Czy jest sens żenić się z kobietą, która ma bujną przeszłość seksualną - Netkobiety.pl

To akurat jest prawda. Internet sprzyja takim ekscesom.

Ale co sobie tlumaczyles? To, ze jej szybko dales?

kamilos84, nie jestem stronnicza bo dla mnie jestes zwyczajnie kolejnym obiektem analizy na podstawie pisania.
Dla mnie osobiscie ten caly dylemat to glupota. Obiektywnie z kolei? Masz problem sam ze soba, ktory widac na podstawie tego zwiazku i podejscia Twojego.
Problem u Ciebie wystepuje w mysleniu i jest to widoczne.
Bo masz jakies wartosci, cos Ci sie nie podoba bardzo. I to jest OK, tylko, ze Twoja reakcja nie jest normalna i postepowanie nie jest adekwatne do sytuacji. Geniuszem byc nie trzeba by to widziec. Stad ludzi od Ciebie od razu odrzucilo i na Ciebie 'wjechali', bo cos jest nie halo i jakis puzzel nie pasuje do ukladanki.

Nie ma najmniejszego sensu.

Nie mam pojęcia czemu, natomiast kobiety stosują (a raczej forsują) narrację, że to nie ma żadnego znaczenia - praktycznie zawsze i wszędzie.
Drogie kobiety owszem ma. Jesteście w błędzie.

Kobieta z bujną przeszłością seksualną jest jak najbardziej ok, ale nigdy do stałej relacji - jedynie seks, jeśli występuje pożądanie. Każdy wartościowy mężczyzna prędzej czy później kopnie taką w dupę i bardzo słusznie.  Nie daj sobie autorze tematu wmówić, że jest z Tobą coś nie tak, czy że sam masz ze sobą jakieś problemy jak tu panie sugerują, bo jest to tylko i wyłącznie zakłamywanie rzeczywistości i usprawiedliwianie przez kobiety [wulgaryzm] się nie będąc w związku. To, że się nikogo nie rani nie znaczy, że się właściwie postępuje:).

Można zaobserwować ciekawą zbieżność logiczną, z jednej strony "nie ma to żadnego znaczenia, to przemilczę temat. Nie uświadomię partnera jak się prowadzałam." Skoro się nie liczy, to dlaczego to ukrywają?

Zgodzę się z Tobą. Już dawno temu spostrzegłem, że ten związek bardzo mnie męczy.
Ktoś nawet powiedział mi kiedyś, że żyję marzeniami, marzeniami o idealnym związku i rodzinie, a nic dobrego z tego nie wyniknie. Zaangażowałem się w to zbyt mocno, nie patrząc, że czas najwyższy był odpuścić. Dobrej szarlotki ze zgniłych jabłek nie będzie.

Myślę, że czas też zakończyć ten temat. Co miało być napisane, to zostało, czego miałem się dowiedzieć, tego się dowiedziałem. Powtarzanie kolejnych sloganów "miej jaja i odejdź" nie rozwiązuje moich problemów.

Dziękuję.

Jak najbardziej rozwiąże i Ty to wiesz, ale wolisz się oszukiwać

Zgadzam się. Mam wrażenie, że to jakieś totalne ogłupienie. Forsowanie kompletnie irracjonalnej idei, gdzie sama liczba partnerów seksualnych ma być obiektywną wskazówką, samą w sobie, co do potencjalnego partnera mija się kompletnie z celem. Według tego miałbym prędzej odrzucić kogoś, kto nawet te parę lat wstecz zdradził swojego partnera z 1 czy 2 osobami i jeszcze w jakiś perfidny sposób, niż kogoś, kto w swoim czasie "nie ograniczał się", ale nikogo nie zdradzał? To poczucie, że człowiek absolutnie nigdy nie może zmienić swojego podejścia do pewnych spraw jest tak sztywne i płytkie, ze aż śmieszne. Nie zaszkodzi to w tym, żeby być ze sobą po prostu szczerym.

