Hipokryzja i małostkowość kobiet - Netkobiety.pl

Z jednym sie zgodzę z tobą.
Sex.
Jak już tutaj pisałem wiele razy, sex jest obowiązkiem,tak żony jak i męża.
Nikt nie ma prawa za małżonka decydować że od dziś żyjesz w celibacie.
I regularne współżycie jest obowiązkiem małżeńskim.
I poza sytuacjami takimi jak połóg choroba, te sex MUSI być.

Zostać samemu z kotem(jak coś to z psem)?
Jakby to powiedzieć: na razie mi to nie grozi...

Zatem niech kobiety też stosują taką taktykę, co? Będzie sprawiedliwie. Z tym, żę lepiej będzie, jeśli jednak same zdecydują wedle swoich gustów czy upodobań, podobnie jak ja lub cała masa innych facetów.

Mylisz się.
Wiem, mogę to wiedzieć, jeśli nie po samym pisaniu czy kontakcie wirtualnym, to chociaż po iluś tam spotkaniach. Jest to wielce prawdopodobne, tym bardziej jeśli mówimy o SKALI, w jakiej się poruszamy.
Jeśli kobieta każdą wolną chwilę poświęca na zakupy w galerii a wieczory na imprezach, to się nie dogadamy. Tak samo, jak z tą, która sobie lubi leżakować, zamiast spędzać czas aktywnie.

Powtórzę to po raz ostatni: dobieramy się często wedle podobieństw. Mamy ze sobą więcej lub sporo wspólnych cech. Możemy też wiele kwestii akceptować, ale każdy czy każda z nas ma swoje dealbrakery czy jak kto woli progi, jakich się nie przeskoczy. Trzeba się z tym pogodzić i tyle.

bagienni_k napisał/a:

Ross A pomyśl chociaż przez chwilę: czy ja się z taką partnerką najpierw zwiążę?

No właśnie..

Takie informacje wychodzą pewnie z reguły na początku i jeśli z kimś rozmawiam, dla kogo rozrywką czy ulubionym sposobem na spędzanie czasu jest leżakowanie, to nawet nie będę kontynuował takiej znajomości.
.

Czyli jak ja lubię sport( co akurat jest prawdą) I od lat zawsze coś tam ćwiczę oczywiście amatorsko, ale czasem treningi pochłaniają czasu, a spotkam faceta kanapowca, który ruchu tak jak ja nie lubi i nie lubi nawet trochę spędzać aktywnie czasu, to gdy go przez tą  cechę odrzucę, to nie znaczy, że ksiezniczkuje, bo bez sensu jest skreślać kogoś, kogo jedynym sposobem spędzania wolnego czasu jest leżakowanie?
Pytam poważnie.
Bo jeślibym tu napisała, że nie chce nawet kontynuować tej znajomości, choć facet będzie spokojny i porządny, to zakład, że napisałby mi tu zaraz ktoś, że mam z kosmosu wymogi i szukam ideału.
Ty to tak lekko napisałeś, mam na myśli " nie będę nawet kontynuował tej znajomisci".

Jak mozna mieć coś takiego jak brak wzajemności?
Przecież na pierwszy rzut oka widzisz, czy facet jest Tobą zainteresowany jako kobietą, czy też nie.
Jak są jakiekolwiek wątpliwości,  to się z miejsca odsuwam, tak samo jak ktos mi się nie spodoba, by nie zabierać  mu czasu.
W razie czego gdyby coś zaiskrzylo, to można "czynności powtórzyć "

Nie zadawaj dziwnych pytań, Rossanka, nie zatrybilo że znajomym więc głupotą byłoby to ciągnąć.

SaraS napisał/a:

rossanka napisał/a:

Czyli jak ja lubię sport( co akurat jest prawdą) I od lat zawsze coś tam ćwiczę oczywiście amatorsko, ale czasem treningi pochłaniają czasu, a spotkam faceta kanapowca, który ruchu tak jak ja nie lubi i nie lubi nawet trochę spędzać aktywnie czasu, to gdy go przez tą  cechę odrzucę, to nie znaczy, że ksiezniczkuje, bo bez sensu jest skreślać kogoś, kogo jedynym sposobem spędzania wolnego czasu jest leżakowanie?
Pytam poważnie.
Bo jeślibym tu napisała, że nie chce nawet kontynuować tej znajomości, choć facet będzie spokojny i porządny, to zakład, że napisałby mi tu zaraz ktoś, że mam z kosmosu wymogi i szukam ideału.
Ty to tak lekko napisałeś, mam na myśli " nie będę nawet kontynuował tej znajomisci".

