Zrozumieć żonę - Netkobiety.pl

Trzeba dodać, że obydwoje mają słabą psychikę, dlatego tak się dzieje i wzajemnie dla siebie, jak już, są wampirami energetycznymi.

Ale wiesz że musisz zmienić robotę?

Agnes, to nie znaczy, że wszyscy dają się z siebie wysysać energię, tym bardziej innym, jak i danej sytuacji, więc przypadek nie czyni reguły, a silna psychika odgrywa dużą rolę, choć coraz mniej ludzi ją ma, na co ma wpływ wiele czynników. Stąd też coraz więcej depresji.
A można powiedzieć, że wszyscy w życiu przeżywamy stresy większe i mniejsze.

No to wyssą do końca i po sprawie

Witam nie chce ciebie martwić ale nic się nie ułożyło. Mam truche podobną historię do Ciebie. Co prawda nie jestem marynarzem ale był czas że żona uciekła od mnie do Polski i co miesiąc przylatywalem. Zachowywała się odrobinę podobnie do twoje . Też fascynacja psychologią potem hellinger  różne kursy z dziedziny new age bullshit itp. Wyjazdy jak twoja na jakieś warsztaty i festiwale kocham cię itp szajsy. W międzyczasie poznawanie mnustwa ludzi głównie facetów jak się okazało po czasie. Byly nawet ceremonii aya itp , organizowane przez jakiś psychodelicznych oderwanych od życie ludzi. Wiec miłość była wszędzie tylko egoistyczna i skierowana na realizację jej potrzeb. Schemat jak u ciebie , a że nie daje wolności że jestem zakompleksiony i psychiczny itp mniejsza o szczegóły . Skoczyło się jak zwykłe kiedy już poczuła się na tyle mocno okazało się że jest jakiś facet. Jak to określiła samiec alfa dla którego zrobi wszystko chodz gość chyba korzysta z możliwości że ma dominujący seks i panią  która nas wszystko się zgodzi plus kręci dla niego jakis szemrany pseudo mln biznes plus kursy dla zagubionych kobiet jak odnaleźć szczęście w życiu. Mi na sam koniec zostawiła jedną córkę bo ma niby ADHD druga zabrała do pl plus z szczegółami dowiedziałem się jaki nowy w każdym względzie jest lepszy. Uwierz mi że w życiu byś nie chciał słyszeć takich rzeczy o sobie jako o człowieku , partnerze ojcu i beznadziejnym kochanku. Teraz oczywiście jestem pijakiem narkomanem itp naprawdę nie krępuje się z żadnymi oskarżeniami z tym że chodzi o kasę to wiadomo jak te wrażliwe piękne kobiety potrafią się zachować. Kilka razy odchodziła bo niby nie kochała tylko zawsze bez podejmowania kroków prawnych ot tak sobie decydowała że jesteśmy w separacji po jakiś kłótniach. Potem powrót kocham ciebie itp i do kolejnego razu. Nie wiem co zrobisz wydaje mi się że jesteś w miejscu w którym byłem kilka lat temu jak nagle oznajmiła mi że jest zagubiona i chce żyć pełną piersią a z mną się nie da. Mówiła wtedy że jestem jak solidny stół a ona chce latać

Cześć, dzięki za historię, faktycznie podobna i optymizmu tu nie ma ani odrobinę, ale na pewno każdy przypadek jest trochę inny. Mi jeszcze go trochę zostało, mam nadzieję że wystarczy na przyszłość.

Rozdzielanie rodzeństwa przy tego typu sytuacjach uważam za podłość w najczystszej postaci.

Zaskoczony?
Pewnie tak. Przed chwilą wspomniałam o Tobie w innym wątku i stwierdziłam, że jednak napiszę w Twoim.
Gaslighting - wiesz co to jest?
Siedzisz w tym od dłuższego czasu i dlatego jesteś dzisiaj w takim stanie.
Zadanie domowe. Wejdź na YT i poszukaj wykładu Jarosława Gibasa pt czym jest gaslighting czy coś w ten deseń i w ogóle poczytaj na temat tej perfidnej przemocy psychicznej, a będziesz w domu, czyli będziesz wiedział, co jest z Tobą robione, sukcesywnie i od dłuższego czasu.
Może to da Ci kopa do życia?

