Czy to już fanatyzm? Co robić? - Netkobiety.pl

Ludzie złoci - o jakich granicach Wy piszecie?
Przecież ona stawia te granice od dziecka i od dziecka są łamane. A teraz są łamane granice jej syna.
Może jako dziecko nie umiała tak dobrze się bronić, ale teraz z opisu wynika, że już nie daje sobą zbytnio rządzić - najlepszy przykład to nie pozwolenie na święcenie mieszkania.
Tu nie ma nic do rzeczy stawianie granic czy komunikacja, bo oni nie przyjmują do wiadomości jej odmowy ani żadnych tłumaczeń. Ona swoje a oni swoje, bo ma być tak jak chcą.
Oni mają misję, a raczej prowadzą krucjatę, i w ich pojęciu cel uświęca wszystkie środki. A cel jest jasny i "prawy" - ma chodzić do kościoła i już, bo tak ją wychowali! I nie spoczną dopóki nie osiągną celu, chociażby mieli o to walczyć do końca swoich dni. Bo tak im dopomaga Bóg!

Ja może dam  przykład - dla niektórych może być nieadekwatny, mam jednak nadzieję, że niektórym przemówi do wyobraźni.
Przepraszam Świadków Jehowy, że posłużą mi za przykład, ale ludzie to znają i może lepiej zrozumieją.
Wyobraź sobie, ze przychodzi do Ciebie Świadek Jehowy i chce Cię zbawić. Odmawiasz grzecznie, bo jesteś innego wyznania/przekonania. Za dwa dni znowu puka i przychodzi z dobrą nowiną. Mówisz mu nie i zamykasz drzwi. Ale on nie ustępuje, bo wie, że robi najlepiej jak powinien - więc przychodzi znowu i znowu i znowu . Potem miesiąc przerwy  i pukanie do drzwi  - biegniesz i kogo widzisz - znowu on. I tak przez lata chce Cię zbawiać, bo jego wiara jest najlepsza na świecie a jego przekonania jedynie słuszne.
Jak często katolicy są odwiedzani przez Świadków Jehowy i jak szybko ludzie są wkurzeni, że ktoś chce ich nawracać czy uświadamiać? A oni tylko grzecznie pukają i starają się przekazać swoje święte przekonania żeby nam pomóc w zbawieniu. Są bardzo delikatni i przyjaźni a mimo to często budzą złość.
A teraz wyobraź sobie, że taki człowiek ma klucze do twojego mieszkania i wchodzi z pretensjami, że jeszcze nie robisz tego co dla ciebie dobre. Nie tłumaczy tylko żąda, nie zachęca tylko obraża. Masz przyjąć jego wiarę bo on wie lepiej co jest dla ciebie dobre i co należy robić. Włazi taki człowiek z butami w twoje prywatne życie i narzuca swoją wolę. I będzie tak robić dopóki nie staniesz się jednym z nich. I wcale nie interesuje go twoja odmowa ani twoje granice. Tak robi bo tak nakazuje mu Bóg.
Co byś zrobiła, żeby uwolnić się od takiego "zbawiania" ?

Autorka to bardzo dobra, ciepła osoba, która szanuje swoich rodziców. Pisze o nich dobrze, pomaga jak może, i tylko pyta jak się bronić. Mimo to jest atakowana w prywatnych wiadomościach, co normalnie w głowie się nie mieści.
Było tu pisane, że skazuje swoich rodziców na pracę przy niepełnosprawnym wnuku.
A jak tak przewrotnie zapytam - kto ją skazał na życie z niepełnosprawnym synem?

Tamiroo, przykład ma pokazać, jak można być umęczoną zmuszaniem do religii, bo tego głównie dotyczy wątek

Ale tutaj nic poza stawianiem granic nie da się więcej zrobić.

Autorka mogłaby zerwać kontakt z rodzicami, ale raczej to nie wchodzi w grę.
Mogłaby wyjechać, ale serio? Zmieniać kraj, język, zaczynać wszystko od nowa tylko po to żeby uciec od rodziców? Dlaczego to ona musi uciekać, skoro jest ofiarą w tym sporze? Dlaczego ona ma za to obrywać jeszcze bardziej?

Szkoda, że autorka tego księdza pogoniła, może był rozsądny i przy jego pomocy można by było wytłumaczyć, że prawdziwy chrześcijanin nie używa przemocy tylko kieruje się miłością. Może akurat ten ksiądz nie był zwariowany jak rodzice autorki.

A dziecko ma tylko sparaliżowane nogi. Umysł ma sprawny. Równie dobrze mogło stać się to przy porodzie. Albo mógł być wcześniakiem. Cokolwiek. Ja chciałabym żyć mimo takiej niepełnosprawności.

Ale głupoty. Po pierwsze jeśli ktoś posyła dziecko do katolickiej szkoły to robi to dlatego, że jest wierzący i chce żeby jego dziecko było w tej wierze wychowywane i godzi się na to świadomie. Rodzice Autorki wiedzą doskonale jakie jest jej podejście do tego tematu, a i tak na siłę starają się ją "nawrócić". Czy ktoś tu rozumie, że nie chodzi o opiekę nad dzieckiem, bo robią to niezależnie od opieki i nie interesują ich poglądy i sprzeciwy córki? Co się tak wszyscy uczepili tej opieki? Po drugie Autorka nie powiedziała, że mają się opiekować jej dzieckiem bo ona ich wozi. Robi to jak sama powiedziała żeby w jakiś sposób się odwdzięczyć za ich pomoc. I znowu kolejna osoba, która uważa, że skoro zajmują się kilka godzin w tygodniu jej dzieckiem to już wszystko im wolno. Ręce opadają

Tamiro, na tych ludzi nie ma rady, to nie są ludzie wiary dlatego stosują terror wobec autorki. To żadni ortodoksyjni katolicy. Gdyby nimi byli, modliliby się o łaskę dla swojej córki, bo tylko ona może spowodować, że uwierzy w Pana. Ci ludzie nie znają Boga, świadczy o tym wszystko co robią. W tym wszystkim popełniają jeszcze jeden grzech, gdyż stawiają się na równi z Bogiem, uważając że tylko oni mają wpływ na jej nawrócenie. 

Gdyby jej rodzice byli prawdziwie wierzący wiedzieliby co robić i nie byłoby tego tematu.

Nadal uważam, że dobry kapłan móglby im to wytłumaczyć, gdyby tylko chcieli.

Sęk w tym, że rodzicom nie zależy żeby Autorka prawdziwie wierzyła, żeby poznała Prawdę, bo sami jej nie znają. 

Im chodzi o uprawianie obrządków, zachowanie tradycji, określonego ładu, bo tak są nauczeni, to im pasuje i czują, że dzięki temu są dobrymi ludźmi. Ważne jest dla nich żeby inni też to widzieli, ich zasługę w wychowaniu córki na porządną katoliczkę. 

Różnica między szkołą katolicką a katolickimi rodzicami jest taka, że szkołę można wybrać. Rodziców niestety nie.

Z księdzem to bardzo dobry pomysł.
Zależy na jakiego się trafi.

A ja jestem ateistą i też głosuję na PiS. Głupio ci teraz tuskowy oszołomie?