Rozstanie z mojej winy. Prośba do kobiet - jak mogę do niej wrócić? - Netkobiety.pl

No toż przecież Ci mówię, co mogłoby zmienić mój totalnie negatywny stosunek do partnera !
Słuchaj, odwróć sytuację - ok ?
Ty jesteś teraz na jej miejscu.
Rozstałeś się z dziewczyną, która przez ostatni rok nie była dla Ciebie wymarzoną partnerką - że się tak oględnie wyrażę. Poznałeś inną, która wzbudziła Twoje zainteresowanie na tyle, że zacząłeś się z nią spotykać.
Zdecydowałeś się wejść w związek z tą nową. Przeżywasz właśnie świeże początki zauroczenia, widujecie się. Zaczynasz zauważać, że ta nowa dziewczyna jakaś jednak inna jest od Twojej ex. Czujesz się przy niej inaczej, spokój Cię ogarnia, czujesz to i zaczynasz to doceniać.
I tu nagle bum.
Ex się pojawia.
Naciska, zapewnia, prosi. Chce Ci pokazać coś. Że się zmieniła. Jak bardzo się zmieniła. Że Cię kocha, że jej przykro, że Ci wszystko wynagrodzi.
Podkreślam raz jeszcze - że jesteś już w związku z kimś innym.

Co w takiej sytuacji mogłoby sprawić, że ponownie zwrócisz uwagę na swoją ex ??

To jeszcze raz. Może przyjmiesz do wiadomości.

W moich oczach każde, nawet najstaranniej zaplanowane Twe zachowanie, wszystkie Twe 'pokazywania' zaszłej zmiany spełzłyby na niczym. Dlaczego? Też powtórzę. Nie zapomniałabym trwającego rok poniżania i upokorzenia. Wybaczyć, po jakimś czasie i pracy nad sobą, wybaczyłabym, ale nigdy bez względu na Twe zabiegi nie podjęłabym decyzji o reaktywacji związku, o życiu z Tobą.

Twe słowa

są dla mnie dowodem na to, że nic w swym myśleniu - mimo terapii - nie zmieniłeś, że dalej widzisz jedynie czubek własnego nosa, że nic sobie nie robisz z jej zdania i decyzji, a ją kochasz.... używać.

nie, nie wróci/łaby

autorze. Pytasz się co zrobić ? Dostałeś już odpowiedź. Bez względu na to co zrobisz nie osiągniesz teraz celu jakiego oczekujesz. Weź to na klatę. Przede wszystkim ponieś konsekwencję swoich działań i słów. Jedyne co może (kiedyś) zaprocentować to własnie odsunięcie się i pokazanie, że Ci zależy na JEJ szczęściu, a nie Twoim. Ona, jeśli zostały jakiekolwiek uczucia, sama da Ci znać w odpowiednim momencie. Obecnie im bardziej będziesz się motał tym bardziej będziesz się pogrążał.

Jeśli nie zadowala Cię taka droga jedyne co może pomóc to eliksir ....  Tylko nie zapomnij o zaklęciach

Miłosny napój Wenus
Potrzebne są następujące składniki:
-9 łyżeczek słodkiego czerwonego wina
-9 liści bazylii
-9 goździków
-9 pestek jabłka
-9 kropli wyciągu z wanilii
-9 kropli soku poziomkowego
-9 kropli soku z malin
-1 korzeń żeń - szenia, pocięty na 9 równych kawałków
Wszystkie 9 składników włożyć do naczynia przy blasku 9 poświęconych różowych świec o godzinie 21.00, Dziewiątego dnia, dziewiątego miesiąca roku. Zamieszaj dziewięć razy napój drewnianą łyżką, za każdym razem wymawiając następujące zaklęcie:
SPRAW, BY OSOBA, KTÓRA WYPIJE TO WINO,
OBLAŁA MNIE BOSKĄ MIŁOŚCIĄ.
SŁODKI NAPOJU MIŁOSNY ZAKLĘTY PRZEZ DZIEWIĘĆ
SPRAW, BY JEGO/JEJ MIŁOŚĆ BYŁA MOJA NA ZAWSZE.

