Problemy z kobietami i nie tylko.Dlaczego tak jest??? - Netkobiety.pl

To fajny kuzyn, sam zaklada rodzine, a Tobie radzi 'zabaw sie' xD
Jesli jest prawda to, co piszesz, czego oczekujesz od związku, to szukasz w niewłąsciwych miejscach, powtorze jeszcze raz.

Mocna historyjka ulle. Myśle, że jedną z praprzyczyn może być właśnie to o czym mówisz, ale zauważ, że osoby w wieku 40 lat też świrują, a przecież wpojone im wartości były odmienne od tych, które są wpajane od tych 20-30 lat młodszemu pokoleniu. Myślę, że kolejnym czynnikiem jest "dostępność towaru" poprzez internet, portale, itd. Ja bym to chyba porównała do starego komunistycznego sklepu, gdzie był tylko jeden rodzaj masła, mleka i śmietany i człowiek idąc do niego nie miał stresu, że wybierze źle. Teraz, idąc do marketu wybór masz ogromny i za każdym razem zastanawiasz się czy nie ma jakiejś "lepszej opcji" niż ta, którą dotychczas wybierałaś. W stosunkach międzyludzkich było to samo. Aby mieć przyjaciela, partnera trzeba było się nieźle społecznie napracować i wysilić, teraz jednym kliknięciem masz niby "psiapsiólkę na zabój" (tak naprawdę "na pokaz") bez praktycznie żadnego wysiłku i zero umiejętności interpersonalnych. A jak coś zaczyna wymagać od Ciebie zaangażowania i odpowiedzialności za drugą osobę, to po co się męczyć - można mieć kolejną na pstryknięcie palcem. Na atrakcyjnych motylkach fascynacji można fruwać bez przerwy. Kiedyś można było tego doznać 2-3 razy w całym życiu, a najczęściej tylko raz. Mam jednak wrażenie, że ten trend powoli odchodzi, że wrócimy do znanych plemiennych zasad funkcjonowania, co nam trochę uzmysłowiła rykoszetem pandemia i czas zamknięcia.

Co do Ciebie Johnny B. rozumiem Twoją frustrację i złość, bo tych osób, które właśnie nie chcą ponosić odpowiedzialności za swoje czyny i za relację i jej utrzymanie jest naprawdę wiele. I statystycznie, to rzeczywiście wygląda słabo - lub też te przykłady, z tytułu intensywności emocjonalnej wydają się bardziej widoczne i zapamiętane. Nie możesz jednak powiedzieć, że wszyscy są tacy, bo statystycznie na tym tylko forum ta proporcja jest inna (przynajmniej w teorii , bo wszystkich prywatnie nie sprawdzałam ). Czyli dochodzimy do punktu: miejsce, w którym szukasz - chyba trzeba go zmienić, albo trzymać się towarzystwa, które cenisz i szperać w tym woreczku, bo zapewne przyciągają osoby o podobnych wartościach. To jest też trochę tak: jak kobieta jest w ciąży, to widzi całe mnóstwo kobiet w ciąży (wcześniej tego nie widziała, a przecież statystyka się jakoś znacząco nie zmienia na przestrzeni tych 9 miesięcy), z Tobą może jest podobnie. Widzisz i przyciągasz tylko to co znasz z autopsji, schematy, które już opracowałeś i wręcz wyłapujesz je z tłumu, radując się, że znowu miałeś rację i teraz możesz głosić światu, że taka jest prawda. Ja nie twierdzę, że nie masz racji czy zmyślasz, bo oczywiście widzisz dobrze, ale eskalujesz tą opinię na całość społeczeństwa. Np. w moim otoczeniu osób bliskich lub bardzo bliskich mam pewnie kilkanaście osób, a znajomych - pewnie kolejne kilkadziesiąt. Statystycznie zatem w samym moim otoczeniu mam do czynienia załóżmy w 80% z osobami wartościowymi i wyznającymi podstawowe zasady społeczne. Ty przedstawiasz, jakby u Ciebie ta proporcja była 80% na ludzi bez żadnych wartości. To jest kwestia doboru. A w Twoim obecnym stanie, musisz nabrać trochę dystansu i pokory, lub znaleźć promyczek nadziei, że chociaż w części jest inaczej i się jej zwyczajnie złapać, aby wyciągnęła Cię z tej studni. To jest niestety tylko Twoja praca nad sobą i otwarte oczy i umysł, bez oceniania, coś jak badacz siedzący z notesem w kącie, który fakty notuje i bez emocji przechodzi do kolejnego przypadku. Tylko jak chcesz osiągnąć ten sukces szukaj w innych miejscach niż dotychczas, może właśnie starsze - swoje rówieśniczki.

