Co to znaczy żyć? - Netkobiety.pl

To się nazywa "być na dorobku". Tylko minie kilka lat i oni będą na zupełnie innym poziomie, a ty dalej będziesz tkwić w domu rodzinnym. A im później - tym będzie ci trudniej. Bo co jest normalne mając lat 20ścia, to nie będzie akceptowalne dla 30stolatki.

Będąc ludźmi młodszymi od ciebie.

Zawsze się coś odkłada, tylko nie muszą ci się do tego przyznawać. Poza tym wykonali kilkanaście kroków, które są wciąż przed tobą. Minie kilka lat, dojrzeją, awansują lub zmienią pracę i wyprzedzą cię jeszcze bardziej.

To nie jest kwestia wieku samego w sobie, ale pewnych etapów życia. Można klepać biedę będąc na dorobku jak się ma tych właśnie 20ściakilka lat. Jak się ma 30stkę na karku to człowiek szuka pewności i stabilizacji życiowej ekonomicznej. 40- chcesz się cieszyć rodziną i sukcesem. 50- zaczynasz dostrzegać, że jesteś w tym wieku, że życie już powoli przestaje dawać i zaczyna odbierać; pomagasz swoim dzieciom wchodzić w dorosłość. 60- zaczynasz martwić się emeryturą i zdrowiem ciesząc się z wizyt wnucząt.

Póki będziesz na garnuszku rodziców pracując u szwagra za minimalną, to ekonomia nigdy nie będzie dla ciebie dobra, bo zawsze krok na przód będzie się wiązał z utratą większości tego, co masz obecnie. Jesteś w takiej sytuacji, że absolutnie wszystko możesz usprawiedliwiać pieniądzem i to się nie zmieni do końca twojego życia. Bo żyjesz w biedzie i nie chcesz tego zmienić.

Wątpię, aby te przykłady były prawdziwe, ale ok.

Może i wyprowadził się w wieku 27 lat, ale nie zamieszkał z pierwszą, z którą się spotykał i nie z pierwszą, z którą uprawiał seks.

A ty masz 27 i nie robisz nic w tym kierunku. Widzisz różnicę?

Nigdy nie ma. Ale szanse mają. Ty nie. Nie awansujesz, a pracy zmienić nie chcesz.

Ty nie odkładasz. Ty skąpisz. To jest różnica. Bo skąpiec NIGDY na nic nie ma niezależnie od tego ile funduszy zgromadzi.

Mentalność sybiraka. Niewolnictwo jest w tobie.

Stabilizację ekonomiczną masz, bo zawsze ją miałeś. Życiową też masz. W twoim życiu nie dzieje się absolutnie nic. Od wielu lat twoje życie wygląda dzień za dniem tak samo i takie masz też perspektywy na przyszłość. Tobie brakuje samodzielności.

A jak chcesz to znaleźć nie próbując niczego? Bo zawsze masz takie same wymówki: "bo w sumie nie wiem czy to chce/czy to mi się spodoba" i "szkoda mi wydawać pieniędzy".

Gówno prawda.

Nie zrozumiałeś kompletnie.

Ekonomia dla ciebie ZAWSZE będzie zła. I zawsze będziesz się nie tłumaczył. W ciężysz czasach - bo wszystkim źle, to nie moment na ryzykowanie, rynek niepewny, ceny z kosmosu. W czasach lepszych - inni mają, a ty nie, ciebie nie stać, inni mieli bogatych rodziców, lepszy start, a ty zarabiasz minimalną i ci rodzice nie kupili mieszkania i pierdylion innych.

A ty zacznij żyć. Żeby coś osiągnąć - najpierw trzeba zainwestować czas i pieniądze. Gadaniem nie zmienisz niczego.

Nope.

Jak chcesz mieć zadbane ciało - musisz kupić karnet na siłkę, suple, lepszej jakości jedzenie, odpowiednie kosmetyki itp.
Jak chcesz prezentować się dobrze - musisz kupić odpowiednie ciuchy, pójść do fryzjera itp
Jak chcesz osiągnąć coś na drodze zawodowej - musisz inwestować w kursy, szkolenia, generalnie w rozwój kompetencji.
Jak chcesz dobrze odpocząć, musi cię być stać na odpowiednie wakacje - w tym na spokój ducha, że nieobecność w pracy przez tydzień czy dwa nie uszczupli twojego portfela

Tak wymieniać można bez końca.

Z tego co wiem, to w Polsce jest tylko jedno takie miejsce. Jest to ośrodek Związku Buddyjskiego Khordong. WSZYSTKIE kursy, szkolenia, eventy są odpłatne. To już dawno nie te czasy, że możesz rzucić wszystko w cholerę i gdzieś tam w klasztorze ktoś cię przyjmie za darmo.

Zyc to przede wszystkim miec cele w zyciu.  Masz jakies cele? Moze byc wszystko np rzuce jakis nalog,  zaczne wychodzic czesciej do ludzi,  poprawie relacje z rodzina, zaczne oszczedzac na podroze... zyc to znaczy miec hobby i zainteresowania wybierz sobie ulubiony sport, czytaj, zrob jakis kurs, idz na wolontariat itp.  Masz duzo pomyslow np ja kocham ogrod, prace projekty DIY oraz chodzenie po parkach no kocham przyrode, zwierzeta,  a juz chyba z 50 parkow zwiedzilam do wielu czesto wracam,a one sa ogromne. Nie trzeba miec niewiadomo ile kasy na robienie fajnych rzeczy w zyciu. Zyc to tez znaczy pomagac innym, jestesmy istotami posiadajacymi dusze,wiec duchowe refleksje tez sa wazne w zyciu.... nie musisz miec duzo kasy,, ani niewiadomo jakiego statusu ,by zyc szczesliwie.  Lec sobie do Afryka/Azja  tam duzo ludzi nie widzialo nawet pieniedzy (sa takie plemiona) a potrafia zyc pelnia zycia

Skoro z tematem jesteś związany zawodowo to oczywiste, że z twojego punktu widzenia to każdy ma zaniedbane ciało. Skrzywienie zawodowe. Jakbyś nie widział w każdym cherlaka z wadami postawy to by biznes się nie kręcił

Strzyżenie u jak najbardziej profesjonalnego  barbera to koszt od ok. 110-130 pln w stołecznym mieście Warszawie, lokal normalny w centrum. To nie jest cena zaporowa, nie strzyże się nikt codziennie. Dla panów opcja tania a dopuszczalna - golenie głowy. Niektórym w tym znakomicie.

Co do czasu to nie oponowałam, czas to akurat jest konieczny dla rozwoju. A kursy to zależy. Znasz jakiś kurs zawodowy dla tłumaczy pisemnych  tekstów technicznych, które by komukolwiek faktycznie pracującemu w takich tłumaczeniach  kwalifikacje podniósł? Mam znajomego pana, co antyki renowuje, artysta to, już nie rzemieślnik. Kursy? Jakiś kiedyś skończył, jak zaczynał to, co robi teraz. Tak zwany jakikolwiek, żeby jakiś papier był, dla zasady. Do artyzmu doszedł sam. Czas, zapał, praca indywidualna.

Shini z tego co pisał zarabia na życie jak zarabia nie dlatego, że sobie zawód stolarza upodobał, ale dlatego, że go szwagier zatrudnił i że gdyby szwagier miał warsztat samochodowy to by Shini robił w warsztacie samochodowym.  No to może nie ma sensu go pchać w karierę stolarza, tak na początek?

