Masturbacja przy żonie - Netkobiety.pl

Jakbys mogl to rozwin cala ta sytuacje bo moze byc tak ze ona rozmawiajac o kolezance ze ma kochanka chciala sprawdzic jak reagujesz. Opisz dokladniej ten moment waszej rozmowy.

Małemu zaraz odpowiedziałem, że chodzi mi o wyjazd do pracy, tak jak kiedyś wyjeżdżałem i mnie nie było cały tydzień.

Oczywiście, poczucie bezpieczeństwa dzieci jest ważne, ale jak ma się czuć bezpiecznie, skoro twierdzi, że mama cały czas siedzi na telefonie i to jest ich odczucie.

Skąd miałem dostać obraz z drugiej strony? Sama twierdzi, że cały dzień nie ma czasu, bo ma tyle do roboty i nie ma kiedy ciepłej kawy wypić, czy zjeść śniadania. Mimo dużej pojemności baterii, telefon codziennie leży na ładowarce.

W jednej rozmowie, nie udało się poruszyć wszystkich problemów. Wyżej napisałem, jak skończył się poprzedni dzień. Nie było tych tematów. Poza tym zaproponowałem jej, że jak już odstawi małego, załatwię jej jakiś 1-2dni w tygodniu  pracy, tam gdzie ja pracuję.

"Ja mam wrażenie, że Ty już podjąłeś decyzję o rozwodzie, tylko szukasz sobie usprawiedliwień, żeby nie było potem, że jesteś złym mężem i ojcem"

Akurat jest całkiem odwrotnie.

Jeśli chodzi o czas, ok może, tak z dziećmi jest. Tylko bateria już nie kłamie.

Przechodziłem coś podobnego co Ty i moim zdaniem Twój związek jest już na równi pochyłej, oczywiście jadąc w dół. Seks i czułość jest tak delikatną materią, że tutaj naprawdę ciężko coś robić na siłę. Moja żona była podobna do Twojej, a nawet typem bardziej ekstremalnym, bo nie chciała się przytulać, całować, a seks był 1-2 razy na rok, a i to nie zawsze. Byliśmy dwa razy na terapii małżeńskiej i nic to nie dało. Po prostu w pewnym momencie się to rozjeżdża i nic nie da się zrobić. "Wina" jest niemal zawsze po obu stronach. Przynajmniej w jakimś stopniu. Chociaż "wina" to nie jest zawsze dobre określenie. Można szukać "kompromisu", ale w praktyce to najczęściej wygląda tak, że osoba z większymi potrzebami musi się dostosować do tej z mniejszymi. Na dłuższą metę nie zmusisz kogoś do seksu i bliskości, jeśli ta osoba nie będzie tego naprawdę chcieć. To zakrawa tak naprawdę na gwałt na tej osobie. Smutne, ale prawdziwe. Być może lepiej się dobrze nad tym wszystkim zastanowić i rozstać, póki atmosfera jest jeszcze w miarę dobra i nie ma jeszcze nienawiści.

Ja mam wrażenie, że dla niej bycie żoną i matką to jest taka fucha. Daje jej jakieś poczucie bezpieczeństwa, bo może nic innego nie potrafi, nie wie co miałaby robić,  nie chce się stresować w pracy, gdzie trzeba się starać, szef wymaga. A tu to ona niewiele musi, a wszystko jest. Mimo, że może nudzi ją trochę zajmowanie się domem, to przynajmniej jest u siebie i nikt jej nie może nic powiedzieć. Jeszcze by zrobiła sobie kolejne dziecko, wtedy ugruntuje swoją pozycję, nikt nie będzie od niej wymagał by szukała innego zajęcia, bo tyle roboty, misja wykonana, zajęcie do końca życia. I partner chyba nie zostawi takiej dużej rodziny.

"Kobiety tak szczerze. Wielkim problemem jest zrobienie ręką dobrze partnerowi, jeśli same nie macie ochoty? Już nie mówię o przyjemniejszych sprawach." - jak ktoś nie chce bliskości to pewnie tak. Jak ktoś lubi bliskość to nie. To brzmi jakby to była jakaś usługa.

"Z psychologiem, jest jak z seksuologiem. Jest mądrzejsze od nich razem wziętych."
Jest problem z takimi osobami. One sie raczej nie chcą zmieniać. One raczej nie są otwarte na inny punkt widzenia. Boją się krytyki. Ja z obserwacji takich osób z otoczenia mam przeświadczenie, że one nie chcą mówić szczerze o swoich uczuciach, bo swoje działanie jakoś oparły o to stłumienie uczuć. Może im się coś zawalić, może trzeba będzie zmienić życie. Wystarczą im pozory, tak jest wygodniej.

