Chłopak chce żebym mu przepisała mieszkanie - Netkobiety.pl

Miesiąc temu kupiłam mieszkanie na kredyt, z chłopakiem jestem 6 miesięcy. Zawsze marzyłam o tym, żeby mieć swoje mieszkanie, własny kąt. Chłopak ma kupione mieszkanie na pół z bratem. Ostatnio zaczął temat, że jak go brat spłaci to on dołoży mi do mieszkania żeby było po połowie nasze. Dla mnie nie ma takiej opcji, dobrze zarabiam i z kredytem dam sobie radę i dla mnie to za wcześnie na takie rozmowy. Szczególnie, że do wkładu własnego mi sporo rodzina dołożyła.
Co sądzicie? Kto ma rację?

redpoison napisał/a:

Miesiąc temu kupiłam mieszkanie na kredyt, z chłopakiem jestem 6 miesięcy. Zawsze marzyłam o tym, żeby mieć swoje mieszkanie, własny kąt. Chłopak ma kupione mieszkanie na pół z bratem. Ostatnio zaczął temat, że jak go brat spłaci to on dołoży mi do mieszkania żeby było po połowie nasze. Dla mnie nie ma takiej opcji, dobrze zarabiam i z kredytem dam sobie radę i dla mnie to za wcześnie na takie rozmowy. Szczególnie, że do wkładu własnego mi sporo rodzina dołożyła.
Co sądzicie? Kto ma rację?

Zbyt krótko się znacie na takie plany, ale w przyszłości, jak będziecie razem, a brat go spłaci, co na pewno też potrwa, to jest dobry pomysł, bo on nie chcialby mieszkać u siebie, nie u Ciebie, to chyba zrozumiałe, jeśli dołoży Ci połowę do mieszkania, to nie wiem w czym widzisz problem.
On o tym teraz mówi i dobrze, bo chce znać Twoje zdanie, czy o nim myślisz poważnie, co nie znaczy, że to będzie w krótkim czasie.

To po ślubie też chcesz mieszkać w osobnych mieszkaniach?

Jak Ci nie odpowiada, to poszukaj takiego, co dobrze zarabia i ma własne mieszkanie.

Bo ja uważam, że to jest uczciwa propozycja, skoro go nie będzie stać na kupno swojego mieszkania, przecież on nie chce niczego Twojego.

redpoison napisał/a:

Miesiąc temu kupiłam mieszkanie na kredyt, z chłopakiem jestem 6 miesięcy. Zawsze marzyłam o tym, żeby mieć swoje mieszkanie, własny kąt. Chłopak ma kupione mieszkanie na pół z bratem. Ostatnio zaczął temat, że jak go brat spłaci to on dołoży mi do mieszkania żeby było po połowie nasze. Dla mnie nie ma takiej opcji, dobrze zarabiam i z kredytem dam sobie radę i dla mnie to za wcześnie na takie rozmowy. Szczególnie, że do wkładu własnego mi sporo rodzina dołożyła.
Co sądzicie? Kto ma rację?

Mieszkanie kupiłaś sama, a więc to jest twoja własność. Chłopak spłaca brata i chce z tych pieniędzy dołożyć do spłaty na twoje mieszkanie? Znacie się tylko pół roku i jeszcze nie wiadomo jak będzie się układać między wami. Masz prawo się nie zgodzić.

wieka napisał/a:

Przecież nikt nie mówi, że to ma być teraz, ale jak to widzisz w przyszłości?
Przez takie podejście, gdzie sama masz problem z kłótniami o pieniądze, bo to moje, a tamto twoje, to jak masz się dogadać..

Przecież związki /małżeństwa kupują mieszkania jako wspólność, do takiej części się należy, ile się dołoży i jak się rozstają to dzielą się proporcjonalnie.
Zawsze jest ryzyko rozstania, ale przecież nie można liczyć na starcie, że się rozstaniecie, więc najlepiej nic wspólnego.
W małżenstwie też można mieć rozdzielność majątkową, co nie oznacza, że nie można mieć  po 50% mieszkania, jeśli obie strony równo partycypują w zakupie.

Takie jest ryzyko w życiu, a jak chcesz w przyszłości mieć tylko swoją własność mieszkania, a parner/mąż ma mieszkać u Ciebie, to czarno to widzę.

Nie odpowiedziałaś na pytanie, jak was widzisz po ew. ślubie?

