47 letni prawiczek - Netkobiety.pl

A to charakter to niby skąd się bierze?
Wygląd jak i charakter to są rzeczy z którymi się rodzimy, i co prawda są jeszcze operacje plastyczne i tu by dało rade z tym wyglądem coś tam zrobić, no ale charakteru to się już nie zmieni.

Zmieni to że w końcu będzie miał seks

No to autor tego wątku nikogo nie zaciekawił i nie zaciekawi, bo już jest za stary, więc zostają jedynie agencje.

Może ty rossanka znasz jakieś inne prostytutki, ale te z którymi miałem do czynienia, to nic nie udawały.
Ogólnie nie widziałem u nich zbytnio jakiś orgazmów, no może tu był problem z tym że ja u nich nie bywałem zbyt często, bo to też chodzi o to, że jakbym bywał tam codziennie, wtedy chcąc mnie dodatkowo zachęcić, do tak częstych wizyt, mogły by coś udawać, no ale nie bywam tam często, to też nikt mi nic nie udawał.
Więc wizyta autora tego wątku u prostytutki, też by się jakimiś mega doznaniami nie skończyła, by było średnio, a zważywszy na wiek, to może i kiepsko.

To wszystko zależy od środowiska w którym się dana osoba znajduje.

Ale tu nie chodzi o to by rozwiązać jego problem, bo chyba się tego nie da zrobić, ale chodzi o to żeby, uzyskać z życia co jest możliwe na ten moment.
A na ten moment to tylko płatny seks wchodzi w rachubę.

Są różnego rodzaju potrzeby, z czego potrzeba tego całego seksu, też jest czymś ważnym.
I teraz tak dla porównania, żebyś była w stanie zrozumieć to takiego 30 letniego prawiczka i jego potrzebe seksu, można porównać do kogoś kto nie spał 40 godzin, i ma potrzebe tego żeby iść spać, czy choćby do kogoś kto nie jadł nic od 3 dni, i wtedy pojawia się ogromna potrzeba tego żeby coś zjeść.
A te dziewczyny to też nie są aż takie obce, bo pytam się jak mają na imie, oraz skąd pochodzą, więc jakieś relacje są tutaj zachowane.

A chodzenie do kina, oglądanie telewizji, kebab hamburgery, co to ma niby dać? po co to ludzie robią?

To wszystko zależy ile zarabia, jak również jakie ma nastawienie do prostytutek.
I jeśli zarabia 5 tyś. na miesiąc, jak również nie brzydzi i nie wstydzi się przed sobą mieć związku z prostytutką, to już pewnie sobie jakąś młodą fajną dziewczynę w tej agencji znalazł, i może są już małżeństwem
i wiem co mówię, bo żeby on pomimo swojego wieku, był brzydszy odemnie, to jest raczej niemożliwe i z góry to wykluczam, a przecież znalazłem w tej agencji młodą wyjątkowo ładną ukrainke, co był chętna na zakładanie rodziny, tylko zwyczajnie zbyt mało zarabiam, żeby zakładać z kimkolwiek rodzinę.
No ale jeśli autor wątku zarabia te 5 tyś. to różnie może z tym być.
Ale też może być w drugą strone, i jeśli doczekał do wieku 47 lat i jeszcze nie skorzystał z tych prostytutek, to może być do nich negatywnie nastawiony, i pomimo tego że(być może)aktualnie z nich korzysta, to uważa je za największe zera jakie tylko mogą być, wręcz na nie pluje! i w tej sytuacji nie ma możliwości żeby tam szukał kogoś do stałego związku.
Przy takim podejściu to autor tego wątku, może by wolał małżeństwo z 70 letnią zwyczajną staruszką, niż z 20 letnią  prostytutką.

Bądźmy realistami, na normalny związek to już raczej nierealne, niech sobie chociaż po*ucha...

Z tego co mówisz by wynikało, że lepiej być 47 letnim prawiczkiem, niż kimś kto w wieku 30 lat poszedł do agencji, a w wieku 47, ma już za sobą 17 lat chodzenia do prostytutek.

Oj chyba jednak, tak

Bo gdyby autor tego wątku, faktycznie nie miał żadnych uprzedzeń do prostytutek, to już będąc 30 letnim prawiczkiem zacząłby chodzić do agencji towarzyskiej, i tam szukać jakiejś dziewczyn z którą by próbował tworzyć jakiś związek.
Skoro jednak tak długo jest prawiczkiem, to znaczy że jednak, coś mu w tych prostytutkach, nie pasuje.

