Zdrada emocjonalna męża - Netkobiety.pl

Bo są emocje i jest ból i szok i na tym się autorka skupią.
Ale inne sprawy w tle się toczą.
Pamiętam jak w wątku Painisfinite autorka była na etapie szoku i bólu,  a ex szykował się na zasiedlenie z kochanką ich nowego mieszkania i na forum popychalysmy ją by o to walczyła, a nie została skulona w kącie w mieszkaniu po  rodzinie exa, do którego de facto nie miała żadnych praw.
Wiem ze autorka myśli jeszcze ze mąż chce coś ratować.
Mój też chciał za pierwszym razem. Bo tak mu się układało.
Ale szybko nastąpiła recydywa Bo tak zwykle się dzieje.
Więc wg mnie postaw go autorko pod ścianą.
Nie wie co czuje? Niech się wyprowadzi.
Wprowadźcie separację i rozdzielność majatkową.
Ja na Twoim miejscu poszłabym w sprzedaż domu i alimenty na dziecko.

Życie ma tyle spraw w których musisz się spinać, walczyć, a dom powinien być oazą spokoju i wsparcia.
Jedyna nadzieja w tym, że byłaś jakąś straszną zołzą, ale wątpię w to, bo takie piszą inne posty po zdradzie.
W stylu: wywalilam go, załatwię drania.

Rozwód z orzeczeniem to też jest, owszem, forma zadośćuczynienia, ale od strony prawnej, a tu chodzi o coś więcej.

Uważam że alimenty na małżonka, który jest dorosłym człowiekiem to jest absurd, tak samo jak na rodziców czy rodzeństwo.
Ale w przypadku zdrady, takie zadośćuczynienie powinno się należeć.
Choćby w procentach przy podziale majątku 80/20

W jakim ty świecie żyjesz? Masz nie wyleczone białorycerstwo. Jeszcze nie spotkałem się z przypadkiem, gdy zdradzająca kobieta w ten sposób postępuje.

Nie myslałaś o wizycie u psychiatry i wspomaganiu farmakologicznym w tym trudnym okresie?

Idź do lekarza Twój stan psychiczny zaczyna mieć wpływ na ciało i zdrowie,teraz dobrze było by zaleczyć powstałe objawy ,wydaje się że możesz potrzebować leków,na razie zajmij się tym,wyżej na tę chwile się nie podskoczy,Twój jeszcze mąż z jakichś powodów przyjął strategię życia w rozdarciu,zawieszeniu,na wyczekanie,przeczekanie,w jakimś pozornym niezdecydowaniu,z wątpliwościami,wahaniami,ale to strategia raczej dla Ciebie jemu jest na rękę niestety chyba ma poczucie przewagi nad Tobą i Ciebie sprawdza testuje bada na co może jeszcze sobie pozwolić i do czego się posunąć,to nie jest miłość ani nawet jakaś przyzwoitość z sentymentu i ze względu na wspólną przeszłość to odstawił zdaje się do kąta teraz wykorzystuje jakąś wytwarzaną przewagę,na litość nie licz z jego strony i jakieś na razie ustępstwa 
taki stan,co niestety może świadczyć o tym że zrobił się podły okrutny widać że jest bardzo uparty,ośmiela się na więcej roszczeń,wygląda też na to że chce wygrać coś,
utrzymując opór i nacisk  widząc jak jego działanie wpływa na Ciebie może mieć poczucie władzy kontroli i panowania niebezpieczna to zabawa z ego zwłaszcza że jest jakby znieczulony,przymulony i na haju, to coś jak zmiękczanie,wymuszanie walka na wyczerpanie, presja żebyś to Ty zdecydowała i załatwiła za niego wszystko ustępując i robiąc to co on sobie umyślił pod jego dyktando,to co widzi też prawdopodobnie interpretuje jako presje zmuszanie go do czegoś przez Ciebie sytuacja robi się patowa, bo nikt nie chce ustąpić.
Widzi Ciebie w rozsypce co budzi w nim może  coś jak niechęć i wstręt, bo to pomaga zagłuszyć jakiekolwiek resztki sumienia u niego.
Zdecydowany krok w stronę prawnego uregulowania z Twojej strony może złamać jego "siłę" co nie znaczy że się od razu wyprowadzi,wyprowadzka mu nie na rękę i nie ma gdzie,nie opłaca mu się, a Ciebie ma za przeproszeniem gdzieś i się broni atakując
Nie daj się zniszczyć,najpierw lekarz,leki,potem prawnik daj spokój z tym naprawianiem,nawet jak jakimś cudem się zejdziecie a mężowi romans nie wypali to ciężko Ci będzie wybaczyć mu to co teraz robi,w jego mniemaniu prawdopodobnie jest super fair wobec Ciebie i nic złego nie robi to Ty histeryzujesz,jesteś niecierpliwa,przesadzasz,panikujesz tak chce Ciebie widzieć bo tak mu wygodnie i komfortowo jest się czuć on to zupełnie inaczej widzi niż Ty z innym egoizmem  itp  Jak na kogoś tak ciężko "chorego" jak on to nie źle mu idzie gnojenie Ciebie,z tą wyprowadzkę ciężka sprawa po dobroci na razie się nie da trzeba inaczej się przystosować i zmienić myślenie tymczasowo,nabrać sił i zdrowia dystansu,przeżyć żałobę i pogodzić się że to koniec,agresja i zemsta odwet na nim niezałatwianą sprawy będzie wrednie reagował,możesz potrzebować odreagowania gniewu,złości a on jest pod ręką, z drugiej strony tłumienie gniewu z rozpaczą powoduje większy smutek i przygnębienie co prowadzi do czegoś w rodzaju depresji.

