Powrót ex-partnerki, która uwierzyła, że życie jest jak harlequin - Netkobiety.pl

Wbrew pozorom - nie. Najtrudniej jest wyzwolić się z więzienia wspomnień i wyobrażeń osoby, jaką JA widziałem, a nie jaką ona była. To jest wyzwanie.

Tak, priorytetem w naszych sytuacjach jest zderzenie wyimaginowanego wizerunku partnera/partnerki z czasów związku oraz z teraźniejszości. Gdy tą świadomość się uzyska, to reszta jest podporządkowana tylko jednemu czynnikowi - czasowi.

Hmmmm...czy możesz doprecyzować wypowiedź? Bo chyba nie wyłapałem sedna przekazu. Nie bardzo wiem, co masz na myśli Bags

Ach, teraz łapię. Miałem problemy ze "sfokusowaniem" bo jestem po nieprzespanej nocy. Słuszne spostrzeżenie, nie patrzyłem na to od tej strony. Doszukiwałem się przyczyny w niewłaściwych sferach, ale teraz kiedy mnie naprowadziłeś to widzę sens tego.

Fever
Widziałeś płacz swojej ex i myślisz że,ona żałuje ale tak naprawdę nie znasz powodu tego płaczu.
W twoim mniemaniu jest to oznaka skruchy lub żalu dlatego że,wciąż ją kochasz i masz jeszcze nadzieję na jej powrót do ciebie.
To tylko twoja ocena sytuacji a druga może być zaskakująco inna.
Patrząc na ex oceniaj jej całokształt a nie tylko wyrwane z kontekstu zdarzenia.

Fevers
Ależ ja to rozumiem i widzę tylko zwracam ci delikatnie uwagę byś nie był takim huraoptymistą po tym zachowaniu ex żony.
Miałem kiedyś podobną sytuację z moją ex gdy po kilku m-cach od rozstania zobaczyła mnie z inną(atrakcyjniejszą)kobietą na imprezie u wspólnego kolegi.Zobaczyła wtedy faceta zewnętrznie szczęśliwego z nową kobietą.etc.Jej reakcja to foch,płacz w innym pomieszczeniu,itp.
Ex nie wiedziala tylko że,ta nowa to zaledwie koleżanka której nudziło się samej w domu więc skorzystala z chęcią z zaproszenia na imprezę.
Inaczej mówiąc
Płacz i to co było jest na fb może oznaczać zmianę taką jak myślisz ale może też wynikać z bezsilności i złości że,nie udało jej się zrobić tak jak zamierzała a na fb mogła być zwyczajna pokazówka.Być może za namową papugi vel znajomych i rodziców.
Oby była to ta wersja którą zakładasz bo to by coś dobrego znaczyło.

fevers,, a ja czytam twoja wypowiedz i mam wrazenie, ze po jej lzach jestes nakrecony jak bak...

piszesz o strasznych emopcjonalnych przezyciach, a ja odbieram, ze prawie przebierasz nozkami majac nadzieje, ze ona zechce powroci
marzysz o tym, zeby jej pokazac, że jesteś inny, żenby spojrzala na ciebie tak, jakbys chcial, żeby cie widziala
zastanawiasz się nad strategią, każdym kolejnym ktokiem.. bo chcesz jej powrotu

sam piszesz -kobieta jest zdolna do powrotu

co to znaczy, wobec ciebie?? że taka kobieta nie ma zasad i posunie się tak daleko, że będzie nawet zdolna do tego, żeby wrocić do tej samej rzeki?/

czy chodzi ci o to, że jesli się postara, to jest na tyle sprytna, mądra i zdolna, że może spelnić twoje oczekiwania, gdyby chciala wrócić?
jakie to ma znaczenie fevers??

rozumiem, że ma
piszesz o kreowaniu nowego wizerunku... a ja czytam, jak bardzo jestes gotów się zmienić, żeby ona cię zechciala...

fevers.. a może jest tak, że ty dalej jesteś w tym samym miejcu jak na poczatku tego wątku?
założyłeś sobie, że kobiety wierzące w harlekiny sparząsie na pewno.. i wtedy wracają do tego, co jest trwałe
i ty nadal na to liczysz??

jestes taki fajny, mądry chłopak - a miłośc do niej wyprała ci mózg i przenicowała na lewa stronę...

