Zwiazek z facetem po rozstaniu - Netkobiety.pl

Kukuczka napisał/a:

kamilos84 napisał/a:

Znam takiego, który na imprezie przedstawiał kolegom swoją znajomą jako "poznajcie, to moja dziewczyna". Nad ranem jak już wstali z łóżka płakał, że on taki zraniony przez byłą, że mu kontakt z dzieckiem utrudnia, że on nie da rady wchodzić w związek i nie chce jej krzywdzić. Klasyczny scenariusz...

Wierzę że są tacy faceci. Ale u nas to tak nie wyglądało. Raczej ten o którym piszesz nie przedstawiał żadnej z tych dziewczyn swoim rodzicom. Jakby chciał podymac od początku to by sobie Tindera zainstalował i korzystał. Raczej chciał coś więcej ale no cóż... Nie odpowiadam mu i czas to wziąć na klatę. Co ciekawe jego eks jak się dowiedziała że gada ze mną to stwierdziła że jestem totalnie spoza jego ligi xD chyba muszę zacząć sie skupiać na tym że ktoś go nie chciał to może nie jest jednak aż takim cudownym okazem jak mi się teraz we łbie maluje.

Nie ta liga, tzn?

Florence_ napisał/a:

Kukuczka napisał/a:

Wierzę że są tacy faceci. Ale u nas to tak nie wyglądało. Raczej ten o którym piszesz nie przedstawiał żadnej z tych dziewczyn swoim rodzicom. Jakby chciał podymac od początku to by sobie Tindera zainstalował i korzystał. Raczej chciał coś więcej ale no cóż... Nie odpowiadam mu i czas to wziąć na klatę. Co ciekawe jego eks jak się dowiedziała że gada ze mną to stwierdziła że jestem totalnie spoza jego ligi xD chyba muszę zacząć sie skupiać na tym że ktoś go nie chciał to może nie jest jednak aż takim cudownym okazem jak mi się teraz we łbie maluje.

Nie ta liga, tzn?

Dokładne słowa brzmiały "jest dla Ciebie za ładna". Kiedyś dawno temu na imprezie (oboje wtedy byliśmy zajęci) ktoś się pomylił i wziął nas za parę (taniec, rozmowy przy stole) i jeden z kolegów zaczął prostować ze nie jesteśmy razem bo dla niego to za wysokie progi. No i proszę, za wysokie progi teraz czują ból odrzucenia :)

Kukuczka napisał/a:

Florence_ napisał/a:

Mnie też przedstawiał swojej rodzinie i znajomym jako jego dziewczynę. Trochę byłam tym zdziwiona, bo mnie nigdy wprost nie spytał - czy jesteśmy razem czy nie.
Zaraz po rozstaniu, bylam taka przybita, że też siebie obwiniałam, czułam się gorsza, że nie zasluguję na niego.
Jednak tak naprawdę nie ma ideałów. Jemu sporo do niego brakuje.
Niektórzy się nawet dziwili, łącznie z nim, że go chciałam. Ale człowiek zakochany, czasem nie dostrzega wszystkiego.

Wiesz... Chyba takie pytania to są dobre w LO max. Potem to się czuje. Twój gagatek na pewno coś czuł i traktował Cię jak swoją kobietę. Zazdroszczę Ci tego bo ja usłyszałam tylko że nie może powiedzieć że kocha bo by skłamał i że nie zauroczył się w sumie nawet tak jak ja. Mnie przedstawił słowami "to jest Kukuczka, spotykamy się". Ale to było gdzieś po 2 tygodniach. Więc szybko. Po miesiącu jakoś tak w zartach padło że no wygląda na to że "chodzimy ze sobą". Masz chyba dużo bardziej racjonalne podejście do tego, ja mam takie huśtawki że to mnie przeraża. Minal ponad miesiąc a ja się dalej obwiniam. Wiem ze nie ma ideałów ale jego zalety w tym momencie kasują wszystkie wady. Bywalam z nim naprawdę szczęśliwa (i naprawdę nieszczęśliwa również... Zanim zerwaliśmy na dobre mieliśmy raz rozmowę o uczuciach (jakieś 2 tygodnie przed rozstaniem) gdzie przyznał mi że o niej nadal myśli i w sumie to powiedziałam mu wtedy ze w takim razie to koniec ale wybłagał sobie trochę czasu (dałam się nabrać na klasyki typu jesteś idealna, nie chce nikogo innego szukać, daj mi jeszcze moment żeby to sobie poukładać).

