Problemy z kobietami i nie tylko.Dlaczego tak jest??? - Netkobiety.pl

Wygląda na to, że dzisiaj należałoby jeszcze bardziej niż kiedykolwiek potrafić rozpychać się łokciami.
Ty miałeś opory, bo brałeś pod uwagę sytuację tej kobiety i chciałeś zabrać się do rzeczy PO KOLEI, a tymczasem przyszedł inny i wziął ją z marszu.
Zasady, o których ta kobieta opowiadała szeroko i robiła wrażenie wiarygodnej w jednej chwili wzięły w łeb. Znalazł się taki, który bierze, co dają i dzisiaj on jest z tą kobietą, a Ty dalej stoisz w kolejce, tylko wypchnięty przez kogoś, kto wepchał się na sępa.
Taki właśnie jest dzisiaj świat.

Herne, może nie jest jednak tak źle, ale faktem jest, że ciężko jest poznać kogoś sensownego, jeśli oczywiście ma się jeszcze jakieś wymagania i chciałoby się trafić na fajna kobietę, a nie brać to, co popadnie w ręce.

Mając 35 stwierdziłem koniec, już nie potrafię patrzeć przyjezdnie na kobiety i brać je za 7 cud świata.

Szeptuch, mam identyczne zdanie. Niedawno przy okazji innego wątku gratulowałam głupoty wszystkim tym, którzy uważają, że nie powinno zwracać się uwagi na przeszłość danej osoby, bo to co było a nie jest nie pisze się w rejestr i trzeba żyć chwilą itd.
Gdy ja słyszę takie teksty, to po prostu robi mi się słabo.
Czym się kierują? Ci, którzy ciągle zaczynają z czystą karta?
Strachem na pewno, ale przede wszystkim muszą widzieć w tym jakiś interes np pieniądze, opinia, status społeczny i inne takie powody.
Do pewnego wieku ludzie potrafią się zakochiwać. Przychodzi jednak taki czas, że nie potrafią się zakochać, a jednak wiążą się z kimś. Dlaczego? Zawsze stoi za tym czyjś konkretny interes.

Ostatnio dużo coś piszą o tym z kwadratowym krzakiem na głowie ( domyślasz się o kogo mi chodzi) - dla mnie to jest właśnie ten produkt medialny, o którym piszesz, albo te Cichopki czy inne celebryty, w Polsce nazywają ich gwiazdami śmiech na sali. Ten z TVP gwiazdor Zenek, Sławomir Rodowicz i wiele innych,- to wszystko jest straszne.
Pisze teraz z jednym z autorów watks i wyobraź sobie facet jest w identycznej sytuacji jak Ty. Ja mu doradzam, żeby poczekał na tę swoją wybrankę, żeby jej były mąż wyjechał za granicę, to może wtedy żeby uderzył w konkury.
Dzisiaj przeczytałam jednak Twój post i od razu napisałam do niego, że nie wiem jak mu doradzać, ponieważ hernemu kobietę podebrał jakiś pierwszy lepszy a ona zapomniała o zasadach moralności i weszła w układ z chłopem chociaż była w związku z mężem. 
Mój kolega z forum na pewno zastanawia się teraz co powinien robić. Czekać czy od razu brać się za nią, bo przyjdzie pierwszy lepszy który na nic nie będzie czekał tylko zakręci się koło niej i pobierze mojemu koledze z forum upatrzona dziewczynę.
Napisałam, że nie jestem w stanie doradzać mu w tej sprawie.

Ulle
Myślę że sa dwa główne powody tego ciągłego rozpoczynania od nowa i od nowa:
1 :Wmówienie ludziom,przez portale i aplikacje randkowe, że zawsze czeka na nich ktoś lepszy niż aktualny partner, chodzi o gonienie króliczka.
Dodatkowo w parze idzie sprzedawanie egoizmu jako asertywności : Ja czegoś nie chce/che w naszym związku, mam do tego prawo, ty czegoś nie chcesz/chcesz w naszym związku,jesteś podłym egoistą.
Kompromis i zwykłe ustępstwo(każdy kto byl/jest w związku, zdaje sobie sprawę że czasami trzeba isc na ustępstwo) znikło ze słownictwa, teraz jes także albo tak jak ja chce, albo to kończymy.
Powiem Ci ulle ze wolał bym związać sie z kobieta która miała 200 partnerów seksualnych, niz z taką która miała za soba 5 związków. Ta 1 wydaje mi sie bardziej stabilna.
2: W ostatecznym rozrachunku decydują sie na "nowa kartę" i związek z powodu strachu przed samotną starością. W rodzinie żony były 2 takie sytuacje ze panie w okolicy 50, rozwódki, z tego co mi żona mówiła to same sie rozwiodły po 30, bo facet byl nudny. I w okolicach 50 kolejny ślub, ale jak patrzyłem na ta "parę młodą", to żadnej miłości, ani w jednym ani w drugim przypadku nie widzalem. Była to relacja w stylu "żeby łatwiej było przetrwać, bo samotności na starość jest straszna"

Może i prostytutki to nie jest najlepsza opcja ale zobacz na to z drugiej strony.

Co ma zrobić facet, którego opcją są tylko i wyłącznie prostytutki? Ma do wyboru dwie rzeczy:
- Być prawiczkiem do końca życia
- Skorzystać z usług domu publicznego.

