pozbawcie mnie zludzen, mam 36 lat - Netkobiety.pl

Nie da się zmienić sposobu przeżywania..

Z czego wnosisz? Specem w tej dziedzinie jesteś? KOGOŚ więcej niż samą siebie obserwowałaś w trakcie ZMAGAŃ ?
Człowiek wbrew pozorom MOŻE o wiele więcej niż mu się wydaje.
Jak mówi Wielokropek: "jak się CHCE to się znajdą sposoby, jak się NIE CHCE, to się znajdzie powody"
TRZEBA sięgnąć po pomoc fachowca - nie jestem nim, więc nie podpowiem, niemniej OD lat naukowcy nad tym pilnie pracują. Techniki behawioralne?

A ja Ci rossanko w tym kibicuję Może nie uda Ci się (i bardzo dobrze zresztą) stać Ci się "zimną rybą", ale można zracjonalizować swoje emocje i sprawić, by nie rządziły one naszym życiem, spojrzeniem na świat, humorem. Wiem po sobie, że wymaga to ciągłej pracy, ale warto, bo żyje się dzięki temu łatwiej.

Tu chodzi o coś takiego, aby mieć spokojniejsze, mniej emocjonalnie-wypalające podejście do niektórych spraw.

Ja to odbieram tak, że własnej wrażliwości i sposobu odbierania tego, co niesie życie jest wrodzona i na to nie ma się wpływu.Ale ma się wpływ, co potem z tym robie, czy umartwiam sie dalej, czy działam, czy też nic nie robię.

Wiesz, z ja od niedawna zaczęłam to stosować i małymi krokami dokonuje pewnych zmian .Na razie działa.Zawsze to coś .Od czegoś trzeba zacząć.
Nie wybiegam jakoś drastycznie w przyszłośc i nie planuję, co dla mnie jest nie lada wyczynem.Faktycznie coś drgnęło i jest łatwiej.Żeby tylko jeszcze przeszłe echo uciszyć.Byloby znośnie

Taką "rybą' raczej całkiem nie zostanę, najwyżej nabiorę jakiś "rybich "cech, w znaczeniu pozytywnym rzecz jasna

Och, tak bardzo się nie zmienię.Może tylko nabiorę kilka nowych cech.Jakas mała płetwa...;)
Chyba, ze porosnę łuską i zrobi się taki pancerz...no ciekawe, ciekawe ;o

Hej rossanka, zalerzy jak na to patrzec i to ruzumiec bo jezeli bierze sdie po duwagew ze jest sie w fajnym zwiazku i zeby nie byc samym to mozna powiedziec ze facet trocher i jest potrzebny do szceszcia bo jak bedzxie cie kochal i ty jego to bedzie to szcecie i zadowolenie. Czemu twerdzisz ez jak kogos poznasz i sie zakochasz nie bedziesz szcesliwa przeciez to wtdy czlowiekoewi sie robi lepiej i czuje sie szcesloiwi milosc poprawia humor cosi sie dzieje i task dalej. To tez fakt ze jak za bardzo mydslisz o poprzednim to w tej chwili ci xie wydaje ze nikogo nie potrzebujesz zauwaz ze myslisz o nim bo nilogo nie masz jak bys zaczela sie poznawac z kims nowym spotykac to mysli by sie krecily kolo nowego faceta i stary by poszedl w zapomniane . roche mozer i pokrecone Ale nie az tak moze tylko trudne i tyle a czas hm kazdy inaczej potrzebuje czasu nie wiem ile u ciebie minelo od rozpadu zwiazku ?? jezeli to nie tajrmnica . Wiem jak to jest jak sie kocha kogos i ten rano albo sie konczy zwiazek jest ciezko taka pustka w srpodku i wogole ale jak sie nie pozna kogos nowego to mozesz za duzo rozmyslac tez. Nie wiem czy to on cie zpstawil czy jak jezeli tak  to owiedz sobie ze jestes fajna i jest glupi ze cie zostawic i tyle a ktos nowy moze sie okazac jeze fajniejszy .

Rossanka dziewczyno, a ja Ci znów powiem, że dużo myślisz za dużo rozkładasz na czynniki pierwsze, "rozkminiasz". Jak Ciebie czytam to widzę siebie sprzed kilkunastu miesięcy. Zadręczałam się rozważaniami co by było gdyby, albo jakbym chciała żeby było. I miałam wrażenie, że utknęłam w poczekalni życia...Jak przestałam wreszcie tak rozmyślać to życie stało się prostsze.

