Kocha mnie, wraca do żony - Netkobiety.pl

Nigdy nie wiesz wszystkiego o drugim czlowieku, nawet jesli śpisz z nim w jednym łożku i jesz z jednego garnka. Często sami siebie nie znamy i nie wiemy do końca, dlaczego coś zrobiliśmy akurat tak, a nie inaczej a ty chcesz zebysmy ci gotową diagnozę podali dlaczego facet którego na oczy nie widzieliśmy odszedł do żony? Oczywiście, że będą to tylko domysły, ale fakty pozostaną faktami; Odszedł, nie interesujesz go, możesz sobie kogoś znaleźć, albo nie znajdować, możesz zrobic z sobą co chcesz a to nie wpłynie na jego decyzję, więc raczej do ciebie nic nie czuje, jesteś mu obojętna. Żona chyba siłą go do siebie nie zawlokła, nie przystawiala mu pistoletu do głowy ani nie zakuła w kajdanki, chciał to do niej poszedł.

Co za różnica, dlaczego on do niej wrócił?
Kluczowe dla Ciebie jest to, że gdyby Cię kochał, to by do niej nie wrócił.

Marnuj życie dalej, zastanawiając się i czekając, że może zmieni zdanie... ale nazwij to po imieniu: naiwność i desperacja.

Ja podejrzewam, że żona najpierw wylała morze łez z rozpaczy, że do rodziny przyssala się boczna, ale potem, być może chodziła na terapię, ogarnęła się i pięknie zajela się swoim życiem. Pewnie zadbała o siebie, wyładniała, odzyskała poczucie własnej wartości i nagle znowu zaczęła podobać się zonkosiowi. Zobaczył chłop że zamienił siekierkę na kijek i zrozumiał, że poniósłby wielka stratę, gdyby odpuścił swoją żonę i rodzinę. Może nawet pojawił się na horyzoncie jakiś rywal, który chętnie związałby się z jego żona?
On po prostu na nowo zobaczył w swojej żonie kobiete i to nie byle jaka.
Dlatego zostawił te miody, które niby miał u kochanki i odszedł bez żalu.
Kochanka zaczęła gadać mu o dziecku, stała się codzienna i zwyczajnie głupia, bo wszystko łykała w tak bezkrytyczny sposób. Przecież ten facet mieszkając jeszcze u autorki na jej oczach kontaktował się z żoną i prowadził z nią długie konwersacje. Każda kobieta czegoś by się domyśliła, a nasza autorka jedyne, co potrafiła, to przynudzać facetowi o tym, jak to ona bardzo go kocha.
Niestety ale czasem tak jest, że mamy ochotę zjeść pajdę że smalcem własnej produkcji, zamiast opychać się bóg wie jakimi to frykasami. Kochanka z tym wiecznym nadskakiwaniem zwyczajnie przejadła mu się. Do tego stopnia mu się przejadła, że facet zachęca ja, by poznała innego faceta.
Autorko, chyba jesteś trollem, bo nie odpowiadasz na żadne pytania, które pomogłyby nam lepiej zrozumieć twoja sytuację, jedyne co potrafisz napisać, to bredzenie o jakiejś miłości jego do ciebie i nienawiści do żony.
Ja wyłączam się z tego wątku, bo chyba nie pisze w dobrej sprawie. Autorka jest dla mnie mało wyrazista, dziwna i zalatuje mi trollem.
Wszystkiego dobrego w stalkowaniu żonatego i jego rodziny.

Rozstanie zmieniło ich oboje, męża i żonę. To po pierwsze. A po drugie oczywistym jest, że była potworną zołzą w sytuacji, w jakiej ją postawił odchodząc do Ciebie. Bo sytuacja powoduje, że człowiek jest jakiś tam.
Ale po co rozkminiać takie rzeczy? Jak odchodzi, to zwyczajnie Ciebie nie kocha. A jak nie kocha, to miej go gdzieś i pozbieraj się po woli.

Wyprowadził się niedawno, zabrał wszystkie rzeczy. Na terapię nie mam potrzeby pójść.

Ale po co mi terapia? Nikt mnie nie nauczy przestać kochać tego człowieka.