Starogracki Eliksir Miłości
Stosowany już za dawnych czasów. Greckie hetery utrzymywały, że jest doskonały. Podobno dostały przepis od uskrzydlonego, złotowłosego chłopczyka
Składniki:
- garść płatków róży
- garść płatków jaśminu
- sproszkowane skrzydła białych motyli
- łuska z ogona syreny
- dwa pióra ze skrzydeł turkawki (samiec i samiczka)
- kilka kropel mleka z piersi rusałki
- włos z głowy wybranka/wybranki
- garniec źródlanej wody
Eliksir należy przygotowywać w nocy, najlepiej przy świetle księżyca w pełni. Wodę z czystego źródła wlać do kociołka. Dodać płatki kwiatowe i gotować przez 10 minut. Do uzyskanego wywaru wsypać jednocześnie sproszkowane skrzydła białych motyli i łuskę syreny, mieszaj go następnie przez pięć minut zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Twój wywar powinien mieć teraz jasnozieloną barwę. Jeśli nie ma - bardzo źle. Następnie dodaj mleko rusałki. 6-7 kropel powinno wystarczyć. Napój powinien teraz uzyskać różowawą barwę. Gotuj go jeszcze przez 30 minut i na samym końcu wrzuć doń włos wybranka. Jeśli z nad kociołka zacznie się unosić czerwonawa mgła, znaczy, że przygotowałeś eliksir prawidłowo.

Napój miłosny z lubczyku
Składniki:
- 2 łyżki świeżych nasion lubczyku
- pół szklanki winiaku lub brandy
Sposób przyrządzania:
Nasiona lubczyku zalewamy winiakiem lub brandy. Taką nalewkę można pić albo dodawać do innych koktajli lub napojów.

Miłosny napój Azteków
Składniki:
- 1 l mleka,
- 2 laski wanilii,
- 3/4 szklanki wody,
- 2 łyżki miodu akacjowego,
- 4 łyżki cukru,
- 2 op. cukru waniliowego,
- 4 łyżki kakao,
- szczypta pieprzu kajeńskiego,
- szczypta soli,
- 1 kieliszek białego rumu.
Sposób Sporządzenia:
W jednym kociołku zagotować 1 litr mleka z dwoma laskami wanilii. W drugim kociołku wymieszać: wodę + miód + cukier + cukier waniliowy + kakao. Wymieszane składniki zagotować. Z mleka wyciągnąć laski wanilii i nożem zeskrobać ziarenka, które połączyć z "masą" z drugiego garnka. Do mleka dolać zawartość drugiego garnka, wymieszać. Dodać "sporą szczyptę" soli i pieprzu kajenskiego. I jeszcze raz zamieszać. Do szklanki wlać kieliszek białego rumu i dopełnić przygotowanym napojem mlecznym. Wymieszać. Pić na gorąco.

Miłosny napój cygański
Potrzebne są następujące składniki:
-filiżanka wody
-łyżeczka kopru włoskiego
-1/4 filiżanki czerwonego wina
-łyżeczka werbeny
-trzy szczypty gałki muszkatołowej
Jak przyrządzić?
Wszystkie składniki włóż do małego kociołka, postaw je na ogniu i zagotuj. Trzymając w ręku zapaloną różową świecę usiądź przed naczyniem i skoncentruj się na ukochanej osobie. Przez 13 minut powtarzaj na głos jej imię. Następnie zdejmij z ognia garnuszek i przecedź jego zawartość przez lnianą szmatkę. Dosłódź wszystko odrobiną miodu i podaj napój ukochanej osobie.
Powyższe ze strony eliksirów (rozdział zaawansowany)

Naprawdę wiem, że to szokujące dla osób, które nie umieją czytać ze zrozumieniem, ale tu nie jest kwestia tego czy Wasze posty są po mojej myśli czy nie. Napiszę jeszcze raz - nie pytałem czy mam jej dać spokój czy nie. Czy zraniłem ją mocno czy tylko trochę. Pytałem o pomysł na działanie w tej sytuacji. 
Dla tych, którym nie mieści się to w głowie poradzę aby wyobrazili sobie, że przez najbliższe 100 lat to zachowanie to mój jedyny błąd w stosunku do niej. Nigdy więcej bym nie zrobił jej źle, a do końca byłoby tak jak przez pierwsze lata.