Wiem, że takie pytania i deklaracje w stylu "czy będziesz ze mną chodzić" są dobre dla licealistów, ale nigdy nie rozmawialiśmy o uczuciach. Za każdym razem jak go spytałam kim jesteśmy dla siebie to zawsze odpowiadał cos w żartach. Więc chyba potrzebowałam takiej deklaracji, żeby poczuć się pewniej.

Kukuczka napisał/a:

Florence_ napisał/a:

Wiem, że takie pytania i deklaracje w stylu "czy będziesz ze mną chodzić" są dobre dla licealistów, ale nigdy nie rozmawialiśmy o uczuciach. Za każdym razem jak go spytałam kim jesteśmy dla siebie to zawsze odpowiadał cos w żartach. Więc chyba potrzebowałam takiej deklaracji, żeby poczuć się pewniej.

Rozumiem Cię... Szkoda że obie usłyszałyśmy nie to co chciałyśmy mi się świat zawalił. Przez tydzień wyglądalam jak śmierć, zdarzyło mi się parę razy popłakać w pracy. W sensie szklane oczy i co chwila leciałam do toalety żeby to uspokoić. Tak czas pomoże, tylko to tak cholernie boli. Ciesz się że się nie dowiesz co u niego. Ja się dowiem, ba, są duże szanse że jeszcze się spotkamy na weselach. Dużo bliskich wspólnych znajomych. Porażka.

Jeśli wolno spytać, ile macie lat? Jak wyglądały Twoje poprzednie związki?

U mnie w pracy było podobnie, tylko czekałam, żeby wrócić do domu i się wypłakać.
Ech, na szczęście to już za mną.
Ja mam 27, a moje poprzednie zwiazki? Właściwie to ten był takim pierwszym poważniejszym, przynajmniej tak mi się zdawało.
Jestem 100% introwertyczką, dlatego rzadko poznaję nowych ludzi. Po tej całej pandemii chciałabym, jak to mówią "wyjść do ludzi". Odwieczne pytanie - gdzie są fajni, wolni i chcący poważnej relacji faceci?

Każdy będzie miał jakąś ex. Może to byc ex sprzed tygodnia, miesiąca czy kilku miesięcy, ale będzie. Pytanie jak dana osoba do tego podejdzie. Jedni - gdy czuja, że jeszcze nią są gotowi - nie pakują się w nowy związek. Inni mogą nawet po kilku miesiącach od zerwania mieć w głowie i idealizować ex. Inni natomiast już po miesiącu wiedzą, że przeszłość to przeszłość i jednak z jakiś powodów przecież się rozstali  Myślę, że ludzie dojrzali, z pewnym doświadczeniem wiedzą, że idealizacja przeszłości nie ma sensu, żyją tu i teraz skupiając się na obecnym partnerze i obecnym szczęściu. A jeśli czuja, że nie są jeszcze gotowi to po prostu skupiają się na sobie, swoim rozwoju itp. Jeżeli ktoś chce wzdychać nad przeszłością to może i rok minąć a ten nadal będzie niszczył sobie życie takim myśleniem. Więc myślę, że to zależy od człowieka a nie od czasu, który minął od rozstania.