M!ri się tu ładnie zaprezentowała - ja bym taką wzięła (post 195)

Ta historia z obiadem rodzinnym to jakiś kosmos..Brzmi jak jakieś science-fiction..
Jednak to nie wiek a wychowanie czyni z ludzi inwalidów..

Sam bym sobie te kotlety usmażył, choćbym miał przywiązać do krzesła kogokolwiek, kto chciałby mnie wyręczyć.. (pokolenie Y)

No ja też nie wyobrażam sobie, żebym miała czelność, tupet, nawet nie wiem jakiego słowa użyć, żeby tak się zachować, a tymczasem proszę, jak to jednak można.
I nie patrzył na to, kto obserwuje tę scenę, jak może być przez kogoś odebrany, absolutnie, liczyło się tylko to, że on nie będzie żarł bitek.

Kurcze, po opisie M!ri nawet nie śmiałbym startować

M!ri prawdopodobnie umarłabyś z nudów ze mną, aczkolwiek ja mógłbym się dobrze bawić z Tobą

Zgadzam się z Ulle w 100% sam widziałem takie przypadki jak z tym obiadem. M!ri bym brał w ciemno, ale przy mnie byś się raczej zanudziła ja jestem bardzo spokojną osobą. Co do braku matczynnej miłości itp. Moja mama mnie nie przytula dlatego bo ja nie lubiłem tego. Mogę z nią porozmawiać o zakupach lub jak mam problem wysłucha i to tyle. Ja szczerze tesknie za tym co było między mną a ta dziewczyną w ciąży. Ona potrzebowała wsparcia i troski bo w domu tego nie miała. Ja też cieszyłem się, że po pracy moge z nią się spotkać przytulić w ciszy zobaczyć film i czuć się bezpiecznie. Wiem, że to było kłamstwo i nie tesknie za nią. Ale to była jedyna dziewczyna z która mogłem spokojnie zasnąć, złapać za rękę i powiedzieć, że ja kocham i usłyszeć to samo. Reszta dziewczyn miała gdzieś, że mam doła chce porozmawiać i przytulić się po pracy. Ważniejszy był kot lub pisanie na tefonie, gdy ja siedzę obok... W sumie ta dziewczyna w ciąży zachowywała się podobnie, gdy już urodziła. Byłem dla niej nikim. Chciałbym kogoś kto będzie mnie wspierał a nie dobijał. Osobiście już nie mam siły i nie wiem gdzie szukać. Każdego dnia czuję się okropnie przez tą samotność od 13 lat. Nie wiem co miałbym przepracować? Mam się stać cyborgiem bez uczuć? Bo każdego dnia budzę się sam w domu nie mam z kim porozmawiać nie czuje dotyku kobiety jej zapachu i miłości? Próbowałem to przepracować i tłumić od 5 lat. Nie da się spróbowałem tego i strasznie za tym tęsknie co doświadczyłem niestety z tą dziewczyną w ciąży. (Jak ktoś nie czytał moich tematów nie wiedziałem o ciąży ukrywała ją i serio nie było nic widać po niej, że nawet jej rodzina była w szoku, gdy urodziła) Mi by się przydała taka kobieta jak żona tego aktora co grał w powrocie do przyszłości. Mimo trudności nie zostawiła go. Ja niestety poznałem tylko takie jak była EX Johnnego Depp-a.

Chyba niewiele można poradzić, gdy ktoś preferuje taki typ kobiet a nie inny.

Ja tam nie uważam się za milenialsa, mimo rocznika 87..Według mnie to zaczyna się gdzieś  w drugiej połowie roczników z lat 90-tych. Wtedy młodzi ludzie JUŻ żyli w innych realiach, niż ci o 10 lat starsi...

Zależy od tego, jak kto na to patrzy..Z pewnością kontakty i relacje były, na różnym poziomie, ale o to nietrudno..

Zależy, co nazywamy ciepłą relacją..W każdym razie, żadna długo nie trwała..

Nie boli..

Nie przejmuję się tak, jakbyś sobie to mógł wyobrazić..Właściwie w ogóle.
Życie składa się też z innych rzeczy czy przyjemności. A sam fakt, żę to życie dwa razy o mało co się nie straciło, pozwala je bardziej doceniać.

Jeśli Cię to tak bardzo interesuje, to przeszedłem złośliwy nowotwór, akurat jak skończyłem 18-stkę. I już to sprawiło, że mam trochę pokory i szacunku do samego życia. Do tego doceniam to, co mam na codzięń i tych ludzi, z którymi mi przyszło się w życiu spotkać.

Jeśli za pierwszym razem pokonujesz śmiertelną chorobę a za drugim wygrywasz los na loterii, gdzie ryzyko śmierci było pół na pół, to na świat sie trochę inaczej patrzy. Wystarczy, żę wystąpią objawy choroby to już można sobie szykować wygodne miejsce..