Dzieci w to nie wplątuj. Nie funduj im już teraz życia w poczuciu braku bezpieczeństwa. Jak trzeba będzie zamieszkać osobno, to może wcześniej skonsultuj sie z kimś jak to dzieciom zakomunikować i jak ułożyć relacje by jak najmniejszym kosztem się to odbyło.

"Co ciekawe jej koleżanka opowiadała, że jej koleżanka przyznała się, że ma kochanka. Powodem jest to, że mąż jej nie zaspokaja, kończy w 3min itd."
Tak, tu mogła testować twoje zachowanie. Btw myślisz, że moglibyście ten problem rozwiązać tak, że znalazłbyś sobie kochankę? Wystarczyło by ci to? Czy myślisz, że żona byłaby zazdrosna? :-P

Zgadzam się całkowicie.
Terapia Wam pokaże bardziej w jakim punkcie Wy w ogóle jesteście, bo ze sporym prawdopodobieństwem problemy łóżkowe są tylko częścią "całego problemu", którego niekoniecznie jesteście świadomi. Może być tak, że terapia nie pomoże Wam się dogadać, ale może pomóc Wam się zrozumieć i rozstać w zgodzie.

To może tę terapię wreszcie żoną weźmie na poważnie  teraz. Tak jak Misinx napisał  czasami terapia pokaże że naprawdę komuś nie po drodze. Ale sami możecie  tego nie rozkminić bo komunikacja leży.

to chyba normalne, że im dojrzalsze dziecko tym więcej rozumie i bardziej można mu wytłumaczyć złożoność tego świata, w tym to, że rodzice już się nie kochają i dlatego się rozstają. I w ogole porozmawiać o cierpieniu. Nie bardzo więc rozumiem te oburzenie. I kto mówi o roczniaku? Autor ma dziecko w wieku szkolnym i przedszkolnym. One już nie są roczniakami, które niewiele rozumieją, co się wokół dzieje a nie są jeszcze młodzieżą, która bardziej rozumie świat dorosłych, bo powoli do niego wchodzi.   

Rozwód to powinna być ostateczność. Dlaczego Cię tak dziwi? Chyba nie jesteś z tych, którzy wyznają filozofię, że lepiej wymienić na nowe niż naprawić stare. Właśnie dlatego dzisiaj tyle rozwodów bo ludzie idą na łatwiznę. Coś się nie klei, motylki zdychają to rachu ciachu, rozstajemy się. A dzieci? Uj z dziećmi. A tu jest trójka dzieci!  Dlatego żona autora potrzebuje jakiegoś wstrząsu, aby do niej dotarło, czym to może się skończyć. Bo żyje jakby w letargu, nie zdając sobie sprawy z konsekwencji swojego "tumiwisizmu". Tak naprawdę nie wiemy czym jest spowodowany. Gdybamy i wróżymy z fusów. Czy wpadła w jakiś marazm i nic jej się nie chce, czy co innego.  Może już niewiele jest do uratowania a może przeciwnie - wszystko da się naprawić (wydaje mi się, że gdy kobiecie nie zależy już na facecie to raczej nie trzaska sobie z nim trzeciego dziecka)

A tatuś zamiast robić z dzieciaków szpiegów, powinien wziąć żonę za fraki i postawić sprawę jasno - albo razem ciągniemy ten wózek, bo nam zależy na rodzinie, albo się rozstajemy i tej rodziny nie będzie, bo ja sam nie dam rady.
Bo mam wrażenie, że ona nie do końca zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji...

Istotka6

"Autorze,  Ty szukasz tu pomocy czy chcesz pomarudzic  na żonę? Odnoszę wrażenie,  że to drugie,  bo skupiasz się na tyn jaka ona jest zła,  bo "nie chce zrobić dobrze ręką" a nie zwracasz uwagi na dobre rady,  bronisz się, budujesz  taki mur przed sobą,  jesteś  głuchy na to co piszemy. Takie odnoszę wrażenie"

Widzę, że zaczynasz mówić jak żona.
Jak mówię do niej, że brakuje uczucia, to ona zaraz twierdzi, że chodzi mi tylko o jedno.

Jak nie korzystam? Główną radą jest rozmowa, więc rozmawiam.

Wczoraj przyznałem się, że zdarzyło się, że zrobiłem  sobie w łazience.

Stwierdziła, że się strasznie zawiodła. To co rozróżnia nas od zwierząt, to zapanowanie nad popędem, że w takim razie już nie jestem jej potrzebny. Była naiwna i głupia i już taka nie będzie.