Ee tam od razu bezmyślna i bezrefleksyjna
Po prostu wyluzowana i pozytywnie usposobiona

No ja wiem, że żartujesz
Co do "czipsów" i solarium to próbowałam: nie działa. Trza sobie inaczej mózg wypalić

Ja proponuję "porządnego" harlequina, ale takiego z którego będziesz mogła się szczerze pośmiać i nabrać dystansu do tej całej miłości i związków.
Powiem Ci, że ja żyję sobie obecnie spokojnie i szczęśliwie, choć nigdy nie sądziłam, że tak to się ułoży.I moja przyszłość zaczyna nabierać niespodziewanych barw Na razie nie chcę o tym publicznie pisać, ale jedno wiem: zawsze warto wierzyć, że będzie lepiej. W każdym razie jestem przykładem 36 latki, dla której życie dopiero się zaczyna, więc i dla Ciebie to też możliwe.

Ja też to czytałam i naprawdę mi się podobało Pamiętam, że szczególnie sceny erotyczne czytałam z wypiekami chociaż obecnie wcale nie wydają mi się takie "zakazane" Eh, uroki młodości... Czasem tęsknię za tamtą naiwnością, a raczej niewinnością.

Ja przeczytałam pewnie z kilkanaście, dopóki czas akcji był odpowiednio dużo odległy od naszych. A propos książek i romansów to potem czytałam trochę z serii Da Capo - niektóre całkiem fajne. Ale tam to dopiero były wypieki na twarzy Teraz  sobie myślę, że lepiej się wyedukowałam o "tych"sprawach z książek niż innych źródeł. ale i tak praktyka najlepsza

Rossanko ja już muszę się ewakuować, bo rano wstaję, ale jeśli będziesz miała ochotę pogadać to zapraszam na priva. Nie o wszystkim mogę i chcę pisać na forum

Dosyć tego.Czas zamknąć przeszłość.

Boleć nie boli,ale czasem może grozić przegrzaniem.Staram się mniej myśleć,bo za dużo dumam.No jest jak jest i juz.

Wtedy samoczynnie wylacza się myslenie:-)
A tak serio to staram się jak juz mnie najdzie myśleć o czymś innym.Albo czym się zając.Bo tak to jedne myśli nakrecaja następne itd.Taki kołowrót się robi.

Możesz tez cos innego wymyślić.Według uznania.:-)

Moja starsza siostra sie hajta a ma 41 lat! Nigdy nie mow nigdy:)

I o TO chodzi tym, którzy twierdzą że człowiek sam z siebie JEST zamkniętą całością
Taki potrafi być usatysfakcjonowany z życia i będąc w parze i singlując. Bo mu "podpórka" w postaci drugiej osoby nie potrzebna. Owszem, w związku MNOŻY te uczucia, ale sam będąc TEŻ nie jest pozbawiony zadowolenia ni szczęścia
Sztuka życia (być może )

Nawet wybieram się na sylwestra.Pierwszy raz od czasów studenckich. Sama(tzn bez pary,bo będzie nas grupa znajomych). Kiedyś byłoby to dla mnie nie do pomyślenia.Nawetfajna kiecke zakupilam. Wygladam prawie:-D jak modelka. Aż się wczoraj napawalam swoim odbiciem w lustrze.hoho. Ale powaznie-udany zakup. Myślę,ze będzie dobrze.