Panie głowa do góry , pewnie zaraz ktoś napisze że się odetnij itp .Tylko ktoś kto kocha i dostaje nagle (rzecz jasna sygnały były wcześniej ) w łeb to musi przeżyć swoje upokorzenia rozczarowania i ten cały syf zanim się Pani jednak zdecyduje wypłacić kopa na dowiedzenia . Jeszcze spokojnie przygotuj się na sygnały  że zostaniecie przyjaciółmi albo że kocha  i zawsze będziesz jej w sercu. Wszystko zależy na ile mocno nowy związek jej się trzyma , tak czy inaczej w tym miejscu będziesz zwodzony.
Po całej zabawie na bank próba powrotu Wtedy poczujesz swoją satysfakcję chyba że nic się nie nauczyłeś ....Moja jeszcze na ten przykład nie wymeldowała się z NO i przez to separacja będzie nieważna .Jak dzwonie tutaj po urzędach to tylko wielkie zdziwienie bo brak przepisów i szok że tak można się zachowywać:) Też mam dylemat bo albo dotrzyma słowa i uda się rozwód w PL  bez cyrku lub będę musiał ją zgłosić i wtedy solidna kara za wyłudzenia i nieprzestrzeganie lokalnych przepisów. Dziś mi uświadomiła że meldunek jej potrzebny bo może wróci:) Sam widzisz w życiu jej nie przyjmę a zobacz jak ona kalkuluje gdzie zasoby w razie czego pozyskać . Baby narcyzy to dramat a ja bez skrupułów powinienem   jej dowalić ale i tak  wole na spokojnie i z głową . Ot tak to bywa jak się ślepo wierzy w miłość i spoczywa na laurach
Będzie ok u Ciebie jeśli nie zrobisz głupot pomału zaczniesz wracać do Siebie , wiem że teraz to i nawet życie na szali jest ale to tylko etap

Morfeusz, załóż swój wątek.
Ja na pewno chętnie przeczytam, co tak bardzo Cię trapi.

Teraz jak moderacja działa tak jak działa to aż strach zakładać nowe i dość poważne wątki. Swoją drogą Ty tak na poważnie z tym wątkiem?

Hej, dzięki. Z tym terminem spotkałem się już rok temu podczas wcześniejszego rozjeżdżania mnie walcem. Trudno mi powiedzieć do końca co to takiego, co spotyka mnie w tej chwili, na pewno będę rozmawiać o tym z terapeutą. Prawdą na pewno jest, że rzeczywiście dużo z zachowania mojej żony ma wspólnego z gaslightingiem. (Ja jestem wypalona, poświęciłam kilkanaście lat na dzieci i dom, a ty się realizowałeś zawodowo, do tego czułam się niezauważana, teraz się moje serce zamknęło, a nowa ja się jeszcze nie narodziłam i niczego nie mogę już teraz obiecać). Efekt tego wszystkiego jest taki, że w ciągu dnia wszystko wygląda podobnie jak dawniej, co 2-3 dni rozmawiamy o tej sytuacji, ale żadnych konstruktywnych wniosków poza "potrzebuję czasu" nie ma. Gdy przychodzi wieczór to żona idzie spać osobno "a ty rób co chcesz". Teraz zacząłem dbać bardziej o samego siebie, głównie o kondycję psychiczną, na początku żona była przekonana, że jest we mnie dużo strachu - przed samotnością przede wszystkim, co było tylko przysłowiowym dolewaniem oliwy do ognia. Teraz widzę, że paradoksalnie im bardziej ja pokazuję jej niezależność, tym mniej ona się ode mnie dystansuje. Najprościej byłoby okazać jej zupełną obojętność, ale czy to w jakikolwiek sposób może nas ponownie zbliżyć? Czas pokaże.

