pozbawcie mnie zludzen, mam 36 lat - Netkobiety.pl

rossanka napisał/a:

Aj  dajcie mi już spokój, jestem sama i już. Czy to 2013 czy 2014, czy 2019. Pewnie to samo napiszę w 2021 i 2028 .
Tak tak, odrzucam wszystkie pomysły, wszystkich wolnych i skupiam się na samych zajętych.
Z resztą pisałam już, ze nikogo nie szukam. Obecnie nie ma mnie na żadnym portalu matrymonialnym, na żadnym forum dla samotnych i poszukujących,
nie chadzam na randki w ciemno, potańcówki dla singli i inne takie.
Z resztą po latach doszłam do wniosku, że takie poszukiwania są bez sensu, bo druga osoba to nie eksponat w katalogu wysyłkowym, ze zamawiam tego pana i już go mam.
Nawet jak jednak po zamówieniu spotkam tego pana, to nie da się w żaden sposób kupić jego zainteresowania i uczuć.
Z resztą nie jest mi źle.
Mam gdzie mieszkać, mam prace, nie potrzebne mi cudze pieniądze ani żeby mnie ktoś utrzymywał. Nie potrzebuję wsparcia psychicznego od nikogo, ani pomocy
w codziennych sprawach typu sprawunki, sprzątanie itd. Jak mam awarię w mieszkaniu to wzywam mechanika.
Jakbym miała jeszcze mieć dzieci, była młodsza, to miałabym dodatkowo nóż na gardle i poziom desperacji aby zostać rodzicem level hard jak to się mówi.
A że mam lat ile mam, więc ten "problem" już mnie nie dotyczy, więc nie mam zamiaru się nim przejmować.
Ominą mnie małżeńskie kłotnie, rozwód, albo wdowieństwo - trzeba patrzeć na wszystko od jasnej strony.
Poza tym dużo tu przez lata czytałam, że trzeba się nauczyć żyć samemu, być samemu ze sobą szczęśliwym, nie trzeba gonić za związkiem i desperacko łapać tego chłopa.
No więc podsumowując, zrobiłam już to wszystko
Będę sobie żyła sama, od czasu do czasu pisząc coś na forum, albo i nie, może się kiedyś całkowicie wyloguję. Krzywdy nikomu nie robię.

Wzięcie głębokiego oddechu nie zaszkodzi, leczy rossanko nadal, świadomie lub nie, okopujesz się, tym razem wokół stanowiska "nie udało się, to jak nie, to nie " - rossanka strzeliła focha!!
I dawaj, przegięcie w drugą stronę. Bo nawet jak spotkasz kogoś fajnego, to tym razem szansę pośle do diabła wycofana i negatywna postawa.

rossanka napisał/a:

SonyXperia napisał/a:

Wzięcie głębokiego oddechu nie zaszkodzi, leczy rossanko nadal, świadomie lub nie, okopujesz się, tym razem wokół stanowiska "nie udało się, to jak nie, to nie " - rossanka strzeliła focha!!
I dawaj, przegięcie w drugą stronę. Bo nawet jak spotkasz kogoś fajnego, to tym razem szansę pośle do diabła wycofana i negatywna postawa.

Spotkałam i co z tego.

Nie z każdego spotkania musi "coś" być więcej prócz zauroczenia, wzajemnej sympatii.

SonyXperia napisał/a:

rossanka napisał/a:

Spotkałam i co z tego.

Nie z każdego spotkania musi "coś" być więcej prócz zauroczenia, wzajemnej sympatii.

Nie z kazdego
Ale u mnie z żadnego spotkanie nic nie wynikało. To dopiero zagadka.

Na początku.  Jak kogoś poznaje, to nie obchodzi mnie jego stan cywilny, bo go nie znam.
Inaczej z każdym ale to z każdym mężczyzna poznanym w ciągu życia powinnam przeprowadzić wywiad
-rossanka, miło mi
- Kleofas , również mi miło
- panie Kleofasie, ładna koszula, pewnie żona wybierała?

Albo na szkoleniu
-przepraszam czy to miejsce jest wolne?
-tak wolne. A Pan jest tu sam? Żona  z poza branży?

Albo w kolejce za kartoflami:
- Będę stał za panią, tylko skocze jeszcze po marchew
- Dobrze, ale żona ma z Panem dobrze, że pan jej te zakupy robi i ciezkie  siatki  nosi.

