Co to znaczy żyć? - Netkobiety.pl

Klaryssa i Lunka86 chyba macie rację. On nie odpuści, a ta rozmowa nigdy się nie skończy. Czasami fajnie mi się czyta jego posty, mogę się z nich dowiedzieć różnych ciekawych rzeczy. Ale po dłuższym czasie nawet dla mnie to się staje nudne i męczące. Zastanawia mnie tylko jaki może być w tym cel?

Skoro nie lubisz kłamców to po co siedzisz w wątku jednego z nich? Wersja zawsze była jedna tylko z czasem pojawiało się w niej więcej rzeczy, o których odważyłem się napisać albo, które dopiero sobie uświadomiłem. Szokujące jest to jak daleko można się posunąć żeby tylko udowodnić swoją rację nie mając z tego żadnych korzyści.

Nie będę brał z ciebie przykładu i daruje sobie udowadnianie, że na prawdę trenuję. Nie zamierzam wdawać się w szczegóły działalności klubu w którym trenuję. Napiszę tylko, że nikt w tym klubie nie wie o lekach czy terapii, nikt nigdy nawet o to nie pytał. Ze wszystkich efektów ubocznych leków miałem tylko senność.

Te kilka nowych duszyczek ma w sobie zrozumienie i empatię, coś o czym ty nie słyszałeś. Nigdy nie miałem zamiaru ani kłamać ani na nikim żerować. Jeśli w jakimś momencie robiłem to nieświadomie to tylko kolejny powód by chodzić na terapię.

W ogóle nie ogarniam co tu się zaczyna dziać. Przecież wszyscy mi radzili bym zaczął coś robić, bym próbował wyjść ze strefy komfortu, a teraz kiedy faktycznie zacząłem to nagle jest źle.

Dzieci nierzadko mają znacznie więcej odwagi, niż dorośli, bo mniej analizują.
Nie zastanawiają się, czy wypadną głupio, bo zagadają kogoś obcego na ulicy.
Potrafią spojrzeć człowiekowi w twarz i zapytać, dlaczego ma takie odstające uszy.
Są również bardziej podatne na sugestie i mają mniej przestrzeni, by odmawiać.
Rodzice powiedzą, że jedziesz na obóz, to pakujesz manatki i adios muchachos.
Nawet mój brat jeździł z kumplami na kolonie, a jako dorosły wstydzi się pójść do lekarza.
Owszem, to nie jest normalne, żeby trzydziestolatka przerastały takie rzeczy.
Shini nie ukrywał przed nami, że ma pewne problemy i z ich powodu CHODZI NA TERAPIĘ.
To nadal O WIELE WIĘCEJ, niż robi mnóstwo innych osób w podobnej sytuacji.
Dlatego ja nadal ze swojej strony podtrzymuję: BRAWO, SHINI. Tak trzymaj.

Rozumiem - tez nie jestem w tych wszystkich watkach tak 'głęboko'. Jednak cały czas myślę, ze każdy opowiada swoja historie i swoje doświadczenia. Każdego doświadczenia są inne. Każdy z nas emocjonalnie jest inny a nasza przeszłość jest wielowymiarowa.

Mimo ze wydarzenie z przeszłości jest niezmienne z biegiem czasu możemy je całkowicie inaczej widzieć i interpretować. Na przestrzeni czasu także widzę u siebie taka tendencje - wydarzenie jest to samo ale inaczej je widzę niż np. jeszcze rok czy pół roku temu. Inaczej je interpretuje. Dlatego nie uważam, ze Shini kłamie a może jedynie analizuje to wszystko co mu się wydarzyło na innych plaszczyznach i rzeczywiście dla osoby, która to czyta wydaje się to niespójne.

Mogłabym napisać ze moi rodzice kompletnie się mną nie interesowali. Byłam dzieckiem niewidzialnym i zaniedbanym emocjonalnie, a potem napisać, ze jak byłam chora zabierali mnie do lekarza, wzywali pogotowie, a poza tym zapewniali podstawowe potrzeby - jedzenie, ubranie i dach nad głową. I to i to jest prawda - jedno nie wyklucza drugiego ale ktoś by mógł mi zarzucić ze kłamałam bo jednak rodzice się mną interesowali ... Może nie trafny do całej dyskusji, ale pierwszy przykład który mi przychodzi na myśl dlatego rozumiem 'niespójności' Shiniego jeśli takie występują. 