Florence_ napisał/a:

Dla mnie ta relacja będzie dobrą nauczką na przyszłość.
Trzeba naprawdę uważnie patrzeć, nie tylko słuchać. Ten mój ani razu o niej wspomniał, ale czasem widziałam, że jego myśli są gdzieś daleko.
Bycie dla kogoś plastrem strasznie boli, jednak nie można generalizować, że ktoś jest egoistyczny i zły. W jego przypadku, myślę, że to była
niedojrzałość, myślenie, że jakimś cudem uczucia się zmienią. Mam nadzieję, że teraz dotarło do niego, że nie powinno się wchodzić w kolejną
relację, kiedy nie poradziło sobie z poprzednią.

Z tego co on mówi to wynika raczej tyle że i tak by mnie nie pokochał, czy poradziłby sobie z była czy nie. Czuję się mocno oszukana

Może jego ex ma rację i faktycznie jesteś dla niego za wysoka liga . Pisze poważnie.

U mnie też pod pewnym względem lepiej. Nie myślę tak dużo o nim i dlaczego tak nagle się to skończyło. Nie liczę już na kontakt, że się odezwie, bo wiem, że kiedy ja za nim tęsknię, on tęskni za inną.

Raz na jakiś czas zdarzy mi się zapłakać, ale trwa to krótko, nie jak kiedyś - prawie cały dzień.

Jednak trzeba przyznać, że ta cała kwarantanna nie pomaga zająć myśli.
Na szczęście mam pracę zdalną i chociaż przez 8 godzin mam zajęcie.

No cieszę się że Ci lepiej jeszcze chwila a całkiem Ci przejdzie za co trzymam kciuki mocno!

Florence_ napisał/a:

Kukuczka napisał/a:

No cieszę się że Ci lepiej jeszcze chwila a całkiem Ci przejdzie za co trzymam kciuki mocno!

Dziękuję! Też mam taką nadzieję.
Teraz sobie zdałam sprawę, że on nie był dobrym materiałem na drugą połówkę.
Wchodzenie w nowy związek, nie zostawiając przeszłości za sobą jest bardzo niedojrzałe.
Mam też nauczkę, że często słowa to tylko słowa. Komplementy, plany i deklaracje - mogą padać, ale musi też coś za nimi iść.

A ty masz z nim kontakt?

Bardzo dobrze ze zaczynasz widzieć tez jego negatywne strony.
Ja się znowu dałam podejść. Mamy kontakt, koleżeński. Tyle że po dłuższym czasie nie widzenia się jemu się włączyła tęsknota i urabianie mnie żebym wpadła na kawę bo tak bardzo mu mnie brakuje. Opieralam się ponad tydzień, bo uznałam że chodzi mu tylko o seks. Ale w którymś momencie zaproponował spacer i mnie lekko ścięło. Odmówiłam. Potem jeszcze parę dni proponował aż w końcu uległam. Spotkaliśmy się, było bardzo miło, wręcz romantycznie jak wychodziłam niestety wzięły górę uczucia i zrobiłam mu jazdę że zbyt mało czule się ze mną pożegnał. Na co on stwierdził że myślał że ten temat mamy za sobą. Teraz już nawet nie gadamy. Ale to chyba na dobre mi wyjdzie skoro u niego zmian brak.

Witam Was, Florence, Kukuczka co u Was? Dołączam się do Was w rozterkach I muszę zacząć wychodzić z relacji z facetem, który swojej relacji nie zakończył. Czytałam Wasze historie, moja jest trochę inna. Ale końcówką bardzo podobna do Waszych.
Mogę Wam polecić blog Tatiany Kostyra. Bardzo mi dużo poukładala w głowie. Nie miałam jeszcze mega kryzysu z racji zakończenia relacji. Może dlatego, że od początku byłam świadoma tego że się w taka relację wejść nie powinno, ale miałam nadzieję że się bardzo nie zaangazuje. Niestety stało się inaczej. U mnie z moim M narazie jest dystans w relacji, zero kontaktu z jego strony, więc z mojej również. Staram się nie myśleć w ciągu dnia, najgorsze są wieczory i weekendy. Tęsknię za nim, ale nie mam wpływu na to co się dzieje.