Teraz zobacz jakie możliwości ma pierwsza lepsza kobieta:
- Być dziewicą do końca życia (z własnego wyboru)
- Zostać prostytutką
- Dawać dupy na lewo i prawo dla rozrywki
- Znaleźć dobrego faceta do normalnego związku.

Jak widzisz kobiety (normalne) mają x2 więcej opcji niż ja.

Więc kobieta, aby zostać szonem musi naprawdę tego chcieć. Zaś ja zostałbym szonem tylko i wyłącznie dlatego, że nie mam alternatyw.

Widzisz różnicę?

Lepiej być starym dziadem w pustym mieszkaniu, niż mieć rogi zahaczające o linie wysokiego napięcia Z tego co piszesz wydupczyłeś 30 kobiet z czego połowa to dziewice.
Tak naprawdę nie masz problemu z kobietami, a jesteś najzwyczajniej w świecie Chadem, więc nie rozumiem trochę Twojego podejścia.

A co do tej laski, która była w ciąży powiem krótko - zachowałeś się jak 100% simp. Właśnie dlatego kobiety tak grają mężczyznami bo wiedzą, że dadzą dupy 100 chłopom, zajdzie x3 w ciążę a i tak ten ,,dobry" chłopak zwiąże się z nią, co nie?

Bardzo przygnębiające jest to, ci napisałeś, jednak niestety muszę się z Tobą zgodzić. Głową muru nie przebijesz.
Może zdarzy się jeszcze w Twoim życiu jakiś cud, tego Ci życzę, ale patrząc realnie szanse na to są raczej znikome.
Musisz chyba pogodzić się ze swoim losem i nauczyć się żyć samemu. Mnóstwo ludzi tak żyje i nawet można polubić takie życie.
Tobie jednak to się nie uda, bo do samotnego życia trzeba mieć odpowiedni charakter. Ty jesteś stworzony do życia rodzinnego.
Co mogę napisać?
No może tylko to, że może szukasz w nieodpowiednich kręgach? Te kobiety, na które się nacinales wydaja mi się, jakby to napisać, takie proste, nawet zalatujące patologia, takie proste ordynarne i głupie baby, które można spotkać na targu, we wsiowym sklepie, niewykształcone, kurczę naprawdę mam problem jak je opisać, żeby zachować modna dzisiaj poprawność polityczną, no generalnie chodzi mi o takie puste pudła.
Nie spotkasz w tym środowisku kobiety w typie zachowań i mentalności swojej mamy czy babci. Nie wiem nawet czy istnieją jeszcze takie kobiety - wiem, że to co pisze jest straszne, ale naprawdę wy mężczyźni macie problem.
Problemu nie mają tylko tacy, którzy biorą, co podleci im pod rękę i nie przejmują się niczym.
Jeśli facet jest ambitny i ma jakieś wymagania, to najczęściej dostaje po łbie.
Albo bierze jakiś odpad, albo zostaje sam
Tak samo zresztą jest z kobietami. Coś bardzo złego porobiło się dzisiaj z ludźmi i coraz trudniej jest ułożyć sobie godne życie z drugą osobą.
Bardzo Ci współczuję.

Ulle, wybacz ale pierwszy raz wtrącę się w rozmowę. Czytałem ileś Twoich postów i jakkolwiek nie zawsze zgadzam się z ich treścią (no dobra, chyba częściej się nie zgadzam), to sprawiasz wrażenie kobiety o dobrym sercu i empatycznej. Ale ta rada to już przegięcie. To co? W następnym odcinku będzie radzenie komuś innemu żeby się pogodził z tym że jest przegrywem?
Piszesz coś takiego człowiekowi, w przypadku którego sama zauważasz że jest stworzony do życia rodzinnego? To droga w przepaść.

Bardzo istotne aspekty poruszył też @Szeptuch i aż trzeba się do nich odnieść:

Pominę już kwestię że portale randkowe z definicji nie są dla zajętych; jeśli jest na nim aktywnie ktoś zajęty, to już na wstępie możemy uznać że to mocno niepewny (by nie rzec: wujowy) kandydat do związku i potencjalny oszust, który ma zdradę we krwi. Także słowa o potrzebie kompromisu i dogadywania się są tym, pod czym podpiszę się obiema rękami. Dlatego od razu pominę zajętym i skupię się na znaczeniu portali dla autentycznie samotnych. I tutaj akurat obietnica szansy lepszego jutra jest tym co trzyma będących w dołku przy życiu. To NADZIEJA sprawia że się jeszcze nie poddają; jeśli odebrać im tę nadzieję, to jak można oczekiwać że nie klapną? Wszystko do działania potrzebuje paliwa, a paliwem do trzymania się gdy jest wujowo jest właśnie nadzieja, że ta dalsza walka zostanie nagrodzona uzyskaniem tego co jest celem, że zostanie nagrodzona lepszym jutrem. I tak jak bez płacy nie ma pracy, tak bez tej obietnicy nagrody w postaci nadziei praktycznie nikt nie będzie walczyć. Utrata nadziei to dla lwiej części ludzi koniec.