Czytając Twoje watki Jack mam wrażenie ciągłego 'atakowania' dlatego się wtrąciłam.
Czasami dobrze jest mieć kogoś kto nami 'potrząśnie' i pokaże inny kierunek myślenia i tez w swoim życiu poznałam osoby, które mnie 'sprowadziły na ziemie' ale nie do końca jestem pewna czy to jest Twoja intencja w wymianie zdań z Shinim.

Napisałeś 'Sam 6 czy 7 razy byłem na zawodach w kosza i drugie tyle w siatke w czasach szkolnych, a w życiu by mi nie przyszło do glowy napisanie, że trenowałem te sporty przez kilkanascie lat'. Ty byś tak nie powiedział, ja bym tez tak nie powiedziała, ale daje prawo innym by mówili o swoim doświadczeniu tak jak oni chcą. Dlaczego mamy podważać to jak widzi dana sytuacje? to jest JEGO punkt widzenia i ma prawo tak to widzieć. Bardzo często tak się dzieje. Sporo osób mówi o jakimś swoim doświadczeniu totalnie inaczej niż ja to widzę - dla mnie byłby to epizod (często nic nie znaczący) a dla nich trenowanie, hobby, pasja czy poziom niemal ekspercki itd. Jestem z tym ok bo to ICH perspektywa a nie MOJA.

To nie o to chodzi. Zerknij na jego pierwszy post na tym forum. Popatrz na kolejne zakładane przez niego wątki. Tu chodzi zwyczajnie o to, że koleś mataczy, aby tylko być w centrum uwagi i żeby być ojojanym. On przyszedł na to forum będąc już PO półrocznej terapii, po której wnioski były takie, że terapeutka odmówiła mu dalszego leczenia ze względu na jego bierność. A stanął na etapie, że jak miał iść na przód, to kolejnym krokiem miało być usamodzielnienie się. A im więcej czasu mija, im więcej uwagi dostaje, tym większą sierotę życiową z siebie tutaj robi.

A właśnie. A ja ze sportem i turystyką aktywną jestem związany od dziecka, a będąc mundurowym też samemu trenowałem i wielu moich kolegów również trenowało (albo byli instruktorami) poza wojskiem. Uczestniczyłem w SKSach i różnej maści zawodach i regatach dziecięcych i młodzieżowych, szkolnych, lokalnych itp. Więc piszę to z wszystko z doświadczenia własnego. I o ile zgodzę się z tobą, że prawo prawem, a życie życiem, i są różne kluby itp, to statystycznie niemożliwe jest, aby zabrakło wszystkich elementów w przynajmniej kilku kolejnych klubach i to takich, które jednak organizowały i obozy, i międzyklubowe sparingi, i wysyłały swoich przedstawicieli na zawody o randze wojewódzkiej i krajowej.

Naprawdę wierzysz, że kilka klubów w takiej sytuacji pominęłoby temat diety i kategorii wagowych? Albo ubezpieczenia i dopuszczenia od lekarza?

W porównaniu do pierwszego jego postu na tym forum to on się cofnął.

Wtedy - doświadczony fighter, niepotrafiący jedynie w związki, bo ich nigdy nie przerabiał, bo nie był zainteresowany tematyką damsko-męską. Gdzieś tam po studiach wdała się rutyna, przytył i gdzieś zagubił siebie. Ale wrócił do treningów, poszedł na terapię i następnym krokiem miała być wyprowadzka od rodziców. Po kilku sugestiach nawet poszedł na płatne masaże pindola, żeby pozbyć się strachu przed fizyczną intymnością z kobietą.

A zobacz na niego teraz - wielki gieroj, bo pojechał 200km na sparing do innego miasta. A wcześniej bez mrugnięcia okiem jeździł na masaże kutasa i ogólnopolskie zawody. A po drodze nie wydarzyło się w jego życiu dosłownie nic.

Bo to jego stała taktyka. Najpierw neguje, potem się dziwi, bo nikt mu czegoś tam nie powiedział/nie pokazał/nie nauczył i jakie to fantastyczne coś takiego się dowiedzieć/przeczytać itp i dopytuje o miliony szczegółów z pozorną wdzięcznością. Potem się okazuje, że sumarycznie nie zrobił nic, albo połowę tego co napisał i jaki to on z siebie dumny, bo wychodzi ze swojej strefy komfortu i oczekuje oklasków i gratulacji. Już to przerabialiśmy z Shinim na prawie każdy temat: praca, najem mieszkania, siłownia, bieganie, zdrowie, gotowanie - wstaw co chcesz.

