Co to znaczy żyć? - Netkobiety.pl

Oczywiście, że tak.

Gimnazja to była potrzeba chwili. Można było napisać nowe podręczniki do historii, zmienić  lektury na języku polskim i wprowadzić inny model nauczania.
Bo poprzednie było lewackie

Jak napisałaś o wietrze historii to przypomniało mi się inne powiedzenie.

Kiedy wieje wiatr przemian, większość buduje mury, a tylko nieliczni wiatraki.

Nie słyszałam dobrych opinii o gimnazjach od samych nauczycieli. Mówili, że to taka "przechowalnia". Nie można iść z dobrym programem, bo część go nie opanuje, a tacy, co powinni być w tym czasie w liceach tylko tracą lata nauki, które muszą nadrobić w trzyklasowych liceach zamiast czteroklasowych.

Oczywiście, że dla nauczycieli to też był koszmar. Zbyt wielu szczegółów już nie pamiętam z tamtego czasu, bo to było baaaardzo dawno temu, ale pamiętam, jak wychowawca naszej klasy do samego końca liczył, że jednak tamta ustawa nie przejdzie i że wszystko zostanie po staremu. Na gimnazjach finansowo na pewno zyskały wydawnictwa. Co roku musieliśmy kupić cały, nowiutki zestaw podręczników. Kolejny rocznik też musiał kupić nowy zestaw, bo nasze podręczniki okazały się jednak słabe i nauczyciele wybierali inne. I tak co rok. Potem powtórka w liceum. Mój rocznik był taki testowy, takie z nas były troszkę króliki doświadczalne.

Super była gimbaza, zawsze na przerwach można było pooglądać jakąś solówkę a jeszcze darmowe bilety dawali na busa

Coś już pisałam o "wszechwiedzy" odnośnie moich intencji

Ciekawe, że piszesz, jakby doświadczenie strachu i wstydu były JADEM który ktoś ROZRZUCA, ostro się od tego odcinając jako ta niejadowita lilija bez skazy Serio, przejrzyj swoje i Mquin posty jak już ochłoniesz, z boku i wtedy mi powiedz, że to kulturalna i normalna wymiana poglądów, a nie dziki wjazd rodem z gimbazy.

Nie czytasz, ale jednak odpisujesz. Trudno spodziewać się, żebyś odpowiadała sensownie. No cóż.

Dokładnie to zrobił Shini atakując werbalnie Smutną oraz Jacka, obrzucał brudem demaskatorów. Dziwię się, że tego nie widzisz, pokazałam to  w poprzednich postach. No ale skoro ich nie czytasz

Jednak z kontekstu twojego przydługiego akapitu wynika, że znowu pijesz do mnie. Symptomatyczne, że używasz wobec Shiniego określeń jak "ofiara, słaby" i wyobrażasz sobie, że trzeba go bronić, tak samo jak jeszcze parę osób z kliki. Tymczasem Jack konsekwentnie mówił, że nie uważa Shiniego za niedojdę. Z jakiegoś powodu macie o to ból dupy.

Wiesz co, zapytałabym o linki, bo trudno oczekiwać żebym kartkowała forum z 4 mln postów szukając "różnych wątków" o których ogólnikowo piszesz. Często gęsto przypisujesz innym (tutaj: Jackowi) INTENCJE, ale akurat na mnie user Jack wywiera inne wrażenie oraz sam mówi wprost co innego. Np. mówi, że nie uważa Shiniego za słabego. Tak jakby jestem bardziej skłonna wierzyć swojej intuicji i słowom konkretnego faceta, który przytacza CYTATY z dawnych postow Shiniego (którym Shini ani nikt z kliki NIE zaprzeczył! Popraw mnie jeśli się mylę, naspamowałyście tyle że mogłam coś przegapić) oraz czyja logika klika. Bardziej, niż dziewczyny o zachowaniach gimnazjalnej tipsiary, która chełpi się tym, jak bardzo nie potrzebuje czytać moich wiadomości, bo przypadkiem by się czegoś dowiedziała.

Ja nie widzę sensu bronić Shiniego. Pokazał mi się od strony chama, krętacza, kogoś kto normalizuje patologię i kwestionuje zdrowie psychiczne osób, które wytykają mu jego niespójności. To nie jest zachowanie ani cechy charakteru, które zasługują na obronę, parasol, ochronę i szklankę ciepłego mleka. Tylko na napiętnowanie.