Chodzi mi o to, że ja teraz kupiłam mieszkanie jako panna, do zakładania rodziny mi się nie spieszy i chłopak ma podobne zdanie. Więc ja nie rozumiem z jakiej racji miałabym mu oddać połowę swojego mieszkania na które ciężko pracuję? On narzeka, że mało zarabia, a głównie po pracy śpi.
Skoro kupiłam mieszkanie to możemy mieszkać u mnie, a kiedyś kupić razem coś swojego i to moje mieszkanie zostawić kiedyś dziecku. Tak mu mówiłam, ale do niego to nie dociera. Jeśli coś kupuję przed ślubem to jest tylko moje, takie mam zdanie.
Ja jestem z nim tak krótko, on jest ledwo po 30stce, ja przed i chciałabym się nacieszyć życiem, a nie myśleć o podziale mieszkania.
Rozmawiałam na ten temat z mamą i siostrą i mają takie samo zdanie jak ja.

Chodzi o to, że to moje mieszkanie, więc chce mi część zabrać. Było idealnie w tym związku, ale jak zawsze u mnie w związkach są kłótnie o pieniądze...
Nie chcę szukać innego, bo to bardzo dobry chłopak.

redpoison napisał/a:

Więc ja nie rozumiem z jakiej racji miałabym mu oddać połowę swojego mieszkania na które ciężko pracuję? On narzeka, że mało zarabia, a głównie po pracy śpi.

Ja też nie rozumiem.

Przypuszczam, że chciałby spać w swoim w połowie mieszkaniu, a nie twoim.
I jak się rozstaniecie (bo nikt nie wytrzyma z leniem), to abyś go nie mogła wyrzucić.

Chłop chciał dobrze, a wyszło jak zwykle.

Takie sprawy to do omówienia z prawnikiem.
Nie jesteś jego pewna, dlatego też związek wcześniej czy później się posypie i będzie to z twojej winy.

Chłop chciał dobrze, a wyszło jak zwykle.

Takie sprawy to do omówienia z prawnikiem.
Nie jesteś jego pewna, dlatego też związek wcześniej czy później się posypie i będzie to z twojej winy.

redpoison napisał/a:

Więc ja nie rozumiem z jakiej racji miałabym mu oddać połowę swojego mieszkania na które ciężko pracuję? On narzeka, że mało zarabia, a głównie po pracy śpi.

Ja też nie rozumiem.

Przypuszczam, że chciałby spać w swoim w połowie mieszkaniu, a nie twoim.
I jak się rozstaniecie (bo nikt nie wytrzyma z leniem), to abyś go nie mogła wyrzucić.

wieka napisał/a:

Przecież nikt nie mówi, że to ma być teraz, ale jak to widzisz w przyszłości?
Przez takie podejście, gdzie sama masz problem z kłótniami o pieniądze, bo to moje, a tamto twoje, to jak masz się dogadać..

Przecież związki /małżeństwa kupują mieszkania jako wspólność, do takiej części się należy, ile się dołoży i jak się rozstają to dzielą się proporcjonalnie.
Zawsze jest ryzyko rozstania, ale przecież nie można liczyć na starcie, że się rozstaniecie, więc najlepiej nic wspólnego.
W małżenstwie też można mieć rozdzielność majątkową, co nie oznacza, że nie można mieć  po 50% mieszkania, jeśli obie strony równo partycypują w zakupie.

Takie jest ryzyko w życiu, a jak chcesz w przyszłości mieć tylko swoją własność mieszkania, a parner/mąż ma mieszkać u Ciebie, to czarno to widzę.

Nie odpowiedziałaś na pytanie, jak was widzisz po ew. ślubie?

No wlasnie jak facet mieszka u kobiety to jest najlepsza dla kobiety opcja,bo to daje jej niezaleznosc i pewnosc, ze to jest jej i nikt nie bedzie mial prawa jej wywalic ani mowic "moje mieszkanie, zyjesz na moich warunkach" , najgorzej jak dziewczyna idzie mieszkac do faceta. Polowa biedy jak mieszkanie jest wspolne-jednak glupota bylo by zrezygnowac z wlasnego mieszkania i isc mieszkac do faceta tym bardziej, ze w dzisiejszych czasach ZADEN zwiazek nie jest w 100% pewny... dlatego jak ja dostane mieszkanie a w przyszlosc znow bede w zwiazku to nigdy w zyciu nie zrezygnuje ze swojego mieszkania i pojde mieszkac do faceta-tylko on bedzie mieszkal u mnie.

wieka napisał/a:

Przecież nikt nie mówi, że to ma być teraz, ale jak to widzisz w przyszłości?
Przez takie podejście, gdzie sama masz problem z kłótniami o pieniądze, bo to moje, a tamto twoje, to jak masz się dogadać..

