Będzie rozwód? - Netkobiety.pl

Ona chyba liczy na coś więcej, ale nie lubię brzydkich, toksycznych mizoandryczek.

Bo jesteś szkodliwy na tym forum, piszesz takie bzdury, że naprawdę mam nadzieję że nikt nie bierze cię na poważnie. Jesteś po prostu głupi, nawet nie potrafisz sie odgryźć tylko piszesz jak dziecko w szkole podstawowej.

I farmer nie, ty nie obracasz młodych dziewczyn, sam to nawet pisałeś że z jakiś enigmatycznych powodów nie możesz.
Tobie sieb wydaje, jak każdemu dziadowi po 50 że jak ktoś przez przypadek, na dłużej zawiesi na tobie spojrzenie to ktoś na ciebie leci.

To jest typowe dla ludzi którzy najlepsze lata mają za sobą i próbują nam na forum wcisnąć że każdy pragnie kobiet po 50 i mężczyzn 50. Nie w rzeczywistości, w waszych głowach może.

Właśnie siebie opisałaś.

To napisz wkoncu o co dokładnie chodzi? Bo piszesz coś, a sam nie wiesz co

Czemu miałabym nienawidzić mężczyzn?
Tu chodzi o jego podejście. Są ludzie którzy jeśli tylko zwesza, że ktoś może dać więcej to wycisną z nich wszystko, a na koniec jeszcze postawią się w roli ofiary. I to robi jej mąż, każda firma manipulacji i wykorzystywania drugiego człowieka mnie obrzydza i nie uważam, że należy tu usprawiedliwiać w imię małżeństwa albo wieloletniego związku.

Kto Ci powiedzial, że nie mam żadnych doświadczeń. Mam, przez lata mieszkałam z partnerem ale nie będę o tym pisać. Nie będę też pisać i aktualizować swojego życiorysu, czy jestem z kimś aktualnie czy nie bo ani nie muszę ani nie będę tego robić na forum.

To co Ty próbujesz wcisnąć autorce to to, że się dowala do kurzy. A tu nie chodzi tylko o porządek, tylko całokształt. Że się gość zapuścił, że przerosło go bycie ojcem, że nie wykazuje żadnej chęci naprawienia tego. Mam wrażenie, że to właśnie wy nie macie żadnego doświadczenia bo jakbyście mieli to wiedzilisbyscie że nie ma takiej mocy aby jedna osoba udzwignela wszystko, naprawiła związek. Przez jakis czas można próbować ale jak nie ma chceci z drugiej strony to jest koniec. Dochodzi zmęczenie osoby który się starała i pchała ten cały wózek pod tytułem rodzina ale wózek zrobił się za ciężki.

Noben niech zgadnę masz napewno koło 50 i takie starodawne myślenie jak koledzy o podobnych poglądach.

I dalej noben nie wskazałes/las co on robi żeby im się lepiej razem szło.

Jak się nie wie, to trzeba sobie wyobrazić zachowanie faceta w związku, w którym partnerka po porodzie i nie chodzi o połóg, odsunie go całkiem od bliskości...

Z czystej ciekawości - Ty potrafisz napisać posta w temacie wątku bez jakichś personalnych ataków, insynuacji itp wobe innych piszących?

A co może zrobić osoba, którego partner/ka nie angażuje się w pożycie małżeńskie?
Nie są się tego aspektu pominąć.
Jeden przestanie angażować się w życie rodzinne, drugi zacznie "jeść" na mieście...
Dlatego trzeba starać się zrozumieć obydwie strony, każda ma swoje "przewinienia".
Akcja zawsze powoduje reakcję.
Czy to tak trudno zrozumieć?

Należy tak robić, chyba, że z góry zakłada się winę faceta.

W większości przypadków błędem fundamentalnym jest w ogóle założenie istnienia ''winy''.

Wina z automatu przewiduje, że z jednej strony jest ktoś zły, podły itd. a z drugiej biedna ofiara.
Niestety tu na forum bardzo popularne jest takie myślenie i wynikający z niego zero-jedynkowy podział na winnych i ofiary.

A w życiu taki rozdział zdarza się szalenie rzadko. Przeważnie rozjazd w małżeństwie jest wynikiem błędów/niedopatrzeń/zaniedbań obu stron. Nie ma kata, nie ma ofiary. Są po prostu dwie osoby, którym się przestały spinać częstotliwości.
W tym przypadku też tak jest - to wiem na pewno, tylko nie wiem dokładnie gdzie ten rozjazd nastąpił. Fakt, że bardziej się skupiam (krytycznie) na Autorce wynika tylko z tego, że wiem o niej więcej, niż o jej małżonku. A nie że jej działania uznaję za bardziej destrukcyjne dla tej wspólnej częstotliwości.