Ale wyobraz sobie, że właśnie nie kocham jej używać, ale po prostu kocham ją. I dałbym za nią wiele. Nie wiem co mogę napisać, bo te słowa które cytujesz są właśnie O NIEJ a i tak każde zdanie jest postrzegane negatywnie, jako ''nie stary, jesteś bez szans, jesteś takim sk.., nie zmienisz się'' itp. Dziwi mnie to strasznie, bo wiem, że mogę zmienić moje zachowanie.

Sytuacja wygląda również tak, że jeżeli ja się nie odzywam to ona czasami sama pisze czy też dzwoni. Widzę po niej, że się waha i dużo ją to kosztuje. Czy pomimo tego też według Was powinienem dać jej spokój? Gdy ona pisze i się odzywa na siłę urwać kontakt?

Pozwolę sobie pozostać przy swej opinii.
Nie twierdzę, że jesteś - jak sam siebie określiłeś - 'takim sk...', ale wiem, że będąc na jej miejscu nie zdecydowałabym się na bycie z Tobą mimo tych potencjalnych zmian. Nie zrobiłabym tego, bo nie zapomniałabym (po raz kolejny powtarzam) upokorzenia, lekceważenia, braku szacunku (i to trwających nie dzień, tydzień, ale rok!), ale też nie zrobiłabym tego, bo zmiany, które planujesz dokonać (czy też już dokonałeś) chcesz zrobić nie po to, by być lepszym człowiekiem, ale po to, by ona do Ciebie wróciła.

Powtórzę, będąc na jej miejscu nie miałbyś szans na reaktywację związku niezależnie od tego, jak wielkie zmiany zaszłyby w Twym sposobie myślenia i zachowania.

Edycja:
Jeśli jesteś w stanie być jej znajomym, kontaktu nie zrywaj.

To jest temat kolejnych spotkań z terapeutą.

Strasznie depresyjne te odpowiedzi, w skrócie - nie ma już nadzieji.

A ja jestem pewien że jest chociażby jedna osoba na swiecie której udało się w tej sytuacji wrócić. Myślicie że nie ma takiej osoby?

andale87 - hmmm jestem facetem i fakt nie będę dobijał i tak już leżącego - zrobiły to już kobiety więc starczy.

załóżmy teoretycznie, że się zmieniłeś, dostałeś olśnienia i jesteś innym człowiekiem takie przyjmijmy założenie to jak chcesz działać

jeśli się z Tobą kontaktuję to hmmm jest cień szansy.....

andale - należało się Tobie - pełna zgoda ale ten wątek odkładamy na bok...

wiesz przychodzą mi do głowy 2 kwestie twojej ex

1. sentyment jednak oraz wiara , że może faktycznie jesteś już inny
2. ten nowy jest partner nie jest już taki idealny....

cóż musisz czekać..... i absolutnie nie zrywać kontaktu ale działać bardzo bardzo delikatnie i z wyczuciem jak saper - jeden błąd i .....

ps. kto formalnie zerwał?kiedy to się dokładnie stało?

Formalnie ja. To było tak, że czułem się tak pewnie, że myślałem że mogę mówić jej wszystko. Chciałem odpocząć, można powiedzieć od wszystkiego, także od związku w którym miałem świadomość że już przesadzam z byciem ''tyranem''. Przez ostatni rok zaczęło się psuć, jednak w styczniu urwaliśmy kontakt na dwa miesiące. Ja myślałem że to odpoczynek, jednak dowiedziałem się że kogoś ma. Od kwietnia staram się walczyć, z marnym skutkiem.

Ogólnie to niestety czuję, że tylko moje mega starania pozwoliły mi chociaż na rozmowę z nią. Wydaje mi się że są w okresie zauroczenia i ciężko teraz jest coś zdziałać. Ale jednak pytam o to, może ktoś coś takiego przeszedł i mu się udało.

