Celowe nie odbieranie telefonu - Netkobiety.pl

Ja może trochę z innej beczki... Mój partner dzwoni pod często pod pewien nr i nie wiem jak sprawdzić czyj???

Facet ma Cię w dupie. Spuść go w klozecie wszechświata i znajdź sobie jakiegoś normalnego.

Jeśli ze sobą nie mieszkacie, nie widzicie się 24h/dobę to to JEST dziwne, że nie chce mu się gadać z Tobą. A raczej nie dziwne, tylko ewidentny dowód na to, ze mu na Tobie nie zależy. Pozbądź się go i - następny proszę!

BTW - dałabym się ogolić na łyso, żeby mieć takie problemy jak Wy. I tyle lat... pewnie nie więcej niż 20, co... Zazdroszczę...

Jak widać różni ludzie mają różne podejście do sprawy i każdy inaczej zareagowałby na taką sytuację. Pytanie natomiast jest inne - Czy mnie to zachowanie odpowiada. I tylko na to pytanie sama musisz sobie odpowiedzieć. Nie pytać się przechodniów na ulicy czy to jest normalne czy nie normalne. To w ogóle nie ma znaczenia jak my oceniamy tą sytuację czy zachowanie partnera. Jeśli raz zakomunikowałaś mu swoje stanowisko a on tego nie zmienia, to nie trzeba powtarzać drugi raz. On usłyszał dobrze to co powiedziałaś a skoro nie zmienia postępowania znaczy że nie chce zmienić i nie zmieni. Jeśli dla Ciebie to jest taki duży problem to nie potrzeba opinii innych na ten temat. Tobie to nie pasuje, źle się z tym czujesz i masz do tego prawo. Człowiek jest tak skaplikowana konstrukcją, że nie można oceniać tego czy czyjeś potrzeby są normalne czy nie. Są Twoje i koniec. Skoro tak wygląda sytuacja, trzeba się rozstać i tyle. A wszystkie pytania i analizy sytuacji przez obce osoby jest tylko próbą ucieczki przed zmianą i decyzją o rozstaniu. Bo może my wymyślimy jakiś magiczny sposób jak tu złapać prawą ręką za lewe ucho.

Jak widać nie jest to partner dla Ciebie i już.

Ja bym nie jechała.

Od początku między Wami nie styka - to raz.
Dwa, pojedziesz i zamieszkasz w chlewie, pewnie jeszcze będą chcieli, żebyś sprzątała, bo jesteś przecież kobietą ;/
Po trzecie, znasz niemiecki?

PS, dopiero doczytałam - Ty go znasz rok, w tym widziałaś go 4 razy i chcesz sobie dla niego życie do góry nogami przewrócić?! Dlaczego?

Stado koni by mnie nie zaciągnęło do tego mieszkania. Czemu ty sobie chcesz to zrobić? Koleś wprost ma na ciebie wywalone, nie odbiera telefonów, nie ma zamiaru nawet szukać lokum dla was dwojga, o nic się nie stara a ty chcesz wszystko rzucić?  To już lepiej jedź sama do pracy za granicą, nawet przez agencję. I zrób coś z sobą bo tak bardzo desperacko trzymasz się jakiegoś wymyślonego księcia z bajki,tak starasz się go w swoje ramy wpasować, że nie widzisz, jaki jest i jak to jest z wami naprawde

Na randce trzeba sobie wyjaśnić parę rzeczy, budować zaufanie. Rok to dopiero początki trzeba się poznać ze złej strony i dobrej. Każdy ma wady niestety. Teraz jest era meesengera moda rozmowa ludzi irytuje m, wolą pisać czują się jakoś swobodni.

Mi by było głupio i źle i gdyby mnie facet utrzymywał. Nawet, gdyby to był mój mąż. Możesz pracować i jednocześnie uczyć się języka, to jest najlepsze wyjście. Będziesz miała swoje życie, poznasz jakiś ludzi, nie będziesz zależna tylko od niego.

Jak zmienia się miejsce zamieszkania, to najpierw załatwia się stabilność finansową, a potem przeprowadza. To daje sporo większy komfort w życiu, kiedy przechodzi się płynnie z jednego miasta do drugiego. Był tutaj już wątek Autora, którego dziewczyna olewała, bo nie mógł znaleźć pracy w jej mieście. Oddalili się od siebie. I się temu nie dziwię.

Do pracy w fabryce, sprzątaniu, itd nie potrzeba języka. Pracowałam za granicą z Polakami, którzy mieszkając 4 lata w danym kraju nie znali słowa w danym języku. A ciągłość pracy tam mięli.
Widocznie macie zupełnie różne podejścia do życia. Ja np rozumiem Twojego faceta a Ciebie nie.

Chce iść do pracy w fabryce i uczyć się języka. Podstawy już znam. Uczyłam się w Liceum i uczę się sama. Nie jest to jednak super swobodne mówienie i rozumienie co mówią do mnie. W sklepie się dogadam, na lotnisku, a autobusie. Pogadam towarzysko parę zdań. Jeżeli to wystarczy do pracy nie ma problemu.
Wiadomo że chce mieć swoją kasę bo na fryzjera i kosmetyki nie będę się spowiadać mu i prosić.
Może chodzi o to że boje się czy sobie poradzę a on nie będzie stać nade mną jak kat bo mam dawać mu na opłaty pół na pół!

Może chodzi o to że boje się czy sobie poradzę a on nie będzie stać nade mną jak kat bo mam dawać mu na opłaty pół na pół.
No i że nie będę miała nic do gadania, w razie czego on mi nie pomoże a ja zostanę na lodzie.

Życie na obczyźnie jest mi znane od podszewki. Podsunę Ci kilka spontanicznych  pytań do przemyślenia, być może pomogą Ci na trzeźwo ocenić Twoją sytuację. Czy obecny partner jest dla Ciebie tą osobą dla której chcesz wywrócić do góry nogami swój świat, zrezygnować z pracy i pojechać za nim w nieznane?  Może zamiast zwalniać się z pracy postaraj się o bezpłatny urlop?  Znacie się krótko, masz do niego zaufanie? Twoje wyobrażenie o znajomości języka zweryfikuje rzeczywistość. Jak chcesz się równocześnie uczyć i pracować?  Szkoła językowa kosztuje, jesteś w stanie ponieść jej koszty, znaleźć czas na naukę i pracę? Co miałabyś robić i w jakim charakterze pracować? Na jakich warunkach? Jeśli chłopak myśli o Was poważnie, to nie powinien wprowadzać Cię na kwaterę którą dzieli z kumplami. Nic o nich nie wiesz, z resztą o swoim chłopaku też niewiele, uważasz to za rozsądne posunięcie? Już teraz pojawiają się między Wami niedomówienia, a co dopiero kiedy będziecie non stop razem i to w dodatku nie sami. Jeśli jednak zdecydujesz się na skok na głęboką wodę, miej przygotowany plan B, na wypadek gdybyś zdecydowała się wrócić.