To ja też dorzucę coś od siebie.
Radzę uważniej rozglądać się wokół, bo 3 lata temu to ja istnieniu tego forum w ogóle nie miałam pojęcia

Mógłbyś powtórzyć pytanie, które do mnie kierujesz?
To ja zadałam pytanie/ poddałam coś w wątpliwość, i sama mam sobie teraz na to pytanie odpowiedzieć?

Współcześni czterdziestoparolatkowie wyglądają raczej jak ówcześni sześćdziesięciolatkowie. To chciałam powiedzieć

Nie sprowadzalabym wszystkiego do 'matolstwa'. To nie jest wszystko takie latwe, jest np. cos takiego jak skojarzenia, a w grupie maja miejsce pewne mechanizmy. Mamy sobie Kasie ktora z checia poznala by Jarka, ale nawet wtedy gdy znajdzie sie blisko niego grupa zaczyna ja zawstydzac bo Jarek jest najwiekszym posmiewiskiem w szkole,  a co dopiero gdyby probowala sie z nim na serio zaznajomic. Poniewaz Kasi nawet wtedy gdy zostaje przydzielona do pary z Jarkiem przez nauczycielke 'dostaje' sie potem od klasy, to Jarek (do ktorego jest poczatkowo pozytywnie nastawiona) zaczyna kojarzyc sie jej z tym uczuciem zawstydzenia, przykroscia co skutkuje po jakims czasie przerodzeniem sie tych negatywnych emocji/uczuc w faktyczna antypatie. Dlaczego Jarek w ogole jest szkolnym posmiewiskiem i nie ma szans na kolege/dziewczyne? - Bo pewnego razu jakiejs grupce sie nudzilo i wymyslili sobie ze pozmyslaja na jego temat jakieS ponizajaco-osmieszajace bzdury typu np. ze przelecial krowe w wakacje, a potem doprowadza do tego zeby uwiarygodnic te historie  co im sie ostatecznie udaje. Co dzieje sie potem? -  np. przy kazdej dyskusji zdanie Jarka na dowolny temat jest 'uniewazniane'  poprzez stwierdzenie -'Jak mozna sluchac kolesia ktory ruch*l' krowsko na pastwisku?' co sprawia ze Jarek traci stopniowo szacunek rowiesnikow. Takich sytuacji zaczyna byc coraz wiecej i wiecej az dochodzi do takiego punktu w ktorym wyplatanie sie z tych wszystkich wymyslow na jego temat jest juz niemalze niemozliwe. Imie Jarek staje sie obelga, a kazdy kto przypadkowo go dotknie czy zbyt blkisko stanie dostaje jakas kare, wiec jak tu mowic o jakiejs szansie Jarka na kolege czy dziewczyne?
Jarek nie ma jakichs szczegolnych cech ktore uczynily go wykluczonym. Tak sie po prostu zlozylo ze pewnego dnia znalazl sie akurat w tym samym miejscu w ktorym nudzacej sie grupce zaczal w glowie switac ten caly pomysl zeby zrobic z kogos 'gorszego', i ten jeden jedyny moment zadecydowal o byciu wykluczonym na lata (gdyby znalazl sie tam 15 minut pozniej, to moze by mu sie upieklo, bo znalezliby kogos innego) nakrecajac cala spirale.

Nigdzie nie twierdze ze ludzie obracajacy sie w ograniczonym gronie a jednak posiadajacy jakis zwiazek w zyciu to niespotykany gatunek. Tak, to jest wlasnie typowe miec jakis tam zwiazek w zyciu. Mi chodzi o cos innego - biorac pod uwage fakt ze przecietny czlowiek obraca sie w ograniczonym gronie nie widze nic dziwngo takze w tych ktorzy nie spotkali na swojej drodze zyciowej ani jednej osoby, z ktora mogliby utworzyc chocby przelotna relacje jeden raz w zyciu. Wyobraz sobie ze na przestrzeni 7 lat w Twojej pracy pojawiaja sie zaledwie 3 kobiety, z ktorych jedna jest mezatka, druga - 30 lat od Ciebie starsza, a trzecia niezainteresowana. Czy moznaby w takiej sytuacji uznac ze masz jakies problemy w budowaniu relacji? - oczywiscie ze nie, bo gdybys znalazl sie w odpowiednim miejscu i czasie (wiecej okazji, pasujace kobiety) to byc moze nagle okazaloby sie ze jestes w budowaniu relacji mistrzem.

