Czy moja żona mogła mnie zdradzić ? - Netkobiety.pl

Zaznaczam że przeczytałem tylko 1 post, bo na resztę nie mam czasu:

Kurewsko współczuje tej kobiecie, nie wiem czemu, może to magia świąt, ale az mi sie smutno zrobiła nad jej losem, w tym "małżenstwie"
Powinno dostać nie rozwód, ale unieważnienie małżeństwa.

Lady Loka napisał/a:

tansew napisał/a:

Może i pies ogrodnika. Po za tym przypomniał mi się taki mem który kiedyś krążył po internecie w którym było że jak facet zdradza swoją żonę to kobiety go okrzyknęły strasznym draniem, ale jak kobieta zdradzała swojego faceta to kobiety jej współczuły i mówiły "Oj biedna pewnie cię mocno zaniedbywał" do tej pory myślałem że to jedynie mem, ale jak widać są osoby które naprawdę mają taką logikę.

No, a kto powiedział że każde małżeństwo musi być zawierane z wielkiej miłości ? Nadal dla normalnych ludzi nie powinien to być pretekst do zdrady, bo jeżeli się coś nie podoba w małżeństwie to nie zdradza się drugiej osoby tylko się rozwodzi.

Bo Ty na pewno wiesz, co doradzilabym w odwrotnej sytuacji xD
A czy Twoja żona wychodząc za mąż wiedziala, że Ty żenisz się tylko dlatego, że nie chcesz być sam? Czy wiedziala, ze będzie miałko i nijako? Była tego świadoma?

Ja akurat uważam, ze jak się żenisz z takich pobudek to wręcz powinieneś przymknąc oko na ewentualną zdradę, bo i co Ci to za róznicę robi? Można byc razem, umieć ze sobą rozmawiac, a miłości w tym nie ma. I wtedy pożądania szuka się w innych miejscach.

No ale to nie ma żadnego sensu, no bo jeżeli ktoś inny ciebie bardziej pożąda to co stoi na przeszkodzie rozstać się z partnerem i pójść do tego drugiego ?

Nie moja żona nie musi znać prawdy, niech ona sobie myśli że ożeniłem się z nią z wielkiej miłości.

Lady Loka napisał/a:

tansew napisał/a:

Może i pies ogrodnika. Po za tym przypomniał mi się taki mem który kiedyś krążył po internecie w którym było że jak facet zdradza swoją żonę to kobiety go okrzyknęły strasznym draniem, ale jak kobieta zdradzała swojego faceta to kobiety jej współczuły i mówiły "Oj biedna pewnie cię mocno zaniedbywał" do tej pory myślałem że to jedynie mem, ale jak widać są osoby które naprawdę mają taką logikę.

No, a kto powiedział że każde małżeństwo musi być zawierane z wielkiej miłości ? Nadal dla normalnych ludzi nie powinien to być pretekst do zdrady, bo jeżeli się coś nie podoba w małżeństwie to nie zdradza się drugiej osoby tylko się rozwodzi.

Bo Ty na pewno wiesz, co doradzilabym w odwrotnej sytuacji xD
A czy Twoja żona wychodząc za mąż wiedziala, że Ty żenisz się tylko dlatego, że nie chcesz być sam? Czy wiedziala, ze będzie miałko i nijako? Była tego świadoma?

Ja akurat uważam, ze jak się żenisz z takich pobudek to wręcz powinieneś przymknąc oko na ewentualną zdradę, bo i co Ci to za róznicę robi? Można byc razem, umieć ze sobą rozmawiac, a miłości w tym nie ma. I wtedy pożądania szuka się w innych miejscach.

No ale to nie ma żadnego sensu, no bo jeżeli ktoś inny ciebie bardziej pożąda to co stoi na przeszkodzie rozstać się z partnerem i pójść do tego drugiego ?

Nie moja żona nie musi znać prawdy, niech ona sobie myśli że ożeniłem się z nią z wielkiej miłości.

ABC50 napisał/a:

Jakby strach przed siniakami był problemem to by człowiek nigdy nie nauczył się chodzić. A jednak ci się udało jak każdemu z nas.

Bardziej obrazowo się nie da

Lęki trzeba przełamywać.

tansew napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Bo Ty na pewno wiesz, co doradzilabym w odwrotnej sytuacji xD
A czy Twoja żona wychodząc za mąż wiedziala, że Ty żenisz się tylko dlatego, że nie chcesz być sam? Czy wiedziala, ze będzie miałko i nijako? Była tego świadoma?