Tutaj Szeptuch zdaje się nie za bardzo czuć problem samotnej starości. Ja tymczasem znałem ten problem całkiem blisko: moja babcia po śmierci dziadka przez niemal 3 dekady wiodła samotne życie wdowy. Owszem, od czasu do czasu (i to nie raz w roku czy raz w miesiącu) odwiedzał ją ojciec czy też ja (ze względu na dość ciężki charakter i wcześniejszy konflikt matka i siostra w zasadzie ograniczały się do kontaktu z nią w święta u nas gdy ojciec ją przywoził na Wigilię i Wielkanoc), ale mieszkała sama; na starość była tak męcząca że nieraz miałem opory odebrać telefon (stacjonarny wtedy) gdy czułem że to ona dzwoni. Gdy dodatkowo w ostatnim okresie życia stała się obłożnie chora i przy jej charakterze opieka stała się wręcz wykańczająca, to sam nie wiem jakie uczucie było silniejsze po jej śmierci: smutku czy... ulgi? Ale wyobrażam sobie że zwłaszcza gdy już ze względu na zdrowie i wiek mało co wychodziła z domu, to kontakty ze mną, ojcem i świąteczne z resztą rodziny (poza częstszymi kontaktami z sąsiadkami) były jej jedynymi kontaktami z innym człowiekiem. A to było przed erą naprawdę powszechnego internetu (zmarła circa dwie dekady temu). I naprawdę nie chciałbym tak spędzić ostatnich lat życia, zwłaszcza gdyby to miał być dłuższy okres (a ona żyła dłużej niż przeciętna Polka).

Ktoś, kto nie jest wybitnie stworzony do życia rodzinnego może tego nie zrozumieć, ale u mnie było tak że w ostatnich latach mojego małżeństwa czułem się lepiej gdy moja żona i dziecko były jeszcze w domu (i to mimo zdawania sobie sprawy z tego że kocha mnie już w stopniu śladowym lub wcale i to nawet wtedy gdy wiedziałem że za kilka miesięcy się wyprowadzi) niż potem gdy pustka w mieszkaniu dosłownie raziła oczy i umysł. Może niektórym do szczęścia wystarczy poczucie stabilizacji... ale nawet jeśli, to mają do tego prawo i nie są gorsi od tych którzy wciąż czują motyle w brzuchu (zresztą na początku mojego związku - zakończonego rozwodem - też je czułem). I piszę to nawet nie mając pewności czy zdecyduję się jeszcze z kimś (prawdopodobnie z moją obecną partnerką jak co) zamieszkać na stałe, bo jednak czuję potrzebę tej swojej przestrzeni i czasu sam ze sobą. Bo silna potrzeba spędzania samemu określonej ilości czasu nie musi się równać potrzebie samotnego życia.

Ktoś wspomniał wyżej o tej potrzebie zachowania swojej przestrzeni, tj chęci pobycia od czasu do czasu samemu. Niestety jest to chyba wciąż odbierane bardzo negatywnie, gdyż uważa się od razu taką osobę za odludka. Wiadomo, żę wchodząc w związek, ludzie niejako zmieniają częściowo swoje przyzwyczajenia. Natomaist bywa tak, żę ktoś czuje presję, kiedy druga strona oczekuje np. takiej a nie innej częstotliwośći spotykania się, spędzania razem czasu itp. Tymczasem nie da się i nie powinno się wręcz czegoś takiego wymuszać. Tk, jak zostało to gdzieś wyżej napisane, egoizm mylony jest z asertywnością. Ta osoba, która czegoś oczekuje, często nie zwraca uwagi na potrzeby drugiej.

Ulle, nie patrz tak krytycznie na swoją poradę dla Autora, bo to w sumie bardzo typowa sytuacja, mam na myśli nieprzystawanie rady do sytuacji. Chodzi o to że często jest tak że patrzysz na daną sytuację i udzielasz najlepszej według Ciebie rady na podstawie szczegółów A,B i C które w danej chwili dostrzegasz... po czym pomyślisz jeszcze raz i nagle objawia Ci się szczegół D, który całkowicie odwraca sytuację i czyni wcześniejszą DOBRĄ radę radą wręcz szkodliwą
Ale taki urok ponownego rozważania danego problemu: pojawia się WIĘCEJ (A NIE MNIEJ) aspektów i istotnych szczegółów

PS. Nie pamiętam w czym dokładnie się nie zgadzałem, bo za każdym razem podchodziłem do Twojego posta na bieżąco i równie szybko zapominałem, przechodząc do innego tematu

W kolejnym wątku potwierdza się, że problem z kobietami mają mężczyźni z problemami w relacjach międzyludzkich. Jeżeli ktoś nie potrafi funkcjonować w koleżeństwie tym bardziej nie będzie umiał w związkach. Jeżeli ktoś nie rozumie ludzi ogółem, płci przeciwnej też nie rozgryzie. Stąd obserwacje autora mogą być zupełnie błędne z powodu bycia społecznym “kosmitą”, jak i prawdziwe, a wkopał się w nie z tegoż samego powodu.

Miałem dużo koleżanek w liceum i na studiach.
Takie zjawisko istniało, istnieje i istnieć będzie.