Posłuchaj więc wykładu Jarosława Gibasa na ten temat, żebyś nie szedł do terapeuty całkiem zielony.
Jesteś poddawany gaslightingowi aż furczy. Ona jako domorosla pani psycholog przerabia Cię po prostu na mydło. A gdy uzyska już nad Tobą pełną władzę i kontrolę wtedy wydoi Cię z kasy i wymierzy Ci centralnie kopa w cztery litery. A Ty jako mydło złożysz się w scyzoryk i do końca życia będziesz katował się, że takie cudo straciłeś. Teraz jesteś na etapie, że gdy ona jest chwilowo łaskawsza to cieszysz się jak dziecko, jakby ktoś do kieszeni ci nasrał.

Wyjdziesz z tego domu goły i wesoły z poczuciem, że jesteś głupi, nieudaczny, prosty jak cep, więc gdzie Ci tam do tej uduchowionej gwiazdy. Ona dowartościuje się twoim kosztem, a Ty skończysz w swoich oczach, jako byle kto.
Mówie Ci - jeszcze dzisiaj znajdź na YT Jarosława Gibasa i posłuchaj wykładu o gaslightingu.

"Teraz widzę, że paradoksalnie im bardziej ja pokazuję jej niezależność, tym mniej ona się ode mnie dystansuje. "

To nie jest paradoksalnie, to jest reguła. Gonimy za tym co nam ucieka, doceniamy to, co tracimy.

Czekamy zatem.

Zobrazowałem sobie wczoraj dosyć mocno Twoją wizję i bałem się, że nie usnę przez to, na szczęście zacząłem sypiać jak dawniej, czyli bardzo dobrze, niczym od przycisku ON/OFF. Przebudzenia tylko są średnie, bo zamiast widzieć obok kobietę mojego życia, widzę puste miejsce. Ta opcja, którą pokazałaś, to chyba najgorszy z możliwych scenariuszy i gdy sytuacja będzie już naprawdę podbramkowa to na pewno nie dam się wydymać bez mydła. Całkiem możliwe, że gdy wzbudzę w sobie odpowiedniego wkurwa to do jż przyjdzie olśnienie i dopiero wtedy zachce, żeby było jak dawniej (tak jak to było na początku miesiąca, gdy z "podjęłam już decyzję" zmieniło się na "dajmy sobie szansę do końca roku"), tyle że pewnie ja już nie będę miał na to ochoty. Żona to mi powiedziała niedawno, że wie od wróżek (!!!), że gdy przyjdzie co do czego to ja ją zniszczę, bo widziała mnie nieraz w konfliktowych sytuacjach z innymi ludźmi. Jest trochę w tym prawdy, bo jestem spokojnym człowiekiem, ale do momentu, gdy mi ktoś któryś raz z kolei nadepnie mi na odcisk, wtedy wybaczenie komuś takiemu jest poza moimi możliwościami i machina rusza. Mówi, że to też jest powód, że chce odejść, bo się mnie wtedy boi (gdzie ja nigdy nic przeciwko niej nie robiłem, wręcz odwrotnie - wykłócałem się nieraz w jej imieniu).

Film na youtube obejrzałem, jest tutaj dużo znamion gaslightingu na pewno, w końcu moja żona ma czarny pas w słownej manipulacji.

Agnes76: dzięki, nie jestem obojętny, jak ona coś ode mnie chce to pomogę, ale nie chcę przy niej już skakać i zabiegać o uwagę.

Ona szuka nowej siebie. Myślałem, że takie rozterki mają raczej młode dziewczyny wchodzące w dorosłość, ale jak widać myliłem się.

Zdaje się, że szuka nowej siebie zdala od Ciebie, bo kieruje się tylko i wyłącznie własnym interesem. Nazwie to emocjami, szczęściem, wpisz zasadniczo... co chcesz.

