Co to znaczy żyć? - Netkobiety.pl

Shini
Może tym razem dla odmiany miałeś zwykłe szczęście z tym psychiatrą? Z tego co piszesz to brzmi nieźle, tak na początek.

W Polsce maturę uprawniającą do podjęcia studiów wyższych zdaje się mając najczęściej około 19 lat.  Studia medyczne plus specjalizacja w psychiatrii to w sumie 12 lat (6 studia+1 staż+5 specjalizacja) . Proste dodawanie pokazuje, że osoba mająca lat 31 (19+12) być lekarzem specjalistą psychiatrą.
A Shini, tak przy okazji, to chyba tutaj na forum nie składa zeznań tylko pisze posty.

Plus zero nalogow i nie nakladac kilograma tapety na siebie-ludzie nie zdaja sobie sprawy,ze wiele kosmetykow postarza

Może. Ale to bardzo duże teoretyzowanie tym mniej prawdopodobne, że od 2023 roku są nowe zasady wystawiania psychotropów i jak już się Shini gdzieś leczył, to nowy lekarz nie może wystawić mu recepty bez zaznajomienia się z wcześniejszą historią leczenia i wcześniej wystawionymi receptami na psychotropy.

Z weryfikacji recept zwolniony jest tylko lekarz POZ.

Jedyna opcja jaka by tu ewentualnie wchodziła w grę to kolejna wirtualna przychodnia bujająca się na granicy prawa. Ale wtedy dostałby receptę i zostałby odesłany z kwitkiem.

Tak oczywiscie ze to jestem JA rozmawiacie tutaj i piszecie z moimi 50 wcieleniami cudownie prawda

No to sobie przypilnuj  bo wszedzie mnie widzisz

Jack, z całą pewnością jedno to ci dobrze wychodzi - sprawianie wrażenia, że wiesz na jakiś temat o wiele więcej, niż wiesz naprawdę. Na czymś zapewne znasz się rzeczywiście i rzetelnie - może jestem tu nadmierną optymistką, ale ogólnie jestem optymistką zatem tak przyjmijmy.
W tym wątku już "znałeś się" (odkąd tu piszę, wątek jest straszy, wcześniejszej części nie drążyłam) na :
1. skutkach przemocy psychicznej u dorosłych osób, które jej doświadczyły w dzieciństwie
2. pracy tłumacza
3.  nauczaniu katolickim
4.  tradycyjnej medycynie chińskiej

Niestety nie dbasz o moje samopoczucie i z każdego z tych podtematów dosyć szybko uciekałeś , a ja się tak fajnie bawiłam....

Doraźnie by lekarz psychiatra przepisał Androcur ? O jakie ciekawe...zaraz dodam do wyżej wymienionych kolejny punkcik

Jak czytamy w ulotce lek ten jest stosowany w leczeniu antyandrogenowym nieoperacyjnego raka gruczołu krokowego - no dobra, to raczej nie psychiatra leczy. W leczeniu ciężkich objawów androgenizacji u kobiet - to też nie psychiatra. No i w tłumieniu popędu w dewiacjach seksualnych u mężczyzn, gdy inne metody uznaje się za nieodpowiednie. Zapewne miałeś na myśli to trzecie zastosowanie - no ale dewiacja seksualna to ma swoją definicję i uzależnienie od pornografii dewiacją nie jest. Nawet w przypadku tłumienia popędu przy dewiacji Androcur nie jest tzw. lekiem pierwszego wyboru, co w ulotce takiej "dla pacjenta" jest zaznaczone.  Czyli - lekarz, który na pierwszej wizycie by zapisał pacjentowi Androcur doraźnie to by był ...konował w najlepszym przypadku.

