Co Robić?? - Netkobiety.pl

W pełni się zgadzam.
Mam takie samo zdanie. Już tez pisałam bodajże 2 strony wcześniej(tak ten wątek  rośnie:), że jak pożądania nie ma to nie ma. I kropka.

Tak, światu przydałaby się terapia - pisze to ze śmiechem, ale naprawdę coś w tym jest.

Terapia nie jest zła, jednak ja uważam, że człowiek powinien radzić sobie sam, lubię czasem posłuchać wykładów mnichów buddyjskich.
Terapia nie jest zła pod warunkiem, że człowiek od razu trafi na swojego odpowiedniego terapeutę, ma kasę i jeśli w ogóle istnieje zasadność terapii. A nie wszystkich jak leci.
Owszem to dzisiaj modne, jednak dzięki temu ludzie są coraz słabsi i coraz mniej odporni. Za chwilę zamienia się chyba w chodzące mimozy.
W przypadku autora goła prawda aż krzyczy po oczach i prosty chłop czy baba bez wykształcenia od razu wyjaśniliby Michałowi o co chodzi, tymczasem tu dopisuje się jakieś wydumane teorie, które nijak się mają do rzeczywistości
Kobieta przez dwa lata po ślubie nie dopuściła do siebie męża- o czym to świadczy?
No chyba widać jak na dłoni o czym to świadczy.

Wieko, o co chodzi z tym obiecanym przed ślubem seksem.
Naprawdę tego nie wiesz?
A co miałaby mu powiedzieć, skoro chciała, żeby się z nią ożenił? Miała mu powiedzieć, że z jej strony on może liczyć tylko na białe małżeństwo, chyba że w stosownym dla niej czasie ona mu da, jednak tylko w celach prokreacyjnych ( tak zresztą zrobiła),  to chyba balaby się, że facet ucieknie.
Kobieta chciała być mężatką i chciała mieć dzieci, brakowało jej tylko inseminatora i chciała mieć status mężatki a nie panny z dzieckiem.
Chyba czas dać sobie spokój z tym wątkiem. Michał na pewno będzie wiedział, co zrobić. Wcześniej chodził po zielonych pastwiskach goły i bosy, a teraz wydawać się może, że sporo zakumal.

Zawsze robi się przykro, jak w relacji dwojga niby bliskich sobie osób, jedna strona jest podporządkowana drugiej. MOżna sobie żartować, żę facet jest głową rodziny a kobieta szyją(albo odwrotnie:) ) , ale naprawe nie uśmiecha mi się byc w takiej relacji, gdzie jedno jest górą nad drugim.

A ja coraz bardziej widzę tu zastosowanie brzytwy Okhama - Michał został wybrany jako dobry kandydat na ojca dzieci w momencie, kiedy pożądanie (a i pewnie miłość) u żony wygasły. I teraz, gdyby on godził się na obecny stan rzeczy to albo tak juz by zostało, albo szanowna małżonka poszłaby w pewnym momencie w bok, jakby znowu poczuł motyle w brzuchu. No cóż, nie wiem czy sam w sumie nie mam takiej samej sytuacji.

W takim razie, wychodzi tu jakaś opcja z chłodną kalkulacją, gdzie nie ma pożądania i uczucia są inne wymierne korzyści...

PrYznaje ze tez tego nie rozumiem bo staram się wykonywać swoje obowiązki na 100%. Nigdy nie ma problemu z tym jak to zrobiłem. Efekt zawsze był ok ale problem pojawiał się że mogłem więcej zrobić.

Nie jest tak.ze wszystko jest na jej glowie. Fakt ja nie odwożę i raczej rzadko odbieram dzieci że szkoły ale za to w tym czasie robię zakupy czy co innego. Zwykły podział obowiązków. Co do moich potrzeb seksualnych to tak mówiłem wiele razy o tym ale na pierwszym miejscu byly jej potrzeby.

Póki co, bo może jest zajęta dziećmi. Jeśli jednak moje podejrzenia sa słuszne (a wcale nie muszą), to jak tylko żona trochę odetchnie, to dojdzie do wniosku, że jej życie przez palce ucieka, skoro jest z facetem, którego jej nie pociąga, a tu czterdziestka tuż tuż. Mało kobiet (i ludzi w ogóle) odejdzie w takiej sytuacji - dużo częściej dopiero jak pojawi się ktoś z boku.
To tak czy inaczej tylko jedna z opcji.

