Rezygnuję z poszukiwań drugiej połówki. - Netkobiety.pl

Dziękuję bardzo, miło to słyszeć. Cieszę się, że ten mój pozytywny stosunek do życia procentuje. Nie jestem nienaganną pięknością, nie lubię godzinami stać przed lustrem, a jednak bywam mile zaskakiwana tym, jak odbiera mnie otoczenie. Oczywiście nie wszyscy, nie zawsze, ale jednak...
Wiecie, te dni, kiedy nie smucę się z powodu samotności, uważam za sukces. Nie od razu to przyszło.
Dziś odkurzyłam swój rower. Pan w myjni umył mi go za 5 zł., przy okazji trochę sobie pożartowaliśmy i było wesoło. Potem w czasie przejażdżki spotkałam kolegę z lat szkolnych, wielkiego rowerowego pasjonata. Doradził mi parę rzeczy w sprawie mojego pojazdu, odprowadziłam go kawałek i czas miło minął. Potem kupiłam sobie w mieście skakankę (kondycja pod psem - praca siedząca i brak ruchu - postanawiam trenować, na biegi jakoś nie mogę się zdecydować, więc niech na początek będzie skakanka). Z ta skakanką i rowerem spotkałam koleżankę. Przegadałyśmy w parku chyba ze dwie godziny. I na skakance poskakałyśmy - dwie "ryczące czterdziestki" . I śpiewałyśmy głośno piosenkę o słoneczku, co późno wstało i świecić mu się nie chciało
Wreszcie dotarłam do domu. Po drodze jeszcze zakupy, bo na jutrzejszy obiad zaplanowałam pizzę. Teraz dopijam kawę i piszę z fajnymi babkami na forum Po kawie trzeba coś wreszcie zrobić w domu i dla domu. Wieczorkiem książka i skakanka.
Nie miałam czasu ani okazji poczuć się źle. Coraz częściej mam takie udane dni.

I wlasnie za to Cie podziwiam, ze czerpiesz radosc ze wszystkiego, co robisz. Musze zmadrzec chyba, zeby tez tego dokonac
Wcale nie chodzi o wyglad, tylko o usmiech, o ta radosc zycia. O ta cala aure, ktora sie wtedy roztacza wokol siebie. To przyciaga ludzi. I o zgrozo... facetow. Czasem nie tych, co trzeba. Wiem po sobie.
Takie teksty wcale nie sa naiwne. Czasem mysle, ze wlasnie tego mi trzeba. Naczytac sie, zeby dotarlo do tej lepetyny w koncu.

Juz sie zabieram za to, dzieki

Prawda, że Mickiewicz miał rację (skoro już się tu literacko wspieramy )? - prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie!

I ja zawsze tez jak was czytam to mi inaczej, lepiej.
O to chodzi!

Leczenie facetem? Podoba mi się to pojęcie
Ale poważnie, czasem bywa wskazane. Rok po rozwodzie weszłam w związek i w zasadzie pomógł mi wstać... Choć ostatecznie nie był to mężczyzna dla mnie i umarło śmiercią naturalną, doceniam, że wtedy mnie spotkało.
Jak każdego leku, faceta też nie wolno nadużywać

Mnie było potrzebne jakieś dowartościowanie się, poczucie się atrakcyjną, poczucie się kobietą itd.
Nie leczyłam się z byłego, ale upokorzył mnie i zdołował, więc poczucie własnej wartości mi spadło na łeb na szyję...
Dzisiaj już inaczej na to patrzę, przepracowałam, dojrzałam...

Bardzo fajnie być z córką na rowerze. Nie ma co się porównywać, co mniej bladziutkie. Ważne, że coś ucieszyło i poprawiło nastrój. Pamiętam tę radość, gdy mój synuś nauczył się utrzymywać równowagę na dwukołowym rowerze.
Pamiętam też, jak zaprosiłam na noc córeczki mojego brata, żeby nie zwariować ze swoimi myślami. Był też mój syn. Dzieci biegały po "Orliku", a ja zaciskałam zęby, żeby na tym boisku nie płakać w głos. Nie zawsze byłam i nie zawsze jestem taka pogodna jak dziś.

