Gdy już wiem, że czas odejść... - Netkobiety.pl

Pain

Dzisiaj jesteś w bojowym nastroju, czyli jutro będziesz miała spadek. Takie sinusoidy emocji sa normalne w takim czasie. Nie przyzwyczajaj się do tych nastrojów, bo to jeszcze jakiś czas potrwa.
Nie podejmuj także pochopnych decyzji. Nie przy takim rozchwianiu emocjonalnym.
Ten kolega to w ramach odegrania się? To także furtka donikąd.
Spróbuj poczekać na stonowanie emocji.
Sport, chwile radości z dziećmi - jak najbardziej. Droga w kierunku oduzależnienia także super.
ale daj czas czasowi.

Długo się zastanawiałam czy napisać coś w Twoim wątku, przede wszystkim z uwagi na różnice wieku. Ja niedawno skończyłam studia i dopiero wchodzę w taka prawdziwa dorosłość i wiem, że nie mogę Ci nic doradzić, ale bardzo współczuje.
Czytając wszystkie twoje wpisy zaczęłam widzieć podobieństwo do mojej byłej już relacji. Tez na początku zaczęły się siłownie, dbanie o siebie, zmiana pracy na lepiej płatną, nowe markowe ubrania, potem ktoś się pojawił, było niezdecydowanie i granie na 2 fronty, a na końcu obwinianie mnie, ze to ja doprowadziłam do tego stanu ( w co uwierzyłam).
Mimo ze dzieli nas dużo, to gdzieś znalazłam wspólny mianownik naszych historii. Podziwiam twoja sile i to ze się nie poddałaś i walczysz o siebie, dzieci i nie dajesz sobie wmówić, ze to twoja wina, bo tak nie jest. Trzymam za Ciebie kciuki.

Już chciałem wkleić posta, ale tamten wątek został zamknięty, więc umieszczę go tutaj, bo w sumie dotyczy Autorki( i jednocześnie Pikupik2019).

Faza złości i żalu, jak również próby odpowiedzi na pytanie "dlaczego?" wydaje się nieunikniona. Trwa przez pewien czas, tylko im ten czas jest dłuższy, tym bardziej rujnuje człowieka i jego psychikę. Kumulują się w nim emocje, które czasami wręcz wybuchają. Pain jest już w tej fazie i teraz musi się z niej szybko i sprawnie wygrzebać. Twardo stąpa po ziemi i wierzę osobiście, że jej się to uda To zresztą będzie dla niej chyba najtrudniejsze, bo późniejsze wypełnienie i odbudowanie swojego życia na nowo powinno pójść lepiej i łatwiej. Swoją drogą, to ktoś wcześniej świetnie zwrócił uwagę na podobieństwa u obu Koleżanek, co do charakteru ich byłych już partnerów. Widać( przynajmniej z opowieści dziewczyn) tą jaskrawą wręcz różnicę między nimi a ich byłymi. Zawsze mnie zadziwia jak się tak ludzie dobierają łatwo o zupełnie odmiennych i przeciwnych osobowościach. To, co może i zazwyczaj rzeczywiście dość mocno "uwiera"nas w partnerze potrafi zejść na drugi plan, bo widzimy w nim jednak kogoś wyjątkowego. Ale jak widać, można się niestety pomylić..

Widać w takim razie, że jak się raz uruchomi to koło młyńskie, to ta woda która się leje napędza go mimo pewnych, mniej lub bardziej znacznych oporów Kurcze, mamy XXI wiek a mi koło młyńskie przychodzi do głowy, jako porównanie do siły napędowej związku.. : o Ale w sumie spałem dzisiaj mniej niż 5 godzin

A swoją drogą dawanie kwiatów facetom przez kobiety uważałem zawsze za zjawisko rzadsze niż przysłowiowy Yeti