chcesz, żeby wróciła??
co zrpobisz, żeby znowu nie poszła w taqngo?

powiedziałą i zrobiła tyle okropnych rzeczy
nie zadbała o ciebie -nie tylko jak o miłość, przyjaciela, bliską osobę
nie zadbała o ciebie nawet jak o psa. nastawiłą ludzi przeciwko tobie i szła po trupach do celu

a ty planujesz opcję z jej powrotem?

po co ci to fevers?
jest plany, ich zmiana, nie zmienią faktu, jakim człowiekiem ona jest

a jest - najgorszym
może pogubionym, może łatwowiernym,

\ale nastawionym na siebie, hołdującym zasadzie-po trupach do celu...

Widzisz Drzazga, jakos tak sie składa, że End_aluzję idzie doskonale zrozumieć, co chciała przez ta nie(do)wiarę w ludzi powiedzieć. Ten Jej zdrowy egoizm - bo tak to można nazwać - wynika z braku nawet najmniejszej skruchy; poczucia winy i samoistnej checi naprawy relacji ze strony partnerki Feversa. On o tym nie musi nawet pisac elaboratow, to widac gołym okiem "miedzy wierszami". I na tym opiera swoje wywody End_aluzja.

Nie nie, nie zrozumcie mnie źle. Nie chodzi o to, że napalam się jak szczerbaty na suchary z byle powodu. Dla jasności sprawy - teoretyzyjąc - musiałbym uporać się z czymś, co dla mnie jest nie do zaakceptowania, a mianowicie - świadomością, że to, co zbudowaliśmy razem do czasu przewału, zostało skonsumowane z kimś innym. Nie umiem raczej wybaczyć niewierności w żadnej postaci. End_aluzja ma rację - chodziłem przez ten rok po ścianach, podczas gdy moja ex dobrze się bawiła i korzystała z wszelkich uciech życia, na domiar próbując mi manifestować swoje zadowolenie. To świadczy o tym, że była mściwa i jest mściwa, tylko coś poszło nie po jej myśli i prawdopodobnie poczuła, że utraciła coś/kogoś wartościowego, a jednocześnie szukać może tej przysłowiowej poduszki pod tyłkiem. End_aluzja - pisząc o kreacji wizerunku miałem na myśli to, że kluczem jest pokazać, że to odchodzący/odchodząca traci BEZPOWROTNIE coś/kogoś, o dużej wartości. Nie chodzi o takie manipulowanie image'm, by doprowadzić do powrotu, a jedynie o to, by uświadomić skalę świństwa, które zrobiła. W każdym razie - nie zmieniłem się dla niej. O nie! Zrobiłem to tylko i wyłącznie dla siebie i przyszłej partnerki. Bags słusznie zauważyłeś, że wciąż chodzi o egoizm. O jak najbardziej miękkie lądowanie. Ale nie mam zamiaru robić w tym przypadku za sprzęt ratowniczy.

Podsumowując - End_aluzja, przeczytałem i przeanalizowałem dokładnie Twój post 3 pozycje wyżej i zgadzam się z nim w pełni. Czasem potrzeba przeczytać czysto logiczne wypowiedzi, by nie kierować się emocjami i zrozumieć najprostsze fakty, przyćmione przez...wiele rzeczy. Dziękuję za Twój post, bo jest dla mnie niczym hamulec i wiaderko zimnej wody na rozgrzaną głowę.

Bags - Tobie też dziękuję, bo Twoje wypowiedzi i obserwacje od samego początku istnienia tego tematu były naprawdę ważnym drogowskazem. Zarówno moralnym jak i logicznym