Warto po prostu uswiadomic sobie ze fakt iz jakis czlowiek nie spotyka na swojej drodze zyciowej ani jednej pasujacej mu osoby nie musi (choc moze) wiazac sie z jakimis jego bledami czy wadami, a jedynie byc efektem nieznalezienia sie w odpowiednim miejscu i czasie (bo tak ogolnie to do tego wlasnie mozna to wszystko przede wszystkim sprowadzic).

Basia i jej szanse na zwiazek:

1 nibyszansa Basii
Uroda Basia moze olsniewac Michala, ale cos mu brakuje by podjac kroki w kierunku zaproponowania jej zwiazku, a tym czyms jest... jej zrownowazenie (na Michala dzialaja tylko dziewczyzny o chwiejnym usposobieniu). Czy mozna w takim przypadku powiedziec ze to jakis blad czy wada Basi odebrala jej szanse na zwiazek? - no chyba nie, skoro chodzilo o to ze jest zrownowazona, a on w takowych nie gustowal.

2 nibyszansa Basii
Kolejny - Mirek uznaje Basie za inteligentna i ciepla dziewczyne, a jej poglady mu swietnie pasuja ale nie potrafi zaakceptowac tego ze jej bardzo energiczne ruchy przywodza mu na mysl ciotke do ktorej ma uraz. Czy mozna uznac ze Basia popelnila jakis blad, albo jej jakas wada zrazila Mirka? - chyba nie, bo energicznych ruchow za wade jako taka uznac nie mozna. Rzecz w tym ze spotkanemu mezczyznie to nie pasowalo.

3 prawiezeszansa Basii
Nastepny - Kazik zdaje sie byc poczatkowo oczarowany Basia jednak mija kilka tygodni i w jego zyciu pojawiaja sie problemy zyciowe doprowadzajace go do ciezkiej depresji. Depresja a takze koniecznosc rozwiazania problemow zyciowych sprawia ze Kazik traci zdolnosc do odczuwania radosci podczas spotkan z Basia, uznaje je wiec za niemajace sensu, no i jednak pomimo dobrego poczatku do zwiazku nie dochodzi. Oferowana przez Basie pomoc w problemach odrzuca. Czy mozna w tym przypadku powiedziec ze to jakis blad Basii zrazil Kazika, albo wada - ano nie, tak sie los potoczyl, ze akurat na ich drodze do bycia razem stanela jakas tragedia tego mezczyzny.

Czy Basia nie umiala budowac relacjii skoro ani raz w zyciu nie udalo jej sie wejsc w zwiazek z zadnym mezczyzna, a ma juz np. 40 lat? - nie wiadomo, bo nie miala nawet szansy tego sprawdzic. Moze umialaby bardzo dobrze, moze srednio, a moze jednak faktycznie zle. Nigdy sie juz nie dowie jakby bylo.

Pamiętam IRC, tylko to było tak dawno, że nie wiem, czy się przyznawać

To prawda. Raz można się naciąć. Niech i będzie drugi. Ale jak się za każdym razem "trafia" dany typ, to jest coś na rzeczy i nie mówię tu o pechu, tylko o jakiejś bezrefleksyjności.

Dokładnie to napisałam wyżej. Problem prawictwa zniknie, problem nawiązywania relacji i ich rozwijania nadal nie będzie  rozwiązany i pozostanie ciągłe chodzenie do tej agencji.

Tylko, że od złych doświadczeń w szkole do zostanie 40 letnim prawiczkiem to jest daleka droga. Dużo ludzi ma różne złe przeżycia, ale jakoś z czasem z tego wychodzą.

Jeżeli przez 7 lat poznałem tylko 3 osoby?
To tak. To wygląda na problem.
Nawet mnisi mają bogatsze życie towarzyskie.

W tym samym czasie ominęła 347 facetów którzy by do niej pasowali, bo nie chciało jej się pogadać z kimś w siłowni/na spacerze z psem/kursie wyplatania koszyków/nigdzie nie chodzi tylko całe dnie ogląda M jak Miłośc/jakikolwiek inny powód.