Autorko, a może powinnaś zmienić sposób myślenia o tej sprawie i np zamiast zamartwiać się tym wszystkim starać się rozbudzić w sobie ciekawość odnośnie swojej przyszłości. Myśleć sobie "ciekawe jak potoczy się teraz moje życie, może przyniesie mi takie wydarzenia i takich nowych, wspaniałych ludzi wokół, że aż tchu mi zabraknie?
Do tej pory znałaś małżeńskie życie z jego plusami i minusami, ale kto wie, jak to będzie PO?
Nigdy nie będziesz samotna, bo masz dzieci, więc zawsze będziesz miała mnóstwo roboty, radości i trosk, ale też dumy ze swoich dzieci. A może będziesz umiała odnaleźć się świetnie w nowej sytuacji i dojdziesz do wniosku, że życie matki samotnie wychowującej dzieci wcale nie jest takie złe? Nikt nie będzie brzęczał ci nad głową, bo tylko ty będziesz PANIĄ SWOJEGO ŻYCIA.
Zacznij więc myśleć o tym w taki sposób. Życie potrafi nieźle zaskakiwać i kto wie, jakie cudowne niespodzianki jeszcze przed tobą?
Nie pozwól na to, by ta sytuacja zabrała Ci radość życia. Wszystko złe minie w końcu i zostaniesz ty z dziećmi i nowym początkiem.
Z majątku nie daj się oskubac, bo masz dzieci i nie ma powodu, żeby jakąś obca baba korzystała z tego, co ty sobie wypracowałaś.

Boże jak mi zle...Ten ból jest nie do opisania. Spędziłam fajny dzień z dzieciakami, rowery, rolki a teraz siedze i ryczę w wannie...Jaśnie Pan nawet nie zadzwonił sprawdzić co u dzieci...Biedne dzieciaki. Widać strzała amora trafiła mocno. Nienawidzę go, nigdy nie czułam do nikogo takiej pogardy...A moje serce, Boże za co...Pocieszcie mnie jakoś bo oszaleje:(((

Pain płacz dzielna kobieto, musisz swoje odchorować.

Z mojej strony mogę powiedzieć, że dziś zaliczyłam dobry dzień - za jakiś czas i Ty przejdziesz na stronę mocy.

Możesz rozważyć lampkę wina do snu i jakiś serial?

Ja z perspektywy czasu żałuję że ciągnęłam to rok....Znasz angielski? Polecam Ci bloga ChumpLady, tam jest cała analiza i setki historii...Twoje małżeństwo nie przetrwa, mówię Ci to dziś. Nie dlatego że Ty nie wybaczysz. Dlatego że ona zrobi to ponownie...
Polecam zwłaszcza te wpisy:
tu były trzy nieregulaminowe linki i zostały usunięte przez moderatora

"Chump" to zdradzony, który próbował wybaczać...

Pain

Przytulam Cię serdecznie.
Ja z takimi rzutami emocji funkcjonowałam długo. Chyba najtrudniej było mi się pogodzić z tym, że ktoś ...MNIE tak potraktował. Jak on mógł - chodziło za mną długo. I ten lęk przed zmianą życia. A potem wpadłam w totalną złość i pogardę. A właściwie to wszystko się ciągle przeplatało. Jestem osobą nadwrażliwą i chyba to było istotne.
Rozum reagował prawidłowo, też miałam takie przemyślenia jak Ty, ze z nim to szkoda czasu, życia, wszystkiego. Ale emocje nie dawały się wyłączyć i miotały mną od ściany do ściany. Płacz jest fajny bo daje oddech i trochę czasu do następnej akcji.
Do tego te jego żenujące zachowania.
Masakra.
Ale to przejdzie, będzie się powoli wyciszać. Musisz to przejść. Fajnie, że masz dzieci, bo masz zajęty czas i od czasu do czasu okazje do śmiania się. Są rzeczy trudne do przejścia i zdrada, rozwalanie rodziny do nich należy. Trzymaj sie kochana. Zajmij się sobą, przytulaj samą siebie i idż z tą siłą, którą dzisiaj masz.

W kilku wspomnianych tutaj przypadkach, kiedy osoby zdradzone zdecydowały się wybaczyć i żyć dalej wspólnie, będą chyba bardzo długo nosić ze sobą tą traumę i obawę o przyszłość. Z kolei ich partnerzy, będą się dziwić, że wypominane jest im przez jakiś czas zburzenie wspólnego życia, podczas gdy nie da się właśnie tego wszystkiego wyłączyć jednym przyciskiem. Zarówno samej zdrady, jak i uczucia do byłego partnera, jeśli dojdzie do rozstania.