Florence_ napisał/a:

U mnie raz lepiej, raz gorzej. W zeszłym tyg włączyła się u mnie tęsknota za nim, nie wiem z czego to wynikało... Może hormony?
W tym tygodniu jest zdecydowanie lepiej. Mam lepszy humor i już tak bardzo nie tęsknię.
Tylko trudno mi się wchodzi teraz na messengera, kiedy widzę, że jest dostępny.
Kiedyś jak tylko go włączyłam, on od razu do mnie pisał, albo ja do niego.
Teraz ta martwa cisza.
Chciałabym przestać do niego czuć to co czuję, odkochać się i mieć z nim koleżeńskie relacje. Nie wiem jednak czy to będzie możliwe.
Ja też przeczytałam kilka wpisów z bloga tej Tatiany. Wychodzi na to, że zachowałam się podczas rozstania tak pół na pół poprawnie xd
Cieszę się, że ani razu nie prosiłam o powrót. W sumie nawet nie przyszło mi to do głowy,
Zawsze wolałam się "schować", w tym akurat przypadku okazuje się być to dobrą taktyką.

Florence jak długi czas nie macie kontaktu? Ja mam tak samo z messengerem. Teraz staram się jak najrzadziej korzystać, żeby mnie nie kusiło aby napisać. Ja na początku znajomości zachowywałam się, nieświadomie tak jak Tatiana radzi, i może to tak podziałało na niego.
Teraz też się tak zachowuje. To znaczy, tak jak doradza Tatiana. Poza tym ja raczej zawsze się staram nie wchodzi tam gdzie mnie nie chcą. Ale jeszcze dużo pracy przede mną.

Kukuczka napisał/a:

Izzie_Stevens napisał/a:

Zapytam od razu, bo piszesz, że dziewczyna źle traktowała chłopaka. To on to powiedział czy też np jego znajomi , rodzice, skoro ich już poznałaś?
Skoro otwarcie ci mówi, że nie jest gotowy na związek z tobą to wg mnie powinnaś dać sobie spokój. Musi wpierw uporać się z przeszłością aby myśleć o nowym związku. Jak na razie to wg mnie albo jest w tym wsyzstkim bardzo pogubiony albo traktuje cie trochę jak zabawkę, może cię mieć w każdej chwili kiedy zadzwoni.

To nie tylko z jego opowieści. Wszyscy jego bliscy uważali ją za leniwa, arogancką i roszczeniowa. Nie znałam jej więc trudno powiedzieć jak było naprawdę, ale słyszałam o niej tylko źle rzeczy od co najmniej 4 osób poza nim. Jeszcze mieszkając z nim umawiała się na boku z innym specjalnie się z tym nie kryjąc. Generalnie słabo.

Tak, wiem jak to wygląda z boku. Ale ja też nie lecę na każde zawołanie, często odmawiam. Oczywiście powinnam się odciąć 100%, tylko no właśnie... Mam nadzieję. Cały czas. Myślę tylko o tym że nie wyszło i jak bardzo mi go brakuje. Ostatnio widzieliśmy się parę dni temu, rozmawialiśmy, przytulaliśmy się, było bardzo miło, twierdzil że tesknil. Do łóżka z nim  już nie pójdę choć mam ogromną ochote. Ale wiem że u mnie pogłębi to uczucie które jest już i tak dość silne. Jest mi przykro że poznaliśmy się w momencie kiedy on nie jest gotowy. Przez całe te 3 msce dużo o niej mówił i często mnie do niej porównywał. Bolało jak cholera. chciałabym żeby on z czasem zapomniał i zauważył we mnie coś więcej ale... Chyba jeśli do tej pory nic takiego się nie stało to już się raczej nie zapowiada...

nie w tym problem, że sie poznaliście, gdy nie był gotowy, ale w tym, że tak szybko weszłaś w związek i na dodatek zaczęłaś nim sypiać. Trza było zaczekać z tym conajmniej pół roku po ich zerwaniu. A tak musisz sie liczyć z rolą plastra i  jak już sie wyliże że może zostawić cie dla innej albo nawet wrócić do byłej