pozbawcie mnie zludzen, mam 36 lat - Netkobiety.pl

To nie chodzi o solidarność jajników i plemników Ale o podejście do drugiego człowieka, jesteś mężczyzną więc bardziej rozumiesz mężczyzn. Ja jestem kobietą i bardziej rozumiem kobiety. Wiesz, ja mogę powiedzieć, że bardziej dogaduję się z mężczyznami, mam z nimi wiele cech wspólnych jeśli chodzi o logikę, intuicyjność i chociażby postrzeganie kolorów Ale jestem kobietą, mam inny zestaw hormonów, inne cechy biofizyczne i nauczyłam się doceniać kobiecość swoją i innych, jakkolwiek to brzmi. Też kiedyś uważałam, że kobiety zasłuzyły sobie na wiele, albo, że istnieją takie kobiety, które jak raz w tygodniu nie dostaną to nie potrafią funkcjonować... Ale nie tędy droga... Niestety zauważyłam, że wiele kobiet przybrało taktykę deprecjonowania własnej płci po to by zaskarbić sobie zainteresowanie płci przeciwnej, mimo, że temu solennie zaprzeczają

Będąc szczerym, to w życiu cenię pewne wartości czy specyficzne charaktery bądź cechy Jeśli tylko ludzie takowymi się posługują, zyskują moją sympatię, ci zaś, którzy zachowują się inaczej - hm, powiedzmy, że próbuje ich zrozumieć, ale różnie z tym bywa. Nie zawsze ci pierwsi to faceci a te drugie to kobiety. Dla mnie nie ma sztywnych ram, że kogoś rozumię lepiej, bo przecież większość, zarówno wad jak i zalet dotyczy nas wszystkich. Ciężko stawać zawsze po jednej stronie, niezależnie od okoliczności.

Myślę, że ostatnie zdanie świetnie wszystko podsumowywuje

Rossanko, to nerwica przez Ciebie teraz przemawia. Totalnie nerwicowe nakręcanie się. Długo to już masz?

Za dużo zbędnego gadania widzę.
Jak masz mysli ze nikogo nie znajdziesz to tak potem działasz ze na wszystko negatywnie.
Ktoś zaproponuje spotkanie to w jakiejs obawie bedziesz uciekać a to on mnie się nie podoba,a jestem za gruba itp.
Zmień myślenie to inaczej swiat bedziesz widzieć. No i tak jak teraz przegladam fotkę mase facetów po komentarze dziewczyny adoruje a nie widzi w profilu ze ma chłopaka ze z nim mieszka i prawie każdy chce się umówić z nią z zerową szansą. W życiu trzeba mysleć no i mysleć racionalnie bez zbędnych emocji bo to zguba jest.
Ja wyszłem poza temat ale lekko się poddenerwowałem jak czytam wypociny i narzekania.No i też nie czytam wszystkiego no czasu czasem brak
Dajcie komuś dobro a dobro otrzymacie, daj komuś się zaprosić a otrzymasz fajnie czas spędzony no chyba ze masz oczekiekiwania z kosmosu to moze być problem.
Pozdrawiam

Bawiłam się ustawieniami.

Pewnie po to, po co ludzie zakładają inne tematy.

Tylko to nie jest w sumie użalanie ale nerwica.

Rossanko, czyli masz to od dziecka a dotyczące związków w czasie, gdy większość panien o nich myśli na poważnie.
Warto by było poskromić te pędzące nabrzmiewające myśli, bo one nie są prawdziwe, są wyolbrzymione ale to pewnie wiesz. A to, że wszyscy są pieprznięci w jakiś sposób to akurat prawda Trzeba się dobrać tak aby to obopólne popieprzenie jakoś tam razem się zgadzało, żeby to fungowało. Hmm… Wyrzuć te negatywne myśli, śmiej się z nich, śmiej się z ludzkiej ułomności… taką mam radę, która mi osobiście pomaga, może Tobie też trochę pomoże W nerwicy to każdy najmniejszy uśmiech się liczy!