Dobra muzyka na taki czas Powinnaś właśnie wywalić z siebie wszystko co najgorsze z dobra pomocą i rytmem heavy metalu I wiesz co? Wypiję za Twoje powodzenie i wyjście z tego wszystkiego Akurat na południu kraju jest taki ukrop, że skusiłem się na coś zimnego

Zdrówko i powodzenia!

Ogólnie to jakoś specjalnie nigdy nie przepadałem za metalem aż dotychczas, kiedy trochę zacząłem interesować się historią, to do listy ulubionych zespołów dołączył "Sabaton" A wcześniej miałem fazę na rap.
Skoro jest lepiej niż było, to będzie.. jeszcze lepiej

No wodzisz, i już się możesz czymś zająć, ciekawym i rozwojowym Pobrzdękasz sobie i będzie od razu lepiej

Słaba noc za mną, ledwo spałam...Mam w sobie ogromną złość, ogromną nienawiść do męża...Chciałabym, żeby zamieniła się w obojętność ale czuję taka potworna niesprawiedliwość. Mam nadzieję, że to tylko etap...

Kilka lat??? Nieeee błagam. Mnie najbardziej teraz wq***ia to obwinianie mnie i jego arogancki ton. Ja bym się pod ziemię zapadła jakbym takie rzeczy rodzinie robiła. Wiem, że to słaby czlowiek, słaby. Nigdy nie chciałabym już być z takim kłamcą. Ale ta złość jest potężna. Dzisiaj go autentycznie nienawidzę. Z głębi serca. W nocy fantazjowałam  że on ma wylew i oddaje go na wózku kochance. Każdy ma jakieś marzenia:)))

Chyba nie sądzisz, że zdardzacz na haju będzie bił się w pierś i przyzna, że skończony z niego d*pek. Nie mając nic na swoją obronę, atakuje Ciebie - klasyk.
Wdając z nim w dyskusje sama sobie szkodzisz.
Przy takich wahaniach nastroju ja bym Ci odradzała alko bo to tylko wzmaga te stany mimo iż chwilowo przynosi pozorną ulgę.
Gitara super sprawa

No to lepiej się szybko rozwiedz  bo Ty byś miała prawny obowiązek  ten wózek pchać..

To jest jego reakcja obronna, też to przerabiałam. Gdyby on spojrzał prawdzie w oczy to już do końca życia musiał by się bić z wyrzutami sumienia a tak przerzuci wszystko na ciebie i będzie żył długo i szczęśliwie. Musi to wyprzeć po prostu. To taki typ nie konfrontujący się chętnie z niewygodnymi uczuciami.

Pain trzeba się szybko czymś absorbującym zająć. Mi na prawdę to pomagało, przed koronawirem czułam się nawet nieźle, zaczęłam spotykać się z ludźmi, załatwiać jakieś zaległości i super było. Nie wiem może remont? Ja będę budować altanę ogrodową, żeby sobie ulżyć bo on nigdy nie chciał takiej altany

Był w fazie ataku, arogancki i pewny siebie...Tyle, że nie spodziewał się, że ja też jestem sprytna i od jakiegoś czasu już wiem o jego romansie. Dziś mam już raczej czystą sytuację i bez problemu orzeczenie o winie...Dziś pokazałam mu "fuck you" jak wyjezdzalam (został u rodzicow z dziecmi) i powiedziałam, że go nienawidzę. Serio, staram się trzymać klasę ale jak widze tego gnoja i wiem, ze przez tydzien byl z kochanka w gorach, a mi wciskał kity ze sam duma nad życiem chodząc po górach - to budzi się we mnie taka złość, że najchętniej bym mu przywaliła. Nie umiem, no nie umiem po prostu przy nim zachować klasy. Jak dzis wrocil z tych gor po tygodniu seksu z kochanicą i przytualał dzieci - to mialam ochotę mu wywalić z bańki. Więc moje "neinawidzę CIę" wyszeptane mu do uszka i środkowy palec pokazany jak wyjeżdżałam to chyba i tak nieźle:) jak go uświadomiłam, że WIEM, że nie był sam to nagle już nie jest taki pewny siebie hahaha...Co za dureń. Tyle razy ile on mi się wysypał przez ostatni tydzień SAM świadczą o tym, że jest naćpany tymi motylami!