I to jest postępowanie rzadkie niestety, ale uczciwe i na miejscu. Szczególnie w przypadku poniżenia partnera zdradą. Niestety, w skrajnie trudnych sytuacjach objawia się cała prawda o człowieku jako takim. Poczucie przyzwoitości, zasady moralne robią się nieważne, bo to przecież " nasz wspólny dom".
Mąż rozpieprzył w drobny mak fundamenty tego, na czym ten dom powstał- związku, więc sprawa wyprowadzki powinna być jednoznaczna.
Ale nie, on się nie chce wynieść- bo to oznaczałoby poniesienie konsekwencji, a to już mu nie odpowiada.

+1

Nie łódź sie autorko.
Praktycznie w każdym poście masz ujęte zdanie "chciałabym to naprawić"
Naprawić oznacza przywrócenie do stanu sprzed zniszczenia.
Tylko tyle że:
1: On tego nie chce.
2: Stan sprzed zdrady nie było wymiarem w którym on cie kocham i pożądał.

Wiec twoja chce powrotu do "normalności" oznacza i tak powrót do czasu gdzie byłaś dla niego nikim
Chcesz byc nikim?
Czy chcesz do końca życia być nikim?
Czy chcesz zycia dla swojego dziecka w którym ojciec gadzi i nie kocha mamy?

Czy może chcesz po etapie rozwodu i zdrowienia znaleźć kogoś kto cie pokocha?

Nie chce być nikim... Ale nie umiem na ten moment podjąć decyzji, żeby złożyć pozew o rozwód.. Nie umiem przestać się łudzić, że może jeszcze jest o co walczyć. Nie mam wsparcia w rodzinie, oni są z tych żeby poczekać aż on wyszumi się i wróci... Ta niepewność tego czego chcę mnie dobija.
Chodzę na terapię, może kiedyś znajdę odpowiedzi.

Wasze posty zmotywowały mnie, żeby isć do psychiatry. Myślałam, że dam radę bez, ale czuję, że to już moment kiedy muszę się wspomóc.

Dobra decyzja, pozostawanie bez leczenia w obecnej sytuacji życiowej to jak wstrzymywanie biegunki siłą woli. Nie da się. Po to są leki żeby je stosować jak trzeba.

Wizyta u lekarza to dobra decyzja.

Naprawdę super masz rodzinkę, zamiast cie wspierać w tej sytuacji,pomóc, i wzmocnić cie w tych okropnych okolicznościach to oni doradzają abyś dalej dawała się hańbić.
Nie wiem kto normalny może doradzać aby dalej dawać się poniżać.. w imię czego?
Pełnej "rodziny" ha ha ha

Wyszumieć sie to można na rowerze podczas jazdy w górach, a nie zdradzając swoją żonę.