Żona systematycznie pierze Ci mózg, a Ty do tego jeszcze wierzysz we wróżki. Zauważ, że ta szeptucha, nie mówi Ci od razu, tylko po czasie, prawdopodobnie jest w kontakcie z Twoją żoną, a Ty jeszcze za to płacisz.

Zmień terapeutę, który zna się dobrze na gaslightingu, nie wspominając o tym żonie.

Czyli doopa blada...będziesz miał powtórkę.
Ona nie walczy/niestara się o poprawę w małżeństwie lecz wciąż i nadal będzie próbować mieć i zjeść ciasteczko.
Ona teraz kupiła sobie czas a Ty...Ty...a Ty jak zawsze będziesz winny.

Skończ samemu z tą wróżką, proszę Cię.
Żonie dobrze doradziłeś w tym zakresie, ale za nią tego nie zrobisz. Weźmie to do siebie, czy nie to pokaże Ci przyszłość.
Dorośli ludzie, a potrzebują osobę trzecią, żeby zdecydowała o dalszym życiu za nich...

I nie chcę Ci źle podpowiadać, ale jeżeli aktualnie żona chce dojść do tego, czego chce od życia... to raczej coś jest na sumieniu i sobie nie umie z tym poradzić. Bo jak czytam, nie wykazuje żadnych chęci poprawy Waszych relacji, a koncentruje się tylko na sobie. Jak zwrócisz uwagę przez całą tą dyskusję - używa tylko stwierdzeń co ona chce, czy chodź raz się spytała Ciebie co chcesz? Sam mam wrażenie dokładnie jak inni, że trzyma Cię w garści cały czas. Zasadniczo jestem wręcz tego pewny, bo sam... to przeżyłem.

Ja odpuściłem tego typu paranormalne rozwiązywanie problemów, mam nadzieję, że żona też. Pytałem dzisiaj psycholog, czy w jej ocenie to faktycznie jest klasyczny gaslighting, ale jednak nie wygląda na to pomimo, że niektóre wspólne elementy rzeczywiście występują.

Moja żona ma po prostu strasznie pogmatwaną psychikę i tak było właściwie od samego początku. Na pewno jej sytuacja w domu, gdy była dzieckiem przyczyniła się do tego w głównej mierze.  Być może wtedy w momencie poznania powinno mi się zapalić światełko z podpisem "spieprzaj od niej jak najdalej", ale jednak z wielu względów tego nie zrobiłem, i czego generalnie nie żałowałem. Pamiętam jak będąc już z nią szedłem na rejs, wtedy 4 miesiące to był standard. Strasznie oboje przeżywaliśmy wtedy tą chwilę, byliśmy razem raptem 3 miesiące. Żona mi wtedy powiedziała, że nie wie jak to będzie, bo nie miała marynarza i nie może mi teraz obiecać, że będzie na mnie czekać. Do tego internet raczkował, a ja mogłem do niej dzwonić na parę minut raz w tygodniu. Jak stwierdziła - chce być w porządku i nie może teraz składać obietnic. Rejs się skończył, uczucie wygrało z rozłąką, przeżywaliśmy wtedy niezapomniane chwile, które trwały później tak naprawdę przez lata. Nie wiem czy to już pisałem, ale na samym początku po naszym pierwszym zbliżeniu miała łzy w oczach. Powiedziała, że fizycznie jej się bardzo podobało, ale emocjonalnie mnie jeszcze "nie czuje" i że dla niej to wszystko dzieje się za szybko. Po tygodniu, czy dwóch, wszystko zaczęło już w pełni "działać" i tych problemów z jej emocjami nie było. To wszystko wypełniła wielka miłość.