Pompujesz jego ego pokazując mu emocje. Po nim to spływa, a do kochanki pewnie mówi, że jesteś strasznie o niego zazdrosna. On podwyższa swoją cenę w oczach boczniary.

Wiem, wiem wiem. Ale po prostu go nie-na-wi-dzę! Dlatego się separuję jak mogę. Nigdy nie czułam nic takiego do nikogo...Ta złość, nienawiść, żądza zemsty. Nie podejzrewałam siebie nigdy o takie uczucia - ja, raczej bezkonfliktowa, pogodna i widząca w ludziach dobro...No ale zaslużył.

Pain jest zła na męża. Może jednak to jemu warto  dla siebie wywalić  te swoje żale?
Dla siebie, bo jak dziewczyny pisały jego mózg pracuje teraz inaczej.
Dla przykładu  mój EX wypierał tak oczywiste fakty jak nasze wspólne wakacje, czy moja opieką nad jego matką  jak chorowala.
Napisałam mu wtedy chyba z 1000 SMS z wyrzutami a On odpisywał. To był ciężki czas. Nie mam odwagi tam zajrzeć,  do tych sms.
Wtedy też  trafiłam do klubu fitness, pomaga.
Tylko wybierz, kobietę  na trenera, bo faceci się za bardzo litują, przerobione.:)
Współczuję Ci,
Złość  trzeba wyrzucić, bo idzie zwariować.
Pamiętam jak zachowując się z klasą  i za to uchwalona Cslady poszła  do domu gdzie zagniezdzila się kochanką i wyrzuciła jej ciuchy  do kontenera na śmieci.
Swoją  drogą  ciekawa jestem jak jej się ułożyło, czy się uwolnila od niego, czy sprawy potoczyły jeszcze inaczej,  bo mnie w życiu już nic nie zaskakuje.Jak będzie chciała to napisze.
Złość  trzeba wywalić,  bo wraca inaczej jako lęk.

Klasę to Ona miała przez całe małżeństwo, to że teraz spuści z wentyla może jej pomóc.

Ja byłam bardzo uprzejma, wporzadku itd pamiętam jak chciałam siekierą rozbić auto które notabene dostałam od jm a on pojechał min na przemyślenia z kochanką:) całe szczęscie tego nie zrobiłam i dziś jm grzecznie przepisał je na mnie.
Ale za drugim razem pozwoliłam sobie na możliwość bycia suką chodźby przez chwilę, przez trzy doby przeczołgałam go jak psa. Wyrzuciłam z siebie większość żali, w jakimś sensie zamknęłam temat naszego małżeństwa.

Każda osoba zdradzona musi przez to przejść i te emocje z siebie wydusić. Szczególnie kobieta na miejscu Autorki, którą bardziej zszokowało na początku rozstanie, zaczyna dopiero przeżywać w sobie żal. Jeśli tego potrzebuje, niech go z siebie wyrzuci, ale niestety na winnym często to nie robi wrażenia, tym bardziej, jeśli sam nie poczuwa się do tego, co się stało właściwie przez niego samego a jedynie zrzuca odpowiedzialność na innych. Jeśli dla kogoś ważna jest świadomość, jak się ta druga, była już "połówka" czuje, to wylewanie emocji może Autorce zaszkodzić wiedząc, że on ma to gdzieś. Z drugiej strony, Pain pewnie zwisa i powiewa to, co się z nim teraz dzieje i jeśli czuje potrzebę wyrzucenia z siebie tych złych emocji, zważywszy na to, jak się facet zachował, niech sobie ulży, jeśli ma jej to pomóc. Tym bardziej, że to przecież żadna bezpośrednia zemsta, jedynie ulga w cierpieniu.. Tak to odbieram Coś jak walenie po worku treningowym z podobizną byłego na samym środku, w stylu Cassius Claya Jr, Van Damme'a i Seagal'a razem wziętych