Ja akurat uważam, ze jak się żenisz z takich pobudek to wręcz powinieneś przymknąc oko na ewentualną zdradę, bo i co Ci to za róznicę robi? Można byc razem, umieć ze sobą rozmawiac, a miłości w tym nie ma. I wtedy pożądania szuka się w innych miejscach.

No ale to nie ma żadnego sensu, no bo jeżeli ktoś inny ciebie bardziej pożąda to co stoi na przeszkodzie rozstać się z partnerem i pójść do tego drugiego ?

Nie moja żona nie musi znać prawdy, niech ona sobie myśli że ożeniłem się z nią z wielkiej miłości.

Jesteś de.bilem jakich mało. Dziewczyna mogła mieć szansę na prawdziwą miłość, ale po drodze spotkała prawdziwego dzbana, który niszczy ją psychicznie.

Chociaż raczej uwierzyłabym w historię, że dalej jesteś prawiczkiem.

Dobra z Niego szydera. Wytyka kobiecie wygląd, a jednak żadna inna Go nie chciała.
Jakby był taki alvaro, to każda odeszła by od swojego księcia.
Tylko, że pewnie du.py nie urywasz.

tansew napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Bo Ty na pewno wiesz, co doradzilabym w odwrotnej sytuacji xD
A czy Twoja żona wychodząc za mąż wiedziala, że Ty żenisz się tylko dlatego, że nie chcesz być sam? Czy wiedziala, ze będzie miałko i nijako? Była tego świadoma?

Ja akurat uważam, ze jak się żenisz z takich pobudek to wręcz powinieneś przymknąc oko na ewentualną zdradę, bo i co Ci to za róznicę robi? Można byc razem, umieć ze sobą rozmawiac, a miłości w tym nie ma. I wtedy pożądania szuka się w innych miejscach.

No ale to nie ma żadnego sensu, no bo jeżeli ktoś inny ciebie bardziej pożąda to co stoi na przeszkodzie rozstać się z partnerem i pójść do tego drugiego ?

Nie moja żona nie musi znać prawdy, niech ona sobie myśli że ożeniłem się z nią z wielkiej miłości.

Czyli jestes zwyczajnym dupkiem.

Cóż, życzę żonie, żeby pokazała, że ma jaja i poleciała na wczasy bez Ciebie.

PS. Oszustwo jest przesłanką do stwierdzenia nieważności. I brak dojrzałości z Twojej strony.

tansew napisał/a:

ABC50 napisał/a:

Czemu mam wrażenie że jesteś typem człowieka który widzi szklankę do połowy pustą? Piszesz kilkanaście postów a już dowiedzieliśmy że nie latasz, nie jeździsz na łyżwach rolkach nartach i szukasz zdrady u żony. W takiej sytuacji dobrze byłoby przedefiniować pytania. Co mogę zrobić aby polepszyć relacje z żoną? Jak przełamać moje lęki?. Co mogę zrobić nowego? A nie szukać dziury w pościeli po ciemku. Jakby strach przed siniakami był problemem to by człowiek nigdy nie nauczył się chodzić. A jednak ci się udało jak każdemu z nas.

Tylko nie za bardzo widzę związek po między lataniem, jazdą na łyżwach, rolkach i nartach a moim małżeństwem. Przecież te rzeczy nie są niezbędne do utrzymania małżeństwa.

Seks też nie jest niezbędny?

tansew napisał/a:

ale nie jest mi to potrzebne do szczęścia.

Ale twojej zonie jest potrzebne do szczęścia.
a nie wiem czy wiesz, a wychodzi na to że nie wiesz, uwaga, skup sie: Zawierając związek małżeński, nasze potrzeby przestają być jedyne i najważniejsze na świecie, normalnie szok i niedowierzanie, co nie?
Równie ważne staja się potrzeby naszego współmałżonka, a pokusił bym sie o stwierdzenie że ważniejsze od naszych.
Bo gdy zrobi sie nagle strasznie zimno, to swój sweter oddajesz zonie, a nie przyglądasz sie jak marznie, mimo ze, odbywa sie to twoim kosztem.
Na tym polega małżeństwo, że robimy cos dla naszej lepszej polówki, mimo że mamy strasznego lenia, nie mamy czasu, itp itd

@tansew

Może są może nie są potrzebne do utrzymania malzenstwa. Mieliście jakieś kłótnie wcześniej? W czym się jeszcze nie dogadujecie poza planami wakacyjnymi?