Problem jest ewidentny, dotychczasowe metody działania zawiodły.
Warto byłoby się więc zastanowić nad jakimiś innymi, a nie próbować po raz setny tego samego, tylko mocniej.
Teoretycznie, rzecz jasna.
Bo praktycznie chyba decyzje już zapadły i potrzebne tylko potwierdzenie, że na pewno słuszne.
Wtedy ok. Próbowanie czegoś nowego byłoby nierozsądne, bo a nuż zadziała i co wtedy..?

Co do pierwszego to tak, co do drugiego, to facet na terapię nie chodzi

Autorka tego nie rozwiąże,  no po pierwsze sama jest częścią problemu,  czego nie chce przyznać.
Po drugie skupią się za bardzo na szczegółach zamiast na celu.
I mam wrażenie że celem teraz to już jest dokopanie mężowi za chore dziecko.
Być może mąż też już odetchąl z ulgą po tej wyprowadzce.
A tu jeszcze niektóre netkobiety chcą by babka zamieniała sie w sanepid przed przyprowadzeniem dzieci.
Ktoś tu chyba się oderwał od rzeczywistości za bardzo.

A ja zgadzam sie z Karmaniewraca.

Żona w ogóle nie powinna wymagać tak podstawowych rzeczy jak kurwa mycie się i sprzątanie, na miłość naszego ojca Szatana
To jest absolutna podstawa.
Facet sie ożenił i spłodził dzieci, wiec ma obowiązki jako mąż i ojciec.
Rzadko jakieś tematy  tutaj wywołują u mnie emocje, ale przy tym sie wkurwiłem.
Facet to pierdolony len i nierób, do tego pasożyt.
Skoro obydwoje pracują to naturalna rzeczą powinno byc to, ze zarówno obowiązki domowe, jak i opiekę nad dziećmi sa dzielone po połowie.
ten fragment wpisu, że autorka nawet nie ma czasu sobie odc serialu obejrzeć, pokazuje dobitnie jak jest wykorzystywana.

Juz nie wspomnę tego, jak ona ma mieć czas i ochotę, na sex z spasionym leniwym wieprzem.Który na dodatek sie nie myje...
Zoofilia w Polsce jest zakazana, jak by kto pytał.

Autorko,jest cos takiego jak manewr ucieczki do przodu.
Masz prawo do swojego czasu prywatnego.
Masz prawo oczekiwać ze twój małżonek będzie wykonywał swoje powinności.
Po informuj tego swojego ślubnego, że na weekend wybierasz sie (tu staw dowolne) proponuje jakis dobry hotel ze strefą spa i wellness.
Nie pytaj o zdanie czy pozwolenie.
Spakuj sie, i pojedz, tak wiem, będzie ci ciężko "bo dzieci to czy tamto", ale musisz się przełamać.
Po powrocie ocenisz jak on sie tymi swoimi dziećmi zajmował.
Jeżeli będą zaniedbane, to pierdol takiego nieudacznika i składaj papiery rozwodowe.

Proszenie NIE jest przemocowe.
Ale robienie tego w stylu pasywno-agresywnym i z mikroagresją już jest.

No wkoncu. I to nie mówi ktoś oderwany od rzeczywistości tylko gość który ma żonę i dziecko, od lat zdaję się także wie jak życie w związku powinno wyglądać.

Farmer ty wiesz jak autorka prosi. Dorabiasz teorie.

Wyobraź sobie że jakimś magicznym sposobem jesteś w związku, pojawia się jakieś dziecko i co robisz? Czekasz aż:

A) Ktoś poprosi Cię o pomoc i wykonujesz zadanie

B) Sam na to wpadniesz bo dorośli ludzie biorą odpowiedzialność za swoje decyzję nawet jak im kurwa ciężko to trzeba sprostać dziennym/rodzinnym obowiązkom

C) Nikt ci nie będzie mówił co masz robić bo każda próba to pasywno agresywna forma a ty nie lubisz jak się tobie mówi, ty masz poczuć że twoja dzisiejsza wibracja życiową nastraja cie na pomoc przy 2 dzieci. Poza tym mało dostałeś miłych słów za wyniesienie śmieci.

Tia, oczywiście że wszystko ogarniesz sama I najlepiej.
Za rok, może dwa,  to dzieci będziesz gromić wzrokiem za nieodniesiony talerz i kurz na półce.
A potem sie dziwić,  że wolą przebywać z ojcem który pewnie bez Twojego fukania nad głową  będzie funkcjonował inaczej.
Jest taki wzorzec wyniesiony z dzieciństwa;
Brak poczucia bezpieczeństwa.
Wtedy jak coś się dzieje w Twoim życiu odzywa się nadkontrola, biczowanie siebie i innych.
I to jest u autorki.
Blisko do nerwicy natręctw
Ale jest coś chorego w tym układzie i nie zdziwię się,  jak mąż ucieszy się po cichu z tego rozwodu.
Polecam do obejrzenia  film; Wojna Domowa angielski z Kristin Scott Thomas, piękny.