Czy jestem kosmitą? Raczej nie chciałem spędzać czasu w towarzystwie ludzi, którzy zachowują się jak "Ekipa z Warszawy". Co do dziewczyn jakie spotykałem nie były patologią raczej "Brzydula" niż "Doda". Większość z normalnych rodzin studia, zero imprez i balang. Sytuacja wyglądała tak mam 20-22 lata sexu brak, chłopa brak, a koleżanki już po lub się dobrze bawią kij wie z kim. Jakiś chłopak do mnie startuje to biorę 2 miesiące udawania i ufff problem z głowy. Chwila jestem młoda mam studia, kota po co mi facet? Ok fajnie było spadaj i na FB czy telefonie blok bez słowa. Już po studiach chłopa brak inne kumpele mają ja 27 lat i co teraz? Pół roku na portalu jakiś gość po 30stce się odezwał biorę bo lepszego nie znajdę. Przy okazji napisze do EX i go przeproszę. (Laska do mnie napisała i się tłumaczy) Od 5 lat żyje sam jest to horror w domu. Gdy byłem chory przez 3 dni nie piłem wody bo nie miałem siły wstać z łóżka. Przyszłość zapowiada się kolorowo. Jedynie czego mi w życiu nie brakuje to pieniędzy. Nie chwale się i tak ich nie wydaję nie mam na co. Oczywiście spotykałem się też z dziewczynami z dziećmi nie szukały miłości tylko $$$ inne mówiły wprost 500zł i zostane na noc lub będę bardzo miła jeśli coś mi kupisz. Nawet to swojej matce opowiadałem heh. Oczywiście nie zgodziłem się i królewna wracała z buta do domciu. Wyszła i zrobiła się nie miła, gdy siedząc ze mną na łóżku nie dałem jej pieniędzy. (Mogłem dać głupi ja) Z tymi kurtyzanami to też słabo wątpię, że bym się podniecił przy obcej kobiecie stres by mnie zjadł. To jest jakiś zły film dla mnie jedynie o czym w życiu marzyłem to obudzić się rano przy kimś komu mógłbym zaufać.

To jest jakiś margines społeczny. Dosłownie i w przenośni. Gdzie Ty takich ludzi znajdujesz to ja nie wiem. Gdy przyglądam się swoim znajomym, bliższym i dalszym to są to normalni spoko ludzie.

Zapraszam do Sosnowca lub Katowice ul. Mariacka ja poznałem tylko takie osoby w mojej szkole, otoczeniu itp. Szczerze kobiety w moim wieku raczej to jest przepaść mentalna i materialna. (Większość nadal myśli, że ma 15 lat lub są wredne i wybrzydzają potem zakładają temat mam 40 lat help) Przeciętna 30 latka wygląda jak z okładki Journal-a, ja nadal wyglądam jak Paul Finch z American Pie. Przeciętna 27 latka pyta się mnie czym jeżdżę lub czy bym zabrał ją do Grecji. Raczej spotykałem się z kobietami w swoim wieku 2/3 lata młodsze no teraz to nawet jakbym chciał się umówić ze starszą to nie ma opcji. Taka kobieta szuka Brada Pitta w 5 letnim Mercedesie, a nie kogoś kto wygląda jakby dopiero co skończył studia. Już tu ktoś napisał, że laski lecą na gotowe masz mieć dom, furę i wtedy wpadam jak do siebie zamiast budować coś razem. Nie każda taka jest zazwyczaj dziewczyny, które nie patrzyły na mój status majątkowy były z bogatych rodzin. (Moja matka ma z ojcem firmę maja 20k na miech i kupili mi nowego Ajfona) Dziewczyny z rodzin w których rodzice żyli z zasiłku od razu mi wypominały. (Dlaczego masz 30 letni samochód i kiedy mi coś kupisz chciałabym mieć łańcuszek kup mi będę milsza) Ogólnie na w miarę normalnej randce byłem 3 lata temu i wtedy umawiałem się z dziewczynami 23-26lat potem straciłem 3 lata na kogoś kto dowalał mi rogi. Na dodatek większość 30 latek to wygląda gorzej od mojej matki i ma 10 letnie dzieci. (Do takich też pisałem z nudów i odpisały, że wolą starszych)

Osobiście nie mam żadnych wymagań co do kobiety no może kilka.
Brak dzieci z jakimiś przygłupami.
Nie kłamała mnie i nie robiła w trąbę z innymi.
Wzięła się do roboty, a nie leżała całe dnie i romansowała na Badooo piłując paznokcie.

Oczywiście kobiety mają taką listę wymagań, że tylko Hugh Hefner mógłby je spełnić.

Możesz być wysoki pachnący dobrze ubrany i kulturalny, a i tak usłyszysz noo wiesz mój EX miał firmę i jeździłam u niego Maserati czy nowym BWM teśknie za tym bo teraz mam 20 letnia Ibizę.
No co ja odpowiadam nic nie trwa wiecznie autobusy też są wygodne.
Gdybym jeszcze miał super sex z tymi dziewczynami to bym nie narzekał, ale i tego nie było no chyba, że bym coś kupił, ale 500zł za sex to lekkie przegięcie.

