Powrót ex-partnerki, która uwierzyła, że życie jest jak harlequin - Netkobiety.pl

Fevers jedna z zasad,nie wierz w nic co mowi.na pewno byl to dla Ciebie ciezki dzien i jak sie spodziewalem,nie potrafila Ci spojzec w oczy. ale masz juz to za soba. pomysl ,ze ja codziennie sie budze po 3-ciej juz i mysle na okraglo. rozmawiam z moja byla w myslach,mowie co bym chcial powiedziec jej choc wiem ,ze tak sie nie stanie.czekam na dzien kiedy ta bitwa mojego umyslu sie skonczy. na pewno poswiecales sie bardzo w zwiazku.bo bardzo ja kochales. musisz jej wybaczyc. to jest dla Ciebie bardzo wazne ,abys mogl uzyskac spokoj. nienawisc to nie ucieczka. nikt nie zbudowal szczesliwego zwiazku na czyims nieszczesciu wiec los odplaci.znam wiele przykladow w tym rowniez na sobie.az jestem w szoku ,ze rzeczywiscie takie zwiazki padaja.wiec ten jej tez padnie. widac po Twoim dzisijejszych wypowiedziach ,ze jest w Tobie wiele zlosci.i bardzo dobrze.wyrzuc to z siebie.mnie pod rzad spotkalo wiele nieszczesc. i tak sie zastanawiam-co za bajzel? czym sobie na to zasluzylem? pomysl o krajach gdzie jest wojna. co Ci ludzie przezywaja. gdy kogos bardzo kochaja ,a ten ktos w jeden dzien odchodzi i juz nawet nie da sie z nim porozmawiac. nigdy nie mow nigdy. i trzeba przyzwyczaic sie do jednej mysli -
"nic nie jest pewne, tylko to wiem na pewno" -Piekny umysl
ona moze kiedys zrozumie, moze kiedys bedzie szukac drogi do Ciebie choc nie bedzie wiedziala jak. teraz potrzebujesz wiele czasu ,aby zapomnac. to tylko zalezy od Ciebie jak wiele. jest wiele kobiet dla ,ktorych taki mezczyzna jak Ty to spelnienie marzen. to od Ciebie zalezy czy sie jeszcze kiedys otworzysz. a czlowiek ktorego poznasz musi wiedziec wszystko.musi wiedziec dlaczego taki sie stales,co przeszedles i albo Cie takiego zaakceptuje ,albo niech nie marnuje Twojego czasu. na razie nad nami czarne chmury,ja tez jestem wciaz bardzo pograzony lecz pozostala nam jedynie nadzieja ,ze bedzie lepiej. bo musi byc lepiej.

Czytam od jakiegoś czasu ... wiele bym dała, żeby mój jeszcze mąż zawalczył. Żeby myślał waszymi kategoriami . Popełniłam błąd , życiowy błąd i niestety mnie skreślił powtarzając mój błąd . Nie chciał ratować , wolał się pocieszyć.
Rozwód w perspektywie , ale na pewno nie będzie na nim walki. Co jak co - ale rozstawać się trzeba kulturalnie. Żeby samemu sobie móc w oczy spojrzeć, bo kto jest bez winy....

i to jest najwazniejsze ,ze zalatwiasz to z klasa. tez bym mogl mojej bylej nawrzucac jaka jest ....  itd. na pewno by to nas nie przyblizylo. wiesz ona moze nawet tego nigdy nie zrozumiec lecz nic nie bedzie mogla Ci zarzucic. nie mozesz jej dac zadnego bezpodstawnego powodu ,aby mogla czuc do Ciebie nienawisc.ludzie naprawde nie maja godnosci. i tak chodza po swiecie lecz tacy tez maja prawo zyc.a Ci co ida co niedziele do kosciola modlic sie a w poniedzialek czynia zlo? kiedys kobiety mialy wieksze poszanowanie do siebie. malzenstwo to dla nich byla rzecz swieta. moj przyjaciel ma zone z rodziny gdzie nie bylo zadnego rozwodu wsrod 4 corek. to by byla sensacja nie do zaakcetowania dla jego tescia. po prostu w dzisiejszych czasach ludziom sie psuje w glowie ,za duzo pokus,za dobrze.takich ludzi powinno sie wysylac do lagrow na rok. moze by zaczeli doceniac zycie i to co maja.