Mój stary wątek. Myślałam, że tak ponad rok minał od ostatniego wpisu, a tu widzę, ze grubo ponad 2 lata.
Co w tym czasie się zmieniło? Dopiero co skończyłam 39 lat i naszły mnie pewne przemyślenia. Czy Was też nachodzą przemyślenia w czasie urodzin?
Co więc się zmieniło? I wiele i niewiele, zależy na co patrzeć. Wiele - bo trochę sobie pojeździłam, poznałam nowe miejsca, nowe osoby.
W pracy też ruszyło do przodu. Poza tym podszkoliłam język, zapisałam się na jogę, basen, inne kursy też były, ale nie o tym wątek.
Pozbierałam sie już dawno po poprzednim związku, już od dawna nie rozpaczam itd.
Poznałam paru mężczyzn (jako ,że watek jest o wolnej36 a teraz 39 latce), ale żaden nie był dla mnie odpowiedni. Paru okazało się być żonatymi,
ze dwóch zerwało ze mną znajomośc - widac nie tego szukali - ale to była taka krótka znajomośc, wiec spoko, nie ma czego żałować.
Z kilkoma poznałam się poprzez znajomych, albo przez internet- nie zaiskrzyło nawet na tyle aby przeszło to w zwykłe koleżeństwo, jakoś się tak rozmyło.
Do czego zmierzam; tak sobie myślę, że nie pogodziłam się, że jestem sama i że będę sama, bo to życie nie dla mnie, teraz to wiem na pewno., ale jednocześnie pogodziłam
się, że czasami jest tak, że jest jak jest, nie dostaje się tego co chce, i trzeba się właśnie z tym pogodzić. I właśnie z tym się godzę.  Nie z tym, że jest
mi tak super i fajnie, że jestem sama, bo na dłużsży okres czasu to nie jest fajne i mogę to powiedzieć w prost. Ale godzę się z tym, że no jest jak jest i jeśli pewnych
się nie przeskoczy, to lepiej zaakceptowac ten stan. Jedni nie mają pracy, wykształcenia, albo chorują ciężko, albo mają inne problemy, na mnie wypadł ten. Jeśli to jest w ogóle
"problem" . Co jeśli okaże się , że to jest stan przejściowy, dopiero by było
W każdym razie rozumiem wszystkich tych, którzy rozpaczają z powodu bycia samemu. Wiem, że bywa trudno. Ale ale, jeśli ktoś ma swoje problemy, problemy ze sobą itd, to nie tędy droga, druga osoba (owszem przyjemniej będzie żyć z kimś) nie rozwiąże tych problemów. To nie tak, że ktoś przyjdzie i nagle się wszystko  ponaprawia. To tak nie działa. Teraz to czuję. Wcześniej to wiedziałam.
To by było na tyle.

Jak ktoś kiedyś czytał mój wątek i sie może nawet udzielał, to czy u Was się coś zmieniło? Z byciem "singlem" czy może w innych strefach życia?

Dzięki Krejzolko!Widzisz jak mnie naszly okolourodzinowe refleksje.:)

Doris, Doris zarażam Cię pozytywną energią!!!

Wszystkich czytających ten wątek zarażam pozytywną energią!!!

właśnie, sama odpowiedziałaś:) pewnych rzeczy nie przeskoczymy, na siłę drugiej połówki nie da się znaleźć, a na dłuższą metę takie poszukiwania są flustrujące. dlatego zazdroszczę Wam takie spokoju wewnętrznego:)

Wiara w to, że istnieje nasza "druga połówka " oznacza, że sami w sobie, w pojedynkę nie jesteśmy całością, że czegoś nam brakuje. Zacznijcie od zmiany przekonań

Nie o to chodzi.Nie czuje się polowka.tylko całością. Połówka to ktoś oczekujący dopełnienia.
Po prostu znam siebie i wiem czego oczekuje a co jest dla mnie źle. Lub dobre,
Nie mówię, że bycie samemu przez pewien czas jest źle bo nie jest.ma się wiecej czasu,można sobie na wiele zbytków pozwolić i aktywności. To jest fajne.
Ale lepsze jest bycie z kimś. Byłam z kim i sama więc mam porównanie. No i samemu z sobą to się rodziny nie założy; )

Kochane ale proszę nie tragizujmy - jak kobieta jest sama to tylko dlatego, że za bardzo chce iskry, za bardzo tego co nieosiagalne. Kobieta (i to każda) jak podejmie decyzje o sparowaniu i zalozeniu rodziny to moze to osiagnac i to szybko, jezeli tylko spojrzy przychylnym okiem na szersze grono kandydatow. Nie jest prawda, ze mezczyzn "jest statystycznie znacznie mniej w proporcji do kobiet" bo przeczyloby to elementarnym zasada genetyki - tylko przez nasz kobiecy "radar" nakierunkowany glownie na samcow alfa, tych wysokich, z poczuciem humoru itp nie zauwazamy 40% populacji w ktorej mozna wybierac jak na jarmarku. To juz mezczyzni maja gorzej bo 80% miesci sie w kategorii nie-alfa i cale ich zycie opiera sie na wielkim wysilku by w ogole dostac choc jedna partnerke do sexu. No ale oczywiscie jest te 20% za ktorymi wszystkie piszcza- i ci to sobie faktycznie pozyja.

Autorko kochana, nie boj sie - jest naprawde wielu ludzi, z ktorymi mozna sie ulozyc. Jest wielu, ktorzy teaktowaliby Cie pieknie. Musisz po prostu umiec ich ujrzec i docenic za to co maja do zaoferowania.

