłoszona na policję, to ja uważam i bardzo żałuję że ona nie stosowała czegoś takiego w stosunku do mnie. Że otwarcie nie wjeżdżała mi na głowę, nie pytała czy wiem co robię, czy wiem do czego doprowadzam, czy jestem świadom moich decyzji. Bo w tej całej złości robiłem wszystko pochopnie. Gdyby spytała o to czy wiem że stracę ją bezpowrotnie, wiem że zastanowiłbym się nad tym i to mogłoby coś zmienić.[quote/]

Najdalej za dwie strony dojdziemy do tego - że Twoje zachowanie przez ostatni rok Waszego związku - to wyłącznie jej wina i jej odpowiedzialność. Bo ona nie zwróciła Ci uwagi.
Wiem, że teraz takie czasy, że modnie jest być młodym duchem i takie tam ... ale na litość Andale - ogarnij się.
Jesteś dorosłym, dojrzałym człowiekiem - bynajmniej Twój wiek winien na to wskazywać. Nie masz już 11 lat, żeby pleść takie bzdety, że koledzy Cię namówili, albo że nie wiedziałeś że ogień parzy jak wkładałeś łapę w ognisko ...

Toś Ty nie wiedział co robisz ??
Nie wiedziałeś do czego Twoje zachowanie względem niej może zaprowadzić ??
Nie byłeś świadom tego ??
Nie wiedziałeś, że w złości, w stresie, w emocjach działasz pochopnie ?? Że odreagowujesz na niej swoje frustracje jak na przedmiocie ?
I to jest jej wina, że nie pytała Ciebie - DOROSŁEGO FACETA - o to, czy zdajesz sobie sprawę z tego, że jak tak dalej będziesz ją paskudnie traktował, to ją stracisz ?
Jako mężczyzna będący w określonym wieku potrzebujesz uświadamiania z zewnątrz, bo sam nie czujesz że postępujesz podle i nie wiesz że to może mieć swoje konsekwencje.

Ty się chłopie ciesz, że ona po roku takiego traktowania z okna nie skoczyła, albo się na linę nie targnęła. A nie zaczynasz jeszcze przemycać jakieś oskarżenia i przerzucać na nią odpowiedzialność.
Nie jest Ci wstyd pisac coś takiego o niej ??

Co tu się odwala, to ja nie wiem. Ludzie po skrawku tekstu chcą zamknąć autora tematu w więzieniu. Proponuję trochę mniej żółci. Rozumiem, środek tygodnia, ludzie zmęczeni, ale wyżywacie się na niewinnym gościu, jak on na swojej dziewczynie.
Co do posta głównego andale87. Zmęczyłeś swoją dziewczynę przez ostatni rok. Rozstaniem nauczyłeś się, gdzie popełniłeś błąd. Nie napiszę jakie masz szanse, bo za mało informacji podałeś. No i super wrózką, terapetutą czy znawcą też nie jestem. I jest duże prawdopodobieństwo, że wyolbrzymiasz i Twoja złość wobec kobitki była którąś tam składową rozpadu waszego związku..
W każdym razie, jako mężczyzna, uszanuj jej decyzję. Opanuj swe emocje. Lepiej gryź ściany niż masz się do niej odzywać. Płacz ile chcesz, jeśli Ci to pomoże. Cierpienie uszlachetnia. Daj jej święty spokój. Skoro byłeś zły, jest to jej potrzebne. Pozałatwiaj jedynie formalności, jeśli jakieś zostały. I jeszcze raz - opanuj swoje emocje. Jeśli kiedykolwiek się odezwie, nie przywołuj przeszłości.
Daj sobie czas, tak z kilka miesięcy. Musisz ochłonąć. Ale w tym czasie naprawiaj i rozwijaj siebie. Zmień to, co doprowadziło do rozpadu tego związku. Nie możesz pokazywać swoich frustracji kobiecie, bo wtedy wychodzisz na naprawdę słabego faceta. Znajdź tego źródło, albo naucz się to wyładowywać w jakiś inny sposób, nawet twórczy - kup sobie perkusję czy coś. To tylko taki przykład.