Widać stare capy im się podobały, więc to nie jest tak, że migdaliły się z facetami, którzy ich nie pociągali

Nie widzę tu pogardy raczej fakty. Nikogo nie obrażamy, a jeśli jakaś niewiasta tak się zachowuje to ciężko nazwać ją kobietą. Chodzi tutaj by zrozumieć problem dlaczego takie rzeczy się dzieją. Oczywiście można nic o tym nie pisać i udawać, że jest cacy i problem nie istnieje. Wydaje mi się, że dziś kobiety są bardziej wyzwolone i zachowują się jak faceci. W krajach Islamu czy może w Chinach takie zachowanie to absurd. Nie każdej kobiecie odpowiada życie rodzinne, wizja dzieci i mąż przed TV. Każda chce żyć jak Madonna czy inna gwiazda i może to jest przyczyną. Patrząc na kilku moich znajomych oni związali się z kobietami ze wsi, więc coś jest na rzeczy. Z drugiej strony rozumiem też uczucie zmarnowanej młodości wpadka i ciąża. Teraz jest ostatni moment by zostawić dzieciaki z babcia i iść się nawalić do pomarańczy i wyrwać jakieś ciacho. Dla większości mężczyzn też mam takie samo zdanie, ale z facetem żyć nie zamierzam zresztą taki Macho szybko kończy swoją karierę alimenty swoje kosztują.

Jakby nie było takich rzeczy na świecie to nie powstały by te wszystkie FameMMA, Ekipy z Warszawy, SexMasterki i inne duperele młodzież tym się zachwycała i teraz mamy tego efekty.
Jak ktoś przez ostatnie 15 lat siedział w domku ze swoim partnerem nagle się rozstał i szuka sobie kogoś to nagle zdziwienie, przecież ona się jeszcze nie rozwiodła a ma już nowego. (Serio???)
Moja EX będąc ze mną testowała 5 chłopów za moimi plecami, gdy kolejna gałąź okazała się pewna to się jej chwyciła i moją wywaliła do kosza 2 miesiące później dostaje wiadomość (Co tam? Spotkamy się?)
Ja rozumiem, że jak ktoś ma te 40-50 lat to dla niego matrix, ale tak właśnie wygląda życie każdy chce nowy produkt, a nie z Outletu lub gorszej jakości. Po mi Franek jak jutro poznam Mirka, który będzie lepszy no i jeszcze Paweł jest fajny.

Wyrażam tylko swoje zdanie poparte faktami i chce zrozumieć problem aby móc wyłowić z tego gnoju kogoś dla siebie.

Aha dodam jeszcze, to Ukraina napadła na Rosję. Rosjanie się tylko bronią i nikomu krzywdy nie robią. W 1939 to Polska napadła na Niemcy to przecież oczywiste. Telewizja kłamie. (Komu tu wierzyć?)

Autorze, problem jest taki, że pewne fakty mogą być dla kogoś zwyczajnie niewygodne. Skoro tak tutaj piszesz, to jednak coś w tym musi być.Choć przyznam szczerze, że sam nie obracam się, ani nigdy się nie obracałem w takim towarzystwie. Raczej właśnie ludzie, tworzący pary/związki w moim otoczeniu dobierali się na zasadzie podobieństw i razem pracowali lub pracują nad swoją relacją. Mało jest takich ektremalnie roszczeniowych przypadków. Dlatego może to tez kwestia środowiska w jakim się obracamy.

Tu się akurat zgadzam niestety mam kilka takich przypadków w rodzinie lub miałem. Niestety sam trafiałem na wieczne królewny, które na początku zachowywały się jak ideał kobiety z czasem maska opadła i wyszło szydło z wora.

To akurat całkiem normalne  poznajesz kobiete(kobieta mezczyzne) to mimowolnie człowiek stara się być pozytywny. Przecież nie pójdziesz na randkę w pomiętym dresie, nie będziesz bekał, klął na swojego szefa, czy narzekał na wszystko dookoła. Początki są zawsze mile inaczej nie byłoby dalszego ciągu.
Ty myślisz, że Ci przemocowi faceci byli tacy id początku? Na początku mogli być mili, czarujący, weseli, przecież na pierwszej randce nie biją kobiet czy nie mowia im przykrych rzeczy. Takie cos wychodzi po czasie, jak kobieta się kuz zaangażuje.
Inną sprawą, że wiele cech ujawnia się z biegiem czadu a i to najczęściej po zamieszkaniu razem. Co innego randki, a co innego przebywanie ze  sobą codziennie.

@Rossanka, @Salomonka: w sumie macie obie rację, choć każda w innym fragmencie

Ma rację Rossanka, która zwraca uwagę na to że początki to prezentacja najlepszych cech, które łatwiej zaprezentować i utrzymać przez relatywnie krótki czas spotkania niż na co dzień. Człowiek nie jest w stanie 24/7 być pozytywnie nastawiony do wszystkiego, bo każdy ma jakieś stresy w pracy czy gdzie indziej. W tym sensie od biedy można mówić o masce, choć w wielu wypadkach bywa to określenie nieco krzywdzące. Po prostu nie zawsze maska, częściej wchodzi proza życia.