Nie żebym była przeciwna próbowaniu różnych rzeczy, ale eliminację wstępną to jednak da się przeprowadzić na sucho, bez próbowania wszystkiego jak leci, bo "mówili że fajne". I nie wszystko kosztuje krocie.

Przykład z mangą - na pewno inaczej. Pytanie co komu podejdzie. Jeśli ktoś nienawidzi przemieszczać się z użyciem samolotu już na wstępie może uznać, że wizytowanie Kioto to dla niego nie najlepszy pomysł. Podobnie jeśli nie lubi być w miejscach pełnych ludzi. I nie, nie jest konieczne doświadczenie połowu miecznika żeby znaleźć przyjemność i doznać uczucia pełnej szczęśliwości podczas moczenia kija w Zalewie Zegrzyńskim. Ba, osoba o pewnym typie wrażliwości wcale tego miecznika do szczęścia nie potrzebuje, nawet sprawdzać nie musi.

Jeśli zaś idzie o oglądanie Diuny to rzecz jasna nie jest tym samym doznaniem obejrzenie na saharyjskich wydmach i na smartfonie w wannie. Tylko jednemu da szczęśliwość Sahara, a drugiemu wanna. Gdybym miała taki wybór to ja osobiście w ciemno wybieram wannę. W życiu nie byłam na Saharze i nie zamierzam być. Nawet gdyby mi za to zapłacili.  Choć oczywiście przy naprawdę dużej kwocie może bym rozważyła, nie żeby było to dla mnie przyjemne doznanie, że by nie było to wiem bez sprawdzania

Nie odnosiłam się konkretnie do zamożności Shini to raz. Dwa nadal kwoty za barbera nie uważam za zaporową. Trzy - jest opcja bardzo tania i też podałam.

Specyfika zawodu tłumacza nie jest ci bliska. Najwyraźniej. Pytałam konkretnie o kursy i szkolenia, prawda?
Certyfikaty zdaje się eksternistycznie. Płacisz, przystępujesz do egzaminu, zdajesz i masz albo nie zdajesz i nie masz. Kursów nie potrzeba ani szkoleń. Przy okazji fakt, że ktoś ma certyfikat, wcale nie oznacza, że umie dobrze tłumaczyć. Do tego są jeszcze niezbędne predyspozycje. Dlatego rozsądna firma nie o certyfikat pyta a o doświadczenie zawodowe, referencje, dorobek.
Bez uprawnień konserwatorskich renowuje się meble bez certyfikatów, nie tylko lampki z PRL ale też na przykład meble z XIX/XX w., których jest dużo na rynku i niektóre są naprawdę piękne. Mebel, wiesz, to coś do używania jest, nie zawsze jednocześnie ma być lokatą kapitału. Nie jesteś elastyczny w podejściu, oj nie jesteś...Oczywistym jest, że jeśli ktoś chce zdobyć nowy zawód to musi zainwestować w to jakieś pieniądze. Ale zanim zainwestuje warto by się zdecydował, w co. Inaczej, metodą prób i błędów robi się jakby idiotycznie i nieco drogo wychodzi. Natomiast rozwijanie siebie, intelektu czy duchowości nie musi być kosztowne.

Jack, nie neguję potrzeby sprawdzania. Tylko zwracam uwagę na to, że wszystkiego się sprawdzić nie da i wstępna selekcja jest rozsądna.
Co do gór powiedzmy w jakimś zakresie ok. Choć znowu majestat i widoki to jedno, a przełamywanie własnych barier drugie. Są tacy, którym tego rodzaju przełamywanie barier nie daje szczęścia ni zadowolenia i to się akurat daje sprawdzić inaczej niż chodząc po górach.  Jeśli ktoś ma silną chorobę morską nad żeglarstwem może się zastanowić, bo jest wiele innych fajnych rzeczy, których może spróbować. Czy wiedząc doskonale że się ma klaustrofobię koniecznie trzeba sprawdzać, jak też to będzie na przykład w jaskini Mylnej, bo wszak szlak jest ogólnodostępny? No powiedziałabym że lepiej nie. Bo potem sam kłopot jak trza delikwenta wyciągać.
Na Saharze nie byłam. Byłam za to na Gobi, zimą. I o ile Gobi zimą mogę powtórzyć (nie muszę, raz mi wystarczył, pustynia jako taka jest jaka jest, bez stanów euforycznych z mojej strony), o tyle za Saharę by mi musieli dopłacić. Bo ja, rozumiesz - znam siebie. Mój organizm upałów nie lubi.

Jack, ty już polemizujesz sam ze sobą. Udało ci się nie zauważyć, że czegoś takiego to ja nie napisałam. Ba, z tak postawioną tezą to ja jestem gotowa polemizować.

Dla przypomnienia : ja uznaję, ze do rozwoju własnego niezbędny jest czas, wysiłek własny oraz, w jakimś zakresie, także dobra materialne, w uproszczeniu pieniądze. Przy czym akurat jeśli idzie o pieniądze to jestem w stanie zauważyć, że realizacja niektórych celów wymaga większych pieniędzy niż realizacja innych.
Coś osiągnąć to jest pojęcie bardzo obszerne, Jack. Mam nadzieję, że jesteś w stanie dostrzec to, że  osiągnięcie nirwany rożni się od wybudowania domku w miejscowości X.

Absolutnie nie namawiam i nigdy nie namawiałam nikogo do łamania jakichkolwiek barier. Jeśli już to do identyfikacji barier. Dalej to można oczywiście łamać, ale też rozbierać pomalutku, przełazić górą bez łamania albo w ogóle iść inną drogą.

Przy okazji to Jack jestem pod wrażeniem twojej pewności siebie także w sprawach, o których masz słabe pojęcie. Ileś lat w tłumaczeniach robiłam, skutecznie i dochodowo - od ciebie się właśnie dowiedziałam, że mi się tak tylko wydawało, bo "bez certyfikatu  poważna firma nie zatrudni". Jak dla mnie - bomba!

Ewolucja to mówi "przetrwaj i się rozmnóż". Do tego żadne przełamywanie barier nie jest niezbędne, a już na pewno nie w powiązaniu z osiąganiem stanu szczęśliwości. Wersja "przełamałem barierę i okazało się, że wcale nie jest tak fajnie jak sądziłem, że będzie"  też w grę wchodzi. Poza tym zaś kwestia odczuwania stanu szczęśliwości jest powiązana z takimi całkiem nie fizjologicznymi sprawami jak na przykład przyjęta filozofia życia.

Mój organizm nie lubi przebywać w wysokich temperaturach. Od urodzenia to było widoczne.  Bez względu na przyczyny. Mam wybór - spróbować to zmienić albo dostosować swoje funkcjonowanie do tego, jaki jest ten mój organizm. Mój wybór, moja sprawa. Za to tenże sam mój organizm lubi przebywać w niskich temperaturach, w niskich czuję się dla odmiany świetnie. Zastanów się chwilkę, czy aby jedynym dobrym pomysłem na życie jest w moim przypadku upieranie się przy Saharze ? Opcja ' "wykorzystam to, co mam dane" to  na wejściu odpada w przedbiegach? Słuchu ni głosu nie mam, ale się uprę i zostanę śpiewaczka operową?
Żyję w jakichś warunkach, konkretnie w cywilizacji. Jestem zatem dostosowana do środowiska dla mnie naturalnego. Przerzucona w brak cywilizacji albo przetrwam albo zginę. Do czego jest zdolny mój organizm to ewentualnie się dowiem. Albo i nie. Nie żyję i nie zamierzam żyć pod hasłem" muszę się przygotować na kataklizm i zanik cywilizacji". I co, należy mnie odstrzelić za takie podejście? Uważasz, że to głupie- no to uważasz. Moje podejście, moje życie, moja sprawa.

