pozbawcie mnie zludzen, mam 36 lat - Netkobiety.pl

rossanka napisał/a:

Evergreen napisał/a:

Nie wiem czy odetchnąć z ulgą czy się załamać Tak czy siak zrzuciłaś mi kamień z serca, że się tu nie panoszymy jeszcze za bardzo.

Co do tego wieku i zostania babcia itd. to takie gdybanie, które może zaprowadzić w jakieś mroczne krainy, jeśli zawładnie nami żal.

Krótka historyjka

Jakiś czas temu skontaktowałam się telefonicznie z moim pierwszym chłopakiem, z którym nie widziałam się od ponad 20 lat. Pogadaliśmy sobie sympatycznie, obiecując sobie spotkanie, ale on zapytał mnie: co mnie napadło, że akurat teraz zdecydowałam się do niego zadzwonić, i czy przypadkiem nie mam mu czegoś do powiedzenia (i się zaśmiał). Totalnie nie zajarzyłam o co mu chodzi, to wyjawił, że może na spotkanie przyprowadzę jakiegoś synka z dawnych czasów . Uśmiałam się i mówię, że chyba zwariował, nie wyobrażam sobie wpaść do pubu na piwko razem z 26 letnim dzieckiem i go przedstawić ojcu . Tak chlapnęłam ten wiek z sufitu, ale dotarło wtedy do nas, że rzeczywiście to dziecko miałoby teraz 26 lat, gdyby coś nam się kiedyś "omsknęło". W telefonie nastąpiła chwila milczenia z jednej i drugiej strony, i refleksja, że bylibyśmy już pewnie dziadkami w naszym wieku, właśnie. Później pomyślałam sobie jak moje życie mogłoby się potoczyć, gdyby tak właśnie by się wydarzyło i chyba wolałabym, aby mimo wszystko wyszło tak jak jest teraz, niezależnie od sytuacji z jakimi się w nim spotkałam i czego doświadczyłam.

I teraz trochę pompatycznej treści

Doceniajcie to co macie, bo gdyby nie to, co przeżyliście, nie bylibyście tym kim jesteście.

Tp mam inaczej. w tym wieku jakoś zawsze widziałam się może jeszcze nie babcią ale matką dużych już dzieci w wieku licealnym, albo późna podstawówka. Czasem czuję jakbym na tym polu (mam na myśli rodzinę) żyła czyimś życiem.
Tak nieraz gdybam i dochidzę do wniosku, ze przypuśćmy, ze w wieku 30 lat zakładam rodzinę, to pewnie miałabym dwoje dzieci, męża, mieszkalibyśmy w większym mieszkaniu albo i domku, a może mieszkałaby, już dawno za granicą? Moja nerwica byłaby mniejsza, bo partner bu w tym pomagał (to pisze z wypowiedzi dziewczyn z forum, które też cieroią na nerwicę a obecnośc męża trochę pomaga). W rodzinie byłabym inaczej traktowana, nie jako ta, która ma zawsze czas bo nie ma rodziny, więc może zrobic to to i tamto. Nie słyszałabym docinków typu: pani nie musi gotować obiadów, bo nie ma komu. Albo: pani to może na urlop pojechać w listopadzie, bo nie ma dzieci.  Byłabym weselsza jeśli chodzi o strefe związków i dzieci, bo miałabym tę strefe o nie marudziłabym, ze jestem sama, albo, że nie mam dzieci. Byłabym też pewniejsza siebie i bezpieczniejsza na mieście. Kobietę niektórzy mężczyźni mają za śmieć, który można pbrażać.
Zawodowo pewnie robiłabym to samo. Koleżanki miała te same, plus matki moich dzieci, hobby miałabym to samo, a moze nawet więcej.

