Jak on mnie traktuje... - Netkobiety.pl

Ja deprecjonuję innych? Raczej odnoszę się do słów 'głupia i tępa idiotka'. No skoro popieracie używanie takich zwrotów to dzięki za rozmowę.

A skąd Ty możesz wiedzieć co ja czuję i co myślę? Nie wiesz jak między nami było w przeszłości a że teraz od kilku tygodni jest źle to mam nagle wszystko przekreślać i cześć? Bez żadnej rozmowy, bez niczego?

Fajnie się rzuca obelgami i radami gdy kogoś temat nie dotyczy. Ciekawe czy niektóre z was wcieliłyby w życie te rady.

Mimo wszystko dziękuję za poświęcenie mi czasu, ale jakoś nie chcę dalej dyskutować z ludźmi, którzy rozmówców wyzywają od tępych idiotek.

Olinko, ale też nie wiecie jak było zanim zaczął tak się zachowywać. Bardzo mi pomógł, wspierał kiedy byłam w ciężkiej sytuacji życiowej, wtedy dla niego liczyło się tylko to by być przy mnie i mogę powiedzieć, że głównie dzięki niemu stanęłam na nogi. No ale o to między innymi chodzi w związkach - o wsparcie gdy zachodzi taka potrzeba.

Ja wiem, że to jaki był nie powinno w żadnym stopniu tłumaczyć jego zachowania, ale starajcie się mnie zrozumieć. Ja go bardzo pokochałam za to jakim był człowiekiem i dlatego teraz tak go tłumaczę i zastanawiam się co może być powodem jego zachowania.

[tekst poniżej poziomu forum - usunięte przez moderację]
Wszyscy kurdę tacy mądrzy, psychologowie od 7 boleści.
Zawsze wiecie, jak wybrnąć z sytuacji...

Autorko, nie przejmuj się. Nie jesteś ani idiotka, ani nie jesteś tępa.
Oh wszystkie z Was na pewno zerwałyby po 3 latach związku, bo facet od 2 tygodni zachowuje się gorzej.
Mają kryzys i tyle! Rozwiążecie tę sytuację, zobaczysz, ale sporo zależy od Ciebie.
Nie możesz pokazywać, że jego dziecinne zachowanie na Ciebie działa.
Bądź obojętna do czasu, aż on złagodnieje.

Wiesz, mam przyjaciółkę, która podobnie jak Ty nie chciała słuchać i starała się nie widzieć sygnałów, które widzieć powinna. Też twierdziła, że kocha, że bywa miło, że w gruncie rzeczy to jest fajny chłopak. Nie wiem czy minęły dwa tygodnie od ślubu, kiedy po raz pierwszy ją uderzył. Ona nadal starała się usprawiedliwiać to zachowanie stresem, zmęczeniem. Ona, bo jej mama już nie. Kiedy dowiedziała się, co się stało, przyjechała do ich domu z walizką, zabrała córkę do siebie, niedługo potem złożyły pozew o separację, potem o rozwód. Przyjaciółka przypłaciła to wszystko depresją, długotrwałą terapią, a dziś jest matce wdzięczna za to, że wiedziała, co robić, kiedy ona nie miała na to odwagi. Obecnie ma męża, który nawet głosu na nią nie podnosi, szanuje ją, nie każe stawiać się na pidestale. Nie udaje szczęścia, nie musi go sobie wmawiać, jest naprawdę szczęśliwa.

Nie uraziłaś mnie w żaden sposób.
Może i są podobni, kto wie..

Jak dla mnie u nich będzie dobrze, tylko niech nie daje po sobie znać, że ją rusza jego zachowanie.

Olinka, też to biorę pod uwagę. Wcześniej był w 1 dłuższym związku, ale nie mieszkał z tamtą dziewczyną. Właśnie najbardziej boję się tego, że moja obecność może mu przeszkadzać, że on nie ma tej swobody co kiedyś jak mieszkał sobie sam.

Jakie to smutne jak wiele potrafią zrobić niektóre osoby, byle tylko zatrzymać kogoś przy sobie.