Jeśli  czyimś celem jest pojechanie na Gobi to zauważ, że ten cel można zrealizować na więcej niż jeden sposób. Od "zapłacę i pojadę" do "pojadę i mi za to zapłacą".

Owszem, do rozwoju duchowego czas jest potrzebny i trzeba w tym czasie żyć czyli jakieś minimalne pieniądze mieć. Ale już w przypadku buddyzmu żadne wyjazdy do miejsc kultu nie są niezbędne. Islam nakazuje wiernemu  pielgrzymkę do Mekki, buddysta nie musi tyłka wozić, co najwyżej może. Ale - ponieważ pojechanie jest potrzebą z gatunku materialno-emocjonalnych może takowej nie mieć i nie cierpieć, że nie pojechał.

Oj, Jack, Jack...
Nie staram się z tym dyskutować ino staram się podkreślić, że aspekt finansowy nie jest, z mojego przynajmniej punktu widzenia, tym podstawowym przy realizacji niektórych celów, że da się pewne cele zrealizować stosunkowo małym kosztem finansowym i osiągnąć stan szczęśliwości tudzież spełnienia.

Nauczanie języka w formie prowadzenia lektoratu czy uczenie w szkole językowej, drogi Jacku, to jest dydaktyka, a nie tłumaczenie. Zupełnie inny zawód. Nie zauważyłeś?
Do tłumaczenia wniosków o granty w przemyśle to oczywiście , trzeba być specem. Bo to jest już język podwójnie specjalistyczny. Nie istnieją certyfikaty "na wszystko". Angielski C2 oznacza w uproszczeniu "znajomość języka na poziomie native speaker". A jak wiadomo tak samo jak nie każdy native umie napisać wniosek o grant w przemyśle tak i nie każdy cudzoziemiec z certyfikatem C2  umie takie coś przetłumaczyć dobrze.

Co ma się dane warto rozeznać. Im prędzej tym lepiej. Nie koniecznie metodą próbowania absolutnie wszystkiego.

Do czego jest zdolny mój organizm nie wiem, i wcale mnie to nie ciekawi. Musi? Akurat to? W naturalnym środowisku sobie dobrze radzi, a warunków sztucznych nie zamierzam sobie tworzyć, bo po co?

Jest pewne być może pozorne podobieństwo miedzy podejściem moim i Shini do pewnych rzeczy. Różnica na pewno jest taka, że on tak ma i z tym się męczy, a ja pewnych obserwacji dokonałam i do jakichś wniosków doszłam. Startując z zupełnie innego punktu niż on i przechodząc całkiem długą i ciekawą drogę.

Medytacji, jak sam napisałeś, człowiek się uczy. Jak zresztą absolutnie wszystkiego. Instrukcja wstępna jest prosta. Nie musi jej udzielać żaden fachowiec od medytacji. A dalej to praca własna. Którą można wykonywać w dowolnym czasie oraz bez udziału miejsc kultu czy kapłanów. Sądzisz, że założeń buddyzmu nie pojmę czytając? Czyli co, ktoś mi to musi powiedzieć? Wypowiedziane działa jakoś inaczej niż przeczytane?  Jeśli ktoś jest słuchowcem to owszem. Lepiej zapamięta odczytane niż przeczytane.

Jack, mylisz znajomość języka i możliwości wykorzystania znajomości języka obcego z zawodem tłumacza. Po prostu i zwyczajnie. Znajomość języka obcego można wykorzystać na wiele sposobów. Oczywiście. Na przykład do wykonywania zawodu tłumacza, oczywiście przy zawodzie są już specjalizacje. Albo nauczyciela języka obcego. Albo do pracy w charakterze tłumacza przysięgłego. Albo przewodnika turystycznego czy pilota wycieczek. Albo do dowolnych innych celów, ogólnie warto znać języki obce.

Można mieć pieniążki i nie rozeznać do końca dni swoich...

Ciąg przyczynowo-skutkowy "jeśli nie spróbujesz to nie wiesz czy coś lubisz" do pewnego momentu nie jest zły, ale od pewnego momentu staje się szaleńczą gonitwą za nie do końca wiadomo czym. Czyli - z mojej strony warto zachować zdrowy umiar. Żeby na przysłowiowym łożu śmierci nie skonstatować, że całe życie próbowałem i sprawdzałem i cholera, przydało by się jakieś następne. Nie byłeś w górach - ok, nie wiesz. Ja nie żeglowałam po oceanie i nie powiem, że wiem, jak to jest. Nie wiem i nigdy się zapewne nie dowiem. Bo świadomie nie spróbuję. Czemu - bo mój błędnik daje 100% gwarancję, że przyjemne to by dla mnie nie było. I to mnie nie czyni ani nieszczęśliwą ani niespełnioną. Mam wybór, wybieram, jest ok.

W ogóle nie miałam na myśli zachodnich medytacji, ja nawet o nich nie czytałam. Ja tak praktycznie, jak to wygląda u źródła. Medytacja buddyjska jest dosyć nienowym wynalazkiem. Podobnie jak taoistyczna. Naprawdę sądzisz, że robili to w salach o określonej akustyce? Wszystko wskazuje na to, że medytacja jako droga rozwoju duchowego jest starsza, najpierw medytowali, potem opcjonalnie budowali sale.  Jakimś przedziwnym sposobem taki starożytny taoista siedział sobie gdzie bądź pod drzewkiem i medytował. Nadal są tacy. Nie zauważyli, że ktoś ich powinien nauczyć i ze bezwzględnie sala potrzebna.

W ramach rozwoju intelektualnego chcesz przeczytać tekst w oryginale - wolna droga. Nie święci garnki lepią. Masz czas, jakoś funkcjonujesz na bieżąco - śmiało, to też dla ludzi. W dobie internetu już wykonalne, sto lat temu byłoby znacznie trudniej. Że potrwa - a pewnie. Że się namęczysz- jeśli znajdziesz coś, co cię kręci to wysiłek da stany euforyczne i warto.

Koncepcja grzechu pierworodnego w chrześcijaństwie jest dosyć późna ( chyba Augustyn z Hippony?) , ale chrześcijaństwo to akurat ewidentnie, zgodnie z koncepcją Tomasza uznaje, że Boga można pojąć rozumem i dorobiło się wielce ciekawej dziedziny zwanej teologią. Tam to masa rzeczy takich, co należy wiedzieć i które są wywiedzione z Biblii, drogą głównie jednak intelektualnych rozważań.  Systemy filozoficzno religijne Wschodu są tu odmienne, dlatego ostrożnie z porównaniami.

Skoro sam przyznajesz, ze mylisz dwie zauważalnie różniące się rzeczy... potwierdzić pozostaje, rzeczywiście mylisz. Znajomość języka obcego nie jest tożsama z zawodem tłumacza. Żeby ci było łatwiej napiszę inaczej jeszcze - o ile tłumacz faktycznie musi język obcy znać, o tyle osoba znająca język obcy nie jest z automatu tłumaczem. Jedno to umiejętność, drugie - zawód.

Z uporem godnym zaiste lepszej sprawy udowadniasz, że nic się nie da bez pieniędzy. Podczas gdy ja tylko zwróciłam uwagę, ze sporo można osiągnąć za niezbyt wielkie pieniądze, przy czym oczywiście nie wszystko. Na przykład - języka obcego się można obecnie nauczyć  tylko wysiłkiem własnym jeśli się dostęp do internetu posiada. I jest to jak najbardziej rozwój własny. Nazwiesz to osiągnięciem czy dla ciebie osiągniecie to się musi przełożyć na pieniądze?

