poważne problemy z 12latkiem, please help - Netkobiety.pl

A dlaczego pedofil gwałci niemowlaki?

I czy dla kogokolwiek poza wąską grupką badaczy ma to znaczenie?

Ośrodek wychowawczy to nie ma nic wspólnego z wychowaniem - tu się zgadzam. Tylko ktoś nie znający realiów takich miejsc może to sugerować. Ale prawda jest taka, że przede wszystkim ojciec tego dzieciaka musi wziąć się w garść i musi zacząć być ojcem.

KarminowaRóża użycie wulgaryzmu jako przecinka nikogo nie obraża. Nie dorabiajmy piździe uszu. Jeszcze nie tak dawno temu postacie w bajkach miały sympatyczne imiona typu "Paszczak" i nikogo to nie ruszało, a teraz poza ojajaniem to nic nie można powiedzieć? Dżizas. Co za poronione czasy....

I jak twoje picie kawy albo piwa/wina do obiadu ma wpływać na autorytet? Czy też jesteś z tych, co udają, ze alkoholu nie ma ?

Może zobrazuję, gdy mówisz do dziecka: zachowujesz się jak debil, nie możesz wyzwać koleżanek od..., ponieważ...
Osoba słyszy słowa tylko do debil, zamyka się na pozostałą treść, co i dlaczego zrobiła źle.

Ja bym go nie broniła. Nie usunięto go ze szkoły za nieobecność czy wagary albo paly z polskiego. Tam było podduszanie kogoś, mobbing, pewnie rodzice składali skargi, bo szkoła sama z siebie nie usuwa od razu jedynkowiczow, czy aroganckich uczniów.

Myślę, że może chcieli przed nim chronić innych uczniów.

A może tlumacz mu Kuba, nie możesz tak mówi Ani, ani tak się zachowywać względem Dominika, bo im może być przykro, że wysmiewasz, że noszą okulary czy mają nadwagę.
Tak gdybam.

Coś mi się wydaje, że wzruszy ramionami i powie, też coś, to oddajcie mnie do poprawczaka, albo: siłą mnie nie zmusicie. I będzie nadal zachowywał się jak dotąd.

Nie doczytałam tego. Jeśli był mobbing i podduszanie, to była też policja i od razu rodzice  są pociągani do odpowiedzialności.

Niekoniecznie, to tak nie działa, nie ma tego chce czy nie, oczywiście muszą być przesłanki i to nie rodzice decydują.
Nie teraz, ale jak nic się nie zmieni, to go to czeka.

To zależy od tego w jaki sposób to mówisz. A nie co mówisz. Liczy się tu tonacja i emocjonalny przekaz. A nie same użyte słowa.

W moim życiu największy problem z alkoholem miały dwa rodzaje ludzi:

1) alkohol był w domu rozwiązaniem na wszystko: nudę, bolący brzuch, lepsze trawienie, nerwy, problemy emocjonalne, gorączkę
2) alkohol był tematem tabu

I o ile ci pierwsi rokowali poprawę - choćby krótkotrwałą, to drudzy zawsze wypierali, że mają problem.

Można pić codziennie i nie być alkoholikiem, a można pić raz w roku i być alkoholikiem. Bo nie chodzi o to jak często pijesz, ale w jakiej ilości i jaki jest tego cel. Czy ci się to podoba czy nie, to alkohol czy narkotyki były i są stałym elementem naszej kultury. Wiele przełomowych dzieł zostało stworzonych lub odkrytych po używkach tego typu. Np technologia PCR, za którą Kary Mullis dostał Nobla została przez niego opracowana dzięki LSD. A w historii ludzkości były takie czasy, że jedynymi bezpiecznymi (nie skażonymi) substancjami do picia to było piwo, wino i miód pitny. Nie można tego negować.