Nawet jego pseudo-przeprosiny skończyły się na tym, że nie przeprosił oraz przekierowywał rozmowę ku empatii z toksycznymi żółtymi kwiatami. Niesmaczne.

Ok jeśli dobrze rozumiem: jedyne dozwolone posty tutaj to klepanie Shiniego po główce niezależnie co zrobi lub powie, ani jak traktuje innych użytkowników?..

Ambitnie. (Ironia)

Osobiście myślę, że akurat na Jacku sobie pazury stępicie.

Ale fajnie widzieć, że masz wyśrubowane wzorce moralności i fair play, takie ze szkoły manipulacji i zaszczuwania. Naprawdę masz się czym chwalić. (To też ironia).

Lol, z każdym kolejnym postem coraz wyraźniej widać lokalną dynamikę. Klika obrońców Shiniego jednoczy się murem za biednym słabym Shinim. Dlaczego? Bo Jack, Smutna i Salomonka wypunktowali, że Shini robi z siebie ofiarę, niedojdę. A nie że nią jest. Ale jeśli Shini nie jest słaby, tylko "konfabuluje" (i obraża ludzi przy okazji ) to kibicowanie "słabemu Shiniemu" i klepanie po główce traci sens. Rozwiązanie? Obrażać i uciszać tych, którzy wypunktowali oraz (mnie) ktorą to punktowanie przekonało. Bo jeszcze się kodependencyjna symbiotyczna relacja Shini-klika zawali i niquitaa nie będzie miała komu imponować, a Murquin nad kim roztaczać skrzydeł...

Mam nadzieję, że niquitaa, Murquin i Shini nie są w związkach. Współczuję ich ewentualnym partnerom.

Przypomnę, że Shini nadal nie przeprosił Smutnej za chamską odzywkę, mimo pozornych "przeprosin, ale on nie wie za co". Oceniając po jego towarzystwie, nie ma się czemu dziwić.

Jedyne na co agresorka ma nadzieję to awantura.
Znudziły mi się awantury na tym forum,  których jest coraz więcej, za to normalnych dyskusji coraz mniej.

Dziękuję za wszystko co było dobre.
Odchodzę z forum.
Żegnam.

No, co ty, nie odchodź. A co Shini na to?

Dla mnie to znaczy - zawsze mieć wybór.
A mam duże doświadczenie: większość życia - żyć nie chciałam. Dużo przeszłam, bo całe życie w przemocy (dopiero teraz doświadczam normalności). Gdy zaczęłam terapię to stwierdziłam, że umrzeć zawsze zdążę, bo na szczęście mam ten wybór. I tak wybieram do dziś: siebie, spokój, swoje szczęście. Zdecydowanie wolę, zamiast rozgrzebywać minusy, dokładać cegiełki plusów. A pasja jest ważna - bez biegania, moja głowa by tego nie dźwignęła. I nie dźwigała by dziś, bo młody choruje, ja jestem jedna, mam olbrzymi kredyt, aby mieć gdzie mieszkać i codziennie dziękuję losowi za dobrych ludzi na których trafiam. 
U mnie kluczem było pozbycie się krytyka z głowy i patrzenie na szklankę od połowy pełnej, ale każdy z Nas zmaga się z czymś innym. Każdy musi znaleźć swoją drogę. Powodzenia!

Jak tylko przestaniesz kłamać i wymyślać kolejne bajki o swojej domniemanej niedoli i nieznośności bytu to znajdziesz kolegów bez problemu.

Mając najbardziej modne hobby jakie istnieją od prawie dwóch dekad, to trzeba się postarać, aby nie mieć kolegów i koleżanek w realnym życiu. Nawet tutaj to szokujące, że z tymi "znajomymi' z tego forum nie przeszedłeś na znajomość znajomość irl. Skoro tak cię wspierają i tak wam się cudownie rozmawia.....