Moim zdaniem jesteś zatrzaśnięta we wspomnieniach o nim. Tym starającym się i kochającym. Ludzie w ten sposób niszczą sobie życie, wiesz o tym? Bo nie chcą zaakceptować, że coś jest już tylko WSPOMNIENIEM, a nie teraźniejszością. Nie wierzę, że nie dostrzegasz, że on Ciebie nie kocha. Nie tak, jak dawniej. Musisz to widzieć. Rozumiem, że to ciężkie, ale on już nie jest człowiekiem, z którym chciałaś spędzić resztę życia. Założenie obrączki na jego palec nie sprawi, że magicznie znów wróci do tego, co było. Najwyraźniej wspólne życie go przerosło. Albo był taki cały czas, ale dopiero teraz się ujawnił, bo poczuł się pewniej. W końcu mieszkacie razem, za parę miesięcy ślub. Ewidentnie chce sobie Ciebie wychować. Jeśli nie obudzisz się w porę, to pozwolisz jemu na to oraz wiele więcej. Wreszcie on postawi na swoim i będzie miał niewolnicę, a Ty postawisz na swoim, bo będziesz miała pozory małżeństwa. Tylko co jak pojawią się dzieci? Zdajesz sobie sprawę, że one też będą tak traktowane? Że takim zachowaniem oboje przekażecie im patologiczne wzorce?

Nie lepiej sobie tego oszczędzić?
Jeśli bardzo go kochasz, możesz dać temu ostatnią szansę, ale NA TWOICH warunkach. Zagrałabym nawet ostrzej i gdybym miała taką możliwość, wróciłabym do rodziny na jakiś czas, a ślub definitywnie przełożyła na... nieokreśloną datę. Może to wstrząśnie nim na tyle, że się ogarnie. A gdybyś od niego odpoczęła, od tego stresu, od tego ciężaru, sama spojrzałabyś na wszystko w inny sposób. Przemyśl to.

Jestem pewna ze po slubie zacznie ciebie bić. Ale cóż jesteś taka pewna tego że musi być slub to rób co chcesz. To co się dzieje złego widzi twoje cale otoczenie, pisałaś o tym w pierwszym poście.

Po powrocie do domu zapytał mnie czy będę miała coś przeciwko jak na kilka dni pojedzie do swojego kumpla w góry. Chce od tego wszystkiego odpocząć i przemyśleć wszystko na spokojnie, tak według niego będzie lepiej. Widzi, że coś jest nie tak ale uporać musi się z tym sam.

I co ja mam powiedzieć? Powiedziałam, że zawsze z problemami radziliśmy sobie we dwoje, ale chce sam. Jestem załamana dziewczyny. Już zaczynam mieć myśli czy nie poznał jakiejś kobiety

Oj rany, to sobie wyjdź za niego za mąż i przestań zrzędzić, jak Cie traktuje. Po co w takim razie zakładałaś ten temat? Żeby usłyszec, ż eu niego to chwilowe?
No [wulgaryzm] bardzo chwilowe, skoro jak mu wyrzygałas, co cię boli to był zdolny pokazać ci jedynie, jak bardzo ma na to  [wulgaryzm].  Pan wóci z pracy, to sobie z toba porozmawia. Oj porozmawia, jeszcze sobie o ciebie swoje mentalne buty wytrze. Uświadomi ci, jaką jesteś złą, niewdzięczną dziewczyną, że masz prawo myśleć w ten sposób. Ty go przeprosisz i dalej będziesz żyć w 'bajce", pocieszając się, że przecież inni mają gorzej, jakaś tam koleżanka też tak ma i nie narzeka, że żyjesz tylko po to, aby robić mu dobrze przynajmniej w łożku, bo większośc twoich obiadów i tak jest tak obrzydliwa, że Pan tego nie przełknie.

Bierz w takim razie ten ślub i przestań marudzić, skoro tak bardzo lubisz, kiedy ktoś ma Cię w głębokim poważaniu.
A że jesteś dobrą, ciepłą,wartościową dziewczyną to będziemy wiedziały tylko my, na tym forum, w tym temacie. Bo na pewno nie on.

EDIT: Nie no, niech jedzie, biedny. Psychicznie wykończony. Niech on się zastanawia, bo przecież ty nie masz nic do powiedzenia wg niego  w tym temacie. To on podejmuje kroki, to on jest władcą.

Ja też byłam w takim związku, jak ty. Tzn. on okazał się taki, jak ten twój, ale różnica między Tobą a mną jest taka, że  kazałam  [wulgaryzm]  [wulgaryzm] spieprzać, kiedy ty temu dzyndzlowi nadal obiady gotujesz i planujesz za niego wyjść. Mnie mama nie wychowała na pokorną służkę (w tym momencie ja se leżę i pachnę, a mąż zmywa naczynia, bo wie, że ja tego nie znoszę. Znasz to poczucie, że jestes kochana i ktoś o Ciebie dba? Bo ja bym bardzo, bardzo chciała, żebyś Ty też kiedyś tak miała.)

