Aborcja - dla kobiet po... - Netkobiety.pl

Przepraszam ,ze akurat tak to zabrzmiało jakbym TOBIE  pisała jak to wygląda i w jaki sposób się to odbywa. Akurat bezpośrednio nie chciałam do ciebie tego pisać. Głownie chodziło mi o to ,ze to co powyżej napisałam jak to przebiega to jest w jakiejś tam formie pomocy dla kobiety w pilnej potrzebie.  To zahacza o pomoc no i stąd tak się rozpisałam jak ja to odbieram czy pomagają czy nie

Eee, mięczak...

Haha, my na szczescie razem nie mieszkalismy, ale to byl koniec.

Aha. To tylko le to odczytałam w takim razie pisz dalej, bo warto

Osobiście również jestem za legalizacją aborcji. Niech zabieg odbywa się jawnie, przez doświadczonych lekarzy. Nie raz słyszę, że ta miała "skrobankę" a potem nie mogła zajść w ciąże, bo lekarz spiep** sprawę a mimo to zwinął do kieszeni kilka stówek.
Głównym problemem (moim zdaniem), który pociąga do takiej decyzji jest fakt, że oboje rodziców powinno się zastanowić czy stać ich w dzisiejszych czasach na posiadanie potomstwa (bo nie ukrywajmy - w Pl jest ciężko, ludzie latami szukają stałej pracy bo albo jej w ogóle nie mają, albo są na umowach "śmieciowych" a życie nie jest takie tanie). Jeśli uważają, że nie mogę - niech zdecydują się na zabieg, reszta będzie zależna od nich. To będzie ICH sumienie i to oni będą lub nie żałować po latach tej decyzji.

Polscy politycy moim zdaniem nie powinni decydować za innych w takich sprawach, ponieważ to osobiste podejście. Każdy człowiek ma w końcu sumienie i ma prawo do własnych decyzji! Ich zdaniem tak a tak się dzieje, a potem są zaskoczeni że Policja znajduje martwe porzucone dzieci, że w rodzinach wielodzietnych tak źle się dzieje, że matki zostawiają w szpitalach dopiero co urodzone niemowlęta, że w Domach Dziecka przybywa podopiecznych a przecież na takie instytucje trzeba łożyć?! No i skąd na to wziąć pieniądze?! Kolejne cięcia?! Oni mają kasy od chusteczki i nie mają problemu z zarobieniem na rodzinę, ale nie patrzą na TEN problem z perspektywy zwykłego, szarego człowieka, który czasem musi łamać prawo... A to prawo jest łamane nagminnie w podziemiach kraju tychże polityków. I nie wydaje mi się, żeby zakaz dokonywania zabiegu był przestrzegany. Zawsze znajdzie się jakiś lekarz, który za kopertę wykona zadanie.

Powiem Ci tak, nie zwalaj winy na cały świat. Też było mi ciężko, zostałam pobita w ciąży, mój mnie zdradził, wykańczał.. Byłam bez pracy, bez własnego M.. Miałam tylko mamę przy sobie i przyjaciół,byłam na łasce innych i nie podjęłam decyzji o aborcji, właśnie czekam na moją małą.. Szlag mnie trafia kiedy to wpiera się innym, że to przez nich.. Po prostu było Ci łatwiej podjąć taką decyzję a nie inną, lepiej jest nie brać odpowiedzialności za czyjeś życie.
Nie potępiam Cię, nie o to mi chodzi. Każdy żyje według siebie.

Zawsze byłam przeciw.. I zawsze będę. Bez ograniczeń do 12 tyg? Jaja! Moje maleństwo jeszcze we mnie, ale już w 8 tyg widziałam BIJĄCE SERCE.
Jest tabletke "PO" choć uważam, że powinna być wydawana właśnie w przypadku gwałtu itp.
Do cholery rozumiem brak warunków itp ale mamy 21 wiek, prezerwatywy są tanie. Myślenie nie boli. Nie dają 100% pewności ale są też tabletki anty, które w połączeniu z prezerwatywą dają pewność..
Dlaczego za głupote rodziców to dziecko ma tracić życie?
A jeśli ktoś kopuluje ( specjalnie użyłam tego słowa) to wykonuje czynności prowadzące to rozrodu. Nie chcecie dzieci? To kupcie sobie wibrator i tyle.
Dziecko można też oddać. Tysiące par stara się kilkanaście lat. Znam dwie adoptowane osoby. W każdym przypadku mają kontakt z biologicznymi rodzicami bo tamci po czasie żałowali. Mamy takie zabezpieczenia i wiedzę, że ciąży można uniknąć.
Te, które uważają, że to jeszcze nie dziecko zapraszam do poszperania w internecie. Są zdjęcia dzieci poronionych w 12, 16 tygodni.. To są już dzieci. Są zdjęcia i historie tych, które urodziły się w 20 tyg i żyją. A jeśli rodzi się w 20 tyg i żyje to czym jest? Dzieckiem czy kosmitom?