Dzisiaj natomiast poprosiła mnie, żebym przyszedł do niej - powiedziała, że jest jej cholernie ciężko, bo jest kompletnie na mnie zamrożona i nie potrafi nic z tym w tej chwili zrobić, dlatego prosi, żeby dać jej czas. Przypomniała mi tym właśnie nasze pierwsze wspólne chwile, gdy też się zastanawiałem jak to jest, że człowiek musi zmuszać się do określonych emocji, tu konkretnie chodzi o stan zakochania. Albo się to czuje od razu, albo nie. Albo się kogoś zaczyna nienawidzić i chce się odejść, albo nie. Moja żona jednak jest jak to często w różnych sprawach u niej, gdzieś POMIĘDZY. Trochę jak z tym ciastkiem, które chce się mieć i jednocześnie chce się zjeść.

Żona trzyma ciebie na dystans. Dostaje od ciebie co chce: zabezpieczasz finansowe i nadskakujesz wokół niej. Ciągle powtarzasz, że ona ma skomplikowany charakter, dopytujesz nawet specjalistów o jej zachowanie, bo ona ma na to wyj....ne. Wg mnie jej zachowanie jest całkiem normalne i zrozumiałe. Ma to co od ciebie oczekuje, nie dając w zamian nic. Stworzyła sobie swój świat bez ciebie. Najczęściej tym światem jest boczniak, ale też może być to ucieczka w jakieś sekciarskie światy.
Dziwnie zachowujesz się tylko ty i ty faktycznie wymagasz jakiegoś wstrząsu, może dobrego specjalisty. Dajesz dużo, nie dostając w zamian nic. Tak nie można ciągnąć długo dla dobra własnego stanu psychicznego. Dlatego też pojechałeś we własny świat. Stałeś się opiekunem swojej żony, karmisz się złudzeniami i nadziejami. Trwasz w zawieszeniu, licząc na to, że żona w jakiś cudowny sposób odmieni się i będzie jak w czasie pewnie najlepszych początkowych chwil poznawania się i wchodzenia w związek.

Zarabia - źle, nie zarabia - źle. Jak dla mnie co by się nie działo to i tak efekt byłby ten sam. Tu chodzi tylko i wyłącznie o pociąg do łobuzów...

Wystarczy odrobina samodzielności i zajęcie się sobą, a nie udawanie że jest się księżniczka z bajki.

Czego ona potzebuje? Raczej się można domyślić, tylko dlaczego tak trudno to wcześniej wyrzucić z siebie? Dalczego ludzie są w stanie tak długo to wszystko w sobie dusić i się zamęczać?

Jeśli chodzi o wybór, to akurat pewne zawody wiążą się z częstymi wyjazdami, podróżami, gdzie danej osoby może nie być przez większą część roku w domu, jak choćby właśnie marynarz, kierowca, przedstawiciel handlowy itp. I co, przecież ich partnerzy doskonale o tym wiedzą! A po jakimś czasie, to można oczywiście zmienić coś w życiu, ale nie wszystko pójdzie tak wszystko hop siup i nagle standard życia pozostanie a partner będzie blisko..

Jak na razie to pomimo wszystkich ciosów, które dostałem to nie spieszy mi się z podejmowaniem radykalnych decyzji. Widzę jeszcze minimalną szansę, żeby wreszcie to zacząć prostować, jest to długi proces i myślę, że już się zaczął. Widzę w zachowaniu mojej żony pewne zmiany - powiedziałem jej, co mi się w niej nie podoba i patrzę, że zaczęła coś w tym kierunku też robić. Na pewno gwałtowne wzniecenie kurzu by mogło szybko rozwiązać sytuację, tylko pytanie w którą stronę. Bardzo możliwe, że powiedziałbym (nie wykluczam, że jednak tak się nie stanie) żonie, że tak na dłuższą metę funkcjonować się nie da i jeśli jej się nie podoba w związku to powinna w takim razie odejść. Takie słowa usłyszane przez nią byłyby zimnym prysznicem, bardzo możliwe że faktycznie by odeszła i po jakimś czasie zrozumiała czego tak naprawdę chce i postanowiła wrócić, tyle że ja już nie umiałbym ponownie otworzyć wtedy drzwi. Tego akurat się boję.