Z tym usunięciem, ze szkoły to też nie wyobrażajcie sobie nie wiadomo czego. To nie jest tak, że mogą usunąć tylko za agresję czy jakieś solidne przewinienia. Usunąć (tak naprawdę usunąć się nie da, można jedynie zmienić szkołę) mogą też ze względu na skargi rodziców, którzy w takiej sytuacji robią sobie z dzieciaka winnego całego zła i kiepskich ocen.

... nieważne w sumie... ale chętnie się dowiem dlaczego zdaniem Johnny jestem narcyzem....

+1 Miri.
Alkohol w KAŻDEJ ilości jest szkodliwy.
A co gorsza, w Polsce ilość spożywanego alkoholu rośnie, a nie maleje.
Jeżeli rodzic legitymizuje alkohol, oraz unormalnienia go, jako nieodłączny element życia rodzinnego i towarzyskiego ( kieliszek wina do obiadu/drink po pracy czy wódeczka na imprezie) to pokazuje dziecku, ze picie jest normalne.
A NIE JEST NORMALNE.
Jest patologią.
Która bardzo często prowadzi do dramatów

jorunn zastanawiam się, czy nie za bardzo się angażujesz i tym samym przekraczasz granice, w jakich powinnaś się poruszać.
Tutaj ojciec  nie zdaje egzaminu, odpuszcza a Ty chcesz wejść w kompetencje rodziców. Ja rozumiem Twoją motywację i chęć robienia wszystkim dobrze, tylko efekt może być zupełnie odwrotny, a w dodatku na końcu zostaniesz  o wszystko obwiniona. Już teraz masz próbkę tego co ludzie mogą o Tobie mówić, a w przyszłości to może się spotęgować.

Ja bym Ci radziła nabrać do sprawy dystansu. Za bardzo wszystko przeżywasz stąd złość i frustracja.
Kuba ma ojca? Ma!
To zostaw mu wychowywanie Kuby, bo to jego rola.
To ojciec powinien mu zwracać uwagę na porządek albo sam za niego posprzątać. Jak nie odniesie naczyń ze stołu to niech tam stoją aż któryś z nich nie zrobi z tym porządku. Gdy przyjdzie kolejny posiłek wszyscy będą widzieć i czuć efekty jego lenistwa. Niech siedzi przy brudnych naczyniach przy kolejnym posiłku - jeśli usiądzie gdzie indziej to mu podstawcie prezencik pod nos.
I powiedz mu, że to jest konsekwencja zostawienia brudnych naczyń, bo przecież właśnie dlatego sprząta się ze stołu, a nie dlatego, że Tobie akurat tak się podoba. Przestań mu tłumaczyć jak 5 letniemu dziecku, skoro to nie przynosi efektów. Może zacznijcie go traktować jak dorosłego i pozwólcie ponosić konsekwencje Kubie i jego ojcu.
I podobnie z innymi zaniedbaniami - nie rób niczego za niego ani do niczego go nie zmuszaj. Udawaj, że nie  widzisz. Chwal dzieci za dobre zachowanie, Kubę też jeśli zachowa się odpowiednio, a gdy robi na złość to go ignoruj i zostawiaj to do załatwiania  jego ojcu.

Nawiasem - alkohol też jest składnikiem wielu produktów spożywczych, jak np gotowe (surowe) ciasta francuskie, aromaty piekarnicze czy do samych potraw, jak no golonka gotowana w piwie, czy Boeuf Bourguignon.

Jak wspominałem, jest też składnikiem wielu leków (np syropu nervosol) czy produktów higienicznych jak płyny do płukania ust, perfumy, kosmetyki i tak wymieniać można bez końca w sumie.

Ale tak. Alkohol to ZUO, a każdy pijący piwo albo wino do obiadu to patus

Serio trzeba ci tłumaczyć takie rzeczy?
W tych potrawach nie ma alkoholu, on wyparowuje, nie ma tam nawet 1%
Natomiast  produktach kosmetycznych...pijesz perfumy czy jesz kosmetyki?
Co do leków, alkohol tam zawarty ma za zadanie wyciągac substancje aktywne.
Tak jak w przypadku maceratów olejowych czy odwarów.
chyba nie popijasz sobie oleju rzepakowego podczas oglądania meczu prawda?
a macerat olejowy z bluszczyka kurdybanka, świetnie radzi sobie z bliznami czy zmianami skórnymi.
I nie chodzi tam o olej, on jest tylko nośnikiem.
Tak samo ten twój alkohol w lekach.