Znowu bierzesz pod uwagę tylko skrajności. Albo ktoś jest aktywny, albo wyłącznie leży na kanapie. A przecież pomiędzy jest cała rzesza ludzi, którzy są aktywni bardziej, mniej, czasami, na wiele sposobów, na jeden, ale regularnie itd. I tu znowu wchodzą kompromisy i chęć/zgoda na coś nowego.
A więc: gdyby ktoś chciał tylko siedzieć w domu, to nie ma szans na jakąkolwiek znajomość.
Z drugiej strony ja jestem o wiele bardziej aktywna niż mój partner, czasem nasze życie można by zobrazować scenką, w której mały narwany chochlik podskakuje w miejscu, bo chce to i tamto, i jeszcze tamto, i chodź, róbmy coś! ;p A jakoś dobrze nam razem, bo a) mój partner jednak nie chce spędzać całego życia w domu, b) jest skłonny spróbować wielu rzeczy, które mu proponuję, a część mu się podoba na tyle, by zajmować się nimi regularnie, c) ja też chętnie obejrzę serial, pójdę do restauracji, pojadę na wycieczkę itd., a nie cisnę tylko o uprawianie sportów, d) to, czego on nie chce, robię sama albo z innymi ludźmi.

A Bagiennik od razu odrzuca kobiety, które nie są aktywne.

rossanka napisał/a:

SaraS napisał/a:

Znowu bierzesz pod uwagę tylko skrajności. Albo ktoś jest aktywny, albo wyłącznie leży na kanapie. A przecież pomiędzy jest cała rzesza ludzi, którzy są aktywni bardziej, mniej, czasami, na wiele sposobów, na jeden, ale regularnie itd. I tu znowu wchodzą kompromisy i chęć/zgoda na coś nowego.
A więc: gdyby ktoś chciał tylko siedzieć w domu, to nie ma szans na jakąkolwiek znajomość.
Z drugiej strony ja jestem o wiele bardziej aktywna niż mój partner, czasem nasze życie można by zobrazować scenką, w której mały narwany chochlik podskakuje w miejscu, bo chce to i tamto, i jeszcze tamto, i chodź, róbmy coś! ;p A jakoś dobrze nam razem, bo a) mój partner jednak nie chce spędzać całego życia w domu, b) jest skłonny spróbować wielu rzeczy, które mu proponuję, a część mu się podoba na tyle, by zajmować się nimi regularnie, c) ja też chętnie obejrzę serial, pójdę do restauracji, pojadę na wycieczkę itd., a nie cisnę tylko o uprawianie sportów, d) to, czego on nie chce, robię sama albo z innymi ludźmi.

A Bagiennik od razu odrzuca kobiety, które nie są aktywne.

Maaaaaamo, a ona je torta i nie tyje, a ja jem i tyję!!!

Bagiennik ma prawo do własnych wyborów. Widocznie nie odczuwa potrzeby przypodobania się każdemu, tylko spokojnie czekał, aż trafi się ktoś, kto mu będzie pasował i nie narzekał po drodze, że nie ma, albo że musi się dostosowywać do kogoś innego.

Lady Loka napisał/a:

rossanka napisał/a:

A Bagiennik od razu odrzuca kobiety, które nie są aktywne.

Maaaaaamo, a ona je torta i nie tyje, a ja jem i tyję!!!

Bagiennik ma prawo do własnych wyborów. Widocznie nie odczuwa potrzeby przypodobania się każdemu, tylko spokojnie czekał, aż trafi się ktoś, kto mu będzie pasował i nie narzekał po drodze, że nie ma, albo że musi się dostosowywać do kogoś innego.

To sie znowu dzieje.
Bagiennik napisał, że nie zainteresowałaby go nieaktywna fizycznie kobietela i nikt słowem nie pisnął.  Ja bym napisała coś takiego-byloby, że wybrzydzam.
Tak samo jak Krejzi- gdy  napisałam, jeszcze w czasie moich bytności na portalach randkowych, że mężczyźni z dziećmi mnie nie interesują, to było gadania na dwie strony, oj dostało mi się od forumek.
Krejzolka raz napisała, że facet z dzieckiem jej nie interesuje- nikt słowa nie pisnał.
Napisałam, że kogoś szukam-porady: naucz się być sama, facet szczęścia Ci nie da. Adela pisze, że szuka,  ludzie nic takiego jej nie radzą, aby nauczyła się być sama ze sobą.