Rozmowa w internecie to ma do siebie między innymi, że tekst "pojedź, zobacz" i tym podobne to komunikat "całkiem mi brak argumentów" I co, jeśli ci napiszę, ze i byłam i widziałam i doświadczyłam to uwierzysz, bo tak napisałam?  Czy może napiszesz "udowodnij, bo każdy może tak napisać".

Oczywiście że samo przeczytanie Biblii nie pozwoli zrozumieć katolickiego chrześcijaństwa. Kalwińskiego też nie, w ogóle przy chrześcijaństwie się nie da, albowiem wyprodukowało ono obszerną teologię. Teologia zaś mówi o poznawaniu początkowo bogów, później zaś Boga. W przypadku buddyzmu kwestia ta jest w najlepszym razie drugorzędna, przy taoizmie filozoficznym zaś teologia nie istnieje niejako programowo.

Wpisałam w google to TCM i wyszedł mi "jabłczan kreatyny"(cokolwiek by to nie było) oraz jako skrót od Tradycyjna Medycyna Chińska. Jabłczan zdecydowanie nie pasuje do tematu, a tradycyjna medycyna chińska to medycyna, nie religia czy system filozoficzno- religijny. No i mnie osłabiłeś...:)

Bo można. Nic na to nie poradzę. Na przykład w praktyce występuje wersja "osoba dwujęzyczna + talent" = tłumacz wysokiej klasy. Inżynier+ dobra znajomość języka = tłumacz pisemny tekstów technicznych z dziedziny, którą zna jako inżynier. Oraz ileś innych wielce ciekawych wersji. Ale że zależy ci tylko na postawieniu na swoim ten temat z mojej strony uznaję za zamknięty. Szans na przekonanie mnie nie masz, bo tyś tu punktowo teoretyk czysty, a ja akurat nie.

Zadałam pytanie - umknęło. Powtórzę zatem:  Czy dla ciebie osiągnięciem jest rozwój własny w postaci na przykład nauczenia się języka obcego czy to się staje osiągnięciem dopiero w momencie, gdy się przekłada na zarabianie, tzw. pozycję w świecie itp. ?

Mam nadzieję, że nie sądzisz, że w kwestii "przeczytanie Biblii a poznanie i (opcjonalnie) zrozumienie doktryny katolickiej" to jakiegoś odkrycia dzięki rozmowie z tobą dokonałam. Dla mnie to taka oczywistość, że nawet by mi do głowy nie wpadło, żeby o takim czymś pisać.

Odkrywamy kolejne Ameryki, że mianowicie różne rzeczy są skomplikowane, taka na przykład filozofia. No są. Nurty różne ma, tomy napisano? A jakże. Odkryjmy zatem jeszcze jedną - do rozwoju duchowego jednostki poznanie rozumowe wszystkich tych nurtów wcale nie jest konieczne. Jeśli chcesz się zajmować taoizmem od strony wiedzy - urobisz się po kokardę, może nawet napiszesz doktorat, ale jednocześnie wcale nie musisz być taoistą, możesz być kimś mającym wiedzę o taoizmie.  Jeśli chcesz zostać, jako jednostka- taoistą i tym sposobem duchowość swą rozwijać, to nie musisz tego wszystkiego przeczytać i wiedzieć. Święci katoliccy to sądzisz, ze jeden w drugiego byli specami od teologii? A cel, przynajmniej z punktu widzenia katolickiego nauczania - osiągnęli. Albowiem celem życia dla katolików jest - dążenie do świętości i jej osiągnięcie. I jest to cel nadrzędny. Tak, jak wcześniej pisałam - określenie celu swojego własnego życia jest dosyć podstawowe.

Medycyna, drogi Jacku, to działanie praktyczne jak najbardziej. Tak samo nasza medycyna jak i ta chińska tradycyjna. W przypadku  tradycyjnej medycyny chińskiej opis jest owszem, z użyciem terminologii specyficznej. Pojawiającej się także w dziełach filozoficznych i wielu innych - ale to już troszkę inna sprawa, także czysto językowa i ogólnie kulturowa. Podejście do diagnostyki jest inne, acz i u nas od jakiegoś czasu już się mówi o podejściu holistycznym w diagnostyce. Co nie oznacza, że każdy współczesny absolwent medycyny w Chińskiej Republice Ludowej jeśli chce zrobić specjalizację z medycyny tradycyjnej musi obowiązkowo dostarczyć zaświadczenie, że jest taoistą i zdać dodatkowy egzamin z filozofii taoistycznej.
Całkiem sporo chińskich leków tradycyjnych dziś robi się w fabrykach, taśmowo. Po czym sprzedaje z zyskiem a ku pożytkowi chorych,  w sklepach czy aptekach.   Robi się je używając tych samych składników i w tych samych proporcjach co to wskazano  "Ben cao fang mu". Albo i wcześniejszych chińskich farmakopeach, ta co tytuł podałam jest najobszerniejsza.  A autor wspomnianego "Ben cao fang mu" to nawet zapewne taoistą za bardzo nie był, zawód odziedziczył po dziadku i ojcu i wziął się za medycynę dopiero, jak kilkakrotnie oblał egzaminy urzędnicze czyli na zasadzie "no trudno, z czegoś żyć trzeba, nie udało się zostać urzędnikiem".  Które  to egzaminy, żeby było ciekawiej, sprawdzały znajomość filozofii konfucjańskiej i konfucjańskich tekstów oraz umiejętności  ich interpretacji z czego wniosek, że jeśli już się jakiejś filozofii uczył teoretycznie to konfucjanizmu. Który akurat się terminologią taoistyczną nie posługuje, ma swoją. Na zakończenie to wiesz, można być jednocześnie taoistą i konfucjanistą. I jeszcze można sobie domieszać buddyzmu odrobinkę, szczyptę szamanizmu...czyli dział "kulturoznawstwo/religioznawstwo" się kłania. Daruję dalej,  i tak pozostaniesz przy swoim, albowiem, co już zauważyłam, jesteś (jako Jack Sparrow" na forum Netkobiety" ) bytem wspaniale ograniczonym oraz równie wspaniale  usztywnionym i zamkniętym. Co mi wcale nie przeszkadza sobie popisać.
Jeśli chcesz, możesz się poczuć przedmiotowo przeze mnie potraktowany. Ale - oczywiście - możesz nie .

Widzę, że niezła debata tu powstała. A teraz kilka kwestii:

Kto powiedział, że to nie była jego pierwsza zarówno w kwestii mieszkania jak i seksu? W to też pewnie nie uwierzysz ale właśnie była i jest jego pierwszą w obu tych kwestiach.

W drugim przypadku mowa o dziewczynie więc o czym my tu w ogóle piszemy. Dziewczyna nie musi robić nic albo podjąć minimalny wysiłek by znaleźć chłopaka i z nim zamieszkać.

Dla mnie definicja skąpstwa jest zupełnie inna niż dla ciebie. Dla mnie skąpstwo jest wtedy kiedy kogoś na luzie na coś stać, a i tak mu szkoda, kiedy nie chce wydać pieniędzy na coś co jest mu potrzebne i nie byłby to dla niego duży wydatek. Z kolei odkładanie rozumiem jako trzymanie pieniędzy albo na koncie albo w gotówce w gotowości do użycia jeśli zajdzie taka potrzeba albo kiedy są przeznaczone na z góry ustalony cel.