Udostępnienie lekarzowi swojego IKP jest obecnie bardzo proste i nie wymaga przynoszenia papierów nijakich, dostęp 24h to kwestia kilku kliknięć i spokojnie może mieć miejsce w czasie wizyty. To w kwestii recept.  A diagnozę to lekarz stawia wedle swojego rozeznania i nie zawsze musi/chce/potrzebuje czytać wszystko, co wykombinowali poprzednicy.
Lekarz POZ nie jest zwolniony z weryfikacji recept, lekarz POZ ma z racji bycia lekarzem POZ wgląd w IKP pacjenta czyli jemu nie trzeba dawać dostępu, ma go z urzędu. Za to wcale nie ma obowiązku wypisać recepty w leczeniu specjalistycznym, przy lekach psychiatrycznych wcale chętnie tego nie robią, to tak z praktyki.

Tak to jestem wszystko JA -shini,niski,Jack sparrow,gosiawie, rita itd tak masz racje to wszystko JA jestem. Na to wychodzi,ze od lat piszecie wszyscy z jedna i te sama osoba-MNA cudownie prawda a tak serio to takie halucynacje, gdzie sie wszedzie widzi jedna osoba to sie leczy. A odpisalam, bo bylam zalogowana.  Nie bede siedziec cicho czytajac o sobie te farmazony. Wy juz niedlugo to wlaczycie to forum I bedziecie pod kazdym nickiem mnie wiedziec nawet pod swoim wlasnym

Jak się patrzy na sam problem masturbacji - nie.

Jak uzupełnisz cały obrazek - niespełna 30letniego prawiczka mieszkającego z rodzicami, który nawet nie potrafi rozmawiać normalnie z kobietami, a (animowane) porno ogląda z taką częstotliwością, że nawet robi to z nudów dla zabicia czasu, to jest to już problem wymagający farmakologicznego wspomagania. A popęd Shiniego ogólnie jest na tyle duży, że utrudnia lub wręcz uniemożliwia mu to normalne funkcjonowanie, o czym już pisał tutaj na forum dopytując właśnie o leki zmniejszające popęd.

Więc tak - przy takim obrazku jak najbardziej wymaga to leczenia.

Nie ma z resztą znaczenia jaki lek i czy w ogóle by mu lekarz przepisał na pierwszej wizycie. Chodzi o fakt, że żaden lekarz nie chwali się prywatnymi informacjami ze swojego życia, a jakiekolwiek leczenie rozpocząłby dopiero PO zapoznaniu się z leczeniem dotychczasowym i skierowałby go na terapię uzależnień wręcz na cito, bo zmęczenie nie jest objawem pierwotnym, a wtórnym jego stylu życia - zamulającej diety, niezbilansowanych treningów i uzależnienia. Bo chłopak jest na permanentnym zjeździe i to wyłapie absolutnie każdy, kto miał choć pobieżny kontakt z osobami uzależnionymi.

W większości wypadków w IKP nie ma nawet połowy tego, co być powinno. Ja mam tam wpisany tylko jeden zabieg sprzed dekady......którego nigdy nie miałem, a czego nikt nie chce wyprostować do tej pory pomimo wielokrotnego zgłaszania z mojej strony tego bubla. Poza tym, cytując jedną ze stron w domenach gov:

.

Także tak - teoretycznie wszystko jest proste i nic niczego nie wymaga. W praktyce i tak trzeba wozić się z papierami.

Jesteś tutaj jedyną osobą, która wierzy w to, że Shini faktycznie był u lekarza.

To jest twoje uzależnienie, które notorycznie bagatelizujesz, a które ma ogromny wpływ na psychikę.

I kolejny dowód na to, ze po prostu kłamiesz. Uzależnienie nie ma związku częstotliwością. A skoro sam tu szukałeś rozwiązań farmakologicznych, to najlepszy dowód na to, jak zrytą masz już dyńkę.

Jak wyżej. Sam tu szukałeś rozwiązań farmakologicznych, bo nie byłeś/nie jesteś w stanie normalnie funkcjonować do tego stopnia, że dopowiadasz sobie ukryte motywy w zachowaniu.....kelnerki. Ani nawet nie jesteś w stanie nawiązać żadnej relacji. Nawet pogadać z kobietą nie potrafisz.

Kilkadziesiąt stron? Od lekarza, gdzie przekonywałeś nas tu wszystkich, że w ogóle cię nie leczył tylko dawał ci receptę?