Rumunski_Zolnierz napisał/a:

Moim zdaniem lepiej od razu na początku wybadać teren czy ktoś jest zajęty czy nie.
Gdy ja np. poznaję jakąś dziewczynę to już pierwszego dnia sprawdzam czy ma chłopaka albo czy jest wolna (by od razu rozwiać wszelkie wątpliwości)
e.

Na początku.  Jak kogoś poznaje, to nie obchodzi mnie jego stan cywilny, bo go nie znam.
Inaczej z każdym ale to z każdym mężczyzna poznanym w ciągu życia powinnam przeprowadzić wywiad
-rossanka, miło mi
- Kleofas , również mi miło
- panie Kleofasie, ładna koszula, pewnie żona wybierała?

Albo na szkoleniu
-przepraszam czy to miejsce jest wolne?
-tak wolne. A Pan jest tu sam? Żona  z poza branży?

Albo w kolejce za kartoflami:
- Będę stał za panią, tylko skocze jeszcze po marchew
- Dobrze, ale żona ma z Panem dobrze, że pan jej te zakupy robi i ciezkie  siatki  nosi.

Chyba sobie wszyscy żartujecie, toż to była by desperacja najwyższego poziomu. Jeszcze sobie tylko tabliczkę przed sobą nosić, szukam chłopa

A teraz pytanie:
Chodzi o barierę fizyczną.
Poznajecie mężczyznę/kobietę, dobrze się Wam rozmawia i ogólnie jest "spoko", ale zupełnie nie ciągnie Was do tej osoby fizycznie. Nie, że jest jakaś brzydka, krzywa, z jakimiś odpychającymi defektami, albo o urodzie radiowej - jest "normalna " wyglądowo, nie odbiega od społeczeństwa, a niektórym moze się podobać, ale nie Wam, bo Was od niej fizycznie odrzuca.
Pytanie: czy da się to jakoś przełamać? Czy można się zmusić do kontaktu fizycznego? Mieliście kiedyś takie sytuacje?

Chyba sobie wszyscy żartujecie, toż to była by desperacja najwyższego poziomu. Jeszcze sobie tylko tabliczkę przed sobą nosić, szukam chłopa

A teraz pytanie:
Chodzi o barierę fizyczną.
Poznajecie mężczyznę/kobietę, dobrze się Wam rozmawia i ogólnie jest "spoko", ale zupełnie nie ciągnie Was do tej osoby fizycznie. Nie, że jest jakaś brzydka, krzywa, z jakimiś odpychającymi defektami, albo o urodzie radiowej - jest "normalna " wyglądowo, nie odbiega od społeczeństwa, a niektórym moze się podobać, ale nie Wam, bo Was od niej fizycznie odrzuca.
Pytanie: czy da się to jakoś przełamać? Czy można się zmusić do kontaktu fizycznego? Mieliście kiedyś takie sytuacje?

Piegowata'76 napisał/a:

Umiejętność rozmowy jest dla mnie bardzo, bardzo seksi.

"bajera jest ważna" ....na początku, jak chce sie wejsc w LTR nie ma opcji, musi byc pociag seksualny...zwlaszcza, ze panie są dość łase na komplementy zwlaszcza jak je uslysza od kogos kto im sie fizycznie podoba.

A ja sobie będę wybredna ile mi się tylko spodoba
Od bycia singlem się nie umiera.

Pisałam wczoraj na innym wątku, że nami kobietami często rządzi zewnątrzsterowność. Wciąż coś powinnyśmy, czegoś nam się zabrania, wciąż myślimy, co pomyśli jakiś facet, zamiast zastanowić się, co siedzi w naszych głowach.
Rossanko, ja też ciągle się czegoś uczę.

Mówisz, że w wieku 20 lat zmuszałaś sie do takich spotkań? Ja wręcz przeciwnie, jak tylko sie dało omijałam jakiekolwiek przejawy prób związku. Nie nie jestem samotna. Po prostu spodobałam się komuś kto nie dał się przepędzić i nabić w butelkę. To jest chyba ten klucz do bycia razem. Przynajmniej był dla mnie. Zawsze uważałam, że nie nadaje się do związku bo jestem zbyt rozbestwiona, nieodpowiedzialna i wiele innych przywar posiadam. W efekcie jestem już od lat żoną i matką. Daleko mi do ideału, i nie wydaje mi się abym nim kiedykolwiek została.

No dobrze. A co Cię konkretnie odpychało w wyglądzie facetów których poznałaś?
Były przypadki, że ktoś podobał Ci się w rozmowie, były wspólne tematy, ale fizycznie to nie to?
Czy Ci goście byli obrzydliwi? A może nie wpasowali się w Twój gust? Jeśli tak, jaki on jest?