Sam Alkohol nie ma żadnych właściwości zdrowotnych, jest trucizną, jeżeli twierdzisz inaczej, zapodaj jakieś badania, z chęcią sie zapoznam.

> https://zywienie.abczdrowie.pl/alkohole

"Najbardziej doceniane jest czerwone wino, które zawiera antyoksydanty i inne składniki pomocne w zapobieganiu wielu chorób. Naukowcy wskazują nawet na przeciwnowotworowe właściwości wina."

"Alkohol silnie oddziałuje na mózg i układ nerwowy. Pod wpływem alkoholu ludzie czują się szczęśliwi, łatwiej nawiązują kontakty z innymi i mają mniejsze zahamowania podczas wyrażania swoich myśli. Ujmując rzecz naukowo, alkohol należy do depresantów, co nie oznacza wcale, że wpędza w depresję. Spowalnia tylko aktywność ośrodkowego układu nerwowego w taki sposób, że informacje wędrują dłużej wzdłuż włókien nerwowych. Po alkoholu ludzie stają się bardziej odprężeni..."

"Piwo, wino czy wódka w niezbyt dużych ilościach może przyczyniać się do pobudzenia seksualnego i zwiększać możliwości w łóżku"

"polifenole, silnie działające antyoksydanty, przeciwdziałają przedwczesnemu starzeniu się komórek ciała i pozytywnie wpływają na serce. Szczególnie bogate w polifenole jest czerwone wino. Tymczasem ani białe wino, ani whisky nie zawierają dużej ilości polifenoli. Tylko czerwone wino i to w niewielkich ilościach wspomaga układ krążenia. Wchodzi ono w skład diety śródziemnomorskiej. Ponadto, czerwone wino ma najlepsze działanie przeciwutleniające, jeśli jest pite podczas posiłku."

> https://psychologia.edu.pl/czytelnia/51 … oholu.html

"Wiele badań epidemiologicznych wykazuje, że umiarkowane picie (dla mężczyzn - 2 drinki dziennie) wiąże się z mniejszym ryzykiem chorób serca. W omawianym badaniu badacze obserwowali związek między ilością i częstotliwością. Okazało się, że to częstotliwość picia była kluczowym czynnikiem obniżającym ryzyko chorób serca, a nie ilość, rodzaj napoju alkoholowego, bądź fakt, czy był on spożywany wraz z posiłkiem, czy bez niego. "

> https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/ … -hMaM.html

"W 2007 roku na łamach pisma Journal of the Science of Food and Agriculture naukowcy opublikowali artykuł, z którego wynika, że niektóre owoce mogą stać się zdrowsze po połączeniu ich z niewielką ilością alkoholu. Z badań naukowców wynika, że etanol wzmacnia działanie przeciwutleniaczy truskawek i jeżyn. "

Wszystkiego mi się nie chce cytować, a takich badań jest bez liku.

Ale przecież to nie chodzi o zdrowie, tylko o podejście. Takie, no, wiecie, bez histerii? To jak z jedzeniem. Fajnie jeść zdrowo, jeśli ktoś dla siebie wybiera tylko super zdrowe żarcie - też super, ale jeśli np. zmusza otoczenie (dzieci czy inną rodzinę) do kategorycznego odrzucenia wszystkich niezdrowych rzeczy, typu dziesięciolatek, który wg matki nigdy nie może zjeść czekolady, nigdy nie dostanie nic smażonego, nigdy nie zje fast fooda, bo otyłość, miażdżyca i kij wie, co jeszcze, to nie nazwałbym tego zdrowym podejściem. Jeśli jednakową nienawiść budzi batonik wciągnięty raz na kwartał co żywienie się wyłącznie śmieciowym żarciem... No, nie wiem, za mało w tym chłodu i rozsądku. I z alkoholem tak samo. Można mówić, że trucizna, ale nie robimy w życiu wyłącznie super zdrowych rzeczy. I nie wierzę również, że ktoś z takim podejściem je robi, a zatem hipokryzja mocno.

