Inna kobieta - Netkobiety.pl

Twoje obawy są w moim odczuciu w pełni uzasadnione, w takich przypadkach okazja czyni zdradzacza i ich relacja powoli się zacieśnia jednocześnie zapewniając cię, że nic się nie dzieje - ale to tak będzie wyglądać to samego końca tj. Kiedy ewentualnie doszłoby do spotkania, seksu i rozstania. Zawsze będą te same głodne kawałki że to tylko koleżanka.

Dużo rzeczy się na to składa:
- jesteście że sobą długo i jakaś nowa dziewczyna zawsze będzie się wydawać ciekawsza bo tak działają nasze mózgi
- dzielą razem pasję co może sprawiać wrażenie że ich to zbliża (a rzeczy które ich dzielą na tym etapie poznawania się nie wypływają)
- jesteście narzeczeństwem, małżeństwem? Jaki przyjęliście model związku, partnerstwo bez formalizacji? Ile macie lat? Inaczej to wygląda jak jesteście ze sobą od 16 roku życia i macie teraz 26 a inaczej jak obydwoje jesteście koło 40. Mieliście jakieś związki przed sobą?

Trudno coś zdziałać bo facet jest zamroczony chemią mózgu która się wytwarza na początku znajomości. To co możesz zrobić to otwarcie mówić o tym że ci się to nie podoba - polecam też książkę Kup kochance męża kwiaty napisaną przez Kasię Miller.

Jeżeli jakakolwiek znajomość odbiera coś Tobie i Waszej relacji, a przy tym widać jego coraz większe zaangażowanie, to nie przesadzasz i nie daj sobie wmówić, że to nic nie znaczy. Słuchaj swojej intuicji, bo ta Ci dobrze podpowiada. Być może na ten moment istotnie nie wydarzyło się jeszcze nic, czego nie można odwrócić, ale Twój partner zaczyna odpływać emocjonalnie, a stąd droga do zdrady drastycznie zaczyna się skracać.

Ponadto sama widzisz, że Twoje uczucia coraz mniej dla niego znaczą i zupełnie nie przejął się tym, o czym usiłowałaś z nim rozmawiać, dzieląc się niepokojem, a wręcz zaczyna wbijać Cię w poczucie winy - to już jest poważna czerwona flaga.

Gdyby miał gdzieś tę znajomość, to przyznałby Ci rację że też czułby się dziwnie gdybyś gadała z kolesiem z netu. I urwałby prywatny kontakt (został tylko przy grze).
Ale skoro tak się zacietrzewia, uparcie broni tej znajomości, a do tego - co cholernie typowe - wzbudza w Tobie poczucie winy ("będąc z tobą nie mogę mieć znajomych!", "to z tobą jest problem") to bardzo mu na tej znajomości zależy.
Sprawa według mnie jest poważna.
Tak się zaczynają romanse.

To może podaj jakiś przykład rozwiązania, bo jak facet odleciał, to ja tego nie widzę.

Nie odleciał. Póki co jedynie pokazuje, że dalej sika na stojąco.

Wiemy tyle, że to początek.

Początek końca najpewniej.

Bieg zmienić może tylko autorka, jak przestanie być kwęczącą jedzą, przy której człowiek ma ochotę sobie wygryźć żyły. Niby nikt kolesia na siłę przy niej nie trzyma, ale też ona nie była taka z początku.

Ja nie wiem jak można tak żyć, że do myślenia, że 'coś jest nie tak' daje ci widoczne szczęście i uśmiech drugiej osoby.

Sama to napisałaś. Zauważyłaś, że coś jest nie tak, bo zaczął być uśmiechnięty i faktycznie szczęśliwy. Czyli jego normalnym stanem jest coś odwrotnego - nawet kiedy na ustach widnieje uśmiech, to brak za nim tego poczucia szczęścia.

Walidacji własnej atrakcyjności (lub wartości) na boku zaczyna się szukać dlatego, że w związku jednak nie dzieje się tak dobrze, jak ci się to wydaje.