Jak zwykle w jednej rzeczy masz rację, faktycznie w moim życiu niemal nic się nie dzieje już od paru lat. Dokładnie tak, brakuje mi samodzielności.

Może nie konkretnie stabilizacji ale właśnie do tego modelu życia jaki mają wszyscy wokół mnie nie ciągnie. Całe życie mieszkać i pracować w jednym miejscu, spłacać kredyt, wozić dziecko do przedszkola, potem do szkoły, jeździć na grille do znajomych mających takie samo życie, rozmawiać z nimi tylko o pracy i innych przyziemnych sprawach. Być tym małym, nic nie znaczącym trybikiem z nudnym życiem pozbawionym sensu większego niż egzystencja sama w sobie. To nie brzmi zbyt zachęcająco. Do zakładania własnej rodziny też mnie nie ciągnie ale wiecznym singlem nie chciałbym być. Chciałbym mieć dziewczynę, taką towarzyszkę w życiu podzielającą moje zdanie i mój styl życia, żebyśmy razem sobie żyli po swojemu.

U mnie idealnie pasuje to z oduczaniem się tego co wpajali nam rodzice. Spora część z tego wszystkiego jeśli nie okazała się kompletną bzdurą to jest całkowicie nieaktualna. Do tego co wymieniłaś dodałbym jeszcze "studia gwarantują dobrą pracę", "szkoła jest najważniejsza", "nigdy nie pracuj ponad normę i się nie wychylaj", "tu w domu jest najlepiej" i pewnie jeszcze parę by się znalazło. Teraz się okazuje, że to wszystko co było powtarzane do znudzenia jak jakaś mantra to głupoty, które tylko szkodzą. Tak samo ze szkołą, połowa tego czego uczyli, a raczej próbowali uczyć w szkole albo nigdy do niczego się nie przydała albo też okazała się bredniami, a rzeczy na prawdę potrzebnych w życiu nigdy nie uczyli.

Co do tych wszystkich kursów itd rozumiem co Jack ma na myśli ale to brzmi jak droga donikąd. To oczywiste, że wszystko co daje jakiekolwiek kwalifikacje, certyfikaty czy uprawnienia jest płatne i to często są dość duże kwoty. Tak samo logiczne jest, że trzeba próbować różnych rzeczy by dowiedzieć się co można polubić lub w czym można być dobrym ale właśnie problem w tym, że nie do tego zbyt dużych możliwości. Wydawać po kilka czy kilkanaście tysięcy na jakieś kursy czy coś w tym stylu tylko po to by sprawdzić czy to może być to jest kompletną głupotą, to wywalanie pieniędzy w błoto. Najpierw trzeba wiedzieć co się chce robić by był sens wydawać na to pieniądze. To jest błędne koło, żeby dostać jakąś pracę musisz mieć doświadczenie, a żeby zdobyć to doświadczenie najpierw musiałbyś pracować. Jeśli od razu nie masz choć wstępnie określonej drogi, którą można podążyć to jesteś w dupie. Jeśli ktoś już w szkole nie miał pomysłu co mógłby robić w przyszłości to jest w sytuacji, z której bardzo ciężko wyjść. Patrząc po moich znajomych to dotyczy każdego bez wyjątku.

Tyle, że takie wymienianie nie ma sensu bo to nie są takie same kwestie. W przypadku zadbanego ciała sytuacja jest prosta, tu są tylko te opcje, które wymieniłeś. W prezentowaniu się tak samo i w kwestii odpoczynku też. W każdej z tych kwestii jest tylko jedna droga, jedno rozwiązanie oczywiste dla każdego. W przypadku osiągnięć zawodowych jest zupełnie co innego. Tu jest niemal nieskończona liczba dróg w nieskończonej liczbie konfiguracji. Jeśli ktoś nie ma gotowej odpowiedzi, wskazówek, podpowiedzi czy chociaż wstępnego pomysłu nie zdoła wybrać żadnej z dróg. Większość ludzi mając zbyt wiele opcji do wyboru nie potrafi wybrać żadnej.

Pisaliście też o celu, który wcale nie musi być jakiś wielki i chyba udało mi się ustalić jak na razie największy priorytet. Trzeba coś zrobić z tym brakiem energii, sennością, ciągłym rozkojarzeniem i brakiem koncentracji. Bez tego nie ma szans na zrobienie czegokolwiek innego. Teraz zaczynam rozumieć, że u mnie zawsze problemem nie było lenistwo czy nawet lęk tylko właśnie ten brak energii do czegokolwiek. To zawsze powodowało poddawanie się lękowi i wyuczonej bezradności, a teraz doszło do takiego poziomu, że nie jestem w stanie nawet wyjechać na wakacje mimo iż na luzie mnie na to stać. Jestem zmęczony na samą myśl o planowaniu wyjazdu czy szukaniu pracy. Przez ostatnie dni starałem się zgłębiać wiedzę na te tematy i okazuje się, że mimo iż starsze pokolenia pod wieloma względami miały trudniej i pracowały dużo więcej to moje pokolenie i młodsze są bardziej zmęczone niż te starsze. Jesteśmy koszmarnie przebodźcowani, nasze mózgi działają na zbyt wysokich obrotach przez taką ilość bodźców. Ja już nie pamiętam kiedy ostatnio nie byłem zmęczony albo kiedy ostatnio nic mnie nie bolało ale też nie pamiętam już kiedy ostatnio przez cały dzień nie korzystałem z komputera, telefonu albo telewizora. Tak samo nakładam na siebie wielką presję by robić rzeczy nieosiągalne dla zwykłego człowieka albo przynajmniej dla 99% ludzi tłumacząc sobie, że jest to minimum niezbędne by być traktowanym jak ten zwykły człowiek. Nawet gdybym teraz poszedł na jakiś kurs czy kolejne studia to dosłownie zasnąłbym po 20 min pierwszych zajęć. Nie będzie nawet mowy o zmianie pracy czy wyprowadzce jeśli najpierw jakoś nie rozwiąże tego problemu.

Ja sobie kiedys tekst robilam yin czy yang to mialam po tyle samo punktow przy kazdym.czyli jestem nijaka i do zwiazku sie nie nadaje

Jack, ja naprawdę już zauważyłam, że akurat o zawodzie tłumacza masz pojęcie teoretyczne oraz przyznam miejscami zabawne. Naprawdę uważasz , że dla dobrego tłumacza kabinowego awansem zawodowym i  rozwojem zawodowym jest bycie lektorem na uczelni, choćby i najwyższej ?

Najwyraźniej poza "nie wiesz" i nie rozumiesz" to trochę jakby argumentów brak, choć po prawdzie ani "nie wiesz" ani nie rozumiesz" to nie argumenty ale opinie i to na dodatek niczym nie uzasadnione.

Nigdy nie twierdziłam, że  w katolicyzmie należy stawiać na czystą samodzielność w rozwoju duchowym. Ta akurat religia faktycznie zakłada udział osób trzecich. Tyle że ten udział osób trzecich w tej akurat religii zdaje się programowo być darmowy. Zarówno spowiedź będąca okazją do rozeznania jak i kierownictwo duchowe nie są usługami odpłatnymi. Zapewne dlatego liczni katolicy się żalą, że o kierownika duchowego trudno.
Ja to się w ogóle nie chcę spowiadać. Ja na to patrzę od strony wiedzy na temat. Co do spowiedzi wychodzi na to, że do spowiedzi ważnej i tzw. dobrej to akurat znajomość definicji grzechu ani podziału grzechów według ciężkości niezbędne nie są. Od strony teologicznej do spowiedzi dobrej konieczne są
1. rachunek sumienia
2. wzbudzenie żalu za grzechy
3. szczere postanowienie poprawy
4. szczere wyznanie przynajmniej wszystkich świadomych grzechów ciężkich
5. pokuta oraz zadośćuczynienie.
Z czego by można wnioskować, że od strony teoretycznej penitent może definicji nie znać ni podziału grzechów też nie, wystarczy , że szczerze wyzna co uważa. Sądzę, że w praktyce życia kapłan spowiadający jest w stanie zauważyć, że ktoś pojęcie ma słabe i jakoś tą spowiedzią kieruje? pytania dodatkowe zadaje? - ale od strony penitenta to cóż, najwyraźniej ma prawo być ciemny niczym tabaka w rogu.

