Co Robić?? - Netkobiety.pl

Odpowiedź wydaje się prosta: bo żona może mieć pretensje o mniej ważne czy nawet błahe rzeczy. Może tez mówić to w złości, żeby mu dopiec z sobie tylko wiadomych powodów. Może się czepia tych pozostałych aspektów, bo mąż chce rozwiązać problem współżycia, który to temat dla niej nie istnieje, bo zadowala ją status quo? Naprawdę to aż tak bardzo nieprawdopodobne?
Można w emocjach pleść zwyczajne głupoty, ale jeśli się samemu nie wie, po co, to można tak dalej iść w zaparte..

Kupy się nie trzyma to, żę Autor o takich rzedczach dowiaduje się teraz..

A może żona Autora ma i tak dośc tego, czym się zajmuje(mimo, żę wcale nie musi to być "wszystko") i chce, aby mąż się zajmował owym wszystkim?

edit: Czyli mamy słowo przeciwko słowu i wierzymy automatycznie temu, kto twierdzi, że jest wszystko do du*y?

Pytanie KIEDY i JAK ona mu o tym mówiła? Jeśli rzucała takimi krzykliwymi hasełkami, jak w przytoczonym przez Autora przykładzie, to się nie dziwię, że pozostało to bez echa. Przeciez trzeba sprecyzować o co chodzi! Skoro ktoś sobie z czymś nie radzi, to nie będę mu strzelał tekstami o braku zaufania tylko może powiem co powinien zmienić i czym się zająć? Jakie obowiązki przejąć i mnie przez to odciążyć..

Ale zapytam jeszcze raz: czy nikt z krytykujących Autora nie bierze opcji takiej, że kobieta może wysnuwać bezpodstawne zarzuty? Ze zwykłej złośliwości czy kłótliwości, chce facetowi dopiec?

Jeśli autor kłamie, to znaczy, że sam sobie zaszkodził, bo otrzymał rady od czapy.
W związku z tym to on ma problem a nie ja albo Ty, bo jak głupi był na początku, tak i na końcu głupim pozostał.
To jest gdybanie.
Ja zakładam, że autor wątku napisał prawdę ( wiem ze swoją prawdę) i do jego wersji się odnoszę.
Inaczej w życiu nie dałabym tu zadnemu autorowi/ autorce konkretnej rady, bo jakim cudem, skoro na dzień dobry uważałabym, że autor pisze jakieś androny.

Żona mu takie rzeczy zarzuca. No skoro mu zarzuca, to znaczy, że próbuje się bronić i usprawiedliwiać.
Fakt cieniutko u nas z seksem, ale ja nie czuje się bezpieczna i wszystko jest na mojej głowie.
Gdy autor chce dowiedzieć się więcej, wtedy ona wycofuje się, bo uważa dalsza dyskusję za zbędna, a na koniec i tak będzie wałkowana sprawa białego małżeństwa.

Być może autor jest chytry i skąpy i dlatego nie zatrudnił żadnej pomocy domowej?
Możliwe, że tak jest.
Może drze ryja i robi za domowego tyrana?
Tak też może być.
Może jest alkoholikiem i w domu dziecka się dantejskie sceny?
Tak też może być.

Różnie może być.

Autor opisał rzecz w taki sposób, a ja przyjęłam to do wiadomości i wyraziłam swoją opinię stosownie do tego, co on opisał.

A takie kobiety jak opisana tu żona trafiają się przecież, więc historia może być prawdziwa i wcale przez autora nieprzesadzona.

Autor dopiero teraz zaczyna  otwierać oczy i nagle okazuje się, że przestał już pląsać po zielonych pastwiskach niewiedzy. Już byle czym ona go nie opędzi.
Wcześniej wystarczyło, że rzuciła hasło " nie czuje się bezpieczna, źle mnie traktujesz i jestem urobiona po pachy itd", a Michał wobec takich argumentów potrafił tylko zwiesic łeb po sobie, bo bał się że powie o słowo za dużo i ona znowu ukarze go celibatem, tym razem jeszcze dłuższym niż poprzednio.
Teraz zaczął się odszczekiwac i to, o zgrozo, na konkretne argumenty.
A ona?
Nagle zaczyna zmieniać front i łagodnieje, bo intuicyjnie czuje, że ktoś podmienił jej chłopa. Już tak łatwo go nie przygwoździ.

