nic nie czuła przez 10 lat związku - Netkobiety.pl

Napiszę Ci tak: pitolisz jak potłuczony. Dziewczyna ma kryzys, jak to w życiu bywa. W każdej dziedzinie życia kryzysy się zdarzają, nie tylko w miłości. Są kryzysy wiary, kryzysy zawodowe, kryzysy w rodzinie itd. Trzeba je cierpliwie przeczekać i tyle. Bez dramatów i targania się na życie. Ogarnij się, ja Cie błagam, bo w ten sposób to ty ją szybko do siebie zniechęcisz.

I skąd pomysł, że ona przez 10 lat nic nie czuła? Musiała być najlepszą aktorką świata... Czuła, tylko ma kryzys, zrozum to. Dostaniesz radę jakich tu wiele: zajmij się sobą i pokaż jej, że nie jesteś uzależniony od niej. Potrzebujesz jej, bo ją kochasz, ale to ma być zdrowe i normalne uczucie, a nie uczucie człowieka w pełni uzależnionego od drugiej osoby.

A czemu Ty olewałeś te sygnały, które Ci dawała? Czemu nie reagowałeś jak nie chciała się dotykać, jak czułeś, że nie bardzo ona to lubi?

Nie przychodzi jej to łatwo, bo musi to naprawdę przemyśleć, daj jej czas na to. Wiem, że dla Ciebie to koszmar, rozumiem to. Ale przeczekać musisz. Nie możesz jej teraz siłą zatrzymać, nie możesz jej prosić, ani próbować ją nakłonić do zmiany decyzji. To musi się narodzić w niej, ona musi sama poczuć, że tego chce. Inaczej znów odejdzie. A jak zechce, to też nie możecie sobie od razu wpadać w ramiona i cieszyć się jakbyś ją naprawdę odzyskał, bo to nie będzie odzyskanie. Wiem, bo miałam tak. Też zerwałam i po dwóch tygodniach wróciłam do niego. Lecz moja radość trwała krótko, szybko się przekonałam, że to nie była moja prawdziwa decyzja. Jeśli Ty chcesz ją odzyskać, to musisz to robić bardzo powoli. Teraz daj jej czas. Jak się odezwie to na spokojnie pogadajcie o wszystkim i rozmawiajcie długo, kilka dni, nawet tygodni. Budujcie to powoli, na nowo, bez szaleństw. Ja wiem jakie to ciężkie będzie nie pocałować jej, gdy będzie obok, nie przytulić, nie prosić by już zawsze była... Ale tylko w ten sposób dasz jej szanse na powrót. Bo ona sama tego musi chcieć. A to jedyny sposób, aby doceniła jaki jesteś naprawdę. Bo nie oszukujmy się: samą miłością jej nie zatrzymasz. Musi w Tobie dostrzec coś więcej niż tylko maślane oczy zapatrzone w nią. Musi poczuć, że jesteś silny i naprawdę jej dajesz wybór. Kobieta musi zostać czasem odstawiona na bok, aby sama w tej łepetynie sobie poukładała. Kto wie, może dopiero teraz się naprawdę w Tobie zakocha?

A jak Ty się zachowałeś po jej zdradzie, 9 lat temu? I czemu ona to zrobiła?

Chce Ci powiedzieć coś, a mianowicie fakt, że poprostu ją glorofikujesz ,a to dziewczyna jak każdy inny człowiek z wadami i zaletami ,to po pierwsze, a po drugie przedramatyzujesz to, że życie masz zmarnowane ,a przecież to, ani Twoja żona, ani matka Twojego dziecka .Wiem ,że sytuacja w której się znajdujesz jest dla Ciebie dramatyczna ale ,to co przeżyłeś z nią jest częścią Twojego życia a ,to nie oznacza, że masz,to wszystko już zamknięte tzn ,że dalszy ciąg Twojego życia będzie przykry, to poprostu było minęło teraz warto pomyśleć o tworzeniu sobie nowego etapu ,tamten zamknij raz na zawsze nie rozpamiętuj go .Tylko twardo myśl o sobie .Jeśli u dziewczyny wypalily się uczucia to, lepiej jak zrobiła, to teraz  jakbyś miał być okłamywany przez dłuższy okres .To ,że Cię zna od podszewki nie jest symbolem wielkiej miłości tylko tego, że byliście razem i to reakcja jest całkiem automatyczna .