Chciałem być szczery, bo chyba o to w tym wszystkim chodzi?

Co do muru, wydaje mi się, że chce go zburzyć, bo powstał już jakiś czas temu.
Powiedziałem jej, że chce zacząć od nowa.

Kompletnie się dziewczynie w głowie pomieszało...

Czyj to pogląd? Twój czy jej?

Idziesz coraz bardziej kursem na "zderzenie". Jej reakcja na Twoją masturbację jest myślę raczej wpisana generalnie w to, że ona czuje się teraz atakowana i próbuje się bronić. Niestety na dzień dzisiejszy można by rzec, że Twoje małżeństwo zaczyna się kończyć.

Może  pewne rzeczy mężczyzna powinien zostawić sobie?

Klamstwa?
A jak zrobisz kupe to tez jej potem opisujesz jaki miala kolor i konsystencje?

Sorry jezeli ktos akurat jadl, ale chodzi o to, ze nigdy sie nie mowi wszystkiego. Nie jestes w stanie spowiadac sie z calego dnia, nigdy nie jest tak, ze mowisz drugiej stronie wszystko.

Zwlaszcza, ze wyglada na to, ze rozmawiasz z nia o seksie i o swoim przyrodzeniu i o tym co robila w domu a czego nie robila, ale nie zapytasz jej jak sie czuje, co ciekawego przeczytala, jakie ma przemyslenia itd.

"Stwierdziła, że się strasznie zawiodła. To co rozróżnia nas od zwierząt, to zapanowanie nad popędem, że w takim razie już nie jestem jej potrzebny. Była naiwna i głupia i już taka nie będzie."
Żona jest może bardzo wierząca? Czy ona ma przekonanie, że masturbacja jest grzechem a seks się uprawia głównie by płodzić dzieci?

Zgadzam się z powyższym. Moim zdaniem zarówno Tomek, jak i jego żona zdają się nie widzieć wzajemnych różnic w tych kwestiach i wychodzą z błędnego założenia, że drugie ma albo powinno mieć tak samo.
Mój partner też ma większe libido niż moje, mimo, że ja nie mam małego i choć na początku znajomości kochaliśmy się niemal na okrągło tak z czasem ta ochota na tak częsty seks osłabła albo podobnie jak u nieForki została skoncentrowana czy też uzależniona od fazy cyklu. Są dni kiedy nie mam absolutnie ochoty, a wtedy nawet na żaden dotyk intymny czy choćby masaż, a są dni kiedy tylko o tym myślę Tu nie chodzi o to by żyć z kalendarzykiem ale mój partner celowo jest przeze mnie dokładnie informowany kiedy mam dni płodne a kiedy mam mieć okres. Oczywiście sam tego nie pamięta albo bardzo mniej więcej.
I naprawdę jestem mu bardzo wdzięczna, że jak nie chcę, nie nalega. Gdyby było inaczej, to podejrzewam, że nie tylko by mnie to denerwowało ale mogło przełożyć się na ogólną (nie)chęć do zbliżeń z nim.
To są bardzo delikatne i intymne sprawy i nie wolno przekraczać granic. Wiadomo czym jest wymuszony seks.
Możliwe, że Tomek swoją nachalnością i ciągłym zawracaniem głowy jednym tematem skutecznie zniechęcił żonę do igraszek. Pożądanie rodzi się w głowie. Bardzo możliwe, że zona mówi prawdę, że Tomek wiąż jej się fizycznie podoba, że problem (blokada) jest w niej i sama musi sobie z tym poradzić, a on ciągłym naleganiem czy wręcz wymuszaniem wywołuje odwrotny efekt. Nie ma nic gorszego, jak seks z przymusu czy źle rozumianego obowiązku.
Myślę, że ja nie miałabym nic przeciwko, gdyby w sytuacji kiedy ja nie mam ochoty lub nie mogę, facet sam sobie pomógł. Najpewniej tez to robi, tylko nie przy mnie.

Tomek Twoje posty są więcej niż nieczytelne, przez to, że cytujesz bez użycia przycisku "cytuj". Gubi się przez to sens tego co chcesz powiedzieć.

Swoją drogą ciekawe - czy Autorowi nie przeszkadzałoby że żona go zaspokaja będąc KOMPLETNIE obojętna pod względem seksualnym? W sensie np robi mu dobrze ręką bo on chciał i on widzi że podczas patrzy się w sufit, na zegarek albo ewidetnie rozmyśla w międzyczasie o obiedzie na jutro? Bo ja nawet jak to partner zaspokaja mnie muszę widzieć że on też jest podniecony i ma ochotę robić to co robi. Gdybym widziała że jest mu to obojętne to czułabym się głupio i mi samej ochota by zjechała do -10.