Oj, naprawdę mieszam? no to pocytuje dalej, co mi szkodzi

Skończyliśmy na 5 fazach przemiany, czyż nie? No to dalej tak
"Chińczycy powiązali ów układ faz przemiany z 5 substancjami organicznymi.
młode yang - drzewo
stare yang - ogień
yin-yang - ziemia
młode yin - metal
stare yin - woda

wymienione wyżej substancje znane są jako "pięć faz przemiany" czy też "pięć sił sprawczych" [dosłownie 5 poruszających się] . Często określa się je mianem "5 elementów", ponieważ wykazują powierzchowne podobieństwo do greckich bądź indyjskich elementów-wody, ognia , ziemi i powietrza.  " Cyt. z ksiażki wskazanej w poprzednim poście, skoro ją już wyjęłam to ciagnę.

Tak bardziej ogólnie to taoizm stworzył pewien opis wszechświata. Opis wykorzystywany w wielu dziedzinach, sferach życia czy jak tam zwał. Powstał  diagram stanowiący zrąb taoizmu jako szeroko pojmowanej filozofii i jednocześnie fundament diagnostyczny i analityczny dla chińskiej medycyny. Opisywano z użyciem tego diagramu także politykę, muzykę i masę innych rzeczy.
Co nie oznacza, ze każdy używający tego diagramu Chińczyk jest/musiał być taoistą. Diagram okazał się w toku dziejów zwyczajnie przydatnym narzędziem opisu świata. Doczesnego przede wszystkim. Bez niego nie byłoby dzisiejszej  tradycyjnej medycyny chińskiej.

Ja sobie co najwyżej mogę spekulować, czemu.
Jakbyś dzielił świat na ludzi, którzy "żyją" i siebie. Jakbyś był od tego "życia" jakąś szybą oddzielony? Jakby było niedostępne?
Po konwencie to chyba miałeś sam do siebie pretensje, że byłeś i nie sprostałeś temu, co sam sobie narzuciłeś, jakoś tak to odebrałam. Nie skorzystałeś z okazji, nie przełamałeś własnej blokady z obawy przed klęską.
Teraz to mi trudniej zgadnąć. Mam wrażenie, ze widok tej dziewczyny w metrze wygenerował ci jakieś wyobrażenia prowadzące do zdołowania siebie.
Patrząc z zewnątrz to jeśli ktoś ma słuchawki na uszach i siedzi w telefonie to zwyczajnie nie zwraca uwagi na otoczenie. Akurat taka sytuacja w metrze to mi się żadną szansą straconą nie wydaje. Mam wrażenie, że absolutnie każda czy niemal każda dziewczyna to dla Ciebie od razu "klęska i stracona szansa" i dół otchłanny.
I tak sądzę, że ma to związek z tym, jak sam siebie postrzegasz. Jako kogoś totalnie nieudanego, gorszego od innych, niewartego zainteresowania, któremu nic się nigdy nie uda i udać nie może. Znaczy nie wiem, czy tak sam siebie postrzegasz, tak zgaduję.
Z kolegami, których znacz czujesz się ok, jesteś na luzie, jest fajnie. A każda obca osoba jawi  Ci się jako kto?

Mniej więcej tak dzielę ludzi, właśnie jakbym był od tego oddzielony jakaś niewidzialną ścianą lub jakby było już dla mnie za późno by zmienić moją sytuację. Dokładnie tak, każda dziewczyna jaką widzę, i która mi się podoba powoduje u mnie poczucie straconej szansy. Jestem po mega presją, że muszę do takiej zagadać i zrobić jak najlepsze wrażenie bo jestem coraz starszy i czasu coraz mniej. Ponownie dokładnie tak, uważam się za nieudanego, niepełnego, i że ciągle tylko tracę czas. Przy tych dwóch kolegach dobrze to widać. Czuję się od nich gorszy mimo iż nie chciałbym się z nimi zamienić na sytuację ekonomiczną. Obaj mieszkają w Warszawie, jeden dostał awans, drugi chyba ze cztery razy zmieniał pracę. Obaj zarabiają więcej ode mnie mimo iż żaden nie ma studiów i nawet jeśli nic im z tego nie zostaje to i tak mam wrażenie, że zaszli o wiele dalej niż ja. Jeden ma dużo koleżanek, drugi ma dziewczynę i razem wynajmują. Ja mam więcej od nich tylko pod względem ekonomicznym. Oni mają taką aurę dorosłości, dojrzałości, a ja się czuję przy nich jak dzieciak mimo, że wszyscy jesteśmy w tym samym wieku. Nie daję tego po sobie znać w ich obecności i mamy dobre relacje.

Może nie każda ale na pewno większość osób, które widuję, i które są z kimś sprawiają wrażenie bardziej dojrzałych. Zwłaszcza mężczyzna będący gdzieś z kobietą od razu ma +100 do dojrzałości i ogólnie bycia mężczyzną.

Realistycznie - nie jesteś kobietą pragnącą urodzić dzieci. Zegar biologiczny jest dla ciebie łaskawszy. Innymi słowy presja nie ma obiektywnych przyczyn biologicznych. Społeczna presja jest zaś wątpliwa, bo facet przed 40-ką co skacze ze związku w związek i z kwiatka na kwiatek nie jest objęty silnym ostracyzmem.
Problem zatem jest - na to mi wychodzi - że "nigdy z żadną nawet krótkiego związku".

Ciągle tracisz czas... temu się możesz przyjrzeć. Nawet śmiem twierdzić jesteś w stanie przyjrzeć się temu krytycznie. Nie żeby sobie dowalić i potwierdzić, żeś nieudacznik, ale żeby na małym odcinku dać sobie poczucie sprawczości. Całkiem za darmo. Jeśli zdołasz  coś zmienić w sprawie, w której nie ma absolutnie żadnych przeszkód i utrudnień natury zewnętrznej masz szans poczuć "no jednak coś mogę". Jeśli zdołasz się skupić na czymś naprawdę niewielkim jest szansa na sukces. Może niewielki, ale do jasnej anielki sukces zamiast klęski. Ja bym ci zaproponowała krytyczne przyjrzenie się na przykład korzystaniu z internetu. Nie całemu, ale powiedzmy o czym czytasz w tym necie. I ustaleniu - sam ze sobą ustalasz, pełna wolność wyboru - co jest dla mnie dobre, korzystne, co ma sens a co jest ciągłym międleniem tego samego czyli zupełnie bezproduktywne. Filmik z obcym facetem co to ma "przepis jak zostać prawdziwym mężczyzną" - do kosza, ileś takich filmików obejrzałeś i nic. Rozmowa na netkobietach w wiecznie działającym wątku "30 lat i cały czas sam" - nie, dziękuję, strata czasu. wałkowanie tego samego w różnych wariantach. Zamiast rzeczy nic mi nie dających postawię na coś innego, choćby i po to, żeby w rozmowie mieć coś więcej do powiedzenia, na różne tematy.

