30latek-, czyli gra małego palucha Paslawka - Netkobiety.pl

Miło cię znowu czytać Bagienniku.

Lucek się że tak powiem przy pucował że jesteście ziomkami  z tego samego miasta
więc
"Hej górale nie bijta się "

Dobrze ze lepiej i że praca jakaś się kroi .

Zgadza się w Sączu to tylko Lachy mieszkają , chociaż w okolicznych górach już się górale znajdą, choć to nie Podhale ,jak na przyklad Czarni Górale z Rytra i Piwnicznej.
Z drugiej strony dla niektórych moich znajomych z nizin(tak, cepry ;D) górale zaczynają sie prawie zaraz na południe od Krakowa

Do bitki raczej nie dojdzie , bo ja zbyt spokojny człowiek

Lachy ???? Ja myślałem, że Lachy to jest określenie Ukraińców na nas.

Nie bój żaby kiepełe rabotajet

Wystraszycie koguciki Umajoną i już tu nie wróci

Umajoną to chyba niełatwo wystraszyć

Tak ? Ale to chyba z zamierzchłych czasów. A jakie pary Ty znasz ?

Ja zapomniałem nicków, ale sobie przypomnę kogo miałem na myśli jeśli ich wymienisz.

Podobno na 100 kobiet przypada 101 mężczyzn (czy jakoś tak) i Umajona jest akurat tą setną kobietą, a Lucyfer i Bagiennik mają numerki 100 i 101. Tak panowie, właśnie wyłożyłam Wam nieubłagane prawa statystyki.

Miło Cię ponownie czytać. Nawet na początku wątku zrobił się tu mały chaos z Twojego powodu, ale czytałeś wątek, to wiesz

Czasem też bardziej zaskakująca, niż w najbardziej psychodelicznym scenariuszu. Let go and let God - co ma wisieć, nie utonie.

Eeee chyba statystyki są obecnie znacznie gorsze dla mężczyzn.

Ze statystyką miałem do czynienia akurat sporo w swojej dziedzinie i trochę przez to czuję do niej niesmak..I co najwazniejsze, nie zawsze jej ufam , dlatego nie wyrywam się za bardzo do walki

Chyba ten chaos okazał się kluczowy

Tarot? - nie próbowałem i jakoś tez jestem sceptyczny, ale to może indywidualna sprawa

No właśnie. Ty jesteś zajęta. Większość tu jest zajętych. Inne z kolei są singielkami z wyboru
Zresztą człowiek tu sobie zrobił taką wiwisekcję, że byłbym zdziwiony jakby po przeczytaniu była jakaś zaintersowana
Ja sam przed sobą bym spierdalał.

Dla niektórych ludzi osoby zajęte to dodatkowe wyzwanie, kto wie, może się ktoś znajdzie i spróbuje swoich sił

Sam się nie będę reklamował, bo to raczej nie wypada. Zdjęcie zawsze można sobie ocenić a co do reszty to niestety trzeba człowieka poznać, aby postawić diagnozę Grunt, że sam ze sobą czuję sie świetnie, tzn. w pełni siebie akceptuję.

Nie wiem, może to częściowo wynik ścisłego patrzenia na świat, ale czuję, zę swój los mam wyłącznie w swoich rękach

Dobra, dobra...Nie czaruj

To nie wiedziałem, że Ty jesteś jedną z tych par forumowych. A kto jeszcze ?

Ja mam taką naturę, że nie pcham się tam gdzie mnie nie chcą. Może czasem na tym tracę. Nie jestem przebojowy.

Bo nas z bagiennim porwali za młodu Indianie i rozdzielili

Ale się psychoanaliza zrobiła ;P

Z tymi Indianami coś może być na rzeczy, znając moje zamiłowanie do dzikości , poza tym Indianie nie są zbyt wysocy ;P

Tak naprawdę sam uważam siebie za trochę dziwnego. W pewnym stopniu jestem z pewnością wrażliwy, ale z drugiej strony właśnie w codziennym życiu (na obecnym etapie) zupełnie nie odczuwam braku tego, co tak wielu singlom poszukującym partnera brakuje: poczucia bliskości, czułości czy uwagi ze strony drugiego człowieka, tego poczucia bycia dla kogoś ważnym ani tez chęci, aby ktoś dla mnie był ważny. Sam sobie stworzyłem taki świat i czuje się w nim nadspodziewanie swobodnie

Nie mówię tutaj o kontaktach przyjacielskich czy koleżeńskich, bo bez tego to dopiero człowiek staje się ułomny

Też kiedyś bagiennik taka byłam, mogłabym się podpisać pod tym co napisałeś byłam sama, bo tak chciałam, nie dlatego ze nie było chętnych, ale mnie się zmieniło, myślę, ze jakbys poznał kogos wyjątkowego to też może Ci się przestawić

No cześć Bagiennik, ta koja jest Twoja. Tu leżą Misinx,a tu Lucek. Nie drynisz przy otwartym, jak psom gadasz, to od razu w dupę. Grypsujesz? Jak nie, to ci podkręcę.