Przecież związki /małżeństwa kupują mieszkania jako wspólność, do takiej części się należy, ile się dołoży i jak się rozstają to dzielą się proporcjonalnie.
Zawsze jest ryzyko rozstania, ale przecież nie można liczyć na starcie, że się rozstaniecie, więc najlepiej nic wspólnego.
W małżenstwie też można mieć rozdzielność majątkową, co nie oznacza, że nie można mieć  po 50% mieszkania, jeśli obie strony równo partycypują w zakupie.

Takie jest ryzyko w życiu, a jak chcesz w przyszłości mieć tylko swoją własność mieszkania, a parner/mąż ma mieszkać u Ciebie, to czarno to widzę.

Nie odpowiedziałaś na pytanie, jak was widzisz po ew. ślubie?

No wlasnie jak facet mieszka u kobiety to jest najlepsza dla kobiety opcja,bo to daje jej niezaleznosc i pewnosc, ze to jest jej i nikt nie bedzie mial prawa jej wywalic ani mowic "moje mieszkanie, zyjesz na moich warunkach" , najgorzej jak dziewczyna idzie mieszkac do faceta. Polowa biedy jak mieszkanie jest wspolne-jednak glupota bylo by zrezygnowac z wlasnego mieszkania i isc mieszkac do faceta tym bardziej, ze w dzisiejszych czasach ZADEN zwiazek nie jest w 100% pewny... dlatego jak ja dostane mieszkanie a w przyszlosc znow bede w zwiazku to nigdy w zyciu nie zrezygnuje ze swojego mieszkania i pojde mieszkac do faceta-tylko on bedzie mieszkal u mnie.

redpoison napisał/a:

JuliaUK33 napisał/a:

No wlasnie jak facet mieszka u kobiety to jest najlepsza dla kobiety opcja,bo to daje jej niezaleznosc i pewnosc, ze to jest jej i nikt nie bedzie mial prawa jej wywalic ani mowic "moje mieszkanie, zyjesz na moich warunkach" , najgorzej jak dziewczyna idzie mieszkac do faceta. Polowa biedy jak mieszkanie jest wspolne-jednak glupota bylo by zrezygnowac z wlasnego mieszkania i isc mieszkac do faceta tym bardziej, ze w dzisiejszych czasach ZADEN zwiazek nie jest w 100% pewny... dlatego jak ja dostane mieszkanie a w przyszlosc znow bede w zwiazku to nigdy w zyciu nie zrezygnuje ze swojego mieszkania i pojde mieszkac do faceta-tylko on bedzie mieszkal u mnie.

No właśnie, żaden związek nie jest pewny, szczególnie po moich wcześniejszych przykrych dowaidczeniach związkowych wiem, że zawsze będę miała oparcie w rodzinie. A niestety facet może być, a potem mu się znudzi albo pozna kogoś innego... Wtedy bym żałowała, że przepisałam mu pół swojego mieszkania. Dziękuję za wsparcie.

Nigdy nie stworzysz szczęśliwej rodziny, jak będziesz wyznawała zasadę, pewnie wpajaną w domu, że rodzinę tak jak matkę ma się tylko jedną, a męża można zmieniać, w domyśle jak rękawiczki. Tym bardziej jak widać, wszystko co dzieje się w związku, omawiasz z rodziną, jak jeszcze nic...
Postaw się w jego sytuacji, Ty będziesz miała prawo wystawić mu walizki, on już nie...

JuliaUK33 napisał/a:

wieka napisał/a:

Przecież nikt nie mówi, że to ma być teraz, ale jak to widzisz w przyszłości?
Przez takie podejście, gdzie sama masz problem z kłótniami o pieniądze, bo to moje, a tamto twoje, to jak masz się dogadać..

Przecież związki /małżeństwa kupują mieszkania jako wspólność, do takiej części się należy, ile się dołoży i jak się rozstają to dzielą się proporcjonalnie.
Zawsze jest ryzyko rozstania, ale przecież nie można liczyć na starcie, że się rozstaniecie, więc najlepiej nic wspólnego.
W małżenstwie też można mieć rozdzielność majątkową, co nie oznacza, że nie można mieć  po 50% mieszkania, jeśli obie strony równo partycypują w zakupie.