Aaaaaa, to teraz produkujesz się pod innym nickiem, ta sama retoryka... a wcześniej pisałeś, że głównie siedzisz na kanapie i nie masz ochoty na seks, z teraz dochodzą inne ograniczenia...

To jednak masz wątpliwości, bo wcześniej byłeś pewnien, że żona Cię nie
zdradzi.
A pewna to jest tylko śmierć i podatki...

tansew napisał/a:

ABC50 napisał/a:

@tansew

To skąd pomysł że ma romans? Znikała gdzieś na dłużej niż normalnie? Zauważyłeś jakąś inną zmianę poza tymi planami wakacji?

Już to uzasadniałem w treści pytania. Z powodu jej nagłej zmiany zachowania. Jak byłem dzieckiem to też stawałem się miły dla rodziców tylko wtedy kiedy coś przeskrobałem.

Tz jak nic nie przeskrobałeś to byłeś zawsze niemiły dla rodziców.

Chyba się zakreciles.

tansew napisał/a:

wieka napisał/a:

Fajnie się z Tobą rozmawia
Odpowiadasz na to co Ci wygodne, udajesz, że "Cię nie ma" a jesteś

Natomiast ty gadasz coś o łyżwach i rolkach (jakbym był kuźwa nie wiem jakimś nastolatkiem) co nie ma zadnego związku z tym tematem.

Już teraz wiem kim jesteś

No Tobie latanie nie jest potrzebne do szczęścia a przyszło ci kiedyś do głowy żeby uszczęśliwić swoją żonę? Ja nie wiem czy jest sens się produkować, skoro nie kumasz takich podstawowych rzeczy, ale tak z ciekawości zrobiłeś kiedyś coś dla żony pomimo tego, że nie lubisz ale ona by się ucieszyła?
Karma naprawdę nie wraca. Można być dupkiem i czerpać z tego profity całe życie i nigdy nie zapłacić za bycie biorcą.

wieka napisał/a:

ABC50 napisał/a:

Jakby strach przed siniakami był problemem to by człowiek nigdy nie nauczył się chodzić. A jednak ci się udało jak każdemu z nas.

Bardziej obrazowo się nie da

Lęki trzeba przełamywać.

Jeżeli mocno nie ingerują w życie to nie trzeba. Trzeba przełamywać tylko te lęki które są niezbędne do życia np klaustrofobia może nam w życiu mocno przeszkadzać, ale moja fobia przed lataniem samolotami jest obojętna, no bo jedyne co tracę to tylko tyle że nie zwiedzę sobie kraju do którego niemożliwe jest dostanie się drogą lądową, ale nie jest mi to potrzebne do szczęścia.

Szeptuch napisał/a:

Zaznaczam że przeczytałem tylko 1 post, bo na resztę nie mam czasu:

Kurewsko współczuje tej kobiecie, nie wiem czemu, może to magia świąt, ale az mi sie smutno zrobiła nad jej losem, w tym "małżenstwie"
Powinno dostać nie rozwód, ale unieważnienie małżeństwa.

Bez dwóch zdań podpisuję się pod tym wszystkimi kończynami.
Cieszysz się, bo się nie kłócicie ? Mój były mąż też uważał, że jest super, bo przestaliśmy się kłócić. Swoim ograniczonym rozumem nie pojął, że to był ostatni sygnał, gdzie mógł jeszcze cokolwiek zrobić. Bo brak reakcji, nawet tak przykrej ,jak kłótnia, to jasny sygnał, że druga strona zamyka swoje serce i poddaje się w walce o tzw. związek.
To, że nie chcesz wybrać się z nią podróż w proponowanym kierunku, bo masz swoje argumenty przeciwko, pokazuje, gdzie masz jej marzenia i ją również. Bo nie szukasz rozwiązania, tylko problemu.
Jesteś najzwyklejszym egoistą, nie powinieneś marnować jej życia, bo zwyczajnie nie masz do tego prawa. Oświecę cię, to jest zwykłe, pospolite chamstwo.
Nie chcesz jechać ? Znajdzie się taki, co z przyjemnością się tam z nią wybierze i jeszcze za to zapłaci z radością.
I tego jej szczerze życzę. Oby na swojej drodze spotkała kogoś, kto zobaczy w niej cenny skarb.
Bo ty ze swoim podejściem do związku i ze swoimi oczekiwaniami powinieneś co najwyżej założyć akwarium i hodować w nim rybki.
Jesteś wyjątkowo bezczelny uważając, że nie będziesz spełniał jej marzeń, bo po prostu nie. Błędem jest to, że takie osobniki wchodzą w związki i mają tylko swoją strefę komfortu na uwadze.
Oby otwarła szeroko oczy i zrozumiała, z kim ma do czynienia. Bo na razie to wegetuje, a nie cieszy się życiem, mając obok takie coś, nawet nie wiem, jakiego przymiotnika użyć.
Trzymam kciuki za nią. A ty się wybierz do psychologa, oj, miałby co robić.
Mentalnie jesteś po prostu starym dziadem, twoje wpisy są tego najlepszym przykładem. Tylko twoja dupa się liczy, potrzeby żony latają ci koło pióra. I takie coś śmie uważać się za super partnera. Świat się stacza.
Jeśli cię faktycznie zdradza, to sam do tego doprowadziłeś. I mam nadzieję, że wszystko się jej ułoży po jej myśli.