Erotycznego przyciągania powiadasz? A kiedy ono miało się pojawić, na pierwszej randce?

Widzę, że nie jesteś z wyglądu aż tak strasznie wybredna - może jest jeszcze dla Ciebie nadzieja .
A czego ty szukasz? Jakie masz oczekiwania w rozmowie?
Bo ja, dziś 34 letni facet prowadzę ją tak jak mi się zachce i jaki mam nastrój.
Nie bajdurze, nie jestem milusiński - czasem rzucę jakimś ciętym żartem; na tyle wyważonym, żeby nie urazić rzecz jasna.
Czy ty się czasem nie programujesz w jakiś sposób na te rozmowy? A później odchodzisz z kwitkiem?

Hmm. Może w takim razie sama nie dałaś tym gościom sygnału, że chcesz być uwiedziona?
Próbowałaś typowo babskich tricków? Krótsza kiecka, szpila, mocniejszy makijaż?
Ja mam coś takiego, że lubię jak kobieta wysyła takie sygnały, wtedy kieruje rozmowę na właściwe tory
Zdarza się też, że będzie ładnie ubrana a z rozmowy czy zachowania tępa dzida - wtedy z pustego i Salomon nie naleje

Nie, nie wtedy. Mówie o teraz.
Jak się ma 20 lat to się ma pstro w głowie - wiem sam po sobie

nie mają nic ciekawego do powiedzenia albo tak pieprzą, że mam ochotę zapłacić rachunek i wyjść w przebiegach.

Na ogól nic nie mówią tylko słuchają z zainteresowaniem, niektóre udawanym .
Zdarzyło mi się, usłyszeć czasem " koleżanka mi mówiła etc", albo "pracowałam kiedys".
Generalnie nie były to gadki nawet na średnio-intelektualnym poziomie, tylko coś w formie monologu.
Przełom powstaje kiedy mówię czym się zajmuje - wtedy nagle zyskuje na atrakcyjności w jej oczach.
Szkoda tylko, że Pani ją u mnie szybko traci .

witam.
Mam 36 lat i juz dosyć bycia samej.Było parę znajomości ,albo ktoś mnie odrzucal,albo ja kogos i tak mijały lata.W końcu pojawił się Ktoś, byłam pewna,ze to już To,niestety po kilku latach sie skończyło.Jak stwierdził,nie ma juz między nami iskry.Bardzo to przezylam.
Aby nie przedłużać,chciałam się wyzalic,ze mi źle,szukam ,szukam i nic.Mówi się,ze miłości się nie szuka,ale tonie prawda,bo jak się tylko siedzi i czeka to nic samo nie przyjdzie.Z drugiej strony,jak się usilnie za czymś goni,to tez się tego nie osiąga.Błędne kolo.Męcze się bardzo.
A ze juz mam swoje lata,to chyba jestem zmuszona dacsobie juz spokój.
Jak miałam 20lat w zyciu bym nie powiedziała,ze tak to się s kończy,

A ja pozwolę sobie zadać jedno pytanie. Ile tak naprawdę poświęciłaś czasu w ciągu ostatnich lat, żeby kogoś mieć, a nie żeby to było skazanie na przypadek losu?

Ogólnie. Czyli zagadywanie do mężczyzn, większa otwarcie na relacje, działanie w miejscach, gdzie można kogoś poznać np. w klubach/stowarzyszeniach.

Rozumiem w pełni Twoje uczucie. To ten moment kiedy zdajemy sobie sprawę, że wszelka praca, która miała na celu zmienić pewien stan rzeczy, okazała się ostatecznie bezowocna, a czas na nią poświęcony stracony.

Nie korzystam prawie wogole z portali. Niektóre Kobiety poznałem na ulicy, na spacerze z psem.
Niektóre w innych okolicznościach.
Wiem o czym mówisz Rossanka, tylko nic nie poradzę, że jak kobieta pyta o zawód A później się jara przez 30 min jaką mam fajna pracę bo podróżuje etc to traci u mnie zupełnie i choćby "skały sraly" i była samą Cindy Crowford to kijem nie tkne .
Chyba że szukam damy do okazjonalnego seksu to spoko, choć ten kończy się w miarę szybko bo jednak czasem trzeba otworzyć buzię .
Tematy były różne. Kobiety na ogol pytaja o podstawy. Co robie? Co lubie? Albo lawinowo chca dowiedzieć sie o mnie wszystkiego, zadajac mnóstwo pytan.
Trochę Ci zdominowałem wątek, wybacz.  Napisz co Ciebie odrzuca.