nic mnie w niej nie drażniło... ona była idealna...taka opiekuńcza, dobra, zawsze pomogła, była moją podporą czegokolwiek bym się nie podjął, co bym nie zaczął robić, zawsze wspierała... Jakie pozytywy? w wieku 27 lat niemal zostać samemu? Opuszczony przez kobietę która była miłością mojego życia? Która wcześniej mnie zdradziła? Kiedy ona prosiła o szansę, mówiła, że poczuła ile dla niej znaczę, dopiero kiedy mnie straciła, ja ją dałem...A ona teraz nie potrafi, nie chce mi jej dać bym spróbował? Naprawić to co było złe? Moje poczucie własnej wartości jest na poziomie poczucia wartości podłogi... Czy naprawdę nie mam już szans powrócić tego co było dobre? Boże, ale jak mogła tak udawać? To wszystko robiliśmy razem...ona zawsze dążyła do spotkania, jak ja mówiłem, że potrzebuję jednego dnia odpoczynku ona zawsze mówiła nie nie błagam mogę przyjść możemy się zobaczyć choć na chwilę, wyglądało tak, jakby naprawdę jej zależało ale to wszystko z przyzwyczajenia....Boże dlaczego ona mi to zrobiła....Ja będę dalej walczył, ale ona jest teraz taka zimna, w ogóle jej nie rusza to, że się nie widujemy, im dłużej się nie widzimy, tym ona po prostu zyskuje pewność że te 10 lat to było kłamstwo...Jeśli się już spotkamy i ona mi to powie to będzie mój koniec...dziewczyna, z która byłem prawie połowę życia...
dają gdzieś L4 na zmarnowane życie?

Czy dają zwolnienie na zmarnowane życie ?Ty nie znasz słowa tego znaczenia .Nie ironizuj .Tobie się nie da pomóc .A walcz sobie o  nią ,jesteś pozbawiony obiektywizmu .

Wiem że to w tej chwili dla Ciebie bardzo trudny okres w życiu ale czas najwyższy ogarnąć się! Nie popełniaj tego samego błędu co wiele zdesperowanych mężczyzn raczej chłopców, przede wszystkim NIE WALCZ! Daj jej zatęsknić, nie pisz, nie dzwoń, unikaj kontaktu to ona ma zainicjować spotkanie.

Pozdrawiam.

Innymi słowy zabijesz się, bo laska nie chce być z Tobą?

Tak, to zdecydowanie BYŁO ŻAŁOSNE, gratulacje

Chłopie, dorośnij i przede wszystkim zacznij pracować nad sobą i swoim poczuciem wartości, bo musi być ono zaiste na gównianym poziomie, skoro uzależniasz swoją obecność na świecie od tego czy jesteś w związku.. I nie, takie podejście u faceta (u nikogo!) nie jest seksowne ani pożądane.
Naprawdę skończ z użalaniem się i bullshitem, a odebraniem życia - zaufaj mi- na NIKIM wrażenia nie zrobisz, na NIKIM powtarzam. A wiem, że ten rodzaj szantażu emocjonalnego, bo samobójstwo tym właśnie w istocie jest, ma na celu wzbudzenie wyrzutów sumienia w Twojej ex.
Niestety, miłości nie da się wymusić, ani wyżebrać.

Musisz nieco dorosnąć i zrozumieć, że celem życia i jego istotą nie jest 'obrażanie się' na nie  i 'wylogowanie z niego' ilekroć coś pójdzie nie po Twojej myśli.
Często to co nie jest po naszej myśli jest ważną LEKCJĄ życia i ma na celu nasz rozwój.