Autorze, wspominasz teraz znowu, że ten związek Cię męczy i żyjesz marzeniami. Coś plączesz się w zeznaniach, bo wcześniej chwaliłeś wręcz sobie Waszą relację, mówiąc jak dobrze Wam się układa. Na siłę chcesz stworzyć swoją idealną wizję wspólnego życia, gdy tymczasem jest tutaj więcej przeszkód niż dogodności..

Tłumaczyłeś tak to sobie bo dotyczyło Ciebie a Ty przecież nic złego nie robiłeś. Takie trochę hipokratyczne podejście do tematu bo gdy okazało się że z jej strony dotyczyło innych masz z tym problem. Bo ona mogła do tego podchodzić tak jak Ty.
Myślę że waszym dużym problemem była komunikacja a właściwie jej brak. Wychodzi na to że nie rozmawialiście ze sobą odnośnie byłych związków czy też zaliczonych facetów/kobiet. Skąd ten brak zainteresowania czy też świadomego unikania tematu. No chyba że rozmawialiście a ona skłamała co do stanu posiadanych "ustrzeleń".

Drugi problem jaki u Ciebie widzę to problem z podejmowaniem decyzji.
Przeczytałeś tą czy te wiadomości rok temu i zamiast o tym pogadać to Ty dopisujesz sobie historię, po co to robisz? Przecież wystarczy spytać co, jak, dlaczego? Boisz się konfrontacji?
Skąd wiesz że to co tam pisała jest prawdą? Może to tylko takie pisanie na zasadzie wzięłam rozwód no i teraz to żyję facet tu facet tam itd. A nie wychodziła z domu.To tak jak z marynarzem który co port to inna laska a tak naprawdę z pokładu nie schodzi.
Walisz głową w ścianę i się męczysz zamiast spytać - boisz sie ale czego? prawdy? rozstania? Nie wiem czy będziecie razem ale musisz tą obawę nazwać i stawić jej czoła żebyś w przyszłości miał lżej, inaczej kiedyś możesz znowu dojść do ściany.

Dawno temu to znaczy kiedy? od roku? A jeśli jeszcze wcześniej to po co dziecko?

Poważnie? lubisz z siebie robić męczennika? po co Ci to? masochista?
A na ta złotą myśl mam inną - dobra kucharka to z niczego zrobi dobry obiad.
Zamiast wyłącznie negatywów poszukaj pozytywów. Jesteście ze sobą 5 lat, rok temu dowiedziałeś się że "lubiła polować" i od tej pory masz problem. A jak było wcześniej? Też tak źle? czy jednak było ok skoro byliście razem i pojawiło się dziecko?

Ale to nie doktor Ciebie boli, wtedy gdy go "przegoniłeś" pewnie poczułeś się jak facet który zawalczył i wygrał.
Doktor co najwyżej Ciebie uwiera, boli coś innego i ten temat pominąłeś, dlaczego?

Dopiero teraz o tym rozmawialiście? Dla mnie to bardzo dziwne podejście takie odwlekanie trudnych rozmów.Jak mi coś nie pasuję robię to na gorąco zanim jakiś problem nie urośnie do "PROBLEMU" oczywiście w mojej głowie.

I znowu to robisz - domniemujesz zamiast SPYTAĆ, a mogłeś zadać pytanie
-uważasz że postąpiłaś w porządku wobec mnie i że nic się nie stało bo się z nim nie spotkałaś? I posłuchać odpowiedzi - jej odpowiedzi a nadpisywać rzeczywistość.
Uważam że miałeś wtedy prawo zdać wiele pytań a nawet odejść nikt złego słowa by Ci nie powiedział. Oczywiście oprócz wojujących feministek - pozdrawiam.
Teraz wyciągać doktorka, raczej słabe.
A swoją droga chciała Ciebie wymienić na doktora a się z nim nie spotkała? ciekawe.