Rodzice zaproponowali mi bym z nimi zamieszkał, gdy mój brat się wyprowadzi i zamieszka z narzeczoną... cóż nie wiem co robić... mieszkam sam i serio stres mnie męczy... czuję się sam w domu okropnie... ciężko opisać to uczucie... z drugiej strony nie chcę mieszkać z rodzicami mam złe wspomnienia i będę się czuł jak 15 latek.

M!ri, masz u mnie zatem wyśmienitą czekoladę:) Cały czas zakładam, że na taką kobietę się kiedyś natknę w odpowiednim momencie życia i dobrze wiedzieć, że to nie mrzonka:D

Ja właśnie cały swój wolny czas spędzam na jakiś hobby przez ostatnie 12 lat bo przecież nie mam się do kogo odezwać Jak mam nie czuć się zdesporowany jak czuje się jakbym żył na tym świecie sam. Na dodatek mój typ osobowości to INFJ. Proponuję zamieszkać na kilka lat samemu i wracać do pustego domu włączyć TV i iść spać o 4.00 potem iść do pracy i tak w kółko. Jeszcze jakbym był kobieta pewnie bym kogoś poznał a tak to jakiś dramat... z ciekawości pisałem do hot 50-tek i efekt był taki jak zwykle ^^ Jak nie czuć się zdesperowanym jak zaraz będę miał 40 lat. Ostatnia noc była dość ciężka dla mnie mentalnie spałem może 2 godziny tak mnie coś złapało. W sumie nie wiem już co robić chyba zostało mi tylko to forum lub rozmowa ze ścianą.

Gdzie mieszkasz? Zapisz sie do toastmasters. Po spotkaniach, mowach itp. zawsze sa after-party gdzie poznasz sporo ludzi.
A przy okazji podszkolisz wystapienia publiczne w bezpiecznym srodowisku i wlasnym tempie.

No właśnie nigdy nie chciałem wsiadać do takiego pociągu... Ale no nie chce stać na peronie całe życie i huya z tego mieć... Fakt masaż erotyczny to nic złego... nie idę się tam gzić tylko będę masowany przez fajną laskę wiadomo relaks i odpoczynek. No zgadza się spotykam się z dziewczynami i one mają 20-30 lat dzieci, chłopów i chcą kasy, ajfona i jebania... to jest dramat. 40stki też mają nawalone i to ostro... Ostatnio laska 58 lat do mnie pisze, że tak się mną zajmie, że do końca swoich dni będę o tym śnił -,- (Lecę już do niej tylko strzele redbulla) Teraz też piszę z jedną dziewczyną niby wierząca i pielegniarka czyli można uznać, że normalna, ale jestem czyjny. Tinder to jest kosmos...

Byłem już na podobnych rzeczach spotykałem ludzi, ale o bardzo innych wartościach niż ja. Byli ok, ale te znajomości nie przetrwały teraz już szukam w necie. Zobaczymy co czas przyniesie.