Kochasz ją, to serio daj jej być szczęśliwą. Ona sama się odezwie, jeśli jej intuicja coś podpowie. A Ty się zmień. I nie naciskaj oraz nie nastawiaj się na powroty. Daj temu odpłynąć. Jeśli się nie zmienisz, to kiedyś sytuacja się powtórzy - może z tą, może z inną. Stań się lepszym mężczyzną od tego, przez który rozpadł się ten związek.

Ja miałem podobnie, dlatego wiem co piszę. Byłem uzależniony od czegoś, przez co zniszczyłem podobny stażem związek. Dopiero pod koniec zaczęło mi świtać rozwiązanie. Ale kobieta się mną zmęczyła. Zaraz po mnie już się spotykała z innym. Ale przyjąłem to wszystko, w sensie jej deklaracje końca naszego związku na spokojnie i się wyprowadziłem. I szczerze było bardzo ciężko. Ale ciężej by było, gdybym prosił i się kompromitował. Ale się nie odzywałem. Milczenie dało mi jeszcze większe zrozumienie, wgląd i siłę do rozwiązania problemu. Mi minęły 4 miesiące i jest o niebo lepiej. A robi się tym lepiej, im więcej nad sobą pracuję. Kontrola emocji, praca, etc. I nie jest tak, że nie chciał bym, byśmy do siebie wrócili. Myślę o tym, ale też jestem otwarty na coś nowego... Ale nie wyjdę z propozycją powrotu pierwszy, ponieważ to ona ma być pewna, że warto. Ja swoje spieprzyłem i chcę tych samych błędów uniknąć kiedys..

Dlatego miej honor, pokaż jej, że rozumiesz swój błąd. Zaakceptuj w pełni jej odejście. Nie przepraszaj, ale po prostu zaakceptuj jej decyzję i pogódź się z tym, że to koniec. A nigdy nie wiadomo, co może przynieść czas. Może i ona zechce być z Tobą, tym lepszym Tobą, który definitywnie się poprawi i to NA ZAWSZE WYWALI SWOJE ZŁE NAWYKI, albo spotka Cie inna, piękna i mądra dziewczyna - ta idealna dla Ciebie kobieta. Zmiana i praca nad sobą zawsze przynosi dobre rezultaty. Poznaj swój problem, jego źródło. Pomogą Ci w tym książki, może i dobra terapia i samotność.

"Samotność stanowi dla duszy sposobność, by się poznać, dopilnować i ukształtować. Tylko puste głowy i niestałe serca boją się zostać w ciszy sam na sam ze sobą. W takich chwilach widzimy czy nasze uczucia są solidne i czy przypadkiem nie była to tylko pusta wrzawa. Wzniosłe uczucia mogą żyć własnym życiem, bez obecności fizycznej. Przeciwnie -odosobnienie oczyszcza je i zwielokrotnia."
Cyt. Leon Degrelle

Powodzenia.

srokowiec napisał/a:

Zorija napisał/a:

(...)rozwiązanie (...) wymaga czasu, pokory, czekania, cierpliwości, pracy nad sobą.
Co to to nie! To nie dla Ciebie! Ty chcesz już, natychmiast, teraz i żeby było na 100% pewne, że wyjdzie na Twoje.

Dokładnie... Gdy czytuję wypowiedzi "naszego" bohatera to przed oczami mam małego chłopca, który miał zabawkę, ale ją popsuł i rzucił taką w kąt. Jednak gdy zobaczył, ze inne dziecko tą zabawkę wzięło i zaczyna sie wspaniale bawić - wpada w histerię, tupie, rzuca się z wrzaskiem na ziemię i ...zabawkę z powrotem CHCE!
No niestety, ale tak to własnie wygląda. I jak inni tłumaczą, że przecież tą zabawkę zepsuł i wyrzucił, że teraz inne dziecko sie bawi i moze mu się znudzi - żadne argumenty nie przekonują i nie uspokajają a wręcz jeszcze bardziej rozsierdzaja i powodują większą agresję.
Obrazowo to przedstawiłem?