Ok! Chociaż tyle pocieszenia...

Spójrz:

1. seksu nie ma
2. jeśli sam się zaspokajasz, to ona ma pretensje, zawiodła się na Tobie
3. jej pogląd jest taki, że seks to zwierzęce potrzeby, taka pozostałość w nas, która nie przystoi istotom inteligentnym

Wyjaśniło się więc, że seks dla niej nic nie znaczy. Seks dla niej jest jakimś abstraktem, czymś odległym, dalekim od życia i codzienności. Ona nie dopuszcza myśli nawet, że brak seksu może przeszkadzać.

NIe ma rozwiązania. Seksu z nią nie będziesz mieć.

To np. jak jej wytłumaczyć, że to co robiłem w łazience, to nie jest zwierzęcy popędy i dalej jak to powiedziała jest mi potrzebna?

Na to chwilę i tak ma wielki żal, że ją okłamałem, więc nie rozmawia ze mną.

Ale słucham, niech ktoś nie wypowie.

Nie wiadomo kto tę grę we wzajemne opresje ,represje zaczął u was nie ma komunikacji jest tylko wzajemne przerzucanie się odpowiedzialnością i wbijaniem w poczucie winy.To już taka piramidka i wiele warstw zali,pretensji,niechęci urazów,poczucia winy ,krzywdy.
U Twojej żony to jeszcze bardziej obniża libido i podwyższa awersję do Ciebie ,u Ciebie powoduje coraz bardziej natrętny przymus kontrolowania jej na różne sposoby ,tym samym podajesz się jej jak na tacy i ona ciebie kontroluje steruje Tobą .
Brak ci przestrzeni własnej jej też a wspólna jest coraz mniejsza i kurczy się.
Za chwile Twoje zabiegi z masturbacją i te wszystkie rozmowy o tym ,mogą zostać uznane za Twoje uzależnienie od porno i masturbacji,o swoim problemie żona może szybciutko zapomnieć ,odwróci kota ogonem a Ty będziesz winny zaniedbaniom przez Twoje rzekome uzależnienie, do którego pewnie dużo Ci jeszcze brakuje i daleko jednak wszystko  do czasu.
Nic to w takiej walce i rywalizacji o władzę w związku, nie bierze się widocznie jeńców i nie istotna staje się zdrowa więź ważne kto ma słuszność i musi mieć rację niszczenie związku staje się przy tym nic nie znaczyć.Totalnie patowa sytuacja zamknięty krąg i nikt nie chce odpuścić.
Kolejna smutna historia niestety .

Eee...to akurat proste.
Mówisz, że potrzeba seksualna zawiera w sobie dwa w jednym: 1) potrzebę więzi i 2)potrzebę rozładowania napięcia seksualnego.
Bez niej (żony) rozładujesz napięcie, ale nie zaspokoisz potrzebę bliskości i budowania z nią (żoną) więzi, więc jest niezbędna.

Właśnie o takie coś mi chodziło.

Masz może jakieś rady, jak podnieść poczucie wartości po porodzie? Ma może kilka rozstępów itd. , dla mnie nie ma to znaczenia, ale wiem, że to ją też blokuje.

Może właśnie o to chodzi, że żona w zachowaniu Tomka i jego podejściu do seksu nie widzi czułości, potrzeby bliskości, okazywania miłości tylko zwykłą chęć zaspokojenia chuci. Stąd to jej porównanie do zwierzęcych instynktów. Tomek też zdaje się do zbyt delikatnych w tym temacie nie należy bo za każdym razem jak dostanie odmowę to ma focha, tak że żona zaczęła myśleć, że jest tylko wtedy miły jak na coś liczy (a nie dlatego bo ją kocha). Samo jego oburzenie, że przecież jak żona nie chce to mogliby mu chociaż dobrze zrobić ... No pewnie by mogła i wiele kobiet zapewne to robi przynajmniej raz na jakiś czas ale jeśli facet tego oczekuje (zbyt) często, to jest problem. Nie dość, że seks traci wtedy swoją intymność to sprawia, że czujemy się potraktowani instrumentalnie.
Przecież to nie jest tak, że jego żona wcale nie chce, czasem przecież sama inicjuje ale wkurza ją ciągłe gadanie o tym, naciskani i pewnie wymuszanie, kiedy nie ma ochoty... jak choćby w połogu.