Uważam, że naprawdę bardzo trudno jest w pełni nieświadomie kogoś urazić. Jeśli ma się choć trochę wyczucia i elementarnej empatii, to chyba każdy z nas zna wachlarz zachowań i słów, które mogą wywołać u kogoś dyskomfort. Owszem, czasem można coś bez zastanowienia palnąć, ale przecież nie wtedy, gdy - jak tutaj - masz czas nad tym pomyśleć i w razie potrzeby coś jeszcze zmienić, poprawić, a nawet zupełnie usunąć. Można też nieprecyzyjnie się wyrazić, powiedzieć/napisać coś, co zostanie błędnie odczytane, ale to też nie ten przypadek.   

I żeby nie było - są takie sytuacje, kiedy z jakiegoś powodu celowo jesteśmy dla kogoś niemili, ale kiedy ktoś zwróci na to uwagę, to już nie ma co udawać, że nie wiemy o co chodzi, trzeba brać to na klatę.

Jak to jest, że nawet nie spróbujesz, nie sprawdzisz, a jednak wiesz, że to nie ma sensu, bo nikt nie uwierzy?

Do niedawna twoje posty tylko mnie wkurzały, teraz coraz mniej z nich rozumiem. Czy ty na prawdę myślisz, że ktokolwiek wie o mojej niedoli i nieznośności bytu? Przez większość życia tłumiłem to co we mnie siedziało i teraz też całkiem dobrze mi to idzie. Nawet o terapii wie dosłownie kilka osób z najbliższej rodziny i ludzie na forum. Nikt z moich znajomych z tymi dość bliskimi kolegami włącznie nie mają pojęcia nawet o małej części tego co tu napisałem do tej pory.

Zobaczymy czy te najbardziej modne hobby pomogą chociaż porozmawiać z przynajmniej jedną osobą na evencie, na który idę w sobotę. Skoro to jest aż tak modne to rozumiem, że nowi znajomi będą się do mnie dobijać tłumnie?

A nie pomyślałeś, że ci znajomi mają swoje rodziny, domy, prace, życie prywatne i mieszkają kilkaset kilometrów ode mnie? Poza tym na forum jesteśmy anonimowi i niektórzy mogą nie chcieć zmieniać tego faktu. Można z kimś pisać jak z najlepszym przyjacielem i nie chcieć udostępniać swoich danych.

To jest bardzo łatwe i empatia nie ma tu dużego znaczenia. Jeśli ktoś przez lata był jechany, obrażany, wyśmiewany, poniżany to jego czułość na to znacząco się zmniejszy bo po prostu się przyzwyczaił i go to nie rusza. Ja już nie raz się na tym przejechałem bo powiedziałem coś komuś co mnie już w ogóle nie ruszało bo słyszałem to niezliczoną ilość razy, a ta osoba się obrażała i nie rozumiałem dlaczego. Dlatego też stałem się tak małomówny.

Zgadzam się i ponownie powtarzam, nie miałem zamiaru celowo nikogo obrażać. Wiem dokładnie o co chodzi i wciąż nie rozumiem co tu było aż tak obraźliwego.

Po pierwsze przekonania, mówi ci to coś? Po drugie polecam przeczytać trochę więcej niedawnych postów nie tylko z tego wątku. Smutna nie pozostała mi dłużna w kilku swoich wypowiedziach więc chyba jesteśmy kwita. Obojętnie co teraz bym do niej napisał jej już raczej nic nie przekona. Ona nie chce przeprosin tylko by igrzyska trwały, by płomień na moim stosie był stale podsycany.

U mnie w miarę. Jedna sesja terapii mi wypadła bo w poniedziałek było święto ale może taka mała przerwa dobrze zadziała. Jak już pisałem w sobotę idę na duży event, zobaczymy czy wydarzy się coś poza wydaniem sporej ilości gotówki. Cały czas mocno mi siedzi w głowie to o czym rozmawialiśmy ostatnio na terapii. To chyba dobry znak tylko zastanawiam się czy nie pochłania to moich myśli aż za bardzo. Zacząłem też zauważać, że coraz częściej w różnych sytuacjach udaje mi się podejść do tematu na chłodno i poszukać rozwiązania zamiast mieć same negatywne myśli. Niby chodzi tu o zwykłe codzienne sytuacje ale jednak. Albo mi się wydaje albo powoli zaczynam odczuwać też trochę mniej stresu. Chroniczne zmęczenie wciąż daje mi się we znaki ale też zauważyłem jedną ciekawą rzecz w tej kwestii. Kiedy po pracy siadam do laptopa szybko robię się o wiele bardziej zmęczony niż w trakcie czy pod koniec pracy i dosłownie zasypiam na siedząco. Nawet jeśli się położę to nie zasypiam tak szybko jak siedząc przed laptopem. 