Nie wiem już czego chcą... pogadać, wyżalić się lub walić by zapomnieć o ex... albo kasy. Ja też już psychicznie nie daje rady. Czuje się źle fizycznie mam depresję od wielu lat nigdy nie miałem nikogo do wsparcia mnie w trudnych chwilach. Ostatnie traumy życiowe i zawody jeszcze to pogłębiły, że leżę sam w domu przez 5 dni i wstaję, gdy poczuję się lepiej po czym znów zdycham. Po nocach nie śpię bo staram się oglądać jakiś film by uciec myślami bo wewnętrznie qrwica mnie łapie jest gorąco i płuca mnie bola czy też brzuch z zajebistego lęku. Przed? No właśnie huy wie czym ;D Tak byłem ostatnio u lekarza psychologa... (Sam miałem nim zostać, ale miałem już dość swoich problemów po co dołować się problemami innych) Od rozstania w hmmm 2018 roku moje dołki zaczęły się przeradzać w ostrego CHAD (Miałeś rację) myślałem, że chodzi Ci o to, że jestem ruchaczem do których sporo mi brakuje. Teraz to już jest kosmos. Pisząc ten post leżę w łóżku od 20 godzin jak trup i ledwie trzymam telefon w ręku wygladam jak menel i ćpun w jednym a żadnych nałogów nie posiadam tak depresja mnie gniecie, że aktualnie wygladam jak rasowy narkoman. Wiem co jest moim problem w życiu. O czym porozmawiałem z psychologiem. Bo też dużo o tym czytałem co mi może być bo to nie jest normalne, że mam kasę, chatę, w huy wolnego czasu a zamiast się cieszyć życiem ledwie wstaje do kuchni po szklankę soku i mam drgawki lub się telepie jak gość z Parkinsonem... No i dostałem odpowiedź. To o czym zawsze marzyłem nigdy się nie spełniło. Kiedyś mając 15 lat miałem wizję, że będąc dorosłym będę wrakiem człowieka, ale nie wiedziałem z jakiego powodu tak się stanie. I mówię sobie nie dopuszcze do tego. Poznam przyjaciół, znajdę kobietę, dobrą robotę i będzie lux. I tak też chciałem zrobić. Wszystko to co jest w 100% zależne odemnie udało mi się spełnić. Czyli nauka, szkoła, robota, kasa, mieszkanko sam... bez kredytu i pomocy osób trzecich. Wszystkie relacje w które tak samo wkładałem dużo energii przyjaźnie, miłość to poprostu jebły po 2-3 czy też 8 latach nie z mojej winy. Pech do ludzi pewnie los mi takich zesłał. Na dodatek osobowość INFJ to już wisienka na torcie... A jakie marzenie się nie spełniło? I co mi tak dojebało? Zawsze od podstawówki jako osoba INFJ marzyłem o stworzeniu głębokiej więzi z druga osobą. A nie jakiś syf polegający na kredycie, dziecku i ruchaniu jak większość związków i awantaruch po xxx latach. Zawsze marzyłem o przyjaźni, która okazała się po latach fikcja. Czy marzę jeszcze o przyjaźni? Nie... mam już wyjebane na to każdy i tak się na Ciebie wypnie po 2-3 latach. Czy marzę o miłości? Nie wiem takiej jakiej oczekuję nie znajdę a jedynie skosztowałem ściemy z dziewczyną w ciąży, która szukała we mnie oparcia, gdy każdy miał ją gdzieś. I to mnie tak właśnie zniszczyło. Nie życzę tego nikomu... Czy zanim ją poznałem też miałem depresję i leżałem jak kłoda? Tak... po innej wariatce. Czy przy niej leżałem jak kłoda? Nie... wtedy żyłem bo myślałem, że dostanę to co pragnąłem czyli szczerą miłość jak z Titanica czy innego tam filmu. Teraz zacytuje tekst, który też pokazałem psychologowi z tym tekstem zgadzam się na 200% napisał go inny gość, który też jest chory.

"Facet z tą chorobą od partnera wymaga tylko miłości, takiej bezwarunkowej, jakby matczynej. Nigdy nie poznasz go do końca, jego ogromnego potencjału, ani też jego ogromnych lęków. Taki facet naprawdę potrafi kochać 100 razy mocniej od tych zwyczajnych, choć jego postępowanie będzie świadczyło o czymś całkiem przeciwnym. Jeśli będzie opowiadał o innych, zamiast trzaskać drzwiami, przyjmij to jako komplement. Komuś kogo on nie ubóstwia, nie będzie tego opowiadał. Zawsze staraj patrzyć mu w oczy w trakcie rozmowy, staraj się zawsze być z nim szczera. Nawet drobne kłamstwo strasznie go zrani, a dostrzeże je na pewno, jeśli nie to instynktownie wyczuje, a wówczas związek będzie koszmarem."

Tak więc tamten związek zniszczył mi życie... ta głupia pinda żyje sobie wali się z tym krasnalem a ja dla niej zrobiłbym wtedy wszystko dawałem jej miłości, szczerość, opiekę, wsparcie, seks nie z tej ziemi większość lasek tego nigdy w życiu nie zazna nigdy nie była przy mnie smutna i pierdzieliła, że jestem inny niż wszyscy, że będę jej mężem ja też wtedy odleciałem i sam nie wierzyłem, że potrafię taki być pokazałem jej bezgraniczne oddanie. Czy miałem wtedy miłość jak w Titanicu czy innej telenoweli? Tak!!! Do końca życia nie zapomnę seksu z nią i tego jak w kółko jęczała siedząc na mnie jak bardzo mnie kocha do grobowej deski będziemy razem. Tiaaaa do dziś mam koszmary... Nie dość, że mieszka 3 przystanki obok mnie to jeszcze była moim ideałem z wyglądu i charakteru, bo wtedy była dla mnie czuła, opiekuńcza, anioł potem zamienił się w zimna suke, która spuściła moja miłość w sedesie, a ja byłem dla jej rodziny gównem, gdy nagle rodzinka tatusia zainteresowała się sytuacją. Odchorowałem ją teraz jedynie mogła by dostać odemnie high-kicka w twarz. Niestety zamiast poznawać wartościowych ludzi przyciągam jakiś oblechów i matki z dziećmi jakiś bohaterów ewentualnie qrwy 25+ co chcą mi obrobić kolbę za $$$. Psycholog mi powiedział nie było by problemu i takich objawów, gdybym miał przy sobie wartościowych ludzi i kogoś komu na mnie zależy, ale tak nie jest więc proponuję Panu leki blablabla Mam do wyboru chodzić do psychola opowiadać mu to samo i łykać tabsy przez xxx lat... i tracić na to parę stów miesiecznie... (Huya mi to pomoże nabije mu tylko kabze) Iść na miasto zaszaleć też koszt kilku stów + syf gratis. (Też mi to nie pomoże chociaż seksik z murzynką jest kuszący ewentualnie jakąś MILF 35+) Żyć tak jak teraz łudzić się, że magicznie poznam tą właściwą lub ktoś mnie zechce i każdej nocy przeżywać wewnętrzna agonię spać po 4h tygodniowo wyglądać jak bezdomny bo nie mam siły się ogolić takiego mam doła... Zawsze można też się wiuchnąć jak większość osób, które nie dały sobie rady to też jest opcja. Albo zrobię sobie przyjaciela z piłki nazwę go Wilson jak w tym filmie "Cast Away" wszystko się może zdarzyć. Teraz znam odpowiedz co do takiego stanu mnie doprowadziło... ludzie.. brak empatii, zrozumienia, wsparcia, przyjaźni i miłości. Aktualnie od miesiąca wygladam jak gość co przez ostatnie 15 lat walił ostro heroine i wrócił z odwyku. Wiara też mi mało pomogła...Tak jestem osobą wierzącą i wiara też mi nie pomogła... Bóg chyba mnie opuścił aktualnie leżę na samym dnie w moim życiu jedyne co w nim mam było osiągnięte bólem i pracą, wyrzekaniem się wydawania $$$ na głupoty. Dziś ide do paczkomatu położę się na środku ulicy może ktoś mi poda pomocną dłoń ^^ albo krzyknie wstawaj menelu ^^