No patrz, jak to życie potrafi zaskakiwać.
Ja w tym wieku widziałam siebie jako samotną kobietę, samodzielną i niezależną, robiącą karierę i co jej się żywnie podoba.
A tu mąż, dziecko i "dom na głowie".
Tylko ja miałam zupełnie inne wyobrażenie o samotnej kobiecie jak Ty Ross, bo mnie nigdy nikt nie mógł sobie poobrażać.
Ja bym nie musiała gotować obiadków, bo mogłabym robić co tylko chcę.
Ja bym mogła brać urlop w wakacje, bo mam takie samo prawo jak inni pracownicy ( nawiasem mówiąc lubię brać część urlopu w listopadzie - za oknem deszcz, wiatr, ludziska marzną a ja sobie w ciepłym domku siedzę )

Ross, małżeństwo może równie dobrze wspierać co przeczołgać i pozbawić poczucia wartości. To nie jest panaceum na wszystkie problemy.
Poza tym jeszcze wszystko przed Tobą, serio.

Evergreen napisał/a:

Nie no chodzi o jakieś nieruchomości, zapowiada, że będą dla moich dzieciaków po jej śmierci. To co ma, to sobie teraz pożytkuje, no co Ty Działkę sobie kupiła i też tam teraz dłubie w ziemi, lubi to (partner nie pomaga w żadnym stopniu, bo nie lubi). No i znajduje sobie takie przyjemności.

O zapomniałam, miałam mieć też ogródek warzywny

Tak wiem, mogłabym mieć męża pijaka i kryminalistę, jedno dziecko z białaczką, a drugie z Zespołem Downa, a potem mąż zaciągnąłby kredyt, któregoby nie spłacil i spadłoby to na mnie, poza tym zrobiłby dziecko kochance i to by były bliźniaki, na które płaciłby alimenty - jasne, ale wiesz o czym pisze. Przejaskrawiłam jakby co.:d :D

Agnes76 napisał/a:

rossanka napisał/a:

Tak wiem, mogłabym mieć męża pijaka i kryminalistę, jedno dziecko z białaczką, a drugie z Zespołem Downa, a potem mąż zaciągnąłby kredyt, któregoby nie spłacil i spadłoby to na mnie, poza tym zrobiłby dziecko kochance i to by były bliźniaki, na które płaciłby alimenty - jasne, ale wiesz o czym pisze. Przejaskrawiłam jakby co.:d :D

No dobra jesteś, ja bym tego nie wymyśliła xDDD.

A tak z innej beczki - ten ogródek to gdzie chciałabyś mieć?
Tak z ciekawości pytam, bo zastanawiam się, jak chcesz pogodzić pracę i pielenie ?

Taki miejski.

Hmm, moja mama ma 49 lat i widać po niej, że chciałaby wnuki, a tu klops

rossanka napisał/a:

Agnes76 napisał/a:

No dobra jesteś, ja bym tego nie wymyśliła xDDD.

A tak z innej beczki - ten ogródek to gdzie chciałabyś mieć?
Tak z ciekawości pytam, bo zastanawiam się, jak chcesz pogodzić pracę i pielenie ?

Taki miejski.

Myślisz o 4 arach na RODOS?
To pewnie da się zrobić, chociaż podobno od początku pandemii wszystko co wolne schodziło na pniu.
Jak nie spróbujesz to się nie dowiesz jaki to miód
Szukaj, tylko taki cobyś mogła dojść pieszo w razie potrzeby. A tam na działkach może jakieś samotne mężczyzny siedzą...kto to wie
Jak Ci się znudzi to łatwo opchnąć dalej, dużo nie ryzykujesz.