I oby jak najdłużej trzymał taki fason.

Również zakładam, że Autor piszę, jak jest bo inaczej po co miałby zakladać wątek?

Roxan mój mąż w kryzysie małżeńskim potrafił mi wygarnąć, jak to kilka lat temu "poświęcił" się dla mnie wyjeżdzając z Polski na około 2 lata do Paryża. Rozumiesz absurd?
Mieszkał sobie w pięknym mieście, o kase nie musiał się martwić, rozwijał się zawodowo, a on teraz twierdzi, że to było poświęcenie.
Zmierzam do tego, że żona może mnożyć argumenty na niekorzyść Michała by ten tylko dał jej spokój.
No bo jakim prawem on seksu żąda, skoro ona nie ma poczucia bezpieczeństwa. I do tego taka zarobiona. Ale kawkę przyniesioną w sobote do łóżka, to chętnie spija

Kawkę zrobiona chętnie spija leżąc sobie w łóżku, śniadaniem i obiadem zrobionym przez niego też nie pogardzi.
Strasznie musi się ta kobieta czuć zagrożona. Aż ciarki po plecach przechodzą.
Ja znam takiego agenta, który potrafił wykrzyczeć żonie, że z jej winy on musiał ciągać się po obcych babach poświęcając się w ten sposób dla dobra ich związku, ale ona oczywiście niczego nie potrafi docenić ( nie mieli problemów z seksem).

Głupota czy bezczelność?

Względy finansowe raczej nie spędzają tej kobiecie snu z powiek, bo ona sama też dobrze zarabia.
Skoro jest jej tak źle, to dlaczego będąc niezależna kobieta nie zabrała dzieci i nie odeszła od tak beznadziejnego męża?
Pytanie do niej.
Bo dlaczego mąż nie odszedł, to chyba udało nam się ustalić.
1. Był zaślepiony i tak otumaniony, że ochłapy brał za dobrą monetę i cieszył się jak dziecko. Ona pozwoliła mu włożyć sobie jego rękę w majtki, a on myślał, że anioły zaraz zabiorą go do raju.
Tacy faceci też bywają. A może nie?
2. Szkoda mu tracić dorobku życia.
3. Chce mieszkać ze swoimi dziećmi pod jednym dachem.

Dość wystarczające powody, by chcieć tkwić w białym małżeństwie.

Przeczytaj dokładnie czego dotyczyła moja wypowiedź. To, ze nie mają w jednej sferze komfortu nie oznacza, że można uznać  cały komfort życia za niebyły.Tak to zostało sformułowane w poście, do którego się odniosłam. Podobnie z poświęceniem czegoś w związku, zawsze coś poświęcamy dla czegoś innego. Poświęcamy wspólne chwile dla pracy by zarobić pieniądze itp. Nigdy nie można mieć wszystkiego, trzeba raczej wybierać. I nie ważne jaka akurat dziedzina im się nie układa, bo zawsze będzie to tylko wycinek z całości.
W związku małżeńskim ważnych jest wiele rzeczy. Seks, dzieci, finanse, szacunek, zaufanie, uczciwość, poczucie bezpieczeństwa i jeszcze sporo innych. Nie zawsze można mieć wszystko, czasem trzeba zdecydować z czego jesteśmy gotowi zrezygnować dla innych wartości.

Dokładnie.

https://zdrowie.radiozet.pl/Seks/Psycho … sie-dzieje

Nigdy. Nawet jak braliśmy kredyt to porównywałem w wielu bankach rozkładając na czynniki pierwsze żebym wiedział co i jak. Znajomi brali kredyt to brali a ja siedziałem i liczyłem które rozwiązanie będzie najlepsze.

"Co rusz, to nowe zarzuty, które obalam(....)" - jeśli to prawda, to rzeczywiście ona próbuje na ślepo strzelać i odwraca całkowicie uwagę od istotnej kwestii..
Coraz to nowe informacje się pojawiają i coraz bardziej zarzuty żony Autora wydają się absurdalne...

Nie pomyślałem o tym ale w tej sytuacji w ramach sprawdzenia zaproponuje.