Wszystko pięknie, ale nawet tu jak przychodzi co do czego, to nie mogę mieć żadnych wymagań
Zawsze inni nigdy ja.:(

rossanka napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Maaaaaamo, a ona je torta i nie tyje, a ja jem i tyję!!!

Bagiennik ma prawo do własnych wyborów. Widocznie nie odczuwa potrzeby przypodobania się każdemu, tylko spokojnie czekał, aż trafi się ktoś, kto mu będzie pasował i nie narzekał po drodze, że nie ma, albo że musi się dostosowywać do kogoś innego.

To sie znowu dzieje.
Bagiennik napisał, że nie zainteresowałaby go nieaktywna fizycznie kobietela i nikt słowem nie pisnął.  Ja bym napisała coś takiego-byloby, że wybrzydzam.
Tak samo jak Krejzi- gdy  napisałam, jeszcze w czasie moich bytności na portalach randkowych, że mężczyźni z dziećmi mnie nie interesują, to było gadania na dwie strony, oj dostało mi się od forumek.
Krejzolka raz napisała, że facet z dzieckiem jej nie interesuje- nikt słowa nie pisnał.
Napisałam, że kogoś szukam-porady: naucz się być sama, facet szczęścia Ci nie da. Adela pisze, że szuka,  ludzie nic takiego jej nie radzą, aby nauczyła się być sama ze sobą.

Wszystko pięknie, ale nawet tu jak przychodzi co do czego, to nie mogę mieć żadnych wymagań
Zawsze inni nigdy ja.:(

Przesadzasz.
Jesteś mistrzynią w odwracaniu kota ogonem tak, żeby wyjść na najbardziej poszkodowaną osobę na całym świecie, której wszyscy tylko robią pod górkę.

rossanka napisał/a:

Ela210 napisał/a:

Jak mozna mieć coś takiego jak brak wzajemności?
Przecież na pierwszy rzut oka widzisz, czy facet jest Tobą zainteresowany jako kobietą, czy też nie.
Jak są jakiekolwiek wątpliwości,  to się z miejsca odsuwam, tak samo jak ktos mi się nie spodoba, by nie zabierać  mu czasu.
W razie czego gdyby coś zaiskrzylo, to można "czynności powtórzyć "

Nie zadawaj dziwnych pytań, Rossanka, nie zatrybilo że znajomym więc głupotą byłoby to ciągnąć.

Twidac mam z tym problem. Za każdym razem czuję, że jest wzajemnośc. Ale czas mija mija i nic się nie dzieje, a za jakiś czas jest już inna kobieta. Czuję, że się podobam ale z jakiegoś powodu wszyscy wieją.

Może mylisz zainteresowanie ze zwykłą uprzejmością, niezobowiązującą sympatią?

Lady Loka napisał/a:

rossanka napisał/a:

To sie znowu dzieje.
Bagiennik napisał, że nie zainteresowałaby go nieaktywna fizycznie kobietela i nikt słowem nie pisnął.  Ja bym napisała coś takiego-byloby, że wybrzydzam.
Tak samo jak Krejzi- gdy  napisałam, jeszcze w czasie moich bytności na portalach randkowych, że mężczyźni z dziećmi mnie nie interesują, to było gadania na dwie strony, oj dostało mi się od forumek.
Krejzolka raz napisała, że facet z dzieckiem jej nie interesuje- nikt słowa nie pisnał.
Napisałam, że kogoś szukam-porady: naucz się być sama, facet szczęścia Ci nie da. Adela pisze, że szuka,  ludzie nic takiego jej nie radzą, aby nauczyła się być sama ze sobą.

Wszystko pięknie, ale nawet tu jak przychodzi co do czego, to nie mogę mieć żadnych wymagań
Zawsze inni nigdy ja.:(

Przesadzasz.
Jesteś mistrzynią w odwracaniu kota ogonem tak, żeby wyjść na najbardziej poszkodowaną osobę na całym świecie, której wszyscy tylko robią pod górkę.