Odnosząc się do samej kwestii podróży: nie wiem jak to wygląda w przypadku Wyspy Wielkanocnej ale jako studentka ze skromnym budżetem wyjeżdżałam w wakacje do Chin czy Indii bo to była moja pasja. Polowało się na tańszy bilet lotniczy (wówczas w dwie strony oznaczało to około 2-3 tysiące złotych), na miejscu raz tańszy guesthouse, raz apartament z przyjaciółmi, raz jakieś zakwaterowanie w ramach praktyk studenckich w szkolnym internacie i wcale nie trzeba było wydawać tak dużo na miejscu bo tam opcje zakwaterowania i jedzenia są tanie. Od czasu do czasu mogłam sobie pozwolić np. na jadanie w ekskluzywnych restauracjach, bo kosztowało to tyle, co u nas bardzo zwykłe  + wiadomo koszty pociągów/autokarów/biletów wstępu/pamiątek atrakcji.  Nie znam waszej sytuacji finansowej, ale w wielu przypadkach z "normalnej" pensji można sobie na taki wyjazd odłożyć, zwłaszcza jeżeli to czyjeś marzenie i priorytet i też planuje wszystko wcześniej (np. chcemy zaplanować egzotyczny wyjazd w perspektywie 2-3 lat, a nie "last minute".

Lęk przed lataniem jest z czysto racjonalnej perspektywy dość idiotyczny (więcej ludzi ginie w wypadkach samochodowych), ale oczywiście rozumiem, że możesz nie mieć ochoty. W normalnych okolicznościach proponowałabym rozwiązanie kompromisowe typu pomyśl na co was stać/ co dacie radę zorganizować i wybierz np. coś w stylu rejs po greckich wyspach z dojazdem autokarem/samochodem. 

Jeżeli natomiast chodzi o główny temat wątku:  powtórzę za Świetlickim: niekochany nie zdradza. Ogólnie ten wątek dla mnie strasznie smutny i strasznie współczuję tej kobiecie. Chyba naprawdę wolałabym, by ktoś połamał mi serce raz i odszedł, niż tkwić lata w takim czymś. Nie wierzę zresztą że jej jest dobrze w tym układzie. 

Uważam, że chcąc postąpić w tej chwili uczciwie powinieneś zdecydować się na jedno z dwóch rozwiązań: albo w 100% angażujesz się w to małżeństwo, co oznacza pracę na relacją, otworzenie na jej potrzeby - albo po prostu odejdź i daj jej szansę znaleźć kogoś, kogo pokocha.

Elena_Lenu napisał/a:

Odnosząc się do samej kwestii podróży: nie wiem jak to wygląda w przypadku Wyspy Wielkanocnej ale jako studentka ze skromnym budżetem wyjeżdżałam w wakacje do Chin czy Indii bo to była moja pasja. Polowało się na tańszy bilet lotniczy (wówczas w dwie strony oznaczało to około 2-3 tysiące złotych), na miejscu raz tańszy guesthouse, raz apartament z przyjaciółmi, raz jakieś zakwaterowanie w ramach praktyk studenckich w szkolnym internacie i wcale nie trzeba było wydawać tak dużo na miejscu bo tam opcje zakwaterowania i jedzenia są tanie. Od czasu do czasu mogłam sobie pozwolić np. na jadanie w ekskluzywnych restauracjach, bo kosztowało to tyle, co u nas bardzo zwykłe  + wiadomo koszty pociągów/autokarów/biletów wstępu/pamiątek atrakcji.  Nie znam waszej sytuacji finansowej, ale w wielu przypadkach z "normalnej" pensji można sobie na taki wyjazd odłożyć, zwłaszcza jeżeli to czyjeś marzenie i priorytet i też planuje wszystko wcześniej (np. chcemy zaplanować egzotyczny wyjazd w perspektywie 2-3 lat, a nie "last minute".