Ale tutaj ona ma rację, po co się zaręczyłeś, po co dziecko skoro masz/miałeś wątpliwości? Wiedziałeś o doktorze i...zostałeś a teraz problem bo doktor?
Ona się dziwi i ma rację że się dziwi tylko nie wie że prawdziwy problem jest z czymś innym niż doktorek.
"Zaręczyny nie zerwała" - czyli podjęcie decyzji co dalej z Wami zrzucasz na nią?
Przez 4 lata było w związku dobrze, rok temu się zepsuło bo przeczytałeś wiadomość. Zastanów się czy Wasz związek ma więcej plusów czy minusów, odsuń od siebie wiedzę o jej numerkach i spytaj siebie czy wtedy chciałbyś z nią być. Jeśli tak to porozmawiaj z nią szczerze co NAPRAWDĘ Ciebie boli, skąd nagle u Ciebie wątpliwości co do Was jako małżeństwo że obawiasz się ,że ona może znowu tak zacząć postępować, że nie chcesz być zdradzonym.
POROZMAWIAJ z nią szczerze przestań pisać scenariusz w głowie bo to Ciebie doprowadzi do psychiatryka.
A potem podejmij decyzję czy chcesz z nią być pomimo wszystko czy też nie możesz być i odejdź. Szukasz innej drogi ale jej nie ma - jesteście razem z całym bagażem albo nie jesteście. To wszystko co robisz czy też nie robisz z obawy, zmierza do tego (to nieuniknione) że będziesz musiał podjąć decyzję.
Nie bój sie rozmowy i decyzji , skoro ona jest inteligentna to zrozumie -  ale pod warunkiem ze będziesz z nią szczery.
Odwagi.

O szczegółach nie rozmawialiśmy, nie spodziewałem się, że mogło być z nią tak "źle". Co z resztą nie ma znaczenia, bo nie opowiedziałaby mi wszystkiego. Za dużo tego było i zbyt obciążające jej reputację. Wielu facetów nie przełknęło by tego ot tak po prostu. Bywało też, że potrafiła się obrazić, gdy zbytnio dociekałem, ale biorę pod uwagę, że mogłem robić to w niewłaściwy sposób.

Nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości, wybacz ale nie chce mi się rozpisywać już dlaczego.

Sądzę, że gdyby dowiedziała się, że prześwietliłem jej fb nie byłoby już o czym rozmawiać.

Bywało różnie. Wzloty i upadki. Potrafi być równie cudowna, co wkur...a. Emocjonalny rollercoaster. Gdy jest fajna aż chce się żyć, a gdy często przestaje, to się odechciewa.

Ciekawe Pokrótce - kazała mi się spakować, a po moim wyjściu do pracy dzwoniła do niego by umówić się na kawę. Wnioski nasuwają się same.
Temat z nią już wyjaśniłem. "To nie było w porządku, fascynowała mnie wyłącznie jego praca - nie on". Logiczne i być może prawdziwe, choć zapewne ma też podwójne, ukryte dno.

Niewątpliwie też ten problem dostrzegłem. To mnie najbardziej, destrukcyjnie trawi.

Ja też będąc szczerą nie rozumiem pretensji o doktorka. Jeśli byłoby to dla Ciebie problemem w kontynuowaniu związku to raczej byś go nie przeganial żeby potem wrócić do partnerki i żyć po staremu. Wtedy podjales a nie inna decyzję i co, od tamtego czasu po dziś dzień się zastanawiasz i to rozgrzebujesz? Czy przypomniało Ci się dopiero teraz? Absolutnie tego nie czaje.

Nie rozgrzebuję. Ciagniecie mnie momentami za język i takie kwiatki wychodzą w dyskusji.
Ale to też mnie uwierało.

Nie. Koledzy mają rodziny, wiec nawet nie ma z kim popić
Poza tym jestem introwertykiem więc nie są mi niezbędni, a wolny czas wolę spędzać z dzieckiem.

Też mnie to zastanawiało. Patrząc z zewnątrz źle robiłem. Podświadomie jednak mi na niej zależy, w końcu jakieś korzyści z tego związku też czasem wyciągam.