Jack Sparrow, ciebie to trzeba w każdym wątku pilnować, bo albo sadzisz byki, albo pieprzysz jak potłuczony. Czy zdajesz sobie sprawę, że w wymienionym przez ciebie winie znajduje się coś więcej poza alkoholem (etanolem)? I to te inne składniki mają działanie prozdrowotne, ale nie na tyle, by przynajmniej zrównoważyć szkody, jakie czyni w organizmie etanol. Badania są jednoznaczne - nie ma takiej ilości etanolu, która byłaby dla organizmu bezpieczna, a co dopiero wskazana. Każdy łyk alkoholu jest trucizną, po prostu. Cała reszta (antyoksydanty, witaminy czy minerały w piwie) to pudrowanie trupa.

A znasz kogoś, kto pije czysty spirytus?

I tak - alkohol sam w sobie ma właściwości, które będą korzystne dla zdrowia w określonych sytuacjach i osobach. A w przypadku spożycia jako takiego, to jak pisałem to już wielokrotnie, trzeba patrzeć również na rodzaj alkoholu, ilość, czy okoliczności.

Skończ to demonizowanie, bo nie ma na ziemi takiej substancji, która w określonych warunkach nie byłaby szkodliwa. I dotyczy to tak błahych rzeczy jak sól czy cukier.

No to dajesz te korzystne dla zdrowia "w określonych sytuacjach i osobach" XD właściwości spożywanego etanolu.
Chętnie poczytam.
I niczego nie demonizuję, nagą prawdę piszę. Etanol spożywany w każdej ilości jest trucizną. Etanol farmaceutyczny dodawany jest do leków nie dlatego, że ma zadziałać na ciebie jakąś swoją prozdrowotną właściwością, ale ma np. ubić na amen bakterie czy inne patogeny. Bo jest żrący i trujący. Albo jest np. rozpuszczalnikiem dla substancji aktywnych. No ale ok, daję ci szansę wykazania się. Googlaj za tymi prozdrowotnymi właściwościami etanolu, bo widać, że w głowie niewiele.

Gdy poradziles Shinigami aby rozwiazal swoj problem "uspolecznienia sie" wizyta u prostytutki - niezaleznie jak bardzo moglbym sie z tym nie zgadzac - miales pewnie najlepsze intencje.
Natomiast gdy poszedl i okazalo sie to byc dla niego traumatycznym przezyciem - co opisal w temacie piszac, ze zaluje ze Cie posluchal - a Ty mu odpowiedziales: "Przykro mi, że na sam początek tak źle trafiłeś. Nie zrażaj się jednak"

Efektywnie zrzuciles wine z siebie na to, ze "zle trafil".
Przyznales sie kiedys, ze komus zle doradziles? Rzuc linkiem do posta na forum
Gdy Cie ktos krytykuje zastanawiasz sie nad sama krytyka? Czy myslisz co jest z tym czlowiekiem nie tak, ze taki sfrustowany jest / takie glupoty opowiada?

Szeptuch

Choroby są różne. Jeśli to Asperger i brak umiejętności społecznych to izolacja od ludzi normalnych tylko pogłębi u dziecka zaburzenie.
Zwracam jeszcze raz uwagę na to, że mówimy o dziecku, czyli o osobie która ma prawo do otrzymania pomocy, opieki, do zrozumienia i do leczenia.
Kuba nie jest przestępcą. Jeszcze.
Oczywiście, że w sytuacji kiedy mamy do czynienia z przestępcą który zagraża innym, a zwłaszcza dzieciom, to izolacja jest wskazana, nawet dożywotnio.