Czyli tak:

1) koleś sobie gada z anonem z neta
2) anon okazuje się być kobietą
3) możesz czytać o czym gadają, pod warunkiem że ona mu się zwierza z jakichś swoich prywatnych kwestii
4) szantażujesz go emocjonalnie, aby się odciął od koleżanki
5) uważasz, że próbuje się odgrywać za to, że "się ugiął
6) nie miałabyś nic przeciwko tej relacji gdyby koleżanka była kolegą

Co dla ciebie się w tej historii nie zgadza?

Bo jak czytam ciebie to mam takie "ja miałam rację", "ja mu pozwalam", "ja robię wszystko", a upokarza ciebie co dokładnie? Że inna kobieta wykazuje jakieś zainteresowanie twoim partnerem, czy to, że on wyżej ceni związek z tobą niż jakieś pogaduchy z randomową playerką z neta?

Nie.

To jest normalne u osób chcących mieć kontrolę nad innymi (ich stanami emocjonalnymi), bo nie mają pewności siebie, ani pewności swojej pozycji w związku.

To był szantaż emocjonalny.

Czyli nie o poziom jego zaangażowania w rozmowę tu chodzi, bo ten jak widać nie odbiega od normy, a o tobie chodzi przede wszystkim fakt, ze rozmawia z kobietą.

To nie jest kwestia potrzeb, ale kwestia chęci sprawowania kontroli nad jego życiem. Ma być po twojemu, albo wcale.

I oczywiście wszystkie kobiety to głupie pizdy, które nic innego nie robią, tylko bajerują internetowych graczy licząc na przygodny seks. Zapytajmy naszych internetowych inceli ile razy mieli takie sytuacje, skoro nawet na forum dla kobiet nie udało im się nikogo poznać....

Chłopaki - ile razy gadaliście z laską z sojuszu czy czegokolwiek z waszej gierki/portalu anime, która samej będąc w związku liczyła na waszego bolca?

Oczywiście żartuję. Ale ma to ci zobrazować, że takie rzeczy dzieją się rzadziej niż wygrane w totka. Tak - mają miejsce. Ale jakie są szanse na to?

A jaka jest szansa, że jednak wyolbrzymiasz, bo sama czujesz się niepewnie, bo to nie ty jesteś przyczyną emocji, o które jesteś tak zazdrosna?

Nie. Ty tylko powiedziałaś, że jak on z nią będzie gadał, to ty będziesz wyjeżdżać, żeby na to nie patrzeć.

Jeśli facet siedzi kilka godzin w nocy, pisząc z obcą kobietą, to Twoim zdaniem jest to w porządku i ja nie powinnam czuć się zagrożona? Bo to świadczy tylko o tym, że ja chcę go kontrolować? Bo tak było tamtego dnia. Było już grubo po północy, ja próbowałam z nim porozmawiać, namówić go, by spędził ze mną trochę czasu, no i też żeby zadbać o jego uczucia, bo widziałam, że był wcześniej jakiś nieswój cały dzień, a on pisał z tą kobietą. Trzeba by chyba być robotem, żeby to człowieka nie ruszyło.

Czyli danie komuś do zrozumienia, że jego zachowanie nas boli i że ciężko nam się na coś patrzy, to od razu szantaż emocjonalny? Nie powiedziałam, żeby tego nie robił. Nie kazałam mu wybierać między mną a relacją z nią. Ale nie muszę jej akceptować, jeśli dla mnie jest nie w porządku. Czy Ty chciałbyś, aby Twoja kobieta poświęcała obcemu facetowi po kilkanaście godzin tygodniowo? Rozumiem, że nie miałbyś nic przeciwko?

I nie, nie musi być po mojemu. Bo po mojemu to byłoby jego zakończenie tej znajomości. A ja zasugerowałam tylko, żeby ją ograniczył i nie poświęcał jej tyle czasu.