Być może
Jednak w sobie dostrzegam coś takiego, co mi podpowiada, że stan kawalerski/singielski jest tym stanem idealnym(doskonałym), w którym nie dostrzegam żadnych wad i który daje mi absolutną swobodę we wszystkim i który chcę utrzymać za wszelką cenę. Odczuwam, że mogę właściwie wszystko w życiu robić, tyle że mogę to robić sam i nie potrzebuję do tego drugiej osoby.
Na samą myśl o związku dostaję dreszczy - takie szczere wyznanie

Nie grypsuję m4jkel

A po co jakaś żona ma go popędzać do odkurzania dywanu? Dajta spokój

No właśnie związek a seks to dwie różne planety w tym Wszechświecie Choć tutaj na forum miałem ciekawą dyskusję w innym wątku z kilkoma Koleżankami , wątpiących w ogóle w to, żę kobieta może pragnąć seksu bez zobowiązań. To coś w rodzaju niemożliwości uwierzenia w jakieś niezwykłe zjawisko. Takie miałem odczucie

Begiennik to jest moj ulubieniec. Sto calusow dla niego.

A mnie maz 'odbil' i dobrze, bo to bylo meant to be

Jejku, to o tej bestii było na serio

No proszę, jednak na męża się bagienni_k nadaje, sam z siebie sprząta i nawet przypominać i ganiać nie trzeba

Nie wiem jak często, ale osobiście nigdy bym w taki układ nie weszła, dla mnie ktoś zajęty to nietykalny, nie chciałabym nigdy budować swojego szczęścia na cudzym nieszczęściu, mnie też by nikt nie odbił, taki juz charakter i takie mam zasady, chcesz z kimś być, zakończ poprzednia relacje i nie rań

No jak się syf zaczyna robić, to już wyjścia nie ma Problem byłby, gdyby trzeba było odkurzać co drugi dzień, bo zwykle robię to raz na tydzień, czasami rzadziej.

Jasne, kwestia nietykalności zajętego partnera jest oczywista. To jedno. Chodziło mi raczej o efekty długofalowe, kiedy osoba "odbita" lub z "odzysku" czuje sie z nowym partnerem lepiej niz poprzednim, z różnych względów..

No tak, ale jak to odbicie ma dzialac jak nie tak?
Jak poznalam meza to bylam w relacji i zakochalam sie w nim, wiec zakonczylam relacje i zaczelam relacje z nim. Wiec 'odbil' bo zakonczylam relacje by z nim byc.
Romansu nie bylo, bo jak tylko cos poczulam to juz sie zegnalam z bylym. Zawsze ktos jest zraniony jak tylko jedna osoba chce zakonczyc zwiazek, ale to normalne, to czesc zycia i nie wydaje mi sie zeby tego trzeba bylo specjalnie unikac.

Czemu od razu aż tak radykalne środki? Nie lepiej trochę ponegocjować zanim przejdzie się do ostateczności?

Winter to mnie właśnie zawsze zastanawia: jak to jest, kiedy poznaje się kogoś nowego, bedąc już w związku? DOtychczasowa relacja automatycznie przestaje mieć znaczenie, wszystko co przeżyliśmy do tej pory z partnerem nie ma znaczenia, bo na horyzoncie pojawia się "lepsza partia"? NIe mówię tego w złośliwośći, ale czasmai bywa, że ludize odchodza niemal z dnia na dzień od swoich partnerów, tłumacząc tym, że się właśnie zakochali. Im to przebiega szybciej i gwałtowniej tym większy szok. Zastanawiam się wtedy czy rzeczywiscie swój dotychczasowy związek w ogóle brali na poważnie? Czasami na szczęście przychodzi opamiętanie i ktoś sobie uświadamia, że to zakochanie to tylko ułuda,bo nie widziął, że to co ma najcenniejsze jest pod ręką..Zakochanie to niestety taki stan, gdzie nie widzi się niczego poza cudownością druiej osoby i można się przecież solidnie na tym przejechać..

Ja w sumie też chyba nigdy się nie zakochałem tak naprawdę. Trochę żałuję, ale jestem zblokowany i włącza się strach, który tłumi takie uczucia. W takiej sytuacji jak opisuje Bagiennik też nigdy nie byłem, więc nie wiem jakbym reagował.

Nie znam, ale współczuję.
Ja wczoraj przez pół dnia miałem jakiś szczękościsk. Chyba na tle nerwowym od przemyśleń po tej terapii

Współczuje..

Każdy niestety ma jakiś swój czuły punkt, ja mam rozwaloną tarczycę i się faszeruje pigułami codziennie..Poza tym jakoś dycham

Właśnie, świadomość tego, żę ktoś możę nas zauroczyć już powinna skłaniać do ostrożności. Wiadomo, że ciężko to zrozumieć, jak się patrzy z boku, ale często zachodzę w głowę jak można ryzykować utratę stabilnego, poukładanego związku, dojrzałej relacji dla kilku ulotnych chwil..