Po co o tym myśleć tak dużo, Rossanko? Toć to wyobraźnia Ci będzie płatała figle. Jakie obciążenie dla drugiej osoby? Związki wszak trochę z tym się wiążą, że bierze się na barki ciężar drugiej osoby. Tzn nie chodzi oczywiście o taszczenie go w całości ale o wspólne podnoszenie, podawanie sobie ręki, podciąganie kiedy trzeba… może nie?
Pytać obcych ludzi na ten temat trochę bez sensu, bo jaką masz pewność, że w ogóle wiedzą o czym mówią czy tylko tak sobie teoretyzują? Czy wiedzą czym jest nerwica? Czy wiedzą jak to się objawia? To nie jest nic aż tak wielkiego. Większy kłopot dla samego nerwicowca. A i da się nad nerwicą popracować, zapanować. Wiele ludzi to ma i po co z marszu skazywać się na samotność aby komuś kłopotu nie robić? A właśnie zrobić komuś kłopotu! A co?! Komuś kto będzie chciał, oczywiście Nerwica to nie dwubiegun, nie schizofrenia. To głównie nakręcone negatywnie myślenie. I to jest taka pułapka. Z małego kłopotu w myślach on pęcznieje i pęcznieje aż w końcu organizm jest na progu wytrzymałości od nadprodukcji hormonu stresu… A to myślenie wpływa na Twoje decyzje, zachowanie. Nie jest to nic szalonego ale sprawia, że się boisz… boisz się spróbować, boisz zaproponować, boisz zgodzić, boisz zagadać, boisz wyjść, boisz to i tamto, boisz się sprawić kłopot, boisz się wygłupić, boisz się być zranioną, boisz się zranić… itd itp Wszystko siedzi w głowie.

Rossanko, Ty masz pełne prawo szukać szczęścia taka jaka jesteś! Może i łatwo nie być a może jak odpuścisz sobie i innym, więcej się rozluźnisz, więcej śmiać i uśmiechać to wtedy niechcąco zaprosisz kogoś na jakiś czas… bo w nerwicy to się potem myśli o żyli długo i szczęśliwie… co rodzi oczekiwania a te z kolei stres, stres i stres… a zawiedzione utwardzenie się w tym stresie… a jednak te wszystkie miło spędzone chwile składają się na mozaikę naszych doświadczeń, nawet jeśli nie wyszło ale chociaż coś… A może i będzie coś więcej? Kto wie?

Ten rydwan z myślami, trzeba prrrr szalony, wyhamować. Zastąpić je jakimiś bardziej realnymi, bardziej szarymi, gdzie wszystko jest możliwe, wszak możliwość spotkania kogoś dobrego dla Ciebie istnieje i nie jest to prawdopodobieństwo wcale bliskie zera, a raczej nie jakieś wielkie jak 99% ale myślę, że 50/50, w tym jak trochę odpuścisz i się rozluźnisz to szanse wzrosną.

A potrzeba całkowicie naturalna. Chcemy mieć kogoś blisko, kogoś intymnego i żadne hasła tego nie zmienią. Niestety brak takiej osoby nerwicę wzmacnia, stąd rozumiem, że jest Ci ciężej niż komuś kto nerwicę też ma ale ma męża, chłopaka. Zatem bycie w związku dla Ciebie byłoby podwójnie wskazane. Tylko nie myśl, że ktoś będzie musiał Cię znosić. Tak, ale Ty tą osobę też. Trzeba trochę optykę zmienić. Każdy ma prawo do szczęścia !!!

Trzymam kciuki, Rossanko, bo czas najwyższy po tyłu latach w końcu pomęczyć się z jakimś chłopem Oby był wystarczająco pociągający i aktywny No i bez ciśnienia. Wykorzystaj jak przyjdzie odpowiedni moment!

