Czy to nadal miłość, rutyna, fascynacja innym? - Netkobiety.pl

A jednocześnie

Także wiesz, to niekoniecznie musi być jego wina. Bo jego zafiksowanie na punkcie pracy mogło być nie przyczyną, a skutkiem tego, że ona wcześniej zafiksowała się na dziecku.

Ale takie są konsekwencje takiego podziału ról. Nie da się zarabiać i rozwijać zawodowo, aby utrzymać żonę i dziecko, aby zabezpieczyć ich ekonomiczną przyszłość bez poświęcenia czasu rodzinnego.

No bo jak to sobie wyobrażasz? Zapierdalać na etacie, a po powrocie wykonywać jeszcze 50% obowiązków domowych, bo się księżniczce nie chce? Skoro mąż zapierdala w pracy, to żona zapierdala przy dziecku i w domu.

Takie są realia. Dzielić się obowiązkami można jak obie strony pracują. W momencie jak facet zapitala zawodowo, a żona nie pracuje, to powinna zapitalać w domu. Związek i dobrobyt (w tym materialny) tworzą obie strony, a nie tylko jedna.

To nie jest tak, że układ tradycyjny zwalnia całkowicie z życia rodzinnego. Po prostu nie można oczekiwać, że facet po powrocie do domu będzie miał drugi etat z obowiązkami domowymi i dzieckiem.

Nie porównuj pracy na etacie z obowiazkami domowymi, bo to i śmieszne i niepoważne. Zakupy, sprzatanie czy gotowanie to są czynnosci, ktore ogarnia średnio rozwinięte dziecko jeszcze zanim wejdzie w okres dojrzewania.

Dlatego tez statystycznie kobiety żyją w lepszym zdrowiu i dłużej niż faceci.

Jeśli podział jest tradycyjny, to osoba zostająca w domu - zapierdala w domu. A osoba chodzaca do pracy - zapierdala w pracy. Oczywiscie drobna pomoc zawsze jest wskazana, bo jak pisalem wcześniej praca zarobkowa nie jest usprawiedliwieniem absencji, ale oczekiwanie, żeby jeszcze drugi etat wykręcać w domu jest zwyczajnie absurdalny.

Jack Sparrow

Trochę odjechałeś.
Owszem, jeżeli facet pracuje zarobkowo, to kobieta powinna pracować w domu.
Ale opieka nad dzieckiem ZAWSZE, A TO ZAWSZE powinna być 50/50
                                                 Facet                           Kobieta
Praca zarobkowa                     100%                               0%
Obowiązki domowe                     0%                               100%
Opieka nad dzieckiem                50%                               50%

Zgadza się? Zgadza.

Jeżeli kobieta wraca do pracy zarobkowej:

Praca zarobkowa                     100%                              100%
Obowiązki domowe                    50%                              50%
Opieka nad dzieckiem                 50%                             50%

Zgadza sie? Zgadza.

Dodatkowo nalezy pamiętać o zwykłej ludzkiej życzliwości, i nie traktować domu jak hotelu.
Nawet jeżeli kobieta pracuje w domu, to mąż tez powinien mieć jakiś jeden obowiązek domowy, który wykonuje on.

Natomiast w przypadku dziecka, to kobieta sama sobie owego dziecka nie zrobiła.
I opieka nad nim, spoczywa tak na matce, jak i na ojcu.

Wśród moich przyjaciół i znajomych było to normą, że gdy ojciec wracał z pracy to popołudnie zajmował sie dzieckiem, a zona mogła pójść do kina/kawiarni SAMA, czy po prostu obejrzeć w spokoju serial.
I potem, gdy razem rozmawialiśmy, mówiły w prost, że zdecydowały sie na 2 koleinach dzieci, ponieważ w rodzicielstwie ojciec brał taki sma udział jak one, gdyby przyjął podstawę, ze dziecko to sprawa matki, to wszystko by sie zakończyło na tym jednym, o reszcie nie było by mowy.

A facet dostawał czasem przepustkę?