A kto powiedział, że kobiety liczą na Wasze, jak to ująłeś, bolce? Jest jeszcze sporo takich, które szukają sobie orbiterów. Czasem, żeby podenerwować swojego faceta, czasem, żeby się dowartościować, że pisze do niej kilkunastu takich koleżków. Nie wierzę, że będąc w super związku, spełniona, szukałaby sobie po kilku kolegów do pisania i do rozmów na słuchawce. A wiem, że on nie jest jej jednym męskim znajomym, z którym bardzo dużo rozmawia. Plus to, że to ona zaproponowała, by przeszli na inną platformę, ona go zagadywała, bo mi to powiedział, i to ona mu się zaczęła zwierzać ze swoich problemów. Ja tu nie widzę żadnych super intencji. Oczywiście, że z tego seksu raczej nie będzie, ale ile trzeba, by ktoś się zaangażował emocjonalnie? Sami poznaliśmy się w sieci, więc wiem, że on potrafi się zauroczyć poprzez pisanie. Tak zaczął się nasz związek. I nie chcę, żeby on zaczął coś czuć do tej kobiety, bo powiedzmy sobie szczerze, kilkanaście godzin tygodniowo rozmów z kimś może nas do tej osoby przywiązać.

Jaka jest szansa, że nie wyolbrzymiam? Bo zwykle go nie kontroluję. Gra sobie ile chce, kiedy chce. Pisze z różnymi ludźmi. Nie pytam z kim, ile, gdzie, o czym. Jak mówi, że zadzwoni ktoś z pracy, to wychodzę, żeby spokojnie porozmawiał. Ale nie chcę, by z obcą kobietą pisał tak dużo.

Nie. Trzeba być pełnym kompleksów, aby próbować komuś zastąpić cały świat. KAŻDY potrzebuje dekompresji. To nie jest nic osobistego.

Nie dałaś niczego do zrozumienia. Ty zaszantażowałaś go, że jak będzie z nią gadał, to wyjedziesz z domu. To nie jest rozmowa. To nie jest komunikacja własnych uczuć. Ty mu oznajmiłaś, ze ma być po twojemu, albo zbierasz manatki do czasu aż się dostosuje do ciebie.

Ja nie kontroluję mojej żony. Nie szantażuję jej. Rozmawiamy. A jak mi coś nie leży to nie żądam, że się do mnie dostosuje tylko sam wychodzę z inicjatywą. Bez wymuszania. I nie robię problemu jak sobie z kolegami porozmawia. Jak się zaśmieje z żartu, to nie odbieram tego osobiście, że jakiś chłystek chce mi od razu żonę wyrwać. Ona ma swój rozum. W związku musi być miejsce na prywatność. I musi być miejsce na indywidualizm. I na zaufanie. A zaufanie nie polega na kontroli.

Jeśli twój facet na takie coś leci, to po co ci taki partner?

A to kobieta nie może mieć zainteresowań i pasji? Kobieta nie może mieć kolegów, a facet nie może mieć koleżanek?

Tobie raczej niewiele. I jeśli takie masz zdanie o swoim partnerze, to pogratulować życiowych wyborów. Tylko pytanie pozostaje to samo: po co ci taki partner?

Słowo klucz - zwykle.

Nie próbuję mu zastąpić całego świata. I niech sobie pisze, ale nie aż tyle. Po prostu. Zresztą jak najpierw powiedział, że piszą tylko w grze o pierdołach, bo razem grają, to powiedziałam, że w porządku. Przeprosiłam go nawet, że początkowo tak gwałtownie zareagowałam, ale miał lata temu jeden incydent z flirtowaniem z jakąś laską w grze, więc pierwszą myślą było, że oto zaserwuje mi powtórkę. Tydzień później pisali już sobie prywatnie i on czytał jakieś jej zwierzenia i o jej osobistych problemach. Co miałam pomyśleć?