Dopiero dzisiaj odpisuję ponieważ wiele działo się przez weekend.
Doszło do rozmowy a może kilku rozmów. Na początku Żona stała na stanowisku że koniec i nara no to ja spokojnie tak jak ustaliłem. Jak kończyłem rozmowę to dalej coś tam zaczepiała, aż w końcu poszedłem sobie. Dopiero kiedy wyszedłem z domu zaczęły się wiadomości gdzie jestem itd. Mówiłem, że mam dość i muszę sobie to przemyśleć. Wróciłem do domu i doszło do rozmowy która zakończyła się zakończeniem związku. Wyszedłem z pokoju i myślę koniec to koniec. Poszedłem do salonu i przyszłam za mną i usiadła koło mnie na sofie i wyrzuty o tym bezpieczeństwie, że ma ciężko i ona tak nie może ... Wszystkie jej problemy bardzo szybko obalałem ale nie o to chodziło. Wysłuchałem i ogólnie chodzi o bezpieczeństw i ze ona nie akceptuje siebie że ona nie chce seksu. Ustaliliśmy że robimy rewolucje. Oczywiście jak przyszło co do czego to ona nie chce nic zmieniać. Powiedziałem jasno ja zabieram się za opłaty i wszystko ja będę ogarniał i zobaczymy. Wróciło wszystko do "normy". Gotowanie sprzątanie, zabawa z dziećmi itd. Byli znajomi, ogólnie super. Przyszedł wieczór w niedzielę i spokojna rozmowa. Przyparta do muru odpowiadała na moje pytania: nie jest lesbijką, nie pociągają ją faceci w aspekcie seksu, po prostu nie i tyle, nie akceptuje swojego wyglądu, leczyć się nie chce bo co to da itd. Ja spokojnie wytłumaczyłem jej, że ja tak żyć nie będę i odejdę jak nie zacznie te ratować tego związku. Bez nerwów i wrzutek chamskich. Powiedziałem że nie po to zakładałem z nią rodzinę żeby szukać innych kobiet ale jak nie zmieni swojego zaparcia i nie będzie chciała tego zmienić to ja odpadam i rezygnuje. Dam jej teraz 2- 3 dni i zapytam co postanowiła i co zrobiła w temacie. Bardzo się jej przykro zrobiło jak jej powiedziałem że musisz mnie nie kochać skoro nie chcesz nic ze mną. Myślę że te kilka dni coś wyjaśnią.

Po 20 latach znajomości, ty domagasz się zmian u żony. Są na świecie dziwni ludzie i nie myślę tu o twojej żonie.

jak pomóc autorowi - to on pyta ...  od tego jest forum, by się poglądami wymieniac, doswiadczeniami ... a co autor dalej zrobi to juz jego sprawa..

No nie wiem, dla mnie ta historia kupy nie trzyma. Albo z kobietą jest coś nie teges (za przeproszeniem) albo z autorem bo zdaje się mają zupełnie inny ogląd na swoje małżeństwo, problemy i kwestie jak je rozwiązać.
Autor z tego co pisze od razu obala jej zarzuty twierdząc, że nie ma racji i ewentualnie proponuje rozwiązania. Kobieta je albo ignoruje albo nie uważa za właściwe. I też proponuje swoje chociażby takie by Autor więcej się angażował w ich życie i codzienne sprawy (na razie zostawmy temat seksu).   
Jak w takim wypadku można nie dojść do porozumienia?
Ja to widzę trochę tak, że (sorry) Autor rzuca propozycjami ale nic w tym kierunku nie robi czyli dalej wszystko na jej głowie. No bo teoretycznie jaki problem zatrudnijmy opiekunkę czy sprzątaczkę czy zamawiajmy jedzenie, jeśli to tylko sugestia, którą żona musi zająć. Dlaczego sam nie wziął sprawy w swoje ręce?
Komunikacja u nich na poziomie zero a nawet niższym stąd problem.
Mają podobno kasę, więc jeśli kobieta czuje zarobiona, to niech Autor zadba by przyszła pomoc choćby raz w tygodniu. Takie rzucania, że można by ... no sorry. By taką osobę znaleźć też trzeba czasu i energii.
O rachunkach nie będę więcej pisać bo wiadomo, że one mogą albo nic czasu nie zajmować jeśli mamy ustawione przelewy albo max kilka minut. No chyba, że nie ma nic na koncie i dlatego problem i brak poczucia bezpieczeństwa.
Moje podstawowe pytanie do chyba Autora, (bo nie żony, skoro tak niby dobrze na innych sferach niż seks), to czemu tak źle w odczuciu żony?
Gdyby było tak dobrze, a tylko seks byłby problemem, to żona nie widziałaby jednego wyjścia w rozstaniu i nie mówiła, że nie daje rady na innych polach bo wszystko na jej głowie.
Takie moje zdanie.