I to jest kolejny dowód na to, że u psychiatry żadnego nie byłeś.

Bardzo, ale to bardzo mało uzależnionych ma taki poziom, jak to sobie wyobrażasz na podstawie filmów.

I nie, nie potrafisz funkcjonować społecznie. Masz prawie 30stkę na karku, a wciąż jesteś prawiczkiem mieszkającym z rodzicami, a do podstawowych interakcji ludzkich NA DRODZE ZAWODOWEJ dorabiasz ideologię. Jesteś tak sparaliżowany strachem, że nawet napisanie CV cię przerasta.

Nie zawsze. Wybieranie masturbacji ponad bliskość z kobietą również spełnia warunki uzależniania, a to jest twoja przypadłość.

Przecież ci to tłumaczyli nawet inni tutejsi incele, że cie fantazja poniosła. A fantazja cię poniosła dlatego, że masz dyńkę zrytą pornosami i do każdego spojrzenia i uśmiechu dorabiasz drugie dno, które istnieje tylko w twojej głowie.

Wybierasz porno i walenie gruchy ponad prawdziwą relację z realną kobietą i się pytasz co to ma do tego? Nie rżnij głupa.

Obrazowo to wygląda podobnie jakbyś był kibicem i to telewizyjnym. A chcesz zostać piłkarzem.

To ciekawe, bo u mnie wszystko wprowadzane jest na bieżąco, wydaje mi się, że już podczas wizyty. Widoczne są również te z gabinetów prywatnych. Aby nie być gołosłowną, dla pewności przed chwilą zalogowałam się na swoje IKP i jest wszystko, także ostatnia wizyta w prywatnym gabinecie (koniec lipca 2024) i sprzed kilku dni na NFZ u lekarza rodzinnego, widoczne są też wszystkie wystawione recepty i skierowania.

Trudno się z tym nie zgodzić.....

To prawda, u mnie też brakuje takich szczegółów, ale może lekarze "widzą" więcej, bo skoro zobowiązani są do zapoznania się z całą historią choroby, to skądś muszą brać te wszystkie informacje, a i wydruki, kiedy prosi się o wyciąg z kartoteki, drukowane są przecież z jakiegoś elektronicznego systemu. Być może jednak są to już wewnętrzne systemy konkretnych placówek.
W sumie temat i mnie zaintrygował, więc jak będę mieć okazję, to też podpytam

Ja pisałem ogólnie o funkcjonowaniu, to ty dodałeś słowo "społecznie". Do przeżycia żadna z tych rzeczy nie jest niezbędna. CV już dawno mam napisane ale napisać, a wysłać to zupełnie różne rzeczy i to z tym drugim jest problem. Wakacje tak na prawdę też nie są mi do niczego potrzebne. Myślałem o tym tylko jak o czymś podnoszącym moją atrakcyjność, bo to fajnie brzmi jak ktoś gdzieś wyjeżdżał. Nawet gdybym pojechał skończyłoby się tak samo ja tym konwencie. Nałożył bym na siebie wielką presję w efekcie czego byłbym mega zestresowany i nie mógłbym się cieszyć tym wyjazdem.

Wybór jest kiedy są przynajmniej dwie opcje, nie podjęcie żadnego wyboru to nie wybór.

W co według ciebie powinno jeszcze paść? Pytam poważnie bo na prawdę nic więcej nie pamiętam, serio nie przypominam sobie bym coś pominął. Wydaje mi się, że powiedziałem o wszystkim.

Jestem pewny, że definicja funkcjonowania byłaby inna dla mnie i dla ciebie. Nie ma potrzeby robić tu naukowych rozważań na temat znaczenia słowa "funkcjonować". Dla ciebie to oznacza być elementem systemu, nic nie znaczącym trybem w machinie, być takim jak wszyscy. Dla mnie znaczy to uwolnienie się o takiego losu i tu masz rację, w tym sensie ja nie funkcjonuje. Zawsze żyłem według tego co mówili inni, robiłem to co chcieli inni, dostosowywałem się do systemu, który mi się nie podobał odkąd tylko pamiętam. Zawsze wszyscy mi powtarzali, że chcieć czegoś jest złe, że nie wolno mi chcieć czegoś innego niż wszyscy. Nigdy nie wiedziałem czego bym chciał i wciąż nie wiem.