Przy kolejnej się wściekłam, ponieważ parę dni wcześniej mówił, że piszą tylko gdy razem grają i że mogę sobie nawet patrzeć o czym, a okazało się, że już piszą gdzieś indziej, o prywatnych rzeczach i nie mogę patrzeć. Nie żebym chciała, bo nie skorzystałam. Ale chyba jednak nie mówił szczerze, gdy to proponował.

Czyli co Twoim zdaniem miałam zrobić? Jeśli dla mnie to nie jest w porządku, to co mam zrobić? Patrzeć na to wbrew sobie? Bardzo źle się czułam, wiedziałam, że będę miała problem ochłonąć, to zaproponowałam, że pojadę NA KILKA DNI, i za kilka dni, jak emocje opadną, to normalnie wrócę. Nie mówiłam nic o zrywaniu, o odejściu na zawsze od niego etc. Chciałam zmienić na trochę otoczenie, by to spokojnie przemyśleć.
Ponownie: czemu jego potrzeby mają być ponad moimi?

Nie mówię, że on na nią od razu poleci. Nie podoba mi się, że to jest tak intensywna znajomość i najwidoczniej na intensywności póki co tylko nabiera.

I oczywiście, że można mieć pasje i znajomych. NIGDY mu nie zasugerowałam, że jest inaczej.
Zresztą to ja najczęściej proponuję wyjścia z domu, albo namawiam go, żeby na przykład jechał na integrację w pracy.

Autorko niestety ale twój facet to mentalnie niedorozwiniety 15- latek. Ty możesz go kochać,  poświęcać się ale to nic nie pomoże,  nie uciagniesz tego związku za dwoje.  Oczywiście że on będzie Ci w żywe oczy kłamał że to nic takiego ale widać że już odpływa od ciebie. Może to nie przerodzi się w romans typowo fizyczny bo może nawet nie mieszkacie z tą laska w jednym mieście,  ale emocjonalnie to on już od jakiegoś czasu ciebie zdradza. I masz rację, w żadnym wypadku nie stawiaj jego potrzeb nad swoje. Nigdy.

A Jacka nie słuchaj, to spermiarz który jedyną wiedzę z relacji między kobietą a mężczyzna czerpie z pornosów a do tego jest analfabeta który nie potrafi czytać ze zrozumieniem. Olej jego odpowiedzi i nie wciągaj się w dyskuje z nim bo to przegryw co nie ma życia i całe dnie spędza na forum dla bab.

To tak nie działa, zauroczenie inną nie musi mieć uchwytnej przyczyny, a zawsze szuka się w partnerce/rze

Autorko, nie słuchaj JackaSparrow. On wielokrotnie zdradzał swoją żonę, tak mi powiedzieli użytkownicy którzy są już dłużej na tym forum, więc to oczywiste że będzie bronił Twojego męża.

Nie mam interesu w tym żeby się na nim mścić. Jedna z osób napisała pod jednym z moich tematów że on wielokrotnie pisał, że ileś tam km od domu to nie zdrada i inne tym podobne.
Postaram się to znaleźć. Z tego wyraźnie wynikało jak elastyczne on ma podejście do wierności.
Zdarzały mu się też numerki z mężatkami, ale wtedy był chyba wolny. Nazywa je przy tym szmatami, a o sobie nie mówi nic złego

BUAHAHAHAHAHAHAAAAA

Nope, nic takiego nigdy nie miało miejsca. Nigdy czegoś takiego nie pisałem ani o sobie, ani o nikim innym. Kilometraż nie robi tu różnicy żadnej.

Hej, jestem partnerem Szmaragdowa_Lady. Mówiła mi, że napisze o tym, żeby mi pokazać, że inni myślą podobnie do niej, a że poznaliśmy się na tym forum, to domyśliłem się, że zrobi to tutaj.
Głupio się czuję pisząc to, trochę jaj jakiś uczniak, który się tłumaczy, dlatego będzie to mój pierwszy i ostatni post w tym wątku. Chciałbym jednak naświetlić kilka rzeczy i podzielić się jednym wnioskiem ogólnym.

