pozbawcie mnie zludzen, mam 36 lat - Netkobiety.pl

A jak ta jednostka weźmie rozwód, to automatycznie przestaje być atrakcyjna?

Na pewno rozwodnik jest bardziej atrakcyjny niż singiel bez przeszłości.
Tak przynajmniej patrzą kobiety co jest totalnie nielogiczne.

Mam lepsze: facet zagaduje, zaczepia, widzę, że dąży do kontaktu. Zapraszam go na wspólne wyjście A on mówi, że chętnie ale nie mam czasu.

Czy ja wiem? Ja, jako osoba bez bagażu doświadczeń wolałabym też takiego faceta. Tak samo kobieciarze mnie nie pociągają, bo co mi po faceci, co zaliczył pół miasta przede mną.
Wolałabym kogoś, kto też ma dość czystą kartę, wcześniej dbał o swój samorozwój, pracę itp. (trochę jak ja)
Sporo moich koleżanek uważa tak samo
Spotkałam się faktycznie ze stereotypem, że samotna matka z dzieckiem jest dla faceta nieatrakcyjna (bo żaden samiec nie chce wychowywać nieswojego dziecka), a samotny ojciec z dzieckiem jest niby atrakcyjny, bo to znak, że będzie dobrym ojcem
A ja się z tym stereotypem nie zgadzam, bo kobiety też raczej nie mają ochoty zajmować się cudzymi dziećmi

Chyba chodzi o to, że ludzie (mówię ogólnie, bo facetów też takich znam), jak widzą wolnego singla, który nawet nie jest zainteresowany to liczą, że jakoś wzbudzą zainteresowanie, a jak jest ktoś zajęty, to wiadomo, że nawet nie opłaca się tracić energii na zainteresowanie tą drugą osobą, która i tak najpewniej wybierze małżonka
A osoba nawet niby niezainteresowana jest cień nadziei, że może w końcu zwróci uwagę
Za moim znajomym latała kilka miesięcy koleżanka. Mówił, że mu się nie podoba, że nie chce z nią być, ale związał się z nią w styczniu 2021 i są razem do dziś. Może z desperacji, albo żeby tylko jakąś mieć, albo faktycznie się w niej nagle zakochał. W każdym razie wymieniał ją w jakimś poście z podziękowaniami w pracy i dopiskiem, że ją kocha albo dodał z nią zdjęcia w marcu z jakiejś wycieczki. Nie wiem, co o tym myśleć, ale jej się udało go poderwać, więc jest to jakiś sposób.
Aczkolwiek sama nie wiem, czy chciałabym latać tyle za facetem, żeby łaskawie zwrócił na mnie uwagę. Chciałabym żeby ktoś też chociaż trochę się postarał i nie mówię o śpiewaniu serenad pod oknem, tylko zwykłe zaproszenie na spacer czy coś

No ale to nie jest już jej wina
Jest coś takiego jak "myślenie życzeniowe", czyli wypatrujemy znaków zainteresowania drugiej osoby wręcz na siłę, gdy ktoś nam się podoba, ale czy to jest złe? To znak, że ktoś nam się po prostu podoba i zastanawiamy się, jak tą drugą osobę sobą zainteresować i wypatrujemy oznak zainteresowania
Często dziewczyny lecą na tzw "dżenelmenów" i jak facet jest dla nich miły i kulturalny to odczytują to jako oznakę zainteresowania i na odwrót- faceci też. Ja również byłam miła, a faceci odczytywali to jako oznakę zainteresowania.

A skąd to wiesz?

Już wiele razy miałem sytuację, gdzie kobieta przekonana była, że mi się podoba...a delikatnie mówiąc tak nie było.

Rozumiem, aczkolwiek dalej nie musi to oznaczać podobania się...tak to działa. Ogólnie nie ma opcji by ktoś się podobał, do tego charaktery by zagrały i...nie.