Bo on nie ma czego przemyśleć. To kolejny stopień tresury. Wyjedzie, pobawi się, w tym czasie Ty będziesz siedziała w domu i obgryzała paznokcie, a jak już wróci, to ze strachu, że odejdzie, zgodzisz się na wszystko. Zresztą ziarno już się przyjęło.

Przeżyjesz złe traktowanie, brak szacunku, płacze po nocach i wieczne zamartwianie się, ale nie inną kobietę...

Nie widzisz, jaki masz burdel w głowie przez niego?

Miota się, bo chętnie by się przesiadł na nową kobyłkę, ale to jeszcze nic pewnego. No jak chcesz to możesz dołączyć, on będzie udawał, że myśli nad rozwiązaniem a myślami będzie wiadomo gdzie, ale przynajmniej Ty będziesz spokojna u stóp pana

Eeee tam, Elle ten "mój" też się tak miotał, jak się zorientował, że jednak z żadną niewolnicą nie zamieszkał. "Kobyłkę" to sobie znalazł dużo później. Podejrzewam, ż enajpierw "badał" ewentualne "przyszłe", żeby się nie okazały, jak jego "przeszła"
Oczywiście, Twoje domniemania też nie są pozbawione podstaw, no ale gdyby jednak jakaś tam mu obrabiała ten rozpór, to chyba by się nie zgodził tak szybko a wyjazd z Autorką?

Pollyx, widzisz? Da się postawić chłopu i nie dać się zbić z pantałyku? Wiesz, czemu zmienił zdanie? Bo wyczuł, że mu sługa jest w stanie wypowiedzenie złożyć. Stad to nagłe  + 10 do szacunku dla Ciebie.
A Ty wartościowa dziewczyna jesteś, do szczerej rozmowy nie jest potrzebny wcale wyjazd. Bo problemy są tu- na miejscu, a nie na wyjeździe. Ważne jest to, jak wygląda życie na co dzień- po pracy, a nie na urlopach i odpoczynkach.

Skąd Wam się jakaś kobieta wzięła?

Jak dla mnie Facet dalej odstawiał ten swój teatrzyk, ale na szczęście Autorka huknęła i Pan się lekko przestraszył.

Nie sądzę, żeby miał kogoś na oku, ponieważ po co mu inna, jak Autorkę sobie już "wytresował".

Z autopsji, Kochana, & obserwacji powtarzalnego do bólu schematu u innych
Niestety, "nagła" zmiana w zachowaniu nigdy nie zwiastuje niczego dobrego - nawet ta pozornie pozytywna: gdyby nagle zaczął Ci kupować kwiaty albo stał sie 'milusiński' nienormalnie jak na siebie.
To są wszystko objawy 'wyrzutów sumienia' i/lub nie radzenia sobie z emocjami przy zdradzie fizycznej i/lub emocjonalnej. Część panów zanim zdradzi chce odejść lub chce "przerwę" w związku. Wiadomo w jakim celu.
Ten Twój wygląda mi na manipulatora, więc będzie optował za 'przerwą co byś sobie "głupia babo" przemyślała swoje zachowanie.

Mam nadzieję, że Cię zdradza, bo inaczej nie odejdziesz od niego, tak mocno zaślepiona jesteś.

Nie odejdzie, ale może on ją zostawi.

Eee tam, nie ma nikogo.
Pewnie chciał wyjechać, by Cię kolejny raz ukarać, że postawiłaś mu się.
On by wrócił z gór i wtedy padłabyś mu w ramiona z tęsknoty i zapomniałabyś jak bardzo Cię rani ostatnio.
Tak, to znowu teatrzyk.
Zmienił zdanie, bo mu się ostro postawiłaś i widział, że jesteś zdeterminowana.
Trzymaj tak dalej!

Ale na czym stanęło?

W sumie na niczym. Dziś jednak zaczął się  normalnie zachowywać i zaczął zauważać, że jestem. Przytulił mnie i tak siedzieliśmy w milczeniu jak w dobrych czasach długi czas. Potem zapytał czy kocham go tak samo mocno jak on mnie. Komputer i telewizor dziś mu nie był potrzebny nawet do 'odstresowania' się.