Rossanka ja myślę że Ty ta nerwice demonizujesz. Owszem potrafi być mega upierdliwa i jak ktoś wyżej napisał odciąć prąd na jakiś moment tak, że trzeba na l4 się nieco zregenerować. Jednakże dobrze prowadzona, podparta właściwą farmakoterapią i psychoterapią nie stanowi wcale problemu. Ja nie chodzę z rozwiniętą flagą z hasłem mam nerwice. Nie wstydzę się jej, jak trzeba to powiem że na to choruję ale bez tej informacji  99% ludzi nawet by nie wpadła że zmagam się z taką choroba. Ona się pieknie maskuje różnymi dolegliwościami fizycznymi, a kto teraz jakiś nie ma Emocjonalnie i psychicznie miewam jakieś gorsze dni ale znowu...kto takowych nie ma Także jesteśmy takimi samymi ludźmi jak reszta społeczeństwa.  Nie mówimy od rzeczy, nie mamy psychoz i omamów. Nie stygmatyzuj się więc tak tą przypadłością bo to na pewno  nie pomoże Ci znaleźć partnera. Ja swojego "dziada " oswoilam" Ty też wkoncu powinnaś. To jest jakaś czesc nas, jakas nasza jakby cecha , inna wrazliwosc. Nie czyni nas to jednak absolutnie inwalidami społecznymi czy związkowymi. Owszem ja mam męża i choroba dopadła mnie już w trakcie związku ale myślę że gdybym teraz była samotna to nie byłoby to problemem dla potencjalnego partnera. Mężczyźni mnie lubią właśnie za osobowość i charakter, trochę" nerwisty trochę narowisty"    Predzej to ja  mogłabym nie odnaleźć się w innej relacji bo jednak tyle lat z jedną osobą  sprawia ze jakas abstrakcją wydaje mi się to że mogłabym z kimś innym wejść na ten sam albo chociaż podobny lvl bliskości i poczucia że to "mój czlowiek".

Nie wiem, co sądzą, mam na myśli osoby piszące w tamtym temacie na forum. Spodziewałam się wtedy, że parę osób będzie na "nie", ale nie żeby aż tyle. Pamiętam jednak, że to kobiety były głównie przeciwniczkami wiązania się z partnerem chorującym  na nerwicę. Jeden pan, nie pamiętam nicka, nie miał nic przeciwko, chyba nawet jego żona TO miała. Reszta rozmówców, większosc kobiet była przeciwna brania sobie garba na głowę.

Piszesz, ze brak bliskiej osoby nerwicę wzmacnia - na forum radzono mi co innego, nauczyć się żyć samemu, a najlepiej najpierw wyleczyć nerwice a potem brać się za związki, co robiłam,, ale całkiem jej nie wyleczyłam - odezwała siuę np wczoraj w nocy, w dzień miałam pewną rozmowę z osobą, zdenerwowałam się, a potem w nocy obudziłam się i nie mogłam spać).

Dziękuję za życzenia.Weszłabym chętnie w jakiś związek ale nie na siłę

Po mnie też nerwicy nie widać przy pobieżnym poznaniu, dopiero musiałby mnie ktos poznać bardziej, zobaczyć co się dzieje jak mam ataki czy dolegliwosći, ale do tego nigdy nie dochodzi, bo wcześniej odsuwam się od ludzi. Przeciez nie będę robić im kłopotów i stawiać w niezręcznej sytuacji. Pewnie ten brak związków wynika też niejako z tego, a przynajmniej jest to jedna składowa powodów. I efekt taki, że znajomi naokoło żenią się, rodzą dzieci, biorą rozwody, wchodzą w kolejne związki, pomału zaczynają zostawać dziadkami, a ja utknęłam sama.
Ale, żeby nie było, na inne rzeczy nie narzekam, tylko nie mam potrzeby o nich tu pisać.
Chociaż nerwica może być dobrym odstraszaczem dla potencjalnych facetów-jak nie będę chciała pogłębiać znajomości , mogę powiedzie, ze leczyłam się u psychiatry - ludzie wtedy łagodnie się odsuwają

Z psychiatrą fakt jeszcze ludzie dziwnie reagują, ale głownie trochę starsze pokolenia. Chociaż teraz to psychiatra często traktowany jest jako lekarz, który pierwszy wypisze l4:) Mam przykład koleżanki z pracy, młodej dziewczyny, szef ją źle traktował w poprzedniej pracy, w końcu dał wypowiedzenie. Poszła do psychiatry, dostała l4, które ciągnęła kilka miesięcy.

rossanko dobrze wiem o czym mówisz, z tym, że dookoła związki tworzą się, rozpadają, są dzieci, aby w twoim życiu nic. Ja do tej pory zastanawiam sie jak to u niektórych jest, że z jednego związku przechodzą w kolejny, że gdy coś się kończy to niedługo zaczyna. A u mnie mam wrażenie jakbym musiała sama ciągle się starać i wyszarpywać życiu.

