Masturbacja przy żonie - Netkobiety.pl

Gary, nie widzę ani jednego powodu abym miała wykonywać w życiu czynności, a szczególnie seksualne, na które w danym momencie nie mam ochoty Tym bardziej przy złym samopoczuciu.  Jeśli będę miała ochotę lub trochę ochotę- to wykonam, jeśli nie będę miała- nie wykonam. I to działa w dwie strony- jak nie przyleci na moje pstryknięcie palcem mnie zaspokajać to też to udźwignę. Może kolejnego dnia przyleci. Jak nie przyleci dziesiąty to się może wkurzę.

Ale pożyję, zobaczę Ale to ja. Nie wiem jak Ika-L.

Zgadzam się z Ika-L.
Ogólnie jakakolwiek czynność seksualna czy to wyproszona, czy robiona wbrew własnej woli ("no dobra, bo on chce to co mi szkodzi") albo pod przymusem (choćby własnych lęków "jak nie zrobię ja, to on poszuka tego gdzie indziej") do żadnego budowania i utrzymywania w bliskości to raczej nie doprowadzi. Zażenowanie to i tak lekkie odczucia, po prostu pojawi się awersja a w końcu może i niechęć do partnera i jego nadmiernych potrzeb a w konsekwencji oddalenie. Więc porównanie Garego "Doprowadzenie męża do orgazmu nie jest chyba jakimś wielkim wysiłkiem dla żony -- coś jak zrobić kawę?" jest nie tylko słabe, ale nawet szkodliwe, bo jednak płaszczyzna seksualna rządzi się troszkę innymi prawami. Łatwo o nadużycie.

Tak samo jak kobieta regularnie potrzebuje kontaktu erotycznego z mężczyzną, tak jak mężczyzna potrzebuje przytulenia.

Niech zatem każda para indywidualnie szuka dobrego środka ciężkości i oboje pogodzą z tym, że dzielenie z kimś życia po obu stronach może rodzić pewne frustracje. Z kompromisami już tak chyba jest, co nie? Tak naprawdę żadna strona do końca niezadowolona. Wspólne dobro kontra własne dobro... Raz się pofrustruje jedno, raz drugie... jak to w życiu.

Jak OD RAZU rodzi się w głowie myśl, że jak jedna nie chce to się idzie do takiej, która chce, to jak to mówią... ce la vie. Krzyż na drogę.

Ogólnie myślę, że wiem o co Ci chodzi i się zgadzam, ale nie czyńmy z żadnej ze stron obiektów, które mają być ciągle w gotowości do zaspokajania nie swoich potrzeb kosztem komfortu psychicznego. Każdy musi być trochę egoistą, by zachować zdrowy balans.  Bo od takiej gotowości bez oglądania się na drugą stronę to układy są: sponsorskie, fwb, inne podobne twory.

Jak ktoś twierdzi że kocha, ale sie na kogoś tygodniami, miesiącami zamyka, to sorry, ale nie można podciągnąć tego pod realizowanie własnych wolności w stylu- nie jestem od zaspokajania potrzeb partnera. Mówię o zwiazku obu zdrowych osób, nie sytuacjach ciązy, choroby itd.
Moze to kwewstia że niektórzy traktują seks jako usługę partnerską- czyli zaspokojenie własnej potrzeby która wcale się moze i pół roku nie objawić.
więc albo seks kest formą okazywania bliskości sobie nawzajem i jesteśmy na nią otwarci- nie mówie o przypadkach że partner musi parę razy dziennie- bo to poza początkiem znajomości raczej nietypowe-
  albo słuzy tylko do rozładowania potrzeb i jak własna potrzeba nie "kipi" - to potrzeby partnera mamy gdzieś, lub co gorsza- służą do szantażów- bo jak Ty zrobisz to czy tamto to bedzie seks.