Nic. Odpoczywałem przede wszystkim psychicznie, uprawiałem sport, wydaje mi się że miałem mocny stan podobny do depresji z tego całego stresu. Podkreślam że nigdy nie myślałem o nikim innym niż ona, ale nie miałem siły przez moment na nic. Nie spotkałem się z nią, można powiedzieć że mieliśmy kłótnię po której nikt z nas nie chciał ''przeprosić''. Nie mieszka z nim.

Tak, oczywiście. Można powiedzieć, że przez cały miesiąc jej o tym mówiłem, przepraszałem, starałem się wytłumaczyć dlaczego zachowałem się w ten sposób. Jednak po pewnym czasie ona usłyszała już wszystko i nie chcę ze mną rozmawiać na ten temat. Po prostu powiedziała, że wie, rozumie, ale dla niej to obecnie nic nie zmienia. Na inne tematy nie ma problemu. I zastanawiam się co to oznacza? Że nie chce mnie wyrzucić z życia, bo ją to za bardzo zaboli czy raczej ma już wszystko ułożone i nic jej to nie kosztuje psychicznie? Czy też może lituje się nade mną i daje ze sobą rozmawiać?

Nie kochasz. Gdybyś kochał, zostawiłbyś i pozwolił, by była szczęśliwa, a ty myślisz kategoriami własnego podwórka i nadal nie pozwalasz  na pełne szczęście (bo pewnie się stresuje, kiedy znów coś wymyślisz).

Sposobem jest myślenie o niej, bo teraz myślisz wyłącznie o sobie. Nie widzisz tego? To  jak masz pewność, że przez kolejne 4 lata będziesz ją szanował, a później znów nie odbije ci palma? Nie widzisz, że zachowujesz się jak ostatni egoista, że znów jej mieszasz w życiu, że skrzywdziłeś i dalej nie ułatwiasz jej budowania własnego świata,a wybiegasz w przyszłość naście lat.

50 razy przeczytałam : " ale przecież przez 4 lata tak bardzo byliśmy szczęśliwi, jak to możliwe". Ogarnij się facet. Trzymasz się przeszłości podczas gdy ona chce żyć teraźniejszością. Natrętem jesteś.
Myślisz skrótami, tłumaczysz nielogiczne logicznym inaczej...

....Panie sędzio, ja wiem, że zadałem jej 50 ciosów  nożem. Ale Panie sedzio, ja ją tak kochałem, przez 20 lat byliśmy tak bardzo szczęśliwi, najszczęśliwsi.....Panie sędzio, nie uważam, że należy mi się kara, przecież te 20 szczęśliwych lat.....no jak to.....

Hi hi, dzięki za uzupełnienie Tak, dokładnie tak

próbuj po prostu próbuj ale nie oczekuj zbyt wiele to raz ani zbyt szybko to dwa
oraz licz się z porażką

Wiecie, to co napisałeś, może powiedzieć każdy. Tylko to nie przypadek zmarłej osoby, ale kogoś kto kochał pomimo wszystko jeszcze kilka miesięcy temu. I wiem, że są ludzie, którzy wpadliby na jakiś pomysł w tej sytuacji. Nie ma rzeczy niemożliwych, tak mi się zawsze wydawało.

Oddaję pytania:
Skąd wiesz, że z nim nie jest szczęśliwa?
Czemu uważasz, że z tobą bardziej, niż z nim?
Skąd wiesz, że teraz jest mniej szczęśliwa?