Takie jest ryzyko w życiu, a jak chcesz w przyszłości mieć tylko swoją własność mieszkania, a parner/mąż ma mieszkać u Ciebie, to czarno to widzę.

Nie odpowiedziałaś na pytanie, jak was widzisz po ew. ślubie?

No wlasnie jak facet mieszka u kobiety to jest najlepsza dla kobiety opcja,bo to daje jej niezaleznosc i pewnosc, ze to jest jej i nikt nie bedzie mial prawa jej wywalic ani mowic "moje mieszkanie, zyjesz na moich warunkach" , najgorzej jak dziewczyna idzie mieszkac do faceta. Polowa biedy jak mieszkanie jest wspolne-jednak glupota bylo by zrezygnowac z wlasnego mieszkania i isc mieszkac do faceta tym bardziej, ze w dzisiejszych czasach ZADEN zwiazek nie jest w 100% pewny... dlatego jak ja dostane mieszkanie a w przyszlosc znow bede w zwiazku to nigdy w zyciu nie zrezygnuje ze swojego mieszkania i pojde mieszkac do faceta-tylko on bedzie mieszkal u mnie.

Patrz Julka, jak Ty logicznie myślisz

Czyli moralność Kalego Jak nie wiesz co to znaczy to nie pytaj, tylko poszukaj w necie.

wieka napisał/a:

JuliaUK33 napisał/a:

No wlasnie jak facet mieszka u kobiety to jest najlepsza dla kobiety opcja,bo to daje jej niezaleznosc i pewnosc, ze to jest jej i nikt nie bedzie mial prawa jej wywalic ani mowic "moje mieszkanie, zyjesz na moich warunkach" , najgorzej jak dziewczyna idzie mieszkac do faceta. Polowa biedy jak mieszkanie jest wspolne-jednak glupota bylo by zrezygnowac z wlasnego mieszkania i isc mieszkac do faceta tym bardziej, ze w dzisiejszych czasach ZADEN zwiazek nie jest w 100% pewny... dlatego jak ja dostane mieszkanie a w przyszlosc znow bede w zwiazku to nigdy w zyciu nie zrezygnuje ze swojego mieszkania i pojde mieszkac do faceta-tylko on bedzie mieszkal u mnie.

Patrz Julka, jak Ty logicznie myślisz

Czyli moralność Kalego Jak nie wiesz co to znaczy to nie pytaj, tylko poszukaj w necie.

No mysle,bo wiem jakie sa czasy i niestety w tych czasach nawet udane zwiazki moga sie rozsypac-sama mialam udany zwiazek, wszystkim mowilam jak ten debil "ze jest to moj najlepszy zwiazek jaki mialam " a tu nagle niespodzianka i koniec zwiazku. Dlatego ja z doswiadczenia zyciowego wiem,ze najlepiej jest jak kobieta mieszka u siebie we wlasnym mieszkaniu, a a facet u niej. Bo widzisz,gdyby mieszkanie nie bylo ex tylko moje to by on musial pakowac walizki i mieszkac kontem u kolegi a nie ja u kolezanki. Na szczescie czekam na mieszkanie mam nadzieje,ze niedlugo,bo juz jestem na 43 miejscu. I napewno juz nigdy nie bede taka glupia,by mieszkac u faceta

Miesiąc temu kupiłam mieszkanie na kredyt, z chłopakiem jestem 6 miesięcy. Zawsze marzyłam o tym, żeby mieć swoje mieszkanie, własny kąt. Chłopak ma kupione mieszkanie na pół z bratem. Ostatnio zaczął temat, że jak go brat spłaci to on dołoży mi do mieszkania żeby było po połowie nasze. Dla mnie nie ma takiej opcji, dobrze zarabiam i z kredytem dam sobie radę i dla mnie to za wcześnie na takie rozmowy. Szczególnie, że do wkładu własnego mi sporo rodzina dołożyła.
Co sądzicie? Kto ma rację?

redpoison napisał/a:

Nie traktuję go z pogardą, bo nie mam problemu z facetami i bez problemu znalazłbym kogoś innego gdyby on mi nie pasował. Jest wspaniałym chłopakiem, zawsze mogę na niego liczyć, przez te parę miesięcy dużo mi udowodnił. Myślę o nim poważnie, ale pod względem zakladania rodziny, a nie dzielenia mieszkania. Dla mnie nie ma żadnego znaczenia ile zarabia, bo ja mam swoje pieniądze, chodzi mi o to, że nie rozumiem narzekania na zarobki, bo każdy jest kowalem swojego losu.
Mam prawo mu nie ufać po tak krótkim czasie, szczególnie, że rodzina nie wyraża zgody na dzielenie mieszkania, bo wiedzą jak poprzedni chłopak mnie skrzywdził gdy mu za bardzo zaufałam.
Ja też mu powiedziałam, że jeżeli chce z kimś się dorabiać od nowa to może z kimś innym, a nie ze mną, tu masz rację, muszę być silna.

