30latek-, czyli gra małego palucha Paslawka - Netkobiety.pl

Zdecydowanie wolę ciemne kolory

Mamy czarną z niebieskim akcentem oraz czerwoną

Oho, kolejne podobieństwa między nami
O wierzchnie okrycie i dodatki nawet nie pytaj, bo spędzają mi sen z powiek ;p
Zazdroszczę dziewczynom, które mają frajdę ze stylizacji i myszkowania

Wesele pod koniec listopada Tzn. jeśli będzie, bo teraz to nic nie wiadomo...

Sukienki zielone ładne, tej z długim tyłem nie polecam, bo jak jakiś podpity wujek nadepnie z tyłu to to może być katastrofa

Piękne zielone kreacje
były w filmach: Pokuta, Mission Impossible Ghost Protocol i Wonder Woman miały tam strategiczne znaczenie.
moja pamięć ogarnęła forumowe pary jawne ale nic nie powiem
Lucyfer, jak tak rysujesz, to gratulacje

To Ela z Pokuty? Fakt, kolor tej sukni jest cudowny i ona wyglądała wspaniale a mnie zle w zielonym

No widzisz paslawku jakie ze mnie lody miętowe miętę lubię tylko konsumować albo wąchać

wonder Woman nie ma mam zdjęcia, jest w takiej na balu..
ale na koniec jak będzie zimno to Scarlett O Hara w "Przeminęło z wiatrem" po wojnie  secesyjnej nie miała kasy więc uszyła zieloną suknię z zasłon
by zdobyć bogatego męza

Keiri to we wszystkim ładnie. Zresztą ona jest stworzona do filmów kostiumowych

Ładnie, zacznijmy sobie w oczy zaglądać : ) Może tutaj leży droga do celu, w jakim ten wątek został założony

Misinx: nie uznałbym za geja wydziaranego metalowca z brodą do klaty po prostu otwarty facet, z którym po męsku porozmawiasz

Sam zacząłem właśnie wątpić w swoją męskość, bo nie dorobiłem się własnej wkrętarki, a sprzęt nieodzowny w domu. Wiertarkę mam. W wierceniu dziurek nie mam problemu i lubię to

Kazda droga jest dobra jesli do tego upragnionego celu prowadzi no tak patrzę na bagiennika i nie wiem jaki ma kolor oczu, czyżby też szatyn z jasnymi oczami? Misinx to blondyn z niebieskimi oczętami, bo kiedyś pisał, Lucyfer brunet, ale kolor oczu też nie wiem, a reszta panów?

Edit: no to bagienni_k juz odhaczony tak podejrzewałam
To tylko ja mam brązowe oczy?

I po co człowiek tego facebooka linkował.. ;P, i się wyłożył się, jak na tacy

Wielki wybuch to oglądałem z balkonu, dlatego nie bardzo pamiętam kolor swoich włosów ,ale to chyba było takie ciemne coś
raczej brunet niż szat(a)yn ,a kolor oczu niebieski" zabójczy" kiedyś teraz kaprawy nieco.

hahahaha
Nawet jako dodatek do sukienki pasujesz

Wydaje mi się, że jeśli owe książki czy filmy są dość mocno zawężone i ciągle człowiek zgłębia jakąś konkretną dziedzinę, to jak najbardziej można to wtedy nazwać pasją Natomiast osobiście mam wielki sentyment i podziw do ludzi, którzy łączą pracę z pasją, sam się do nich zaliczam Uważam, że daje to tak niesamowitego kopa i motywacji, że człowiek przestaje czuć, żę idzie do pracy Oczywiście poza tym, może nas pasjonować jeszcze x innych  rzeczy

Mogę się podpisać pod cytatem Konfucjusza:

"Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować nawet przez jeden dzień w swoim życiu".

Do tej pory nie mogę sobie wyobrazić, zę zajmuję się czymś, co mnie w żadnym stopniu nie interesuje.