Lęk przed lataniem jest z czysto racjonalnej perspektywy dość idiotyczny (więcej ludzi ginie w wypadkach samochodowych), ale oczywiście rozumiem, że możesz nie mieć ochoty. W normalnych okolicznościach proponowałabym rozwiązanie kompromisowe typu pomyśl na co was stać/ co dacie radę zorganizować i wybierz np. coś w stylu rejs po greckich wyspach z dojazdem autokarem/samochodem. 

Jeżeli natomiast chodzi o główny temat wątku:  powtórzę za Świetlickim: niekochany nie zdradza. Ogólnie ten wątek dla mnie strasznie smutny i strasznie współczuję tej kobiecie. Chyba naprawdę wolałabym, by ktoś połamał mi serce raz i odszedł, niż tkwić lata w takim czymś. Nie wierzę zresztą że jej jest dobrze w tym układzie. 

Uważam, że chcąc postąpić w tej chwili uczciwie powinieneś zdecydować się na jedno z dwóch rozwiązań: albo w 100% angażujesz się w to małżeństwo, co oznacza pracę na relacją, otworzenie na jej potrzeby - albo po prostu odejdź i daj jej szansę znaleźć kogoś, kogo pokocha.

Akurat z finansami nie ma tutaj problemów, niezaleznie od tego ile ta podróż by kosztowała raczej by nas na to było stać. Jedyny problem to taki że ja po prostu boję się latać samolotami, nie wsiądę do maszyny która unosi się kilka kilometrów w powietrze i która może w każdej chwili spaść i rozbić się o ziemię czy wpaść do oceanu. Czy jest to lęk idiotyczny ? Być może, wiele lęków jest idiotycznych, nie ja pierwszy nie ja ostatni. W każdym bądź razie moja żona doskonale wie o tym że ja się boję samolotów i doskonale o tym wiedziała kiedy wychodziła za mnie za mąż, więc to nie jest tak ze ja postawiłem ją przed faktem dokonanym, a jeżeli postanowiła za mnie wyjść po mimo tego że taki lęk posiadam to powinna uszanować to a nie teraz proponować wczasy w miejsca gdzie nie da się dostać bez wsiadania do samolotu. To jest chyba oczywiste że jak kupujesz dany produkt i doskonale znasz jego wadę przed zakupem to nie możesz składać reklamacji na produkt z wadą o której się wiedziało od samego początku. Nie przekonuje mnie ani trochę tłumaczenie typu "samochody są bardziej niebezpieczne" bo wyobraź sobie że ja te wszystkie argumenty doskonale znam i wiem też że statystyką można do woli manipulować np statystycznie krowy zabijają więcej ludzi niż rekiny czy z tego wynika że krowy są dla ludzi zwierzętami bardziej niebezpiecznymi od rekinów ?

Odchodzić oczywiście od żony nie chcę, oczywiście ona nigdy nie była moją najukochańszą kobietą, ale to nie znaczy że w 100% jest mi obojętna i że nic kompletnie do niej nie czuje. To już nawet nie chodzi o te egoistyczne kwestie o których pisałem, bo po tylu latach się do niej przyzwyczaiłem, dlatego jakby miala odejść to biorąc pod uwagę że tyle lat razem spędziliśmy to bardzo mocno bym cierpiał i najprawdopodobniej nigdy bym się już po tym rozstaniu nie pozbierał. Brakowałoby mi tych pocałunków, przytulanek, jej radości itp. itd.

Nowe otwarcie: pisałam o czysto racjonalnej perspektywie, rozumiem, że dla kogoś to może być trudne do przeskoczenia

(Choć sama bym się z taką osobą raczej nie związała, bo mam naturę podróżnika).