W przypadku Kuby, to można oczywiście nie zapraszać go do domu Jorunn, aby nie zagrażał jej dzieciom. Jednak od brata nie da się go odizolować, ani od innych uczniów.
Nie da się wychować dziecka w izolacji od innych. To nie możliwe. Owszem kontrola tu musi być wzmożona i od rodziców i od nauczycieli, aby Kuba nie zagrażał innym.

Niestety, ale rodzice są tu głównymi winnymi, dlaczego więc karę ma ponosić dziecko. Na ten moment to rodzice ponoszą odpowiedzialności i mają obowiązki wobec tego chłopca.
Co oczywiście nie wyklucza stosowania konsekwencji w stosunku do Kuby. Na tym polega również terapia, że wyznacza się twardo granice i pokazuje surowe konsekwencje.
Przy zaburzeniach emocjonalnych, gdy osoba nie rozumie, że krzywdzi słowem lub czynem, tak się właśnie stosuje, bo takie osoby respektują tylko wtedy prawo kiedy wiedzą, że inaczej poniosą poważne konsekwencje.

Może to tylko rozpuszczony i zaniedbany chłopak, a może ma poważne zaburzenia. Rodzice muszą się w każdym razie nim zająć.
Nie można dziecka w wieku 12 lat spisać na straty. Kim byśmy byli wtedy. Myślisz, że ten ojciec zapomni o synu tak po prostu. Raczej będzie go dręczyło sumienie.
Z pewnością nie wypełnił roli ojca jak trzeba, nie potrafił, pewnie jego ojciec też nie był dla niego wzorem. Teraz ważne, aby podjął działanie, aby ratować syna, właśnie dla dobra całej rodziny. Nie ma on ważniejszego zadania w tej chwili, po prostu ma obowiązek to zrobić.

A rzeczywistość jest taka, że sądy nie zamkną wszystkich, którzy robią coś złego.
Jeśli nikt nie zajmie się Kubą, to będzie tak,  stopniowo będzie popełniał coraz większe wykroczenia, będzie krzywdził coraz bardziej, będzie dostawał wyroki, stanie się przestępcą jeszcze większym w więzieniu, nauczy się jak być jeszcze gorszy i będzie miał kolejne ofiary na koncie. Jak myślisz od kogo zacznie? A można temu jeszcze zapobiec, można zapobiec jeszcze ludzkiej krzywdzie. Tylko rodzice muszą zrobić to co do nich należy. Ludzie nie rodzą się źli, tylko stają się źli. Dorośli to na pewno tak łatwo się nie zmieniają, chyba że okoliczności ich zmuszą, ale tu mamy osobę młodą, z którą trzeba popracować. Z pewnością praca z chłopcem i rodzicami przyniesie dobre efekty.

https://www.netkobiety.pl/viewtopic.php?pid=3991419

Skąd alkohol się pojawił w tym wątku nagle ?

No właśnie, załóżcie nowy i tam się naparzajcie....jak narcyz z narcyzem...

