Jak dlugo czekalibyscie na spotkaniu/randce gdyby osoba spozniala sie - Netkobiety.pl

MagdaLena1111 napisał/a:

Ciekawe jest, że nie wspomniałeś nic o ojcu w wychowywaniu syna, tylko skupiłeś się na matce, a zapewniam Cię, że jest tatuś w tamtej rodzinie, bo poznałam.

Bo ojcowie w praktyce mają niewiele do powiedzenia przy dzieciach przy tak apodyktycznych matkach. Kult matki jest wiecznie żywy nie tylko w Polsce.

Większość facetów jest po prostu bierna i wygodna, a jak kobiety przestały jak idiotki usługiwać wygodnym księciuniom, to,po prostu okazuje się, że oni nie potrafią się zazwyczaj w tej sytuacji odnaleźć.

Faceci z pełnych domów odnajdują się bardzo dobrze. Problem mają tylko ci, którzy są produktem samotnego macierzyństwa. Już tu przecież wklejałem stosowne dane. Z nimi chcesz się kłócić?

. Tylko Ci bardziej kumaci i mniej leniwi mają szansę na związek z fajną kobietą. Reszta musi liczyć na głupią służącą z niską samooceną, która uważa, że nie zasługuje na nikogo lepszego, ale takich już coraz mniej, więc przybywa sfrustrowanych mizoginów Tobie podobnych :-P

Mizoginów? Czy ty wiesz w ogóle co to słowo oznacza? Bo pasuje do mojej sytuacji jak świni siodło. Dla przypomnienia, bo chyba osoby ci się pomieszały: w mojej rodzinie wszyscy pracowali bez względu na płeć. U mojej żony tak samo. W efekcie każde z nas jest na własnej działalności, a obowiązkami domowymi dzielimy się jak nam w danym momencie pasuje. Tak samo nie mam problemu z modelami tradycyjnymi rodziny, z jedną osobą pracującą, a drugą zajmującą się domem. Twoja pogarda dla takich modeli jest bardzo słaba. Bo ani facet nie musi być leniwy, ani babka zdesperowana i niepewna, aby wybierać taki układ.

Acha, czyli jak zwykle :-D [
Jak facet wypina się na własne dzieci, zapomina o nich i w efekcie wychowuje je samotna kobieta, niekoniecznie z sukcesami, to niedobra kobieta była i źle wychowała.

Shinigami napisał/a:

Przypominam, że w Korei jak i w Japonii faceci w zdecydowanej większości przypadków nie mają czasu na nic poza pracą.

Kultura patriarchalna to też kultura zapierdolu w pracy. Promowanie modelu pracy który jest do utrzymania tylko przy założeniu, że masz pod ręką żone, która zajmuje się wszystkimi innymi obowiązkami za ciebie. Ale też wymuszanie na kobietach, że muszą te role spełnić. Wracasz po 16 h do czystego, posprzątanego domu, dzieci ululane, obiad na stole.
Problem polega na tym, że kobiety zorientowały się ze to nie jest takie fajne dla nich, bo nie mają żadnej wolności finansowej i mąż jest de facto ich pracodawcą. Więc stwierdziły że zamiast pracowac dla męża lepiej pracować dla pracodawcy. I faceci zostali na lodzie. Bo nadal zapierdzielaja, ale na koniec nie ma trade wife z obiadem, tylko pusty dom. Promocja modelu pracy i kariery z naciskiem na work-life balance (pracodawca nie ma prawa kontaktować się z tobą w dni wolne od pracy, więcej urlopu, jak wymuszasz nadgodziny to jesteś Januszem biznesu) to bardziej feministyczna wizja. Zarówno męzczyna i kobieta muszą zazadzac pracą i karierą tak żeby znaleźć czas na zaangazowanie się w życie domowe. Jeśli oboje pracują to facet nie musi też zapierdzielać 16h bo mają dwie pensje.

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

Shinigami napisał/a:

Przypominam, że w Korei jak i w Japonii faceci w zdecydowanej większości przypadków nie mają czasu na nic poza pracą.

Kultura patriarchalna to też kultura zapierdolu w pracy. Promowanie modelu pracy który jest do utrzymania tylko przy założeniu, że masz pod ręką żone, która zajmuje się wszystkimi innymi obowiązkami za ciebie. Ale też wymuszanie na kobietach, że muszą te role spełnić. Wracasz po 16 h do czystego, posprzątanego domu, dzieci ululane, obiad na stole.
Problem polega na tym, że kobiety zorientowały się ze to nie jest takie fajne dla nich, bo nie mają żadnej wolności finansowej i mąż jest de facto ich pracodawcą. Więc stwierdziły że zamiast pracowac dla męża lepiej pracować dla pracodawcy. I faceci zostali na lodzie. Bo nadal zapierdzielaja, ale na koniec nie ma trade wife z obiadem, tylko pusty dom. Promocja modelu pracy i kariery z naciskiem na work-life balance (pracodawca nie ma prawa kontaktować się z tobą w dni wolne od pracy, więcej urlopu, jak wymuszasz nadgodziny to jesteś Januszem biznesu) to bardziej feministyczna wizja. Zarówno męzczyna i kobieta muszą zazadzac pracą i karierą tak żeby znaleźć czas na zaangazowanie się w życie domowe. Jeśli oboje pracują to facet nie musi też zapierdzielać 16h bo mają dwie pensje.

Świetnie napisane. I trafnie.
Masz talent do ujmowania w słowa mechanizmów i zjawisk.

Nie kompromituj się. W takich zestawieniach nie bierze się danych z jakichś lokalnych GUSów i heja, wklepujemy do tabelki. Dane są czyszczone, żeby były jak najbardziej porównywalne pomiędzy krajami, bierze się też pod uwagę lokalne uwarunkowania. Więc nie, 'u nas' ustawowe czasy przerwy nie są wliczane

Przerwy w pracy, zgodnie z art. 134 §1:

„Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika:

    1)  wynosi co najmniej 6 godzin – pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut;
    2)  jest dłuższy niż 9 godzin – pracownik ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut;
    3)  jest dłuższy niż 16 godzin – pracownik ma prawo do kolejnej przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut.

§ 2. Przerwy, o których mowa w § 1, wlicza się do czasu pracy”.

I kolejna bzdura, nie podniesiono im limitu do 69h pracy, mają 40h tygodniowo + maks. 12h nadgodzin. Dla porównania, u nas to jest 40 + 8.

This month, the government called for modification in working hours, specifically to raise the maximum working hours to 69 hours a week, up from the current 52 hours.

Kodeks pracy ogranicza roczny limit nadgodzin do 150. Z drugiej strony – pracodawca może zwiększyć maksymalną liczby godzin nadliczbowych w roku kalendarzowym w przepisach wewnątrzzakładowych.

Czytaj do skutku, aż zrozumiesz. Pięć razy, może dziesięć. Ile będzie trzeba.

Jak facet wypina się na własne dzieci, zapomina o nich i w efekcie wychowuje je samotna kobieta, niekoniecznie z sukcesami, to niedobra kobieta była i źle wychowała.