Widzisz??? Właśnie o to chodzi!

Od początku wątku, na każdą opinię, która nie pokłada się w 100% z tym, co Ty sama o sobie i o sytuacji myślisz, reagujesz w taki sposób. Musisz dołożyć sarkazm, kłującą ironię, złośliwość... Tak żeby rozmówcy już się nie chciało w ogóle odpowiadać...
Za każdym razem.

Właśnie stąd wnoszę, że do męża odnosisz się też w podobnie konfrontacyjnym i wrogim stylu.

To są małe rzeczy, ale na dłuższą metę bardzo ważne.
Bo widzisz - można komuś zasugerować pójście do psychiatry czy psychologa w taki sposób, że ten ktoś odbierze to jako wyraz troski; ale można powiedzieć to IDENTYCZNYMI słowami tak, że będzie to tylko inwektywa.

Tobie chyba bliżej do tego drugiego sposobu.

Skoro facet latami był zaangażowany i pracowity, o potem nagle popadł w odrętwienie, to, kurde, jak bardzo trzeba być zacietrzewionym, żeby nawet nie rozważyć(!), że coś się po drodze wydarzyło, że był jakiś powód..?

W moim świecie facet to też człowiek ze swoimi słabościami.
On też może mieć problemy, słaby okres, depresję.

Czy to nie kobiety oczekują wsparcia w ciężkich chwilach? A jak to wygląda z drugiej strony?
Przecież to mężczyźni narzekają, że gdy tylko okażą słabość, to kobieta zaraz odchodzi.

Wychodzenie z założenia, że facet ma ........... , to to samo gdybym napisał, że kobieta ma ....
Zaraz by się tutaj rozpętała burza w komentarzach, gdybym wypunktował co autorka ma zrobić i co według mnie należy do jej obowiązków wobec męża.

A ja się nie zgadzam.
Jeśli przy pierwszym dziecku było ok, to coś się musiało stać w międzyczasie.

Życie potrafi tak sponiewierać, że nawet mężczyzna może upaść.
Dobra kobieta to zauważy i wesprze. Zła kobieta stanie obok i zacznie na niego krzyczeć.

Farmer

Nie wiemy czy ten facet ma depresje, a on nie robi nic w sprawie diagnozy.
Gdyby faktycznie ja miał, to tak, żona jest zobowiązana do pomocy mu.
Bo obowiązkiem żony/męża jest pomoc w chorobie.
Nie ważne ile by to trwało i kosztowało.

Mi to natomiast wygląda na klucz który bardzo często dopada kobiety.
Wyszłam za mąż, urodziłam dziecko, no to teraz nic nie muszę robic, ani wokół siebie ani wokół męża, w domu bród, mimo ze facet pracuje na rodzinę, a ona nic tylko wpierdala i ogląda telefon.
Roztyje sie taka ropucha to monstrualnych rozmiarów, podwójny podbródek, ale tysiaki na pazurki lecą, bo jest święcie przekonana ze ktos zwraca na nia uwagę.
I tutaj facet poczuł sie pewnie po urodzeniu drugiego dziecka że "przecież ode mnie nie odejdzie" dołóż do tego możliwy perfekcjonizm żony, no to on nic nie musi robić, bo i tak zrobi to zona.
Wiec luz blues, można żreć, tyć i grac na kompie

Jaki rower  jaki basen?
Przecież mąż tylko leży o nie mieści się e fotelu biurowym, to jak na rowerze.?
To jego wina że jesteś tak znerwicowana że do szału doprowadza Cię niewlozony od razu do zmywarki  talerz?
Przepraszam ale czy coś się dzieciom stało od pobytu w nieperfekcyjnym mieszkaniu męża po Twojej wyprowadzce?
Może im uszy odpoczęły,  bo Ty mi wyglądasz na podnoszącą głos babę, sorry
Wiele osób ma dzieci alergiczne, a nie robi z tego powodu histerii.
Miałam.taką przyjaciółkę.
Zaprosiła na na komunię,  moja 3 letnia córka wzięła do ręki zabawkę  jej dziecka, a ta zaczela wrzeszczeć że coś się Kubusiowi stanie.
Masz jakieś przyjaciółko, siostrę, mamę?
Ktoś Ci powiedział, że przesadzasz?

A ile z tych dzieci alergicznych po dłuższym kontakcie z alergenem przestaje oddychać? Bo moje przestaje.
Nie podnoszę głosu na dzieci. I nie przesadzam, mam konkretne zalecenia od lekarza i sprzątanie jest normalnym zaleceniem w przypadku tak mocnej alergii.