A co u ciebie nowego?

Ja może dodam od siebie, że Shini został tu nazwany m.in. atencyjną dziwką czy niepełnosprawnym anonem. Raczej nie są to przyjazne epitety i nikt go za to również nie przeprosił. Do tego każda z osób, które postanowiły normalnie z Shinim gadać, mogła o sobie przeczytać, że np mają coś z głową. A jedne z najmilszych tu osób, czyli Nikita i Muqin zostały tu ostatnio zjechane z góry na dół. Ale to przecież Shini ma przepraszać i się kajać. Odechciewa się być na tym forum. A najzabawniejsze jest to, że Shini bardzo długo tu się już nie udzielał w tym wątku, więc trzeba było go jakoś sprowokować .
    Co do tego super modnego hobby, to nie był on tu wyśmiewany, że dorosły chłop ogląda anime? Bo coś tak mi się kojarzy. Nagle jednak te hobby jest takie super. Do tego warto wziąć pod uwagę, że jak ktoś jest osobą nieśmiałą, to rzadko zaczyna rozmowę z kimś obcym.
    A co do tej empatii, to niekoniecznie jest tak, jak piszesz, Shini. Ja jako dorastająca dziewczyna w okularach również doświadczyłam niewybrednych żartów na swój temat, nie tylko od chłopaków, ale też i od dziewczyn, a empatię mam mocno rozwiniętą. Każdy ma po prostu inaczej.

To "mierzenie się z tematem" to trochę z przymrużeniem oka było, bo nie jest to poważny problem przecież. Przynajmniej się poczułam zrozumiana - przyciąć stożek wzrostu na wysokości 3 metrów to wcale nie takie nic, Ty wiesz o czym piszę A jeśli wyciąć całe te tuje to korowody z zezwoleniem od razu jako urozmaicenia codzienności się pojawiają... z mieszkaniem łatwiej, zdecydowanie:)
Skoro pytasz o podcasty to wedle mnie te o unikatowych zawodach są super - ciekawe i czegoś się można o świecie dowiedzieć nie irytując się przy tym. Naukowe - jasne, dobry pomysł, byle nie bezkrytycznie.
Redpille itd - ja bym na Twoim miejscu kompletnie odrzuciła, programowo. Bzdury to straszliwe, ale sprzedawane tak, że wciąga i na dodatek sprawia wrażenie czegoś z sensem. Szkoda czasu. Seks, porno, nagość - nie mam zdania, nigdy nie słuchałam takich, ale na zdrowy rozum to co innego "Kamasutra a wierzenia subkontynentu indyjskiego" a co innego jakieś teksty ewidentnie takie, żeby o seksie pogadać, no rób może jakąś selekcje, żeby się przy okazji czegoś o szerokim świecie dowiedzieć. Historie ludzi, co przeżyli coś konkretnego - czemu nie. Może nie tylko katastrofy i tragedie...ale ogólnie moim zdaniem to przede wszystkim wywal ten redpillowy szajs w diabły.

MarlenkaL33 a jakbym tekst sztucznej inteligencji czytała...

Ktoś kto kieruje się głównie kobiecymi prawami, doradza jak facet ma sobie radzić z kobietami. Dla mnie to sieganie prawą ręka do lewej kieszeni. Z twojej pozycji rozumowania, to co radzisz jest dobre. Bo po co patrzeć na kobiety krytycznie? Przecież poza twoim polem patrzenia jest coś takiego jak nawiązanie kontaktu z kobietą, imponowanie jej, związek z kobietą, czy w ostateczności rozwód z kobietą, gdy są wspólne dzieci i majątek. W dzisiejszych realiach społeczno-prawnych.
Warto jednak przyjąć, że w zyciu jest akcja i reakcja. Np. rozwój kapitalizmu spowodował powstanie socjalizmu. Pozycja kobiet spowodowała powstanie własnie czegoś takiego jak redpille. Oczywiście z twoim podejściem, wiem że się z czymś takim nie zgodzisz, bo kobieta jest przecież głównie ofiarą. Tak jak to wykładałas odnosnie prostytutek.