Cześć Woytek. W zasadzie niewiele się zmieniło. Kontaktu nie było i nie ma, i na dobrą sprawę nie będzie. Ale tym razem już z mojego wyboru, nawet gdyby ona próbowała takowy nawiązać ( w co akurat szczerze wątpię ). Z pewnych źródeł doszły do mnie strzępki informacji, że gach do którego uciekła ode mnie kopnął ją w przysłowiowy tyłek. Nie wiem dlaczego, nie wiem na jakiej zasadzie - nie wnikam w to już. Ja skupiłem się na odzyskaniu swojego życia do stanu "sprzed", co jest naprawdę mega ciężkim zadaniem. Zwłaszcza na poziomie finansowym, ale nie chcę wdawać się w szczegóły. Wszelkie znaki na niebie wskazują, że ta istotka zamknęła na amen nasze 6 lat życia i nie ma problemów by się do tego wcale nie cofać myślami. Trudno, ja zaakceptowałem taki stan rzeczy. I choć było mi potwornie ciężko, to dostosowałem się do reguł gry, narzuconych przez EX. Dziś już wiem, że nie ma możliwości, abym kiedykolwiek zechciał z nią być. Od wielu miesięcy utrzymuję konsekwencję w odcięciu się od niej oraz skupieniu na odzyskaniu wigoru, energii i powera życiowego i przyniosło już pewne efekty, choćby w postaci jej załamania na i po rozprawie sądowej. Ale fakt faktem - docisnęła do samego końca, dostała co chciała. Tylko nie jestem pewien, czy ta dziewczyna pojęła, jaką krzywdę sobie zrobiła. Chyba nie. Ale to już jej cyrk i jej małpy. Zabawne, że kiedyś byłoby mi jej szkoda. Dziś wcale, bo ma to na własne życzenie, a do tego wszystko co do niej wróci zostało przez nią z uporem maniaka wytworzone. Mogła przez ten rok wiele razy wyciągnąć wnioski, ale tego nie zrobiła. Po rozprawie sądowej wysłałem do niej dwa kontrolne esemesy, by trochę podstępem wybadać co ma w głowie. Jej odpowiedzi dały mi pewność, że ona nie miała nic wspólnego przez ten rok z przemyśleniami, z kwarantanną związkową czy choćby zauważeniem swoich chorych mechanizmów. Co zabawne - jej esemesy dały mi dobitny dowód na to, że wciąż to ona uważa się za pokrzywdzoną ofiarę. Niech tak będzie. Mnie w tej chwili już nie interesuje, że przejmuje wspólnych znajomych udając wielce pokrzywdzoną. Niech ich zbiera, bo kiedyś jej się naprawdę przydadzą, kiedy pokrzywdzenie stanie się faktem, a nie wyimaginowaną wymówką by usprawiedliwić swoje kure**wo. Ja jej wybaczyłem co mogłem wybaczyć ( choć nie powinienem, bo wyrządziła mi wiele krzywdy i zrobiła masę świństw ), ale zapomnieć...nie, nigdy nie zapomnę. Dlatego też ta osoba dla mnie już nie istnieje.

Wiem, że jest Ci bardzo trudno. Ale niestety - powinieneś utrzymać się na drodze, na której jesteś. Dla samego siebie. W przyszłości to bardzo zaprocentuje. Nie poddawaj się i nie załamuj. Postaraj skupić się na jakimś celu. Powinno pomóc.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Cześć. Co u mnie? Hmmmm...
Można powiedzieć, że dobrze. Po tych wszystkich zawirowaniach, wahaniach nastrojów i męczarniach - nadszedł dla mnie okres, w którym przeszłość stała się naprawdę przeszłością i bez żadnego bólu mogę w nią zaglądać, kiedy tylko chcę ( o ile chcę ). Powiem więcej - jestem na takim etapie, że gdyby moja była chciała do mnie wrócić, to bym ją pogonił. W pełni świadomie i bez żadnych emocji. Dlaczego? Dlatego, że nie ma miejsca w moim życiu dla kogoś, kto raz mnie potraktował jak inwestycję. Przy chęci powrotu takiej osoby intencje prawie nigdy nie są czyste. Pomyślcie sami - kiedyś deklarowała miłość do grobowej deski, ślub i cała otoczka, by po czasie powiedzieć prosto w twarz : nie kocham cię". I nagle, po jakimś czasie znowu miałyby być deklaracje wierności i miłości, kiedy ta wierność została złamana raz i na zawsze? O nie, za stary cap jestem, żeby nabrać się na krokodyle łzy amatorek wygodnickiego życia.
Po tym całym czasie, który upłynął od rozwodu moje życie mocno nabiera rozpędu. Pojawiło się sporo nowych, ciekawych ludzi, wróciłem do swoich zainteresowań, siłownia, sport...jest dobrze. Naprawdę dobrze. Ale najważniejsze, że ani trochę nie boli mnie już przeszłość, miejsca związane z ex. Można powiedzieć, że jestem całkowicie uleczony. Fakt faktem - zajęło to 2 lata. Ostatnio nawet na facebooku zajrzałem na profil ex. Obejrzałem jej zdjęcia tak, jakbym oglądał wiadomości na onecie - z lekkim znudzeniem, bez stresu, bez adrenaliny. To najdobitniej pokazało mi, że ja już jej nie kocham i ona dla mnie jako bliska mi kiedyś osoba nie istnieje. Został "ktoś". I dobrze się z tym czuję.