Dzieci nie byly w domu po wyprowadzce. Mąz nie jest zainteresowany większym kontaktem niż raz w tygodniu na 2h. Ja kontaktu nie ograniczam w żaden sposob.
(Dodam, bo wiem już, jaki będzie kierunek myslenia niektorych, ze mąz może swobodnie się po mieszkaniu poruszać, robić co chce i jak chce i nie krzycze na niego, że ma cos robic albo nie robić.)

Nie będę się więcej odnosić do Twoich postow, skoro Ty nie potrafisz odnieść sie od moich, a zamiast tego odnosisz się do swoich własnych wyobrażeń.

Edit. Rozmawiasz ze swoimi urojeniami.

Napisałam gdzieś że na dzieci?
Wtedy bym Cię wysłała do psychiatry.
Ale głos podnoszony przy dzieciach działa tak samo.
Myślisz że takie małe dziecko nie wyczuwa tonu głosu matki ?
Odnoszę się jak wiele innych osób do tego co TY tutaj piszesz

Twoje wpisy odpieram jako atakujące, usprawiedliwiające się.
Dwa razy pytałem się jak wyglądała sytuacja u ciebie w rodzinie, bo taki styl komunikacji wynosi się najczęściej z domu.
Czy twój ojciec jest głową domu, czy matka?

Jeśli by poszedł na basen, wyszedł z kolegami (bo przecież zezwoliłaś), to pierwsze co byś zrobiła po jego powrocie to nie byłyby zarzuty, że ty musiałaś się dziećmi zajmować a on sobie odpoczywał/bawił się? Ja znam odpowiedź.

Jesteś w ciężkiej sytuacji z dziećmi, mąż nie pomaga, ale mimo wszystko to tobie doradziłbym spotkanie z terapeutą i naukę komunikowania się.

BubaHuba, tutaj jest wiele skrzywdzonych osób (zwłaszcza mężczyzn), które nie potrafią oddzielić swoich osobistych historii od Twojego wątku. Stąd to wciskanie Ci dziecka w brzuch i próba udowodnienia że jesteś katem dla swojego biednego, chorego misia, który od lat jest pewnie tłamszony przez Ciebie wierutnie.

Dlatego polecam olać takie fora, skorzystać z pomocy wykfalifikowanego terapeuty i podążanie własną drogą.

Farmer nagle ma dzieci. Dobra, to forum mnie pokonało.

Tak, ci ludzie tutaj doczytali się czegoś czego nie napisałaś, z powodu o którym wspomniał Foxterier, mają swoje traumy, nienawiść do kobiet, nienawiść kobiet do kobiet (Ela ma ogólnie  urojenia na swój temat także przekłada się to na to co pisze)

Lepiej już nieb czytaj tego, bo jeszcze uwierzysz tym leniom dla których wymagania to od początku powstania tego forum to drażliwy temat. Tak masz mieć wymagania i tak są obowiązki do zrealizowania.

Lepiej idź do terapeuty, prawnika i nie czytaj tego więcej bo jak widzisz niczego mądrego sie tu nie dowiedziałaś.

nie dziwi mnie ten wpis naczelnej mizoandyczki forum

Znam. Do pełnej pewności mi brakuje opisu stosunków u ciebie w domu rodzinnym (kolejny raz unikasz tego tematu).

To nie obrazek wrednej żony, ale zmęczonej kobiety, która potrzebuje pomocy, a na męża obecnie nie może liczyć.
Niestety nie potrafiącej poprawnie rozmawiać (jak zresztą większość ludzi).

Bierze się męża i wychodzi z dzieciakami.
Ale trzeba umieć go zachęcić. (i wiem, że to wygląda jak u dziecka, ale w wyjątkowych sytuacjach zastosowałbym właśnie takie podejście).

Lepiej ,robić zrzutkę by Karma mogła sobie przepracować wreszcie to molestowanie  z dzieciństwa,  bo wylewa się uszami i w każdym wątku musi sobie kobietą ulżyć.
Tu ma gdzieś autorkę  i jej małżeństwo,  bo jest okazja wyżyć się na mężu kobiety.
Karma nie wraca, bo nic z tym nie robisz
Przenoszenie swojej agresji na innych na anominowym forum nic Ci nie da.
Nudna się już zrobiłaś z tym pluciem się tutaj .
Spadaj.

nie wiedziałem

wiele tłumaczy, ale i tak nie usprawiedliwia takiego zachowania

Ja też  nie "wiem" Bo jej prywatnie nie znam ale napad w każdym temacie na faceta w średnim wielu i ludzi w wieku matki nie dzieje się bez przyczyny.
Ludzie tutaj na forum  mają swoje traumy, ale forum nie jest od tego  by służyli za spluwaczki,  bo sami tu często trafiają w stanie  gdy szukają pomocy.
Kiedyś tu była moderacja i takie zachowanie jak teraz nie było po prostu możliwe.W każdym temacie atak personalny.