Jedynym rozsądnym wyjściem będzie chyba rozstanie, niech obie strony poszukają szczęścia osobno.
A co postów PannyPruderyjnej to się z nią zgadzam i nie rozumiem tej nagonki na nią.

Jak on  ma to zrobić, kiedy żona go trzyma na odległość kija od szczotki

Ja myślę, ze zona autora po prostu taka jest, nie potrzebuje seksu.
Nie podoba mi się co pisze ulle, że to niby przez autora, że ten jej nie pociąga. Gówno prawda. Ona taka jest i nawet z Leonardo Di Caprio czy innym amantem tez nie będzie chciała seksu. Ludzie zazwyczaj są jacyś wobec wszystkich ludzi tak samo. Różnica jest taka, ze wobec jednych są sobą od razu a wobec innych po czasie. Nie bierz do głowy autorze, że Ty jej nie pociągasz, bo nie tu jest problem.

Jako młoda kobieta mogła nie zdawać sobie sprawy ze swojej aseksualności, bo tu nie można mówić o niskim libido ale po ślubie już wiedziała i od wtedy zwyczajnie Cię oszukuje i manipuluje Tobą aby związek był i trwał na jej warunkach. Może tez być tak, ze jest homoseksualna, wówczas też Cię oszukuje i to od początku.

Gdyby była aseksualna nie odczuwałaby przyjemności, a tak nie było. Już bardziej optowałabym za niedopasowaniem fizycznym i wtedy miałyby sens porady Agnes, na co teraz może być za późno.

Zbyt szybko ferujesz wyroki.
Zapewne nie byłaś na filmie o Michalinie Wisłockiej, szkoda, mogłabyś się dowiedzieć jak odpowiedni kochanek, fizycznie dużo mniej urodziwy od męża, potrafi rozpalić kobietę.
Nie będę pisać co ja mam w głowie, bo to nie jest tematem wątku. Po Twojej wypowiedzi sądzę jednak, że Twoja wiedza w tym temacie jest głównie skoncentrowana w głowie, czyli bardziej teoretyczna niż praktyczna.
Napisz jeszcze, że od wieków kobiety dla dobra rodziny godziły się na współżycie nie czerpiąc z tego przyjemności. W końcu jak Michał przynosi dobrą wypłatę i pomaga z w domu to mogłaby się trochę powyginać, pojęczeć i poudawać orgazm. Inne tak robią i nie księżniczkują, to niech robi co do niej należy.  O to Ci chodzi? Połowa tych jęczących nie ma pojęcia o kobiecej przyjemności, za to mama nauczyła, że jak mąż nie dostanie w domu to pójdzie na obce. A jak trafi na taką co mu będzie dobrze dawać to do niej odejdzie. No więc dają ze strachu, a że teraz kobiety coraz mniej się boją, to zaczynają mieć coraz większe wymagania.

Uważasz, że nie uleczy się czytaniem Wisłockiej? Możliwe. Zatem napisz  jakie książki z tego tematu znasz i polecasz, żeby sobie pomógł. Bo skoro uczymy się niemal każdej dziedziny życia jeśli chcemy ją dobrze opanować, bo chyba tak ważnej sfery życia nie powinniśmy zostawiać odłogiem.

Michał ma 38 lat, jest mężem i ojcem dwójki dzieci a daje się prowadzić dobrym duszkom z internetu na manowce. Po kilku dniach na Forum Kobiet   rozmawia z żoną o rozwodzie .  Nawet nie będę tego komentować.

Tak.. Jestem nastolatką  i moja wiedza pochodzi z harlekinow.
Nie potrzeba mi filmów chociaż ten znam A w temacie są ciekawsze, jestem też kobietą świadomą  swojej seksualności.
A także co nieco wiem o manipulacjach wszelkich, projekcjach i wyparciach. Nie pytaj skąd. .
Na czele wszelkich działań jej stronę jest wola tej Pani,  A tej brak.
Chyba że taka Pani ustawia się w roli dziecka które będzie pokierować, bo nie chcę powiedzieć księżniczki, bo to obraża dla atystokratek, zwykle samodzielnych i otwartych silnych kobiet, a używa się tego sformułowania w stosunku do dziewczatek wiek różny, którym słoma wychodzi z buta:)

Niby czasy sa trochę inne, dlatego podziwiam kogoś, kto by chciał żyć pod jednym dachem z drugą osobą, i poświęcać się dla nie wiadomo czego, wbrew swojemu komfortowi, przyjemności czy wcześniejszym oczekiwaniom. Nie mówię już o tym, że życie ze świadomością, że jednak drugi człowiek oczekuje czegoś więcej, natomiast ciężko jest uwierzyć, że ta osoba rzeczywiście postrzega pewne sprawy w taki a nie inny sposób. I trwa w tym tyle czasu.