Tak jak kiedyś ich cytowałeś: "My córkę dobrze wychowaliśmy"... chichot losu.

"Bo zieciow to mozemy miec 5 ale taka corke mamy tylko jedna..."

No to takie powiedzenia to juz nie yntelygencja... to murzynski ciemnogrod.

A co w tym dziwnego? sa nie do zycia czasami i tyle. Ja mialem na tyle odwagi, ze wypalilem ktoregos dnia po sprzeczce w 3 os. z tekstem do zony, ze "z mama tak sie nie da zyc". Nim sie obejrzalem za siebie to juz wyrocznia stala w drzwiach.
Podsluchy "prorodzinne" maja sie dobrze... rosna w sile

u mnie "Mamusia" stosowała inna taktykę: dostawałem szybki "opierdol" na wejściu (butów zwykle nie zdążyłem zdjąć)
na rozgrzewkę (tematyka: jaki to jestem beznadziejny w ...(w miejsce kropek wstaw dowolny aspekt życia), czas trwania:
15-30 minut), po czym jak gdyby nigdy nic mieliśmy siadać do niedzielnego obiadu..

Nie miałem tyle szczęścia. W moim wypadku "teściu" może frontalnie nie atakował (pierwszeństwo miała "mamusia").
i nawet można z nim było porozmawiać, ale po powrocie dowiadywałem się, że "tata mówił, że mu się nie podoba
u Ciebie to albo co innego". Kiedy oni zdążyli wymienić te uwagi?! W każdym razie czułem się jak w "tańcu z gwiazdami",
gdzie oceniają każdy twój krok.

" olsztynsko - mragowski gest
przyjazni pt. "chcesz wp****ol"."
Kurczę.Mieszkam na Mazurach ale tego nie znałem.Muszę zapamiętać

Fevers,odezwij się.Głos daj jakiś ,albo co...

Panowie mam do Was pytanie. Ile czasu zajmuje średnio FACETOWI obudzenie się z zauroczenia? Ile czasu potrzebuje żeby zrozumiał co stracił?

Rozstaliśmy się po ponad 5 latach, a ja nie umiem o nim zapomnieć, nie umiem przestać go kochać. Chciałabym Go odzyskać, ale nie wiem jak?

Natarczywe nagabywanie wywołuje niechęć i utwierdza w postanowieniu  że rozstanie było dobrym posunięciem.
Jedyne co można zrobić to nie robić nic.

Tak.Najlepiej okazać bierność.Tak, kiedyś zrozumieją błąd życiowy,ale czas tyka i często to może być za póżno niestety dla Nich.

Mam to samo. Nic, tylko zostawić taką w spokoju, niech korzysta z życia niech szaleje bez końca, aż obudzi się kiedyś z ręką w nocniku i przybiegnie z płaczem. A jak przybiegnie, to niech przyładuje tą pustą makówką w drzwi zabite na cztery spusty, bo my będziemy wtedy już w innym miejscu i z inną osobą. A jakie echo się poniesie...

Tzn. ja mam lepiej, bo mój związek nieformalny był, niezalegalizowany. Powiedziałem tylko "papa" i pomachałem ładnie rączką. Współczuję wam, panowie, że się tak musicie z tymi rozwodami męczyć. A jak jeszcze dzieci są... to już w ogóle kaplica.

Widac stare " papierowe romasidla" sa na czasie teraz...

Nooo zajebioza, ona sie wyprowadzila od rodzinki "na swoje" i wmawia Ci sielankowa wizje drugiej strony medalu, tzn rodzinka sie wprowadzila do niej i "pelnia warte" na zmiane z cichym wielbicielem.