To jest post sprzed 9 miesięcy tego konkretnego wątku:

Lol ale co jest złego w tym że skupia się na tym co go interesuje? To po co tak na prawdę żyjemy - żeby robić to co lubimy i co nam się podoba czy żeby osiągać jakieś rzeczy uznawane społecznie za dobre, bo "tak"?

Ja już serio ludzi na prawdę nie łapię momentami, niby każdy dąży w życiu do przyjemności, a potem i tak wielu wpada pod dyktat życia pod publiczkę i dla "sukcesów".

Shini rób co lubisz i nie daj sobie wmówić, że to co sprawia ci przyjemność (i przy okazji nie krzywdzi w żaden sposób nikogo) jest czymś złym. Żyjesz sam dla siebie, i dla tego co jest dla ciebie ważne, a nie dla innych. Musisz w końcu poczuć się wartościowym, zrozumieć że jesteś odrębną jednostką, która ma prawo poprowadzić życie w taki sposób, jak ma na to ochotę, i nawet w sytuacji jakiejś porażki potrafi się otrzepać i iść dalej, ewentualnie modyfikując swoje założenia.

Lunka dobrze to ujęła, Jack to wręcz podręcznikowy przykład szkolnego prześladowcy. Widziałem aż zbyt wielu takich. Wszystko we mnie go wkurza ale siedzi w MOIM wątku i na każdym kroku musi udowadniać swoją rację, jaką ma wiedzę na każdy temat i wytykać każdy mój błąd. Nie ma z tego żadnych korzyści, nikogo nie ratuje przed jakąś krzywdą z mojej strony bo nikomu nie dzieje się krzywda. Na mnie też nie ma to za bardzo wpływu, ani mi to nie pomaga ani nie przeszkadza. Wniosek z tego może być tylko jeden, on czerpie z tego przyjemność, ma atencję i poczucie wyższości. Każdy normalny człowiek po prostu by to olał, nie marnował by czasu na ciągłe pisanie tego samego do kłamcy i manipulatora, którym podobno jestem.

Terapeutka mi powiedziała, że dla kogoś kto wcześniej nie widział żadnych swoich sukcesów zauważanie i podkreślanie nawet tych najmniejszych jest ważne dla podniesienia szorującej po dnie samooceny. Trochę mnie kusi żeby jej powiedzieć, że się myli bo Jack i Smutna z forum tak napisali ale na razie się wstrzymam i będę dalej się stosował do jej zaleceń.

Smutna chcesz namiar na terapię? Patrząc na twoje ostatnie posty tobie też chyba by się przydała.

Też nie rozumiem tego rozgraniczania co może być hobby, a co nie. Jak dla mnie wszystko może nim być, ważne by się podobało i dawało radość lub przynajmniej odstresowywało.

Ja śledzę ten wątek bardzo starannie, choć się w nim prawie nie udzielam.
Powiedzieć mogę jedno;
Shini, robisz niewiarygodne postępy i tak trzymaj.

Nie da się żyć robiąc tylko to co cię interesuje. Myślisz że ludzi interesuje wypełnianie pitu, załatwianie pozwolenia na budowę domu, wstawanie o 3 nad ranem do płaczącego dziecka? Raczej nie. Ale dużo ludzi  chce mieć dobrze płatną prace, łądne miejsce do mieszkania i fajne dziecko w wieku szkolnym. Często trzeba się przemoc i zrobić coś czego się nie chce żeby osiągnąc to co się chce.