Pewnie takie podświadome wybieranie i właśnie "brak wyciągnięcia wniosków po 10 porażce". Co prawda to raczej ciężko się przyznać, że "np. wybieram sobie niezainteresowane bo się boję, że się uda".

Bez poważnych kwalifikacji?
hmmm....
Załóż sobie kontrowersyjny kanał jutbowy (co prawda nie kojarzę jaki tam jest teraz regulamin co do treści) o "brzydkim facecie, kobietach i .....". Jak masz trochę charyzmy i żyłkę filmowca to kto wie.
Jeżeli na anglojęzycznym kanale, z  1,5 tys subów, filmik o brzydkim gościu podchodzącym do kobiet i pytającym je "czy jest przystojny", ma prawie 2 mil odsłon w 1 rok, to jest rynek na coś takiego.

A ja się nie zgadzam. Jeżeli ktoś w życiu trafia tylko i wyłącznie na osoby, którym coś w tej osobie nie pasuje, to znaczy, że coś jest nie tak.
Jest taka zasada, że jak jedna osoba mówi Ci, że się mylisz, to możesz to zlać. Ale jak mówi Ci to samo 10 osób, to znaczy, że się mylisz.
Jeżeli ktoś nie potrafi stworzyć związku, bo cały czas innym coś w tej osobie nie pasuje (i umówmy się, że naprawdę nie chodzi tutaj o to, że ta osoba jest zbyt energiczna, bo nie ma szans, żeby taka cecha była czynnikiem przekreślającym relację u 10 osób), to znaczy, że osoba powinna nad sobą popracować, bo widocznie coś jest nie tak i ona po prostu nie potrafi zbudować normalnej relacji z drugim człowiekiem.

"Zniechęcające cechy" mogą się nie spodobać, ja np. nie wyobrażam sobie mieć faceta, który by nie lubił chociaż trochę czytać, ale prawda jest też taka, że jak ktoś mi się spodoba, to to są naprawdę drugorzędne cechy i dopóki nie wpływają na mnie i np. dany facet nie marudziłby mi, że ja za dużo czytam, to byłoby mi to obojętne. (A przetestowałam taką sytuację będąc w związku z facetem, który nie przeczytał nawet lektur szkolnych).

Natomiast jeżeli ktoś jest skrajnym egoistą i tworząc związek ciągle myśli o sobie, to to nie jest zniechęcająca cecha. To jest coś, nad czym trzeba popracować, bo nic dziwnego nie ma w tym, że inni ludzie od takiej osoby uciekają i nikt nie chce nic z taką osobą tworzyć.

Swoją drogą ja nie wiem, dlaczego demonizowane są te spacery, siłownie, kina, kawy, biblioteki.
Masę ludzi w ten sposób poznałam. I nigdy ani sama nie byłam zła, że ktoś mnie zaczepia, ani nie spotkałam się z jakimś wielkim oburzeniem. Zdarzyło mi się po takiej akcji wylądować z kimś na kawie. Przecież jak się wychodzi z domu, to jednym z celów jest socjalizacja. Zwłaszcza na jakichś kursach wyplatania koszyków, zajęciach z angielskiego, nauce tańca (na półrocznym kursie, w którym uczestniczyłam, powstały 4 pary).

Dobra dobra. Dla mnie te przykłady są takim szukaniem na siłę wytłumaczenie.
Jasne, że może się nie ułożyć, ale nikt tego aż tak nie roztrząsa.
Najważniejsze jest to, że jak chcesz związku, to szukasz i próbujesz.

W bibliotece wychodzi się na kawę, są spotkania autorskie, wystawy obrazów, bardziej myślałam o wydarzeniach tego typu niż o siedzeniu i czytaniu/szukaniu książek.
Zajęcia z języka odbywają się w grupach, bo ważny jest kontakt, praca z innymi ludźmi. Koło 10 osób w grupie zwykle jest. A przynajmniej ja nigdzie nie spotkałam się z kabinami i słuchawkami. Zawsze miałam grupowe zajęcia.
Siłownia wygląda tak, że wchodzisz i masz masę ludzi. Jak trafiasz na fajną ekipę to możesz kogoś zawsze poprosić o pomoc, pogadać o ćwiczeniach, o życiu itd.