Bardzo. Nie ma się co śmiać, ale mamy tutaj na forum przykład autentycznego toksyka, z zaburzeniami, który zatrzymał się na rozwoju 2-3 latka (wszyscy, którzy mają lub mieli dzieci w tym wieku, wiedzą o co chodzi). "JA" jest najważniejsze. Można bić, kopać, gryźć, a i tak mama jest i przytuli. W zdrowym dojrzewaniu dziecko przechodzi tę fazę i uczy się, że są inni, inaczej reagują, że mamy może nie być i że on musi jakoś sam sobie radzić z tymi emocjami. W fazie dwulatka radzi sobie tak jak autor: kopie, krzyczy, tupie nóżką, zrzuci coś ze stołu, wszystko, aby zwrócić na siebie uwagę. Narcyzm w tym wieku to norma . Coś poszło nie tak w rozwoju naszego kolegi, dobrze, że wyszło to w wieku 28 lat, a nie później, kiedy poniżałby i krzywdził matkę swoich dzieci. Choć, jak autorka mu ulegnie, to kto wie, jaka patologia może z tego wyjść. Strach się bać .

srokowiec napisał/a:

Mam dość...
Po przeczytaniu opisu typowego psychopaty, jaki zaserwował nam Paweło ...musze sie chyba napić
Mam dwie równoległe nogi, stopy stawiam równolegle, mam uspokajający głos... Co prawda mam (chyba) poczucie humoru, nie płaczę, a jesli to zdawkowo... Rękami chyba ruszam...
Ale te wazniejsze cechy? Rany boskie, byłbym psychopatą?

Opis Paweło psychopaty - mistrzowski! .

Jest mi ciężko, ale nie wydaje mi się że to oznacza że mam zaburzenia.

salamander68 link do Twojego wątku nie działa

Ale ja nie płaczę tylko dziwię się co w sobie trzeba mieć, żeby skupiać się na jechaniu po kimś. Może to jakaś satysfakcja, nie wiem, ale mi by było szkoda czasu.

Staram się, ale nie mam siły rano się budzić, żyć, pracować, tak już od kilku miesięcy, więc nie jest lekko.

Czyli podsumowująć: wg Was pomimo, że narobiłem jej wielkiej krzywdy, raniłem, nienawidziłem - nie powinienem nic robić, aby to naprawić, tylko się odciąć.

Wydaje mi się to tragiczne, bo nie wyobrażam sobie że mogę spać spokojnie nie robiąc nic.

andale87 napisał/a:

Czyli podsumowująć: wg Was pomimo, że narobiłem jej wielkiej krzywdy, raniłem, nienawidziłem - nie powinienem nic robić, aby to naprawić, tylko się odciąć.

Wydaje mi się to tragiczne, bo nie wyobrażam sobie że mogę spać spokojnie nie robiąc nic.

Ech...
Wystarczy, że napiszesz jej/powiesz, iż zdałeś sobie sprawę jak ją krzywdziłeś i chciałbyś to naprawić i jej to wynagrodzić... Że brakuje Ci jej, nie wiem, "że kochasz", tęsknisz i takie tam.
A po tym sygnale z Twojej strony nie "odciąć się" a najnormalniej ...odsunąć.
I resztę zostawić jej decyzji i czasowi...