Nie daje bo ona ma z jakiegoś powodu awersję do (częstego) seksu z Tobą. Czy przyczyną jest to, że chcesz za często, że nalegasz, czy wręcz wymuszasz, a być może po prostu jest ktoś inny. 
Szczerze, gdyby mi tak facet non stop truł głowę seksem i się obrażał za każdym razem, kiedy nie chcę w ogóle czy tak jak on chce, to też bym straciła ochotę na zbliżenia z nim.
Może kobieta wolałaby byś miał więcej wyczucia? Ja osobiście nie lubię kiedy facet mi mówi co mam robić w danym momencie. Znając upodobania płci męskiej, to pewnie chcieliby lodzika i codziennie albo rano i wieczorem. A to nie ma być obowiązek czy zalecenie tylko coś co wynika z naszej chęci tu i teraz. Jeżeli facet mi mówi, że chciałby być np. budzony w taki sposób, to nie znaczy, że już teraz codziennie będę go tak budzić albo 3 razy w tyg. Owszem będę ale wtedy kiedy ja tego będę chciała i nie za często by nie stało rutyną.

To nie jest regułą. Moja żona przez pierwsze kilka lat naszego związku miała takie same, a nawet większe potrzeby, często sama inicjowała zbliżenie. Po urodzeniu dwojki dzieci, odwróciło jej się, do tego stopnia, że seks mamy raz-dwa razy w miesiącu. (Wcześniej był co dziennie, a nawet kilka razy dziennie ) Więc Twoja teoria, że gość powinien wiedzieć jakie libido ma jego przyszła żona, nie jest taka oczywista, bo po ślubie, urodzeniu dziecka itp, może się to wszystko zmienić.

Trochę kulą w płot uderzyliście, bo jedyna zmiana libido jaką mogę mieć to w górę
Ja akurat walczę z tym, żeby to libido wlaśnie jakoś rozhulać, bo samej z siebie to mi się chce może 2x na miesiąc.
Tylko ja nie stosuję gierek, a normalnie rozmawiam i normalnie razem szukamy jakichś sposobów na to, żeby sytuację zmienić.

I mój partner świadomie ma zamiar wziąć ze mną ślub wiedząc jak jest. Mam nadzieję, ze za 10 lat nie przyjdzie jęczeć na jakies forum.

U ojców którzy aktywnie zajmują się dziećmi w pierwszej fazie znacznie wzrasta ilość komórek nerwowych. Pojawiają się w hipokampie i jądrze migdałkowym, które wpływa na gospodarkę hormonalną. W wyniku tych zmian neurologicznych przybywa oksytocyny a ubywa testosteronu. Zmniejsza się męska agresja, wzrasta opiekuńczość. Wpływa to też na zmniejszanie symptomów depresji u mężczyzn. Dorzucić różniącą się biochemie w przypadku syna a w przypadku córki... i są te chłopy przez jakiś czas ciepłymi kluchami. I dobrze. Natura i tu wiedziała co robi. Ogólnie było wiele ciekawych badań na ten temat.

Bagienni, zerknę jutro do badań i materiałów , na których bazuje i się upewnię jak z tymi neuronami dzięki za zasianie wątpliwości.

Odnalazłam ten artykuł ze wskazaniem badań nt. temat i w tekście jak byk użyto sformułowania o wzroście ilości komórek nerwowych, ale nie dam sobie głowy uciąć, że nie doszło np. do błędnego przełożenia w tłumaczeniu. Z racji Twojego wykształcenia biologicznego może będziesz w stanie rozgryźć temat

Co prawda szukałam na forum innej informacji, ale wątek o tyle mnie zaciekawił, że jest jakoś łączy się też z moimi doświadczeniami.

Mój mąż ma nieco większe libido od mojego i dochodzi też u nas do podobnego, nieco krępującego dialogu. On szuka rozładowania napięcia seksualnego, a ja po namowach proponuję, że może skończyć na moim brzuchu lub plecach. Szczerze pisząc, jeśli nie jestem w nastroju na seks, traktuję to bardziej jako taki wymuszony gest, niż cokolwiek przyjemnego. Czasem po prostu odwracam się na brzuch, on chwilę się masturbuje, kończy, ale chyba też widzi brak mojego zaangażowania i jest mu z tym niezręcznie, ale nic o tym nie mówi. Z drugiej strony powiedzenie mu, żeby poszedł sobie do łazienki jeśli musi, jeszcze bardziej by go uraziło.
Może być także odwrotnie, że także podobnie jak większość osób uważa masturbację za coś osobistego i wcale nie zależy mu na dzieleniu się nią, ale obawia się że odebrałabym to jako jego świadome unikanie bliskości, a taki rodzaj zbliżenia daje mu jej substytut?