Właśnie, żona myśli, mnie jest dobrze... on jakoś przeżyje, niech sobie sam radzi

A jak sam sobie radzi, to lament... On nie chce ze mną uprawiać seksu

Bo to tak jest, przekornie jakoś... Tym bardziej, jak byli pierwszymi partnerami, to nie ma porównania, brakuje wiedzy i doświadczenia...Tak źle i tak niedobrze

Każde popołudnie dla żon...i dziwić się że faceci uciekają w pracę/robienie kariery...

No i nic dziwnego. Jak mężczyzna jest dobrej jakości to chce się z nim sexu.

Nie do końca się zgadza, ponieważ tu nie chodzi tylko o pracę i tylko o obowiązki domowe. Jak osoba zostająca w domu dziś akurat nie odkurzy, to się nic nie stanie. Jak obiad zrobisz na inną godzinę - to samo. Ale jest też coś takiego jak ciężar odpowiedzialności. Osoba, która zarabia (bo to nie znaczenia czy to kobieta, czy mężczyzna), odpowiada za WSZYSTKICH. Żeby mieli w co się ubrać, co do gara włożyć, żeby jednak mieć ten odkurzacz, żeby mieć na rachunki.

Tak udział w wychowaniu dziecka jest niezbędny, bo jak mówiłem, praca zarobkowa nie zwalnia z życia rodzinnego. Dalej się jest rodzicem. Ale nie można mieć pretensji, że osoba pracująca poświęca tego czasu mniej. Zwłaszcza jak się pracuje na wyższych stanowiskach, gdzie praca wymaga czegoś więcej niż 8h dziennie 5 razy w tygodniu.

Czyli facet do roboty, facet z roboty zajmuje sie dzieckiem, później żoną, później spać i...kolejny dzień od nowa. Pytałem czy facet dostaje "przepustkę" zaprzeczyłeś. W przypadku Twojego znajomego to może działać ale każdy nawet ten nierób facet potrzebuje odpoczynku tak jak zarobiona żona.

Czytaj dokładnie maku.
Popołudnia były dla zon, owszem, ale jak pisałem, mężowie mogli sobie wieczory organizować jak chcieli.
Chcieli sobie pograć/pojeździć na rowerze czy cokolwiek, to mieli taka możliwości.
I zazwyczaj jeden wieczór spędzali jak chcieli, a drugi z zoną.
Weekendy oczywiście rządziły sie swoimi prawami.
I nie w przypadku jednego przyjaciela, tylko trójki.
Po prostu gdy pierwszy doczekał sie dziecka, przyjęli z zona taki sposób funkcjonowania ich małżeństwa, a z racji że sie sprawdziło, to reszta zrobiła to samo.

Na podstawie moich obserwacji, mąż musi świeżo upieczonej mamie, pomóc w przywróceniu odpowiedniego funkcjonowania mózgu.
Wręcz siła ja z domu wyciągnąć.
Niech idź na koncert, do spa, knajpy czy gdzie chce.
I dać jej codziennie czas na pobycie samą.

Zajmowałem się i dziećmi (i nie że przez kilka dni, bo to czas liczony w miesiącach) i osobami niepełnosprawnymi i niechodzącymi seniorami, którym trzeba zmieniać pieluchę. To nie jest fizyka kwantowa. Zachowujesz się, jakby taka rodzina żyła w odosobnieniu, w jakiejś głuszy gdzie trzeba walczyć o życie z dzikimi bestiami.

Jak sobie radzą żony pracowników platform wiertniczych? Jak sobie radzą żony żołnierzy, którzy jeżdżą na wielotygodniowe poligony czy zagraniczne misje? Jak sobie radzą żony kapinatów czy załogantów statków morskich kiedy są w oceanicznych rejsach? Jak sobie radzili ludzie w czasach powojennych?

Nie kłam, że odkurzasz każdego dnia, że każdego dnia myjesz podłogi, okna i ścierasz kurze....bo nikt ci w to nie uwierzy.