Deszczu, psycholog dobrze Ci powiedziała, skoro Twoja żona pochodzi z pijackiego domu. Wiedziałeś od samego początku, że ona nie do końca jest normalna, a mimo to wszedłeś w związek z nią.
Po trzech miesiącach po ślubie Ty zegnales się z nią, bo musiałeś wypłynąć na cztery miesiące, a ona powiedziała Ci, że niczego Ci nie obiecuje, bo nie wie, jak to będzie podczas waszej rozłąki.
Dlaczego nie drazyles tego, co ona miała wtedy na myśli?
Czy dała Ci do zrozumienia, że pójdzie z innym, czy co?
To nienormalne, żeby świeżo poślubiona żona rzucała takim tekstem wiedząc, że mąż jest marynarzem i będzie wypływał w rejsy.
No chyba że nic na ten temat nie wiedziała przed ślubem?
Podobna sytuacja w tym łóżku.
Kurczę albo ktoś pożąda Cię i chce bzykać się z Tobą, albo nie pożąda i robi uniki.
Ciekawa jestem jak Ty wyglądasz. Może piękna uważa, że jesteś dla niej za brzydki, za zwyczajny albo, że ona jest dla Ciebie za piękna?
Wyszła dla Ciebie chyba raczej z rozsądku, że lepszej partii nie znajdzie, a czas leci.
Dlatego od początku siadła Ci na barkach, wrosła i oplotła niczym bluszcz.
Ty szybko przyjąłes rolę bankomatu i woła roboczego.
Ona nie tyle, że chciałaby bad boya, co raczej pasowałby jest jakiś zdrowo kopnięty idealista fantasta, który zasiadłby z nią na kanapie i plotl niestworzone historie. Ona siedziałaby obok, też dorzucała swoje teorie i tak razem by nawijali różne bzdety.
Ty jesteś dla tej gildii za prosty, za bardzo pospolity i za bardzo zwyczajny.
Dobry jesteś do przynoszenia forsy i odwalania czarnej roboty, ale gdzie Ci tam do wyżyn jej intelektu.
Jest gaslighting ( przypominam baba ma jakiś czarny pas z zakresu manipulacji) i do tego od młodych lat jest pierdolnięta.
Deszczu, będziesz miał wesołe życie z ta kobieta. Gdy wejdzie w menopauze, to chyba oboje pójdziecie razem do wariatkowa.
Wtedy Twoje życie stanie się horrorem komediowym, tylko że Tobie nie będzie do śmiechu.

Sam widzisz, że musisz powstrzymać emocje, ona powinna odczuć, że przestaje Ci na niej zależeć, powinieneś wyrażać swoje niezadowolenie z jej destrukcyjnego zachowania, nie płakać razem, nie pocieszać, nie dawać czasu, albo rybki albo akwarium...

Nie walcz o nią, odsuń się, pozwól jej zawalczyć o Ciebie. Nie zmieniaj planów, wyjedź na rejs, przestań się żoną interesować, nie kontaktuj się, jedynie z dziećmi.

Bo to co robisz teraz przynosi odwrotny skutek.