Ma rację Salomonka że opadają i różowe okulary. Na początku (z braku czasu przedstawię z punktu widzenie faceta) zawsze robimy jakiś "bilans zysków i strat"; im większy urok nowości i uroda laski, tym bardziej plusy przeważają ilość minusów (ciężki charakter, upór, złe nawyki, inne niekorzystne cechy). Im bardziej babka powszednieje i im więcej motyli w brzuchu zdycha, tym mocniej wybijają się na plan pierwszy jej wady, takie życie. Początek poważnego utyskiwania na swoją lubą oznacza moment, w którym dochodzimy do punktu równowagi tych plusów i minusów albo lekko go przekraczamy. Rozstanie to już moment gdy różnica staje się wyraźna "na korzyść" minusów...

Otóż to. Ostatnim zdaniem sam potwierdziłeś, że takie zachowanie u facetów było obserwowane wcześniej, skąd więc oburzenie, że niektóre kobiety zaczęły brać z nich przykład?

Ale co niby jest na rzeczy? Czy ktoś ze wsi jest niby gorszy? Owszem na wsiach zwykle wartości religijne czy też rodzinne są bardziej zakorzenione, jednak często tylko na pokaz, bo co ludzie powiedzą itd. Poza tym tam wciąż często panuje przekonanie, że córkę należy wydać za mąż jak najwcześniej bo inaczej będzie starą panną. Realia wsi są jednak inne bo po pierwsze gospodarstwo, o ile w ogóle jest rentowne, zwykle przepisywane jest na 1 z dzieci, najlepiej syna (jeśli jest) dlatego pojawia się presja by reszta ew. rodzeństwa się jak najszybciej usamodzielniła, najlepiej przez ożenek czy zamążpójście bo wtedy kwestia utrzymania/odpowiedzialności automatycznie zostaje przeniesiony na inną osobę. Po drugie, na wsi jest znacznie trudniej i ciężej żyć w pojedynkę, szczególnie jeśli się ma gospodarstwo. Dlatego taki mąż czy żona, to też automatycznie dodatkowe ręce do pracy.
Dlatego jeśli ktoś szuka młodej żony czy męża, to osoba ze wsi raczej szybciej na to pójdzie. I tu nawet nie chodzi o to by się na tą wieś przeprowadzać czy pracować na roli ale pewne różnice kulturowe. Tylko z drugiej strony, jeśli ktoś czuje presję rodziny, to czy taka decyzja jest w pełni świadoma?
Jak tak się teraz zastanowiłam, to wśród moich znajomych wszystkie małżeństwa jakie zostały zawarte w ostatnich latach przez osoby poniżej 25 rż dotyczyły osób, z których co najmniej jedna pochodziła ze wsi. Wprawdzie żadna z tych par na wsi nie mieszka ale jednak. Tylko jedna para zaliczyła wpadkę, w przypadku innych, to były raczej sytuacje, gdzie dane osoby poznały na studiach czy w innych okolicznościach i już trochę, zwykle 2-3 lata ze sobą byli i planowali razem zamieszkać. W jednym przypadku babcia, która była właścicielką mieszkania w mieście wprost powiedziała, że owszem udostępni mieszkanie i pozwoli mieszkać tam młodym razem pod warunkiem, że wezmą ślub. Także trochę nie mieli wyboru.
Czy te małżeństwa są szczęśliwe? Przynajmniej na pozór zdaje się, że tak. Ale co się dzieje w 4 ścianach nikt nie wie. 

Nie rozumiem toku myślenia. Kobieta sama w ciążę nie zajdzie. Jeśli taka wpadka zdarza się w młodym wieku, to kobieta jest na znacznie gorszej pozycji bo to ona zwykle zostaje z dzieckiem, musi więc nie tylko wziąć na swoje barki trud i odpowiedzialność za wychowania dziecka ale w tym czasie nie zapominać o swojej ścieżce zawodowej czy wciąż edukacyjnej. Wtedy najczęściej jej życie towarzyskie zanika, staje się uzależniona od partnera/męża albo rodziców. A facet? Tak, jemu też przybywa obowiązków, o ile się do nich poczuwa ale jednak nie musi aż tak jak kobieta zmieniać swojego życia. Ja wiem, że niektóre pary mają łatwiej bo np. stać je na nianię lub mają pod ręką dziadków, którzy wyręczają. Nie zawsze jednak tak jest. Poza tym obecnie bardzo trudno, nie tylko w młody wieku, utrzymać rodzinę z jednej pensji. Dlatego prędzej czy później pojawia frustracja. Facet się zmywa często unikając płacenia alimentów i co wtedy taka dziewczyna ma zrobić? Nawet tu na forum kobiety z dzieckiem są deprecjonowane, jakoś o facetach mających dzieci z poprzednich relacji z taką pogardą się nie mówi, dlaczego? Bo opieka nad dzieckiem głównie spoczywa na kobiecie, dlatego facet wiążący się z taką kobietą ma dziecko na co dzień, a kobieta wiążąca się z takim mężczyzną tylko od czasu do czasu. Owszem alimenty uszczuplają wspólny budżet, ale chyba jednak łatwiej to zaakceptować kobiecie niż facetowi, który codziennie bierze udział w wychowywaniu nie swojego dziecka.

Wielu takich, którym alimenty nie specjalnie nadszarpują budżet, a tym co by mogły skutecznie się od nich migają.

To fakt ale… jak n lat temu Frytka w jakiś reality miała seks w jacuzzi, to była afera, obecnie nikogo to nie wzrusza czy tym bardziej nie szokuje, dlaczego? Bo seks stał się czymś powszechnym, naturalnym. 