Jak sama widzisz autorko, liczyć  możesz tylko na siebie, wiec zadbaj o swoja niezależność finansowa i idź do przodu.
Sama zdecyduj czy za 5 lat chcesz byc w tym samym miejscu co dzisiaj: wystraszona/poniżona/zlękniona/wykończona
Czy np w objęciach nowego faceta który będzie cie kochał i szanował.

titty ...a dziecko/ dzieci - oprócz samochodu - zabrałaś też ze sobą??

Przebieg ostatniej terapii : Powiedziałam że na ostatniej terapii coś we mnie pękło. Że napisałam sobie co chce powiedziec, o części już rozmawialiśmy w pon ale czy mogę przeczytać mimo wszystko :
Ja już mam dość. Minęło pół roku, twoją odpowiedzią na większość nadal jest nie wiem - nie wiesz czego chcesz, nie wiesz czy mnie kochasz. Brak ruchów z twojej strony odbieram jako bierna agresję i nie mam zamiaru dłużej tego znosić, bo to mnie zniszczyło psychicznie. Mam poczucie że gardzisz miłością którą do ciebie czuje.
Jak nie wiesz czy mnie chcesz to idz i się zastanów. A ja też się w tym czasie zastanowię czy ciebie jeszcze chce.
Mi już klapki z oczu spadły, widzę twoje egoistyczne zachowania i brak poczucia odpowiedzialności za cokolwiek, za twoje oszustwa, potajemne spotkania i pisania z innymi, za to że jesteś odpowiedzialny za rodzinę którą świadomie stworzyłeś, chyba liczysz ze wszystko się samo rozwiąże, tak to nie działa.
Żałuję że w momencie gdy się dowiedziałam o twoich zdradach nie wystawiłam ci walizek tylko jeszcze plaszczylam się przed tobą i obchodziłam jak z jajkiem.
Może jakaś osoba ci pokazała silne emocje jakie można do kogoś czuć na początku i to co jest po 11 latach związku już Ci nie wystarcza, to miej jaja i to przyznaj.
Zastanawiam się czy nasza  terapia pary ma sens, myślę że bez zaangażowania i świadomości czego się chce to wyrzucanie pieniędzy. Ze w pon odpowiedź JM to była żeby sie rozejść i na tym stanęlo.

Terapeutka co on na to. Że bierze odpowiedzialnosc za rodzine bo inaczej by nie chodził na terapię. Ze rozmawialiśmy po znalezieniu dyktafonu i gps i w nim też wtedy pękło że jak ja po pół roku robię takie rzeczy to  to nie ma sensu. Ja potem dodalam że 3 z tych 6 miesięcy mi w oczy kłamal że nie miał z nią kontaktu a miał. Ze uważa nadal żeby to skończyć.
Ja: liczyłam na decyzję że będziesz chciał się zaangażować w odbudowe nas ale rozum wiedział że tak nie będzie. Że po przemyśleniu wiem że nie mogę go zmusić do kochania a to próbowałam robić. I jakby on by się zmusił do innej decyzji to i tak by się nie udało, jeśli nie czuje do mnie miłości. Ze triche mi ulzylo że zawieszenia się skończy i poprawi się sytuacja bo ja przestanę się frustrować ze on nie chce spełniać moich potrzeb czułości i bliskości a on że nie będzie czuć presji.
Terapeutka przyznała ze terapia nie ma sensu jeśli obie strony nie są zaangażowane a u JM postawa była nie wiem i ona sugerowała żeby najpierw na indywidualnej terapii się dowiedzial czy mnie chce.
On chodzi juz do trzeciej teraprutki bo poprzednia mu powiedziała że ma narcystyczna osobowość a on zrobił sobie test i mu wyszło że nie.
Pytala czy chcemy rozwodu, Ustaliliśmy że chcemy najpierw separacji, JM poszuka mieszkania.
Poradziliśmy się jak rozmawiac o tym z synem.
Pod koniec podziękowałam mu za te lata, za syna i chwile z nim i we dwoje, za dobre wspomnienia których bylo więcej. Że nie żałuję że za niego wyszłam bo Nadal uważam że był idealnym kandydatem. Jeśli mogłam coś zrobić więcej żeby do tego nie dopuścić to przepraszam.
Płakaliśmy, przytulilismy się, terapeutka też płakała, potem się z tego śmialiśmy.
JM też mi podziękował ale powiedział że nie jest w stanie mówic więcej.
Czuje się ok. Dociera do mnie ze to koniec.. Dalej z tyłu głowy wątpliwości czy mogłam coś więcej lub mniej zrobić żeby do tego nie doszło.
Przed nami ustalenia z finansami, podziałem opieki.

