Czy o zdradzie można zdradzanej osobie powiedzieć? - Netkobiety.pl

Czyli obok krzywdy ludzi obcych przechodzisz obojętnie?
a tylko zwracasz uwagę i działasz jeżeli krzywda dzieję się twoim bliskim?
Przepraszam Cię ale to jest bardzo krótkowzroczne spojrzenie...
Nie żyjmy w znieczulicy..bo kiedyś to ona wobec nas może być zastosowana.

Ale niekochana czy naprawdę mamy byc obojętni wobec tego kiedy ktoś jest w sposób jasny krzywdzony...?

Cóż chcialam znać waszą opinię i znam..
miałam nadzieję iż my -kobiety / przynajmniej niektóre/ potrafimy być wobec siebie lojalne...

ja tak zrobiłam...ale nie mogę zabronić tego mężowi ..bo nie może zrezygnowac z pracy przez dupka który zdradza...

niekochana...nie dokońca czytałaś moje posty..ja się nie zagalopowałam
ja chciałam wiedzieć jak inni widzą i jak podchodzą do takiej sytuacji..

oczywiście iż wzięłam pod uwagę iż ona godzi sie na taki układ...jednak po pewnych informacjach raczej nie jest to możliwe...

ja nie mam zamiaru biec do niej i donieść- co robi jej M.
a gdyby tak było to uwierz nie zostawiłabym jej samej...to pewne..
Oczywiście nie miałam zamiaru powiedzieć jej tego wprost./ piszę to już kilka razy/ chciałam aby ona sama miała możliwość sprawdzenia tej sytuacji...

ja zadałąm pytanie Anhedonio a nie stwierdziłam fakt...
nigdy nikogo nie przekreślam..a już na pewno osoby których nie znam...
wielokrotnie pisałam jakie ja mam zdanie ...co ja uważam...
jednak chciałam poznać opinie innych
pytanie Anhedonio to nie stwierdzenie faktu - opinii o kimś...

Anhedonio raczej ty teraz mnie oceniłaś- ja przyjmuje inne zdania , gdybym ich nie przyjmowała to nie pytałabym na forum o zdanie...
nie oceniaj mnie więc...

Nie pomijam wytłumaczenia  niekochanej...jest ono dla mnie jej zdaniem..ważnym - jak każdej innej osoby na tym forum.Nie liczę sie z jednym zdaniem bardziej a z drugim mniej...
chodz to bardzo cieżkie..być obiektywnym- kiedy na tematy nie które wypowiadają się osoby które nigdy nie były w danej sytuacji.
I to nie dotyczy ciebie - piszę ogólnie /takie moje przemyślenia /

Niekochana- kolejny raz powtarzam...
chciałam znać o pinie innych kobiet...i za nie dziękuję...

niekochana- to normalne iż człowiek zawsze blizej jest opini którą może oprzeć na własnych doświadczeniach...
w twoich wypowiedziach tez to widać jak w wypowiedziach każdej innej osoby.
ja nie znalazłam tak wielu osób widzących to co ty na temat mojego zdania.

Podkreślam/ kolejny raz/ że od razu zaznaczyłam jakie mam zdanie na ten temat...ale napisałam również iż nie zrobię tego...
wiec nie liczę się z opinią innych?
Ja uważam iż się liczę..
a to że polemizuję z osobami o odmiennym zdaniu - to proste- chcę poznać ich punkt widzenia...jakie kierują nimi uczucia...

Niekochana- szanuję Cię za styl wypowiedzi i ogromną wiedzę na przeróżne tematy.
pozdrawiam Cię

Amore, poczytj historie Doris,  zrozumiesz, dlaczego ja ( i nie tylko ja) w tym wątku oceniamy, iż Doris podchodzi do sprawy mało obiektywnie. I nie są to chore domysły, tylko wnioski wypływające z jej wypowiedzi.