Rok temu na Badoo zaczepił mnie facet. Pisałam o tym. Na poezję mnie poderwał, bo mam ją wymienioną w zainteresowaniach. Przyznajcie same, że facet, który czyta wiersze, to rzadkie zjawisko
Bardzo miło się pisało, nadrobiłam dzięki niemu luki w znajomości muzyki (gust mieliśmy podobny, ale on był prawie 10 lat starszy, więc znał nieco inne rzeczy), lubiłam jego inteligencję i dowcip. Bardzo mile wspominam przetańczony z nim wieczór. Skutkiem przebytych chorób mam problemy z równowagą, więc i z tańcem. Krępowało mnie okrutnie jego zaproszenie, a on mnie fajnie, normalnie potraktował. To mi uświadomiło, że czasami sama sobie stwarzam problemy. Że mogę się podobać pomimo moich niedoskonałości.
Okazało się jednak, że to nie facet na związek. Dałam sobie spokój, ale wiecie...
On też w pewnym sensie mnie uleczył. Poczułam się po tej znajomości pewniejsza siebie. Wyciągnął mnie z doła po zeszłorocznej bardzo ciężkiej zimie. Nie żałuję tej znajomości. Rozczarowanie nie bolało zbyt mocno, bo miałam się na baczności i postanowiłam nie angażować się zbytnio, dopóki nie przekonam się, że warto. Byłam sama sobie za to wdzięczna.
.

Nie, zdecydowanie nie. To jedna ze sfer. Czasami po prostu potrzebna i tyle. Trzeba pamiętać, że jednostka występuje w różnych rolach... Nie tylko kobieta... matka, córka, człowiek, pracownik, siostra, przyjaciółka, sąsiadka i tak dalej... Co nam szwankuje, to trzeba naprawiać.
Anginy maścią nie wyleczysz!!!

Nie zasługuje, bo drań draniem pozostanie!
Właśnie, jak u Piegowatej, mój porozwodowy związek taki miał wydźwięk!

Dodam, ze ten facet z serialu prowadzi podwojne zycie. Byl z jedna i z druga. Zyl sobie na dwa domy. I on zasluguje na szanse? Dobre sobie! Chociaz sam serial z nazwy na to wskazuje "Druga szansa"
O rany!  W telewizji leci moj najukochanszy film. Pamietnik!

Zdecydowanie przeciąć! Bo trochę niezdrowy nawyk ci się z tego robi!

No dobra, przekonalyście mnie

Ale tu nie chodzi o to, że go kocham czy coś. Po prostu znajomość z nim nic mnie nie kosztuje w tym sensie, że nie muszę się starać, wkładać wysiłek w poznawanie kogoś nowego, ryzykować nieudane randki itd. Znam go, wiem czego się spodziewać, lubię go, jest chemia... No ale moje życie stoi w miejscu przez niego.Jakoś wczoraj byłam bardziej przekonana do szukania tego nowego. Strasznie niestabilna jestem.

Ale to jest absolutnie normalne moim zdaniem.
To jak z rezygnacji z nudnawej pracy ze stałą umową na rzecz fascynującej na zlecenie
Może trochę za bardzo odjechane porównanie, ale jednak. Masz prawo do wątpliwości.
Czasem sądzę, że mnie ktoś taki by się przydał. Ale ty młoda jesteś, więc myślę, że powinnaś zawalczyć!!!

Dzielą nas 2 lata, więc obie żeśmy młode

Jak to Ty sie nie liczysz? Nie brzmi to za dobrze :>

Kończę na dziś, bo tak mnie to pisanie z Wami wciąga, że zaniedbuję domowe prace. Miałam jeszcze odkurzać, a tu cisza nocna się zbliża. Wiecie, jak to jest w bloku.
Dobrej nocy Wam życzę.