Sam wybierasz jak potraktujesz i zinterpretujesz to co Ciebie spotyka.
Użalanie się i samobójstwo jest passe

To jest Twój wybór, co zrobić. Nikt nie będzie tutaj za Ciebie decydował, ani namawiał. Możemy dać Ci wsparcie i pomoc, ale najpierw sam musisz podjąć decyzję czy tego chcesz.

Większość osób na Forum (jak i w życiu) ma doświadczenie zdrady na koncie i żyjemy. Da się, uwierz
A co ciekawsze, po takim doświadczeniu jest się silniejszym psychicznie.

Nikt i nic Cie z żadnej godności nie odarlo. A w sumie inaczej...to Ty sie odzierasz z niej dobrowolnie takim rozumowaniem. Masz 26 lat i piszesz o pierwszej i ostatniej miłości w życiu. Patetyczne i słabe.

W ogóle to świat stanął na głowie, skoro to osoba porzucona ma walczyć. To tak jakby kobieta zgwałcona miała walczyć o uniwinnienie jej.
Ale Ty nie zrozumiesz tego mojego porównania.

Wątpliwe bardzo
Jak ktoś odchodzi i przestał kochać to nic się już nie czuje. To przykre, ale nie ma sensu żyć nadzieją.

Dokładnie. ONa czuje coś na kształt ulgi, bo nie musi już udawać uczucia do Ciebie i męczyć siebie i ciebie (kłamstwami).
Poczytaj wątek 'energy' - tam masz niemal identyczną sytuację tylko  z perspektywy mężczyzny.

Uwierz mi, że za 2 lata od tego momentu będziesz zupełnie inaczej myślał o tym wszystkim i będziesz znowu szczęśliwy
Ja mam podobne doświadczenie za sobą, tylko u mnie trwało to jakieś 5 x krócej niż u Ciebie i za nic nie żałuję, że tamta osoba mnie zostawiła, ba! uważam, że zrobił mi przysługę, bo wtedy byłam za słaba żeby sama to przerwać. A teraz jestem bulletproof. Dzięki niemu i tej sytuacji m.in.

O, coś zaczyna chyba do Ciebie trafiać fajnie
Wiesz, u mnie było chyba podobnie.. To był 1 jedyny facet, przed którym pozwoliłam sobie okazać 'słabość'/wrażliwość i byłam dla niego właśnie żałosna Kochanka, dla odmiany, ponieważ całe lata widywała się z nim co kilka m-cy lub tygodni na bzykanko, pozostała niedościgłym ideałem, bo nigdy nie pokazała mu tej wrażliwej strony, nigdy nie marudziła, nie złościła się, tylko..pięknie wyglądała i spełniała jego zachcianki w łóżku, a miał specyficzne.
Dopiero od niej dowiedziałam się jaka wg niego byłam 'byle jaka' i 'słaba', urocze prawda?

Od tamtego czasu minęło już trochę, dziś wiem, że nigdy bym go nie przyjęła po tym jak sama go porzuciłam po jakichś 3 m-cach, a wrócił chyba kierowany zranionym ego: "Jak to , MNIE ktoś będzie rzucał?!! co to to nie" , ja też z braku laku wtedy go przyjęłam,  a potem już była szopka noworoczna i jeden teatr udawanych patetycznych gestów to znowu zerwania i tak w kółko, w międzyczasie zdrada
Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie - wiedziałam na co mogę liczyć a na co nie, przeczuwałam to, ale.. no właśnie, nie miałam wtedy siły.