Baśnie są dobre, póki się ich do realnego życia nie przenosi

Akurat nie wątpię, że on poza seksem widzi swoje małżeństwo (prawie) idealnie, podziwiam natomiast tą kobietę, która z kolei jest albo ślepa albo udaje, że nie widzi w tym problemu dla NICH OBOJGA.
Z drugiej strony, ciężko sobie wyobrazić, żeby w ostatecznym rozrachunku jedna sfera życia nie wpływała na drugą..

Nie znamy tej kobiety i nie wiemy, co przeżywa.

Do tej pory nic nie przeżywała, bo żyła sobie jak paczek w maśle. Od czasu do czasu musiała odganiać od siebie męża jak od natrętnej muchy, ale było tak, jak jej pasowało.
Może teraz to się zmieni, skoro autor odważył się na coraz konkretniejsze działania? Może więc zacznie palić jej się pod czterema literami?
Tylko tyle jest i było jej zmartwień.

Wiemy tylko tyle ile napisał Michał, a nie wiemy, jak wygląda to z jej strony. Do tej pory nie wiadomo czym się zajmuje, że nie ma czasu na nic, skoro mają podział obowiązków. Zanikła komunikacja między nimi, wiemy tylko, że nie czuje się bezpiecznie.

Skoro autor założył wątek celem uzyskania jakiejś wskazówki, jak rozwiązać swój problem, to raczej opisał swoje realia w sposób w miarę obiektywny. Jeśli nie jest głupi, to chyba wiedział, że kłamiąc i wymyślając brednie nie uzyska oczekiwanych rad, bo ludzie bazuja na słowach autora wątku.
Jeśli ktoś ściemnia, to dostaje rady od czapy, więc po członek ktoś miałby opowiadać głupoty?
Taka jest idea tego typu forów, że odnosimy się tylko do jednej strony konfliktu. A może Michał powinien wtajemniczyć żonę w swój wątek i poprosić ja, by coś napisała?
Jeśli chodzi o mnie, to przy założeniu, że Michał nie kłamie, mnie wypowiedzi jego żony do niczego nie są potrzebne.
Fakty mówią bowiem same za siebie.
A jeśli on kłamie? No to już nie mój problem że otrzymał rady od czapy.

Nie to, że kłamie, tylko ona może widzieć inaczej.

Nie napisałam, że najlepszą obroną jest atak ani, że autor się wybiela.
A jakby tak żona autora napisała o  problemach na męskim forum, co by jej odpowiedziano?
Bez psychologizowania sprawa byłaby prostsza i łatwiejsza, bo napisałaby dlaczego nie rozmawiają i dlaczego go unika. A tymczasem tu 11 stron i dalej to samo.

Gdyby napisała jakaś kobieta: słuchajcie znam męża od dwóch dekad, od dekady jest moim mężem. Przed ślubem dawałam mu się dotykać, bo wiecie jak to jest. Nie pozwolilabym na nic, to przecież nie utrzymałabym go przy sobie, a ja chciałam wyjść za mąż i mieć dzieci.
W sumie dobry chłop z niego.
Wyszłam za niego i cóż.
Nocy poślubnej nie chciałam, bo dla mnie byłoby to szczytem wszystkiego.
Przez dwa lata goniłam go od siebie, a on czekał jak pies za goniąca się suka. Coś obrzydliwego. Jednak zniosłam to prześladowanie dla dobra małżeństwa. Potem jednak, po dwóch latach po ślubie chciałam mieć dziecko, więc musiałam bzyknac się z nim. Bałam się, że będę zachodzić kilka tygodni albo miesięcy, ale chwała Bogu od razu był złoty strzał. Sliniacego się odstawiłam.
Za jakiś czas chciałam mieć drugie dziecko i znowu złoty strzał.
Młodsze dziecko skończyło niedawno siedem lat, a ja wyobraźcie sobie, dalej odganiam od siebie sliniacego się.
Kobiety, co ja mam zrobić? Już dłużej tego nie wytrzymam. Oblech non stop chce seksu. Pomóżcie.
Nie jest złym mężem, bo potrafi zarobić ciężka kasę i w domu pomoże, bo ugotuje, zrobi remont i dzieci przypilnuje, ale kurcze jeszcze nigdy nie odwiózł dzieci do szkoły, bo to oczywiście jest na mojej głowie.
Wszystko jest na mojej głowie, a on jakby tego było mało non stop gada o tym seksie
Co byście zrobiły będąc na moim miejscu?