Jak miałbym chcieć wysłać CV wiedząc, że nawet jeśli dostanę nową pracę to od samego początku będę tam traktowany jak śmieć? Jestem nieśmiały i wycofany przez co od początku byłbym wyrzutkiem. Przez moje częste wizyty w toalecie od początku byłbym obiektem kpin.

Gdybym gdzieś wyjechał to co miałbym tam robić? Sam nie potrafię się niczym cieszyć, cały czas byłbym zestresowany i pod presją, że muszę kogoś poznać, zagadać. Już wolę siedzieć w robocie albo być na treningu bo tam chociaż wiem co robić. 

O mieszkaniu z rodzicami już rozmawialiśmy wielokrotnie i nie ma sensu robić po raz kolejny. Nie stać mnie na to, nie wiem czy kiedykolwiek będzie mnie stać. Jedyne opcje rozwiązania tego problemu jakie widzę to albo mieć kogoś kto zamieszkałby ze mną i podzielił się wydatkami albo jakiś cud typu spadek po członku rodziny, o którego istnieniu nie wiedziałem. W tej kwestii czuje się całkowicie bezsilny i nie widzę żadnych innych możliwości poza tymi dwoma.

W kwestii zagadania jest podobnie jak w przypadku pracy. Jak miałbym chcieć to zrobić wiedząc, że nawet jeśli się uda to będę pod ogromną presją, będę bardzo zestresowany, będę musiał udawać kogoś kim nie jestem. W każdym z wymienionych przypadków nie mogę sobie nawet wyobrazić sukcesu, udanego zakończenia.

Za cholerę nie rozumiem o co ci chodzi z tym wyborem. Wybór jest wtedy kiedy jedząc masz do wyboru przynajmniej dwie opcje, na przykład schabowy i mielony. Jeśli nie ma ani schabowego ani mielonego to nie ma żadnego wyboru. Oczywiście można kupić więcej jedzenia ale trzeba mieć na to pieniądze. Żeby mieć pieniądze trzeba pracować albo ukraść, a będąc głodnym nie da się efektywnie ani pracować ani kraść. Żeby być dobrym czy to w jednym czy w drugim trzeba mieć talent albo umiejętności, których też nie da się nabyć będąc głodnym.

Ja na prawdę nie wiem co jeszcze mógłbym pominąć będąc u lekarza. Powiedziałem o porno, o problemach żołądkowych, o senności i braku energii, o diecie, o treningu, o braku doświadczenia związkowo-seksualnego i jak źle się z tym czuję, o rodzicach, o poprzedniej terapii, o tamtej przerwie w lekach, o poczuciu zmarnowanego czasu i potencjału, o poczuciu kompletnej bezsilności, o paraliżu na samą myśl o podjęciu działań wymagających wyjścia ze strefy komfortu, o koszmarnie niskiej samoocenie i poczuciu własnej wartości w przeszłości, o anime, o znikomym życiu towarzyskim, o forum. Jest coś jeszcze o czym nie pamiętam?

Akurat definicja jest jedna dla wszystkich. I akurat pod kątem psychologiczno-psychiatrycznym robi to ogromną różnicę.

Ty nie masz w sobie za grosz poczucia wolności. Wręcz odwrotnie. Ty jesteś tak zniewolony, ze nawet na urlop nie potrafisz wyjechać.

Gówno prawda Shini. Przestań kłamać. Jeszcze nie tak dawno temu twierdziłeś, że to wszystko wina matki, która ci tłukła do głowy, ze jak chcesz coś osiągnąć w życiu to musisz się uczyć, żeby mieć dobrą pracę i zarabiać, a nie biedować jak oni. Dlatego masz wyższe wykształcenie, a oni nie. I nie miałes jak się rozwijać, bo musiałeś się uczyć. Co też jest kłamstwem, bo jednak sporty walki trenowałeś od dziecka.