Akurat prawdę napisałam, możesz prześledzić posty.
Pamiętam, że jak Krejzi napisała to o dzieciach, pomyślałam, że zbierze teraz niezła krytykę, a tu słowa złego nie uslyszala. Dobrze mi to utkwiło w pamięci. Pomyślałam wtedy, że to dziwne, że ona była tak potraktowana a ja inaczej.

SaraS napisał/a:

Kto Ci broni mieć wymagania? Problem leży w tym, że Ty sama nie wiesz, czego możesz wymagać, czego chcesz, na czym Ci zależy itd.

A niechęć wobec dzieci (w jakimkolwiek kontekście) często wzbudza większe emocje, bo jak to tak, bąbelków nie chcieć? Znowu: c o  z  t e g o?

Skąd mam wiedzieć, czy moje wymagania są skosmosu czy są zdrowe?
Np wymagam aby mężczyzna pociągał mnie fizycznie.
Abyśmy mogli rozmawiać.
Żebym mogła do niego zadzwonić.

Nie wiem co jeszcze serio.
Chyba faktycznie nie mam wymagań to i nic z tego nie wychodzi. Nie mam jakiegoś jednego szablonu, w którym określam, że partner powinien być taki i taki. Zakładam  że będzie miał cechy jakie mi się podobają, jak takie, które mi się nie podobają.

Wiem tylko, że odpada facet zimny jak robot, bez uczuć.

rossanka napisał/a:

SaraS napisał/a:

Kto Ci broni mieć wymagania? Problem leży w tym, że Ty sama nie wiesz, czego możesz wymagać, czego chcesz, na czym Ci zależy itd.

A niechęć wobec dzieci (w jakimkolwiek kontekście) często wzbudza większe emocje, bo jak to tak, bąbelków nie chcieć? Znowu: c o  z  t e g o?

Skąd mam wiedzieć, czy moje wymagania są skosmosu czy są zdrowe?
Np wymagam aby mężczyzna pociągał mnie fizycznie.
Abyśmy mogli rozmawiać.
Żebym mogła do niego zadzwonić.

Nie wiem co jeszcze serio.
Chyba faktycznie nie mam wymagań to i nic z tego nie wychodzi. Nie mam jakiegoś jednego szablonu, w którym określam, że partner powinien być taki i taki. Zakładam  że będzie miał cechy jakie mi się podobają, jak takie, które mi się nie podobają.

Wiem tylko, że odpada facet zimny jak robot, bez uczuć.

Ale - jeśli chodzi o dealbreakery - to Ciebie tak naprawdę nie powinno obchodzić, co ktoś o nich myśli. One po prostu SĄ. Są tak ważne, bo wolisz być sama niż z nich zrezygnować, więc zdanie innych zupełnie się nie liczy.

Dla mnie to są np. dzieci. Nie będzie żadnych dzieci; moich, faceta, naszych. Żadnych dzieci w moim życiu, a więc również, jak się ktoś z rodziny partnera rozmnoży, nie będzie zabawy w nianię, zabierania do siebie, opiekowania się, wspólnych wycieczek itd. Nic poza spotykaniem się na jakichś rodzinnych uroczystościach. (Oczywiście on będzie mógł to robić sam, to jak z masturbacją - może, na zdrowie, dopóki nie ma to wpływu na nas ).
I mnie zupełnie nie obchodzi, co ktoś o tym pomyśli. W nosie mam, że jakiś idealny facet się może oburzyć, że przecież jego dzieci są super i o co mi chodzi. Albo jakiś inny powie, że ma prawo zabierać dzieci siostry do siebie. Mają? Oczywiście, że mają. Ale ja mam prawo nie chcieć z nimi być. Nawet jeśli konsekwencją tego wymagania miałaby być starość z kotem.

Dlatego jeśli musisz pytać, czy wolno Ci mieć jakieś wymagania, to znaczy, że nie wiesz, na czym Ci tak naprawdę zależy.

Własne zdanie jest zle widziane. Nauczyłam się je ignorować. Jest nieistotne.

rossanka napisał/a:

KoralinaJones napisał/a:

Od nikogo nie dostaniesz gwarancji na uczucie do Ciebie, na wyłączność, na szczerość itp. Tak jest między ludźmi, że rozmijają się w oczekiwaniach. Aczkolwiek nie twierdzę,  że należy od razu podejrzewać i węszyć wszędzie spisek. W tym wszystkim trzeba się płynnie poruszać.