Od spotkania się wszystko zaczyna. Potem można dopiero zacząć się spotykać częściej, a w efekcie stworzyć parę. Chociaż u dorosłych ludzi chyba nie następuje już pytanie wprost o bycie razem. Zwykle wychodzi po prostu samo z czasem.

zakładzie karnym, klasztorze, poPGRowskiej wioski w Bieszczadach, stacji polarnej.... bo tak mi się kojarzy to "zamknięte środowisko".

Nie miał, bo sobie tej szansy nie dał.

Tylko, że praca to nie jest jedyne miejsce gdzie można kogoś poznać. Pomijające już w ogóle fakt, że to nie jest dobre miejsce do związków czy innych romansów.

Jeżeli chodzi do biblioteki/uprawiać jogę w parku/biegać/.... to często potykasz tych samych ludzi?
Więc po jakimś czasie "znacie się" z widzenia?
W efekcie nie jesteście już "obcy" i powiedzenie "część" albo zaczęcie rozmowy robi się naturalne.

I naprawde uwazasz ze w rzeczywistosci to tak nie dziala (czyli - przyklad zdaje Ci sie odrealniony), czy raczej chodzi o to ze uwazasz iz dzialac tak nie powinno (bo np. zdaje Ci sie niedojrzale)?

Na forum netkobiety byl kiedys taki temat o cechach dyskwalifikujacych potencjalnego partnera, i niektorzy podawali nawet nieodpowiadajaca im dlugosc palcow u rak (bez cm), albo nieodpowiadajacy im ksztalt paznokci. To nie byli nastolatkowie, niektorzy mieli nawet kolo 40-stki, a calkiem niedawno przypadkowo natknelam sie na taka wypowiedz (gdzie indziej): 'Chocby laska nie wiem jak byla ladna i fajna, to z plaska dupa nie ma u mnie szans'.

'Energicznosc' to tylko przyklad cechy ktora moze niektorym przeszkadzac, albo rzutujac na calosc sprawiac ze powstaje w umysle i 'sercu' konkretnej osoby takie wrazenie ze czegos brakuje. Rozne cechy moga przeszkadzac roznym ludziom i nie jest to ich wina. Jesli pewna cecha (zalozmy ze z obiektywnego punktu - neutralna) jednej osoby wywoluje u tej drugiej np. uczucie rozdraznienia to i tak pomimo tego ma sie zmuszac do wejscia w blizsza relacje?

Przeciez tak wlasnie jest ze pewne cechy (charakteru i/lub wygladu) czynia dana osobe dla tej drugiej atrakcyjna badz tez nie, a to ze z Twojej czy tez mojej perspektywy niektore beda zdawac sie drobiazgami nie zmieni faktu ze komus innemu z kolei juz czyms szalenie istotnym.

Jak juz jestesmy w dziale seksualnosc to Dam Ci taki przyklad: dla wiekszosci? (a w kazdym razie - sporej grupy) ludzi zycie seksualne w zwiazku jest dosc istotne. Istnieja takie cechy (wygladu/zachowania) partnera ktore znacznie utrudniaja a czasami nawet calkowicie uniemozliwiaja konkretnej osobie uzyskanie podniecenia (a co za tym zazwyczaj idzie - satysfakcji ze zblizenia). Dla kogos ta cecha moze byc wlasnie ta energicznosc/energiczne ruchy, albo odwrotnie - flegmatyzm/flegmatyczne ruchy.

Powyzsze nie przeczy przeciez temu ze pewne cechy drugiej osoby decyduja o tym czy ma sie ochote czy tez nie wejsc w zwiazek. Na tych spotkaniach wlasnie ludzie to oceniaja, niekoniecznie na zasadzie suchej analizy, a na podstawie tego czy pojawialy sie u nich jakies emocje/uczucia ktore ich ujely, ktore sa w stanie popchnac ich do staran o blizsza relacje z druga strona (a ktorych nie zawsze rozumieja, wiec zdaje im sie byc moze ze to wszystko - chec angazowania sie czy jej brak wzielo sie z powietrza). I teraz tak: co niby jak nie te konkretne cechy/polaczenia cech u drugiej osoby wlasnie sprawia ze te emocje/uczucia sie pojawiaja badz tez nie?