Oj paslawku przecież ja o tym doskonale wiem. Na czole nie miała napisane i w tamtych czasach ludzie byli po prostu kompletnymi laikami w tych tematach.
Wiele więc osób powpadalo w sidła różnych takich. Przecież ja sama jestem tego przykładem. Mało kto był wtedy na tyle ogarnięty, żeby wiedzieć na jakim świecie żyje.
Teraz młodzi ludzie mają naprawdę sto razy lepiej, bo wystarczy tylko wyciągnąć rękę i informacje ma się podane na tacy.
Tak więc rozumiem autora.
Wkurzam się tylko, bo gdy czytam, co on pisze i jak przede wszystkim, to odnoszę wrażenie, że tego człowieka nie da rady wyprowadzić z równowagi. To istna oaza spokoju, aż nadnaturalnego. To mnie obca osobę aż skręca że złości na cwana babę, a on spokojny, ułożony, spolegliwy i pisze w taki sposób, że no nie wiem, jak to opisać, żeby nie pojechać za daleko i nie nadawać go odpowiednio np flaki z olejem. No nie, daruje sobie. On i tak jest zdołowany.
Myślę, że nawet kilkuletnie dziecko lepiej sobie radzi w zabawie z rówieśnikami, bo niechby inne dziecko zabrało zabawkę, to przecież od razu byłaby awantura, darcie się itd.
A tu mamy faceta dobrze po czterdziestce a reagującego tak, że świętemu pusciloby nerwy.
Autorowi chyba pomoże tylko czas i ta kobieta, bo któregoś dnia ona tak przegnie, że Deszczu szybko zrobi z nią porządek.

"Tak to prawda Deszczu to trudny przypadek"

Żeby tylko Deszczu... wielu tu zdradzonych facetów tak się zachowuje...to niemożliwe, żeby taka kochana moja żona... jaka to ona biedna, że zakochała się w innym... gdyby tylko zechciała wrócić... I powtórka z rozrywki, tego by nie zmieniła... jeśli by tylko wróciła.
Potem się dziwić, że tyle jest zdrad...
Tak mają faceci, którzy siedzą pod pantoflem żony, bo takich najczęściej żony zdradzają.

Deszczu, Ciebie żona też zdradziła, jeśli nie fizycznie, to emocjonalnie, a Ty dalej się płaszczysz.

To też taki bad boy .Te warsztaty itp to zwykle  jak zebranie sekty .jeden nadenty gury  co objawia swoje prawdy oświecone lub  uczy jak żyć Panie:), Tak czy inaczej, Kobiety z takich spotkań adorują pana mądrale i kto wie może żona autora tak ma . U mnie tak było , nie zawsze bad boy to osiłek raczej biega o typ co stabilne związki  to nie dla niego a ma w jakieś  temacie autorytet i stadko baranków.

paslawek: prawdą jest, że w momencie, gdy ją poznałem nie wiedziałem nawet, że istnieje coś takiego jak DDA, nie mówiąc już o bagażu, jaki taka osoba niesie. Problemu z alko nie miałem i nie mam i myślę, że jestem zupełnym przeciwieństwem jej ojca ze wszystkimi wadami i zaletami (bo teść dużo ma zalet i naprawdę byłby wielki, gdyby nie chlał). Jakoś parę lat po ślubie, gdy już internet zaczął być czymś powszednim to zaczęło być też głośno o DDA. Żona wtedy zaczęła chodzić na terapię, żeby poukładać sobie w głowie wiele rzeczy. Tyle, że terapia się skończyła, a później szła na kolejne, i kolejne... aż do dzisiaj.

ulle: dużo masz racji i wiem, że bywam za spokojny i często się za łatwo zgadzam, tyle tylko że zazwyczaj i tak osiągam to co chcę, tylko inną niekiedy dłuższą drogą. Nieraz mam takie podejrzenie, że żona celowo chce mnie sprowokować, żebym "poszedł na całość", ale być może nie przypuszcza że wtedy z mojej strony nie byłoby już odwrotu, dlatego jeszcze się tak hamuję i obserwuję sytuację.

Bekaśmiechu: czasem mam wrażenie, że znasz moją żonę i mnie lepiej niż my sami siebie znamy, ale spoko - Twoją szyderę przyjmuję chociażby dla przeciwwagi.

Domino: na razie staram się jej przetłumaczyć, że orbituje w jakiejś innej rzeczywistości i musi zejść na ziemię. Właściwie to nawet nie tłumaczyć, bo to ona sama musi zatrybić, że żyje jakąś dziwną iluzją. Gdy jednak rzeczywiście sytuacja stanie się już bez wyjścia to na pewno taki uległy nie będę, o nie.