Nie "zaklepiesz" sobie nikogo raz na zawsze.

Jakie zaklepanie na Wasze. Na zawsze nic nie ma, dziś ślub jutro rozwód.
Piszę o dalej chwili.
Jestem np z facetem, spotykamy się, rozmawiamy przez telefon, nocujemy u siebie, poznaliśmy swoje rodziny, spędzamy razem soboty na rowerach, nie mamy jednak ślubu, nie mieszkamy razem, nie mamy dzieci, nie było zaręczyn. Skąd nam wiedzieć, xzy to "prawdziwy" związek, czy jestem tylko na przeczekanie? Mija np 5 lat i nadal jest mieszkanie osobno, wspólne wakacje, dzwonienie do siebie, seks-to związek czy FWB?
Co odróżnia związek od FWB.?

Nie wiesz nigdy jakie ktoś ma prawdziwe intencje wobec Ciebie, przecież nikt tego nie wie, nie czyta ani w cudzych myślach ani nie jest w stanie przewidzieć przyszłości. Trzeba ryzykować relacji z ludźmi, wchodzić w te relacje.

Relacja dwojga ludzi jest zjawiskiem dynamicznym. W tej chwili to w drugiej tamto. Sama to niby piszesz a potem zadajesz pytanie skąd masz wiedzieć czy to "prawdziwy" związek. Czyli chciałabyś jakiejś pewności, deklaracji, jakiegoś przypieczętowania.

SaraS napisał/a:

rossanka napisał/a:

Skąd mam wiedzieć, czy moje wymagania są skosmosu czy są zdrowe?
Np wymagam aby mężczyzna pociągał mnie fizycznie.
Abyśmy mogli rozmawiać.
Żebym mogła do niego zadzwonić.

Nie wiem co jeszcze serio.
Chyba faktycznie nie mam wymagań to i nic z tego nie wychodzi. Nie mam jakiegoś jednego szablonu, w którym określam, że partner powinien być taki i taki. Zakładam  że będzie miał cechy jakie mi się podobają, jak takie, które mi się nie podobają.

Wiem tylko, że odpada facet zimny jak robot, bez uczuć.

Ale - jeśli chodzi o dealbreakery - to Ciebie tak naprawdę nie powinno obchodzić, co ktoś o nich myśli. One po prostu SĄ. Są tak ważne, bo wolisz być sama niż z nich zrezygnować, więc zdanie innych zupełnie się nie liczy.

Dla mnie to są np. dzieci. Nie będzie żadnych dzieci; moich, faceta, naszych. Żadnych dzieci w moim życiu, a więc również, jak się ktoś z rodziny partnera rozmnoży, nie będzie zabawy w nianię, zabierania do siebie, opiekowania się, wspólnych wycieczek itd. Nic poza spotykaniem się na jakichś rodzinnych uroczystościach. (Oczywiście on będzie mógł to robić sam, to jak z masturbacją - może, na zdrowie, dopóki nie ma to wpływu na nas ).
I mnie zupełnie nie obchodzi, co ktoś o tym pomyśli. W nosie mam, że jakiś idealny facet się może oburzyć, że przecież jego dzieci są super i o co mi chodzi. Albo jakiś inny powie, że ma prawo zabierać dzieci siostry do siebie. Mają? Oczywiście, że mają. Ale ja mam prawo nie chcieć z nimi być. Nawet jeśli konsekwencją tego wymagania miałaby być starość z kotem.

Dlatego jeśli musisz pytać, czy wolno Ci mieć jakieś wymagania, to znaczy, że nie wiesz, na czym Ci tak naprawdę zależy.

Własne zdanie jest zle widziane. Nauczyłam się je ignorować. Jest nieistotne.

Lady Loka napisał/a:

rossanka napisał/a:

Własne zdanie jest zle widziane. Nauczyłam się je ignorować. Jest nieistotne.

Tak jak pisałam wcześniej, odwracasz kota ogonem, żeby inni się nad Tobą litowali. Jestes w tym mistrzynią.

Ktoś Ci tłumaczy, a Ty znowu to samo.
Żaden facet nie chce życiowej niemoty, ktorej ciągle będzie musiał udowadniać, że nie jest wielbłądem.

Nie jestem miemotą, jestem niezależna od nikogo.

Sorry, ross, ale Ty naprawdę piszesz bez sensu. Nie mam bladego pojęcie co chcesz w ten sposób osiągnąć.