Ale ta jedna w przypadku bycia znaczaca dla kogos (z gatunku tych dotykajacych jakiejs istotnej sfery dla niego) moze stac sie czynnikiem ktory uniemozliwi powstanie odpowiednich uczuc, a ich brak z kolei sprawi ze osoba nie bedzie miala motywacji aby dazyc do zwiazku. Czasami chodzi tez o to ze jakis element pomimo ze u innej osoby by pasowal u tej jednej nie zgrywa sie z reszta (w umysle postrzegajacego/-j oczywiscie) tak jak dzwiek ktory w jednym utworze by nas oczarowal, a w drugim przeszkadzal, ew. nie zwrocilibysmy nawet na niego uwagi.

W tym przykladzie to Basia byla osoba ktora relacji na koncie nie miala, a nie ci mezczyzni. Chodzilo o brak szans Basii (poniewaz od tych ktorych spotkala na swojej drodze ich nie otrzymala), a nie tych mezczyzn.
Na wszelki wypadek przypomne jaki byl celu przykladu z niejaka Basia: chodzilo o to ze niekoniecznie majac 30sci czy 40 lat i zero zwiazkow na koncie musisz miec jakies problemy w budowaniu ich, czy posiadac cechy ktore z obiektywnego punktu widzenia nazwac mozna wadami, a jedynie po prostu nie bedziesz pasowac tym ktorych spotkalas na swojej drodze, czy oni Tobie na tyle aby doszlo do zwiazku.

Sa tez ludzie ktorych ani zwiazki ani prowadzenie zycia seksualnego nie interesuje, i to jest normalne choc nietypowe, ale nie o nich mowa, bo jak ktos zaklada temat ze jest z jakiegos powodu nieszczesliwy to akurat znaczy ze problem ma (chocby istnial jedynie w jego glowie, a nie mial umocowania w rzeczywistosci jak np. urojona brzydota w przypadku wielu nastolatek).

Podejrzewam ze bledne wrazenie jakie odnioslas (ze niby ktos tutaj szuka jakichs wymowek, albo cos tam) wynikac moze z faktu ze jak przypuszczam - rzucilas tylko okiem na ostatnie 2 strony watku nie dostrzegajac ze sporo doprecyzowywan bylo niezbednych aby wzajemne zrozumienie sie przez dyskutantow bylo mozliwe.

W tym watku akurat nie pojawialy sie zadne wyszukane, przekombinowane teorie, tylko bardzo proste, zyciowe przyklady, a ze dyskusja w takich miejscach ma to do siebie iz czasami pojawiaja sie w niej nowe osoby, a inne np. przez oslabienie uwaznosci traca rozpoznanie w pewnych momentach (a zdarza sie to na ogol co chwile) do czego konkretnie odnosi sie jedna a do czego druga, trzecia itd. osoba albo ciekawi ich dokladniej jakas konkretna kwestia ktora zostala poruszona to trzeba poswiecic dodatkowa ilosc miejsca na pomoc w odnalezieniu sie/wskazywanie co mialo sie na mysli. Przeciez niefajnie jest zostawiac bez odpowiedzi czyichs watpliwosci co do fragmentow w swoich wypowiedziach do ktorych sie ten ktos odniosl, bo to tak jakby dac mu do zrozumienia ze nic czlowieka to co drugiego zastanawia/dreczy/czego nie rozumie/z czym sie nie zgadza nie obchodzi.

Osobiscie uwazam ze umozliwianie ludziom rozumienia pewnych sytuacji zyciowych poprzez przytaczanie roznych przykladow (ktore zna sie z zycia czy tez po prostu potrafi sobie z latwoscia wyobrazic) tak aby mogli zrozumiec ze czasami bywa rowniez tak a tak (o czym nie wiedzieli, a co jest normalne bo czlowiek wszystkiego wiedziec nie moze) to pozyteczne zachowanie. Dokladnie tak jak np. wyjasnianie dziecku dlaczego woda wydobywajaca sie z kranu ma czasami zoltawy odcien, albo dlaczego w pewnych miejscach na ziemii w pewnym czasie wybuchla wojna a w innych nie.