"Kasanda" to Jack Sparrow w spódnicy
Stąd i ten sam przekaz i metody działania.
A Shini nie ma za co przepraszać kogokolwiek.

Źle ci się kojarzy. To jego wersja rzeczywistości. Tej samej, w której całe pokolenie wychowało się oglądając Dragon Balla, Pokomony czy inne Naruto w skali tak ogromnej, że nawet sieciówki typu Cropp czy inne tego pokroju regularnie mają motywy z różnych anime w swojej ofercie. Z resztą hipe na to jest przeogromny, nawet w sitcomach typu Teoria Wielkiego Podrywu pojawiają się epizodycznie gwiazdy wszelkiej maści grając w jakieś rpg czy inne "niszowe" rzeczy, kiedy zaczęli się przyznawać do tego we wszelkiego rodzaju wywiadach. Chyba największym geekiem jest Henry Cavill i jest to wiadomo od czasów Człowieka ze stali z 2013. Że o całym Marvelu nie wspomnę. BA - większość kinowych hiciorów z ostatnich 25-30 lat jest oparta na mangach i anime. O czym też tu rozmawialiśmy.

Jestem od niego o jakieś pół pokolenia starszy, a już wtedy to było modne. Sprawdź sobie sama kiedy na Polonii 1 leciały takie hiciory jak Czarodziejki z księżyca czy Kapitan Tsubasa. Pół podwórka znikało z boiska i wbijało na chaty ludków, którzy mieli do tego dostęp. Albo jak była moda na bruliony (karteczki) z postaciami z różnego rodzaju bajek to to samo było. A przecież jeszcze słynna Buffy była i spin off Anioł Ciemności i wiele, wiele innych. Z oskarowym Władcą Pierścieni na czele, a to przecież książka fantasy.

Jedyną osobą twierdzącą, że mu z tego tytułu dokuczano jest sam Shini.

Shini, co do tych podcastów, to nie wiem, czy na dobre wyjdzie ci słuchanie tych redpillowych i incelskich. Skoro cię dołują, to po co ich sluchasz? Jeśli masz czasem problemy z napieciem seksulanym, o którym wspominasz w innym temacie, to podcasty o seksoe mogą te napięcie dodatkowo wzmagać. Ale jeśli cię ciągnie do tych tematów, to przecież nikt ci nie zabroni . Co do reszty, brzmi fajnie. Sama w domu slucham dziwnych podcastów, bo mój mąż takie wlącza. Jak nie o greckich i rzymskich bóstwach, to o filozofii itp. Co chwilę sobie coś nowego wymysli.
P.s 1: widziałeś już nowy trailer Predator:Badlands?
P.s2: chyba mi nie masz za złe, że ci coś wytknęłam w innym temacie? ;D

Ale KsandraK to jest twój klon i multikonto :)
Wystarczy bardzo wybiórczo, między jednym łykiem kawy a drugim, przypatrzeć się wypowiedziom

A Ty Sparrow już przecież robiłeś takie rzeczy na forum netkobiet.
Gdy zażarta dyskusja szła nie po twojej myśli to z konta Jack Sparrow przelogowywałeś się na konto Wiewiórka Basia i pod swoim własnym wczesniejszy wpisem pisałeś coś w stylu "Ach! Och! Jaki ten nasz Jacek jest Bossski. Jaki męski! Jak dobrze gada!, zgadzam się z nim w pełni, ma rację

Wypisz-wymaluj sytuacja jak wyżej :D

Dostajesz regularne i słuszne bęcki w tym temacie, to musiałeś się wyżyć na inny sposób :D

:lol:

(znowu nie ma na netkobietach odpowiedniej emotikony, żeby to opisać ;) )

Shinigami rozumiem, że już widać, dlaczego nie ma sensu gadać z osobą z powyższych kont.
On od dawna żywi się tylko tym, że jest jeszcze w stanie Cię sprowokować durnymi wpisami.
Nie dasz się sprowokować - gość zniknie

I autentycznie nie masz za co kogokolwiek tutaj przepraszać.