Wraz z kolejnymi postami Autora można się utwierdzić w przekonaniu, że jego żona ma ze sobą pewne problemy, być może z samoakceptacją. Jeśli Michał piszę o zarzutach, które bez przerwy daje radę odpierać, o tym, kiedy ona narzeka, po czym on proponuje roziwązanie a ona sie nagle z niego wycofuje, to jaki nasuwa się wniosek? Trąci to manipulacją i jakąś grą, której cel zna tylko ona..

Czyta się to historię i zachodzi w głowę o co jej chodzi, jeśli nawet przyjemiemy, że nie o podtrzymanie obecnego stanu odnośnie współżycia...

Finanse: w porządku, ogarnianie domu: w porzadku, wszystko w porządku, ale wg niej nic nie jest ok...No łam sobie człowieku teraz głowę..
A kobieta się zablokowała, zacięła się po prostu na jednym etapie i nie chce z niego wyjść..

Akurat ten mam temat na tapecie, ot tak. W ramach oderwania od pracy.

Oj tak ale chyba inaczej różne osoby odbierają te "bzdury".

To prawda.

Myślę, że obydwoje się męczą w tym związku. Trudno zgadnąć, czemu żona unika bliskości, bo w aseksualność mi się raczej wierzyć nie chce. Inaczej  by nie było kłótni i ciągłych zarzutów z jej strony.
A czemu wcześniej autorowi to pasowało, a teraz nie.
No i jak są goście, jest super, a potem bardzo nie jest super.

Po prostu znajdź sobie kochankę bo to się nie zmieni. Albo się rozwiedź. Innych opcji nie ma. Ona nigdy już nie będzie chciała seksu. Taki typ. Wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy że zachowując się w ten sposób łamie przysięgę małżeńską więc czemu on ma być wierny? Sorry ale decydując się na małżeństwo musi brać pod uwagę to że będzie sex. Nawet na naukach przedmałżeńskich o tym mówią. A już to że pierwszy seks był 2 lata po ślubie to totalny mindfuck. Nie wiem może ten wpis to troll? Trochę ciężko uwierzyć że to możliwe żeby facet tak dawał się zwodzić kobiecie...

PS to już nawet księża mają lepsze podejście do seksu w małżeństwie i są bardziej wyrozumiali w tych kwestiach niż twoja żona. Wiem bo jestem świeżo po naukach

Jestem po kolejnej konkretnej rozmowie i Żona mi zakomunikowała że nie miała nigdy orgazmu. Oczywiście oczy miałem pewnie jak mandarynki no ale cóż.... Do wczoraj dałbym sobie głowę uciąć że miała.
Mówi że było jej dobrze ale to nie orgazm. Ręce mi opadły i pytałem dlaczego nic wcześniej nie mówiła, że nie ma i w sumie dlaczego przestawała kiedy działaliśmy.
Tak czy siak najpierw chce spróbować tak działać żeby mieć z tego przyjemność a później zobaczymy ( Okazało się że jestem dupa a nie kochanek...).
Widać że przykro jej ( albo świetnie udaje), mówi że nie wyobraża sobie życia beze mnie itd.

Nie odpuszczam i taktykę swoją prowadzę . Zmieniłem nastawienie.
Mówiłem kilka razy na spokojnie: Jak nie będziemy z tym nic robić to ja odejdę bo inaczej zwariuje.

Dodatkowo kiedy przejąłem obowiązki finansowe usłyszałem: to co ja mam teraz robić....??:):):)

Widzę że ona by chciała żeby było dobrze ale teraz nie odpuszczam i mówię że oczekuje efektów. Oczywiście cały czas ją wspieram i tłumacze że pasuje pójść do lekarza żeby nauczył ją akceptacji swojego ciała.
Co do czekania 2 lat to walczyłem ale najwidoczniej słabo. Nigdy nie strzeliłem drzwiami i nie zostawiłem jej a to pewnie błąd...
Walczę i zobaczymy co dalej będzie ...