Od razu się bardziej swojsko zrobiło Może inni też się przyznają do swoich kolorów? Czekamy
Paslawku, a na tym zdjęciu to Ty? Z miejsca można się w tych oczach zakochać...

Syl, fajnie Cię znów widzieć, witamy na pokładzie
Przyjrzę się tym kolorom, które zaproponowałaś, aż jestem ciekawa. A różne łączenia rzeczywiście są fajne - na przykład fiolet z żółtym mi się bardzo podoba, albo fiolet z zielonym, szafir z czarnym. Czerwień z bielą i zielenią trudno mi sobie wyobrazić, ale może pokażesz jakiś przykład?

Podobnie czułam się wczoraj

Witajcie!
Ile tu wątków - chwilami nie nadążam. Odniosę się zapewne chaotycznie.

Umajona, jakoś bardzo kojarzyłam Cię z kolorem niebieskim, pewnie przez to bardzo fajne wdzianko z pierwszego Twojego zdjęcia w tym tutaj wątku. Ja kocham wszystko, co niebieskie, tudzież niebieskiemu pokrewne. A oczy też mam niebieskie, czasem szaroniebieskie - to zależy od ubioru i oświetlenia.
Bardzo popularna była kiedyś charakterystyka typów urody według pór roku. Długi czas identyfikowaałam siebie z latem, ale odkryłam, że bardzo mi do twarzy w kolorach polecanych typom jesiennym, aczkolwiek też nie wszystkim. Mam bardzo jasną karnację, więc dobrze mi robią kolory żywe, ale niezbyt jaskrawe. Tak czy siak - przeczytałam gdzieś, że każdy i każda z nas może nosić dowolne barwy, kwestia tylko, w jakim odcieniu. Mnie nie pasuje czerwień maku, ale już taka bardziej zgaszona jest o.k. Zielony też ostatnio bardzo polubiłam, ale też nie każdy. Mam taką piękną zieloną szmizjerkę upolowaną w szmateksie, w sam raz na aktualną porę roku.

W ogóle, Umajona, przez swoje posty kojarzysz mi się subtelnie i romantycznie i w ubiorze tego rodzaju Cię widzę.

Co do szpitala, to zestaw książek oczywiście przygotowany, za chwilę załączę adekwatną fotkę.
Skąd biorę książki? Głównie z biblioteki. No, dobra, niektórzy nie wiedzą, że w takowym przybytku pracuję, więc brzydko mówiąc, koryto mam pod nosem Nie nadążam z czytaniem tego, co sobie przeczytać obiecuję. Lubię słowo pisane we wszelkiej postaci, od kilku lat nawet więcej czytam w internecie niż książek na papierze. Trochę jestem z tego niezadowolona, bo widzę wpływ internetowego ślizgania się po treściach i tekstach na moje ostatnio przeżywane kłopoty z koncentracją. Na szczęście powoli jakoś do porządnego czytania książek wracam, a swój "zastój intelektualny" kładę na karb trudnych przeżyć ostatnich lat.
Bardzo mało książek kupuję, bo szkoda mi pieniędzy na coś, co po przeczytaniu będzie kurzyć się na półce. Oczywiście są takie wyjątki, które muszę, ale to muszę mieć na własność, do których wracam, bo są dla mnie ważne. Nie wspomnę już o ograniczeniach wynikłych z moich 30,90 metrów mieszkania. Przeciwko czytnikowi nie mam nic poza jednym: nie umożliwia bezpłatnego wypożyczenia i zwrotu książki. Gdybym miała kupić każdą przeczytaną książkę, dawno byłabym zupełnym bankrutem Przecież czytuję po kilka na miesiąc. Zdarza mi się natomiast kupować na bibliotecznych kiermaszach za złotówkę, albo czasami w antykwariacie po cenach bardzo korzystnych (trzy tomy "Krystyny córki Lavransa" mojej ukochanej za jedyne 20 zł.!)