Ja pierdole. Witki opadają. To jest tłumaczenie przedszkola, który boi się iść do pierwszej klasy, a nie niemalże 30letniego konia.

Stać cię na to. Dostawałeś oferty tutaj - i mieszkań i nowej pracy.

Ty pominąłeś praktycznie wszystko twierdząc to co tutaj: 'funkcjonuję!". Ale 90% wyliczanki jaką tu zrobiłeś udowadnia, że nie funkcjonujesz.

Na resztę odpowiem później, a teraz najważniejsze. Profesjonalnych MASAŻYSTEK, które nie świadczą żadnych innych usług, a sam masaż nie jest usługą seksualną. I w ogóle co to ma wspólnego z nieśmiałością w kontaktach międzyludzkich?

Potrafię sobie wyobrazić kilka negatywnych scenariuszy do prawie każdej sytuacji, a pozytywnego ani jednego. Miałem i mam tak odkąd pamiętam i to jest coś o czym zapomniałem, na następnej wizycie o tym powiem.

Wydaje mi się, bardziej niż nieśmiałość blokują mnie te częste wizyty w toalecie. Już w szkole miałem przez to problemy i zdarzało mi się być obiektem drwin. Byłem z tym u wielu różnych lekarzy i robiłem wiele badań łącznie z gastroskopią i kolonoskopią ale wyniki zawsze były dobre. Prawie każdy poranek to ogromny stres i niepewność czy uda mi się zdążyć do roboty i czy uda się dojechać na miejsce montażu. Dojazdy autobusem do szkoły to był koszmar po, którym do dziś mam traumę związaną z autobusami. Spokojnie można powiedzieć, że to jest jeden z głównych powodów wycofania.

Jest raczej na odwrót, to nie o ludziach mam okropne wyobrażenie tylko o sobie. Zawsze miałem duży problem z pomyśleniem o innych, że to są zwykli ludzie też mający problemy, słabości, i którzy też robią ile mogą. Nie twierdzę, że tacy ludzie nie mogą stworzyć swojej rodziny czy osiągnąć sukcesu zawodowego ale osobiście nie znam nikogo takiego.

Widziałem już nie jedną osobę starszą ode mnie, która zachowywała się jakby była w podstawówce. Kobiety raczej się z czymś takim nie spotykają w pracy. Ekipa wykończeniowa, z którą niestety często współpracujemy jest tego dobrym przykładem. Nie ma spotkania z nimi żeby nie było jakiejś uwagi do siedzenia w toalecie. Kiedyś nawet się trochę pożarliśmy bo jeden z nich poleciał bardzo niemiłym "żarcikiem". Tak samo już nie raz dostawałem różne uwagi z powodu senności i braku energii, parę razy niestety od klientów.

Ja nie mam aż tak jak gość od banknotu bo jednak dosłownie ta sytuacja nie byłaby dla mnie problemem jak wszystkie inne tego typu kontakty z innymi ludźmi. Jednak w przypadku spraw na wyższym poziomie typu ta zmiana pracy schemat się zgadza.

To akurat prawda, moja wolność jest znikoma.

I czego tu nie rozumiesz? Co tu się dla ciebie nie zgadza? Mam wyższe wykształcenie, które nie ma żadnej wartości, nie ma ani dobrej pracy ani żadnego zarabiania. Trenowałem sztuki walki i nigdy nie miałem z tego nic poza kilkoma medalami, a największe osiągnięcie z tego wszystkiego to srebrny medal z mistrzostw Polski jak jeszcze byłem dzieciakiem. Nie ma w tym zbyt wiele rozwoju.

Tak to brzmi jak tłumaczenie dziecka u co w związku z tym? Co według ciebie można z tym zrobić?

Żadna z tych ofert w niczym by mi nie pomogła. To byłoby trafienie s deszczu pod rynnę.

Czyli nie pominąłem nic bo cała wyliczanka była. No nie licząc tej jednej rzeczy wspomnianej wyżej.

Bo nie ma, to jest kompletnie inny rodzaj kontaktu nieporównywalny z nawiązaniem relacji. Oczywiście, że nie jest to usługa seksualna i dalej będę tak twierdził.