Szmaragdowa_Lady pod introwertyzmem ukryła moją chorobę przez którą praktycznie nie wychodzę z domu (zrobiła to z troski o prywatność, jestem pewien, bez ironii). Nie jest to niemożliwe, ale
znacznie utrudnione, zwłaszcza samodzielnie. Owszem, czasem brakuje mi znajomych w moim życiu, jednak we wspomnianej wyżej grze ich nie szukałem, ta znajomość wyszła naturalnie.
Pewnie większość tak się zaczyna, ale gram dłuższy czas i wcześniej nie miałem tam kolegów. Podczas rozmów z tą znajomą nigdy nie ukrywałem faktu posiadania kobiety, często o niej wspominałem
(my to, my tamto). Nigdy też nie narzekałem ani na nią, ani na nasz związek. Wręcz przeciwnie, przedstawiałem go w korzystnym świetle, bo uważam go w ostatnim czasie za najlepszy jaki był przez te niecałe 10 lat.
Niektórzy sugerują to, że już emocjonalnie odpłynąłem. Niczego takiego nie zauważyłem. Nie budzę się z myślą by sprawdzić czy znajoma coś napisała ani by napisać do niej. Wielokrotnie też, gdy nie chciało mi się grać
danego dnia, po prostu nie rozmawialiśmy (lub grałem bez rozmawiania gdy jej nie było) i nie czułem braku z tego powodu. Lubię z nią pogadać i w zasadzie to wszystko. Wydaje się być fajną osobą.
Jakieś uśmiechy podczas rozmów to efekt wysyłanych memów czy żartów sytuacyjnych. Zmiana platformy była spowodowana niemożnością wysłania w grze linka lub obrazka. Nie czuję się w żadnym stopniu nie w porządku w stosunku do mojej kobiety. W naszych rozmowach nie ma flirtu z żadnej strony.

Nie uważam też, że przez rozmowy cierpi nasz wspólny czas, bo 95% rozmów jakie mamy ma miejsce podczas grania, którego częstotliwości nie zwiększyłem od czasu poznania znajomej. Samo granie po prostu nie przeszkadzało
mojej partnerce. Gdy natomiast widzi, że z kimś rozmawiam, wtedy częściej mnie zaczepia i proponuje wspólne spędzanie czasu. Niejednokrotnie zdarzały się wieczory gdy pracowałem po godzinach, czytałem książkę albo nie wiem, grałem
w szachy, gdzie mogłem tylko oglądać jej plecy, gdy siedziała skupiona nad rzeczą, która w ostatnim czasie mocno ją zajmuje (cieszę się, że tak jest, to w przyszłości może być połączenie hobby z zarobkami).
Nie zauważyłem żebyśmy spędzali ze sobą mniej czasu niż wcześniej. Myślę, że jest go odrobinę więcej, bo tak jak wspomniałem, mam wrażenie, że w ostatnim czasie się nam układa. Ja również mniej pracuję.

Gdy postawiła sprawę na ostrzu noża (pojadę do siostry, będę wychodziła podczas twoich rozmów) zgodziłem się ograniczyć kontakt, bo związek jest dla mnie zdecydowanie ważniejszy niż krótka internetowa znajomość. Spodziewam się jednak, że nawet ograniczony kontakt będzie ją uwierał i będę czuł na sobie jej palący wzrok.

Te "warunki", które postawiłem, to nie karanie za wymuszanie na mnie ograniczenia kontaktów tylko moje oczekiwania. Podczas kłótni Szmaragdowa_Lady zarzuciła mi słabą psychikę oraz wspomniała, że skoro ja muszę zaspokajać swoje potrzeby kontaktu, to ona musi zadbać o siebie i swoją psychikę. Trochę mnie zabolała ta rozmowa, ale ostatecznie przyznałem jej rację, a w ramach naprawy swojej słabej psychiki powiedziałem jej o rzeczach, które mi przeszkadzają,
a które w sobie trochę dusiłem wiedząc, że są dla niej drażliwe i nie chcąc nakładać na niej presji w pewnych kwestiach. Jedna rzecz obiektywnie poważna - inne raczej drobniejsze. M.in. chciałbym by zrobiła prawo
jazdy byśmy nie byli tak uziemieni. Ja niestety nie jestem w stanie go zrobić, ale zaoferowałem, że za nie zapłacę.