Jesli chodzi akurat o moje posty z tego watku ( bo pewnie o nie rowniez, chociaz nie jestem pewna) to ich celem nie bylo utwierdzanie ludzi w sytuacji autora w poczuciu ze nic nie da sie zrobic, a jedynie uswiadomienie pewnym osobom ze niekoniecznie w kazdym (ani prawdopodobnie wiekszosci, ale sa to tylko moje przypuszczenia) przypadku osoba ktora nie ma zadnej relacji z inna osoba plci przeciwnej na koncie a ma juz np. 30sci czy 40sci lat musi miec jakis problem w budowaniu relacji/ogolnie z psychika/odstraszajace wiekszosc ludzi cechy (wizualne czy charakterologiczne), bo po prostu tak sie czasami dzieje ze ktos nie trafi na pasujaca do niego osobe, a biorac pod uwage fakty takie jak m.in. ze nie kazdy prowadzi bujne zycie towarzyskie, a internet (ktory daje ogromne mozliwosci) nie istnial od zawsze nie powinno byc to czyms trudnym do wyobrazenia.

Podejrzewam ze jest to nawiazanie do mojego fragmentu postu w ktorym dalam przyklad rzeczy ktore moga dyskwalifikowac potencjalnego partnera w oczach niektorych (ktore byly przez nich podawane), a ktore mozna uznac za drobiazgi. Jesli sie myle i nie jest to nawiazanie - popraw mnie prosze. Zeby jednak nie czekac na Twoje potwierdzenie badz zaprzeczenie odpowiem tak jakby tak bylo: bezgraniczna wiara we wszystko, co mowia w realu, rowniez jeszcze nikomu nie wyszla na dobre (albo inaczej, bo jednak pewna ze 'nikomu' nie jestem): bezgraniczna wiara we wszystko, co pisza zarowno w internecie jak i mowia w realu prawdopodobnie malo komu wyszla na dobre, ale tak nie tracac kontekstu - tego typu wypowiedzi ( te dotyczace cech dyskwalifikujacych potencjalnego partnera) nie pochodza przeciez tylko z internetu - to raz, dwa - uslyszenie czegos w realu nie zwieksza raczej prawdopodobienstwa ze jest to cos blizej tego co dana osoba uwaza naprawde. Tak jak w internecie brak ograniczen (w sensie  - kary/pociagania do odpowiedzialnosci) oraz zbytnie zdystansowanie sie na skutek braku kontaktu z 'zywym' moze sklaniac kogos np. do przesadnie ostrego (nie bioracego pod uwage uczuc istoty zza ekranu) wyrazania swoich mysli, albo zwyczajnego plecienia co slina na jezyk przyniesie (a czego wcale sie nie mysli) bo wszystko zdaje sie nierealne, tak 'ograniczenie' w postaci wiezi (np. bycie czlonkiem rodziny) moze sklaniac kogos w realu do przesadnego lagodzenia czy wrecz ukrywania tego co sie naprawde mysli. To oczywiscie tylko przyklady.
Tak na marginesie: zeby zczaic ze jakies konkretne, odpowiadajace drugiej osobie polaczenia cech wywoluja u niej emocje/uczucia, a one z kolei sa tym czynnikiem ktory popycha czesto/najczesciej do zwiazku wystarczy zanurzyc sie wglab siebie+ odrobina inteligencji emocjonalnej. Nie czerpalam tego z netu/tylko z netu, a glownie obserwacji i samoobserwacji.

Mine calkiem sporo razy się  to zdarzyło.  Czasem to ktos pierwszy mowi mi dzien dobry, czasem to ja pierwsza uśmiecham sie na widok znajomej twarzy.

Z moich doświadczeń wynika, ze jest to zachowanie calkiem naturalne dla większości (i to ogromnej wiekszosci ) ludzi. Wszystkich kultur i grup wiekowych.

Oczywiscie są i tacy, ktorzy swoim wyrazem twarzy zniechęcają do nawiązywania jakiegokolwiek kontaktu. Ludzie z przyklejonym wyrazem kwasu, złości, naburmuszenia albo życiowego chwco..

To faktycznie musze odstraszać ludzi, tym swoim wyglądem,
I w tej sytuacji, nie trudno się dziwić że nie jestem w żadnym związku, skoro nawet nikt nie chce się do mnie odezwać.

Nie powiedziałem ani razu.
Ale co to ma do rzeczy?
To ludzie po kilkunastu latach znajomości z widzenia, mówią do siebie "cześć" ale tylko pod jednym warunkiem, a mianowicie ja musze najpierw do nich to cześć powiedzieć? buahahahuahahah

Takie sytuacje, to ja tylko w filmach widuje.
Dla mnie to jest jakaś abstrakcja.