Myślę sobie, że twoje zachowania przyniosą odwrotny skutek do oczekiwanego. Wiesz, narobiłeś dziewczynie już sporo w życiu. Przez rok ją gnoiłeś, popadła przez ciebie w depresję. Utracone zaufanie mega trudno odzyskać, czasem jest to wręcz niemożliwe.
Nie docierają do ciebie żadne argumenty z tych opisanych na forum. Ja nie mówię, żebyś musiał je koniecznie stosować w życiu bo jak widzę, trudne by to w tym momencie było. Radzę ci tylko spróbować się przynajmniej nad nimi zastanowić i nie obstawać bezkrytycznie przy swoim. Nie bierzesz pod uwagę, że swoją postawą robisz jej nadal krzywdę? Zaraz pewnie odpowiesz, że skąd ja wiem, że krzywdy nie robisz jej brakiem kontaktu. Cóż, ty już miałeś swój czas i schrzaniłeś. Pozwól się wykazać innym. I nie dla tego gościa co z nią jest, ale dla niej. Swoje zrobiłeś. Okazałeś zainteresowanie, powiedziałeś że ci zależy i że chciałbyś ją odzyskać. NASTĘPNY krok należy do niej. Nie osaczaj, nie napastuj, nie przeginaj  wpieprzaniem siebie we wszystkie aspekty jej życia. Daj jej:
1- czas
2- możliwość podjęcia decyzji.
Bo jeśli jej tego odmawiasz, to :
1- nie kochasz (o czym już pisałam)
2- odmawiasz inteligencji i możliwości stanowienia o sobie i swoim zyciu

Pamiętaj że jest dorosła, pamiętaj, że z tobą wiążą się traumatyczne przeżycia z przeszłości. Jeśli mimo tego postanowi być z tobą, ciesz się, ale nie rób nic na siłę, bo sprawisz, że cię znienawidzi, miast kochać.

A co do okazywania jej twojego zaangażowania, to skoncentruj się raczej na jakości przekazu, nie ilości, bo jak do mnie po raz kolejny dzwonią z ofertą "nie do odrzucenia" ci sami doradcy, to ja się po prostu rozłączam, cicho klnąc pod nosem (czasami mniej cicho nawet).

To metafora jest, trochę zakrzywiona i wyolbrzymiona, ale jednak. Masz trudności z jej przeniesieniem na swój grunt? Szkoda, bo trafne to.
Btw, nawet najtwardszy głaz zostanie skruszony, jeśli kropla wody będzie padać na niego wciąż i wciąż.....nie mów więc, że w człowieku nie zachodzą zmiany pod wpływem drugiego człowieka, pod wpływem jego obojętności, a nawet  wrogości. Szczególnie tyczy się to osób nabliższych i , w teorii, najbardziej godnych zaufania. To się dzieje i to się zdarza, czy tego chcesz czy nie.

Wydaje mi się że muszę to podkreślić, że szanuję jej decyzję i już zrozumiałem, że im częściej ją nachodzę tym gorzej dla mnie.
Wiem, że musi nadejść czas. Ale przynajmniej chciałbym aby było tak że gdy on nadejdzie to nie będzie miała w pamięci mnie - tyrana i w opozycji 3 słowa - M. kochałem Cię, przepraszam, czekam na Ciebie. Tylko jakieś czyny, które o tym poświadczą.

Dokładnie, kropla drąży skałę, zatem czemu małymi kroczkami nie próbować naprawić całego zła?

Dlaczego ciągle oburzasz się na wypowiedzi, które tobie nie pasują. Nie daje ci to coś do myślenia? . Bunt i walka daleko cię nie zaprowadzą. Normalny człowiek, jak usłyszy konstruktywną krytykę (a tutaj wiele jej dostajesz) pomyśli, zastawi się, włączy mu się jakaś autorefleksja. U ciebie jest tylko walka i odpieranie ataków. Jak myślisz, da się żyć z taką osobą, która jak jej pasuje to jest ok i gada, a jak nie, to szaleje?

I co z tą terapią? Jak często chodzisz? Co tam ciekawego się pojawia na spotkaniach? Masz z czymś problem czy nie?

Ja, na czas trwania terapii, doradzam ci zerwanie kontaktów, zadbanie o siebie, celem wyprostowania się. Inaczej w życiu znów zdarzy się coś nieprzewidywalnego, tobie odbije palma i będą dramaty. Nie jesteś wstanie pracować nas sobą i jednocześnie dawać 100% dla związku. Przynajmniej nie ty.

Hehe . Ta mania wielkości i przeświadczenie o mocy sprawczej ma swoją nazwę: narcystyczne zaburzenia osobowości. Polecam dłuuuuuuugą terapię.