Pisze, że była to jej decyzja.. Owszem, ale z poprzedniego postu można wywnioskować, że obwinia za to swojego narzeczonego- przynajmniej według mnie.. - "Ja niestety tez znalazlam sie w sytuacji, kiedy potrzebowalam pomocy. NIgdy nie sadzilam ze bedzie mnie to dotyczyc. Jednak zycie pokazalo cos innego... Dostalam pierscionek zareczynowy od chlopaka z ktorym bylam ponad 7 lat a on kilka miesiecy przed slubem, zdradzil mnie... Bylo to w czasie,kiedy dowiedzialam sie, ze jestem z nim w ciazy... Mialam nadzieje,ze cos sie zmieni,jednak bylo tylko gorzej. Nie moglam kontynuowac tej ciazy...."

Dla mnie te słowa są wystarczające..

Do dzisiaj sobie wyrzucam, bo kiedy zostałam na lodzie z rosnącym brzuchem, mój facet zabawiał się ze swoją byłą, a ja wróciłam do matki z podkulonym ogonem, w nerwach krzyczałam, że nie chce tego dziecka, że go nienawidzę, że ciąża z nim wszystko mi zepsuła, że dlaczego ja itd... A teraz jak sobie pomyślę, to szlag mnie trafia na samą siebie jak tak mogłam w ogóle powiedzieć. A teraz czekam z utęsknieniem na moją kruszynkę i nie wyobrażam sobie, gdybym wtedy poddała się aborcji.. Nie wygrzebałabym się z tego, nie darowałabym sobie, że ukarałam siebie i swoje dziecko za głupotę tatusia.
Tak jak piszesz Emilia- zgadzam się z każdym Twoim słowem, ukarała w najgorszy sposób jaki tylko mogła.

Powiem Ci, że nie wiem czy nie postąpiłabym tak jak Aneta gdyby wszystko skumulowało się kiedy dowiedziałam się o ciąży. Bo kiedy już usłyszysz bicie serca, zobaczysz maleństwo na usg nie masz sumienia poddać się aborcji.. Przynajmniej ja nie miałam i dziękuję Bogu za to. Wtedy już wiedziałam,że jakoś musi się potoczyć, że w tym momencie nie ukaram jego, ale siebie. To ja bym nosiła brzemię i wyrzuty sumienia, że zabiłam część siebie. Po nim mogłoby to spłynąć.
Co więcej wiem,że karma wraca.. Ponadto życie się ułożyło.. Wybaczyłam mu pobicie, to że poszedł do niej.. Nie wiem czy wtedy kierowało mną to, że sama sobie nie poradzę, że dziecko potrzebuje kochającego domu. Już nieważne, ważne że on się zmienił, fakt że wiele wycierpiałam, ale teraz wiem, że warto było. Musi być gorzej, żeby było lepiej.

Z dwojga złego lepiej usunąć wczesną ciążę niż zabić po porodzie, albo zostawić- przynajmniej mi się tak wydaje.
Ona i tak już nosi swój krzyż, do końca życia będzie mieć tego świadomość.. A narzeczony ma wszystko daleko, więc kogo skarała? Samą siebie.. Szkoda mi jej.

Ja bym powiedziała, że to Ty jesteś silna, bo nie udźwigłabym swojego sumienia.. Gdzie same myśli, które były tylko myślami do dzisiaj mnie męczą, że jak tak mogłam itd. A co dopiero gdybym podjęła się aborcji. Wylądowałabym zapewne w mogile. Może gdybyś widziała już zarodek na usg, bicie serduszka też inaczej byś do tego podeszła.
Za granicą to chleb powszedni..Idziesz do psychologa, po 5dniach od wizyty już możesz się udać na zabieg.
Ja sobie nie wyobrażam innego scenariusza, ale ktoś może nie wyobrażać sobie mojego, nie neguje.
Tak jak pisalam, lepiej to zrobić za wczasu niż po porodzie.

czemu wiecej ludzi tak nie mysli...

prawodawstwo swoje a życie swoje... Jak kobieta jest zdeterminowana by ciążę usunąć, to nic ani nikt jej nie stanie na przeszkodzie.