Ja mam tak samo jak Pietruszka wystarczyło się uśmiechać.

47 letnie Brzydasku,  nie rozumiesz o co chodzi? może chodzi o najzwyklejszy brak u Ciebie kindersztuby, savoir- vivre- u?  Wiesz, ze to meżczyzna pierwszy mówi dzień dobry kobiecie ( chyba,że jest jej szefem, na przykład, to wtedy nie musi, ale ...)
no ale to Ty czekasz, by ktos , znany Ci od 15 lat, zapewne jescze kobieta, powiedziała Tobie pierwsza dzień dobry? chybas się z choinki urwał.
Nikt buców i chamów nie lubi.
Ja już dwu panom nie mówię pierwsza ( bo są ponad 20 lat starsi ) dzień dobry, bo od 23 lat, żaden z nich nie raczył odpowiedziec na moje dzień dobry. Panowie na niby stanowiskach, jeden to profesor na uczelni, haha, artystycznej...

To są podstawowe zasady savoir-vivre.

A savoir-vivre to cos jak mycie się kazdego dnia - nikt tego nie ustala, ale jak jestes z tym na bakier, to w pobliżu ciebie wytrzymaja jedynie osoby ma podobnym poziomie higieny.

Nimfa błotna - celnie !

A to kolejny post potwierdzający te teorię

"Mentalność – całość przekonań, postaw, poglądów, sposobu myślenia grupy społecznej (narodu) lub jednostki. Na mentalność mają wpływ czynniki społeczne, kulturowe i biologiczne."

Więc mentalnie pozostaje się prawiczkiem długo albo do końca życia, niezależnie od tego, czy się fizycznie uprawiało seks z kobietami.

Czyli nie był u kurtyzany. A o pozostawaniu mentalnym prawiczkiem czytam od nie dawna, tylko od kobiet i tylko z takich forów jak ten. Więc sądzę iż to dowodzi mojemu przypuszczeniu...

Przecież to oczywiste "co autorka miała na myśli". Koleś sam się przyznał, że kompletnie nie zna się na budowaniu/nie jest zainteresowany/czy co tam relacji z ludźmi. Nie zdarza mu się. Więc to co spowodowało, że "pozostał w nienaruszonym stanie" do 30/35/40/50 (czy ilu tam) ciągle jest. Włożenie penisa do pochwy, za 100 zł, nie rozwiązało problemu. Więc "mentalnie" jest jak było.

A ty juz swoja zaliczyles?

Skąd pomysł, że kobiety przejmują się facetem, który jest dla nich nieatrakcyjny? Co mnie obchodzi jakiś podstarzały prawiczek i to, co on robi ze swoim życiem, czy idzie do prostytutki, czy nie, czy woli zostać prawiczkiem do śmierci? Dlaczego miałoby mnie to obchodzić? Ktoś taki nie interesowałby mnie nawet jako przyjaciółka z penisem. Co mi po adoracji i uwielbieniu ze strony kogoś, kogo mam za ofermę, kto jest dla mnie nieatrakcyjny?Tworzysz jakieś dziwne teorie spiskowe.

Gdyby zaś mój potencjalny partner byl u prostytuki, to wtedy byłaby inna rozmowa, wtedy by mnie to interesowało.

Ale jakiś 30-kilkuletni prawiczek, który mi się nie podoba niech robi, co chce. T jest nie mój problem.

Prawda

Ja się łudzę, że chociaż od przyszłego roku te moce magiczne się pojawią w końcu.

A co ma dać seksuolog?

Tak jak napisał Gary pomyślałam.. chyba tym się może zająć seksuolog nie? Ale może się nie znam

Ostro powiedziane. Wiadomo, że kobiety, tylko interesują się tym, kto atrakcyjny, nawet jak nie jest atrakcyjny dla innych kobiet. Zadałem sobie pytanie, czy wolałbym by dziewczyna była ofermą i nie miała super seksu nigdy, czy doświadczała przykładowo sztuki kochania starozytnej i była z niezliczoną ilością partnerów....Czy niedoświadczona oferma i nie mój problem. I wybrałbym niedoświadczoną, bo może czymś zaskoczyć zupełnie nowym, a nie tym co wszyscy...