Musisz sobie wybaczyć, że byłeś słaby, to TERAZ odchodząc i zostawiając za sobą ochłapy od tej kobiety i niepełnowartościowe uczucie z jej strony jesteś silny, możesz być.

tu sie pojawia problem...moja jedyna pasja byla ona...wspolne spacery, wycieczki, baseny, lyzwy...zapisalismy sie nawet ostatnio na salse...samemu to wszystko wydaje sie takie puste bezwartosciowe. nic nie jest juz ciekawe...niczego sie nie chce...jestem od niej uzalezniony jak od narkotyku...nie moge spac, nie moge jesc, a trzeba chyba jakos zyc...jak mozna zasnac z tym bolem w klatce piersiowej? jest na to jakis sposob? sylwetka, ubior, zdrowie...po co mi to wszystko:( mowila, ze nikogo nie ma, a ja jej wierze...brzmiala tak szczerze... jak nigdy...chetnie wychowywalbym jej dzieci...nasze dzieci... jak ona moze nic nie czuc po tym wszystkim co razem przezylismy... zakompleksiony, zniszczony przez zycie, zamkniety w sobie, majacy wielkie problemy spoleczne 27 juz prawie latek ze slaba praca... nie mam szans na nic... ona byla jedyna osoba w zyciu przed ktora sie otworzylem...bezpieczna ostoja. jestem taki pusty w srodku!!!! dlaczego ona mnie nie kocha... czuje sie tak slaby jak jeszcze nigdy w zyciu... nie da sie z tego podniesc... dziekuje Ci elle za Twoja historie, ale to zupelnie cos innego... ciesze sie, ze Ciebie zahartowala i sprawila,ze teraz juz nic tak mocno nie zaboli....ale u mnie to zniszczylo calego mnie... cale poczucie bezpieczenstwa, zaufanie, ktore przez tyle lat z trudem jej dalem...poza tym...takie zahartowanie to smutne, bo juz chyba nigdy nie bedzie sie  w stanie dac partnerowi czy partnerce wszystkiego, przez ta zbroje ktora zbudowala ta tragedia...

Dokładnie tak.
Przez sekundę myślałam, że gość coś zaczyna jarzyć, ale nie..

Typ leśnej huby. Faktycznie zupełnie inna historia niż moja, ja cały czas miałam swoje życie. Nie wyobrażam sobie siedzieć w dziurze od tyłka u faceta tak jak autor siedział u ex, przeżuwając mam wrażenie, "rodzynki" zanim stamtąd wypadną.. ble

To poproś ją żeby ci odłożyła kilka rodzynek, to będziesz sobie żuł w ten trudny czas..

Ogólnie nudzisz.
nara, biczuj się dalej

Stworzyłeś bardzo toksyczny związek zapętliłeś się w nią, zacząłeś zatracać granicę między sobą, a nią, złośliwie powiedziałabym stałeś się jednością z nią ... ach jakie to romantyczne... tyleże teraz kiedy ona odeszła, zabrała swoją połówkę, to ciebie jest już tylko połowa... właśnie dlatego posiadanie jedynej pasji, chodzenie tylko z jedyną osobą na spacery, na wycieczki, ... jest to tak chore i toksyczne!

Wiem, że teraz wszystko jest świeże i bardzo boli, ale wam obojgu wyrwanie się z toksycznego związku wyjdzie to na dobre. Spróbuj wyciągnąć mądre wnioski i nie popełniać błędów w nowym związku w przyszłości. A dziewczynie daj święty spokój, im więcej czytam twoje teksty, tym bardziej rozumiem, że dziewczyna mogła chcieć uciec od ciebie, od twojej zaborczość, natręctwa, chęci posiadania drugiego człowieka na własność, zdominowania go swoim uczuciem, itp

Byłem potworem. Jeśli przyjąłem ją z powrotem powinienem o tym zapomnieć, wybaczyć i nie wywlekać już nigdy.
To był mega toksyczny związek zbudowany na jej początkowej chęci odpokutowania za zdradę, na byciu z człowiekiem, który ją kocha, mimo tego, że ona sama mnie nie kochała...szkoda tylko, że tyle mi to wmawiała... i sobie pewnie również. 10 lat to kupa czasu. Mieliśmy tam jakieś swoje małe pasje, ale we wszystkim staraliśmy się być razem. Ale to ona chciała ze mną wszędzie chodzić. Chciałem iść gdzieś sam, to nie, bo jej nie wezmę, bo się jej wstydzę. Ja mówię nie wstydzę się ale idę z kolegami na imprezę. No i zawsze i tak ja brałem, albo sam nie szedłem. A ona nie miała koleżanek. Teraz znalazła sobie przyjaciółkę w pracy i ona pomogła jej się wyrwać z tego...od razu uciekła. Ja bym dalej w tym tkwił, bo taki jestem...
Całkiem zatraciłem te granice... Averyl, bardzo trafny komentarz, ale nie chciałem jej posiadać na własność.
Myślałem, że takie dzielenie robienie wszystkiego z osobą którą się kocha to dobra rzecz. Ale widać że nie. No cóż... idę poszukiwać siebie, tej połowy która mi wyrwano...tylko gdzie zacząć? Fajnie by było się zmienić, szukam jakiegoś psychologa bo sam nie dam rady...