Ależ absolutnie daleko mi do kryształu, ja zwykłe szkiełko jestem.

niekochana nie rozumiem dlaczego ciągle insynuujesz iż sprawa ma podwójne dno z mojej strony..
jestem na tym forum bo pomaga mi przetrwac trudne chwile.
Opisałam sytuacje którą zaobserwowałam w sowim otoczeniu i po prostu chciałam porady...
Porada innych nie oznacza jednak iż nie mam własnego zdania -prawda?
Dlaczego polemizuję bardziej z tymi którzy mają drastycznie odmienne zdanie?
to proste- chce poznać ich tok myślenia i argumenty...

...Ale ciągle na mnie napadacie- ty i /jak to piszesz/ inni...dlaczego ?
bo mam odmienne zdanie?

pzrecież po to jest to forum -każda osoba ma swoje zdanie i z tego ,,zlepku''  może autor wyciągnać w miarę obiektywną decyzję na dany temat...

nie jestem naiwna i wyrachowana- i jeżeli mój M. mnie Zdradzi , wiem że raczej się nie dowiem...
nie po to chciałam to zrobić...

Jeśli mogę coś dodać Doris2727 to moje zdanie jest podobne jak Niekochanej, a jakoś Cię nie przekonało ,że nie warto pakować się w cudze podwórko , bo dostaniesz po pupie zawsze czy Ty z obowiązku kogoś powiadomisz, czy z czystej postawy ,że "każdy chciałby znać prawdę". więc musi ją poznać skoro Ty ją znasz. Przedstawiłam w tym wątku sytuację, która gorzko się dla mnie skończyła. Nie życzę Ci tego ani nikomu innemu. . bo potem nawet poczucie,że prawda jest najważniejsza nie pomoże... ,że dobrze zrobiłaś... nie pomoże. Każdy uczy się na własnych błędach - ma do tego prawo. tak jak i Ty masz prawo postarać się by prawda wyszła na jaw.. ale czy tego nie pożałujesz.. przekonasz się sama. A co do faktu ,że np. chciałabyś być powiadomiona przez kogoś ,że Twój Men Cię zdradza to odczucie subiektywne.. bo nie wiem ,czy szybciej byś nie wybaczyła przyjaciółce ,że wszystko wiedziała ,ale nie chciała.. nie mogła Cię tak zranić mówiąc Ci to,..- Czy gdyby ona Ci powiedziała , a Ty [oczywiście nieświadomie] byś ją obwiniała o rozpad swojego związku  oczywiście gdyby mąż skutecznie Cię do siebie nie przekonał, bo gdyby przekonał to już przyjaźni nie byłoby na 100%. Poza tym prawda zawsze wyjdzie na jaw prędzej czy później.
"Kłamstwo ma krótkie nogi, ale zgrabne"
Chyba ,że Tamta kobieta wcale nie jest okłamywana i zna prawdę ,godzi się na nią - jest wiele takich przypadków.

Doris
Moim zdaniem, uczciwość nakazuje powiedzieć, ale rozsądek nie. Kiedyś swojemu kumplowi powiedziałem, że mu dziewczyna rogi wali. Nie uwierzył, obraził się na mnie. Po niedługim czasie NAOCZNIE (wcześniej wrócił do domu) zobaczył, że mówiłem prawdę. Z dziewczyną się rozszedł, ale wobec mnie wciąż zachowuje rezerwę, tak jakbym to ja był winien. Dlatego gdybym teraz miał taki dylemat, to nie wiem jakbym zareagował

Doris
w niektórych kulturach ścinano posłańca przynoszącego złe wieści

Czytam ten wątek od jakiegoś czasu. i na samym końcu mnie olśniło.W całej tej sprawie jest jednak drugie dno.
Ale to moja fantazja.

Doris, chcesz zanieść złą wieść i umrzeć.
Hmm.
Masz za mało wrażeń w swoim życiu, za mało emocji w nim występuje, dlatego chcesz poczuć coś nowego.
Potrzebujesz adrenaliny.
A na forum chcesz się dowiedzieć co to może być?

Zastanów się czy takich emocji potrzebujesz.

A teraz proszę cie. Na spokojnie, wyrzuć wszystko z głowy i odpowiedz.