A co ci szkodzi zgodzić się na tę opiekę naprzemienną? Moim zdaniem to bardzo dobre rozwiązanie, nawet dla ciebie. Będziesz mieć więcej czasu dla siebie, na odpoczynek na zajecie się własnymi sprawami. Dzieci nie są już niemowlętami i możesz przynajmniej na początku delikatnie kontrolować, czy rzeczywiście on się nimi zajmuje, czy posadzi je przy kompie. Jesli będą miały telefon to bedziesz mogła się z nimi kontaktować. Jesli natomiast samemu mu się znudzi ta opieka, zawsze bedziesz czysta wobec niego i dzieci i nikt, nigdy niczego nie bedzie mógł ci zarzucić.
Facet ewidentnie mysli, że zacznie nowe życie, o wile lepsze niż z tobą, będzie "od dziś" szlachetny, prawy i przyzwoity Pozwól mu spróbować, niech się dowie, co znaczą dzieci na codzień
Co o tym myślisz?

Dziecko to nie dorosły. Poza tym, dzieci mimo wszystko mają więź z obojgiem rodziców i doskonale się adaptują do nowej sytuacji. Muszą być oczywiście spelnione pewne warunki, aby czuły się kochane i akceptowane, ale moim zdaniem to jest dobre rozwiązanie, stosowane coraz częściej. Ma oczywiscie także i wady, ale co nie bedzie tych miało w sytuacji, gdy rozpada się rodzina.  Mozna oczywiście zapytać same dzieci, jak widzą taki układ.

Pozostanę przy swoim zdaniu.

Salomonko, w którym miejscu napisałam, by autorka występowała o ograniczenie praw ojcu swych dzieci? <pytanie retoryczne>

Gdy małżeństwo się rozpada, warto moim zdaniem zadbać o to, by dzieciom było jak najlepiej, a zmiana miejsca zamieszkania (bo nie będzie to dom/domy) co dwa/trzy tygodnie nie służy ich rozwojowi.
Zawsze też namawiam do tego, by rodzice w kwestii wychowania i opieki nad dziećmi porozumieli się przed rozprawą rozwodową, jak nie sami, to z pomocą mediatora.

To, że nie ja piszę tylko w tym wątku, wiem. Ale, że wcześniej polemizowałaś z mym zdaniem, a kolejny post napisałaś tuż pod moim, więc... .

Przepraszam za OT.

A może zaproponuj mu spędzenie dwóch tygodni samemu ze swoimi dziećmi, albo w domu albo na wyjeżdzie. Skoro dla boczniarki znalazł tydzień czasu to dla dzieci tym bardziej powinien.  A po dwóch tygodniach samodzielnego zajmowania się dziećmi sam zrezygnuje z opieki naprzemiennej.
To będzie dobry sprawdzian dla niego. Ale nie on z mamusią, czy inną opiekunką, ale samodzielnie.
Z tego co pisałaś to nawet na urlopach go dla dzieci nie ma. Mnie się wydaje, że to jest dla niego tylko karta przetargowa. A Ty jesteś cała w strachu, że on Ci dzieci zabierze. Więc Ty wyjedż sobie na 2 tygodnie i niech os samo sobie radzi. Niczego nie szykuj, nie zostawiaj, niech ma szkołę życia, skoro ma głupie pomysły.

Aktualnie sądy niechętnie przyznają opiekę naprzemienną. To nie jest dobre dla dzieci. Chyba że stać Was na to by kupić sobie kolejne mieszkanie, do którego jeden z rodziców się wynosi, kiedy drugi rodzic przychodzi do dzieci w ich stałym miejscu zamieszkania. W realiach polskich lepiej chyba wybrać sobie co drugi weekend i jakis dzień w tygodniu

Konsekwencją tzw. opieki naprzemiennej jest nie tylko, o czym napisałam wyżej, ciągła zmiana mieszkania, to też zmiana ubrań, zabawek, całego wyposażenia, ale także zwyczajów i zasad panujących w mieszkaniu matki/ojca. By tego było mało to także zmiana przedszkola/szkoły, chyba że jedno z rodziców zobowiązuje się przywozić dziecko do tego jednego. Ale to nie wszystko, dziecku zamieniają się też koledzy z podwórka/placu zabaw; na dwa tygodnie znika z oczu jednym, pojawia się u drugich, i tak w koło Macieju.
Dzieci szybko się adaptują? Śmiem wątpić.