Johnny.B czytając Twoje posty mam wrażenie, że obecny stan depresji u Ciebie powstał przez to, że spotykałeś się w przeszłości z kobietami (co sam nieświadomie potwierdzasz).

Nie myślałeś o tym, żeby odstawić całkowicie kobiety na jakiś rok, dojść do siebie i wtedy z nowym mindsetem zacząć od nowa, w zupełnie inny sposób?

Kolejna sprawa, gdzie Ty poznajesz te wszystkie kobiety?

Ja już się gubię gdzie z którą i co robiłeś.

Ja przez ostatnie pięć lat poznałem 0 (słownie: zero) kobiet, a Ty co chwile poznajesz jakieś kobiety i o tym piszesz, jak to robisz?

W sumie niegłupi pomysł z tym, żebyś poszedł do paczkomatu, potem wywalił się na środku drogi i niech będzie wóz albo przewóz, czyli albo ktoś Cię uratuje, albo pogoni ze słowami pędź stąd menelu.
Tyle tylko że dzisiaj pada, przynajmniej w Małopolsce.
Kiedyś miałam hipochondrie i koniecznie chciałam, żeby zrobili mi TK i inne badania, na które nikt nie chciał dać mi skierowania.
Wywaliłam się więc na środku chodnika i wezwali pogotowie, zabrali mnie do szpitala i zrobili komplet badań. W szpitalu polezalam trzy dni, byłam szczęśliwa - to były początki mojej nerwicy lękowej, o czym ja jeszcze wtedy nie miałam zielonego pojęcia, więc latałam po różnych lekarzach chcąc dociec, co mi jest.
Ze szpitala wyszłam z diagnozą, czyli wreszcie dowiedziałam się dlaczego codziennie czuje się tak, jakbym za chwilę miała umrzeć.
Johnny, zrób co chcesz, może być nawet cos ekstremalnie głupiego, ponieważ musisz uwolnić się z tego piekła.