Co czujesz w związku z tą sytuacją?

Jakie uczucia są w tobie, gdy myślisz o tym niewiernym facecie?

Czy to złość, smutek, strach lub radość?

Dlaczego właśnie to uczucie się pojawiło?

jeśli odpowiesz na to sobie szczerze to dowiesz się jakie jest twoje drugie dno.

Doris po co mam cie atakować? Bijesz się z myślami i nie wiesz co zrobić, pytasz o opinie innych.
A odpowiedz jest w tobie.
Tak w tobie.

Napisałem to już wcześniej. Usiądź sobie sama wygodnie tak żeby nic ci nie przeszkadzało

Wyrzuć wszystko z głowy i odpowiedz sobie.

Co czujesz w związku z tą sytuacją?

Jakie uczucia są w tobie, gdy myślisz o tym niewiernym facecie?

Czy to złość, smutek, strach lub radość?

Dlaczego właśnie to uczucie się pojawiło?

Dzięki temu poznasz trochę siebie, i będziesz wiedziała co z tym dalej zrobić, powiedzieć czy nie.
A cokolwiek zrobisz w tej sprawie, zrobisz to tylko dla siebie.

Niekochana...nie rozumiem dlaczego tak ważne dla CIEBIE jest ocenianie innych - oczywiście jako gorszych..pod każdym względem...
Jak ro ktoś już napisał na forum- interpretacja twoja jest zawsze bardzo dwuznaczna...

Trzymajmy się tematu a skoro już wypowiedziałaś swoje zdanie..to dziękuję

Dokładnie zgadzam się każdy boi się zdrady. Ale z tego postu nie wynika ,że problem dotyczy zdrady męża Doris2727.Kobieta chciała porady na nurtujący ją problem , a tu masz ci los każdy widzi drugie dno. Dno , którego nie ma.

Bo wiesz kasandra1234 najczęściej ludzie widza tylko to co chca widziec. A w tym przypadku każdy chce zobaczyc coś czego nie ma.

A Ja uważam , że lepiej byc szczęśliwym ~niewiedząc, niż byc nieszczęśliwym~wiedząc.

Ja bym nie powiedziała. Bliscy, przyjaciele, rodzina, to i owszem. Ale obcy człowiek? Ja bym nie chciała żeby jakaś obca baba przyleciała i zakomunikowała mi, że 'ten pani to panią zdradza'. Jako że pewnie poczułabym przypływ negatywnych emocji, to ona pierwsza dostałaby po głowie. I nie pomyślałabym, że chce być solidarna, lojalna wobec drugiej kobiety, tylko że szuka taniej sensacji i z moich uczuć chce sobie zrobić pożywkę dla swojego bezbarwnego życia. W ogóle, wolałabym się dowiedzieć o zdradzie od zdradzającego, a nie od kogoś wpychającego nos w nieswoje sprawy. Lepszą opcją byłoby zmuszenie wiarołomnego do przyznania się.

Oczywiście, nie wiem, jak zareagowałaby tamta kobieta, i mówię to z mojego punktu widzenia.