KoralinaJones napisał/a:

Sorry, ross, ale Ty naprawdę piszesz bez sensu. Nie mam bladego pojęcie co chcesz w ten sposób osiągnąć.

Ojej
Bo jak jesteś z kimś, to musisz się podporządkować
Wiem wie, zaraz będzie gadanie, że nie musze. Ale jak nie będę to on się będzie złościł albo mnie zostawi.

rossanka napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Żeby wszyscy pochylali się nad tym, jaka jest biedna
Taki schemat.

Nie biedna.
Chciałam się wygadać.
A w domu nie nam jak.
Do sąsiada nam iść czy co?

A co to zmienia, że się wygadasz? Masz zero refleksji. Znowu wracasz do tego, że musisz się podporządkować.
No to się podporządkuj. Znajdź faceta, który będzie całkowicie rządził Twoim życiem i postaw sobie jego zadowolenie jako swój cel życiowy. Skoro takie życie Ci odpowiada, to tak żyj. Po co Ci jeszcze aprobata innych?

(...) Maaaaaamo, a ona je torta i nie tyje, a ja jem i tyję!!!

Bagiennik ma prawo do własnych wyborów. Widocznie nie odczuwa potrzeby przypodobania się każdemu, tylko spokojnie czekał, aż trafi się ktoś, kto mu będzie pasował i nie narzekał po drodze, że nie ma, albo że musi się dostosowywać do kogoś innego.

rossanka napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

A co to zmienia, że się wygadasz? Masz zero refleksji. Znowu wracasz do tego, że musisz się podporządkować.
No to się podporządkuj. Znajdź faceta, który będzie całkowicie rządził Twoim życiem i postaw sobie jego zadowolenie jako swój cel życiowy. Skoro takie życie Ci odpowiada, to tak żyj. Po co Ci jeszcze aprobata innych?

Jakie mam.miec refleksje? Że mam mieć wymagania i oczekiwania? To bez sensu przyszłości nie przewidzisz, to nie możesz oczekiwac.
Nie chce się podporządkowywać tylko, że tak to działa. Inaczej będą kłótnie.

Nie, to tak nie działa.

PS. Skoro trzeba się podporządkowywać, to na jakiej zasadzie wybierasz, która strona się podporządkowuje której?

Szanowny autorze.....daremne żale, próżny trud.....
Ewolucja już tak ukształtowała ludzi (zresztą zwierzęta też) by za partnerów dobierać osoby najsilniejsze, najbardziej atrakcyjne, urodziwe i mogące zapewnić dobry byt potomstwu.
Takie są prawa dżungli

Od nikogo nie dostaniesz gwarancji na uczucie do Ciebie, na wyłączność, na szczerość itp. Tak jest między ludźmi, że rozmijają się w oczekiwaniach. Aczkolwiek nie twierdzę,  że należy od razu podejrzewać i węszyć wszędzie spisek. W tym wszystkim trzeba się płynnie poruszać.

Nie "zaklepiesz" sobie nikogo raz na zawsze.

Jakie zaklepanie na Wasze. Na zawsze nic nie ma, dziś ślub jutro rozwód.
Piszę o dalej chwili.
Jestem np z facetem, spotykamy się, rozmawiamy przez telefon, nocujemy u siebie, poznaliśmy swoje rodziny, spędzamy razem soboty na rowerach, nie mamy jednak ślubu, nie mieszkamy razem, nie mamy dzieci, nie było zaręczyn. Skąd nam wiedzieć, xzy to "prawdziwy" związek, czy jestem tylko na przeczekanie? Mija np 5 lat i nadal jest mieszkanie osobno, wspólne wakacje, dzwonienie do siebie, seks-to związek czy FWB?
Co odróżnia związek od FWB.?

Kaszpir007 napisał/a:

Jak dla mnie nie , to raczej znajomość , bo dla mnie związek to osoby przebywające razem prawie cały czas , a nie tylko wtedy kiedy mają ochotę ..

