rzucił mnie w święta :(((( - Netkobiety.pl

Pytasz dlaczego rzucił Cię i to w święta. Chciał rzucić po świętach ale się nie zgodziłaś. Powodów nikt nie zna poza nim samym, więc jego musisz o to zapytać. A co z tym zrobić? A co chcesz z tym zrobić? Walczyć o niego, przekonać go do zmiany decyzji czy pogodzić się z sytuacją?

Nie wiem jak sobie poradzić z tym bólem:(((

On się rozstał z żoną 1,5 roku temu. Z matką dzieci ma poprawną relację. Zapewniał, że tylko rodzicielską.

Dawno nie było mi tak źle... Nawet nie wiem co zrobiłam źle. Powtarzał mi, że jestem wspaniała, dobra, ciepła...

Rozmawialiśmy o wspólnym dziecku. Powiedział, że nie planował, ale rozumie że chcę mieć dziecko więc zaakceptował to. Wtedy, gdy chciał "zacząć od nowa" powiedział, że jestem wspaniała, ładna, dobra, jego dzieci mnie uwielbiają i że drugiej takiej nie znajdzie.

Z żoną rozstał się bo podobno ona oświadczyła, że wygasły jej uczucia do niego. On walczył długo o to małżeństwo.

Nie wiem dlaczego starszy z dwójką dzieci... Po prostu tak wyszło. Zakochałam się. Jego córki to już nastolatki, do tego są wspaniałe. Bardzo się do nich przywiązałam.

Dzwonił dzisiaj, ale tylko jeden raz. Nie wiem czy to nie była pomyłka.

Jestem totalnie głupia. Przeczytałam na tym forum, że jeśli facet w ogóle się zastanawia, czy chce być z kobietą, to uczuć chyba tam nie ma żadnych... A ja cały czas wierzyłam w ten związek... Tak bardzo jest mi źle ((((((((((

Bo się przywiązałam, pokochałam. I teraz ma zniknąć nagle z mojego życia?

Wiadomo, lepszy starszy, doświadczony i bardziej "obyty"..Jak się okazuje, nie do końca..A zamiast tego, mozę jakiś rówieśnik by się nadawał..

Zresztą pół roku minęło, ale rozpacz jakby to był długoletni związek..Po pół roku(czy właściwie wcześniej, bo pół roku mija teraz?) to nie ma co sobie za dużo obiecywać..

Myślicie, że to chodzi o żonę? Że chce do niej wrócić? Dla mnie to mało prawdopodobne, zapoznał mnie z dziećmi, z mamą. Jego rodzina mówiła, że z żoną związek jest od dawna zamknięty. Mają poprawną relację, ale żona traktuje go jak kolegę - zero uczuć od niej w jego stronę (tzn. on tak deklarował).

Po co się zastanawiać co on? Czemu zostawił, co on chce, co z żoną? Powinnaś raczej skupić się na sobie, przetrawić to i zacząć żyć. Nie warto tracić czas na takie rozkminy, bo i tak nie dowiesz sie jaka była prawda a będziesz się ciągle nakręcać.

Dziękuję dziewczyny (( Macie rację, że analizowanie tego nie ma już sensu. Podjął decyzję jaką podjął. Zerwał ze mną, a potem chciał "przełożyć" rozstanie na po świętach... No potraktował mnie jak przedmiot. Ile czasu to jeszcze będzie boleć ?

Zaczęliśmy być ze sobą rok po jego rozstaniu z żoną. Sytuację miał już od dawna uregulowaną, w tym opiekę naprzemienną nad dziećmi. O żonie opowiadał tylko tyle, że długo starał się ratować to małżeństwo, ale ona stwierdziła, że jej uczucia do niego wygasły. Pewnie tak, pewnie byłam łatwą zdobyczą... Czuję się z tym fatalnie.

Rozumiem, że czujesz się z tym fatalnie, ale niestety czasu nie cofniesz.
Facetowi zależało na rodzinie, zależy i zależeć będzie.Bylby głupi, gdyby w tym wieku chciał związać się z młodą kobietą i na nowo budować rodzinę. Wiem, że wielu podstarzałych facetów głupie na stare lata, ale ten najwyraźniej nie był aż tak bardzo oderwany od rzeczywistości.
Fascynacja młodością może się zdarzyć, ale są chyba jakieś granice.
Autorko, powiem krótko - on nie chciał zaczynać zabawy w rodzinę z kimś innym, bo ma swoje lata i pewna życiową mądrość.
Tobie niczego nie obiecywał, nawet uczuć Ci nie wyznał. Cały więc czas miał kontrolę nad sytuacją.

Ale on nie jest z tą żoną. Rozstali się półtora roku temu. Temat został zamknięty i faktycznie i prawnie. Czemu miałabym rywalizować z żoną? Żona żyje swoim życiem, on swoim. Żona zresztą też jest od niego sporo młodsza.