Guma naciągnięta na siłę, a i owszem rozciągnie się na jakiś czas, ale jak będzie wracać do swoich rozmiarów to jeszcze może kogoś porządnie trzasnąć...

To że nie miała orgazmu to słabe usprawiedliwienie. Nie zawsze musi być orgazm żeby seks był przyjemny i udany. Jeśli kogoś się kocha to już sama bliskość i atmosfera towarzysząca kochaniu się jest wystarczającą przyjemnością. Seks dla samego orgazmu to co najwyżej nastolatki mogą uprawiać. W małżeństwie to powinno nieco inaczej się odbywać.

PS oczywiście mimo wszystko powinieneś zrobić co się tylko dla żeby doprowadzić żonę do orgazmu, ale ona też musi się na to otworzyć a nie że tu się nie pozwoli dotknąć, to nie, tamto też nie a potem płacz że orgazmu nie ma

Oboje się oszukali, a mąż nie należy do takich, którzy dają się wytresować. Uważam, że obydwoje się męczą i dalej już ani rusz, muszą coś postanowić.

Pewnie że się męczą.
Ona po każdej akcji czuje się niemalże zgwałcona i pewnie leci do toalety, żeby wziąć wrzący prysznic itd.
Autor, to już w ogóle nie wyobrażam sobie, jak musiał/ musi się czuć.

Uważam, że żadnej rewolucji w życiu tych ludzi nie będzie. Ot, tym razem pokłócą się troszkę dłużej niż wcześniej.
A potem uznają, że żyć bez siebie nie mogą i dalej będą klepać swoją bidę.
Jedyna zmiana, jaka u nich może nastąpić, to zrozumienie przez Michała, że tak naprawdę ma prawo mieć kochankę. Może i jego żona byłaby zadowolona, bo miałaby święty spokój w sprawach łóżkowych.
Malo kobiet tak żyje?
Będą prowadzili grę pozorów - ona będzie udawała, że nie wie o kochankach a on będzie miał nienaruszony majątek, dzieci pod swoim dachem i normalny seks z kochankami.

Nie wiem w czym autor oszukał swoją żonę?

Jeśli autor nie jest typem, którego nie można wytresować, to ja swoim małym rozumkiem  chyba już niczego nie ogarniam.

Myślę, że Autor, to ma swoje do przepracowania dlaczego od 20 lat godził się na takie, a nie inne warunki małżeńskie.
Ona bardzo sprytnie kolejny raz przerzuca na Ciebie odpowiedzialność i wzbudza w Tobie poczucie winy.
A Ty bez żadnej refleksji uznajesz, że widocznie jesteś złym kochankiem...
Inna sprawa jest taka, że również uważam, że to będzie tylko kolejna kłótnia, po której dojdą do wniosku, że się kochają i żyć będą tak nadal. Tzn żona nadal będzie udawać, że jej zależy szukając coraz to nowszych powodów do uników. A Autor nadal będzie w te tłumaczenia wierzył. Wszystko w imię miłości
Kochanka, to najgłupszy pomysł z możliwych. To już chyba prostytutka jest lepszym rozwiązaniem.

Nieźle tobą manipuluje Ale jest to coraz mniej efektywne, bo zaczyna się denerwować. Widzi, że to przestaje działać.

Musisz być na 100% konsekwentny w działaniu, inaczej nie osiągniesz swojego celu.

Ullle, autor najlepiej  niech się sam wypowie czy się go da wytresować. Jak dla mnie wpakowali się w dziwny układ, a raczej stan, który powinien skończyć się zaraz po ślubie.  Nie pojmuję, dlaczego, może autor był taki zakochany, ale ogólnie autor sprawia wrażenie silnego, bo to on inicjuje rozmowy, do niego należy ostatnie słowo, mam takie wrażenie. On oszukiwał sam siebie, a żona wiadomo, myślała, że da radę to jeszcze to ciągnąć. Nie powiesz mi, że sprawiało jej radość  ciągłe uciekanie od męża, no, trwające dobrych x lat. Taki sobie sposób wymyśliła, żeby zachować status żony i matki. Dalej twierdzę, że zbyt mało o nich wiemy, żeby zmieszać z błotem żonę unikającą bliskości. Tak, oszukiwała, pytanie,co było przyczyną trwania tego pokręconego związku, a raczej małżeństwa. (Rozbawiłaś mnie tą wizją żony:))