Już wielokrotnie z kobietami rozmawiałem na ten temat i szczerze mówiąc kobiety zupełnie inaczej patrzą na te kwestie niż faceci. Przecież większość z Was oczekuje od faceta przekraczania granic, bycia napalonym i jakiegoś morderczego wzroku. A jednak jak ktoś jest zwyczajnie człowiekiem szanującym przestrzeń 2 osoby to tego robić nie będzie póki są sobie obcy. Czy łatwo zatem wyczytać? Moim zdaniem niekoniecznie...

YellowStar to może odpowiem tak - ładnych nie brakuje, fajnych prawie nie ma. I zazwyczaj jak ktoś jest ładny a niezbyt fajny to właśnie dostaje tylko dziwne propozycje. Ładny można zamienić na łatwy i też działa.

Zaraz, zaraz, bo się zgubiłam. Od którego miałaś propozycje wprost?
Bo pisałaś o kimś, komu się podobasz, i nic już nie rozumiem.

W końcu trzeba odpuścić, bo życie w ułudzie swoich wyobrażeń na temat drugiej osoby, to najgorsze, co może nas spotkać.

Gdzieś się chyba tutaj wcześniej przewinął motyw tego "jedynego", (niemal) idealnego faceta, którego gzdies tam się spotkało na krótko. Z takim, który zaistniał w życiu jako np wakacyjny kochanek albo miłość z lat młodzieńczych. Takiego, na którego warto czekać, odrzucająć po drodze prawie każdego.
Wiąże się to oczywiście ze skrajną formą idealizowania drugiej osoby, dostrzegania w niej jakiegoś mistycznego pierwiastka, kiedy z 10 czy 100 innymi można równie dobrze stworzyć związek na zwykłych zasadach. Dlatego to oczekiwanie na tego jedynego, który kiedyś tam nagle zapuka do naszych dzrzwi i wyzna miłość, nadaje się dużo bardziej do ckliwych romansów czy nawet bajeczek dla ludzi w przedziale wiekowym 12-15 lat. Kto przy zdrowych zmysłach będzie czekał x lat na to, aby np. jego "młodzieńcza miłość" zerwała ze swoim życiem i "wróciła", składając niemal śluby wierności na kolanach? Należy szanować siebie i swój czas, dlatego olewanie każdego, kto się trafi, bo nie przypomina tego jednego, wyśnionego ideału z przeszłości nie mieści mi się w żadnej, ale to żadnej możliwej skali.

Sorry, ale jeżeli przez x lat taka osoba jawi się prawie jako uosobienie boskości a każdy inny jest do niej porównywany czy odrzucany, bo nie jest właśnie "TYM", to należy się nad sobą powążnie zastanowić..

Jak przez tyle czasu nie można się pozbyć z głowy człowieka, który np jest zajęty/żonaty, to już jest problem.. Z drugiej strony postrzeganie kogoś przez pryzmat ideału już jest niepokojące..Może lepiej mieć świaodmość, że każdy jakieś rysy ma... Tak czy inaczej tego typu zachowania, gdzie się na kogoś "czeka" aż ten łaskawie się nami zainteresuje, to już temat na naprawdę dobry romans klasy "C".

On nie jest żonaty. Ma rysy i wady, widzę je.
To jest właśnie w tym najlepsze, że chcesz być z kimś całościowo, widząc jego wady i zalety.
Z ex coś takiego miałam, widziałam go jako całość, zlep wad i zalet, przez co człowiek jest taki realny.
Jak widzisz w kimś same zakety-takie płaskie mi się to wydaje, ale nie wiem, nue doświadczyłam tego.

Nie byłbym tego taki pewny..

Jak często spędzasz z nim czas, w jakich okolicznościach? Trzy lata, odmowa zaproszenia nawet na kawę, to w jakich okolicznościach ujawniają się te jego wady? Przyznaj w końcu, czemu Ty tak bardzo chcesz się oszukiwać ...