A oto zdjątko mojego zestawu do szpitala. Zestaw jest wstępny, bo z niego wybiorę jakieś trzy - powinnno starczyć

Oraz to, co aktualnie czytam i dokańczać będę w "areszcie":

Trochę, kurde, nieostre wyszły.

__________________

A czy lubię swoją pracę? Ksiązki kocham, kocham, kocham, więc zawód jak najbardziej trafiony. Tylko w jednej branży, jak wiadomo, różne są stanowiska i zakres obowiązków. Ja mam pracę typowo biurową i niestety, nudną, monotonną. Z rozsądku akceptuję, doceniam jej zalety, ale są chwile gdy myślę, żeby szmyrgnąć w kąt te wszystkie woluminy i zająć się czymś innym. Uwielbiam pracę opartą na kontakcie z ludźmi i na zastępstwach (rzadkich) jestem szczęśliwa. Niestety, mam swoje specyficzne problemy wynikłe ze stanu zdrowia, więc raczej mnie do pracy z ludźmi nie dopuszczą, mam specjalne stanowisko dla osoby niepełnosprawnęj za niegdysiejszą dotację z PFRON-u.
No, cóż... Dobrze, że praca jest, kontakt z kulturą, ludźmi na jakimś, bez obrazy, poziomie, że mam dostęp do literatury i ciekawych wydarzeń kulturalnych, że nie obchodzi mnie już praca po codziennych ośmiu godzinach.
Ale że ostatnio Sjogrenowe zmęczenie daje mi się we znaki, coraz częściej marzę o jakiejś pracy zdalnej, we własnym rytmie, bez wścibskich koleżanek nad głową, żeby na przykład zdrzemnąć się w połowie dnia i dokończyć robotę wieczorem. Dlatego między innymi nie daje mi spokoju ostatnio myśl o nauce kroju i szycia. Może akurat...
Moją aktualną pracę też pewnie dałoby się tak zorganizować, ale to za wiele zachodu, nikt się na to nie zgodzi. Chociaż - w tej chwili przyszło mi do głowy, że można by podrążyć temat.
Bo właściwie, to nawet nie nuda mi doskwiera, tylko zmęczenie ciągłą koncentracją, trzymaniem fasonu, ukrywaniem swojego złego samopoczucia, znużenie takie...

Operujesz stereotypem. Gej może być też wydzieranym metalowcem z brodą do klaty. Nie każdy jest zniewieściałym, wątłym, chłopcem w rurkach

Ja obecnie czytam lekturę ciężką, ale hmmm niestety dosyć aktualną.

Ja bardzo często czytam kilka książek naraz.
Umajona, już lecę fotografować moje ulubione książki.
Księgozbiór jest po części przypadkowy, bo odziedziczony jeszcze po rodzicach, coś tam przywiezione od babci, która już dawno nie żyje, część to lektury mojego dzieciństwa. Książki kupione osobiście to mniejszość. Niektórych nie ma na tej półce, tylko komuś pożyczone jak trylogia o córce Lavransa. Coś tam w zakamarkach upchnięte itd.
Oto fragmenty mojej półki:

Kurczę, co za ekshibicjonizm

Czytnik jest fajny, wygodny, ale każdą książkę do niego trzeba kupić, a to już niezbyt mi się uśmiecha. Ja wiele książek wypożyczam.

Piegowata Kolekcja imponująca Wszystko już masz za sobą? Tematycznie widzę nawet pewne cechy wspólne:)

Ja się nie mogę przekonać jakoś ani do e-booka ani audiobooka. Książka w wersji papierowej zostaje kwintesencją książki Ale widzę ciekawy dodatek do tego e-booka

Umajona, mnie też bardzo miło jest tu wrócić Jeśli chodzi o tę kolorową suknię - czy mogę podać link do niej (będzie szybciej), czy lepiej jednak zrobić zdjęcie i przesłać?