To może zaufaj temu że wtedy ta decyzja była tym, co chciałeś i bądź konsekwentny odpuszczajac to? Może tedy droga?
Prawda jest taka że to nie doktorek a dopiero te wiadomości zmieniły Twój sposób myślenia o partnerce. Uważam, że jak najszybciej powinieneś z nią porozmawiać właśnie o tym. Zadusisz I siebie i ją jeśli tego nie wyjasnicie.

Padło. Przyznała się do 13 partnerów łącznie. Ja jednak myślę, że nie uwzględniła tu tych, którym dała nie będąc z nimi w związku.

Spotkała go wcześniej, ale w bardziej oficjalnym charakterze oraz za moją wiedzą i zgodą. Zaprzeczyła jednak jakoby chciała mnie wymienić, ta wspólna kawa to rzekomo zainteresowanie zawodem, a nie osobą. Powód spakowania mi toreb był zgoła inny - kwestie duchowo-religijne.

Kompletna bzdura. Bez komentarza.

Z tego co piszesz nie przyłapałeś jej na zdradzie, tylko na bujnym życiu erotycznym przed Waszym związkiem, przyłapałeś to tez niewłaściwe słowo zinwigilowałeś.
Czy jest sens się z nią żenić? Po tym co tu piszesz nie, nigdy nie będzie dobrze w Waszym małżeństwie bo będziesz patrzył na nią przez jej wcześniejszy lekki stosunek do współżycia. Po co się wzajemnie ranić.
Zobacz miała tylu a wybrała Ciebie, to z Tobą stworzyła rodzinę.

A jak wyliczylem ze bylo 20 w ciagu roku i nie byli partnerami, tylko kolegami spotkanymi na imprezie? Nie ogarniasz roznicy w sposobie szanowania sie?

Moim zdaniem miłości brak. Łączy ich dziecko, a Autor nie chce mieć opinii tego, co porzuca dziecko.

Dlatego też unieszczęśliwi na własne życzenie całą ich trójkę. Przykre.

No nie lapmy się za słówka ale ja widzę tu coś dość niepokojącego. Mogę się oczywiście mylić ale to trochę wygląda tak jakbyś stworzył sobie w głowie idealna partnerkę, nie sprawdził czy Twoja kobieta rzeczywiście jest spójna z wyobrażeniem ktore masz w głowie i teraz jest sytuacja jaka jest. Zrobisz z tym co chcesz ale ja bym z tego wniosku, który nasuwa się właśnie z "lapania za słówka " coś się starała wyciągnąć odnośnie własnego postępowania. Jej postępowanie typu doktorek to swoją droga ale nie możesz mieć pretensji że ktoś nie pasuje do Twojego szablonu który sam sobie stworzyłes i nie zadales trudu żeby zweryfikować z rzeczywistoscia

kamilos84, zaczynam odnosić wrażenie, że sam się już zaczynasz gubić w tym co piszesz. Najpierw pisałeś, że nie mieliście rozmowy, potem że przyznała do 13, podczas gdy naliczyłeś 15 w ciągu 1,5 roku, potem 20 w ciągu roku. Najpierw pisałeś, że z doktorkiem nie spotkała, potem że była na kawie. Pisałeś też początkowo, że spakowała Ci walizki bo się na tamtym zafiksowała, teraz że poród był inny - kwestie duchowo-religijne.
Zaraz się okaże, że żadnej rozmowy z koleżanką nie było, a Ty sobie podliczyłeś jej kolegów na fb czy facetów z którymi pisała na portalu randkowym.
Poza tym sam pisałeś, że też szybko wylądowaliście w łóżku co Ci jakoś nie przeszkadzało.
Ja już kilka razy zadałam pytanie co tak naprawdę jest Twoim problemem bo zdaje się, że ten właściwy wciąż omijasz.
Bo gdyby rzeczywiście chodziło o ilość jej partnerów to jaki problem powiedzieć jej to wprost a nie zasłaniać doktorkiem? Boisz, że się sama Ciebie zostawi?

A ja zaczynam odnosić wrażenie, że czytasz co piąty post. Ale spoko, mi też nie chciałoby się czytać tylu stron.