Witam Was kochane kobietki. Jestem pedagogiem specjalnym i terapeutą wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Potrzebuję Waszej pomocy mimo iż sama nie byłam nigdy w ciąży i nie stawałam przed takim dylematem jak wy, a mianowicie aborcji. Jednak to właśnie w tym temacie staram się zagłębić i dlatego szukam z Wami kontaktu. Właśnie piszę pracę magisterską na temat aborcji i poszukuję kobiet, które w czasie ciąży otrzymały informację o uszkodzeniu płodu. Jeśli jest wśród Was jest osoba, która dowiedziała się, że jej dziecko urodzi się niepełnosprawne i w związku z tym podjęła decyzję o aborcji i chciałaby opowiedzieć mi swoją historię to bardzo proszę o kontakt. Możecie odezwać się do mnie w komentarzu. Jeśli będzie Wam łatwiej piszcie do mnie z fikcyjnych kont, Wasze dane nie są dla mnie ważne. Rozumiem, że powrót do tamtych chwil dla niektórej z Was może okazać się bardzo bolesny, dlatego obiecuję wyrozumiałość. Osobiście nie będę oceniać całej sytuacji, Waszych decyzji związanych z tą sytuacją i obiecuję anonimowość. Wasze historie nie będą publikowane ani dołączane do pracy magisterskiej w całości. Będę bardzo wdzięczna za pomoc i Wasze nadesłane historie. Liczę na Was! Pozdrawiam serdecznie.

Reinkarnacja istnieje, udowodnił to dr Stevenson Ian - psychiatra, autorytet w dziedzinie zjawisk nadprzyrodzonych i biochemik, historiami, historiami około 3 tys. dzieci w około  4. roku, które opowiedziały mu (ale nie  pod hipnozą) o swoich wcześniejszych życiach. Opisywały rodzinę i mieszkanie ze szczegółami. Podczas hipnotycznych badań parę osób  mówiło płynnie w obcych wcześniej sobie językach np: staroegipskim, więc dusza ludzka ożywa wcześniej niż w chwili tzw. poczęcia, od niej w którymś momencie wchodzi ona w ciało, które od pewnej chwili zaczyna być wrażliwsze na ból niż dorosła osoba, dlatego pięknem jest ocalić je od bólu, bo jego duszy da to ulgę. Niekiedy ludzie w początkowej fazie rozwoju mają nieuleczalną chorobę, czasem są dziećmi gwałciciela, więc zasługują na szczęśliwe życie.  Niekiedy ich życie zagraża zdrowiu matki, nieraz jej życiu (ciąża pozamaciczna - stan zagrażający życiu matki, bo jeśli ciąża się rozwija, jajowód może pęknąć) i tylko wtedy usunięcie płodu jest dobrym rozwiązaniem, bo jeśli on nie będzie usunięty tak matka jak i zarodek nie ma szans przeżycia.

Przede wszystkim popełniasz błąd tłumaczą się przed idiotami, którzy piszą o 'swojej kruszynce', czują się lepszymi od innych i uprawnionymi do oceniania innych. To była twoja decyzja, miałaś do niej prawo i nic nikomu do tego. To jest twoje życie. Fakt, ze nie chciałaś tego dziecka jest wystarczającym powodem.

Moim zdaniem każda kobieta powinna mieć prawo wybory i nikt nie powinien jej oceniać. Jeśli musi dokonać takiego trudnego wyboru to znaczy że ma ku temu jakieś poważne powody. Nie jest to łatwa decyzja ale czasami jedyna słuszna. Ja polecam wszystkim kobietom zajrzeć na stronę nieregulaminowy link w razie jakichkolwiek wątpliwości czy pytań służą pomocą i wsparciem.

Jest idiotyczne. Płód przez długie pierwsze tygodnie nie ma nawet wykształconych cech, dzieki ktorym mozna by je już uznac za czlowieka - nie ma mózgu, narządów, nie mysli ani nic nie czuje. Do tego przeciwnicy aborcji fajnie pomijaja fakt, że to matka naraża się na różne choroby czy nawet zagrożenie życia, do tego po urodzeniu jest zmuszona zajmowac się dzieckiem przez minimum kolejne 18 lat i nikt jej nie pyta o zdanie.

Proliferzy to zwykli hipokryci.

Najlepiej to widać po aktualnej sytuacji gdzie matki niepelnosprawnych dzieci apeluja o pomoc w zwiazku z np. pozamykanymi osrodkami rehabilitacyjnymi. Czy Ordo Iuris i wszyscy proliferzy ruszyli im z pomoca? Gdzie tam, nadal wola jeździc z obrzydliwymi bannerami po miastach.