Edti: W ten sposób ten mężczyzna zabiera Ci całą uwagę, całą energię, to wszystko, co pozwoliłoby Ci złapać oddech, uwolnić się od tego, co ciągnie się bezproduktywnie jak falki z olejem żywione jedynie nadzieją, że może jeszcze, w przyszłości, w końcu wykaże oczekiwanie zainteresowanie. Tyle tylko, że tak można czekać w nieskończoność

Może właśnie powinnaś w końcu przestać go lubić. Bo za co tak go lubisz, i lubisz. Za parę miłych rozmów i słów, za kilka głębokich spojrzeń, za uśmiech, którym obdarzył od czasu do czasu? Może i nadzieja, którą dawał była tego warta, żeby go lubić, ale daj spokój, ross, to za mało...

Popatrz, ross, dla niego to było za mało, żeby się spotkać jak mężczyzna z kobietą, a dla Ciebie znaczy to prawie wszystko. Odmowa spotkania nadal przechyla szalę na jego stronę a powinna go w ogóle z tej szali wyrzucić

To nic złego nakręcić się. Tylko jeśli nic z tego nie wychodzi, to trzeba odpowiednio wcześnie powiedzieć sobie 'stop'. Szkoda czasu dla ludzi, którzy nie mają go dla nas

Ross- no proszę. Mnie się nie zdarzyło. Co to za park?

(Obawiam się, że to nie o park chodzi)

Popraw mnie, rossanka, jeśli się mylę i błędnie odczytuję, ale czy słusznie wyczuwam w tym ostatnim pytaniu sarkazm? A jeśli tak, to dlaczego i jakie spotkanie miało coś znaczyć i przede wszystkim co?

Możesz.
Nie dogadany się. Póki cały czas będziesz się kręcić wokół własnej osi żalu o to, że nie dostajesz zaproszeń od tych którzy podobają się Tobie.
Sarkazm i ironia nie doprowadzi Cię także do niczego.
Przyznaję że nie wiem gdzie naprawdę leży Twój problem.

Co to za park, gdzie faceci rozdają numery telefonów?;)

Ale jak: szlas sobie i z tej zieleni wyłazi facet, i daje Ci swój numer? :-):-):-)
Nic nie piszesz o takim zdarzeniu.
I tak ,jak spotkasz się jak z człowiekiem, to zobaczysz, czy Ci się spodoba i czy jest sens dalej to kontynuować.
Już nie wiem, to jakieś dziwne się robi.
A jak nie chcesz, to się nie spotykaj- proste.
Jeśli masz ochotę sprawdzić, czy to fajny człowiek, mimo tego że po wyłonieniu z krzaków Ci się nie podoba- to sprawdź.

Aaa, no spoko, jak chcesz...znaczy, jeśli masz ochotę. Ja po prostu myślałam, że coś przeoczyłam, nie domagam się wyjaśnień. Luz.

No ale powinno być tak, jak napisałaś w ostatnim zdaniu. Przecież nie w każdym facecie, który mi się podoba i z których chcę się spotkać widzę od razu partnera.

Rossanka szła po parku i dostała nr telefonu od jakiegoś kawalera a ponoć  to kobiety mają ciężej hehe