Ręce opadają. Dla ułatwienia wytłuściłem kilka Twoich cytatów. Facet jest tak wspaniały że jak mu się nie podoba, to niech sp...la, bo 10 czeka na jego miejsce, taka jesteś zajebista (no taki jest wydźwięk tych zdań). Nie rozumiesz i nie chcesz zrozumiec jego rozterek, nie starasz się go uspokoic czy przenieść decyzji na czas gdy bardziej się ze sobą zżyjecie, gdy będziecie ewentualnie u progu najważniejszych decyzji. Źle to wróży na przyszłośc.

Może to trauma związana z poprzednim facetem i wzmiankowanymi przeżyciami (pewnie zajmie się tym nasz domorosły psycholog czyli JohnyBravo) i jak za rok- półtora będziesz bardziej ufac facetowi, to zmienisz podejście. Jeśli jednak to nie kwestia traumy i taka jesteś, to wręcz nie będzie tego "za rok-półtora". W Twoim wypadku słowa to jedno, ale z tekstu przebija co innego. Twierdzisz że myślisz o nim poważnie, ale już teraz nie uważasz go za równego sobie. To raczej z czasem się posypie. Na dziś jesteś w stanie dac mu kopa przy pierwszej próbie sprzeciwu na cokolwiek z jego strony; ciężko tu mówic o związku przez "duże Z".

Nie jest dla Ciebie trochę red flag że słucha się mamy do tego stopnia? Jeżeli oczywiscie temat mieszkania to rzeczywiście jej wpływ.

Dla mnie to za wcześnie żeby mieszkać razem, na razie myślę o jakimś zwierzaku, a niech on na razie mieszka sobie z bratem skoro ma własne mieszkanie.
Oczywiście, że go kocham, ale pół roku to niczego nie weryfikuje.

JuliaUK33 napisał/a:

wieka napisał/a:

Bo nikt u nikogo nie chce mieszkać, a u siebie, z tym, że tu płeć nie odgrywa roli... chyba, że musi, jak Ty Julka.
Czy to tak trudno zrozumieć.

A ty nie rozumiesz, ze przepisywanie mieszkania po pol roku zwiazku to zdecydowanie za wczesnie w przypadku autorki? Jezeli chodzi o mnie to trudno najwyzej bedziemy mieszkac na dwa domy nawet lepiej dla mnie,bo mi zasilkow nie zatrzymaja,bo nie beda brac pod uwage zarobkow partnera. To by bylo najgorsze, bo wtedy bym byla zdana na faceta calkowicie nie liczac mojej dzialalnosci

Mowimy tu o planach, a nie teraz, więc nie należy grać tym terminem, wiadomo, że to nie ten etap. Ślub też niczego nie gwarantuje.

Każdy by chciał mieć tylko swoją własność, ale to wtedy najlepiej być samym, spokój zapewniony...

redpoison napisał/a:

on dołoży mi do mieszkania żeby było po połowie nasze. Dla mnie nie ma takiej opcji,

Tytuł tematu wprowadza w błąd, Ty niejednokrotnie piszesz tutaj w podobny, błędny sposób, pokazując że możesz mieć mocno materialistyczne podejście.

Twój chłopak chce zapłacić za swoją część, więc nie chce Ci niczego zabrać, nie chce nic za darmo.

A Ty nie masz obowiązku na to iść.
Dobrze byłoby, odmawiając chłopakowi, porozmawiać z nim przedstawiając swoje obawy i lęki spowodowane złymi doświadczeniami, a nie wyskakiwać z "moje i tylko moje".

Dziwna sytuacja. Rozumiałbym delikatne sondowanie przez niego tematu, ale skoro doszło do kłótni to albo on sobie coś wyobraził w tak krótkim czasie, albo Ty w bardzo nieładny sposób odmówiłaś;)

Farmer napisał/a:

redpoison napisał/a:

Dla mnie to za wcześnie żeby mieszkać razem, na razie myślę o jakimś zwierzaku, a niech on na razie mieszka sobie z bratem skoro ma własne mieszkanie.
Oczywiście, że go kocham, ale pół roku to niczego nie weryfikuje.

jeszcze długo będziesz sama póki nie przerobisz przeszłości

To tak z czarodziejskiej kuli wyszło?