Jak zawsze odpowiedź na takie pytanie zależy od osoby odpowiadającej od jej przeżyć, doświadczenia i charakteru - ja wiem jedno osoba która staje przed dylematem "powiedzieć czy nie" zawsze podejmując jakąś decyzje w tej kwesti bieże na swoje sumienie to co się stanie w związku z jej decyzją.
Wiele kobiet mówi "tak wolałabym wiedzieć" ale przecież jest duża grupa kobiet która wie lub podejrzewa o zdradę partnera a jednak podejmuje świadomą decyzję że nie robi z tym nic z takich czy innych przyczyn postanawia żyć jak żyje. I wtedy zjawia się osoba "życzliwa" która często w dobrej wierze głośno wypowiada to co ta kobieta wie i ona nie może już przejść nad tym do porządku tylko musi coś z tym zrobić bo inni wiedzą - musi jakoś zareagować nie może być już bierna a poza tym często domysł wtedy dopiero nabiera realnego kształtu osoby o pewnym imieniu i miejscu zamieszkania. I życie tej uświadomionej zamienia się w dramat.
Dokładnie tak było z osobą którą znam musiała po "życzliwym donosie" zareagować - poszła do kochanki męża z prośbą żeby nie niszczyła życia jej rodziny a szczególnie jej 2 małych dzieci. Efekt kochanka próbowała się otruć, mąż po tym pierwszy i ostatni raz uderzył żonę (mówiąć"chciałaś ją zabić") żona już nie mogła z nim dalej być - on odszedł do kochanki. Jej dzieci wiele razy widziały potem tatę z inną panią i jej synem na spacerach , z nowym rowerem z lodami a one (mimo pracy mamy na 2 etaty) ledwo miały co jeść - nigdy nie przebaczyły tego ojcu. A najgorsze w tej histori to to że kobieta do śmierci kochała niewiernego męża i nigdy z nikim się nie związała - zawsze była sama.
Jak widać coś co nam się wydaje wybawieniem dla drugiej osoby nie zawsze nim jest.

A ja mam takie pytanie. Czy zastanowiłyśmy się nad reakcją takiej osoby, jak byśmy to my się zachowały gdy przychodzi do nas obca osoba i mówi nam ,że nasz partner/partnerka zdradza nas. Co byście w tedy zrobiły? Uwieżyły czy uznały za wariatke?Przecież musimy się liczyc z taką reakcją .

Dziękuję wam za kolejne wypowiedzi...

Gdybym uważała iż ten romans pójdzie w nie pamięć lub zmierza w kierunku końca...nie ,,biła' bym się z myślami czy powiedzieć...
Niestety- oto nowe doniesienia..
Facet ze swoją kochanką szukają już sobie mieszkania
Wychodzą ,,na miasto'' oficjalnie...
jak sam rzekł do kolegów z pracy- będzie układał sobie życie na nowo...

Wiem tylko iż sytuacja w związku jest napięta...ale myślę iż żona nadal nic nie wie...
Smutne to...
teraz to już nawet nie myślę o tym czy powiedzieć czy nie- tylko jak mogę jej pomóc..
pomóc przejsć przez cholernie trudny etap który prawdo podobnie ją czeka...
życie...

doris chcesz komuś coś dać, OK,  ale czy ona jest gotowa przyjąć ten dar? Jeśli będzie potrzebowała pomocy znajdzie ją sama. Nie wiesz kim ona jest jaką ma siłę.

Nie czytałam od początku,ale się wypowiem.
Nie zawsze prawda popłaca. Czasami lepiej nic nie mówić.

W moim otoczeniu jest kobieta,która jest regularnie zdradzana przez męża.
Chodzi na dzi*ki, śpi z innymi kobietami,które są chętne, gada na skype czy pisze na innych portalach z obcymi babami.I tak już od lat.A jego żona o tym nie wie!!! Tyle lat ją oszukuje,a on raczej niczego się nie domyśla.
Niestety,jest naiwna i głupiutka - mimo,że to kobieta dojrzała.Poza tym nie ma ona nic 'do gadania' w tym związku.Jest całkowicie poddana i ulega we wszystkim ' kochanemu mężusiowi'.

I co? Ja mam jej o tym powiedzieć? O nie,nigdy w życiu. A wiecie dlaczego?
Bo ona i tak by nie uwierzyła,wszystko obróciłaby przeciwko mnie,że kłamię i chcę zniszczyć jej piękne małżeństwo.A nawet jakby uwierzyła, to i tak nie zostawiłaby go.
Ona jest w 100% zależna od niego.
Wniosek: czasami, w pewnych sytuacjach lepiej nie mówić.

A który mąż sie przyzna do zdrady?Jeżeli facet z tym się nie kryje to żaden szantaż tu nie pomoże. Tacy ludzie nie zastanawiaja się bo nie maja mózgu. Skoro jak pisze Doriss2727 chca zamieszkac  razem i wychodza na miasto razem to prędzej czy później i do żony cos dojdzie.