Jedyne co robi Jack to wytyka Shimiemu ciągle o problemach z którymi przyszedł na forum. Nie nowymi które sobie wymyślił jako rozpraszacz do rozwiazania tych z którymi sobie nie radził. Shimi wg cytatów Jacka żeby przypisać sobie sukces zrobił z siebie totalną mamałyge w dziedzinie w której był nawet dobry, tylko żeby wyszło że ostatecznie pokonał trudności i się rozwija.
Każdy tak ma że kiedy zbiliża się deadline, jakaś ważna romowa, coś trzeba zdecydować to nagle trzeba umyć auto i wyprać firanki. Tu Shiniemu się przypomniało że akurat jest aspirującym karateką

Według mnie się mylisz. Shini wcale nie próbuje być wszędzie w centrum uwagi. W każdym razie już nie. Przez pewien czas faktycznie tak robił, choć z zupełnie innej przyczyny, niż ta sugerowana. Zapominasz chyba, że jest to człowiek samotny, nic dziwnego, że momentami desperacko zabiegał o kontakt, ani że poprzednie sesje terapeutyczne traktował jak spotkania z koleżanką. Teraz znalazł tu kilka osób, które chętnie z nim rozmawiają i nie musi dłużej na siłę szukać towarzystwa. Rozwija się, zmienia. Tempo ciężko nazwać zawrotnym, ale każdy, kto nie jest wobec niego uprzedzony, dostrzega, jak bardzo ruszył do przodu względem tego, co pisał tu jeszcze kilka miesięcy temu. Dowalanie mu, gdy wreszcie sam cieszy się z małych kroków i widzi swoje osiągnięcia, nawet te z pozoru błahe, jest po prostu słabe.

Szczerze? Nie ma to dla mnie znaczenia.
Może coś przed nami zataił, może czasem skłamał.
Nikt nie jest w stu procentach szczery, każdy coś ukrywa.
Przy czym weź poprawkę na to, że początkowe lata trenował jako dziecko.
Wtedy formalnościami zajmowali się rodzice, on mógł nie zwracać uwagi na żadne procedury.

Weź się czasem zastanów, co piszesz, bo ten post jest po prostu obrzydliwy.
Shini to inteligentny, sympatyczny facet i właśnie dlatego z nim rozmawiam.
Jest to jedna z niewielu osób tu na forum, które naprawdę lubię.

Zresztą, najpierw sami mu piszecie, żeby wziął się za siebie, a potem temu umniejszacie.
Bo co? Bo nie zrobił dokładnie tego, co było mu doradzane?
To nie jest żaden forumowy projekt, tylko żywa osoba.
Ma swoje słabości, z którymi mimo wszystko WALCZY. Nie poddał się.
Pazury i zęby mu skutecznie spiłowano, więc trochę to potrwa, ale wierzę, że da radę.
A wyśmiewanie jego hobby jest żenujące. Nawet mi się nie chce tego komentować.

W życiu bywa różnie, to raczej wszyscy wiemy. Jedni mają większe oczekiwania wobec życia, inni najwyraźniej cieszą się z małych rzeczy. Osobiście nie jestem zorientowany tak dobrze w szczegółach i realiach organizacji szkolnych zawodów sportowych, ale to raczej nie ma w tym momencie znaczenia.
Znaczenie ma dla mnie to, że przychodzi tutaj gość, który chce zwyczajnie się wygadać i zaznać nieco życzliwości. Akurat, w przeciwieństwie do paru innych użytkowników, da się z nim w miarę normalnie porozmawiać. Ma ewidentne braki, ale jak widać, dąży do tego, aby je nadrobić, więc nie widzę powodu, żeby uporczywie mu wytykać niemal każde potknięcie czy błąd, bo każdy nieco nagina rzeczywistość, nie ma się co oszukiwać. Mimo tego hejtu, jak się tutaj na niego wylewa, widać, że to forum daje mu sporo "powera" nad dalszą pracą nad sobą. Ta nagonka robi się zwyczajnie obrzydliwa.
Nie jestem pewien, ale chyba nawet samo to, że jest osobą spokojną i niezbyt "przebojową", nie wzbudza u niektórych szacunku czy nawet sympatii, bo przecież nie przepycha się łokciami przez życie, dążąc do jak najwyższej pozycji społecznej czy zawodowej.
Stwierdzenia o negowaniu skupiania się w życiu na tym, co się lubi, nawet nie skomentuję. Niektórzy najwyraźniej za głęboko weszli w bagienko, gdzie króluje jedynie zasada "im więcej tym lepiej". Nawet, jeśli tacy ludzie, jak Shini, w końcu zdecydują się wyjść z domu i wziąć się za siebie, to i tak będą dalej piętnowani, za brak wielkich sukcesów, gdyż nie akceptują "przeciętności".