Nie chciałbyś ok. Twoja sprawa. Nie nadawałbyś się zresztą, bo z takim to nerwicę idzie tylko pogłębić. Ale reszta co napisałeś, że nerwica uniemożliwia stworzenie w pełni zdrowej relacji międzyludzkiej (co to znaczy wg Ciebie) to już gruba przesada. Gruba jak baba ważąca pół tony. BTW Stopkę też masz idiotyczną.

Rumun

Jak się ma nerwicę a na dodatek jest się bęcwałem to tylko takie związki będą ci dane.
Moja stopka, zwłaszcza ta dolna część jest skierowana do innych użytkowników i jest to swojego rodzaju instrukcja obsługi wszelakich rad, również moich.
Widać, że korzystasz z modnych sloganów ale sztuka umieć je umieścić w kontekście zamiast cieszyć się jak głupi do sera, że się uda po najniższym koszcie wysiłku umysłowego korzystając z gotowców komuś nasrać na wycieraczkę. Tym razem nie wyszło. Wyszło tylko że jesteś cymbałem Szczera jestem!

Chyba inaczej definiujemy słowa jak np „plucie jadem” a Twoja stopka jest tego znakomitym przykładem. Karma cię spotkała, nie płacz.

Stopka ma nie jest kołczerska, pochodzi z pewnej książki dla studentów nauk religijnych… choć nie dziwi, że tylko takie potrafisz znaleźć odniesienie. Nic więcej nie przyszło ci do głowy

A nick, podobnie jak awatar odnosi się do morza a ten do emocji, ale to też wyższa szkoła jazdy symboliki Na ten moment mój nick jest sentymentalny. Czaisz?

Śmieszny jesteś Pasujesz do tej bandy pomyleńców co uciekli z Matrixa. Bez odbioru.

Źle to interpretujesz. Tu nikt nie chce z Tobą rozmawiać. Tylko że się wpierdalasz do każdego tematu, to ludzie nie mają wyboru.

Widzę, że z Ciebie kolejny półinteligent któremu wydaje się że jest ekspertem w dziedzinie nerwicy. Niestety nie wiesz na jej temat nic czego dobitnym dowodem jest Twoje ( poparte przykładem pary z nerwica ktora odczynia "cyrki" w trakcie klotni) przekonanie że nerwica oznacza ze ktos jest nerwowy, wybuchowy, niestabilny w zachowaniach i zeswirowany. A tymczasem najczęściej jest zupełnie odwrotnie. Nerwica jest najczęściej spowodowana tym ze nie potrafimy właśnie tupnąć nogą, wydrzeć się czy zrobić "cyrków " tylko wszystkie emocje trzymamy głęboko w sobie pod powierzchnią spokoju i w konsekwencji nasz organizm dostaje po dupie. Stany lękowe to też nie zadne akcje że latamy po ścianach i boimy się uj wie czego. Dziedziczenia nerwicy nawet nie skomentuję bo szkoda mi czasu na obalanie takich bzdur. Więc bądź tak miły i nie wypowiadaj się w tematach o których  nie masz nawet nikłego pojęcia tylko pierdzielisz co Ci slina na język przyniesie. Ja akurat mam wywalone na Twoje zdanie o nas,  osobach z nerwicą ale zawsze drażni mnie gdy ktoś g..wno wie w jakimkolwiek temacie i właśnie wtedy musi się wypowiedzieć.