Sama tego doświadczyłam i to od strony mężczyzn(y). Dlatego warto pytać i drążyć zanim się człowiek zaangażuje.   

Faceci też tak robią. Dostępność opcji w postaci chociażby portali randkowych robi swoje. To działa trochę jak supermarket. Jeszcze wrócę do tej wsi czy dawniejszych czasów – wtedy nie miało się aż tyle możliwości. A zdrady i romanse i tak były. 

Faceci też tak kalkulują.

Podobne zdanie ma też wiele kobiet. Pytanie, dlaczego na nie nie trafiasz? Portale randkowe są bez sensu jeśli szukasz kogoś do związku. Wiadomo, że tak Ty, jak i kobieta tam szukacie najbardziej interesującej opcji spośród wielu często zawyżając swoje oczekiwania.
Tu nawet Rumuński pisał z pogardą o mniej atrakcyjnych kobietach, wiadomo że te ponad 100 kg to raczej przenośnia. Ja znam wiele kobiet, które są same i myślą podobnie jak Ty. Fakt, że nieco odbiegają od kanonu piękna, tzn. lekka nadawa czy też nie takie proporcje. I też wkurzają się, że facet obiektywnie niezbyt atrakcyjny ma takie mniemanie o sobie, że stać o na nie wiadomo kogo.

Dziękuję Ci Herne, staram się jak najlepiej potrafię. Nie mam też problemu z tym, żeby przyznać się do błędu albo kogoś przeprosić, bo to żadna dla mnie ujma na honorze, jeśli przyznam komuś rację.
W realnym życiu też taka jestem, chociaż najmniej rozumianą jestem przez osoby mi najbliższe, a ja to rozumiem, bo najtrudniej być prorokiem we własnym kraju.
Jeśli chodzi o znajomych, to mówią, że lekko się że mną rozmawia, że nie sieje żadnych toksykow i fajnie doradzam w różnych sprawach.
Tylko moi najbliżsi raczej mnie lubią, wedlug nich mam ciężki charakter

Henre, mój kolega z forum realizuje właśnie świetny plan mający na celu przybliżenie się do upatrzonej kobiety, ona mu to odwzajemnia, jest świetna dziewczyną i bardzo mądra. Ja trzymam kciuki za nich, bo jeśli tam by wyszło, to Powstalby związek prawdziwej mocy, bo mój kolega jest mądrym, porządnym człowiekiem, a ta upatrzona przez niego kobieta jest opisywana jak bardzo mądra osoba, więc gdy dwie madre siły połączą się, to mogą wiele osiągnąć

Uważam, że dałeś autorowi bardzo dobre rady.

Moi znajomy związali się z kobietami ze wsi nie dlatego, że są gorsze tylko dlatego bo mają bardziej tradycyjne podejście do życia co rokuje na bardziej trwały związek.
Przeciętna 25 latka ma w głowie Holandię, tatuaże, melanże i psiapsiółki pomijam te, które kogoś mają to jest bardzo mały %. Dziewczyny ze wsi przejmują się czy krowa dała mleko ewentualnie muszą zająć się domem a nie tipsami.
Osobiście nie uważam, że ze mną i moim podejściem jest jakiś problem. Wychodzę na miasto dokonuje obserwacji i atakuje normalnie zachowujący się target. Wobec każdej napotkanej kobiety byłem szczery i przedstawiłem zasady, którymi się kieruje w życiu. Jeśli niewiasta po pół roku robi się wredna, opryskliwa mówi mi kup mi coś to będę milsza przy czym łamie zasady jakie ustaliliśmy na początku naszej relacji. To gdzie tu jest moja wina? Moja wina była wtedy, gdy miałem 20 lat i byłem ciamajdą. Aktualnie mówię otwarcie co mnie boli i co mi się nie podoba. Jako, że jestem mężczyzną w moim obowiązku jest nie dać się "Wydymać" i na dodatek muszę być odpowiedzialny za kobietę i rodzinę w przyszłości. Wchodzę w takie świńskie rozmowy z "Żołnierzem" ponieważ chłopak wie jak jest widzimy to na co dzień nie muszę mu przedstawiać wykładu na ten temat. Prawdopodobnie za 10 lat nadal będę sam ponieważ nie chce być bankomatem, sponsorem, kochankiem, tatusiem Franka lub Oliwi. Myślałem, że z kobietą stworzymy coś razem w "Szczerości, Szacunku, Zrozumieniu i Zaufaniu". Czy naprawdę muszę zostawić swoje "Jaja" na ołtarzu miłości i znosić fochy królewny i dowalanie mi rogów by być w związku? (Jak mój sąsiad, który się rozwodzi)