Jest taki kanał na YT Autentyczny, polecam Ci.
Tylko wpisz autentyczny Narcyz, to wtedy wyskoczy Ci właściwy kanał, bo jeśli wpiszesz tylko Autentyczny, to będziesz miała masę różnych informacji od sasa do lasa.
Od jakiegoś czasu pewna grupa ludzi postawiła sobie za cel rozpowszechnić wiedzę na temat np narcyzmu, gdyż w szkole ani w mediach niczego na ten temat się nie dowiesz, a coraz więcej ludzi pada ofiarą różnej maści psychopatów.
Jest tak głównie dzięki mediom głównego ścieku i portalom społecznościowym, gdzie promuje się po prostu określony styl życia i sposób myślenia oraz postępowania.

Uważam, że to szlachetny cel, mam na myśli rozpowszechnianie wiedzy na temat realnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą narcyzm.

Kanał ten różni się znacznie od innych stron traktujących o narcyzmie.

Są bardzo przewidywalni i łatwo jest nimi sterować, jednak pod warunkiem, że posiada się wiedzę na temat tego, z czym masz do czynienia.
Gorzej gdy narcyz upatrzy sobie osobę, która pojęcia nie ma na temat takich ludzi, stanowi idealny materiał do obróbki i doprowadzenie swojej ofiary nawet na cmentarz.

Poczytałam o kobietach Bluszczach - to raczej nie ja, chociaż pewne cechy są. Raczej cechy osobowości zależnej - zapytam teraprutki co o tym myśli. Wszystko się sprowadza do niskiego poczucia własnej wartości...

Dzięki za polecajke na jutubie, będę słuchać..niestety na każdym kroku się teraz potwierdza że to narcyz. Czy tak długo się ukrywał czy ja byłam ślepa?

Przeczytałam wczoraj komentarz że mam się przygotować na batalię sądową - pomyślałam sobie Eee na pewno nie będzie tak źle, jakoś się dogadamy.. No a dziś Poruszyłam ten temat z nim - on nie zamierza się dokladac do kredytu, kosztów domu skoro chce się wyprowadzić, alimentow na dziecko też nie będzie płacił bo chce opieki 50/50... Teraz wielki tatuś a w ciągu całego tygodnia dziecko go widuje w sumie może 10 godzin się uzbiera...  Boli mnie ze okazuje się takim człowiekiem, nawet płakał przy tej rozmowie! że go nie będzie stać?? Niby na co skoro nie zamierza na nic płacić... Wcale nie musi wynajmować mieszkania bo u teściów pół domu jest dostępne i syn czułby się bezpiecznie.. 

W trakcie tej rozmowy w ogóle sugerował że mi nie zależało na odbudowie małżeństwa, no ja prdl... Co ja mogłam jeszcze zrobić, prawie na kolanach byłam przed nim.. Raz nawet dosłownie jak myślałam że seks coś przełamie.

A potem pojechaliśmy na urodziny teściowej, on im nie mówił że się rozstajemy, wiedzą jedynie ze mamy "Kryzys" - pewnie się nie pochwalił ze zaczęło się od jego zdrady. I tam zachowanie jakby nigdy nic, żartowaliśmy, dzieliliśmy się jedzeniem jak zwykle, piękny teatr.. Ale mi to znowu przywołuje wspomnienia piękne

Kocham go i nienawidzę jednocześnie..

Przyznaję się bez bicia że przeczytałam tylko ten jeden post, nie wiem co było potem..

Ale ja takiego faceta przegoniłabym z domu i ze swojego życia w jasne pieruny!!!

A niech sobie idzie do tej swojej... z którą podobno nie spał. A tak przez ten cały czas to on sobie tak laczkiem między drzwiami dobrze robil?

Kobieto, ocknij się, masz do czynienia z kłamcą, podłym manipulantem, oszustem i wyrzuć padalca na zbity ryj ze swojego życia.

Dosypuj  trochę bromu, zmniejszyć efeky kryzysu średniego. Daj mu zajęcie nie miał czasu na pierdoły.

Święta nie jesteś zawsze można pisać o kimś, nie o sobie.

Wróci wszystko do normy. Przejdzie, pójdzie po rozum do głowy.