Tak Rito, rozumiesz mnie doskonale - to było coś strasznego, ja nawet wrogowi nie życzę tego, jak potwornie się  wtedy czułam i  bałam.
Nerwica to jedna z ciezszych chorób psychicznych, gdyż choruje dusza.
Nie zrobiłam badan na krzywego ryja, ponieważ place składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Każdemu polecam taki sposób na zwrócenie na siebie uwagi, gdy lekarze pokazują gdzie zgina się dziób pingwina.
Istnieją bowiem takie sytuacje, gdy cel uświęca środki.
Johnny, opis Twojego wyglądu oraz funkcjonowania przemówił bardzo do mojej wyobraźni, gdyż jest bardzo plastyczny. Prawie Cię teraz widzę.
Jesteś chory z nienawiści do tej w ciąży, tym bardziej, że jej wiedzie się nieźle, a Tobie ciągle jest pod górkę.
Zła wiadomość - coś takiego może pozostać Ci na lata i zanim się jeszcze zestarzejesz już od młodych lat staniesz się złośliwym i nieprzyjemnym zgredem.
Dobra wiadomość to taka, że po latach złych i chudych przyjdą w końcu lata tłuste i dobre. Tak po prostu kręci się ten świat i nigdy nie jest tak, że człowiekowi wiecznie jest tylko źle albo wiecznie tylko dobrze.
Musisz tylko zmienić swoje nastawienie psychiczne, usiąść po prostu na innym krzesełku. Ja opiszę Ci to na swoim przykładzie - jeszcze do niedawna siedziałam na niewłaściwym krześle i otaczająca mnie rzeczywistość widziałam tylko w najgorszych barwach. Aż ziało ode mnie nienawiścią i pogardą do najbliższego otoczenia, aż doszło do etapu, że złe myśli zaczęły zżerać mnie od środka. Jednym słowem zabijałam sama siebie.
W końcu zrozumiałam i przyjęłam do wiadomości, że głową muru nie przebiję, że i tak nie zmienię rzeczy, na które nie mam wpływu. Jak ktoś na kim mi zależy jest głupi, to żebym nawet wychodziła z siebie i stawała obok, to ta osoba i tak głupia będzie i głupia pozostanie.
Pogodziłam się więc z niektórymi rzeczami i uwierz mi, sto razy lepiej mi się żyje.
Mam dobry humor, ci na widok których jeszcze do niedawna zialam też lepiej funkcjonują i jest ok.
Twój psycholog ma rację twierdząc, że gdyby tylko dopisało Ci troszkę szczęście i poznalbys fajnych ludzi, wtedy i ta terapia nie byłaby Ci potrzebna. Niestety, sytuacja nie jest dla Ciebie zbyt dobra, bo nie spotykasz fajnych ludzi.
Zrobiło się więc błędne koło. Ty siedzisz na terapii, bo nie masz szczęścia do ludzi i tak może być aż do usranej śmierci.
Jeśli Ci to pomoże, to kup sobie taką piłkę i zrób z niej swojego przyjaciela.
Nie mogę zapewnić Cię, że na pewno uda Ci się znaleźć właściwą dla Ciebie kobiete, jednak mogę zapewnić Cię, że jeśli zmienisz to cholerne krzesło, na którym siedzisz i przesuadziesz się na inne, daj Boże oby było tym właściwym, to zmieni Ci się perspektywa patrzenia i myślenia.
Musisz polubić samego siebie, polubić swoje własne towarzystwo i zamiast non stop rozmyślać jakie szmaty po drodze Cię wykorzystały oraz skrzywdziły zacznij sam siebie rozpieszczać, zamiast sobie odbierać, zacznij sobie dawać.
Tego co ukradły Ci te baby i tak już nie odzyskasz, czasu nie cofniesz, niech więc stanie im to wszystko kością w gardle.
Odpuść tym babom. Odpuść tak po prostu.

Skoro masz kasę, to fundnij sobie jakąś super wycieczkę, kup coś tylko i wyłącznie dla siebie i grosza nie żałuj.
Johnny, chodzi mi po prostu o to, żebyś nauczył się stawiać samego siebie na pierwszym miejscu i przestał być zawistnym o to, że jednej czy drugiej babie udało się Ciebie wycyckac.
Pozbądź się tej nienawiści, gdyż ja Cię zapewniam, że na każdego przyjdą chwile złe. Mądre przysłowie, bodajże chińskie, mówi tak - chcesz zemsty? Usiądź więc tylko na progu domu swojego wroga i spokojnie czekaj."
Dzisiaj tej w ciąży wiedzie się dobrze, jutro będzie wyła do księżyca z rozpaczy.
Dzisiaj wyjesz Ty, ale jutro słoneczko zaświeci dla Ciebie.
Autorze, Twój los odmieni się, więc przestań aż tak bardzo się zadręczać. To w jaki stan się wkręciłes jest kompletnie bez sensu, bo i tak nikt nie zwróci na Ciebie uwagi.
Jeśli wywalisz się przed tym bankomatem, to tak naprawdę chyba nie będziesz miał z tego żadnych korzyści.
Ja miałam, bo zrobili mi badania
A Ty co uzyskasz? No chyba że wezmą Cię na oddział psychiatryczny?
Jednak czy masz pewność, że wyladujesz we właściwym miejscu?
Jeśli potrzebujesz natychmiastowej pomocy psychiatrycznej, a raczej potrzebujesz, to wezwij taka pomoc, zadzwoń do szpitala i powiedz w jakim jesteś stanie. Niech wezmą Cię na oddział.

Wezwij pomoc psychiatryczną.

Hmmm, ale ja tak zrobiłem dopiero po 2 latach od rozstania szukałem kogoś nowego. No gdzie poznaje? Mam konta premium na portalach randkowych (Wszystkich) wysyłam setki wiadomości do kobiet czy to by pogadać czy spotkać się. 99% nie odpisuje te które odpisują i mam okazję je poznać to dramat. Mam normalne zdjęcie twarzy i opis, że szukam zdrowej i szczerej relacji. Niestety nie umiem żyć sam. Czy uzależniam swoje szczęście od innych chyba tak. Zawsze chciałem kogoś kto przy mnie będzie i marzę o tym by znów się przytulić i zapomnieć. Chciałem mieć dzieci i mieć z kim grać na kompie śmiać się. Od każdego słyszę tylko zabaw się... nie kręci mnie zabawa po burdelach. Ale widocznie nie mam innego wyjścia.