Co do zdrad: absolutnie ich nie popieram, uważam, że w tej sytuacji dla obydwojga najlepszym i najuczciwszym rozwiązaniem byłoby się rozejść.
Po prostu uważam, że osoba, która nie może liczyć na miłość w swoim związku/małżeństwie prędzej czy później zacznie szukać go gdzieś indziej lub będzie bardzo cierpieć.

Absolutnie nie chcę wartościować cudzych związków, natomiast tu facet sam pisze, że nie kocha swojej żony (nie coś w stylu "nasze małżeństwo jest spokojne, nie ma może wielkiej namiętności, ale kochamy się, jest troska, czułość"), więc dla mnie to bardzo smutne. Nie chciałabym żyć w takiej fikcji.

A ja myślę, że Twoja żona ma kryzys wieku średniego.

Najprościej: zapytaj ją czy zdradza, nikt tutaj nie odpowie bardziej kompetentnie od niej.

Nowe_otwarcie napisał/a:

ABC50 napisał/a:

@NoweOtwarcie

Ale prowadzi do zdrady. W ten sposób ją pośrednio powodujesz. Miłość nie należy się jak psu buda. Jak się nie stara człowiek, nie dba o to co wnosi to nie może odczekiwac wiecznego odwzajemniania. Już to przerabialismy. Nie ma w tym nic nieuczciwego. Zdrada czy odejście bez niej jest wynikiem dysproporcji w związku. Jedna osoba czuje się pokrzywdzona, nieszczęśliwa. To czy wylądowanie jest z telemarkiem czy bez nie ma znaczenia. Ktoś zjechał z najazdu. I pośrednio winna jest zawsze rowniez druga strona.

A Ty z uporem maniaka usprawiedliwiasz i uzasadniasz zdradę. Nie, nie ma dla niej usprawiedliwienia. Najpierw się odchodzi, jak się nie wytrzymuje! A jeśli to długi związek czy małżeństwo, to najpierw się to SOLIDNIE próbuje ratować, co zresztą jest psim obowiązkiem każdego, kto zawarł związek małżeński; a  ratowanie ZE WSZYSTKICH SIŁ małżeństwa nie jest żadną łaską, tylko właśnie psim obowiązkiem każdego, kto uważa że do tego małżeństwa dorósł.

Zrozumienie to podstawa. Klucz to wiedzieć po co jest telemark a nie szarpać się z rottweilerem w jego budzie.

Najprościej: zapytaj ją czy zdradza, nikt tutaj nie odpowie bardziej kompetentnie od niej.

tansew napisał/a:

Elena_Lenu napisał/a:

Odnosząc się do samej kwestii podróży: nie wiem jak to wygląda w przypadku Wyspy Wielkanocnej ale jako studentka ze skromnym budżetem wyjeżdżałam w wakacje do Chin czy Indii bo to była moja pasja. Polowało się na tańszy bilet lotniczy (wówczas w dwie strony oznaczało to około 2-3 tysiące złotych), na miejscu raz tańszy guesthouse, raz apartament z przyjaciółmi, raz jakieś zakwaterowanie w ramach praktyk studenckich w szkolnym internacie i wcale nie trzeba było wydawać tak dużo na miejscu bo tam opcje zakwaterowania i jedzenia są tanie. Od czasu do czasu mogłam sobie pozwolić np. na jadanie w ekskluzywnych restauracjach, bo kosztowało to tyle, co u nas bardzo zwykłe  + wiadomo koszty pociągów/autokarów/biletów wstępu/pamiątek atrakcji.  Nie znam waszej sytuacji finansowej, ale w wielu przypadkach z "normalnej" pensji można sobie na taki wyjazd odłożyć, zwłaszcza jeżeli to czyjeś marzenie i priorytet i też planuje wszystko wcześniej (np. chcemy zaplanować egzotyczny wyjazd w perspektywie 2-3 lat, a nie "last minute".

Lęk przed lataniem jest z czysto racjonalnej perspektywy dość idiotyczny (więcej ludzi ginie w wypadkach samochodowych), ale oczywiście rozumiem, że możesz nie mieć ochoty. W normalnych okolicznościach proponowałabym rozwiązanie kompromisowe typu pomyśl na co was stać/ co dacie radę zorganizować i wybierz np. coś w stylu rejs po greckich wyspach z dojazdem autokarem/samochodem. 