Poszla "po rozum" do glowy... pytanie czyjej

Tylko spokojnie, tylko spokojnie. Rozwod niech bedzie formalnoscia a jak wywiesi biala flage i zechce wrocic, to cyt.: "jak przybiegnie, to niech przyładuje tą pustą makówką w drzwi zabite na cztery spusty, bo my będziemy wtedy już w innym miejscu i z inną osobą. A jakie echo się poniesie... "
Nowa wersja syndromu malpki? zamiast skakac z galezi na galaz to lepiej jest ja podcinac. A to Ci dopiero nowosc. Wiele "patentow" juz praktykowalem ale ten jest z samej nazwy niebezpieczny... szkoda czasu na robienie z siebie kaskaderskiego krolika doswiadczalnego.

a i milo Fevers ,ze dales znak zycia bo tak zamilkles po sprawie rozwodowej.dalej tkwimy w ciemnej dupie.
i plus dla scooby ,ze juz sie zaczyna odcinac i pewnie pewnego dnia wezmie nasze porady do siebie i przestanie latac. bardzo ambitny plan scooby ,ale chyba predzej nasze ex do Nas wroca niz Ty przestaniesz latac. a Ty sobie mozesz podziekowac i zaspiewac "znowu w zyciu mi nie wyszlo". mnie tez lapie czesto jeszcze na zale zeby napisac do niej ,wyrzucic z siebie uczucia i zlosc z mysla ,ze cos wskoram lecz jedynym rozwiazaniem jest "zimna wojna".jesli nie wiesz co to jest, trwala miedzy rosja a USA przez 40 lat,polegala na tym ,ze oba kraje sie zbroily militarnie i naglasnialy swoja potege lecz tak naprawde nikt nic nie robil.

To wykop pod drzewem wilczy dół i spie*dalaj stamtąd czym prędzej

Fevers-dobrze,że jesteś,nie było pytania...pzdr.

Jedyne, czego dziś jestem pewien, po tych wszystkich głazach spadających mi na łeb od chwili tzw. "przewału" szanownej moim zdaniem "już nie kobiety" to tego, że wiem, jaka była i jaka jest na dzień dzisiejszy. Jak na złość - byłem tak w niej zakochany przez te lata, że symptomy które powinny mnie bardzo zastanowić uciekały z mojego pola widzenia. Wiadomo, że gdy kochamy, to pewnych myśli nie chcemy dopuścić do swojej świadomości. I dziś za to wielu z nas pokutuje. To niestety daje mi dużo do myślenia, a wnioski nie podobają mi się. I to bardzo. Może to prostackie i z dużą dawką uprzedzenia, ale nie wierzę już w idealne kobiety. Już zawsze będę miał sporą dozę dystansu do partnerki, tego co mówi i robi. Jeśli nie będę tego miał, jeśli ponownie pozwolę swojej czujności i intuicji usnąć, to mogę ponownie dostać siekierą w plecy. A na to już nigdy więcej nie pozwolę nikomu.
Co do prawidłowości, którą poruszyłeś w wypowiedzi - jak najbardziej. W końcu chodzi o jeden i ten sam mechanizm psychologiczny, czyli faza zauroczenia poprzedzona nieumiejętnością rozwiązywania problemów związkowych, czyli krótko nazywając rzeczy po imieniu - niedojrzałość. Robią sobie projekcje, wchodzą w związki z facetami, w których nie zobaczą wad, bo nie chcą ich widzieć, dopóki nie minie faza różowych okularów. A jak ta faza nadchodzi, to konsekwencje są różne...Dziś wiem jedno i sądzę, że się nie mylę. Po takiej sytuacji jak na przykład moja, wrócić może JEDYNIE ta kobieta, która ba bardzo dużą siłę wewnętrzną, która umie przyznać się przed sobą do błędu i wykazać pokorę. Ale jak na złość, gdyby te cechy kobieta miała, to by w pierwszej kolejności nie odeszła dla cukierkowych snów. Nas negują, bo wszystkie uczucia przelewają już na inne obiekty ( czyt. - kochanków ). Jesteśmy dla nich balastem, który chcą odrzucić, by móc wyzbyć się poczucia winy, które na przeróżne sposoby chcą zrzucić na nasze barki. Stąd nienawiść, złość, obrzydzenie i tego typu reakcje. To, co jest w tym wszystkim zabawne, to to, że nie ma w tym "logicznej całości". Nasze ... no, nazwijmy je "kobiety"... są niczym małpy, którym dano klucze do plantacji bananów. Mogą po związkowej rutynie znowu szaleć, czuć, że żyją, żadnych zobowiązań, żadnych problemów...ale są na tyle tępe, że nie uświadamiają sobie ( bo nie chcą ), że faza zauroczenia nigdy nie trwa wiecznie.
Czy dobrze oceniłem moją żonę w przysłowiowym "wczoraj"? Nie, zdecydowanie nie. Dlaczego? Bo nie byłem w pełni świadomy siebie i swoich mechanizmów. Nie byłem także świadomy jej mechanizmów, bo nie skupiałem na tym uwagi. Chciałem w niej widzieć tą osobę, którą powierzchownie z siebie robiła. A drugie dno, to prawdziwe...no wyszło po czasie. Poruszając jeszcze kwestię braku kontaktu wzrokowego...na to wpływa wiele czynników. Na pewno wszystkie wymienione wcześniej, wynikające z przeniesienia uczuć na innego faceta. Ale myślę, że także świadomość ilości syfu, który wytworzyła. Wisienka na torcie jest jej brak godności, honoru. To wszystko składa się na szczurze zachowanie.
Uwierz mi, że trzeźwe spojrzenie na całokształt to mam dziś. Kiedy mogę poświęcić sporo czasu na analizę, przemyślenia, do których wykorzystać mogę dystans emocjonalny miedzy nami, więc w miarę spory obiektywizm. A czy u niej będzie trzeźwe spojrzenie? jest tylko jedna przyczyna, która mogłaby do tego doprowadzić - gdyby została potraktowana przez swojego księcia dokładnie tak samo i w tych samych sferach, w których dołożyła mi. Tylko i wyłącznie. Musiałaby dostać tak mocno po dupie, żeby ponownie odwróciło się jej o 180 stopni odczuwanie. A to jest bardzo bało prawdopodobne w innych niż taki scenariuszach. Niestety, w okresie tych dwóch harlequinowych lat zachodzą nieodwracalne zmiany w wydarzeniach, jak na przykład ciąża. Jest to najgorsze, co taką kobietę może spotkać, bo dziecko i projekcja szczęśliwej rodziny z kimś, kogo poznało się w chwili, kiedy nie chciało się widzieć jego wad...sami sobie dopowiedzcie resztę. Ale kurde jak na złość, faza zauroczenia w pewnym wieku sprzyjającym założeniu rodziny, połączona z możliwościami finansowymi księciunia to mieszanka zaiste wybuchowa i sprzyjająca zdebileniu. Nie wiem jak się wyklaruje przyszłość, naprawdę nie wiem, bo faze małpy moja żona ma naprawde silną, a o popełnienie życiowych błędów w takiej fazie jest bardzo łatwo.