Zapomnieć czego?

Ulle masz racje...poznaje kosmicznych ludzi i degeneratów i może tak być zawsze. Nie mam nienawiści do tej dziewczyny w ciąży wisi mi ona i wiem, że jej związek jest do bani. Zniszczył mnie żal... inne królewny napisały przeprosiły chociaż tyle ona nie. Marzę o tym by się przytulić tak jak wtedy i zapomnieć o tych wszystkich przykrych rzeczach jakie doznałem. Tak jak wtedy gdy leżałem z nią czułem, że mogę się oprzeć i ta relacja się nie zawali. Czulem bezpieczeństwo i że moje poszukiwania dobiegły końca. I zaraz postaramy się o wiekszy brzuch zamieszkamy razem i będzie tak jak trzeba. Brakuje mi tego, że mogłem przyjechać i przytulić się mieć przystań do której mogę wrócić i naładować swoje siły i spędzić czas z cudowna osobą. Dziś poczułem się lepiej więc zadbałem troszkę o siebie wysłałem paczki i chyba wchodzę w manię. Właśnie powodem mojej depresji są porażki na tle miłości. Oddajesz siebie po czym ktoś wbija Ci nóż w plecy i trzaska drzwiami przed nosem. Czy kocham siebie? Tak... Ale jak już napisałem jestem osobą INFJ i moim celem życiowym zawsze było stworzyć z kimś synergię, która będzie niczym narkotyk. Z nią tej synergii skosztowałem z innymi dziewczynami czułem się jak z kolegą z klasy, który dosiadł się do mnie ponieważ potrzebuje pomocy w angielskim. Wiem, że to była zła osoba, która chciała usunąć ciążę okłamywała każdego rodzinę i mnie. Ale to co z nią doznałem to byl spokój, cisza, bezpieczeństwo i namiętność potem trauma na resztę życia. Gdy dziecko się urodziło ja obok niej siedziałem a ona miała mnie w dupie... głaskałem ja pytałem jak się czujesz i echo... To było najgorsze co w życiu zaznałem. Nawet jakbym spotkał kogoś komu na mnie zależy ciężko by mi było to odwzajemnić... na dodatek po tylu latach posuchy mam straszną chcicę, a nie chce nikogo krzywdzić.

No to przygotuj się na to, że najgorsze jeszcze przed Tobą. Póki co nie przeżyłeś żadnej tragedii,  nawet pojęcia nie masz, czym jest prawdziwa tragedia.
Wielka mi rzecz - pobyles z jakąś pusta babą, która kłamstwo miała we krwi, jednak miała to coś w sobie i potrafiła być niczym dobry kumpel, czyli nadawała się do tańca i różańca, jak to potocznie zwykło się mówić.

Nie tęsknisz za tą kobietą, tylko za chwilami spędzonymi z nią. Brakuje Ci tego bezpieczeństwa, którego zaznales trzymając ją w ramionach.
Cały czas nie odróżniasz fikcji od rzeczywistości. Jesteś marzycielem i wielkim idealista, a przecież życie non stop podsyła Ci różnych degeneratów i kretynów, żebyś mógł przyjrzeć się im dokładnie, czegoś nauczył i dawał nogę, zanim utkniesz w szambie.
W sumie i wbrew pozorom masz dobrą passę, bo takie lekcje życia, jakie Ty zaliczasz są raczej cenne.
Napisałeś, że Twoi 40- letni kumple dalej są kretynami, że tona w długach i ciągną syfiaste związki.
Ty wiesz od nich więcej i jesteś od nich mądrzejszy, jednak pomyśl czy przypadkiem nie tylko w teorii?
W gruncie rzeczy ciągle przedłużasz sobie dzieciństwo, czyli robisz dokładnie to samo, co oni, tyle tylko że zamiast nauczyć się przyjmować porażki na klatę Ty jeszcze histeryzujesz.
Wielka mi rzecz! Porażka z babą.
Bo Ty wymyśliłeś sobie bajkę, jak to cudownie będzie Ci się z nią żyło, jak urośnie jej brzuch i jak to wkroczysz z nią w krainę wiecznej szczęśliwości.
Tymczasem jej brzuch istotnie urósł, tyle tylko że z jakimś innym.
Widziałeś, że kłamała, że planowała usunąć ciążę, miałeś całą gamę sygnałów ostrzegawczych, życie wiedzę na temat tej baby podsuwalo Ci jak na patelni, ale Ty zamiast kopnąć to dziadostwo w doope snules wizję przyszłości z nia.
I tylko dlatego, że ona potrafiła być fajna, a Ty byłeś głodny miłości.
Z piasku bicza nie ukrecisz.
Dalej - jeśli dajesz coś z siebie, to pojmij, że robisz to na własną odpowiedzialność. Nie oczekuj wdzięczności, fanfar ani nawet zwykłego dziękuję.
Osoba na poziomie będzie potrafiła się zachować, jednak nie oczekuj, że zwykły matoł zachowa się tak, jakbyś tego oczekiwał. Powiem nawet więcej - im więcej komuś dasz, im więcej dasz matołowi, im więcej się dla kogoś takiego poświęcisz, tym bezczelniej może Cię potraktować. Możesz np usłyszeć " mogłeś tego nie robić, ja ciebie do niczego nie zmuszałam" i cóż? No tacy są ludzie, a Ty obracasz się w jakiejś patologii, może są to ludzie wykształceni, może siedzą na jakichś stołkach, ale ich poziom kultury osobistej jest poniżej dna, mułu i wodorostów.
Baba, która wszystkich naokoło oszukuje nagle miałaby zrobić wyjątek dla Ciebie?
No pomyśl logicznie. To normalne, że za dobre serce trzepnie Ci jeszcze drzwiami przed nosem.
Nie miej żalu do tej panny ani do innych osób jej pokroju, ponieważ Ciebie coś takiego zwyczajnie poniża. To tak jakbyś sam siebie ustawiał na ich poziomie i traktował jak równorzędnych partnerów do rozmowy.
Widzisz ten absurd?
A obrazisz się na Burka za płotem, że ujada na Ciebie?
Tak to mniej więcej wygląda.