Ja chcę tylko szczerego związku opartego na szacunku i zaufaniu. Chcę związku bez gierek i manipulacji. Aktualnie żadna kobieta mi tego nie zapewniła. To moja wina?
Kobiety, które dały mi tutaj rady by zmienić swoje podejście. (Większość z was jest 40+ raczej nie wychodzicie na miasto po 23.00, aby uderzyć w tango sądzę, że obracacie się w innym towarzystwie bardziej stabilnym emocjonalnie) Może wy byłybyście w stanie dać mi związek oparty na Szczerości, Szacunku i Zaufaniu? Ja tego oczekuję. Może kobiety szukają czegoś innego? I tutaj zapewne popełniłem błąd. Może mając 30 lat powinien celować w 45 latki?
Co do moich wcześniejszych wypowiedzi ja potrafię dostosować się do poziomu każdego rozmówcy "Żołnierz" powiedział wprost co go boli i ja powiedziałem tak samo co mnie boli bez owijania w bawełnę. O facetach też mógłbym dużo powiedzieć i szambo by się wylało pomijam ten temat ponieważ nie szukam partnera lecz partnerki.
Jeśli ktoś żyje w kilku rożnych środowiskach wie o czym mówię. Trzeba być elastycznym czasem wystarczy skręcić w złą uliczkę wystarczy jedno złe zdanie i jest problem. (Jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one)
Ogólnie kobiety mówią zmień podejście. Mężczyźni mówią graj dalej, głową muru nie przebijesz i pamiętaj o prezerwatywach. Bardzo skrajne poglądy.

I to uważasz za atrakcyjne? Matko…

A kto Ci broni zacząć się obracać w innym towarzystwie?
Ja nawet gdy miałam 20 lat nigdy nie wychodziłam po 23:00, bo mnie patologia nie kręci.

Szczerość, szacunek i zaufanie to jest minimum, ale tylko na tym związku nie zbudujesz. Co więcej sobą oferujesz?

Osobiście uważam, że znajdą się jeszcze fajne kobiety, tylko często dużo z tych dobrymi pozytywnymi cechami chcę rodzinny, chciało.. ja nigdy
(tak naprawdę to jeden z głównych punktów, że nic z tego). Wiadomo ludzie szukają osób podobnych, jeśli kobieta jest aktywna, zadbana, ambitna to facet musi być taki sam.

Z wiekiem 30+ niema co już szukać związku, bo większość ma parcie na dziecko, lub już ma bąbla.

Co do oceny kobiet ogólnie powiem, że oczywiście dużo jest z ego, imprezowiczek co najwyżej interesują je kasa, wygląd. Faceci, masz też masę zjebów, alkoholików (funkcjonujący to nadal alkoholik), itp.

To nie są skrajne polgądy, tylko nastawione na inny efekt. Skrajny pogląd prezentujesz Ty uważając, że to co Ciebie spotyka jest normą, a nie jest. Oczywiście nie twierdzę, że takie kobiety, jak je przedstawiasz nie istnieją ale są też inne. Dlaczego na te drugie nie trafiasz? Nie wiem. Może to kwestia środowiska czy pewnych prferencji. Także jak chcesz osiągnąć inny skutek, to musisz zmnienić podejście albo pogodzić się z tym, że z kobietami, które poznajesz/przyciągasz związku nie stworzysz.

Dokładnie. Skoro żadna z nawet tych poznanych kobiet go nie chciała, to czy to jest ich wina czy jednak jest coś w nim odpychającego?
Ja wiem, że tu faceci brak powodzenia tłumaczą tym, że niby są za dobrzy albo za niscy albo za mało bogaci ale jednak i tacy są w związkach.
Łatwo powiedzieć, że się chce czy oczekuje tego czy tamtego. Jednak nawet mając podobne preferecje, życie wszytsko zwerfikuje.
Jak ktoś jest nieinteresujący, to żadne cnoty nie pomogą.

Niby napisał, że nie uważa tyc dziewczyn za gorsze ale jednak potem dodał, że taka kobieta myśli czy krowa da mleko, czy nie myśli o wylądzie. Też mam wrażenie, że Autor ma obraz wsi jak z Dam i wieśniaczek.
Poza tym samo stwierdzenie, że znajomi wzieli sobie dziewczyny ze wsi, tak jakby to była jakaś 2 kateoria czy ujma, już o nim wiele mówi.

dubel

Właśnie, w każdym środowisku czy grupie spotkać można cały przekrój osobowości i charakterów. Natomiast jaki będzie następny ruch kogoś, kto twierdzi, że ok, w większości ci ludzie zo otoczenia nie są dla mnie odpowiednim towarzystwem, to zmieniam to otoczenie, starając sę znaleźć porozumienie z innymi osobami, spoza tego "felernego" środowiska.

Nie jestem zdesperowany pełen luz ostatni raz na randce byłem 3 lata temu nie mam już ochoty się denerwować. Nie wiem może jestem właśnie za przystojny, bo gdy wychodzę na miasto zawsze dostaję niemoralne propozycję. Zauważyłem, że mam powodzenie u kobiet z Ukrainy i Białorusi tylko nooo wszystko fajnie, ale nie interesują mnie randki za 300zł. Zawsze chciałem rodzinę, dziecko a nie przygodny sex na mieście. Mój kuzyn miał farta związał się z sąsiadką 11 lat młodszą i teraz biorą ślub, a sam był kawalerem do 30stki. Jedyne co mi doradził to "Zabaw się". Osobiście nie mam dużych potrzeb seksualnych oraz nie umiem tego robić bez uczucia. Raczej brakuję mi czułości, wsparcia, przytulenia ze strony kobiety. Takiego ciepła rodzinnego, przystani do której mógłbym wracać.