@Herne
Zaczynam się poważnie zastanawiać nad opcją "uzależnienie" u bytu internetowego Jack Sparrow. Bo najwyraźniej musi, po prostu musi do Shiniego pisać. Albo, jak to ktoś sugerował, wielka niespełniona miłość go pcha, zauroczenie jakieś....tak czy tak od Shiniego odczepić się nijak nie umie, biedak.  W sumie zaczynam mu powoli współczuć i nawet rozważam, czy by jakichś opiekuńczych skrzydełek nie rozwinąć.  Tak dla odmiany. Z drugiej strony stalkerem się opiekować...no nie za bardzo. Ech, dylematy

Legat, u ciebie co zdanie na mój temat  to stereotyp. Aż mdli. Moja pozycja rozumowania jest zwyczajnie krytyczna - redpille uważam za szkodliwe bzdety, ale - na pociechę - pewną część współczesnych tekstów feministycznych też. Wart Pac pałaca, a nadają się znakomicie do celów dydaktycznych. "Proszę wskazać  sposoby manipulacji zastosowane w tekście i uzasadnić".
Ja Shiniemu nie doradzam, wypowiedziałam się bo pytał o zdanie. Każdemu zaś ogólnie "doradzam" krytyczne myślenie.
Niestety redpille nie jest to tylko biznes, jak pisał Herne. Równolegle jest to zjawisko socjologiczne, mocno niepokojące jak każda propaganda docierająca skutecznie do masowego odbiorcy.

Muqin rzeczywiście, pełna zależność i silny magnetyzm od strony Jacka, przyciągający go do Shiniego jest jawnie widoczny. Rozwiniecie tychże skrzydełek w Twoim wykonaniu byłoby ciekawe

Shinigami
No i super!
Kuć żelazo, póki gorące ale równocześnie broń (którykolwiek) Boże nie nastawiać sie na cokolwiek. A juz na pewno nie rostaczać dalekosiężnych wizji z własnym domkiem i gromadą waszych dzieci wokoło.
Po prostu na swobodnie, na pełnym luzie zacznij rozmowę na temat wczorajszych wydarzeń na ewencie, może to zaraz szybko popłynąć w kierunku ogólnego tematu anime i fantastyki, a masz dużą wiedzę, żeby swobodnie rozmawiać w tym względzie . Będzie co będzie, jak się całośc rozwinie w fajnym kierunku to bardzo dobrze, jak nie rozwinie - też dobrze, będzie (a zasadzie już jest) dużo plusów tej sytuacji. Między innymi właśne doświadczyłeś, że taka swobodna rozmowa jest możliwa oraz są dziewczyny, które podzielają Twoją pasję.

Shini rada z innej beczki - jest wysokie prawdopodobieństwo że zaraz pod Twoim wpisem uaktywni się pewien byt internetowy, nasz Jacek. Zrób sobie olbrzymi prezent i radośnie oraz z pełnym uśmiechem na twarzy zignoruj jakiekolwiek wypowiedzi z Jego strony, nawet pozornie pozytywne. On nie chce Ci pomóc, a prędzej czy później wykorzysta Twoje wpisy przeciwko Tobie.

To fajnie Shini. Ja przypomnę ci dwie kwestie. Pamiętasz, jak kiedyś mi napisałeś, że zawsze marzyłeś, by pogadać z dziewczyną o waszych wspólnych zainteresowaniach? Teraz masz ku temu okazję. Bo masz już punkt zaczepienia, żeby z nią pogadać. Po drugie, z Mrs. Happyness czy ze mną bardzo swobodnie gadałeś o fantazy, anime itp. Z tą dziewczyną po prostu rozmawiaj w ten sam sposób. I nie spinaj się, gadaj normalnie i na luzie, tak jak wyżej napisano, nie wyobrażaj sobie od razu niewiadomo czego. Po prostu się poznawajcie. I dołączam się do rady Herne. Ignoruj

I i brawo ty. Dało się? Dało. Wystarczyło jape otworzyć i spróbować, zamiast tworzyć scenariusze z dupy. Reszta wyjdzie z praktyki. Zagadasz raz, piąty, dwudziesty i nim się obejrzysz, a załapiesz na czym flirt polega i dalej poleci. Pod warunkiem, ze będziesz stale próbować. Nie każda znajomość musi do czegokolwiek prowadzić więc bierz to na luzie.

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi dotyczące mojej nowej znajomej. Postaram się podejść do tego właśnie tak jak piszecie, sam też miałem co do tego podobne przemyślenia. 