Według mnie problem leży przede wszystkim w rodzicach. Matka, która jest zapracowana, nie ma czasu dla syna, ale zostawić go samego w domu i jechać do partnera ma czas? Ojciec, który bagatelizuje problem i ma wywalone, co dzieje się z jego dzieckiem. Ojciec, który nie chce zabrać syna na wakacje... Rodzice, którzy się rozwiedli, rozwalili dzieciom świat, stworzyli rodzinę paczworkowa... No i Ty, autorko- z jednej strony widać, że zależy ci bardziej na tym dziecku niż jego ojcu, a z drugiej nie lubisz Kuby i to też widać. Na pewno nie pomaga w wychowywaniu fakt, że Ty sama używasz wulgarnego języka. Poza tym , zastanów się, jak to brzmi- twój syn, chociaż chory, jest super, bo w miarę uspoleczniony, jest zaopiekowany, ma  odpowiednią terapię, itd. Młodszy syn twojego partnera, jak sama stwierdziłas, jest przeuroczy, itd. A jakie zalety widzisz w Kubie? Czy w ogóle mówicie mu, że ma jakieś zalety, chwalicie go, czy ciągle tylko słyszy, jaki ma "obrażony ryj" i jaki jest nieznośny? Myślę, że powinniście go zacząć chwalić. Nawet jak odniesie tylko talerz, a sztućce zostawi. Niech ojciec weźmie TYLKO JEGO na jakąś wycieczkę, spacer, lody. Niech spędzi z nim czas, spróbuje nawiązać rozmowę, zapyta o zainteresowania Kuby. Niech dziecko widzi, że również jest ważne, a nie tylko młodsi. Myślę, że Kuba od małego był emocjonalnie zaniedbany, a fakt, że na świecie pojawiło się rodzeństwo spotegowal u niego poczucie odrzucenia. Potem nagle rodzice się rozstali, a on dostał w pakiecie z macocha kolejne "rodzenstwo". Stąd zdanie rodziny i znajomych, że Kuba taki był " od zawsze". No tak- od zawsze był zaniedbywany, bo jego rodzice mieli go w tyłku. Jeśli terapia nic nie daje, trzeba postarać się o nową. Sami też możecie zapytać, czy Kuba chce, byście zrobili coś TYLKO Z NIM, byście poświęcali mu więcej czasu. I zacznijcie doceniać i chwalić najmniejsze objawy posłuszeństwa. Dostrzezcie wreszcie to dziecko i jego potrzeby. Oczywiście jest obawa, że jego zachowanie może być przejawem choroby, ale na razie zdiagnozowany  nie jest, więc zakładam, że jest zdrowy, a wszelkie problemy są, wg mnie, skutkiem zaniedbań rodziców, a także tego, że to dziecko kompletnie w nikim nie ma oparcia, przyjaciela.

Można wywnioskować, że mieszkają razem, a partner ma opiekę naprzemienną, stąd dzieci są u nich pół m-ca.

Myślę, że od początku Kubie nie poświęcano należytej uwagi, pozwalano na wszystko dla świętego spokoju, bardziej sam się "chował", dlatego jest taki efekt.

Z czego? Z 10 dni spędzonych razem w miesiącu? + święta?

Cytat: "spędzamy wspólnie 10-14 dni w miesiącu, niemal wszystkie święta i większość wakacji."

A co z pozostałymi członkami rodziny? Jak ich chronić przed agresją chłopca, zwłaszcza jego rodzone i przyszywane rodzeństwo? Jaka dla nich pomoc? Co się robi w takich sytuacjach, co radza terapeuci?
Może tam dochodzi też do szarpaniny, 60 kilowy chłopak szarpie si.ę z mniejszymi dziećmi, jak je chronić? Odizolowac go nie można.

Wszyscy sie tu skupiają na tym 12letnim chłopcu, a co z resztą rodziny przecież oni nie sa niewidzialni.

W szkole dokuczał innym uczniom ale to tak, ze sprawa pewnie oparła się i o kuratorium i o policję. Rodzice gnębionych dzieci nie zastanawiali się, z czego wynika zachowanie tego chłopca tylko po prostu zainterweniowali. Kogoś tam podduszał - co moze zrobić rodzic w sytuacji gdy dowiaduje się, ze jego dziecko poszło do szkoły, a tam rzucił sie na nie kolega z klasy i zaczął na serio dusić, albo, ze go regularnie prześladuje? Będzie tłubaczył, ze Kuba miał ciężkie dzieciństwo i rodzice go opuścili, więc może tak reagować? -Nie , taki rodzic, czy rodzice złoży skarge u dyrektora albo i policji.
A gdyby to były starsze dzieci, starszy chłopak, to Kuba gdy kogoś zaatakuje, może od innego po prostu kiedyś oberwać.