To chyba tyle, co mi przychodzi na razie do głowy odnośnie wszystkiego, co się ostatnio wydarzyło. Jak jeszcze coś mi wpadnie do głowy, to podzielę się tym z Wami.
Pozdrawiam ciepło.

hahaha, Fevers nie udzielał się od 2016 roku więc o ile kiedykolwiek, cokolwiek napisze może to "trochę" potrwać. Wspominał o jakiejś niewieście więc pewnie żyją długo i szczęśliwie ...

Bardzo dobry temat, przeczytałem od deski do deski.... Od dnia zero u mnie minęło 10 miesięcy, od jakiś 6 doskonale wiem że moja jż (1 rozprawa i mam nadzieję ostatnia za tydzień) to female fatale i żadnych powrotów nie biorę pod uwagę. Czy przez to, że drzwi już mam dla niej zamknięte to kochałem mniej niż aktywni którzy wypowiadali się w wątku? Uważam, że nie, po prostu szybciej udało mi się dojść do pewnych wniosków. Też początkowo żywiołem się nadzieją, że może zrozumie swój błąd, nie powielałem jednak błędów autora, nie śledziłem nie sprawdziłem, znajomym zakazałem przekazywać informacji o jej życiu. Po prostu pełne odcięcie od zdrajcy, do sądu idę tylko aby formalnie zakończyć małżeństwo bo przestało ono istnieć jak ją drugi raz złapałem na zdradzie (chętnym proponuję poczytać mój wątek). Niech sobie ta moja pomyłka żyje własnym życiem, które wybrała. Ja po wielu godzinach pracy nad sobą (psycholog, rozmowy z przyjaciółmi, lektura internetowych forów, wiele nieprzespanych nocy, stresów które przypłaciłem siwymi włosami) jestem na etapie gdzie jej los jest mi już na tyle obojętny, że jedyne czym się stresuje to tym czy nie odwali jakiejś maniany w sądzie i nie będzie przedłużać/utrudniać rozwodu z orzeczeniem o jej winie (w odpowiedzi na pozew potwierdziła że rozpad małżeństwa jest z wyłącznie jej winny i zgadza się w całości z treścią pozwu).
Przytoczył bym tutaj jeszcze jeden temat, w którym są dywagacje na temat tego jak będziemy postrzegani po potencjalnym powrocie, ale nie mogę go odnaleźć. Chodziło o to, że będziemy zawsze traktowani jako partner drugiej kategorii, jako ktoś z braku laku, samiec beta, czy bezpieczna przystań, zaś emocje, motylki, mega udany sex myślami będą zawsze przyklejone do kochanka. Dlatego nie warto brać pod uwagę żadnych powrotów jeśli kobita poszła w tango i nie jest to jednorazowy wyskok po alkoholu pod wpływem impulsu. Kobiety najpierw odchodzą w głowie, sam akt zdrady jest tylko wisienka na torcie. I nie będę tutaj roztrząsał powodów ich decyzji bo ich pewnie jest tyle ile opisywanych przypadków. Czy będą żałować, czy los je przeczołga powinno nam zdradzonym być to obojętne. To w końcu tylko i wyłącznie ich świadome wybory wykreują ich nową rzeczywistość, a w niej nie ma już dla nas miejsca.

Cieszą, że człowiek potrafił też na siebie spojrzeć krytycznie, ponaprawiać błędy i wyjść z podniesioną głową z jakże trudnej sytuacji. Jednak nie cieszy cały ten pokręcony nowy Świat, gdzie ludzie nie doceniają tego co mają, nudzą się bardzo szybko, szukają chwilowych wrażeń i niszczą wszystko za sobą. Nie chcę generalizować, ale tylko kobiety tak potrafią napsuć krwi. Faceci jak odchodzą to zazwyczaj chcą zrobić to jak najszybciej, jak najmniej boleśnie i z "honorem". Jak jednak się okaże że zrobili błąd, przyznają się i potrafią chociaż przeprosić.