Jeżeli miałaś Urodziny lub będziesz je mieć - życzę Wszystkiego Najlepszego Panno Kapitanno
z tej okazji

Najpierw zaczepić i zagadać a potem utrzymać ^^

O 29 lipca minęło 9 lat od założenia tematu. Wtedy bałam się, że już nikogo nie poznam i nie zdążę urodzić dzieci(co się sprawdzilo). Byłam przekonana,cze nie chce być sama, że chciałabym być z kimś, mieć fajny związek, bo życie w pojedynkę jest nie dla mnie. Po tych 9 latach stwierdzam, że zdecydowanie wolałabym być z kimś, że życie w pojedynkę to nie dla mnie, a samotność mam już powyżej dziurek w nosie.
Właśnie wróciłam z małej wycieczki, byłam sama, było super, bardzo jestem zadowolona. Narobiłam nawet trochę zdjęć zad zalewem. Piękna pogoda.
Jak widać umiem sobie zorganizować czas, nie czekam na faceta by wyjść z domu aby on mi zorganizował wyjście.
Mimo tego już nie chce być sama.
Jak ktoś daje rady, aby nauczyć się żyć samemu, to niech sobie sam żyje.
Tak było super, a wróciłam do domu o humor mi się zdarzył.
Na ulicach tłumy, nad wodą też, pełno par albo rodzin z dziećmi. Albo emerytek na rowerach. Pewnie wdowy.

Evergreen napisał/a:

Nie no Ross, daj spokój, skoro nie jest zainteresowany to znaczy, że nie jest "ten jeden, jedyny". Z resztą nie wiem co znaczy "ten wyjątkowy i jedyny", bo ja w takim razie napotkałam takich wyjątkowych wielu w swoim życiu. Każdy inny. Każdy jeden. Nie chce, to środkowy palec i jedziesz dalej, a nie jakieś porównania do tego czy tamtego

To już się ze 3 lata ciągnie. Nie przechodzi;(

rossanka napisał/a:

Evergreen napisał/a:

Nie no Ross, daj spokój, skoro nie jest zainteresowany to znaczy, że nie jest "ten jeden, jedyny". Z resztą nie wiem co znaczy "ten wyjątkowy i jedyny", bo ja w takim razie napotkałam takich wyjątkowych wielu w swoim życiu. Każdy inny. Każdy jeden. Nie chce, to środkowy palec i jedziesz dalej, a nie jakieś porównania do tego czy tamtego :/

To już się ze 3 lata ciągnie. Nie przechodzi;(

Gdybym była genialnym neurochirurgiem to wycięłabym Ci z mózgu ten fragment z nim i Twoim eksem związany, ale nie jestem. Jedyną osobą, która może Cię z niego i tamtego uleczyć jesteś Ty sama, nie masz na co czekać, bo nikt Cię z tego nie uratuje. Nie da się uciec od siebie samej, Ross. Co takiego otrzymałaś od tych kolesi, że się tak ich kurczowo przez lata trzymasz?

rossanka napisał/a:

Agnes76 napisał/a:

Ross, a może to tylko wymówka, aby nie podejmować trudu i ryzyka poznawania kogoś innego?
Co Ci  przeszkadza zawierać nowe znajomości ?
Przecież skoro Cie nie chce, to nie masz wobec niego żadnych zobowiązań. Jesteś wolna i powinnaś dawać sobie szansę poznania kolejnego jedynego. Wyjdzie to dobrze, a nie wyjdzie to drugie dobrze.
Jak chcesz wygrać to daj Bogu szansę,  kup los na loterię

Ależ poznaje innych. Jeden-nawet mi się spodobal, fajnie się rozmawia, podoba mi się fizycznie tylko jest jeden szkopuł,  ja się mu nie podobam.
Z kolejnym byłam na spotkaniu, ale poszłam tam na siłę

Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało na raz
Ci panowie odpadli więc pora poznać kolejne osoby, skoro chcesz coś trwałego stworzyć.

Tak mi się w nocy przypomniało odnośnie tego "jedynego"
W mojej miejscowości mieszkał mężczyzna który całe życie chodził do jednej panny. Najpierw ona nie podobała się jego matce wiec tylko się spotykali. Jak matka zmarła to ona coś nie mogła się zdecydować. Potem raz chodzili ze sobą a raz mieli przerwy - i tak w kółko jak czapla z bocianem. Fajny, naprawdę przystojny i piękny mężczyzna, wykształcony, inteligentny, oczytany, , pracowity, elokwentny(świetnie mi się z nim rozmawiało na wiele różnych  tematów chociaż był ode mnie starszy jakieś35 lat),  zaradny i majętny zmarł w wieku 85 lat jako kawaler.
Wszyscy się dziwili że oboje całe życie się kochali, całe życie on do niej zachodził,  a nigdy się nie pobrali i żyli samotnie.
Też tak chcesz Ross ?