No cóż królu Abisynii, będziesz musiał udać się do innego królestwa, licząc na to, że ktoś cię tam zrozumie. Tutaj tak pospolicie i nudno.
Bez odbioru.

Cóż, wypada więc życzyć szczęścia... Być może są tacy ludzie. Podobno i ..parasol można rozłożyć w...  Może spotkasz kogoś, komu to się udało?
Porady, jakie tu dostajesz nie są opiniami gimnazjalistów, tylko ludzi, którzy już "z niejednego pieca chleb jedli" i znający "trochę" życie. I na podstawie własnego, bogatego
doświadczenia dają Ci rady... Ty to kwestionujesz i chcesz innych. Ok.
Widać musisz sam do tego dojść i samemu "coś" wymyślić, lub ...zrozumieć, że są też rzeczy, sprawy i zamierzenia nierealne i graniczące z utopią.
Na zakończenie:
Iście prorocze były więc słowa Bulleta - w świetle tych oczekiwań Autora:

Ludzie dajcie sobie spokój. Do gościa nic nie dociera. Jest jak małe dziecko,  które uparło się, że chce swoją zabawkę. Pozostaje tylko współczuć dziewczynie

Doprawdy zabawne jest to, że każdy dopowiada sobie co tylko mu się wymyśli w głowie i jest święcie przekonany, że tak jest

Że trzeba współczuć dziewczynie? Bo żałuję, tego co zrobiłem? BO CZY GDZIEŚ NAPISAŁEM ŻE W JAKIKOLWIEK SPOSÓB JĄ DRĘCZĘ? Od czasu zrobienia jej krzywdy nie zrobiłem jej NIC, a dostałem tonę oskarżeń. Piszę, zastanawiam się, dyskutuję. Nic nie robię, nic nie zdecydowałem. Trochę myślenia, błagam.

ja go trochę rozumiem, żył sobie w przeświadczeniu high-life, że gdy postanowi ona na skinienie wróci, a tu ZONK. Jest w szoku w jakim był każdy z nas ale to minie, my o tym wiemy, on nie. Tupie nogami ale nic nie może zdziałać stąd zniecierpliwienie.
Oczekiwał magicznej różdżki, a zbiera baty.
Andale: piszę Ci to po raz trzeci i OSTATNI, jeśli oczekujesz czegokolwiek to MUSISZ się wycofać, to ona MUSI podjąć decyzję, nie TY (Ty już podjąłeś wtedy), to ona MUSI zatęsknić i wierz mi, że wtedy znajdzie do Ciebie drogę. Jeśli tak się nie stanie tzn., że ona (właśnie w tej chwili) nic pozytywnego do Ciebie nie czuje, ze Twoje ew. kombinacje mogą się skończyć zgłoszeniem nękania na policję. Ona może przecież być szczęśliwa w tej chwili, a Ty zwyczajnie się chcesz wpie..olić w jej życie ? Może też nie jest szczęśliwa ale może nie wyobraża sobie życia z Tobą. Co tu jest do zrozumienia, wkładamy Ci, jak łopatą w głowę, proste informacje, a Ty uparcie ścierasz z twarzy ślinę i narzekasz na padający deszcz.
Gościu WEŹ SIĘ Q.WA OTRZĄŚNIJ, ludzie tutaj poświęcają Ci swój czas. MY każdy z osobna dysponujemy pewnym doświadczeniem, Ty żadnym. Poczytaj inne wątki, podobnych do Ciebie, zawsze jest to samo.
Powtórzę: to Ty nic nie rozumiesz.

Rozwaliłeś mnie tym , na pewno rozumiesz o co w tym chodzi ?