(...) Nie mogę sobie wybaczyć, że tak dobrą osobę potraktowałem w ten sposób, tym bardziej że gdy nerwy opadły, wiem że nic się nie zmieniło - kocham ją ponad wszystko i nigdy więcej nie chcę być dla niej zły..

tak bardzo mnie kochała o czym świadczy to że przy mnie była i cierpiała tyle czasu- ojejejej, a teraz w końcu przejrzała i nie chce cierpieć ani narażać się, że znów będzie jak było. Zdziwiony??? facet, ty chcesz, to, że ona jest szcześliwa, to nieważne, bo TY chcesz. Egoista i dupek jakich mało. Twierdzisz, że się zmienisz?? aha. dopiero, jak z nia znów będziesz, dopiero wtedy się zmienisz?? a jak się nie zmienisz to co? Lejesz facet makaron na uszy i sciemniasz, bo widzisz, że ptaszyna odleciała, a ona tak cię kochała a mimo tego odeszła, no jak śmiała:D:D Daj sobie siana facet i może wyciągnij wnioski, by kolejnej osoby w swoim życiu nie krzywdzić. I jeszcze piszesz na kobiecym forum w stylu " ja biedny miiisio , skrzywdziłem ale ona ma wrócić". Wiesz, to byłoby może do zrozumienia, jakby to 12 latek pisał, ale nie dorosły facet. Facet, bo do meżczyzny to Ci daleko.

, nigdy nie popełniania błędów smile- a kto powiedział,że nie popełniam błedów. Ok,  popełniam. Ale nie te same przez rok na okrągło, a jak bliska osoba w końcu ma dosć i odchodzi, nagle wieeelki płacz, bo pan chce zabawkę z powrotem. Krytykujesz zdania osób sie wypowiadających, są ci nie w smak, to zrozumiałe - ale wybacz, nikt nie kazał ci pisać o tym, prawda? Opisując swoją historię musiałes wiedziec, że wywoła ona rózne, równiez niepochlebne komentarze. Nie tylko ja napisałam ,że po prostu jestes niedojrzałym dupkiem - tylko,że ja to powiedziałam dosadniej. Oburza cię to? A mnie oburza takie zachowanie jak Twoje. Ty nie popełniłes błąd - ty popełniałes non stop, przez dłuższy okres czasu wiele tych samych błędów!!! Nagle się obudziłes, bo zabaweczka ci się z rąk wymknęła - ja to tak widzę, Ty - widzisz to inaczej. Ja nie znam całej historii, a tylko to, co napisałeś SAM. Nie chciałes komentarzy - było nie pisać postu. Mówię to z perspektywy kobiety, której były tak bardzo, tak baardzo chciał wracać i taaak bardzo obiecywał,ż e sie zmieni( nie nastąpiło to przez 6 lat) ,że posuwał się do zastraszania, gróźb karalnych, śledzenia, straszenia , wyzwisk. A sprawa skończyła sie na policji. Mówię to z perspektywy osoby, której były tak uprzykrzył życie, że kiedy zmarł, odczułam wieeeelką, wieelką ulgę. Pozdrawiam i zyczę opamiętania w chęci powrotu do byłej. Spieprzyłeś związek - to postaraj się , by w kolejnym związku nie popełniac tych samych błedów. cyt"planuję raz na jakiś czas niezobowiązująco się odezwać. Boję się tylko, że tym samym dam jej komfort że jestem cały czas i w spokoju będzie budowała swoją relację''. Facet, to jest NĘKANIE, i to obecnie jest karalne. Ty to uważasz za " niezobowiązujące"- jak wszyscy PSYCHOLE, którzy nękają swoje byłe, bo one nie chcą wrócić do nich na ich skinienie. Żal ci,że ona tak szybko ( wg ciebie) znalazła innego. Ona ma komfort budowania relacji, a ciebie zazdrość gryzie. Pies ogrodnika i psychol. Nadal nie rozumiesz, co ludzie ci piszą, ma być tak, jak chcesz , by było.