Nie rozumiem Twojej troski o jego rodziców. Rodzice maja wiele lat na to by zadbać o to by dziecko było zaradne życiowo i by je przygotować na dorosłe życie. Jeśli nie wyposaża dziecka w finansowe/edukacyjne wsparcie to chociaż mogą zadbać o to by emocjonalnie weszło w dorosłe życie z naładowanymi a nie rozładowanymi bateriami.
Znam dorosłe i bardzo dorosłe osoby, które mieszkają z rodzicami i nie uważam ich za nieudaczników. Każdemu życie układa się inaczej i jest bardzo nieprzewidywalne. Znam tez osoby które by wedle Twojej perspektywy 'ułożyły' sobie życie a tak ich potem dojechało ze mając teraz ponad 45 lat znowu wylądowaly w domu rodzinnym. Tak wiem wiem Ty jesteś od nich WSZYSTKICH lepsza bo mieszkasz sama lub z mężem/partnerem.

Akurat jak chodzi o mieszkanie z rodzicami, to zawsze śmiać mi się chce z tego, jak tacy ludzie bywają powierzchownie oceniani. Pomijając już Shiniego, ale zawsze jak tylko temat jest poruszany, to od razu osoba dostaje łatkę totalnego nieudacznika i przegrywa. Oczywiście nigdy nie ma choćby próby dokładniejszego zbadania tematu, przede wszystkim DLACZEGO i na JAKICH ZASADACH ta osoba mieszka w domu rodzinnym? Warto byłoby wiedzieć, jak pracuje, co jeszcze robi i w jaki sposób w ogóle funkcjonuje w tym domu. Twierdzenie, że niejako z definicji dorosła osoba mieszkająca z rodzicami jest totalną życiową niemotą, jest jednocześnie śmieszne i żałosne.

Kurde, a ja +2

Sam mieszkam z matką, pół pensji jej dokładam, oprócz tego robię sporo w domu typu sprzątanie czy jakieś naprawy itd, teraz pomagam w drobnej modernizacji sprzętów domowych. Układ mam świetny bo się bardzo dobrze dogadujemy, matka nie czuje się samotna a ja też nie muszę się gdzieś tułać.

Całą tą bajeczkę o wyższości szybkiej wyprowadzki od rodziców sprzedaje ludziom mafia dewelopersko-bankowa, krwiopijcy żerujący na ludzie pracującym tego kraju.

Nie uciekałbym się do obciążania odpowiedzialnością jakieś tam, bliżej nieokreślone mafie deweloperskie. Po prostu niech każdy postępuje według swoich potrzeb, aktualnej sytuacji czy oczekiwań. Skoro 99 % ludzi chce kupować czy wynajmować mieszkania, to niech te 1% na pewnym etapie sobie mieszka w rodzinnych domach, skoro uważają, że tak dla nich lepiej w danym momencie i mają z tego jakieś korzyści lub też oni te korzyści komuś świadczą. Warto wywalić z głowy stereotyp dorosłej osoby mieszkającej z rodzicami, będącej patologicznym, niezaradnym leniem.

Czytałaś w ogóle posty Shiniego?
Przecież pisał, że jego matce jest na rękę, że z nimi mieszka.
Ona jest jedną z przyczyn dlaczego ciężko jest mu się usamodzielnić.
Gdyby chciała, by szybko się wyprowadził, to BY GO DO TEGO PRZYGOTOWAŁA.
Zamiast gotować mu obiadki, robić zakupy i prać jego gacie.
Niektóre matki po prostu tak mają.
Jak dzieci pójdą na swoje, to tracą cel w życiu.
Więc hamują ich rozwój, żeby nadal trzymały się maminej spódnicy.

Dokładnie. Mało się o tym mówi i zazwyczaj postrzega się niestety to dorosłe dziecko jako 'niezaradne'. Mamy czasami nie chcą by dorosłe dzieci opuszczały dom rodzinny bo z jednej strony jak piszesz stracą cel w życiu, ale jest tez ciemna strona takiego zachowania - chcą mieć nadal kontrole nad swoim dorosłym dzieckiem. Oczywiście nie zawsze tak jest ale dobrze zdawać sobie sprawę z tego ze takie zjawisko ma miejsce.

Ja Ci tam Shini kibicuje. Oczywiście że irytuje "tak, ale..." ale pracujesz nad sobą. Krok po kroczku ku lepszemu

I tak i nie.