Hahaha Przyznaj ross, że na pewno, jest wysoki, czarny i ma kwadratową szczękę

A co jeżeli moje odczucia są normalne?
Moze po 10 latach życia samemu to normalne pragnienia? Co innego, gdy ktoś jest pięc minut po rozstaniu , jest to krótki okres, miesiąc, może rok, człowiek musi przywyknąć do nowej sytuacji i przeboleć stratę i chwilę pobyć samemu aby odsapnąć.
A co jesli po 10 latach takiego odsapnięcia nadal ma się chęć wejścia w związek i z roku na rok dochodzi coraz większy sceptycyzm, zwątoienie i zniechęcenie?
10 lat to dużo. Można da razy zrobić maturę i zostaną jeszcze dwa lata. Albo dwukrotnie skończyć studia magisterskie. Gdybym została matką w 2012 roku, moje dziecko miałby 10 lat. To już byłby uczeń szkoły podstawowej.
Albo sprawa fizyczności. Pal licho już seks (chociaż nie, dlaczego pal licho?), ale 10 lat nie chodziłam nawet za rękę, nie przytulałam się i nie obejmowałam.
Sama się sobie dziwię, że jakkolwiek zgorzkniałam i zrobiłam sie smutna na tym obszarze, ale jednak nie do końca, mam jakieś resztki optymizmu i nie załamałam się całkiem,
Najgorsze jednak, ze przydałaby mi się nauka życia z kimś. Nie samej, Samej to już umiem, z resztą zawsze umiałam.
A jak ktoś mi nie odpowiada charakterem, ale ma tą zaletę, ze jest singlem- nie potrafię się zmusic do znajomości z kimś kogo nie lubie.
Tak samo, jak do seksu, gdy kogoś lubię, ale nie czuję do niego pociągu fizycznego. Terapeuta mówił, ze mam się nie zmuszać w takich sytuacjach. Na forum czyta,m pretensję od panów, ze wybrzydzam. Ale już sto razy wolę być sama niż zmuszać się do kontaktów fizycznych z kimś, z kim ich nie chcę.

Niestety nadal się ciągnie:(

Poznaje mężczyzn, nawet fajni tylko mają jeden feler: albo żony, a jak są wolni to żyją w luźnych relacjach z innymi kobietami. A jak wolni i nie mają żadnej kobiety, to ja im z jakiegoś powodu nie odpowiadałam.

Tak, wizualizacji probowalam, jakieś bo ja wiem 7 lat temu?

Kartka papieru i cechy potencjalnego partnera? Ale po co? Jak spotykam kogoś, to po jakimś czasie wiem czego bym oczekiwała od znajomości. Może slowo" oczekiwala" niezby tu pasuje, ale chwilowo ono przychodzi mi do głowy. Gdy spotykam kogoś, to albo nie interesuje mnie nawet jako potencjalny kolega do roweru, spaceru czy innej koleżeńskiej atrakcji, nawet nie mam ochoty podtrzymywać kontaktu. Inna opcja- chce mieć kontakt, rozmawiać, spotkać się, ale jedynie jak z kolegą, żadnych seksów, pocałunków  czy kontaktu fizycznego-i tu napotykam na mur, panowie nie chcą się przyjaźnić.
Trzecia wersja-poznaje mezczyzne i chętnie bym się pospotykała, pospedzała razem czas, byłby seks, ale i rozmowy, wspólne wyjścia itd - ale tu mężczyźni nie chcą, a nie zmuszę do  ich do siebie, bo jak.
Na Tindera niedawno się zapisałam, bez jakiś oczekiwań. Zaraz skasuje konto.
Póki co dostaje pytania o wzrost, szpilki, pocałunki i erotyczne aluzje. A przecież wybierałam profile dokładnie, poodrzucałam tych, w których było, że facet ma żonę, te gdzie wprost pisali, że szukają niezobowiązujących przygód, tych gdzie nie było zdjęć , jedynie opis"jaki jestem poznaj mnie a się przekonasz" , odrzuciłam też profile na których mężczyźni byli porozbierani, albo dawali zdjęcia aut, jachtów, hollywoodzkich aktorów  albo nagle kobiety z erotycznymi sentencjami. Zostawiłam tych normalnych jak mi sie wydawało, ale standardowe seksualne gadki już się zaczynają i to już od pierwszego zdania. To nie na moje nerwy. Chwilowo mam odruch wymiotny.

Wiem jak to działa, albo masz częście i trafisz albo nie. Żadna to zasługa tych osób, że są w związkach z nienajgorszymi jak mówisz partnerami, czy partnerkami.
Odwrotnie, może fakt, że ktoś jest sam nie jest żadną karą.

No... tak, ale, to chyba pokręcone co napiszę, dobrze, że trwa
Rossanko gdybym mogła postawiłabym Ci na wycieraczce tuzin chłopa - a nuż jakiś by się nadał...