Nigdy nie napisałem, że byli na kawie, a jedynie że namawiała go na nią telefonicznie. Natomiast cały czas twierdzę, że nie spotkali się prywatnie, "służbowo" owszem.
Czy to był rok, czy 1,5; czy rok- dwa miesiące i trzy dni, to serio ma jakiekolwiek znaczenie? Czy facetów branych "na szybko" było 10 czy 20 też?

Pisałem, że mnie spakowała na wymiankę - z mojego punktu widzenia, a w sobotę rozmawialiśmy i kwestie duchowo-religijne, to był już jej argument wynikający z rozmowy.

Tu już fantazja widzę ponosi.

Stary, urzekła mnie Twoja historia, aż się łezka w oku kręci.

Skrajnie konserwatywne poglądy, bo nie akceptuje szybkich numerków w kiblu i z byle kim...

Jeżeli mamy się czepiać kwestii higienicznych, to nie ma się czym chwalić..Pytanie, czy dla Panów wyznających tak twardo zasadę, że dziewczyna nie może mieć wcześniej więcej niż iluś tam partnerów, ważne jest czy wspomniana Pani robiła to w ki*lu czy w łóżku na atłasowej pościeli...

Według mnie jest roznica, bo to chociażby większy szacunek do własnego zdrowia (czyli siebie).

Aż smiechłem

Zakończymy ten temat.

Kto miał się sensownie wypowiedzieć ten już to zrobił, a teraz zaczyna się bicie piany - łapanie za słówka, wkładanie w moje usta słów, których nie powiedziałem i pisanie na okrągło tego samego.
A mnie się już nie chce wciąż tego samego odpisywać i tłumaczyć 15 raz.

Dla mnie jest istotne. W publicznym (np. dyskotekowym) kiblu pod wpływem alkoholu... Dla mnie trudne do przyjęcia, podobnie jak spanie po pijaku na trawniku itd. itp. Cóż, nie przepadam za zachowaniami menelskimi.

Rozumiem, że nie kochałeś swojej żony, skoro taka drobna wada jak seksik na boku sprawiła, że się rozwiodłeś.

Kolejny który ma problem ze zrozumieniem słowa pisanego...
Przeczytał wątek i nic z niego nie wie.
Gdzie napisałem że jej nie kochałem?

To chciała go na tą kawę zaprosić, ale nie wyszło czy spotkała się w z nim na niej w kwestach "służbowych", a może nie na kawie. No sorry mało ogarnięta jestem i nie kumam.

Jakie sprawy duchowo-religijne? Mógłbyś wyjawić?
Ona przecież taka rozwiązła, Ty z tymi sprawami wyjechałeś? Bzykając ją zaraz po poznaniu?

Oczywiscie, ale większe prawdopodobieństwo jest gdy masz ich wielu. Dodatkowo kontakt bezpośredni też zwiększa to ryzyko (niż gdy masz kontakt z osoba, ktora ma kontakt z osoba zarażona).

No i medycyna zaleca (jeśli chcemy uchronić się przed chorobami przenoszonymi drogą płciową) unikanie przygodnego seksu i posiadanie jednego wiernego partnera (który ma podobne podejście do tematu). To żadne fusy tylko fakty, które większość osób, wiedzę, woli zamieść pod dywan.

Żałosne jest gdy ktoś dyskutuje i udaje że wie o czym, ale tak naprawdę nie ma pojęcia...
Wyjaśnię jak dziecku, bo inaczej nie pojmiesz - można kochać i pomimo to odejść.
A dlaczego wyjaśniał nie będę - i tak nie zrozumiesz.

No właśnie ja jestem wyczulona na to, bo co jak co - zdrowie jest najważniejsze i z tymi badaniami to faktycznie jest problem dlatego dla mnie to nie jest zaletą jak ktoś uprawia seks w kiblach albo co tydzień z kimś innym. Nie twierdzę, że od razu skreślam, ale na pewno jest to na minus.

Sęk w tym, że on nie odejdzie. Dlatego pisałam o unieszczęśliwieniu całej trójki.

Aha, bo atłasowa pościel chroni przed zarażeniem się chorobą weneryczną