Nowe_otwarcie napisał/a:

redpoison napisał/a:

Nie traktuję go z pogardą, bo nie mam problemu z facetami i bez problemu znalazłbym kogoś innego gdyby on mi nie pasował. Jest wspaniałym chłopakiem, zawsze mogę na niego liczyć, przez te parę miesięcy dużo mi udowodnił. Myślę o nim poważnie, ale pod względem zakladania rodziny, a nie dzielenia mieszkania. Dla mnie nie ma żadnego znaczenia ile zarabia, bo ja mam swoje pieniądze, chodzi mi o to, że nie rozumiem narzekania na zarobki, bo każdy jest kowalem swojego losu.
Mam prawo mu nie ufać po tak krótkim czasie, szczególnie, że rodzina nie wyraża zgody na dzielenie mieszkania, bo wiedzą jak poprzedni chłopak mnie skrzywdził gdy mu za bardzo zaufałam.
Ja też mu powiedziałam, że jeżeli chce z kimś się dorabiać od nowa to może z kimś innym, a nie ze mną, tu masz rację, muszę być silna.

Ręce opadają. Dla ułatwienia wytłuściłem kilka Twoich cytatów. Facet jest tak wspaniały że jak mu się nie podoba, to niech sp...la, bo 10 czeka na jego miejsce, taka jesteś zajebista (no taki jest wydźwięk tych zdań). Nie rozumiesz i nie chcesz zrozumiec jego rozterek, nie starasz się go uspokoic czy przenieść decyzji na czas gdy bardziej się ze sobą zżyjecie, gdy będziecie ewentualnie u progu najważniejszych decyzji. Źle to wróży na przyszłośc.

Może to trauma związana z poprzednim facetem i wzmiankowanymi przeżyciami (pewnie zajmie się tym nasz domorosły psycholog czyli JohnyBravo) i jak za rok- półtora będziesz bardziej ufac facetowi, to zmienisz podejście. Jeśli jednak to nie kwestia traumy i taka jesteś, to wręcz nie będzie tego "za rok-półtora". W Twoim wypadku słowa to jedno, ale z tekstu przebija co innego. Twierdzisz że myślisz o nim poważnie, ale już teraz nie uważasz go za równego sobie. To raczej z czasem się posypie. Na dziś jesteś w stanie dac mu kopa przy pierwszej próbie sprzeciwu na cokolwiek z jego strony; ciężko tu mówic o związku przez "duże Z".

Nie uważam, że jestem zajebista, mam wady i zalety jak każdy człowiek, mam na myśli to, że nie jestem z nim z braku laku, bardzo mi zależy na nim, zawsze mu pomogę, zawsze może na mnie liczyć, na moje wsparcie. Ja mam serce na dloni i przez to jestem przez obce osoby wykorzystywana, jestem mało asertywna. Nie jestem jakąś heterą itp tylko wrażliwą dziewczyną.
Może po roku, dwóch bardziej będę w stanie zaufać, dlatego zdziwiło mnie jego podejście, że on już myśli o moim mieszkaniu jako o swoim. Tym bardziej, że on ma własne mieszkanie, tylko z bratem na pół i dalej ma kredyt, który mu spłacają rodzice, bo on mało co odklada, wszystko wydaje na bieżąco.
On sam rozpoczął temat rozstania jeżeli nie zgodzę się co do podziału mieszkania, mnie nikt w taki sposób szantażował nie będzie, bo po wielu latach poznałam swoją wartość.
Związek to się dopiero zaczyna według mnie i dopiero się poznajemy.

Krótka piłka, nie ma ślubu, nie ma tematu.
P.S.
Coś mi się wydaje, że brat ma go już dość i chce się usamodzielnić.
A on na gwałt szuka taniego miejsca do zamieszkania.
Nie wchodź w takie układy jeśli nie musisz.

To po ślubie też chcesz mieszkać w osobnych mieszkaniach?

Jak Ci nie odpowiada, to poszukaj takiego, co dobrze zarabia i ma własne mieszkanie.

Bo ja uważam, że to jest uczciwa propozycja, skoro go nie będzie stać na kupno swojego mieszkania, przecież on nie chce niczego Twojego.