Taki wypad z kolegami z uprawianiem sportu w tle to bardzo fajna sprawa. To zabawa, fan. Fajnie doładowuje baterie. I to może być naprawdę pozytywne i intensywne przeżycie dla kogoś, kto nigdy tego nie robił. Ale tu chodzi o to, ze obecnie Shini robi jakiś procent tego co robił wcześniej, a się tym zachwyca jak życiowym osiągnięciem.

Dokładnie.

Żadna terapeutka nie powiedziałaby wielokrotnemu medaliście, że ma się zachwycać wyjazdami na nic nie znaczący sparing. Wręcz odwrotnie. Przepracowalibyście emocje nadając odpowiedni gradient ważności wydarzeniom. Bo to nie jest tak, że spowodowałeś wypadek, dachowałeś i zabiłeś przechodnia i boisz się wsiąść znowu za kierownicę samochodu. Ty się sam wycofałeś, bo nigdy ciebie to nie interesowało. Podkreślałeś to w swoich postach dziesiątki razy, ze nigdy nie robiłeś tego co sam chciałeś, bo całe życie byłeś zmuszony robić wszystko pod dyktando mamy. Sam to wielokrotnie podkreślałeś, że nawet po kilku latach w klubie, to z nikim nie nawiązałeś relacji nawet koleżeńskich, nie zamieniłeś nawet jednego zdania poza niezbędną wymianą informacji w czasie samego treningu. Chętnie mogę przytoczyć twoje wypowiedzi o tym w razie czego.

Wiesz kiedy tacy ludzie są piętnowani?

Wtedy, kiedy udają, że to jest właśnie to, czego od życia oczekują, a przy każdej nadarzającej się okazji skomlą jak to im źle i niedobrze, jak to nie są niczemu winni, że wszyscy inni mają lepiej, a oni, takie biedne żuczki muszą się cieszyć z tej kulki toczonego gówna.

Znam naprawdę niemało ludzi, którzy są mega skromni, nie mają większych życiowych sukcesów, niczego nie wygrali, zarabiają malutko. Ale są szczęśliwi. Odwali taki swoją robotę, na rachunki zarobi, głodny nie chodzi i każdą chwilę poświęca na książki, grzyby i wędkowanie. I wiesz jaka jest reakcja prawie wszystkich? Zazdrość. Bo oni odnaleźli swoje szczęście i faktycznie nie są zainteresowani wyścigiem szczurów, posiadaniem kolejnych gadżetów. Że kurtka używana, a nie nowa? Kapota to kapota. Aby kark był suchy i nerek nie przewiało. Jemu większą radochę sprawia, że jego czereśnia na działce zdrowo obrodziła, a nie że Krycha kupiła piąte mieszkanie, a Zdzisiek ma 3 Porshe w ciągu 5 lat.

Ale Shini taki nie jest. Co też wiele razy podkreślał: on pragnie być podziwiany. Więc wymyśla kolejne bajki, aby tą namiastkę podziwu i uznania zdobyć. Bo na tym mu zależy. Nie na rzeczywistej relacji z kimkolwiek.

Ale ty nie czytałaś. Bo przygotowywany był. Dlatego jako jedyny w rodzinie ma wyższe wykształcenie i dlatego rodzice mu opłacali jego zabawę w sporty walki. I dlatego ojciec go obarcza bojowymi zadaniami. Aby nauczył się wykonywać "męskie" obowiązki w "wiejskim" domu.

Po prostu tego argumentu Shini używa jak mu wygodnie - raz nic nie może, bo rodzice robili wszystko za niego i nikt go nigdy niczego nie nauczył, a kolejnym razem, że nigdy nie mógł realizować siebie, bo go taką ilością obowiązków obarczali, że na nic czasu nie miał, bo musiał się uczyć, żeby mieć studia zrobione, żeby zdobyć dobrą pracę. Tylko Shini nigdy CV nigdzie nie wysłał, więc to rodzice załatwili mu pracę u szwagra.

Nie da się zestawić mobilizowania do nauki, inwestycji w rzekomą pasję (zwieńczoną medalami) i znalezienie pracy z "to wina rodziców, że we mnie nie inwestowali i że zrobili ze mnie ofermę życiową".