Tego się nie spodziewałem. Post o pozytywnej treści z twojej strony to zaskoczenie.

Tego jeszcze bardziej się nie spodziewałem. Myślałem, że zaczynam robić jakieś postępy, jak widać nie każdy się z tym zgadza. Co to dokładnie oznacza "zaadresujesz źródła swoich problemów"? Myślałem, że idzie mi to całkiem dobrze na terapii. Nie da się od razu dokonać dużej zmiany, to by wymagało drastycznych kroków, których nie zdołam teraz podjąć. Ten wątek jest dla mnie elementem terapii i gdyby nie on możliwe, że nawet bym nie poznał nowej znajomej.

Oczywiście, że bardzo się boję zmiany, wczoraj po powrocie do domu miałem taki natłok demotywujących myśli dotyczących rozwijania tej znajomości, że to wyczerpało mnie bardziej niż cały dzień na targach. Ale właśnie w tym można zauważyć lekki postęp, już nie poddaje się tak łatwo tym myślom.

Zastanawiam się nad tym cały czas i nawet już porozmawiałem o tym z terapeutką. To były myśli typu "na pewno jest zajęta", "nie podoba mi się jakoś szczególnie", "co będzie jeśli się dowie o moich problemach", a na koniec najbardziej absurdalna myśl czyli "co ludzie powiedzą" i porównywanie do tej pierwszej, że "tamtą była ładniejsza i ma wyższą pozycję społeczną bo to lekarka". Teraz jak o tym myślę na chłodno to mam wrażenie jakbym pisał o zupełnie innym człowieku. Sam nie rozumiem jak mogłem myśleć w taki sposób, a w tamtym momencie to było na takim automacie, że nawet nie zarejestrowałem, że coś jest nie tak. Ale żeby nie było tylko negatywnie terapeutka mi powiedziała, że ona też zaczyna widzieć niewielki postęp choćby w tym jak szybko sam dostrzegam, że właśnie coś jest nie tak. I też po tym, że dosłownie widać jak odczuwam poszczególne emocje. Dziś mi uświadomiła, że sukcesu boję się o wiele bardziej niż porażki. Sukces wiązałby się że zmianą, a porażka pozwala zostać tu gdzie się jest. Jak mnie zaczęła bombardować wizjami sukcesu i zmianami jakie by się z tym wiązały to dosłownie się trząsłem ze strachu. To było niemal jak paraliż wywołany strachem w sytuacji zagrożenia życia. Co najdziwniejsze chwilę później kiedy już trochę opadło poczułem się dobrze, jakbym zrobił kolejny krok naprzód. Terapeutka powiedziała, że zaczynam doświadczać tego czego większość ludzi doświadcza mając 18-19 lat.

Narrację, że jesteś moją ofiarą narzucili twoi potakiwacze, którzy jednocześnie mówią ci kogo masz słuchać/czytać, a kogo nie. Bo im zależy na tym, aby u ciebie nie zmieniało się nic. Wszystko ma być powoli, nieśpiesznie, łykają twoje bajki o problemach i podsuwają ci pomysły na nowe. Od ilu miesięcy już wałkujecie to samo? Od ilu lat tutaj już siedzisz nie dokonując żadnej znaczącej zmiany w swoim życiu? Takim ludziom nigdy nie będzie zależeć na realnej zmianie swojego duffa - bo tym właśnie dla nich jesteś. Bo i po co? Mogą zgrywać wujków i ciotki dobre rady, a tobie ucieknie kolejna dekada z życia.

Jak dla mnie, ociągasz się i z pierdów robisz sukcesy. Masz chłopie prawie 30 lat i chwalisz się, że udało ci się na evencie poznać kogoś o zainteresowaniach zgodnych z twoimi. Krok w dobrą stronę, ale niewiele znaczący. Większość ludzi po to chodzi na takie eventy i na każdym z nich poznaje przynajmniej kilka innych osób. Już ci to pisałem - po to takie rzeczy są organizowane.

Martwisz się co będzie jak dziewczyna pozna twoje problemy? Słusznie. Zrobi to samo co każdy inny człowiek w twoim życiu - po prostu wygasi znajomość, w którą i tak nie wkładasz żadnego wysiłku. Tylko zamiast siedzieć z założonymi rękami, to zrób coś z tym w końcu. To twoje życie. Nikt go nie przeżyje za ciebie.