Jeżeli natomiast chodzi o główny temat wątku:  powtórzę za Świetlickim: niekochany nie zdradza. Ogólnie ten wątek dla mnie strasznie smutny i strasznie współczuję tej kobiecie. Chyba naprawdę wolałabym, by ktoś połamał mi serce raz i odszedł, niż tkwić lata w takim czymś. Nie wierzę zresztą że jej jest dobrze w tym układzie. 

Uważam, że chcąc postąpić w tej chwili uczciwie powinieneś zdecydować się na jedno z dwóch rozwiązań: albo w 100% angażujesz się w to małżeństwo, co oznacza pracę na relacją, otworzenie na jej potrzeby - albo po prostu odejdź i daj jej szansę znaleźć kogoś, kogo pokocha.

Akurat z finansami nie ma tutaj problemów, niezaleznie od tego ile ta podróż by kosztowała raczej by nas na to było stać. Jedyny problem to taki że ja po prostu boję się latać samolotami, nie wsiądę do maszyny która unosi się kilka kilometrów w powietrze i która może w każdej chwili spaść i rozbić się o ziemię czy wpaść do oceanu. Czy jest to lęk idiotyczny ? Być może, wiele lęków jest idiotycznych, nie ja pierwszy nie ja ostatni. W każdym bądź razie moja żona doskonale wie o tym że ja się boję samolotów i doskonale o tym wiedziała kiedy wychodziła za mnie za mąż, więc to nie jest tak ze ja postawiłem ją przed faktem dokonanym, a jeżeli postanowiła za mnie wyjść po mimo tego że taki lęk posiadam to powinna uszanować to a nie teraz proponować wczasy w miejsca gdzie nie da się dostać bez wsiadania do samolotu. To jest chyba oczywiste że jak kupujesz dany produkt i doskonale znasz jego wadę przed zakupem to nie możesz składać reklamacji na produkt z wadą o której się wiedziało od samego początku. Nie przekonuje mnie ani trochę tłumaczenie typu "samochody są bardziej niebezpieczne" bo wyobraź sobie że ja te wszystkie argumenty doskonale znam i wiem też że statystyką można do woli manipulować np statystycznie krowy zabijają więcej ludzi niż rekiny czy z tego wynika że krowy są dla ludzi zwierzętami bardziej niebezpiecznymi od rekinów ?

Odchodzić oczywiście od żony nie chcę, oczywiście ona nigdy nie była moją najukochańszą kobietą, ale to nie znaczy że w 100% jest mi obojętna i że nic kompletnie do niej nie czuje. To już nawet nie chodzi o te egoistyczne kwestie o których pisałem, bo po tylu latach się do niej przyzwyczaiłem, dlatego jakby miala odejść to biorąc pod uwagę że tyle lat razem spędziliśmy to bardzo mocno bym cierpiał i najprawdopodobniej nigdy bym się już po tym rozstaniu nie pozbierał. Brakowałoby mi tych pocałunków, przytulanek, jej radości itp. itd.

To niech leci bez ciebie, albo ty pojedź naokoło samochodem a ostatni etap statkiem. Ostatecznie nacpaj się środków uspokajających i nasennych i możesz polecieć. Albo idź na terapię i naucz się sobie radzić z tym lękiem.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Elena_Lenu napisał/a:

Odnosząc się do samej kwestii podróży: nie wiem jak to wygląda w przypadku Wyspy Wielkanocnej ale jako studentka ze skromnym budżetem wyjeżdżałam w wakacje do Chin czy Indii bo to była moja pasja. Polowało się na tańszy bilet lotniczy (wówczas w dwie strony oznaczało to około 2-3 tysiące złotych), na miejscu raz tańszy guesthouse, raz apartament z przyjaciółmi, raz jakieś zakwaterowanie w ramach praktyk studenckich w szkolnym internacie i wcale nie trzeba było wydawać tak dużo na miejscu bo tam opcje zakwaterowania i jedzenia są tanie. Od czasu do czasu mogłam sobie pozwolić np. na jadanie w ekskluzywnych restauracjach, bo kosztowało to tyle, co u nas bardzo zwykłe  + wiadomo koszty pociągów/autokarów/biletów wstępu/pamiątek atrakcji.  Nie znam waszej sytuacji finansowej, ale w wielu przypadkach z "normalnej" pensji można sobie na taki wyjazd odłożyć, zwłaszcza jeżeli to czyjeś marzenie i priorytet i też planuje wszystko wcześniej (np. chcemy zaplanować egzotyczny wyjazd w perspektywie 2-3 lat, a nie "last minute".