"planuję raz na jakiś czas niezobowiązująco się odezwać''Nadal nie rozumiesz. teraz kręcisz,że jak ona wyrazi zgodę to od czasu do czasu będziesz sie do niej odzywał. A jak NIE WYRAZI zgody, to też będziesz się odzywał? Mam nie pisać- bo bardzo Ci moje odpowiedzi nie w smak, ale wybacz- to jest forum i nie masz żadnej ' władzy" by zabronić mi wyrazić własne zdanie. Nie tylko ja napisałam, że zaczyna to podpadać pod nękanie - to , co ty uważasz za " niezobowiązujące". Ludzie piszą ci, jak to wygląda z drugiej strony, ale ty jesteś tak zafiksowany na jednym, że szukasz tylko jak by tu zjesc ciastko i miec ciastko. Nie rozumiem, dlaczego masz pretensję,że Cie krytykujemy- powtarzam- pisząc post sam domagałes się odpowiedzi. Ludzie dali ci radę - przeprosic i odpuścic, ale nie - ty szukasz rady, która będzie brzmiała- nękaj ją to w końcu będziecie  żyli razem długo i szczęsliwie. A, że takiej rady NIE otrzymałeś - juz frustracja i krytyka, że nie wnoszę swoimi odpowiedziami nic do tematu. To jest forum i mam prawo do wypowiedzi, skoro napisałes temat.

faceci jednak to debile. Była by totalną kretynką jak by do ciebie wrocila.

andale87, ogarnij się, bo jesteś na dobrej drodze do bana.

Ja akurat uważam, o czym wcześniej wspominałam w tym wątku,że facet, który spieprzył powinien chociaż przeprosić i odejść ze spuszczoną głową, ale pokazać, że wie, że sknocił.
Ale to jak Ty się odnosisz do użytkowników to jest dramat.. powściągnij emocje, wtedy będziesz w stanie przyjąć na chwile perspektywę swojej ex i kobiet z tego wątku, które rozumieją jak mogła się czuć, stąd takie reakcje - może zbyt emocjonalne również.

Więcej dystansu

(...) no ale tak jak traktujesz innych tak oczekuj być traktowanym.

Dlatego zakładam oddzielny temat. Specjalnie dla zakompleksionych, sfrustrowanych, żadnych zemsty i rzucania kamieniami kobiet. Post będzie miał temat co sądzą o moim zachowaniu przez rok, gdy byłem największym sk*. Myślę, że w tym temacie ulżą swoim kompleksom, a w tym merytorycznie podyskutujemy.

Dlatego zakładam oddzielny temat. Specjalnie dla zakompleksionych, sfrustrowanych, żadnych zemsty i rzucania kamieniami kobiet. Post będzie miał temat co sądzą o moim zachowaniu przez rok, gdy byłem największym sk*. Myślę, że w tym temacie ulżą swoim kompleksom, a w tym merytorycznie podyskutujemy.

bullet napisał/a:

Kolego jest jedno istotne "ale" nie zapominaj, że w tej sprawie to Ty jesteś w czarnej d.pie, nie my. My mamy TYLKO doświadczenie.
Wg. mnie strzelanie focha, uogólnianie i obrażanie nie jest oznaką ogłady.

andale87 napisał/a:

Dlatego zakładam oddzielny temat. Specjalnie dla zakompleksionych, sfrustrowanych, żadnych zemsty i rzucania kamieniami kobiet. Post będzie miał temat co sądzą o moim zachowaniu przez rok, gdy byłem największym sk*. Myślę, że w tym temacie ulżą swoim kompleksom, a w tym merytorycznie podyskutujemy.

zostanie skasowany lub zamknięty, takie są zasady

Nie zapominam. Nie strzelam też focha i się nie obrażam, piszę po prostu to co przyszło mi na myśl po Waszych odpowiedziach.

Mam jeszcze jedno pytanie, dla pewności - jeżeli ja się z nią NIE kontaktuje, a ona zaczyna się pytać w wiadomościach - co ze mną, jeżeli jest zła i smutna bo nie było mnie w jednym miejscu, w którym oboje mieliśmy się spotkać i dzwoni do mnie z pretensją, jeżeli irytuje się że jej nie odpisuję, to też nie robić sobie złudnych nadzieji?