mamy się spotkać w tym tygodniu...muszę z nią pogadać jak dorosły w końcu, chociaż jestem tak niedojrzały psychicznie jak 13 latek. czekam jak kundelek na jej znak. żałosne. dlaczego ona się teraz zachowuje jak ktoś kompletnie dla mnie obcy? co sądzicie o koleżeństwie po takich związkach? to w ogóle możliwe?

Tak myślałem. Bo na początku mówiła, że odpoczynek, że parę dni, ale szybko to się zmieniło.. co się robi z pierścionkiem zaręczynowym w takim przypadku? Bo jakby mi oddała to po co mi on, i tak go innej nie dam, a jak ona sobie zostawi, to i tak będzie się go musiała pozbyć czy wcześniej czy później..

przeczytałem cały temat, grubo musimy się kiedyś ziomuś wybrać na piwko . To jaki poziom toksyczności i depresji byśmy byli w stanie razem wytworzyć najprawdopodobniej zabił by wszystkich ludzi w promieniu 100 kilometrów po prostu mózgi by wszystkim wypieprzyło hehe, drugi czarnobyl

niezła beka. teraz do mnie dotarło jak poroniony pomysł miałem ^^

nic dalej sie nie odzywa...we wtorek napisala mi, ze moze w tym tygodniu sie spotkamy, jak moze sie zachowywac w ten sposob w stosunku do faceta z ktorym byla 10 lat?!?!?! o co jej chodzi...wczesniej mowila, ze bedizemy mogli sie nromalnie spotykac a teraz nawet sms nie napisze boze kim ja jestem

Nie do czasu gdy coś czujesz do niej. Nie spotykaj się z nią. Ona będzie sobie normalnie rozmawiać, a Ciebie będzie telepało. Masz nałóg, chcesz rzucić to się od niego odetnij. Pomyśl racjonalnie. Pozbądź się rzeczy z nią związanych to szybciej Ci przejdzie. Co Ciebie w ogóle obchodzi ten pierścionek? Niech sobie sprzeda w komisie. 10lat czy rok, nie ma różnicy. Koniec to koniec.

No raczej nie. Wrócił tam, gdzie jego miejsce.
Teraz potrzebujesz czasu.
Dużo czasu. Dla siebie.

Bardzo spodobało mi się jak zwerbalizowałeś cierpienie. I te emocje: "AAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaAAaaaaaaaaaaaaaaa"   wow
To było mocne.

Przysięgam, że herbata pociekła mi nosem.

Ja sobie mogę wyobrazić, jak ona się czuje. Pewnie nie może teraz uwierzyć, że 10 lat wytrzymała z kimś takim, 10 lat opleciona przez bluszcz i to toksyczny. Pewnie teraz może wreszcie wziąć głęboki oddech. A znając - bo znałam - takich jak Ty, to pewnie męczysz ją jakimś "przypadkowym" kontaktem, niby, bo coś Ci tam potrzebne, niby chcesz być przyjacielem, a ona ma tego dość i chce spokoju i wolności. Ja to osobiście przerabiałam, nic do gościa nie docierało: kulturalne prośby, krzyk, wyzwiska nawet! W końcu zablokowałam go gdzie się dało: na FB, mailu, skypie i nr telefonu zmieniłam i miałam spokój od tamtej pory.