Dobrej nocy Piegowata
Ja chyba "najmlodsza" z naszego towarzystwa

Hmm. Ja nie robilam nigdy takich zakladow ze soba, wiec nie wiem...
A moze gdybym sobie postanowila kiedys, ze chce byc mama zanim skoncze 30 lat, to moze bym miala teraz dziecko?

Jesli to jest dla Ciebie jakis rodzaj motywacji, to jak najbardziej ma to sens

No i jakos przezylam to nieszczesna sobote

Cale szczescie, bo zaczynaja mnie nawiedzac glupie mysli juz... dotyczace mojego ex. Jeszcze ogrom pracy przede mna, oj ogrom pracy

Niedziela malo rozni sie od soboty, ale wtedy juz nie mam takiego dola. Dziwne...
Planow wlasciwie nie mam zadnych, pogoda tez zostawia wiele do zyczenia. Mysle, ze bede nadrabiac zaleglosci w serialach albo czytac, bo dorwalam ta ksiazke Chmielewskiej o nieboszczyku mezu.
A Ty jakie masz plany?

Nie cierpie prasowac!
Wlasnie czytam cos takiego:
"Wbijże to sobie wreszcie do głowy. Każdy, kto pojawia się na twojej drodze, ma dla ciebie przesłanie. W przeciwnym wypadku obrałby inną drogę, wyszedł wcześniej lub przybył później. Fakt, że ci ludzie są tutaj, znaczy, że jest po temu jakiś powód."

Tez sie tak czasem czuje... a juz na pewno nie rozumiem, co mialby mi dac taki zawod milosny, jak teraz. Bo wydaje mi sie, ze zamiast sprawic, ze bede silniejsza, ja sie zamkne w sobie i nie bede umiala zwiazku stworzyc, bo bede bala sie zaufac. Wszystko dzieje sie po cos...

Wiesz, ze nigdy nie pomyslalam o tym w druga strone? Ze to jest lekcja ale niekoniecznie dla mnie a bardziej dla niego... cos jest w tym, co mowisz. Zycie pokaze, o co tak naprawde w tym chodzilo.
To od nas zalezy, czy nakarmimy tego dobrego, czy zlego wilka, ktory w nas siedzi. Staram sie byc dobra osoba i nieraz zapominam w tym wszystkim o sobie. Najpierw martwie sie innymi, dopiero pozniej soba. A to czesto blad...
Eh, czasem mam jeszcze takie mysli, ale bardzo rzadko, ze chcialabym, zeby ex wrocil. Ale wiem, ze bylabym w oczach innych skonczona idiotka, gdybym dala mu szanse.
Mam tylko nadzieje, ze karma istnieje chociaz nie zycze mu zle.

To akurat najmniej ważne Inni to i tak takie rzeczy myślą i opowiadają, że wiesz, nie ma się co przejmować, a już na pewno nie, jak chodzi o własne szczęście.

Mam podobnie z tym sercem etc. To takie pomieszanie rozsądku i uczuć. Jakbyśmy się kierowali tylko rozsądkiem to klapa i podobnie, jak tylko emocje, to też nie wychodzi.
Ale wiesz, może Ci co mówią, że nie ma szans na powroty tak czują, że jest dla nich najlepiej? A co jest dla Ciebie najlepsze, to wiesz Ty sama. Może tak jak u nich, może inaczej.

Wlasnie nie jestem juz taka pewna, czy wiem, co jest dla mnie najlepsze...
Ale nawet nie ma o czym mowic, bo on i ja to przeszlosc, bo tak zadecydowal. To tylko tak czysto teoretycznie, resztkami beznadziejnej nadziei. To wynika z mojej romantycznej natury.
Czasem tez zastanawiam sie, co Bog mial na mysli, stawiajac mi na drodze niektore osoby. Bo wierze, ze to jest jego plan.

Jak ja uwielbiam czytac takie rzeczy
Daja nadzieje, ze wyjde z tego, w czym teraz tkwie.
Ze wszystkie damy rade

No, dziewczyny, tak słusznie prawicie, że ja już nic nie dodam
Dziękuję ogromnie, że mnie tak miło głaskacie.