Dobra, wiesz co? Nie chce mi się już kontynuować tej dyskusji.
Wy nawet cudze słowa traktujecie, jakby były jego własnymi.
Nic dziwnego, że potem widzicie tysiąc różnych wersji.
Mam teraz na myśli to, że inni pisali o zainteresowaniach.
Shini o treningach od początku mówi, że nie wie nawet, czy lubi to robić.
Zresztą większość z nas miała na myśli anime, nie kickboxing.
Nie chce mi się tłumaczyć kolejny raz tego samego.
Shini też niektóre kwestie wyjaśniał wielokrotnie.
Wolę energię i czas poświęcić na dalsze rozmowy z nim, zamiast bić pianę następne trzy strony.
To przynajmniej może mu się jakoś przysłużyć.
A i dla mnie jest znacznie bardziej przyjemne.
Niech każdy sobie myśli co zechce.

Okej, tu mnie masz, nie czytałam wszystkich postów, które napisał na forum.
Dlatego pisałam wcześniej, że pewnie czasem coś zmyśla.
Wierzę, że niektóre elementy historii się nie kleją. 
Aczkolwiek nie mam go za żadnego wstrętnego kłamczucha.
Mimo że sama kilka razy widziałam, jak ciut zmieniał wersję wydarzeń.
Pewnie częściej wynika to z faktu, że ocenia różne rzeczy względem tego, jak się akurat czuje.
Jak lepiej, to treningi są fajne, lubi je i bardzo dobrze mu idzie.
Jak gorzej, to nie czuje motywacji, ale robi to z poczucia obowiązku.
Poza tym zauważyłam, że czasem mówił o czymś tylko po to, by podtrzymać rozmowę.
Odkąd piszemy w moim temacie, mniej czuć od niego desperacją. 
Chyba sam powinieneś to widzieć, też się tam udzielasz.
W gruncie rzeczy to fajny chłopak, tylko niepewny siebie i pogubiony.
Jeśli chodzi o ten wyjazd, to pisał, że szczególnie stresował się odległością.
Często wspomina o problemach z układem pokarmowym, więc można zrozumieć jego obawy.
Zwłaszcza, że on w ogóle jest człowiekiem, który się mocno przejmuje różnymi rzeczami.
Moim zdaniem to dobrze, że mimo wszystko pojechał i mu się podobało.
Jak złapie wiatr w żagle, to może siłą rozpędu zacznie też robić inne rzeczy.
Daleka jestem od skreślania go, przeciwnie, wierzę, że powoli się ogarnie.

Przecież często tak jest, że ktoś na początku przedstawia siebie w dużo lepszym świetle.
Ilu użytkowników przychodzi tu z problemem, za który winą obarczają kogoś innego.
A jak zaczynają dopisywać różne szczegóły, to okazuje się, że wcale nie są tacy bez skazy.
Mój brat też nie powie obcemu, że chodzi do pracy, jak mu się akurat zachce.
Ani że niczym nastolatek namawia tatusia, by kupił mu konsolę, czy nowy telefon.
Pewne rzeczy wypływają dopiero, jak się kogoś nieco lepiej pozna.
Zatem jedna opcja jest taka, że masz rację i Shini bez przerwy nagina fakty, byśmy mu współczuli. 
Druga, że z czasem poczuł się bardziej pewnie na forum i więcej ujawnił.
Osobiście bardziej skłaniam się ku bramce numer dwa.
Tym bardziej, że wymówki typu "nie mam czasu, by zrobić zakupy" wcale nie działają na jego korzyść.
Mógłby przecież bez problemu okłamać nas, że zaczął gotować, czy rozsyłać cv.
Wtedy to by dopiero został ojojany.

Sprzątam w domu najczęściej ja, gotuje sobię też więc tu akurat pudło

A mamie ide właśnie coś kupić, może jakiś wyrób czekoladopodobny jak w Kiepskich xD

W sumie to, że akurat Jack zaciekle wytyka Shiniemu nieścisłości, jest na swój sposób zabawne.
Zważywszy na to, że sam zakładał tutaj multikonta, w tym bodajże udając kobietę.
Dla mnie najważniejsze jest to, co sama widzę w danym człowieku.
Shini ma potencjał, który, jak widać, dostrzega znacznie więcej osób.
Jak nie przestanie nad sobą pracować, to ma szansę zmienić swoje życie.
Samo to, ile osób się tu za nim teraz wstawiło, dobrze o nim świadczy.