W  tych sprawach nie ma co generalizować, bo akurat zdolność do przyznania się do błędu, przeprosin czy honorowego wyjścia jest dzisiaj coraz rzadziej spotykana i to wszędzie, niezależnie od płci. Raczej przychodzą mi inne rzeczy na myśl, jak chodzi o typowe dla jednej czy drugiej płci w takich przypadkach, ale to nie wątek o zemście czy odgrywaniu się, poprzez skomplikowane intrygi..

Wiadomo, że każdy odchodzący, a nawet ten opuszczony wchodząc z roli ofiary w kata, jest w stanie uprzykrzyć nam życie. Nie bronię swojej płci. Po prostu z życia wiem, że większość facetów zostawia sobie jakąś furtkę na powrót i stara się nie zburzyć wszystkich mostów. No ale to właśnie wynika trochę z płci bo faceci z założenia myślą bardziej logicznie, planują, kalkulują. Kobiety zaś wkładają w to więcej emocji i dla nich ważne jest tu i teraz. Dodatkowo są bardziej mściwe i potrafią lepiej uderzyć tam gdzie najbardziej boli np dzieci. Nie wkładam wszystkich do jednego worka, że kobiety zawsze tak a mężczyźni tak. Po prostu zaobserwowałem pewną zależność, no ale to są tylko moje osobiste obserwacje, nie koniecznie muszę mieć rację. Też jest stara taka prawda, że nikt nie jest tak zawzięty jak zraniona kobieta.

Napisałem, że opieram się tylko na doświadczeniu zdobytym ze znajomego mi grona. Jeśli Ty masz inne doświadczenia, inne obserwacje to ok, nie wnikam w to.

Jednak nawet w tym wątku jasno widać jak mężczyzna, który kocha żonę, który zabiega o jej powrót zostaje spuszczony w toalecie razem z wiadrem pomyj.

W wątkach, gdy kobieto - małpka zmienia swoją gałąź schematy się powtarzają. Zaczynają się te tematy - zrobiłem to i to źle! Mogłem to i to zrobić lepiej. Popracuję nad tym i nad tamtym. Będę walczył o nią itd. Na końcu facet jest wypruty z całej swojej godności.

Gdy facet odchodzi: odszedł do innej, nie odzywa się, głupia lala odbiła mi męża, ja nic złego nie zrobiłam, chcę żeby wrócił.

Nie wygląda tak 100 procent tematów, ale tendencja jest wysoka. Nie będę załączał po kolei, każdy sobie może sam poszukać i przeanalizować. Być może mam problemy z czytaniem ze zrozumieniem i wyłapuję tylko to co chcę, ale nikt nie musi sobie tego brać do serca. Każdy ma swoją głowę i może wyciagnac z tego co zechce.

Jeśli chodzi o aktualne dane to są one takie, że coraz częściej kobiety nudzą się małżeństwami, rozbijają rodziny. Dużo częściej składają pozwy rozwodowe. Tutaj już nie trzeba obserwacji, a po prostu przejrzeć statystykę.

Dodatkowo jak kobieta odchodzi od męża i zabiera dzieci: jesteś odważna, dobrze zrobiłaś, masz prawo do szczęścia, korzystaj z życia itd.

Facet odchodzi: frajer, opuścił rodzinę, a niechby najlepiej skisł i ogólnie diabeł wcielony.

Akurat Franek możę mieć trochę racji, szczególnie z tą mściwością..Zadziwia mnie to, jak ludzie potrafią się zawziąć, aby się na kimś odegrać czy zemścić..
Zresztą bardziej emocjonalne podejście u jednej strony niejako gwarantuje pewne "problemy".
Natomiast ostatnie zdanie, to o odchodzeniu wydaje się barfdzo często sprawdzać: kobiecie czegoś brakuje, to odchodzi, jeśli po wielu próbach nie dostała tego, czego chciała - jest to postrzegane jako rozsądne zachowanie, czemu w sumie ciężko zaprzeczyć. Natomiast, jak facet odchodzi, to zakłada się zwykle, żę mu niczego nie brakuje a to może być błąd...
Deszcz Myślisz, że fakt, iż to Ty zarabiałeś tylko na rodzinę(jeśli dobrze zrozumiałem) wpłynęło znacząco na to, jak żona się zmieniła?

a nie to, ze po prostu nie dzieliliście razem życia bo nie mieszkaliście razem?
dla jasności nie usprawiedliwiam Twojej żony- ale zwiazki na odległość nie sprawdzaja sie.