Lęk przed lataniem jest z czysto racjonalnej perspektywy dość idiotyczny (więcej ludzi ginie w wypadkach samochodowych), ale oczywiście rozumiem, że możesz nie mieć ochoty. W normalnych okolicznościach proponowałabym rozwiązanie kompromisowe typu pomyśl na co was stać/ co dacie radę zorganizować i wybierz np. coś w stylu rejs po greckich wyspach z dojazdem autokarem/samochodem. 

Jeżeli natomiast chodzi o główny temat wątku:  powtórzę za Świetlickim: niekochany nie zdradza. Ogólnie ten wątek dla mnie strasznie smutny i strasznie współczuję tej kobiecie. Chyba naprawdę wolałabym, by ktoś połamał mi serce raz i odszedł, niż tkwić lata w takim czymś. Nie wierzę zresztą że jej jest dobrze w tym układzie. 

Uważam, że chcąc postąpić w tej chwili uczciwie powinieneś zdecydować się na jedno z dwóch rozwiązań: albo w 100% angażujesz się w to małżeństwo, co oznacza pracę na relacją, otworzenie na jej potrzeby - albo po prostu odejdź i daj jej szansę znaleźć kogoś, kogo pokocha.

Takie zdania najczęściej wygłaszają osoby, które nie tylko nigdy tego nie doświadczyły, ale i nawet nigdy nie próbowały wczuć się w sytuację osoby z takim lękiem. Ja sam nie mam wielkiego lęku przed lataniem (choć przynajmniej raz w ciągu każdego lotu przechodzi mi przez głowę myśl, że jak się coś spierdoli z samolotem, to na 98% jestem trupem), ale już zetknąłem się z osobą, która za milion dolców nie poleci samolotem (sam szczerze mówiąc też preferuję inne środki transportu).

Co do Świetlickiego: tak, bardzo wygodna wymówka dla zdradzających. Tak samo prawdziwa jak "w delegacji - nie zdrada"

A związki są różna: takie budowane głównie na chemii, takie budowane głównie na rozsądku i takie pomiędzy. Na jakiej podstawie więc uzurpujesz sobie prawo do arbitralnego stwierdzania, który związek jest prawdziwy i który zobowiązuje do wierności?

Nowe otwarcie: pisałam o czysto racjonalnej perspektywie, rozumiem, że dla kogoś to może być trudne do przeskoczenia (Choć sama bym się z taką osobą raczej nie związała, bo mam naturę podróżnika).
Co do zdrad: absolutnie ich nie popieram, uważam, że w tej sytuacji dla obydwojga najlepszym i najuczciwszym rozwiązaniem byłoby się rozejść.
Po prostu uważam, że osoba, która nie może liczyć na miłość w swoim związku/małżeństwie prędzej czy później zacznie szukać go gdzieś indziej lub będzie bardzo cierpieć.

Absolutnie nie chcę wartościować cudzych związków, natomiast tu facet sam pisze, że nie kocha swojej żony (nie coś w stylu "nasze małżeństwo jest spokojne, nie ma może wielkiej namiętności, ale kochamy się, jest troska, czułość"), więc dla mnie to bardzo smutne. Nie chciałabym żyć w takiej fikcji.

A ja myślę, że Twoja żona ma kryzys wieku średniego.

Najprościej: zapytaj ją czy zdradza, nikt tutaj nie odpowie bardziej kompetentnie od niej.

Lady Loka napisał/a:

Czyli gdyby żona wymyślila np. wyjazd do UK, to jechalibyście do Francji i pociągiem?
A jakby wymyślila Hiszpanie, to targalibyście się ponad dobę autem?

Po pierwsze zwiedziliśmy te kraje, po drugie nadal nie rozumiem co w tym dziwnego ? Jednego będzie paraliżować mała myszka, drugiego samolot. Tyle że mój lęk jest duzo bardziej uzasadniony, bo nie znam sytuacji w której mysz kogoś zabiła o tyle w katastrofach lotniczych ludzie giną. Samolot to maszyna lecąca kilka kilometrów nad ziemią z dużą prędkością, jeżeli coś z tą maszyną będzie nie tak i zacznie spadać to już na 99,9% koniec z tobą a ty poniesiesz śmierć zderzając się z ogromną prędkością z glebą ewentualnie utoniesz w oceanie.