Powiedziała też takie zdanie, że przeze mnie już chyba straciła wiarę w miłość, w domyśle że ciężko jej się wiązać z kimś nowym - to też nie jest sygnał żeby nie odpuścić?

Dodam że był okres w którym już będąc z obecnym chłopakiem gadaliśmy niemal codziennie, godziła się na to - też to o niczym nie świadczy?

Boję się że wystarczy kilka ruchów z mojej strony, spokojnych, nienerwowych prób i może zechcieć wrócić a ja za Waszą namową dam spokój. Co sądzicie?

Eeee... to jeśli ona się z Tobą kontaktuje, wali tekstami mając już nowego partnera przecież (!!), że "przestała wierzyć w miłość" itp. - to też jest dobra.. Czyli tego nowego traktuje jak tampon emocjonalny i ma jego uczucia za przeproszeniem w tyłku.
W takim razie ja tutaj, Drodzy Państwo, biednej sierotki nie widzę. I powiem więcej - najwidoczniej podobało jej się takie traktowanie, skoro nie dość, że nie ucięła kontaktu z autorem to jeszcze fosi się, że jej szybko nie odpisuje czy codziennie wysyła mu smski. Mając nowego partnera (!!!!) zaznaczam.
Dla mnie oboje są siebie warci w tej sytuacji: ona widocznie jest z tych kobiet, które zakochują się w iluzji partnera i przywiązują się do niej do końca życia, nieważne jak się zmienił, a jednocześnie jest na tyle wyrachowana by krzywdzić nowego faceta i wykorzystywać jako tampon.

Jeśli jest jak on pisze to jej zachowanie jest równie paskudne, bo krzywdzi niewinna osobę, a tak naprawdę przebiera nogami żeby były o nią zawalczył.
Wszystko by było ok i zrozumiałe, gdyby nie wykorzystywała tego nowego żeby wzbudzić zazdrość, a potem go po prostu zostawi. Dlatego uważam, że żadna z niej "sierotka" tylko wyrachowana baba

To wyrażaj się jasno - 'precyzyjnie'

Ok, bo miałam o niej nie najlepsze zdanie, w takim razie jest w porządku - stara się być.

Generalnie, wbrew pozorom, brak kontaktu jest najskuteczniejszym sposobem na byłych - niezależnie od tego kto zawinił, o ile sprawa PRZED urwaniem kontaktu została załatwiona z klasą i pozostały dobre wspomnienia stosunkowo.
Jeśli przeprosiłeś i ona ma 100% pewność, że żałujesz to Za kilka tyg./m-cy zacznie jej Ciebie brakować - jeśli nadal kocha (!!). Jeśli nie, to ani Twoje nagabywanie, kontakt od czapy pod byle pretekstem - nie załatwią Ci niczego, wręcz przeciwnie - pokazujesz się ze strony, której ona Cię nie zna i nie chce , skamlącego frajera.

Przeproś jak facet, upewnij się, że ona wie, że ją kochasz - jeśli to prawda i usuń się. Pozwól czasowi działać.
Jeśli ona ma być z tym nowym facetem, a wasz czas się skończył, to tak się stanie.
Jeśli macie do siebie wrócić - to wrócicie, bo ona sama "położy" ten nowy związek myśląc o Tobie.
Kapiszi?

Niestety ona miała trudny charakter i często robiła problemy z niczego, po jakimś czasie zaczęło mnie to irytować. Zacząłem dawać jej nauczki, byłem zły, chłodny, czasami bezlitosny.

andale87 napisał/a:

Niestety ona miała trudny charakter i często robiła problemy z niczego, po jakimś czasie zaczęło mnie to irytować. Zacząłem dawać jej nauczki, byłem zły, chłodny, czasami bezlitosny.