Dlatego trzeba zamykać sprawy i iść dalej, dążyć do swoich celów, spełniać marzenia.
Przede wszystkim powinnaś być otwarta na nowe osoby, a Ty, mam takie wrażenie,  utknęłaś w jakimś dziwnym zawieszeniu. Sama to sobie robisz.

Pierwsze co powinnaś zrobić to zdecydować co z  relacją, która zżera Twoją energię a nie daje żadnych szans.
Nie mówię, że trzeba zaraz ją kończyć, tylko trzeba sobie jasno powiedzieć, że z tego nic nie będzie, że ten człowiek nie będzie dla Ciebie życiowym partnerem.
A Ty mówisz "on mnie nie chce" i stoisz w miejscu.

Ross, jak długo już czekasz? trzy lata, to ten?

rossanka napisał/a:

Agnes76 napisał/a:

Ross, jak długo już czekasz? trzy lata, to ten?

No tak. Mnie zawsze długo trzyma. Podoba mi się zwykle jeden na raz ale tak bardzo . A inni tak sobie. Jak byłam w związku to na innych nawet nie patrzylam

O to mi właśnie chodzi. Koncentrujesz się na jednym, a inni ot tak, towarzysko, zbyt zainteresowana nimi nie jesteś. A to się widzi i czuje!
Nie ma tego spojrzenia, tych ruchów ciała by się podobać, tego zainteresowania jego osobą, a jedynie tematem rozmowy. Dopóki się nie przestawisz to będziesz sobie gadać z facetami i spotykać z przymusu. Już ja widzę co z tego wyjdzie.

Jak facet nie jest zainteresowany po trzech latach to sprawa jest przegrana. Nie czekaj dłużej.
Człowiek ma taki mechanizm, który po latach aktywnej znajomości i przebywania ze sobą, przestawia się z funkcji kochanka/kochanek na funkcję siostra/brat. To miało nas zabezpieczać przed związkami kazirodczymi. Co prawda zdarza się, że nagle kogoś "odkrywamy" ale to może się zdarzyć jeśli znajomość była przelotna albo miała długą przerwę.

Ja rozumiem, że to nie był Twój kochanek, tutaj mi  chodziło o zainteresowanie drugą osobą pod względem erotycznym, o pożądanie.

Nie będziesz pokazywać facetowi, że Ci się podoba skoro Ci się nie podoba, a nie podoba się bo jesteś skoncentrowana zawsze na jednym.
To jest błędne koło.

Od jakiego czasu jest wolny? Jak wyglądają Wasze kontakty? Co robisz aby sprawdzić, jakie masz szanse? Czy on wie, że jesteś nim zainteresowana?

Rossanko, ja chyba Cię nie rozumiem.
Najpierw piszesz

Podoba mi się zwykle jeden na raz ale tak bardzo . A inni tak sobie. Jak byłam w związku to na innych nawet nie patrzylam

a za chwilę

Może mi się jakiś facet po prostu nie podobać, nie pociągać i to nie znaczy, że mnie inny blokuje. Nie podobał się 10 lat temu i nie podoba się teraz  ale możemy być znajomymi. Takich to chyba ze stu mam w otoczeniu. I listonosz i w pracy i w mediamarkcie i w bloku i na różnych kursach i elektryk, mój hydraulik, mechanicy... dużo znam mężczyzn i nie oałam akurat do nich specjalnymi uczuciami.

No może Ci się facet nie podobać, ja nie twierdzę, że każdy ma Ci się podobać.
Tylko czy jak się na tym jedynym zafiksowałaś, to jeszcze jakiś ma szansę Cie oczarować?