Bagiennik, zgadzam się co do tematyki filmów - szczególnie przyrodniczych i historycznych. W tej chwili oglądam fabularne biografie różnych władców - życiorysy często o wiele ciekawsze od najciekawszych fikcyjnych

Ja niestety zazwyczaj czytam kilka książek jednocześnie (w tym szkolne lektury), co opóźnia doczytanie ich do końca. Obecnie są to opowiadania Dostojewskiego, "Zemsta" Fredry, wyznania psychoterapeuty oraz "To, co musimy utracić" J. Viorst. W poczekalni "Zwierzęta wśród nas" Bradshawa i inne... Czekam już na grudzień, żeby mieć na to wszystko czas

Miejsce na półce to niestety ten feler, ale w sumie po czasie to zawsze się miejsce znajdzie Wypożyczy się z biblioteki, szybko przeczyta i następną Grunt, żeby nie kupowac za dużo, bo wtedy nawet na najbardziej pojemnej półce miejsce się kiedyś skończy

Tak, to również moja zmora, ale staram się ostatnio wytrwać w postanowieniu, żeby jednak doczytywać do końca. Chyba, że doszłam do 1/3 i przesłanie do mnie nie trafia, no to wtedy się poddaję.
@Misinx - też polubiłam Kindla, a zarzekałam się, że nie.

Ale tu dziś męskością emanujecie: wiertarki, brody, owłosione odnóża

Lovelynn, dla mnie to nie zmora, chociaż rzeczywiście kiedy czytam jedną, mam wrażenie większego uporządkowania i skupienia.
Jak mi się książka nie podoba, to na siłę nie czytam, chyba że mam do czynienia z rzeczą wartościową, nad którą wiem, że warto przysiąść. Są jednak książki, które mają tak miałką i błahą treść, że szkoda na nie czasu.
Misinx, pewnej znanej mi osobie udało się ściągnąć z internetu nawet "Mein Kampf" Hitlera, książkę zakazaną. Chciała zobaczyć, co ten świr napisał.

Twoje jednozdaniowe komentarze zawsze w punkt!

Umajona, misiek i kapelusz z półki mają swoją historię. Bo ja sentymentalna jestem.
Miśka dostał mój synek będąc jeszcze noworodkiem (jeszcze w szpitalu) od kuzynki, bratanicy swojego taty. Włożyła mu go do łóżeczka. Tego miśka trzymał w rękach mój umierający były mąż. Był półprzytomny i nie pamiętał, że dopiero co odwiedziliśmy go z synem, pytał o niego, więc przy kolejnej wizycie zostawiliśmy mu znak, ślad. To jest ogromnie ważny misiek, bardzo emocjonalna pamiątka, kawał prywatnej historii
Matkę Boską Ostrobramską przywiozła mi z Wilna moja Ulubiona Sąsiadka, więc choć do rozmodlonych się nie zaliczam, ten obrazek ma dla mnie znaczenie.
Kapelusz kupiłam małemu synkowi na jakieś przedszkolne przebieranki. Ależ mu śmiesznie spadał na oczy Kiedyś go oddam innemu dziecku.

Może to zbyt osobiste, ale nie mogłam się oprzeć... te pamiątki i wspomnienia wciąż budzą we mnie emocje.

Z podobnych pamiątek mam jeszcze krawaty mojego Taty, które przechowuję w szufladzie od 20 lat. Mam wrażenie, że jeszcze Nim pachną, chociaż to niemożliwe.

Ja jeszcze z godzinkę będę albo dwie, 13 albo 14. Takie uroki prywaciarzy

Hahaha no to Twoja żonka jest bardzo dalekowzroczna Nigdy nie wiadomo co może się wydarzyć u takiego barbera.

Masz rację. Dobór wielkości czcionki też jest dla mnie bardzo istotny. Oczy już nie te do czytania

Hola, hola

Ja nie określiłem siebie jako oczytanego oraz inteligentnego. Za młody na to jestem

Umajona - Dlaczego strach się bac?

Sam preferuje papierowe wydania. Pod tym względem jestem tradycjonalistą posiadania biblioteki