Osoby które tutaj piszą w większości nie mają żadnej wiedzy psychologicznej, dlatego ten wątek jest niepotrzebnie tak długi.
Przede wszystkim nie powinieneś się z nią wiązać skoro ma trudny charakter, ani z żadną inną dziewczyną o trudnym charakterze. Czy masz możliwość poznania innej normalnej dziewczyny? To jest dla ciebie najlepsze rozwiązanie. Być może spory rzeczywiście nie były spowodowane przez ciebie tylko przez to że nie wytrzymałeś jej zachowania. Jeśli ona jest nadal taka, to powrót nie ma sensu i to nie dlatego że ona nie chce ale po prostu tak będzie dla ciebie lepiej.

Martwi mnie to, że ludzie nie umieją się dogadywać i spory przeradzają się w kłótnie zamiast stosować kompromis i konsensus. Chyba częściej przyczyną sporów są kobiety. Liczba udanych związków jest mniejsza niż 10%. Reszta ludzi żyje ze sobą bo nie potrafią odejść. Tak nie powinno być. Powinno być 99% udanych związków. To co jest wygląda tak, jakby ludzie tworzący związek wyszli z więzienia i ich psychika jest patologiczna. Nie wiem czemu jest taka sytuacja.

Eeee... to jeśli ona się z Tobą kontaktuje, wali tekstami mając już nowego partnera przecież (!!), że "przestała wierzyć w miłość" itp. - to też jest dobra.. Czyli tego nowego traktuje jak tampon emocjonalny i ma jego uczucia za przeproszeniem w tyłku.
W takim razie ja tutaj, Drodzy Państwo, biednej sierotki nie widzę. I powiem więcej - najwidoczniej podobało jej się takie traktowanie, skoro nie dość, że nie ucięła kontaktu z autorem to jeszcze fosi się, że jej szybko nie odpisuje czy codziennie wysyła mu smski. Mając nowego partnera (!!!!) zaznaczam.
Dla mnie oboje są siebie warci w tej sytuacji: ona widocznie jest z tych kobiet, które zakochują się w iluzji partnera i przywiązują się do niej do końca życia, nieważne jak się zmienił, a jednocześnie jest na tyle wyrachowana by krzywdzić nowego faceta i wykorzystywać jako tampon.

Jeśli jest jak on pisze to jej zachowanie jest równie paskudne, bo krzywdzi niewinna osobę, a tak naprawdę przebiera nogami żeby były o nią zawalczył.
Wszystko by było ok i zrozumiałe, gdyby nie wykorzystywała tego nowego żeby wzbudzić zazdrość, a potem go po prostu zostawi. Dlatego uważam, że żadna z niej "sierotka" tylko wyrachowana baba

Jakbyś naprawdę kochał ją tak samo mocno jak 3 lata wcześniej to nie wypadłyby ci takie słowa z ust.
To, że masz wyrzuty sumienia, jak każdy, kto nie potrafi się ugryźć w język to inna sprawa. Ale wyrzuty sumienia to kiepski fundament pod ew. powrót.
Skończą się wyrzuty, bo Ci dajmy na to przebaczy, a tobie wrócą powody, dla których miałeś jej dość.

A miałeś, nie ma sensu tego wypierać. Wstyd za głupie zachowanie to jedno, ale brak uczuć w tamtym okresie - drugie.

Bez sensu takie odgrzewane kotlety, najpierw się kogoś traktuje jak 5 koło u wozu, potem dostaje zasłużonego kopa w zad - to na co się skrycie liczyło, a potem wielki płacz bo samotne wieczory i się przypomniało" wielkie love, gdzie nie byłoby takiej rozkminy ani przez minutę, gdyby osoba została.

Ludzie jednak kochają dramaty.
Wszystko jest lepsze od 'nudy' , nawet związek z braku laku, gdzie jedno się wyżywa na drugim.

Ale co kto lubi.

Elle nie jestem tak ograniczony, żeby bazować na ego/mechanizmie niedostepnosci itp chociaz to tez na pewno działa.

tylko płacz bo straciłem największego przyjaciela, którym nikt inny nie będzie w takim stopniu.