Mnie to tylko jedna rzecz zaczęła zastanawiać, mianowicie problemy Shiniego z wysłaniem cv. Ja nie jestem tak na bieżąco ale Jack pisze że tego nie umiał zrobić, a ja się zapytam jakim cudem, skoro w necie jest od cholery poradników na ten temat. No i do tego trzeba to też porozsyłać. Ja swoje musiałem wysłać z dobre około 200 razy żeby dopiero coś się zakręciło, a też rejon WWA jak Shini.

No dobrze, prześledźmy ten motyw.....

Jak widzisz są tu chyba wszystkie możliwe wersje wydarzeń. Mamy bowiem tak:
1) nigdy nie musiał tworzyć CV, bo ma prace u szwagra
2) ma jedno CV
3) ma wiele CV
4) nie potrafi znaleźć oferty
5) przejrzał setki ofert
6) paraliżuje go strach i CV nigdy nie wysłał
7) wysłał dziesiątki CV....wciągu całego swojego życia
8) nie wysłał CV bo nie potrafi go dostosować do oferty

Ależ się poczułem wywołany do tablicy
Tak, moje słowa, ale jak bardzo dobrze zauważyłeś, sprzed paru miesięcy . Dodatkowo "z lekka" wyrwane z całego kontekstu ówczesnej rozmowy
Od tego momentu wiele się zmieniło. A w podejściu autora wątku do całości sytuacji nawet bardzo wiele i to na duży plus.

Jacku, biorąc pod uwagę Twoje dwie ostatnie wypowiedzi w tym wątku powiedz mi czy dobrze widzę - Ty siedzisz do pierwszej-drugiej w nocy na forum przeszukując wypowiedzi Shiniego kilka lat wstecz żeby tylko na siłę udowadniać, że masz rację?
Wiesz, że takie zacietrzewienie i taka postawa jest...hmmm...jakby to rzec...niezbyt standardowa?
Nie zastanawiałeś się czasem, skąd się to u Ciebie bierze?
Może jednak warto się nad tym aspektem Twojej osobowości pochylić?

Widzę, że Sparrow jak zwykle w formie...

1. Prawda, nie musiał tworzyć CV, bo miał załatwioną pracę u szwagra, co najwyżej mógł
2. Prawda, choć pisał, że przerabiał CV wielokrotnie, to przecież w danej jednostce czasu miał zawsze tylko jedną wersję
3. Nic tak nie pisał, to twoje słowa, nie jego
5. Prawda, przeglądał wiele ofert, ale...
4. Nie potrafił znaleźć żadnej, która byłaby odpowiednia dla niego, zawsze spełniał za mało wymagań
6. znowu twoje urojenia, owszem obecnie czy tam od roku/dwóch paraliżuje go strach, ale nigdzie nie napisał, że nigdy żadnego CV nie wysłał, mógł je wysłać mając lat 25, gdy strach był, ale nie paraliżujący, nie widzę tu sprzeczności
7. No wysłał, co w tym dziwnego?
8. Znowu twoje urojenia, pisał, że nie dostosowywał CV specjalnie pod konkretne ogłoszenia, a nie że nie wysyłał, bo nie potrafił dostosować CV do oferty

Ufff to całe szczęście. Sorry, ale spotkałam już tylu męskich "rewolucjonistów", którzy postulują nowe role społeczne bla bla bla a w domciu klasyka, ani ugotować ani sprzątnąć.
Fajnie że pamiętasz o mamie, chociaż nie wiem czy to nie dlatego że to "komunistyczne" święto

Weź już się nie rozpędzaj z tą psychologią. Każdy na tym forum lubi się ładować w cudze życie. Może to dziwne, ale mi się fajnie czytało posty Jacka, bo nie zdawałam sobie sprawy z poziomu krętactw Shiniego. Od fortuny na korepetycje dla miernego i leniwego syna do zaniedbań i stopowania rozwoju. Rzeczywiście nieźle koleś płynie.
Jack pewnie powinien się zastanowić czy nie może lepiej spędzać czasu, ale mi jako osobie która może przeczytać to zestawienie za darmo, bez konieczności wertowania stron postów efekt się podoba.

Dla mnie po tym co przeczytałam Shini jest kompletnie niewiarygodny. Kłamie jak z nut to mało powiedziane.