I tak i nie. Znałam taką sytuację dawno to było, około 15 lat temu. Był sobie znajomy i miał dziewczynę. Obydwoje lekko po 30stce, mieszkali  razem, wyjeżdzali razem, seks był, wspólne gotowanie, zakupy, znali swpoje rodziny - z zewnątrz normalny związek, tyle, z e ślubu nie było. Ze 2 lata tak mieszkali.
Pamiętam jak przeżyłam szok, gdy wspólny znajomy, przyjaciel tego faceta powiedział że dla niego to nie jest związek, tylko po prostu mieszkanie z kobietą, bo ma seks, ma z kim wspolnie spędzić czas, ona coś ugotuje, posprząta, ale żenić to sie on z nią nigdy nie chce, ani nie uważa jej za swoją dziewczynę, raczej za koleżankę, natomiast ta jego kobieta wiem, ze czekała na pierścionek, oświadczyny i dla niej to był związek.
Tamten facet ponoć powiedział, ze on jej tego nie mówi, że nie widzi jej jako swojej partnerki na życie, bo by odeszła, a jemu jest tak wygodnie,
Straszne to było, nie wiem jak sie to dalej potoczyło.

Kaszpir007 napisał/a:

Jak dla mnie nie , to raczej znajomość , bo dla mnie związek to osoby przebywające razem prawie cały czas , a nie tylko wtedy kiedy mają ochotę ..

I tak i nie. Znałam taką sytuację dawno to było, około 15 lat temu. Był sobie znajomy i miał dziewczynę. Obydwoje lekko po 30stce, mieszkali  razem, wyjeżdzali razem, seks był, wspólne gotowanie, zakupy, znali swpoje rodziny - z zewnątrz normalny związek, tyle, z e ślubu nie było. Ze 2 lata tak mieszkali.
Pamiętam jak przeżyłam szok, gdy wspólny znajomy, przyjaciel tego faceta powiedział że dla niego to nie jest związek, tylko po prostu mieszkanie z kobietą, bo ma seks, ma z kim wspolnie spędzić czas, ona coś ugotuje, posprząta, ale żenić to sie on z nią nigdy nie chce, ani nie uważa jej za swoją dziewczynę, raczej za koleżankę, natomiast ta jego kobieta wiem, ze czekała na pierścionek, oświadczyny i dla niej to był związek.
Tamten facet ponoć powiedział, ze on jej tego nie mówi, że nie widzi jej jako swojej partnerki na życie, bo by odeszła, a jemu jest tak wygodnie,
Straszne to było, nie wiem jak sie to dalej potoczyło.

KoralinaJones napisał/a:

Nie pisałam o spotykaniu się, lecz o tym co się może wydarzyć między dwiema osobami. Zauważam jednak że takie podejście jak między innymi Twoje jest cechą charakterystyczną tych "czynnie" szukających. Oczekiwanie deklaracji, wyjaśnianie intencji i inne "stawianie kawy na ławę". Czyli byleby tylko wiedzieć "jak jest", "co jest" itp.

W moim odczuciu takie to wszystko sztuczne i wymuszone.

Edit: Postępowanie nieadekwatne do sytuacji (bo raptem na etapie poznawania się, kształtowania relacji) rodem z problemów starego dobrego małżeństwa, które zaczyna się walić i małżonkowie muszą podjąć decyzję, co dalej z ich wspólnym życiem.

Wiesz jak człowiek jest młody , nie ma żadnej przeszłości to inaczej do tego podchodzi ..

W pewnym wieku ludzie nie chcą się już bawić "w jakoś to będzie"  i nie chcą wchodzić w związki skazane od razy na porażkę , bo po prostu szkoda im czasu.

Po co chodzić z kimś pół roku , rok jak się okaże że druga strona chce kogoś aby w tygodniu z kimś zjeść obiad , wyjść na piwo , może raz na tydzieć uprawiać sex i tyle.
Czyli takiego czasoumijacza a nie kogoś na poważnie ..

Ludzie po przejściach wiedzą czego chcą , a czego nie chcą. Mi szkoda czasu na "związki" skazane na porażkę już na samym początku.

Inna rzecz że nic na siłę ,wiem że moje marzenia nie są już do końca realne , więc wcale aż tak bardzo mi nie zależy.

Chciałbym poznać kobietę z którą fajnie będę spędzał czas , a raczej będziemy fajnie spedzać razem czas , ale czasoumilacza nie chcę ..

Wspólne zamieszkanie u mnie , wspólne rozmowy , oglądania filmów , spacery , wspólne wyjazdy , sex , wspólne spanie , przytulanie i itd.
Tak abyśmy fajnie spędzali razem czas ...