Pewnie że najgorsze jeszcze przed Tobą, jednak nie jesteś pod tym względem żadnym wyjątkiem, bo przed każdym jest to najgorsze. Nie przewidzisz ile będziesz miał chorób, ile wtop zawodowych zaliczysz i czy np za dekadę nie będziesz miał co do garnka włożyć albo czy nie zachoruje ktoś z Twoich bliskich.
Każdy przeżył śmierć bliskiej osoby i mnóstwo ludzi doświadczyło życia z alkoholikiem albo narkomanem lub z poznało prawdziwe oblicze np swoich dzieci, które kombinowany jakby tu wydoić z grosza starych rodziców.
Ludzie są po prostu podli i pod tym względem ja zgadzam się z Polisem. Szczerze? Nie lubię ludzi, nienawidzę ich za to, co robią zwierzętom, jak niszczą wszystko dookoła. Sobie niech łby ucinają nawet przy samych dupach, ale od zwierząt wara. W pewnym polskim kultowym filmie mówiono " podłość ludzka nie zna granic'.

Tak, masz rację mnóstwo ludzi żyje w związkach na zasadzie jak pies z kotem, ale siedzą razem, bo są dzieci i łączą ich wspólne kredyty. W naszym kraju nie jest tak, że jeśli coś Ci nie pasuje, to wyprowadzasz się i zaczynasz inne życie. Mało kto może pozwolić sobie na taki luksus. Chodzi oczywiście o kasę.
Bywają też udane małżeństwa, ale żeby to było możliwe muszą łączyć się że sobą ludzie mądrzy.
Mądry z glupim dobrego związku nie zbuduje.
Pracowity i życiowy człowiek nie zbuduje dobrej rodziny z babą leniem, brudasem o dwóch lewych rękach, na dodatek rozdarta roszczeniowa księżniczką.
Mądry mężczyzna wybierz e mądrze i mądra kobieta wybierze mądrze.

Większość związków to sama nędza i beznadzieja. To co ja obserwuję to jakieś karykatury związków.
Faceci najczęściej kompletnie wykastrowani, dupy wołowe i te kobiety istne zmanierowane paniusie,które nie odróżnia nawet wołowiny od wieprzowiny.

Jeśli nikogo nie spotkasz, w co ja nie wierzę, ale nawet jeśli nie spotkasz, to trudno. Na siłę niczego przecież nie pociagniesz.

To się ciesz bo ja nawet na takie coś nie mogę sobie pozwolić.

Wiem, przeczytałam go od razu, tylko że w tym tygodniu wyjeżdżałam na groby do Czech, wróciłam wczoraj i dopiero przez ten weekend będę miała czas, żeby Ci odpisać
Muszę też napisać porządny post do ciszy to ja,bo obiecałam jej i chce to zrobić.

Autorze, odrob zadanie domowe na jutro i napisz nam ,jaki humor Ci dopisuje i zy planujesz wywalić się gdzieś na ulicy celem zgromadzenia wokół siebie zbiegowiska.

Spoko, nie ma pośpiechu. Myślałam, ze znów w spamie siedzę