Pora zacząć kończyć ten wątek,  chociaż od dawna nic się na nim nie dzieje. Może i częściowo moja w tym "zasluga", bo przestałam się tu udzielać,  a wątek bez gospodarza - bywa, że zanika. Poza tym  przyszłam tu jako 36 latka, teraz jestem 5 lat starsza. Wiele się przez ten czas zmieniło jeśli chodzi o moje podejście do życia i wielu jego płaszczyzn. Tamta "ja"-w większej części mam wrażenie,  ze już dawno nie istnieje.
Przez ostatnie 5 lat dużo się wydarzyło, ale nie będę o tym pisać,  bo to sprawy nie na temat -  nie zwiazkowe, nie damsko męskie,  a jeśli ktoś jeszcze pamięta, watek ten założyłam z powodów rozterek sercowych,  przyszłam tu, bo bałam się,  że już nigdy nie uloze sobie z nikim życia,  będę zawsze sama. Czułam się wtedy jak staruszka 36 latka, której nic już w życiu nie czeka, czuje sie stara i przegrana życiowo. Co , jak teraz na to patrze było nawet śmieszne,  bo 36 latka to nadał młoda kobieta, u której w życiu wszystko się jezcze może zdarzyć.
Jak ktoś teraz oczekuje happy endu w znaczeniu, że napisze ze w koncu kogoś poznałam i "ulozylam"sobie z nim  zycie,  to się rozczruje. Nic takiego się nie stało.  Jedynie faceci, jakich poznałam,  z którymi wiazalabym jakieś nadzieję okazywali się po jakimś czasie zajęci  (jak ktoś chce, to niech sobie zerknie na mój wątek o zajętych facetch, tam mniej więcej wyjaśniam co i jak). Mam więc teraz 41 lat i nadal jestem sama.
Ale happy end jest taki, że już wiem, o co w tym wszystkich chodzi, a przynajmniej tak mi się wydaje,  że wiem, Co nie ukrywam że mnie cieszy,  bo jest znacznie lepiej niż te 5 lat temu.
A tak naprawdę,  to i tak nie wiadomo, co jeszcze w życiu będzie i co się komu "trafi".
Życie to taka pula, gdzie masz i dobre i złe rzeczy, wszystkie w jakiś sposób ze sobą powiązane,  trzeba jeszcze znaleźć odpowiedni balans, aby jakoś to ogarnąć.
Co się "trafi" to się trafi, ale tak sobie myślę,  że jednak bardzo dużo zależy od człowieka i jego nastawienia. Bez tego często ani rusz i nie chodzi mi tylko o sprawy zwiazkowe, ale również inne typu relacje między przyjaciółmi,  w rodzinie, w pracy itd.
Myślę też,  że jak się ma na coś wpływ,  to trzeba to wykorzystać,  a jak się na coś nie ma wpływu,  to należy to puścić wolno, a za jakiś czas okaże się co i jak (i również  nie mam tu na myśli jedynie spraw sercowych).
Ostatnio nie mislam chęci się udzielać na forum, ale myślałam o moim pierwszym wątku,  zwłaszcza że w lipcu minie że tak powiem rocznica, a raczej 5 lecie jego założenia. . Mam jakiś sentyment do tego tematu i uśmiecham się,  jak sobie przypomne co tu kiedyś wypisywałam.  Ale przynajmniej miałam miejsce, gdzie mogłam się szczerze wygadać,  co przynosiło ulgę.

Co Ci mogę napisać.
Że nie ma jednego sposobu,  nie można stworzyć poradnika, aby komuś się w końcu "udalo". I jak juz człowiek to zrozumie, to łatwiej mu się będzie żyło,  to znaczy bez tego ciśnienia.

Ale jak już pytaszans,  to jeśli miałabym dawać rady mlodszym kobietom (chociaż widzisz, może nie powinnam, bo mi się nie "udalo"nikogo znaleźć,  więc jaką  wartość mogą mieć moje rady,  ale ok, niech bedzie:

1 stawiaj zawsze siebie na pierwszym miejscu (ale nie kosztem innych)
2. Nie kreuj czarnych mysli-czarne myśli przyciągają złe wydarzenia, staraj się myśleć pozytywnie  (ale musi być to szczere i rozsadne)- to akurat prawda, bo sama tego doświadczyłem i doświadczam.
3. Słuchaj swojej intuicji
4. Dawaj sobie prawo do porażek, każdy ma porażki prędzej czy pozniej
5. Nie szukaj gorączkowo mężczyzny,   jak się zjawi to się zjawi  (mówię z obserwacji kolezanek)-nie wiem jak to działa,  ale tak jest.
6. Nie daj sobie wmówić,  że musisz obniżyć wymagania (no chyba, że oczekujesz milionera z własnym helikopterem)- do tego będą cie namawiali ludzie którym "nie wychodzi"
7. Dbaj o ciało,  wygląd,  ubiór,  makijaż -może to nie najważniejsze,  ale ważne i poprawia samopoczucie.  A jak lubisz siebie, to będziesz dostrzegac dobre cechy u innych
8. Każda historia jest inna i to, że koleżance coś wyszło albo nie wyszło nie znaczy, że u Ciebie będzie tak samo- wiec rozmawiaj z ludźmi i słuchaj ludzi ale miej świadomość,  że oni się mogą mylic. Jak i Ty się możesz mylić i jest to normalne.
Ludzie to kopalnia wiedzy, zarówno Ci mądrzy jak i Ci głupi.
9. Jak jakaś znajomość nie rokuje,  nie ciągnijest jej na siłę,  że może się jeszcze zakochasz. To tak nie działa i szkoda czasu z obydwu  stron.
10.Z wychodzeniem do ludzi  - nie lubię tego tekstu. Znowu-z moich obserwacji nie ma znaczenia, czy ktoś był molem książkowy czy Lwem salonowym- po prostu pewnego dnia kogoś poznał i już.  Zwykle przypadkiem. Tutaj też nie wiem, jak to działa.
11. Nie patrz na piękne słowa mężczyzny,  ale na jego czyny, patrz co robi, jak traktuje innych ludzi.
12. Miej swoje hoby i zainteresowania nawet jak to są tylko krzyżówki i pieczenie serników. Druga osoba jak ją  poznasz, to nie będzie dla ciebie całym światem. Musisz mieć swój zakątek.
13. Wychodz sama na koncerty, do kina, po jakimś czasie zobaczysz, że jest fajnie i naprawdę będzie cię to bawić i przestaniesz widzieć wszędzie zakochane pary.
14. Jak kogoś poznasz, to nie pisz od razu scenariuszy typu biały welon i 3 dzieci.
15. Coś tA kiego jak miłość od pierwszego wejrzenia nie istnieje -taka jest tylko na filmach,
16. Otaczaj się pozytywnymi koleżankami,  mężatami,  singielkami, a nie marudami,  bo towyssiee z Ciebie całą energię.  A jak będziesz wiecznie marudzić i być na "nie"to poodstrasasz ludzi, w tym facetów,  na których poznaniu Ci zależy.
17.Nie istnieje miejsce, w którym możesz kogoś poznać.  To, że koleżanka kogoś tu poznała,  nie znaczy, że ty.
18. Jak ci coś nie pasuje w zachowaniu drugiej osoby, po prostu jej to powiedz i naucz się być asertywna. To praca na lata, ale przynosi efekty.
19. Patrz pozytywnie ale i rozsądnie na życie i daj sobie czas. Pamiętaj też,  że czas leczy rany. Banalne, ale to prawda.
20. Wszystko dzieje się po cos-zobaczysz to po jakimś czasie, wszystkie złe i dobre wydarzenia były po to, aby wyciągnąć z nich naukę na przyszłość,  niestety to właśnie dopiero widać po czasie. I prawdę mówia, że nie ma tego złego co by nie wyszło na dobre (no może poza jakimiś katastrofami  typu wojna, śmierć itd) i naprawde się sprawdza.

A jak kogoś poznać,  gdzie, co robić - tego nie napisze, bo nie wiem.
Może niech się jakaś mężatka w udanym i długim małżeństwie wypowie. Że mnie żaden ekspert.:)

Aha i 21 Jak nie wiesz czy facet jest zainteresowany, to znaczy, że nie jest zainteresowany, jakby był,  to byś wiedziała od razu.

22-też
23- tacy przecież też gdzieś wychodzą, przeciez  nie musisz co dziennie biegać do pubu i robic jednocześnie milion kursów NA prawdę mam koleżanki i w zwiazkach małżeńskich,  które i balowalam ciągle po pubach,  albo przeciwnie,  siedziały z nosem w książkach. I poznały pewnego dnia swych mężów. Jedno jest laczy: nikogo nie szukały,  nie bywały na żadnych randkach z internetu a jak szły do pubu to tylko aby  się pobawić i spędzić wieczór ze znajomymi, anie szukać chlopa.

Mam takie spostrzeżenie.
Często samotnym zaleca się pielęgnowanie hobby, zajęcia, kursy.
To wszystko jest super pod jednym warunkiem: że nie zamienia się w gorączkową ucieczkę od siebie, zagłuszanie uczuć - a tak często bywa.