Kaszpir007 napisał/a:

KoralinaJones napisał/a:

Nie pisałam o spotykaniu się, lecz o tym co się może wydarzyć między dwiema osobami. Zauważam jednak że takie podejście jak między innymi Twoje jest cechą charakterystyczną tych "czynnie" szukających. Oczekiwanie deklaracji, wyjaśnianie intencji i inne "stawianie kawy na ławę". Czyli byleby tylko wiedzieć "jak jest", "co jest" itp.

W moim odczuciu takie to wszystko sztuczne i wymuszone.

Edit: Postępowanie nieadekwatne do sytuacji (bo raptem na etapie poznawania się, kształtowania relacji) rodem z problemów starego dobrego małżeństwa, które zaczyna się walić i małżonkowie muszą podjąć decyzję, co dalej z ich wspólnym życiem.

Wiesz jak człowiek jest młody , nie ma żadnej przeszłości to inaczej do tego podchodzi ..

W pewnym wieku ludzie nie chcą się już bawić "w jakoś to będzie"  i nie chcą wchodzić w związki skazane od razy na porażkę , bo po prostu szkoda im czasu.

Po co chodzić z kimś pół roku , rok jak się okaże że druga strona chce kogoś aby w tygodniu z kimś zjeść obiad , wyjść na piwo , może raz na tydzieć uprawiać sex i tyle.
Czyli takiego czasoumijacza a nie kogoś na poważnie ..

Ludzie po przejściach wiedzą czego chcą , a czego nie chcą. Mi szkoda czasu na "związki" skazane na porażkę już na samym początku.

Inna rzecz że nic na siłę ,wiem że moje marzenia nie są już do końca realne , więc wcale aż tak bardzo mi nie zależy.

Chciałbym poznać kobietę z którą fajnie będę spędzał czas , a raczej będziemy fajnie spedzać razem czas , ale czasoumilacza nie chcę ..

Ty wchodzisz w skrajność  żadna kobieta po przejściach nie zaangażuje sie tak, żeby po miesiącu znajomości się do Ciebie wprowadzić. Wiesz czemu? Bo już raz się przejechała i nie chce się przejechać drugi raz.

Ty szukasz kogoś, kto Ci dziurę wypełni teraz, zaraz, a to niestety jest średnio możliwe. Facet, który wymaga zaangażowania od pierwszego spotkania, zapala w głowie tylko syrenę alarmową.

Ross, w związku się rozmawia. O zaręczynach też.

Lady Loka napisał/a:

Kaszpir007 napisał/a:

Wiesz jak człowiek jest młody , nie ma żadnej przeszłości to inaczej do tego podchodzi ..

W pewnym wieku ludzie nie chcą się już bawić "w jakoś to będzie"  i nie chcą wchodzić w związki skazane od razy na porażkę , bo po prostu szkoda im czasu.

Po co chodzić z kimś pół roku , rok jak się okaże że druga strona chce kogoś aby w tygodniu z kimś zjeść obiad , wyjść na piwo , może raz na tydzieć uprawiać sex i tyle.
Czyli takiego czasoumijacza a nie kogoś na poważnie ..

Ludzie po przejściach wiedzą czego chcą , a czego nie chcą. Mi szkoda czasu na "związki" skazane na porażkę już na samym początku.

Inna rzecz że nic na siłę ,wiem że moje marzenia nie są już do końca realne , więc wcale aż tak bardzo mi nie zależy.

Chciałbym poznać kobietę z którą fajnie będę spędzał czas , a raczej będziemy fajnie spedzać razem czas , ale czasoumilacza nie chcę ..

Ty wchodzisz w skrajność  żadna kobieta po przejściach nie zaangażuje sie tak, żeby po miesiącu znajomości się do Ciebie wprowadzić. Wiesz czemu? Bo już raz się przejechała i nie chce się przejechać drugi raz.

Ty szukasz kogoś, kto Ci dziurę wypełni teraz, zaraz, a to niestety jest średnio możliwe. Facet, który wymaga zaangażowania od pierwszego spotkania, zapala w głowie tylko syrenę alarmową.

Ross, w związku się rozmawia. O zaręczynach też.

Rozmawia, ale to o niczym nie świadczy. Ex np mówił, że ze mną to związek na poważnie etc, mówił mi i mówił, a potem się rozmyślił, z resztą w czynach tego nie czułam i tyle warte są rozmowy.