Wcielając się na chwilkę w hipotetyczną dziewczynę zapytam " Shini, o czym pogadamy?  - Zapytam cię na przykład , czemu Shinigami, o co w tym nicku chodzi? Umiesz opowiedzieć? Nie tylko o samym nicku ale też o bóstwach Japonii, japońskiej kulturze, o tym, czym jest maga i anime w tej kulturze ...

Czujesz się od kogoś gorszy a nie chciałbyś się z tym kimś zamienić. Okropnie niewygodne.

Piszesz, ze ci koledzy zaszli dalej niż ty - a jakbyś nie zauważał czy może raczej nie dopuszczał w pełni , że wcale nie jesteś pewien, że byś chciał iść tam, dokąd oni idą. Jeśli ktoś udaje się do miejscowości X, a Ty nie jesteś zainteresowany - zazdrościsz mu, że jest coraz bliżej?
Aura dorosłości - aura to aura. Nie stan faktyczny. Na tym forum Jack na przykład tworzy wokół siebie aurę "wiem wszystko na każdy temat" i ogromnej pewności siebie. Niektórzy się na tą aurę łapią, inni niespecjalnie.

Shini - stan faktyczny jest jaki jest, a czasu nie cofniesz. Zatem - nie musiałbym się uczyć od zera, ale po prostu się nauczę, bo nie święci garnki lepią. Z plusów sytuacji przynajmniej nie masz za sobą nieudanych związków, zranień z tym związanych, złych doświadczeń i urazów licznych. Jak choćby na tym forum możesz zaobserwować, związki potrafią mocno psychikę pouszkadzać. No to Ty przynajmniej w tej kwestii jesteś jak nie zapisana tablica - zero złych wspomnień, paskudnych rozstań i całego tego pakietu.

Nie zauważanie swoich małych sukcesów wcale nie działa u Ciebie podświadomie, jakby działało podświadomie to byś o tym nie pisał. Ono działa bo jest wyuczone, z odruchu. No to trzeba przeuczyć. Żmudne ale możliwe. Przyjąć inną postawę. Liczą się właśnie małe sukcesy, są jak małe cegły, z których powstaje budowla.
Jak ktoś latami leżał lecząc liczne złamania to potem nie ma co oczekiwać, że wstanie z łóżka i pobiegnie maraton, tak na rozgrzewkę, bo to się nie zdarzy, nie ma prawa się zdarzyć. Ale - po rehabilitacji i wielu miesiącach pracy nad każdym krokiem - może i da radę ten maraton przebiec. Czemu nie.

Nie wiem, jakie warunki do słuchania masz w pracy. Poza tym zaś Shini, czegokolwiek słuchać możesz, co Cię ciekawi. Coś studiowałeś i było w miarę ciekawe - może do czegoś ze studiów wrócisz w jakiejś wersji? Są audiobooki, można czegoś w języku obcym słuchać w tle - to jeden ze sposobów uczenia się i wcale nie trzeba wszystkiego rozumieć, żeby działało. Zacznij od znalezienia tematu, który Cię interesuje - może być dowolnie odlotowy. Masz tu cudowną, wspaniałą wolność wyboru - byle nie zamulanie się tym, co dotychczas. Choćby i hodowla trzody chlewnej w Afryce Równikowej - swoją drogą nie mam pojęcia czy tam świnie hodują Poczuj swoja wolność w tej sprawie - nikt i nic Cię nie blokuje w wyborze tematu. I możesz go zmienić w każdej chwili - też pełna sprawczość czyli "robię co chcę i nikomu nic do tego".

Chyba mamy ciut odmienne postrzeganie życiowego ogarnięcia. Kredyty na kilkanaście lat i nie kupione nic z sensem za te pieniądze to ja bym raczej określiła jako ukręcenie sobie sznura na szyję niż stan ogarnięcia życiowego. Mieszka z rodzicami i ciotką w kawalerce - no sorki, Ty masz chyba lepiej - bo przynajmniej metraż lepszy, a reszta podobnie, nie wiem czy ciotkę macie na stanie, ale ogólnie to wybacz, w czym ten kolega jest bardziej ogarnięty życiowo?

Z ta drogą to tak, mniej więcej o to mi chodziło. Bo życie jest Twoje, a nie społeczeństwa. Nie że spełnianie oczekiwań społeczeństwa jest samo w sobie złe, ale może się okazać niedobre dla kogoś. Mam tu na myśli dokładnie tą część oczekiwań, która ustawia jakiś model życia rodzinnego. Czy jest jakiś obowiązek ustawowy bycia typowym obywatelem? Na razie jeszcze nie ma. Na szczęście.

Dziękuję za kolejną porcję rozrywki. Jack, ty jesteś usługobiorcą,  masz swoją bańkę. Ja przez lata byłam usługodawcą, wybacz - nie jesteś dla mnie autorytetem, bo być nie możesz.  Korzystasz z usług i jeśli dostajesz to, czego potrzebujesz jako usługobiorca - ok. Znać się nie musisz, podobnie jak kupując pralkę nie musisz się znać ani na produkcji pralek ani na technikach sprzedaży. Interesuje cię produkt końcowy i to taki na miarę twoich potrzeb.

Wydajesz się nie cenić wysoko indywidualnego rozwoju intelektualnego ani duchowego, to tak w podsumowaniu. Pozwolę sobie powtórzyć pytanie - czy jeśli ktoś się nauczy języka obcego tak tylko "dla siebie" to twoim zdaniem jest to rozwój jednostki czy tez nie?

Religia utrzymuje się z wyznawców? A wiesz, nie istnieje nawet uzgodniona definicja religii.... czyli zależy, jak zdefiniujesz, utrzymuje się albo i nie.

Religia katolicka jeśli już to opiera się na Piśmie i Tradycji.
Wybacz, ale polskie realia katolickie to jest temat poboczny. Są radykalnie odmienne od realiów w innych krajach, przypomnę ci, że katolików można spotkać pod wieloma długościami i szerokościami geograficznymi.
Gdyby działało automatycznie, to by w tekście nie było "może", jeśli jest "może" to automatycznie oznacza, że "może nie".

Zataić można nieświadomie. Choćby i w sytuacji, gdy penitent ma iloraz inteligencji poniżej normy.
W sprawie rozważań "czy to grzech ciężki" owszem, należy wątpliwości wyjaśniać z kapłanem w czasie spowiedzi - albowiem w grę wchodzą czynniki także całkowicie indywidualne, nie do ujęcia w żadnych opisach natury ogólniejszej. Plus - zawsze jest konkretny penitent i konkretny kapłan, który udziela rozgrzeszenia zgodnie ze swoim sumieniem i rozeznaniem. A te  doktryny i nauki, o których piszesz to może byś jakiś konkret wskazał?
Wbrew indoktrynacji praktykowanej na szkolnych katechezach katolicyzm jest miejscami mocno zindywidualizowany.