Fevers.Nic dodać,nic ująć.Dobrze się czyta,to co piszesz,bo to przemyślane,przetrawione i na końcu- mądre i prawdziwe.W dotaku-rzetelnie i uczciwie ocenione.Współczuję jedynie uczuć,co się poharatają przy takich okazjach...Ale za to wiesz,że nie ma kobiet idealnych.To dobra wiadomość:)
Swoją ścieżką-nam 48 lat,od dwudziestu paru lat w związku,dwójka dzieci.Na 100% wiem,że związek rozleciały się niejednokrotnie(tak jak rozlazły się i poprzednie),gdyby dobre ludzie nie wetknęli mi do rąk trzech paskudnych książek,więc warto sobie samemu pomagać,co czynisz,ztego co pisałeś.Z całego serca życzę powodzenia w życiu dalszym.

Widzę, że wątek zaczął przymierać..., ale życie nie pozwoli mu chyba tak szybko skonać
Na samym początku autor wątku (Fevers żyjesz?) pytał o czas jaki potrzebuje była partnerka,
żeby otrząsnąć się z "Harlequina". Padały różne przedziały czasowe. Dodam od siebie mój kolejny
empiryczny odczyt: pół roku

Witajcie koledzy! Onslaught: napisz cos wiecej!
Ja od siebie dodam, ze ostatnio kontakty z moja jz wyraznie sie ocieplily. Okazalo sie takze, ze jest wielce prawdopodobne ze jeszcze mnie nie zdradzila (o co ja podejrzewalem), a takze ze nikogo na stale nie ma jeszcze w jej zyciu. Tak mysle, czy powinienem ja tutaj publicznie przeprosic za to ze jej troche nawtykalem i jak sie okazuje nieslusznie podejrzewalem o najgorsze?
Najwazniejsze, zeby podejsc do tego na chlodno, bez emocji, takie jest moje zdanie.