A ja mam w*jebane i mam dane

Teraz z Emilką się umawiam, sympatyczna dziewczyna

Dziś jest, jutro nie ma. Babę krótko trzeba trzymać, tydzień, dwa max

SonyXperia napisał/a:

fuorviatos napisał/a:

Nie korzystam prawie wogole z portali. Niektóre Kobiety poznałem na ulicy, na spacerze z psem.
Niektóre w innych okolicznościach.
Wiem o czym mówisz Rossanka, tylko nic nie poradzę, że jak kobieta pyta o zawód A później się jara przez 30 min jaką mam fajna pracę bo podróżuje etc to traci u mnie zupełnie i choćby "skały sraly" i była samą Cindy Crowford to kijem nie tkne .
Chyba że szukam damy do okazjonalnego seksu to spoko, choć ten kończy się w miarę szybko bo jednak czasem trzeba otworzyć buzię .
Tematy były różne. Kobiety na ogol pytaja o podstawy. Co robie? Co lubie? Albo lawinowo chca dowiedzieć sie o mnie wszystkiego, zadajac mnóstwo pytan.
Trochę Ci zdominowałem wątek, wybacz.  Napisz co Ciebie odrzuca.

Pracę masz jaką masz i w końcu temat kim jesteś i czym się zajmujesz wypłynie. Nie bardzo rozumiem Twoje zniesmaczenia na tym punkcie, o ile to czym się zajmujesz jest naprawdę oryginalne, rzadko spotykane czy po prostu w inny sposób interesujące.
Od razu przychodzi mi na myśl że jest to coś w stylu nurka głębinowego

W zasadzie, to z jakiego powodu tak bardzo zwracasz uwagę na to jak kobieta reaguje na Twoją pracę?

Ja go trochę rozumiem, zbyt duże zainteresowanie pracą może sugerować, że ktoś jest ciekawy, ile kasy z tego jest i dalej to już wiadomo.

Albo ocenianie człowieka na podstawie tego, co robi, z różnymi zawodami kojarzą się pewne cechy osobowości, a to nie musi być prawda, ale jest się już zaszufladkowanym.

Też nie lubię drążenia tematu pracy na początku znajomości. Ale przyznam, że bardziej nie lubiłam wtedy, gdy miałam dość podłe zajęcie, niż teraz, kiedy mam względnie fajne. No obawiałam się tej szufladki, tego, że moja robota będzie mnie określać.

SonyXperia napisał/a:

niepodobna napisał/a:

Ja go trochę rozumiem, zbyt duże zainteresowanie pracą może sugerować, że ktoś jest ciekawy, ile kasy z tego jest i dalej to już wiadomo.

Albo ocenianie człowieka na podstawie tego, co robi, z różnymi zawodami kojarzą się pewne cechy osobowości, a to nie musi być prawda, ale jest się już zaszufladkowanym.

Też nie lubię drążenia tematu pracy na początku znajomości. Ale przyznam, że bardziej nie lubiłam wtedy, gdy miałam dość podłe zajęcie, niż teraz, kiedy mam względnie fajne. No obawiałam się tej szufladki, tego, że moja robota będzie mnie określać.

Ja inaczej odebrałam jego wpis. Nie, że chodziło mu o to że ktoś drąży temat pracy i wypytuje np. o wysokość zarobków. Napisał że te kobiety "jarają się" jego pracą i to go denerwuje, a więc wychodzi na to że denerwuje go zwykłe zainteresowanie jakimś nieprzeciętnym zawodem. Byłoby łatwiej ocenić czemu taka reakcja a nie inna gdyby napisał jaki to zawód , lecz tego na pewno nie zrobi, więc możemy sobie tylko teoretyzować Może to dla tych kobiety jest zawód niezwykły, a na jakiejś innej nie zrobiłby wrażenia. Trudno oceniać tak na sucho.

No tak. Ale takie jaranie się nieprzeciętną pracą bardziej niż osobą i tym, jaka jest, też może budzić nieufność. W ogóle zajmowanie się bardziej otoczką niż istotą, praca, zainteresowania, tryb życia itp. to otoczka, istota to nasze cechy.

Edit: Poza tym gadanie o pracy jest w moim odczuciu nudne, jaka by ona nie była.