Shini
Te Twoje czarne scenariusze to owszem, warto moim zdaniem zasygnalizować. A w związku z tym to w wolnej chwili zajrzyj do książki rozdział 4 , podrozdział 3, strona 101, po tekście będącym cytatem  dwa następne akapity i sprawdź, czy nie brzmi Ci tam coś znajomo.

Jack wszystko, co napiszesz i tak zinterpretuje pod swoją tezę, w którą wierzy jak w objawienie. To tak przy okazji.

Ale jaka to interpretacja "pod swoją tezę" ?

Walenie konia za pieniądze to nie jest usługa seksualna?

Nic ci się nie rozjeżdża w jego bajaniach? Dosłownie kilka-kilkanaście tygodni temu pisał jak to boi się wyprowadzić cios, a teraz medale zdobywał? To nikt w niego nie inwestował, a jako jedyny ma wyższe wykształcenie? To nic nie mógł robić, a teraz na zawody jeździł?

No bądźmy poważni.....

Ty jesteś aż taki głupi czy nie umiesz czytać? Na prawdę czego ty tu nie rozumiesz?

Pierwszą sztukę walki zacząłem trenować mając jakieś 7-8 lat i trenowałem ją jakoś koło 5-6 lat, nie pamiętam dokładnie. To było karate i to w nim jeździłem na zawody i zdobyłem kilka medali w tym ten wspomniany. Później miałem kontuzję przez, którą ponad rok nie mogłem nic trenować. Potem przez kolejne kilka lat trenowałem kilka różnych sztuk walki bo chciałem ich spróbować. Potem po skończeniu szkoły miałem prawie 10 lat przerwy od sztuk walki ale trenowałem inne rzeczy, głównie siłownia i bieganie. Teraz od niecałego roku wróciłem do sztuki walki, a dokładniej kickboxingu.

Już bardziej łopatologicznie się nie da tego wytłumaczyć.

7 lat + 6 = 13

+ "ponad rok" kontuzji = 15

+ "kilka lat', przyjmijmy ~4 = 19

+ 10 lat przerwy = 29

+ 'od roku powróciłem' = 30.

Jedyne co się pokrywa, to to, że wcześniej tam pisałeś, że przygodę ze sportem skończyłeś w okolicy matury. Czyli 19 lat jest tu faktycznie wyznacznikiem. Nawet jak miałeś 18, to i tak się to nie spina o minimum rok.

I tak byłeś zmuszany przez rodziców wbrew własnej woli, że wygrywałeś kolejne zawody, a potem wracałeś tak czy siak ćwiczyć kolejne techniki?

Cofnijmy się w czasie (melodyjka)

Serio Shini - z takim mind setem nie da się wygrać żadnych zawodów.

Jeśli jakikolwiek medal dostałeś, to najwyżej za udział.

Ty sam narzucasz na siebie jakąś dziwną presję i nierealne oczekiwania. Masz jakieś tam cele, ale zbyt odległe, żeby osiągnąć je ot tak, a małe kroki Cię w ogóle nie interesują, "bo po co".

Wiesz, jak odbieram Twoje posty? Jak wypowiedzi lasek, które bardzo chcą schudnąć, ale przecież nie mogą ćwiczyć pięć razy w tygodniu, nie lubią siłowni, nie będą biegać, nie stać ich na catering ani zdrowe jedzenie, nie będą sobie wszystkiego odmawiać, boją się efektu jojo, nie zrezygnują z każdej małej przyjemności, ALE gdyby nie to, to by schudły. I po wytłumaczeniu tego, lecą opierdzielić kolejnego fast fooda.

Mądrze? Nie. Nie trzeba ze wszystkiego rezygnować, wywracać życia do góry nogami, trenować od rana do wieczora; można wprowadzać małe zmiany i zamiast tego hamburgera zjeść coś innego. Albo zjeść hamburgera, ale potem skoczyć na basen. Albo... No, możliwości jest multum.

A Ty ciągle wybierasz te hamburgery, bo przecież skoro i tak jutro nie obudzisz się z perfekcyjną sylwetką, to nie ma sensu nic robić.