Ok z dziedziczeniem pojechałam po bandzie sorki mój błąd. Wydawało mi się że coś takie padło a nie padło. Cała reszta jednak się zgadza. Nie masz pojęcia o tym zaburzeniu (bo to nie jest nawet klasyfikowane jako choroba psychiczna tylko zaburzenie) a opowiadasz dyrdymały o niemożności stworzenia związku I jakis cyrkach.
Moja inteligencja objawia się chociażby  tym ze nie wypowiadam się na forach motoryzacyjnych na temat np wymiany oleju w skrzyni biegu. Bo chociaz slyszalam o tym gdzieś kiedyś coś tam to nie będę się wypowiadac w temacie o którym g..wiem.

Dziękuję za przeprosiny, jak sama widzisz cały Twój post w stronę mojej osoby to jedno wielkie nieporozumienie, lecimy dalej? Proszę:

Gdzie wg. Ciebie napisałem o tym, że stany lękowe objawiają się lataniem po ścianach?
Jaki temat, która strona i jaki nr postu? - Czekam.

Atakują mnie.

Mieszkam w Polsce i jak np. Idę do pracy to co trzecia kobieta na ulicy jest poważnie otyła.
Rozumiem, że to nie są Polki tylko kobiety innych narodowości?

P.S.

Taki stan rzeczy odnotowałem duuużo wcześniej przed napływem uchodźców.

A reszta kobiet to co? Niereprezentatywna? 8 kobiet z dziesięciu otyła nie jest. W Polsce łatwiej trafić na grubego mężczyznę niż kobietę. To dlatego Nigeryjczycy wolą przyjechać do Anglii, Niemiec czy Stanów Zjednoczonych.
Fakt, że nie rozumiesz przemian społecznych, z czym się wiąże migracja, otwarte granice, otwarte społeczeństwo powoduje, że wymyślasz takie durnoty, że aż się nawet wkurzyć nie idzie. Komedia!  

I zapominasz o naszych rodakach, którzy wiążą się z kobietami innych narodowości. Jakoś słówkiem o nich nie pisnąłeś a jest ich mnóstwo Mają nawet dość duże skrzywienie na punkcie Azjatek i co? Nie widziałam, żebyś ich tu cisnął za to, że się za żółtymi skośnookimi, a jak Tajkami to i opalonymi uganiali, że takie to im tylko przed oczami staną a oni już mają pełno przy rozporku. Jesteś hipokrytą, Rumun Uprawiasz tzw cherry picking.

Jako przedstawiciel męskiego rodu tez mam takową nadzieję

Mogę jedynie zapewnić, że zdecydowanie mi do nich daleko(przynajmniej do Kremika i Rumuńskiego). Tego typu przypadki to raczej ekstremum.

Jako facet będący w szczęśliwym związku od 29 lat nie wiem o co chodzi ale teraz, znów ponoć świat jest inny.

A potem znowu będzie beczał, że go atakują

Albańczyk,
Afgańczyk,
Algierczyk,
Argentyńczyk,
Armeńczyk,
Australijczyk,
Austriak,
Belg,
Białorusin,
Boliwijczyk,
Brazylijczyk,
Bułgar,
Chińczyk,
Chorwat,
Duńczyk,
Egipcjanin,
Ekwadorczyk,
Estończyk,
Filipińczyk,
Fin,
Francuz,
Grek,
Gruzin,
Hiszpan,
Holender,
Irakijczyk,
Irańczyk,
Irlandczyk,
Japończyk,
Kanadyjczyk,
Kenijczyk,
Kubańczyk,
Libijczyk,
Litwin
Marokańczyk,
Meksykanin,
Mongoł,
Nigeryjczyk,
Norweg,
Pakistańczyk,
Portugalczyk,
Rosjanin,
Rumun
Serb,
Słowak,
Szwajcar,
Turek,
Ukrainiec,
Węgier,
Włoch

O holender

Armeńczyk czy Ormianin ?
Sorry ale mam wątpliwości czy Ci można zaliczyć ten punkt
a żem wścibski to już wiesz i nie jesteś chyba zaskoczona

Straciłam coś?

Jeszcze pytasz

No dobra - niech tam

Dużo podróżuję po Świecie. A jak wiadomo- podróże kształcą