Woytek topisz sie w jej toksyku po uszy... moja tez mnie "prawdopodobnie nie" zadradzala i ukrywala idealnie... a to prawdopodobienstwo u znajomych - nawet u mojego wsparcia duchownego - az huczalo do kwadratu...

Raczej radosc jest, ze to nie My dokonujemy tego "czynu", no ale przycmiewa ta radosc smutek, ze staczaja sie na dno bylo nie bylo bliskie nam osoby.

Ja tez jeszcze do tego finalu nie dotarlem i nie rozkminilem mechanizmu zdrady do konca.
I chyba nie rozkminie, bo sam sie tego czynu brzydze a z opowiesci tej drugiej strony widze, ze jest to widziane - o zgrozo - w samych superlatywach. "Ma zone a nie che odejsc do mnie... WTF???"

W innym scenariuszu niz moj to moze przez gigantyczne "m", mega rozwazenie wszelkich za i przeciw i... jeszcze wiekszy wklad partnerki w ratowanie zwiazku "po".

Ale w takim kolowrotku jak podloze Naszego, to szczerze Ci mowie, ze mocno bys sie zastanowil gdybys poznal te temat przynajmniej na tyle co ja. A tu jest na prawde sporo takich zagwozdek, ktorych nawet lepiej bys nie wiedzial, skoro podejmujesz sie ratowania. Tu nie masz wsparcia od rodziny po stronie zony a to jest nawet w przypadku terapii wskazane.

Pojecie tykajacej bomby znasz... no to ona tutaj eksploduje z czasem kawalek po kawalku nim sie zorientujesz i przygotujesz na to.

Jestem, jestem. Ostatnio mam wahania energetyczne, bo co chwila mam rozprawy sądowe. Jak się zakończy wszystko to znowu wrócę do aktywnego udziału w forum Już niedługo.

Bardzo proszę o pomoc, bo zaczynam tracić zdrowy osąd rzeczywistości. Kika dni temu orzeczono nasz rozwód. Co ciekawe - podczas rozprawy i po rozprawie moja żona płakała tak mocno, jak jeszcze nigdy. Od czasu rozprawy obserwuję jej profil Facebookowy i przyznam szczerze, że jestem mega skołowany, bo w materiałach, polubionych stronach, tematem przewodnim jest smutek, cierpienie i żal. Mało tego - po rozprawie mój adwokat powiedział mi, że według niego moja żona jest zmanipulowana, albo wplątała się w coś, z czego nie może się wydostać. Swojemu adwokatowi podała szczegóły z jej życia prywatnego, które gdyby dotarły do jej rodziców, to zaskutkowałyby tym, że rodzice by się jej wyrzekli. Nienormalne jest to, co się stalo w sądzie. Gdyby rzeczywiście pragnęła tego rozwodu, to nie taka powinna byc jej reakcja na koniec, prawda? Co jest grane? Czy może być manipulowana lub pod presją? Mało tego - jej adwokat podczas przerwy w rozprawie odszedł na bok porozmawiac z moim adwokatem, ale powiedział, że nie chce od niej odchodzić zbyt daleko. Zupełnie, jakby obawiał się, ze moja żona może, kolokwialnie mówiąc, wymięknąć. A on za wszelką cenę chciał ten rozwód doprowadzić do końca. Mądry adwokat na jego miejscu dałby jej jeszcze miesiąc lub dwa, na przemyślenie, skoro pojawiła się z jej strony taka reakcja. Proszę o Wasze opinie, bo ja już zgłupiałem.

moze ona chce wrocic,zaluje podjetej pochopnie decyzji.

No właśnie się zastanawiam, czy to już "TO". Jeśli tak, to muszę przyznać, że bardzo szybko, co mnie zaskakuje. Z punktu widzenia czysto psychologicznego. Jeśli to jest ten moment żalu za grzechy i zalążek chęci powrotu do mnie, to uważam, że im bardziej na początku kobieta jest bezwzględna, bezlitosna i zaparta, to tym bardziej chce później wrócić i ma tym większe wyrzuty sumienia.