To Ty nic nie rozumiesz, jesteś jak pogubiona dziewczynka.
Już śpieszę by uprzejmie wyjaśnić.

Przecież tu od razu widać o co chodzi, jak mawiał Dario.
Jack nie jest tu, jak by się mogło niedoświadczonym czytelnikom wydawać, by Cię poniżać, wyśmiewać, ubliżać, czy jeszcze jakie inne breweryje wyprawiać Twoim kosztem, a ku pokrzepieniu siebie.

On Ciebie kocha.

Nie jest to, coprawda, miłość z tych dojrzałych. Tutaj porywy serca mieszają się z porywami innych części ciała, hormony szaleją a nieprzepracowane traumy sprawiają, że mieszają mu się pożądanie, pragnienie intelektualnej wymiany, deficyty przez które nadmiernie pragnie Twej bliskości i jednocześnie się jej boi, co ma swój wyraz w tym jak Cię traktuje.

Nie może się zdecydować- jest tutaj i chce z Tobą interakcji, pragnie Twej obecności, jednocześnie odtrącając.
Boi się zranienia, musisz to zrozumieć i być cierpliwym.

Tzn. mógłbyś, nie musisz.
Jeśli więc jest w Twoim zasięgu konwersja na mężczyzn (wiem, wiem. Trochę zbyt szumnie), spróbuj okazać mu trochę ciepła.
Daj mu oswoić to kolczaste serduszko, a zobaczysz jak pięknie Ci się odwdzięczy.

Otwórz wreszcie oczy. Nie widzisz że gość krąży wokół Ciebie w dzień i w nocy, nie mając pomysłu jak dobrać Cię się do... a bardzo tego pragnie?
Weź mu jakoś pomóż, bo się człowiek zamęczy z tęsknoty!

Mnie samemu, choć nie gustuję w podobnych specjałach, szkoda człowieka!

Ps. Weź Ty się zastanów. Z kobietami Ci nie idzie, a tu masz jak na tacy;)

Smutna, a co Cię aż tak bardzo trigeruje w Shinim, że mówisz jednym głosem z Jackiem, po którym woziłaś się tu jak po łysej kobyle?
Kiedy on dopierdalał innym, było źle. Autorowi może, w czym sama pomagasz;)

Jaki jest Shini, każdy widzi i nie trzeba do tego Jackowego jadu i frustracji.
Choć z dwojga złego, jeśli mam wybierać między kolesiem z problemami, wybujałym ego i szukającym atencji, a takim który za cel życia obrał sobie wysiewanie frustracji dzień i noc, robiąc za eksperta od wszystkiego na babskim forum, wybieram..

ciszę;)

Rozrabiaka!  Lisan al-Gaib !!!

Nie za bardzo mam ochote wchodzić na to błędne koło wzajemnych auto analiz pseudo psychologicznych.
Osoba A: coś tu jest nie tak.
Osoba B: to z tobą jest coś nie tak bo mówisz że coś jest nie tak
Osoba C: to ty osobo B jesteś nie tak, skoro widzisz coś nie tak w tym że coś jest nie tak
i tak dalej i tak dalej.

Rozrabiaka, a ty co go tak bronisz? Napisałam jeden post na kilka tygodni i od razu tego samego dnia już stajesz do boju bronić jego dobrego imienia.
Widzisz? Piłeczka po twojej stronie. Chyba że pozostaniemy przy głównym temacie wątku- autorze.