W domu mozna go tłumaczyć, obcy ludzie, w szlkole, potem w liceum, czy w pracy nie będa go tłumaczyć, tylko zerwą z nim kontakty i wyklucza towarzysko, bo w jakim celi  dzieci mają się bawić z dzieckiem, które bije, drwi, jest złośliwe - i to nie jest już mały 2 latek. Dorośli mają łatwiej, bo po prostu go zignorują albo wykluczą.

Tam nie jest problemem tylko Kuba, ale i reszta rodziny, rodzice, opiekunowie, dzieci - z nimi też trzeba pracować, przede wszystkim z rodzeństwem, które musi sie czuć bezpiecznie ze swoim bratem i nie może sie czuć odtrącane, bo Kubie uchodzi wszystko na sucho i w sumie kuba koniec końców i tak ma co chce, mimo, jego zachowania. Przecież dzieci to wszystko widzą. Potem , za pare lat będzie, że mieli brata, agresywnego, złośliwego, nie do opanowania, a mimo tego jemu zawsze poświęcano najwięcej uwagi a nie pozostałym, bo przecież z pozostalymi nie ma kłopotu.

Pudło. Jako matka spełniam się od ponad roku. Może właśnie dlatego mam bardziej wrażliwe serce i umysł. Bo widzę jak dziecko które jest odpowiednio zaopiekowane  i udzielona jest mu kompleksowa pomoc zarowno lekarzy jak i przedewszystkim rodziców zmienia się i rozkwita wrecz. Nie twierdzę że ten 12 latek zostanie świętym ale na pewno można mu pomóc.  Nie pitol mi proszę o płatkach śniegu bo ja się z tym nie identyfikuję. Ale tymbardziej nie identyfikuję się z teorią ze mozna się urodzić złym. Można się urodzić  z zaburzeniami lub niepełnosprawnością która sprawia że aby dobrze funkcjonować w społeczeństwie potrzeba pomocy i owszem indywidualnego podejścia. Ciekawe czy gdybyś Ty  był ojcem dziecka z autyzmem a one tez bywają agresywne, to oddałbyś go do jakiejś placowki jak wściekłego psa do uśpienia.
Co do tej rodziny to rozwiązanie jest proste. Skoro Autorka posta boi się o bezpieczeństwo  dzieci i nie ma w niej jednocześnie woli pomocy dziecku to należy się rozstać z tym facetem. Dzieci będą bezpieczne a tatus będzie miał więcej czasu by zająć się swoim dzieckiem zamiast rozkminiac dylematy parnetki odnośnie wyjazdów wakacyjnych.

Ja mam 2 dzieci urodzonych  i zgadzam się z Fenix, jak o pewnie wiele kobiet które mają dzieci, więc wtsnuwasz teorie z D..  tym bardziej że nie masz swoich dzieci też.

Bardzo ciężko wyciągnąć jest z człowiek w tym z dziecka, bo dziecko też jest człowiekiem, coś  dobrego, jeśli się całe dzieciństwo wkład w w niego źle rzeczy.
Czemu jesteś tak dla siebie surowy?

A co przeżywa ta trójka dzieci z powodu nieodniesuenia widelca?
Nic.
A co z powodu eudiku mamy spadające z takiego powodu w szał? Hmm..

Czytaj wątki w których sie wypowiadasz.
ten chłopak dostał niezliczona ilość szans, i niezliczona ilość znaków ostrzegawczych: z wyrzuceniem ze szkoły i terapia włącznie, jednak nie skorzystał, nie było to dla niego bodźcem do zmiany.
Skoro ty stosujesz parabole pomiędzy oprawcą/agresorem a dzieckiem które było ofiara, to nie mamy o czym gadać.
Ty zdajesz sobie sprawę z tego co napisałaś?
Czym zawiniło dziecko urodzone w patologicznej rodzinę, że zrównujesz jego sytuacje z prześladowca i agresorem?

Szkoda mi słów na ciebie.
Nie musisz odpisywać, i tak lecisz do ignore.