Skrótowiec TCM nie funkcjonował od zawsze, pojawił się jak zaistniała potrzeba czyli podejrzewam jak się zainteresowanie chińską medycyną tradycyjną zwiększyło zauważalnie na tzw. Zachodzie. Tak przypuszczam, że to zainteresowanie Zachodu ( nie mam zwyczaju utożsamiać Zachodu ze światem) wygenerował szybszy przepływ informacji, jakieś tłumaczenia na języki europejskie. Nie śledziłam procesu, dla mnie chińska medycyna tradycyjna od zawsze była po prostu czymś praktycznym.
Swoją drogą kilka postów temu pisałeś, że nie ma sensu łączenie chińskiej medycyny tradycyjnej z taoizmem, buddyzmem i konfucjanizmem.... a teraz dla odmiany przywołujesz fundamentalną kompilację zaliczaną do kanonu taoistycznego. Co w tym wszystkim robi towarzysz Mao Zedong to już trudno dojść, no chyba ze jakaś przypadkowa korelacja czasowa wystąpiła. Okres jego rządów to raczej nie było otwarcie Chin na Zachód.

Kosciol Katolicki opiera sie na Pismie Swietym(Biblii) oraz na Tradycji, a takze na doktrynach. A Boze Narodzenie wiele Chrzescijan wie,ze Jezus nie urodzil sie w grudniu, ale poniewaz nie znamy jego prawdziwej daty narodzin to swietujemy w grudniu

Tak to prawda ja kupilam Katechizm Kosciola Katolickiego i tam pisze wyraznie, ze tez na Tradycji sie opiera wiara

Tak sie do kotow mowi

W kwestii dziewczyny może zostańmy przy tym, że masz czystą kartę, co może mieć zalety.

Czy podświadome czy świadome to ogromna różnica, bo z podświadomym nie da się pracować, a z tym czego jesteś świadomy już tak.
Skoro napisałeś o zmianach dotyczących samopoczucia na treningach i zmian na tym odcinku to znaczy, że i owszem, zauważasz. Że Ci łatwiej nawiązywać kontakt z nowymi osobami. Ba! nawet Ci wpadło do głowy, że może to jest sukces. Owszem, jest. Zmiana na lepsze. Każda zmiana na lepsze jest sukcesem. I bardzo się cieszę, ze tą zmianę zauważyłeś i że o niej napisałeś. Z takich pozornie niewielkich zmian buduje się gotowość do większych. Tak jak Ci pisałam - człowiek, który długo leżał nie wygra maratonu następnego dnia po zdjęciu gipsu. Dla niego pierwszy samodzielny krok to jest sukces. Prawdziwy i rzetelny.

Jako człowiek dorosły oraz samodzielny możesz w wolnej chwili wklepać w wyszukiwarkę temat darmowych audiobooków - takimi małymi działaniami buduje się poczucie własnej sprawczości. Chcę coś zrobić i robię, nikogo nie muszę pytać o zdanie. Chętnie się dowiem czy są jakieś dostępne czyli czekam na efekt Twoich badań internetu w sprawie darmowych audiobooków. Podejrzewam, że jakieś są, skoro już są w bibliotekach niektórych.

Shini, Ty też o sobie decydujesz. Na przykład nie wkręciłeś się w branie kredytów konsumpcyjnych, choć teoretycznie przecież byś mógł koledze dorównać.

Co do psychiatry to czy wybierasz się niedługo na psychoterapię/ zamierzasz inwestować w diagnostykę spectrum autyzmu?
Teraz na szybko  to jest ci potrzebny psychiatra od leków i warto przy okazji skonsultować to Twoje ciągłe zmęczenie.

Masz rację lepiej zostać przy tym zwłaszcza, że dla mnie też byłoby to na plus u dziewczyny.

Rozumiem co masz na myśli z tym maratonem i zgadzam się. Nie sądziłem jednak, że nawet coś takiego jak to nawiązywanie kontaktów można do tego zaliczyć. Czyli możnaby było powiedzieć, że to nawiązywanie kontaktów to są te pierwsze kroki w stronę tego maratonu czyli w tym przypadku znalezienia dziewczyny?

Same kredyty by nie wystarczyły żeby mu dorównać, on ma dziewczynę. Ale masz rację nie wpakowanie się w coś takiego to też pewien sukces.

Taki jest plan tylko gorzej że znalezieniem odpowiedniego do tego miejsca(poradni/przychodni). Czyli nie ważne jakiego psychiatrę wybiorę bo potrzebuje tylko wizyty żeby ustalić co dalej z lekami?

Byłem dziś u psychiatry, dostałem dalszą dawkę leków i zalecenia na dwa miesiące, do następnej wizyty. Lekarz potwierdził większość moich przypuszczeń, o których też tu rozmawialiśmy. Kilka dni temu zrobiłem też podstawowe badania z krwi i prawie wszystko w normie poza dosłownie kilkoma minimalnymi odchyłami od normy. Wychodzi na to, że jestem totalnie przemęczony, co ciekawe lekarz powiedział, że wszystko wskazuje na to iż jestem wręcz skrajnie niewyspany, a 6-7h snu dziennie to za mało. Poza tym jest jeszcze mocne przebodźcowanie. To wszystko razem daje obecny stan ciągłego zmęczęnia, senności, braku energii itd, a przynajmniej taką wstępną diagnozę postawił lekarz.

Czyli co należało załatwione, i dobrze. A jaki ten lekarz, wydał Ci się sensowny czy niespecjalnie?

Jakakolwiek realna praca nad sobą polega na przejsztalcaniu nieświadomego w świadome. Tak się buduje świadomość.
Żeby to mogło się stać, trzeba pracować z nieświadomym- zauważać je i transformować.
Używać świadomości do zmian w podświadomości- wdrukowywać nowe wzorce, matryce, schematy. Ale najpierw rozbrajać stare.

No to się cieszę, że ten lekarz przynajmniej w pierwszym kontakcie nie okazał się jakimś antypatycznym konowałem. Kilkakrotnie tu pisałeś, że to zmęczenie wydaje Ci się na teraz blokujące i patrz, lekarz najwyraźniej też tak to widzi i od tego chce zacząć. Trzymam kciuki żeby wdrożenie tych jego wskazówek dało jakiś pozytywny efekt.

To prawda, byłem aż zaskoczony, że nie mówił jakichś wyszukanych sposobów leczenia, nie kazał od razu iść na terapię tylko powiedział wprost, że najpierw trzeba się zająć tym co jest tu i teraz. Powiedział dokładnie co i jak zrobić, a za dwa miesiące kolejna wizyta i sprawdzi czy "praca domowa" wykonana. Jak na razie się udaje, od dnia wizyty do dziś śpię przynajmniej po 8h, zobaczymy czy tak samo będzie się udawało zmniejszanie ilości czasu spędzanego przed komputerem czy na telefonie.

Ten lekarz powiedział to w zupełnie inny sposób niż każdy przed nim łącznie z tobą. Wybacz, że nie traktuje słów randomowego typa z forum na równie ze słowami lekarza, który powiedział mi to osobiście.

Ty jak zawsze wszystko wiesz i znasz przyszłość. Nikt nie pytał więc nie pisałem ale tym razem powiedziałem wszystko o czym tylko pamiętałem, o porno też. Lekarz powiedział to samo co do wcześniejszych kwestii, stopniowe odstawianie krok po kroku.

Dostałbyś 0 punktów, na wizytę czekałem dosłownie tydzień od zadzwonienia i kosztowała mnie niecałe 300zł. Nie da się szybko zapisać na NFZ ani na wizytę u lekarza ani tym bardziej na terapię i to z terapią prywatnie miałbym problem finansowy, a nie z wizytą u lekarza. Trzeba było do niego iść bo kończyły się leki, a przypominam, że to ty miałeś największy problem z tym, że poprzednio się nie wyrobiłem i zostałem przez tydzień bez leków.

Mi się wydaje że Shini faktycznie tworzy urojoną rzeczywistość, nie zdziwiłbym się gdyby Julka była jego alter ego.