Ale do pracy nie poszła z własnej inicjatywy ? Zabraniałeś jej pracować - chyba nie.
Myślisz może że jak by poszła to by się "nie wypaliła" ?
Stwierdzenie że ją znasz dobrze " na wylot " (to z innego wątku),jest na wyrost i trąci idealizowaniem nieco ,trochę na zasadzie kochania wyobrażenia o kimś ,a nie realnej osoby z krwi i kości.
Dość nietypowe że żona nie ma kochanka,jeżeli wiesz to na 100% ,ale w życiu wszystko możliwe i stereotypy nie działają 1:1.

Zrób rozdzielność majątkową tak na wszelki wypadek jeżeli nie macie intercyzy.

Deszcz czy Ty masz zamiar zjechać na stałe do kraju i pracować tutaj ?

Tak by było w sumie wygodniej bo w czterech wątkach są Twoje osobiste wypowiedzi .

Od regulaminu forum nie ma wyjątków. Nie wolno dominować czyjegoś wątku dyskusją o swoich problemach, bo przez to kłopoty założyciela tematu rozmywają się i tracą na aktualności - nikt nie poświęca im już czasu i uwagi.
To niegrzeczne.

Nie rozumiem również Twoich obiekcji co do tego, że nie zakładając wątku, a jedynie pisząc posty w różnych tematach, jesteś bezpieczny od skojarzeń żony.
Przecież to jedno i to samo. Twoje posty, to Twoje posty - niezależnie od tego w jakim wątku je umieścisz, czy w cudzym, czy wreszcie w swoim. W jednym i w drugim miejscu mają taką samą szansę na to, aby zostać przeczytane.

Tak. I tym miejscem niech będzie Twój własny wątek.

"Ten w wątek został założony 8 lat temu i przez autora prawie przez tyle samo lat nie odwiedzany. Nie czytałem całości, ale myślę, że już dawno zatracił swój pierwotny przekaz."

Czyżby ??? ja uważam że dalej jest aktualny. Juz nie raz były powielane schematy zdrad i czasu po. Pomyślcie ile nerwów , zdrowia, czasu i pieniędzy zaoszczędziłoby się gdyby choć odrobina uczciwości była w zdradzających bo przecież i tak to się rozsypie, no może za kilka lat niektórzy się zschodzą ale na całkowicie innych zasadach.
Zgadza się wątek jest stary i nie liczyłem by ,,bohaterowie" jego jeszcze tu zaglądali (a szkoda bo ich wiedza co dalszej sytuacji bezcenna) tylko chciałem aby aktualnie doświadczający zdrady zobaczyli - przeczytali jak jest naprawdę a nie jak oni czy ktoś sobie wyobraża. Niektóre wątki są bezcennne z punktu widzenia zaistniałej zdrady, nie będę wspominał autorów a było tu paru którzy swoją postawą przebrneli bezstratnie idąc dalej z podniesionym czołem.
I jeszcze jedno mam takie odczucie jakby poziom wypowiedzi i ich merytoryczność się obniżył zdeczko ale to moje osobiste odczucie. Krytykować jest łatwo ale samemu coś wnieść w sprawę to już trudniej.
Pozdrawiam i życzę owocnych przemyśleń

Może niejasno się wyraziłem. Autorowi już on zapewne nie jest potrzebny, bo tu nie zagląda, zatem "przejęcie" jego tematu i odwrócenie uwagi od jego konkretnych problemów nie ma tu już miejsca. Co do reszty wypowiedzi to masz całkowitą rację. Jeśli moja sytuacja rozwinie się dla małżeństwa dobrze to na pewno dam tutaj znać i napiszę co pomogło, jeśli rozwinie się źle to wtedy na pewno założę nowy wątek i rozłożę na czynniki pierwsze całą tą machinę, która mnie teraz wciąga i miażdży.

Deszcz nie rozumiemy się wygodniej by było jak byś jednak założył własny wątek chodzi o odpowiadanie Ci po prostu ,ponieważ ten temat jest dość konkretny i dotyczył ewentualnych powrotów eks po rozwodzie ,rozstaniu i tego wszystkiego co z tym związane.
Nie zatracił moim zdaniem charakteru,Twoja historia wydaje się być jeszcze innego rodzaju .