Przestań
Taka dobra znowu nie była - nikt nie jest ideałem, wtedy byłaby raczej "taka nudna" a po drugie, jakby była "taka dobra", to by Cię to by taka była i w trakcie rozstania.
Widocznie TERAZ jest sobą, a wcześniej się naginała pod Ciebie. A ty zachowujesz się jak dzieciątko odstawione od cycusia, powiedzmy to sobie wprost, ale to inna sprawa..

Przeeestań dramatyzować.
Nic i nikt nie zmienia się 'od tak', na pierdnięcie. I Ty też nie. To jest PROCES, a to oznacza, że to potrwa, może lata nawet.
Nic się nie zmienisz, bo cały czas zachowujesz się jak huba, jak narkoman. A kobieta potrzebuje silnego i ogarniętego emocjonalnie mężczyzny koło siebie, a nie gościa, który nie wie co, nie wie jak - jedyne co wie, że chce do cycusiaaaa "AAaaaaaa"
Emocje emocjami, ale ty masz w sobie zbyt dużo z dziecka, a nie mężczyzny, dlatego tak to kobiety drażni. Twoja ex po 10 latach w końcu dojrzała żeby być kobietą, wcześniej godziła się być Mamusią, dziewczynką, opiekunką, wszystkim tylko nie kobietą. Rozumiesz?
Musisz popracować nad sobą żeby stać się równorzędnym partnerem, narazie nie ma szans ani na wasze zejście, ani jakikolwiek zdrowy emocjonalnie związek z Tobą. Musisz dojrzeć.

I przestań już jojczyć, ta melodrama nie przystoi dorosłemu facetowi.. Zrozum, to nie wzbudza współczucia, tylko wkur... Za dużo teatralnośc w tym, mała drama queen jesteś.
Bierz się za siebie, bierz się do roboty i będzie git.
Pieprzenie skończ.

Kolejny raz udowadniasz, że NICZEGO nie rozumiesz.
Masz się zmienić po pierwsze - dla SIEBIE, nie dla kogoś, ani nie dla NIEJ.
Pod drugie, zmiany to PROCES< a nie każdy ma na to czas i ochotę by ci w tym 'towarzyszyć' i męczyć się.

Skumaj w  końcu, że Ty nie masz , jak piesek, zrobić dla Pani wszystko żeby Pani Cię nie wyrzuciła, tylko masz być takim facetem, żeby jej czy innej kobiecie nie chciało się z Tobą rozstawać.
Narazie jesteś natrętnym pieskiem, który liże kostki pani  próbując od czasu do czasu je "atakować" w wiadomy sposób.. (tak, chodzi o ruchy frykcyjne).

Bo myślała, że związek polega na przystawieniu dorosłego faceta do piersi. Dorosła i zrozumiała, że tak nie jest.

Czytaj wątki na Forum, znajdziesz wiele odpowiedzi i podpowiedzi.
Wyleź z tej pozy cierpiącego Wertera i przestań tak obsesyjnie się skupiać na sobie i onanizować cierpieniem - to tak na początek.
Poczytaj książki/albo poradniki na początek, co to znaczy lubić, potem KOCHAĆ siebie i dlaczego to jest ważne w relacjach. Podstawowe powiedziałabym.

Wtedy było to oczywiste, prawda? Myślałeś, że była, jest i będzie. To tak niestety nie działa, nie da się kogoś kochać na siłę.
I bez urazy, ale to co teraz wypisujesz idealnie pokrywa się z Twoim nickiem, masz więc odpowiedź na swoje pytanie z pierwszego posta.

Tak myślałem, było to dla mnie oczywiste... Po 10 latach związku myślałem, że da jakieś ultimatum, będzie chciała walczyć o to wszystko co razem przeżyliśmy zanim zakończy to na zawsze. Że da mi szansę, po tym, gdy zrozumiałem co straciłem. Tak jak ja dałem jej. Ale oczywiście się myliłem. Dostałem w tyłek niesamowicie.

Czego nie rozumiesz?

Nie zachowuj się jak maślak.