Ciężko nie myśleć i nie analizować. Tyle wspólnych chwil. Przywiązanie do niego i do dzieci. A teraz jedno wielkie NARA (((((((((((

Przecież to było tylko pół roku, ludzie sie rozstają po 20 latach i wiecej, nie przesadzaj. Nawet nie zdążyłaś go dobrze poznać, połowy o nim nie wiesz. Ponad to, już wcześniej mówił o rozstaniu, nie warto tracić czasu na kogoś, kto Ciebie nie kocha. Weź się w garść, przeżyłaś rozwód gdzie łączylo Cie dużo więcej a umierasz po zakończeniu półrocznej znajomości? Korona na głowę, uszy do góry i heja.

Zawsze mnie zadziwia, jak bardzo dużo może łączyć ludzi przez tak krótki okres czasu(kilka miesięcy), że potem jest taka rozpacz? Rozumiem, kiedy relacja jest stosunkowo długa, ale taka znajomość?

Napisałaś, że rozmawiał z siostrą mieszkająca na innym kontynencie, która nawet na oczy Cię nie widziała ani nie poznała osobiście. Podejrzewasz, że to właśnie po rozmowie z nią zaczął dziwnie się zachowywać i już po kilku dniach wyszło szydło z worka, bo dowiedziałaś się, że kończy z Tobą.
Widocznie on ceni sobie zdanie siostry, bo pewnie to mądra życiową kobieta. Będąc na jej miejscu wiedziałabym jak rozmawiać z bratem, by wybić mu z głowy jakiś dziwny romans. Już ona pewno wiedziała jakich argumentów używać, by przekonać brata. A jakich argumentów mogła użyć? No przeróżnych, przecież tu argumenty same się proszą, bo są samym życiem.
Wiadomo, że gdyby rozmawiał z idiotą, to ten pewno zachęcałby go, żeby żenił się z Tobą itd a co dalej? A choćby potop.
On jednak do idioty nie poszedł po radę, tylko do mądrej doświadczonej siostry.

Przywiązanie, uczucie i miłość po paru miesiącach? No różnie bywa..

Generalnie ulle dobrze napisała, że facet po prostu oprzytomniał. W swoim, zapewne nieco monotonnym życiu, miał chwilę słabości, ale ze swojego punktu widzenia, wybrał to, co wydaje się trwałe i stabilne, do tego z pewnością wygodne.

Ale co dla niego jest "trwałe i stabilne"?

Byłby idiotą i ludzie by się z niego śmieli, bo jaki mądry facet, który dorobił się jakiegoś majątku, pozycji zawodowej, szacunku wśród znajomych i w pracy nagle odbija mu palma, rozwala rodzinę i bierze sobie o wiele młodsza od siebie  kobietę i dnia się żeni. Potem buduje historię nowej rodziny i nowa tradycje rodzinna, dzieci itd. No komu by się chciało?
To facet pod 50-tke.

Cały czas podkreślasz, że on do rodziny nie wróci, bo każde z nich już od dawna mają poukładane swoje życie.
Jak widać jest to jednak mało prawdopodobne.
A nawet jeśli masz rację, to co to zmienia? Woli być sam, wrócić do żony albo poznać całkowicie inna kobietę, może mniej wyjściowa, ale bardziej pasująca do niego pod różnymi względami.,. .

On nie mieszka z żoną od dawna. Ich drogi się rozeszły już dawno temu. Żona ma swoje mieszkanie, on swoje. Dzieci mieszkają tydzień tu, tydzień tam. Chyba jakby był z żoną to nie zapoznawałby mnie ze swoimi dziećmi? O zapoznaniu zresztą wiedziała żona i była zadowolona, że mamy dobrą relację.

Wygląda więc na to, że zgadali się i uznali, że wrócą do siebie. Może uczucia żony do męża odżyły, w nim prawdopodobnie nigdy nawet nie umarły, więc pojawiła się nadzieja na reaktywowanie związku. Może dzieci też tego pragną?

Na pewno nie pogrążył się w próżnię. Jest ktoś inny, bardzo ważny i z tym kimś chciał zacząć nowy rozdział życia. Chciał zacząć od świat, żeby pokazać jego dobre intencje i w ten sposób wyrazić swój poważny stosunek do tego kogoś. ,( Może żony a może kogoś zupełnie innego?

Nie wierzę w tę opcję z żoną. Może jego uczucia jeszcze nie wygasły, ale jej tak. Ona prowadzi normalne, szczęśliwe życie, dzieci już dawno przepracowały rozstanie rodziców, mnie uwielbiały i chciały ze mną spędzać każdą chwilę gdy były u niego. Żona była zadowolona, że on układa sobie życie, a przede wszystkim była zadowolona z tego, że dzieci tak mnie lubią.

Być może poznał kogoś innego. Tego nie wiem, ale raczej wątpię, wbrew temu co mówicie. Wiem, że założyłyście że w grę wchodzi albo żona, albo inna kobieta, ale jeśli faktycznie odszedł "w próżnię"?