Martwisz się co ludzie powiedzą? No i chuj. Ludzie mają to do siebie, że zawsze będą gderać. O każdym. Z byle powodu. Miej to po prostu w dupie i naucz się cieszyć swoim życiem. Czerp z niego przyjemność. Nie gdybaj, nie zastanawiaj się. Po prostu zrób. Coś. Cokolwiek. Żeby poznać co się lubi, to najpierw trzeba spróbować różnych rzeczy. Nie fantazjować o tym.

Kasandra nie ważne ile razy napiszesz, że tamten tekst z mojego posta był chamski ja go za taki nie uznam. Mnie coś takiego nie rusza tak samo jak "attention whore". Nie obchodzi mnie czy w to uwierzysz czy nie ale na prawdę nie miałem zamiaru nikogo wtedy obrażać. Jeśli Smutna faktycznie poczuła się wtedy urażona to niech sama to napisze. Dla ciebie wszystko się ogranicza do atencji i wygody, a z tym nie ma sensu się kłócić.

Tego już na pewno mi nie wciśniesz. Masaż nie ma nic wspólnego z prostytucją i nie jest usługą seksualną. Nie ważne ile osób ani ile razy to napisze dla mnie to nie była usługa seksualna i tyle w temacie. Jestem prawiczkiem bez żadnego doświadczenia seksualnego i na chwilę obecną nie mam możliwości ani okazji do seksu. Do płatnego ma każdy ale to mnie nie interesuje.

Słowo mnie nie urażało bo nie jest nawet blisko poziomu słów, z którymi kiedyś się zmagałem. Z masażem nie ma nic wspólnego.

Jack twój ostatni post pokazuje, że nie jesteś taki zły jak myślałem. Jesteś za to bardzo zabetonowany w swoich racjach, chyba jeszcze bardziej niż ja w swoich przekonaniach. Dla mnie na prawdę nie da się wprowadzić tych dużych zmian. Wyprowadzenie się od rodziców i zmiana pracy wciąż są niewykonalne. Jeśli chodzi o kwestię znalezienia dziewczyny to czy fakt, że zagadałem do dziewczyny i utrzymuję z nią kontakt do tej pory nie krokiem naprzód? Dla kogoś kto nie miał prawie żadnych sukcesów bardzo ważne jest zauważanie nawet tych najmniejszych bo inaczej niczego nie uzna za sukces. Co według ciebie powinienem robić by wkładać więcej wysiłku w znajomość? NIE DA SIĘ tak po prostu nauczyć się cieszyć życiem. To leży zbyt głęboko i jest zbyt mocno wdrukowane w człowieka. Tu trzeba zmienić całe oprogramowanie od samego początku, od najbardziej podstawowych rzeczy.

To było absurdalne ale o tyle dobrze, że już nie jest. Od kilku dni piszemy i do tej pory już mnie te myśli opuściły. To jest coś okropnego i wierz mi, że bardzo chciałabym się ich pozbyć. Do tego potrzeba dużo czasu, terapii i nawiązywania właśnie takich znajomości. W pierwszej chwili to było jak wydarzenie życia, po kilku dniach przestało takim być i teraz sobie na luzie piszemy. To też uważam za swój postęp.

Tak to ona mi to uświadomiła. Nie wiem skąd ci się tu wzięło skojarzenie z ofiarą. Co wspólnego ma świadomość, że sukcesu boję się bardziej niż porażki z byciem ofiarą?

A nawet tysiące.

Da się tylko ci się nie chce, bo granie (bezpodstawnej) ofiary jest dla ciebie wygodne. Absolutnie wszyscy ci to wytykają. W ładny i przyjemny dla ucha sposób wytknęła ci to też twoja terapeutka kwiatuszkowo-serduszkowym z jednorożcami "boisz się sukcesu". Priscilla ci to dobrze wytłumaczyła.

Zatem skoro już ustaliliśmy, że to jednak prawda, to skąd ta wcześniejsza próba kwestionowania, że zakotwiczyłeś się w roli ofiary?
To co teraz napisałeś stoi w zupełnej opozycji do Twojego zdziwienia, że mogłam o Tobie tak pomyśleć Dążę do tego, że zauważam, że bardzo walczysz z tym, aby nazywać rzeczy po imieniu.