cześć Zorija

andale - usuń się w cień to chyba dobra taktyka

Zabierzcie tego psychopatę z moich oczu. Jednemu dałem wpiernicz jak szarpał i bił dziewczynę. Wystarczy iż dasz swoje zdjęcie a najlepiej 8 sekund chodu to powiem ci jakie są dla ciebie rokowania. Oto cechy psychopaty:
-szerzej otwarte oczy, wręcz wytrzeszcz oczu świdrujące spojrzenie jakby lękliwe/rejestrujące każdy twój ruch. On nie ma uczuć on je za to doskonale rozpoznaje. Jest to zupełnie puste spojrzenie niezależnie co się dzieje.
-niezależnie od tego czy psychopata stoi, idzie czy biega ręce ma ułożone wzdłuż tułowia a barki nienaturalnie opuszczone. Niech normalna osoba spróbuje biec nie ruszając rękoma... Psychopaci najczęściej stopy mają ustawione równolegle a nogi blisko siebie.
-histeryczny śmiech z czyiś niepowodzeń (ktoś się umoczył, skompromitował) oraz brak poczucia humoru psychopata nigdy nie śmieje się z kawałów w towarzystwie chyba że to jest sztuczne wymuszone.
-mowa psychopatów potrafi być spokojna wręcz działająca usypiająco. Trzeba mieć na uwadze iż połowa tego co mówią jest zazwyczaj kłamstwem.
-psychopaci nie umieją płakać (jeśli lecą łzy to z jednego oka)
-ciągi przyczynowo skutkowe (nadużywanie słów w związku z tym, ponieważ.
-życie przeszłością
-brak poczucia winy !!

Regularnie! Non stop! Przelewasz jakieś swoje doświadczenia na moją sytuację. Sam chciałem wiedzieć czy po prostu już tak mnie nienawidzi, że o to zapytałem. Nie chciałem manipulować.

I pomijając to, że jesteś święcie przekonana, że nawet gdyby to taka manipulacja powinna zostać zgłoszona na policję, to ja uważam i bardzo żałuję że ona nie stosowała czegoś takiego w stosunku do mnie. Że otwarcie nie wjeżdżała mi na głowę, nie pytała czy wiem co robię, czy wiem do czego doprowadzam, czy jestem świadom moich decyzji. Bo w tej całej złości robiłem wszystko pochopnie. Gdyby spytała o to czy wiem że stracę ją bezpowrotnie, wiem że zastanowiłbym się nad tym i to mogłoby coś zmienić.

Właśnie dokładnie w tym problem, że nie masz żadnego prawa robić "wszystkiego".
Nie możesz jej napastować.
Ona ma prawo do własnych wyborów. Do spokoju. Do własnych decyzji.
"Wszystko" - o czym piszesz to w łagodnej wersji rzeczy niewłaściwe moralnie (zmuszasz ją do strachu i płaczu), a w ostrzejszej - czyny karalne, nachodzenie, dręczenie, groźby (mam nadzieję, że do tych jeszcze się nie posunąłeś i nie posuniesz, że wystarczy Ci zdrowego rozsądku).

Jedyne rozwiązanie, które podpowiada Ci tu wiele mądrych ludzi w ogóle do Ciebie nie dociera. Dlaczego? Bo to rozwiązanie zakłada też możliwą porażkę. Oraz wymaga czasu, pokory, czekania, cierpliwości, pracy nad sobą.
Co to to nie! To nie dla Ciebie! Ty chcesz już, natychmiast, teraz i żeby było na 100% pewne, że wyjdzie na Twoje.

Po pierwsze: już ją straciłeś
Po drugie: Twoje prawo robienia wszystkiego, by ją odzyskać kończy się w miejscu, w którym zaczyna się jej prawo do swobodnego wyboru, przekroczenie tej granicy może skutkować kłopotami prawnymi. Wierz mi, że może tak się wydarzyć.
Dostaniesz np. zakaz zbliżania się i kontaktów wtedy nie dość, że będziesz cierpiał mocniej  to także strasznie się ośmieszysz. Sądziłem, że zaczynasz rozumieć swoje tragiczne, PRAWIE beznadziejne położenie, a Ty znów zaczynasz swoje podchody. Kolego: poczytaj te 4 strony wątku kilka razy na spokojnie i na trzeźwo. Przeanalizuj na chłodno .. i będziesz już wszystko wiedział.

Chciałam skomentować,ale niestety złapał mnie histeryczny śmiech...ale tak histeryczny,że łza poleciała mi z jednego oka,gdyż ponieważ popatrzyłam na ułożenie moich stóp, względem ciała.

Skąd Ty bierzesz takie rewelacje?Z głowy?