Dokładnie Doris2727 czas sam rozwiąże wszystko.

Moj maz powiedzial, ze nawet jakby zobaczyl mnie w lozku z kims inny, to by nie uwierzyl, powiedzialby, ze sie potknelam. Ja tez tak o nim kiedys myslalam. Dzis zastanawiam sie, czy chcialabym nie wiedziec, czy mniej by mnie bolalo, gdyby to on mi powiedzial, a nie ona, czy uwierzylabym komus obcemu...i kurcze, za zadne skarby swiata nie chcialabym zyc w nieswiadomosci. Czy na infomacje o zdradzie ukochanego czlowieka mozna sie przygotowac, zabezpieczyc, uodpornic? Nie sadze. To zawsze bedzie jak grom z jasnego nieba. Wywroci zycie do gory nogami. Nawet nie chce sobie wyobrazac, jak biedaczka bedzie sie czula, za jkis czas jak sprawa ujrzy swiatlo dzienne. Upokorzenie od meza i drugie od otoczenia. Tyle zalu... do calego swiata. Co za smutna perspektywa. Szkoda, ze istnieja na tym swiecie takie taborety, bo inaczej tego nie potrafie nazwac. Zdowy rozsadek kaze stac z boku i sie nie wtracac, ale czy to jest wlasciwa droga? To tak, jakby kazdy po trochu przyczynial sie do jej tragedii.

Wiesz Doris, zdanie innych fajna sprawa, ale trzeba miec do niego dystans. Najwazniejsze, aby pozostac w zgodzie z sama soba. A to sie wiaze z tym, ze jakich krokow bys nie podjela, bedziesz musiala poniesc konsekwencje swoich decyzji. Jak ze wszystkim. Najbardziej boje sie takich pretensji do samej siebie, ze przeciez moglam zroic inaczej, ze wystarczylby kiedys tam wczesniej malenki ruch wykonany w inna strone, ze moglam to zrobic...Nie przewidzisz wszystkiego. A potem wszystko sie toczy jak lawina, niekoniecznie w te strone, w ktora bys sobie zyczyla. A Ty juz nie masz wplywu na nic, tylko czekac az spadnie ostatni kamien.

Wiesz czego zaluje najbardziej? Cholera, jak mysle o tym, to az mnie skreca. Opowiadalam tej gowniarze,  jaka jestem szczesliwa, jaki idealny jest moj maz, jaki dobry, jak dba o mnie i o dzieci, jak nigdy mnie nie zawiodl, jak nigdy nie dal powodow zeby w niego watpic... A on potem poszedl do niej, w moim wlasnym domu, na mojej wlasnej kanapie, kiedy i ja i dzieci bylismy w domu... o Boze... Ja nie wiem, czy kiedykolwiek mu wybacze. Pies tracal mnie. Mogl sie mna znudzic, mial prawo. Ale dzieci nie mial prawa narazac na to, ze mogly go nakryc. Minelo poltora roku, a ja wciaz sie zastanawiam, co stalo sie w moim domu. A upokorzenie pali jak zywy ogien.

Moge sobie wyobrazic, jak ta zdradzana biedaczka rozczula sie nad tym, jakiego to ma wspanialego malzonka, nieswiadoma tego, co on robi za jej plecami. I moje wspolczucie dla niej z kazda chwila rosnie.

O kurcze, super ze cos sie wydarzylo w jej zyciu, bo facet zdaje sie byc totalnym draniem. Zycie nas nie rozpieszcza

ŻOna  naszego ,,bohatera''  się wyprowadziła...
zastanawiam się co czuje...z jakimi problemami się boryka...
żal mi jej...

Tak, puzzle zaczynają się układać, niemniej przypuszczam, że sytuacja bez względu na wiedzę jaką ta kobieta obecnie posiada i tak nie jest dla niej łatwa. Tym bardziej należy więc zachować ogromną delikatność, a nadmierne zainteresowanie jej osobą jest pewnie ostatnią rzeczą jakiej jej dzisiaj potrzeba. Spróbujmy postawić się na jej miejscu...