La girave  : ".... ona nigdy nie przyjeła do wiadomości że on z tego małżeństwa się wypisał. .."
...........................................................................................................................................................................................................................................

I tu prawie sama dałaś sobie odpowiedź, jeśli tak było że nie pogodziła się z tą zdradą, tym samym dla niego była to informacja że być może nie wszystko stracone, to że on jak twierdzisz zachowywał klasę w rozmowie z nią to może znaczyć iż dawał jej prawo do takiego zachowania bo czuł się winny, a to co mówił Tobie to tak jak inni pisali, mówił bo coś trzeba było mówić a w Tobie musiał mieć sprzymierzeńca bo jak inaczej, zwróć uwagę że ona miała rację bo jednak się nie wypisał ostatecznie i tylko czekał na odpowiedni moment na powrót
   Dziewczyny dobrze Ci radzą z terapią, pomoże Ci ogarnąć siebie w tej rzeczywistości

Na terapii dowiesz się czym miłość jest. Czym uzależnienie. Jakie są etapy żałoby po kimś. Jakie schematy ludzie mają. I wiele innych rzeczy.
Nikt Cię nie oduczy kochać faceta, bo nikt za Ciebie nic nie zrobi. Ale możesz sama chcieć zrobić cos ze sobą i chcieć nauczyć się rozpoznawać pewne rzeczy. I siebie wzmocnić.

Pewnie macie racje. Wiele rzeczy powoli do mnie zaczyna docierać. To nie była wyprowadzka na spontanie tylko raczej długo przemyślany i przeduskutowany powrót. Spędzał dużo czasu z dziećmi i pewnie nie tylko z nimi bo przeciez ta idea musiała być uzgodniona wspólnie. Wątpie że zabrał rzeczy i wniósł się na siłę. Myślenie o tym boli, ale też pozwala rozwiewać pewne wątpliwości. Zeby wrócić tam musiała być jakaś więź, nić porozumienia. Nie wiem co o tym myśleć.

Tadaaam, no wreszcie. Choć nie do końca mi Ciebie żal, to witamy w klubie ...
1. To była operacja zaplanowana i ustalona z żoną, pewnie zaraz polecą na jakąś terapię.
2. Koleś pewnie trząsł się jak galareta gdy był u Ciebie po raz ostatni, przypomnij sobie czy nie był jakiś dziwny
3. Bał się prawdopodobnie Twojej reakcji dlatego użył pojęcia "Nie wiem co czuję"

Pomyśl co Ty byś w sytuacji takiej robiła i czy czasem nie byłoby to identyczne gdybyś wyprowadzała się od ...

On miał z TOBĄ romans a był z własną żoną, do której wrócił, zapewne po dłuższym rozważaniu i planowaniu. Terapie zaś są właśnie po to, żeby sobie uświadomić, że są różnice między miłością a jakimś całkowitym uzależnieniem od drugiej osoby. Terapia pokaże Ci, że do własnego szczęścia nie jest potrzebna koniecznie druga osoba, ale przede wszystkim satysfakcja ze swojego życia.

A idąc jeszcze dalej to do szczęścia nie jest potrzebna nawet satysfakcja z życia Takie cuda moi mili
Niemożliwe ? Możliwe jak najbardziej żaden kit i wielkie słowa ,które czasem wk...ją .Początkiem jest uwolnienie i odpuszczenie sobie i też jak napisałeś - dobrowolnie rozróżnić ,odsiać zaakceptować w sobie co jest w nas zdrowe a co zniewolone roszczeniami żądaniami i stawianymi sobie warunkami/przeszkódami na drodze do szczęścia i zdrowej więzi z drugim człowiekiem i spełnieniem naturalnych potrzeb już sama nauka i ćwiczenie się w tym jest szczęściem i przygodą początkiem bywa ból łzy i cierpienie to mija i życie zaczyna na nowo pulsować bo życie jest mądre mądrzejsze od nas .

Teraz będzie cytat (dawno nie było)

Radość i spokój są możliwe właśnie w tej godzinie (...). Jeśli nie możesz znaleźć ich tutaj, to nie znajdziesz ich nigdzie.