Straciłem kobietę, która pokazała że kocha mnie mimo wszystko

Słuchaj, ziomeczku, coś Ci powiem.. bo duuużo Ci się na swój temat wydaje -jak każdemu facetowi w rozpaczy, kiedy już ktoś go nie chce Ale do rzeczy:

Elle nie jestem tak ograniczony, żeby bazować na ego/mechanizmie niedostepnosci itp chociaz to tez na pewno działa.

Tu nie chodzi o bycie ograniczonym debilem, tylko tak działa podświadomość. Siła tego z jaką ten mechanizm działa zależy od tego, na ile ktoś jest go świadomy. Thats all.
W kwestii działania podświadomość nie zachodzi korelacja typu: im wyższe IQ tym większa kontrola. Chodzi o IQ emocjonalne bardziej, ale i to za mało - potrzebna jest Świadomość, a ta wymaga pracy.
Dlatego zawsze wiem, że jak ktoś wychodzi z argumentem typu  "ale przecież nie jestem głupi żeby to u mnie działało" to wiem, że błądzi, a siebie przecenia w tym aspekcie Wszyscy jesteśmy "sługami" podświadomości, tylko jedni bardziej, inni mniej.

A na koniec coś czego na bank nie jesteś w stanie dostrzec, co dopiero przyznać, a ja po tym poznaje, że miałam 100% racji. Looknij na to:

tylko płacz bo straciłem największego przyjaciela, którym nikt inny nie będzie w takim stopniu.

Straciłem kobietę, która pokazała że kocha mnie mimo wszystko

To są dwa kluczowe zdania, które - co najważniejsze - padły z Twoich własnych ust.
Interpretacja z języka 'histerii' i przepalenia emocjami na język prawdy (gdy emocje opadną za kilka mcy) jest następująca: Tak, TY straciłeś przyjaciółkę i kogoś, kto CIEBIE kochał.
ALe nie ma w tym całym bełkocie SŁOWA o tym, co chciałbyś  jej DAWAĆ od siebie, że brakuje Ci możliwości bycia JEJ przyjacielem, robienia czegoś dla NIEJ, etc.
Wiem, że nie czujesz tej subtelnej różnicy. Boisz się, że nikogo kto się tak poświęcał (być może) nie poznasz.
Ale nie było wzajemności z Twojej strony.  Ty brałeś, nie dawałes. Miłość to DAWANIE.

Ty chciałbyś dalej brać, ale chwilowo nie możesz i to Cię boli, choć zarzekasz się, że to love.
Możesz dalej płynąć na haju emocji i obsesji, jakie daje bycie porzuconym, zostawionym , "przegranym", ale deep down wiesz, że więcej w tym jest kalkulacji i wyrzutów sumienia niż chęci bezwarunkowego dawania od siebie.

Tyle.
JA spadam, bo w chwili obecnej nie jesteś w stanie 'przejść na odbiór'.

Gdybyś kochał, doceniałbyś ją  w TRAKCIE trwania związku, nie post factum.
Przeczytaj co napisał kolega powyżej - prawie to samo co ja, tylko innymi słowami, bardziej dosadnie. On oczywiście tez się myli, wszyscy się mylimy. Tylko gość, który nie ogarnia własnych emocji przez rok, nie wie z jakiego tytułu mu palma odwalała, rozpieprza związek
"bez powodu", wie najlepiej Po co ci nasze "rady"? Skoro masz klapki na oczach i nie dopuszczasz żadnej innej  opcji niż to co Ci się teraz we łbie uroiło.
Wcześnie, przez rok roiło Ci się 180 stopni co innego.

Ogarnij się emocjonalnie, a potem bierz się za rozkminy i podejmowanie decyzji. Kolejność ci się pomyliła.
Generalnie, widać, że nie jesteś otwartym na rozwój człowiekiem, tylko upartym jak osioł młodziakiem, jeszcze nabierzesz pokory - trust me

dobrej nocy