Obowiązki domowe, czy wychowywanie dzieci to tylko kwestia organizacji czasu i aktywizacji najmłodszych. Nauka poprzez zabawę. Jako przedszkolak ścieliłem łóżko, czy potrafiłem sobie zrobić kanapkę na śniadanie, bo tak zostałem wychowany. Tylko to były czasy, gdzie na podwórku grało się pikuty i 4-5latek z nożem w ręku nikogo nie dziwił. Ale podobne zasady serwuję siostrzenicom, bratankom, chrześniakom i innym pociotkom. Są aktywni cały dzień i zmęczeni padają o 19-20. A nie jak te gówniaki, co drą ryja o 23.45, że on na komórce chce pograć. Jest czas na obowiązki, jest czas na wspólną zabawę i jest czas do spędzenia samemu. Dzieci bardzo szybko się tego uczą. I dlatego też rodzina chętnie mi podrzuca swoje pociechy, a sami w tym czasie jadą na wakacje odpocząć od dzieci czy jadą za pracą na zlecenie/kontrakt dorobić.

Oprócz tego są sąsiedzi i ich dzieci. Wystarczy trochę się zorganizować z sąsiadami i jak jedno siedzi z kaszojadami w piaskownicy, to reszta może w tym czasie zrobić zakupy czy pójść sobie na kawę, herbatę czy do kina.

Serio, to nie jest fizyka kwantowa.

Ale Ty cały czas opierasz się na sobie... Ale sam wiesz, choć nie z autopsji, że dobrze jest odpocząć od dzieci, a są takie matki, które nie mają żadnej pomocy, mąż też nie pomaga i nawet nie pozwala zatrudnić pomocy.
/Zaznaczam, że nie mówię o sobie, bo ja zawsze  sobie radzę /

Ja to piszę z autopsji. I nie że super, ale że można to robić razem i uczyć poprzez zabawę. Płaczą nad ciężkością obowiązków i wychowania tylko te osoby, które nigdy nie powinny mieć dzieci, bo same są niedojrzałe i dorosłe życie ich przerasta. Płaczą też ci, co wykonują wszystko ZA własne dzieci czy za małżonków zamiast robić to razem z nimi.

Ile to jest sytuacji, że ktoś tam płacze, że druga osoba nawet nie pośmiga odkurzaczem? Ale też jak tamta osoba odkurza, to w akompaniamencie komentarzy, ze to źle, a tamto niedobrze.

Zmywanie naczyń czy kurzu? To samo. Z jednej strony marudzenie, a z drugiej co chwila "weź to zostaw, ja to zrobie".

Tu już nawet nie chodzi o role kobiety i mężczyzny, bo dla mnie to jest kwestia umowna i tak jak babka ma prawo być "mamą na cały etat", tak też facet ma prawo być "kogutem domowym". Ale jak ktoś chce dzielić w ten sposób role w związku, to moim zdaniem nie ma prawa narzekać na konsekwencje takiego podziału, bo one zawsze wyglądają tak samo: osoba pracująca musi pracować 2x więcej/ciężej i w związku z tym poświęca rodzinie 2x mniej czasu.

Bo to wynika z różnicy płci. Dla ciebie praca nie jest obowiązkiem. Jest twoim prawem. Zawsze masz alternatywę w postaci macierzyństwa. W przypadku panów praca jest obowiązkiem. A mało który z nas ma szczęście faktycznie pracować w zawodzie, który szczerze lubi i daje mu spełnienie.

A i jeszcze jedna taka sprawa, odnośnie tego:

Nope. Zarządzaniem domem (i nie tylko) historycznie było rolą mężczyzny. Albo głowy rodziny, albo zatrudnionego majordomusa czy innego zarządcy. Przez wieki rola kobiety ograniczała się jedynie do rodzenia. W kulturach przedchrześcijańskich najczęściej panowało partnerstwo, a podział obowiązków był związany z predyspozycjami i zdolnościami. Oczywiście od tej reguły było wiele wyjątków w zależności od stanu urodzenia, bo inny zestaw reguł obowiązywał chłopstwo, a inny mieszczan czy najbogatszą szlachtę.

Oczywiście, że tak. Każdy ma prawo do odpoczynku, czy pomarudzenia czy cokolwiek. Ale nie dorabiajmy ideologii i nie róbmy z siebie męczenników. Sprzątanie, zakupy, gotowanie czy odchowanie potomka to jest zestaw czynności/umiejętności podstawowych.