A czołg jedzie mi pod powieka aż miło.

No tak, zapomniałam jeszcze dodać, że w swoim małżeństwie ona nie czuje się bezpiecznie. Niby ma co do gara włożyć i na wczasy wypasione też jeździ, kilka domów wspólnego majątku, ok, ja to rozumiem, ale co w tym nadzwyczajnego? Do roboty każdy potrafi chodzić, więc to żaden wyczyn, ja też pracuję. Jednak boje się wejść do domu i obrzydzenie mnie ogarnia, gdy od progu widzę zaslinionego po pachy chłopa. Koszmar. Znowu będzie nadskakiwal i starał się o seks.
Dziewczyny, ta kobieta żyje w tym małżeństwie jak paczek w maśle i w doopie się przewraca.

Właśnie o to chodzi, że zgadujemy tutaj, a nie wiemy jak jest.  I nie kobiety, to miało być na męskim forum:) A może dowiedziałabyś  się o innych sprawach, o których tu cicho, sza?

Zdumiewa mnie fakt, że tak trudno uwierzyć w to, że ktoś może w nerwach i złości zacząć wypominać drugiej osobie, coś co w rzeczywistości nie ma miejsca. Wiadomo, że każdy zapewne chciałby inaczej, ale to jest niestety pewna linia obrony, odwracająca uwage od głównego problemu. Nikt tego nie doświadczył? Ja niestety tak...

Przecież gdyby coś tam rzeczywiście nie grało, to Autor powinien się o tym dowiedzieć. Jeżeli żona nie raczyła go do tej pory dokładnie poinformować w czym rzecz, to świadczy tylko o tym, że nie potrafią oni w ogóle rozmawiać, chociaż bardziej ciśnie mi się na usta kwestia, że to ona nie potrafi..
Natomiast tutaj co mamy? jest dobra praca, dom, dzieci podział obowiązków, Autor robi, co do niego należy( z jego słów) i nagle kobieta wybucha, że nie jest przy nim bezpieczna i mu nie ufa..?
Nie potrafi chyba jednak sprecyzować o co jej chodzi a jeśli Autor chciałby przejąć część jej obowiązków, to zapewne i tak dostałby odprawę, żę "ona to zrobi lepiej".Zatem pojawia się sprzeczność: "nie daje rady z tym, ale i tak się tym zajmę, bo zrobię to lepiej, nie dająć szansy komuś, aby się sprawdził czy nawet wprowadzić go w temat..

A ja zwracam uwagę na to, że Autor pisze rzeczy, które się wzajemnie wykluczają, a to powoduje, że nie do końca wierzę w to co pisze.
Skoro jego zdaniem jego małżeństwo jest takie udane, a on jest takim wzorowym mężem, to jak to możliwe, że żona uważa, że jest zupełnie inaczej?
Dlaczego jeśli było tak dobre, a jedynym problemem był seks, żona jako jedyne wyjście widzi rozstanie i wcale nie od wczoraj czy przedwczoraj.
Jeżeli tak super im się powodzi, to dlaczego żona nie ma poczucia bezpieczeństwa? Dlaczego nie wynajmą sobie kucharki czy sprzątaczki?
Dlaczego skoro on jej tak pomaga, to ona uważa że wszystko na jej głowie?
Dlaczego on ignoruje jej zarzuty, uznając od razu, że przesadza i każdą kłótnię sprowadza do jednego tematu - seksu?
Mogłabym jeszcze wymieniać absurdy.
Toż to się wszystko kupy nie trzyma...