Przepraszam, ale dla mnie to nadal manipulujący, wyrachowany  [wulgaryzm] Jotka w jotke zagrywki mojego byłego: ilekroć sie mu stawiałam - do rany przyłóż, a jak tylko przez sekundę chciałam żeby było normalnie i milo, zaraz coś odpierdalał żebym znów musiała się denerwować i pokazać 'to drugie oblicze'.
Chciał mieć 'sukę' nie kobietę, dlatego mnie bez końca testował.
Nigdy więcej w takie gówno nie wejdę, za to rozpoznaję manipulatora na kilometr.

enlikkufri: Dzięki za dobre słowo, ale zdecydowanie takich użytkowników jest tutaj więcej

Elle, nie nie. On na pewno żadnym wyrachowanym [wulgaryzm] nie jest. Nie robi czegoś celowo by mnie upokorzyć, po prostu zależało to od humoru, a ostatnio niestety miewa złe humory. Nie chcę go tłumaczyć, ale na pewno to nie jest tresura czy testowanie. Po prostu postawiłam się i uszanował moje zdanie - mówiąc o tym wyjeździe zapytał czy nie będę mieć nic przeciwko a nie postawił mnie przed faktem dokonanym, że jedzie.

Zobaczył, że przeholował i dlatego właśnie wczoraj już normalnie zaczął się zachowywać. Nie wiem co będzie dalej

Az się zle robi jak się to czyta. Dlaczego az tak go tłumaczysz. Złe humory to może mieć dziecko i testować na rodzicach a nie dorosły facet. Dziecko jeszcze nie ma do końca ukształtowanego charakteru, targają nim sprzeczne emocje. Natomiast mężczyzna powinien być oparciem dla kobiety a nie zachowywać się jak gowniarz. Niech kupi sobie worek treningowy i tak wyrzuci z siebie złość, a nie wyzywa się na tobie. A jeśli siedzi całymi dniami przed komputerem a ty to tolerujesz to nie zdziw się co dopiero będzie po ślubie. Nie uzależniaj się od niego szczególnie materialnie. Nie mowie tego tobie na złość tylko z własnego doświadczenia. A jaki jest twój tata? Tez taki jak twój facet? Czy jest oparciem dla mamy, dla ciebie?

Oby.
Po prostu obserwuj Jego zachowanie.
Powodzenia!!!

Nikt ci nie każe zrywać ale walcz o siebie. Dobrym pomysłem jest przełożenie daty ślubu. Nie musicie się spieszyć przecież. Jak macie być razem to żaden papier tego nie zmieni.

Ja tam się poddaję, szkoda mojego czasu.
Autorka to już stracony przypadek. Dotrze do niej to wszystko dopiero na sali rozpraw.

Wystarczyło, że misiaczek przytulił i powiedział, że kocha... i koniec sprawy.

Własnie napisaly ci osoby które to przezyły, ale skoro jesteś wyjatkowa to idz do misiaczka i znos jego humory. Nie mówie ze nie da się zyc  kims takim i nawet się postawić a on cos zrozumie, bo się da ale na pewno nie z twoim podejściem kiedy ty go tylko usprawiedliwiasz. Nie ma w tobie nawet zlosci na niego.

Dziewczyno, wiesz ile razy to słyszałam?
On na mnie nigdy nie krzyknie/nigdy mnie nie uderzy/nigdy mnie nie zdradzi.
Mhm, tak, jasne.

Te, co tak mówią, potem właśnie płaczą. Bo stało się owo ''niemożliwe''.

Pollyx, nikt Ci źle nie życzy. Nikt, nie czeka, aż się spełni jego czarny scenariusz. I nikt nie wykłóca się tu o rację.

Osoby, które się wypowiedziały, próbują Cię ustrzec. Po prostu rozważ wszystkie sugestie i przemyśl. To Twoje życie i nikt za Ciebie go nie przeżyje.

Wiadomo ale ja mu ufam i wierzę, że to było czy jest tylko chwilowe. Może nowa rzeczywistość go przerosła bo nie był przyzwyczajony wcześniej do takiego wspólnego życia.

Po prostu nie wierzę, że człowiek który zrobił tyle dobrego dla mnie mógłby celowo i z wyrachowaniem mnie skrzywdzić.