Na necie krążą wywiady z naszymi polskimi tedami bundy (pękalski, trynkiewicz). Dla mnie autor wątku jest ciekawy jako zjawisko bo widze podobne wykształcanie cech u dorosłego mężczyzny przystających małemu dziecku (szybkie wzbudzanie litości, uwagi, skupienie na swojej nieporadności, rozmydlony styl wypowiedzi). Nawet najwiekszy wrog Shiniego- Jack, przyjal po części jego narracje. Mówi do niego cierpliwie i dokładnie, wyjaśnia mu post po poście jego myśli, trochę jak osobie upośledzonej którą przecież on nie jest, prowadzi z nim jakąś terapie na chłopski rozum. W stosunku do pań na forum Jack jest nawet bardziej zajadły i zaciekły niż do autora wątku. One jednak nie budują konsekwentnie wizerunku osoby pokrzywdzonej. Do Pań które otwarcie przyznaly sie do negatywnych doświadczeń, które czesto byly przez nie niezawinione, ani nijak nie mogły swiadczyc o nich po tylu latach Jack był bardziej bojowy. Nie dziwi cię że wypowiedz Jacka skierowana do dorosłego byczqa, którym przecież nie tak dawno Jack sam był jest mniej szorstka niż do laski która przyznała się do depresji, czy negatywnych doświadczen seksualnych?
Wlaściwie każda kobieta na forum przez jakiś czas wdała się w ten niekończący monolog Shiniego, wyjasnianie mu elementarnych rzeczy jakby był małym dzieckiem. Nie uważasz, że taka zdolność wymuszania na rozmowcy pewnego wspolczocia jest dość ciekawa? Czy ty byłbyś w stanie skłonić każdą z forumowiczek do opowiedzenia jakiegoś żartu w odpowiedzi na twoj wpis, albo wyrobic sobie jakis styl wypowiedzi ktory wzbudza tak jednolite reakcje? Muqin jest najmocniejszym przypadkiem, ona nawet te ceche u niego wzmacnia. Jacka i Herne też jak zauważyłeś ciągnie do tego tematu, mimo że jest dość nudny i powtarzalny. Bo ile można gadać o nudziarzu bez perspektyw? Wracamy do punktu wyjścia i może zrobimy teraz twoją psychoanalize?  Do następnego. Bez odbioru. Też wybieram cisze, bo ten schemat psychoanaliz forumowych męczy.

Dawaj! xd

Przejdźmy do poważniejszych kwestii. To prawda i miałem tak odkąd pamiętam. Przez większość życia miałem przekonanie, że muszę dokonać czegoś wielkiego by ktoś w ogóle mnie zauważył. Że jedyną drogą do szczęścia i spełnienia jest chwała i podziw wszystkich wokół. Oczywiście to zawsze nierealne i wiedziałem o tym. To było myślenie na zasadzie "skoro to niemożliwe to nie ma sensu nawet próbować". I choć wiem, że takie myślenie jest złe to jakie jest dobre? Każdy patrzy tylko na wyniki, nikogo nie obchodzą starania czy ilość włożonej pracy. Wiem to aż za dobrze bo zawsze byłem typem "mistrza ćwiczeń". Przy tablicy zawsze wszystko się ładnie udawało, a na sprawdzenie nic nie wychodziło. I tak było zawsze w każdym aspekcie.

Można to tak porównać, a co najciekawsze mi się udało schudnąć. Porównywanie jako schemat dobre ale jako konkretne sytuacje już nie. Schudnięcie nie wymagało jednej podstawowej rzeczy, kontaktu z ludźmi. Czy to w kwestii pracy czy budowania relacji niezbędny jest kontakt z innymi. Trzeba się pokazywać z jak najlepszej strony, udawać, sprzedawać, konkurować z dużo lepszymi i narażać na konsekwencje porażki. W przypadku schudnięcia nie ma ani jednej z tych rzeczy, tu trzeba tylko trenować, mieć choć trochę zdrową dietę i systematycznie się tego trzymać.

Dokładnie jak piszesz, nie trzeba że wszystkiego rezygnować, wystarczy wprowadzać małe zmiany. Ale to też ma zastosowanie tylko w tym konkretnym przypadku, przy zmianie pracy czy znalezieniu dziewczyny tak się nie da. Zmiana pracy na jakąś z tych ogłoszeń, o których pisał Jack wymagałaby całkowitej rezygnacji ze wszystkiego co teraz mam i dlatego niezbyt mi się to podoba.

ten dupek jack nie zrozumie bo to przekracza możliwości jego trzech zwojów mózgowych

Dokladnie do celu sie idzie krok po kroku a nie wszystko od razu zeby miec