Wygląda, że nie za bardzo mu odpowiadałaś, być może żona widząc, że kogoś ma, zmieniła front i zaproponowała powrót...

Tylko dlaczego jego nie zapytałałaś, jaki jest powód jego decyzji?
My tu tylko możemy gdybać, a to w niczym Ci nie pomoże.

Ale on pracował przez połowę niedzieli. Dlatego zaproponował niedzielę po południu. Z dziećmi. Jutro cały dzień pracuje.

Autorko za krótko go znałaś, wiesz o nim tylko tyle, ile sam Ci opowiedział i może gdzieś tam na dzielni coś usłyszałas.
Nie rozmawiałaś z jego żona, nic nie wiesz.

Kto wie czy Ty byłaś jego pierwsza kochanka, czy jedyna? A może to łajdak i żonie tez fundował boczniary?
Nie wiesz z kim sypialas w jego czy tam w swoim łóżku.
Odpuść to.
To tylko pół roku, nie ma sensu drzeć szat na sobie.

Piszesz, że rozstali się, bo uczucie żony do niego wygasło, przy czym on długo walczył o tamten związek. Widocznie, jemu miłość nie przeszła. Przykro to pisać, ale mogłaś być plasterkiem, na obolałe serce. Może nawet myślał, że uda mu się z Tobą zbudować stały związek. Czas pokazał jednak, że to nie jest to, więc postanowił zakończyć Waszą relację.

Dziękuję Wam bardzo. Czas podnieść głowę i ruszyć do przodu, chociaż to bardzo boli.

Nie rozumiem tylko jak on może ot tak żyć dalej, jakby nic się nie stało. Rozmawialiśmy codziennie, mówił że uwielbia ze mną rozmawiać. Dzieci każdą wolną chwilę chciały spędzać ze mną, bardzo się przywiązały. On nie będzie tęsknił?

A co to za różnica czy będzie czy nie będzie? Co to zmienia? Nie, nie będzie tęsknił ani żałował, bo się już wcześniej chciał zdecydować na rozstanie. Daj sobie spokój z tym co on.

Pytasz dlaczego miałabyś z nią rywalizować, więc odpowiadam, że z uwagi na świadomość, że to nie on podjął decyzję o rozwodzie, że on go nie chciał, walczył o żonę i rodzinę, a przede wszystkim dlatego, że prawdopodobnie wcale nie pogodził się z tym, co się stało. Wbrew pozorom półtora roku to wcale nie jest dużo, Ty zaś pojawiłaś się w jego życiu już po roku, kiedy przypuszczalnie nie przeżył jeszcze żałoby po swoim związku, co znaczy, że nie był gotowy na nową, opartą na zdrowych zasadach relację. Przykro mi to napisać, ale sądzę, że miałaś wypełnić jakąś pustkę.
Nie wykluczam, że jego intencje były w tamtym czasie szczere, ale pierwsze zauroczenie minęło, do głosu doszły realia życia, być może zadziało się coś jeszcze, o czym nie mamy pojęcia i... czar prysł.

Podczas rozmowy z siostrą mógł podzielić się swoimi rozterkami, wątpliwościami, a ona poradziła mu rozstanie. W końcu sam fakt, że one się pojawiają, już wskazuje na dosyć niskie zaangażowanie emocjonalne.

Chciałabym też zwrócić uwagę, że nie wiesz co tam się między nimi zadziało, że żony uczucie się wypaliło, a przecież uczucia nie wypalają się bez przyczyny. Nie wiesz też czy przypadkiem przez cały ten czas od rozwodu nie zabiegał o jej uwagę i nie dążył do reaktywacji związku, w końcu sprawując naprzemienną opiekę nad dziećmi musieli widywać się relatywnie często. Nie można też wykluczyć, że miałaś u żony wzbudzić zazdrość, co w założeniu miało podbić w jej oczach jego wartość. Brzmi pokrętnie, ale ludzie nie do takich posuwają się "sztuczek".

Niemniej bez względu na to czy na powrót jest z żoną, czy poznał inną kobietę, czy jest sam - pewnym jest, że podjął decyzję, że nie chce być z Tobą, do czego ma pełne prawo. Natomiast wykazał się kompletnym brakiem klasy, nie wykazując się odwagą i nie zdobywając na sensowne wyjaśnienia, co powinien zrobić choćby z szacunku do Ciebie i do Twoich uczuć.

Święta fatalnie Dobrze, że już koniec Świąt i powrót do pracy. Chociaż mogę zając się pracą i oderwać myśli od tego wszystkiego.

Jeśli zagrał tak by wzbudzić zazdrość żony to naprawdę masakra. Nie wiem po co zapoznawał mnie z dziećmi. Dzieci mnie pokochały i na pewno za mną tęsknią.

Kasa kasą, ale po co Ci taki stary dziad był. I po co pakujesz się w taki shit? Nie chciałabys poznać rówieśnika jakiegoś?