Teraz chciałbym przejść do wspomnianego na początku wniosku. Każdy tu pisze na podstawie własnych doświadczeń i światopoglądu - to normalne, ale warto mieć na uwadze, że po drugiej stronie jest człowiek, który, skoro opisuje jakiś ważny dla niego problem, prawdopodobnie jest w emocjach i dość łatwo wpłynąć w ten sposób na jego osąd.
Udało nam się po czasie trochę uspokoić emocje i rozmawiać normalnie, jednak po przeczytaniu tych wiadomości na forum, partnerka była wyraźnie wzburzona. Miała argument, że wszyscy ją popierają, więc ja jestem jakiś dziwny skoro nie widzę tego co ona.
Nie ma dla mnie znaczenia czy ten post zmieni coś w Waszym postrzeganiu tej sytuacji, ale warto wiedzieć, że słowa rzeczywiście mają moc i czasem trzeba je dobrze przemyśleć. Według mnie dużo tutaj wróżenia z fusów i filtrowania sytuacji przez własne doświadczenia, co dla niektórych jest wystarczającym pretekstem do wieszczenia zdrad i dawania rad o rozstaniu czy wyrzucaniu śmieci.

Kłamca. To co napisałeś nie zmieniło w żaden sposób mojego stanowiska. Uważam że powinieneś zerwać prywatny kontakt z tamtą kobietą.

Najdziwniejsze jest to, ze wczesniej chcial pokazac ci wiadomosci o czym pisza, bo byly nieistotne, teraz cos ukrywa ewidentnie.

Ja bym przy tym obstawiala, przypomniala, ze kiedys chcial ci pokazac, a teraz najwyrazniej nie jest uczciwy wobec ciebie skoro ci nie chce pokazac.

Bo najwyrazniej nie jest uczciwy i powinniscie o tym porozmawiac.

Facet może mieć ograniczenia, ale jeśli kocha swoją kobietę, to powinien brać pod uwagę, że ona nie czuje się komfortowo w tej sytuacji, chociaż jest to niewinny flirt, jeśli flirt może być niewinny

Jak byłam sama grałam dużo online. Dużo gadałam z ludźmi, wywiązywały się najróżniejsze relacje.
Jeden z kolegów powiedział, że większość z nas tu siedzi, bo coś "nie gra w realu" i szuka się alternatywy. I coś w tym chyba jest, odkąd mój real jest w porządku (partner, poukładane życie) nie  ciągnie mnie do onlinów. Nie mam głowy ani czasu, ani chęci.
Dlatego zachowanie Twojego faceta jest przynajmniej lekko niepokojące. Siłą rzeczy wywiązuje się między nimi jakaś więź.

Chłopie nie pogrążaj się...

Miałam napisać dokładnie to samo, ale mnie uprzedziłaś. Jeśli ta korespondencja jest taka zupełnie niewinna, to skąd problem z pokazaniem, co zostało napisane?

Nie wierzę w to, co czytam Czy Tobie przypadkiem coś się nie pomyliło?? Robisz coś, co wywołuje u Twojej partnerki uzasadniony niepokój i jeszcze stawiasz warunki?

Nie, tak nie jest. Jedno nie ma związku z drugim poza tym, że kłótnia była wyzwalaczem wywalenia tego co zalegało. Bo i wielkie to mecyje, że osoba nie do końca sprawna chciałaby, aby sprawny partner zrobił prawko (za które i tak zapłaci).

Zachowujecie się, jakbyście nigdy w kłótni nie byli i nie używali argumentów w stylu "w zeszłym tygodniu ściszałem telewizor". W emocjach różne pierdoły się wywala. Często bez sensu.

Może autorka zaprzyjaźni się z narzeczonym tej pani i przejdą na wyższy level.

Bo w związku można wymagać od faceta. Od kobiety już nie.

Bo wiesz, to bardzo wygodne przedstawić w taki sposób, że on WYMAGA i STAWIA WARUNKI zrobienia prawka w zamian za to, że przystopuje z internetową znajomością.

Chuj tam, że są 10 lat razem, on niepełnosprawny, a jej się prawka nie chce zrobić, BO KURWA NIE. Bo tam nie ma innego powodu, przecież nawet chce zapłacić.

Nie wiem co to za przypadłość,  ale wygląda na zaćmienie mózgu.
Cos w rodzaju że skórka od banana leży na podłodze, ktoś broni jej za wszelką cenę twierdząc że wyrzuci do kosza, jak partnerka spełni jedno z jego życzeń.
Zaraz potem pewnie następne, a potem jeszcze następne.
Problem jest taki, że związek nie wypalił, Ty się masz za ósmy cud świata, wokół którego należy biegać,  co zapewne ona przez te 10 lat robiła, tylko jest to chyba mało doceniane,  a Pani jest niżej w hierarchii niż przypadkowa dziewczyna kryjącą się za awatarem
Zresztą skoro nie było spotkania w realu może.
to być ktokolwiek i facet I ktokolwiek, emerytka która gra z nudów,  znam i takie przypadki.
Nie wiem, jestes miliarderem na wózku inwalidzkim czy coś?
Trzeba być wdzięcznym losowi za Twoje towarzystwo?
Jak tyle zarabiasz to Uber chyba nie problem, masz pretensje do dziewczyny że jesteś uziemiony?
Może to ona jest, bo nie może pojechać kolejką na lotnisko z Tobą I wsiąść w samolot. Czy normalnie wyjść na spacer

Tiaaa, gdyby to autorka byla niepelnosprawna i znalazlaby sobie "kolegę" do pogaduch to już widzę jak Panowie tutaj stoją za nią murem i mówią że wszystko jest cacy a narzeczonemu żeby się od niej odwalił i nie robi nic złego  xDDDD

Prawda jest taka autorko że facet nie jest lojalny wobec Ciebie, ledwo poznana laska z którą przechodzi na inną platformę i jeszcze ukrywa korespondencję. Ja pie*ole xD To że nic z tego raczej nie będzie to wiadomo, bo to tylko internetowa znajomość, co nie zmienia faktu że prawdopodobnie się rozstaniecie bo Twojemu lubemu się buzia uśmiecha na myśl o nowej znajomej. Pewnie Ciebie obgaduje, a jej słodzi.

Nie chce z Tobą brać ślubu, po cholere Ci taki "partner"? Zacznij się rozglądać może za facetem który doceni to że Cię ma a tego kopnij w dooope bo to tragedia z chłopem jest.

Szmaragdowa_Lady
On ma ciebie w tyle, tzn. przypierdzielił się do ciebie niczym rzep, bo jako "introwertyk" raczej nie będzie mieć brania, więc tak sobie przy tobie trwa. Przy tobie, czyli, w wolnym czasie woli go spędzić na graniu i gadaniu z przypadkową laską, niż robieniu czegoś z tobą. Ja tu nie widzę miłości i zainteresowania tobą, tylko widzę jego interesowność. Ruciłabym typa.

Ja zawsze powtarzam, nie ma przyjaźni damsko - męskiej.
Ciekawym natomiast jest to, jak wiele pan tutaj inaczej reaguje gdy to mężczyzna ma "przyjaciółkę" a inaczej gdy to kobita ma "przyjaciela"
W tym jednym przypadku jest to dupek/zdrajca który nie szanuje własnej kobiety, a w drugim..nie masz prawa wybierać jej znajomych, co za toksyk.