Thich Nhat Hanh, Cud uważności

Dawno się tak nie uśmiałam. Czyli la girafe to anioł, mąż to grzesznik a szatanem vel największą miernotą okazuje się być żona?

Autorka ubzdurała sobie, że kochaś pała do niej wielkim uczuciem i chociaż fakty temu przeczą, kurczowo trzyma sie tej wersji. Otóż, kiedyś mój znajomy, który wdał się w krótki romans, powiedział po kilku drinkach, że kochanka służy mu do spuszczenia z siebie stresu i zdarzyło mu sie odpowiedzieć na jej wyznania "ja ciebie też", ale znaczyło to dla niego tyle samo co "na zdrowie" po kichaniu. Znałam też tak uprzejmego, ze kiedy żona była w długo oczekiwanej, ale zagrożonej ciązy, chadzał do salonu masażu. Zarzekał sie przy tym, że kocha żonę nad życie, ale nie może sobie bez sexu poradzić.
Uważam, że kochanka od prostytutki różni sie tym, że jednej sie płaci żywą gotówką a drugiej słodkimi słówkami/wciskanym kitem.
Szanuj sie i daj sobie spokój.

Cataga - a czego zona teraz od niego bedzie oczekiwać? Ze bedzie wierny i lojalny? Hahahaha. Skoro zdradził i mieszkał, żył oficjalnie przez 4 lata z inna kobieta. Obie powinny drania kopnąć w 4 litery. Poszkodowane są obie i obie zachowują się idiotycznie.

Autorkę też można zrozumieć po prostu zakochała się nie wiadomo dlaczego,miała romans potem związek z nim, niby nie powinna ale już się to stało i nie odstanie się w pewien sposób uzależniła się i swoje życie od niego przy okazji  i już.

Mi też było ciężko uwierzyć, że mąż porzuca mnie z wyczekiwanym niemowlakiem dla innej. I też myślałam, że ona go omotała nie było innej opcji! Ale takie rzeczy się dzieją. I to nie jest wiedza z filmów tylko niemal wszyscy którzy tu piszą byli albo tą żoną, albo tą kochanką albo tym mężem albo tym kochankiem i wiedzą co mówią bo to są tak jakby schematy niestety ...
Gostek dał wyraźnie do zrozumienia, że najważniejszy jest on sam i nie zmienisz tego. Jak ktoś myśli tylko o sobie to niestety tak to właśnie wygląda. Twoje uczucia nie są dla niego istotne. Najważniejsze jest to czego on chce. Nie jest to dobry partner bo zawodny... zawsze zrobi to co dla niego będzie korzystne choćby miał ci nóż w plecy wbić. Już z resztą to pokazał i żonie i tobie.

Ktoś tu mądrze napisał, i też tak uważam, że nie wiesz na pewno, czy ta żona pisała takie straszne rzeczy bo on ją do tego doprowadził, czy rzeczywiście taka była. Ja po 10 latach zgodnego małżeństwa jak mąż poznał koleżaneczkę której rysował laurki i kupował figurki z bajeczek jak ja rodziłam a potem brał urlopy żeby przechadzać się z nią po krzakach zamiast pomóc przy niemowlaku doprowadził mnie do takiego stanu, że w emocjach mówiłam naprawdę straszne rzeczy (później to się wogóle okazało, że te przesadzone emocje to od zapalenia tarczycy były, ale to szczegół). Ale to się zaczęło jak on zaczął romansować. Pokazywał jej to co ja piszę, a ona mówiła dokładnie tak jak ty, że jestem walnięta, nienormalna i takie tam i powinnam się leczyć! A to że 10 lat byliśmy zgodnym i bardzo przyjacielskim małżeństwem - tym oczywiście już mąż się jej nie pochwalił.

Ale przecież już raz się na tak dramatyczny krok zdecydował. Wtedy mocno zadziała na niego jego miłość do Ciebie a koniec miłości do żony.
Więc załóżmy, że wyprowadza się od danej kobiety pod wpływem końca miłości do niej.

A wyprowadza się tam dokąd może się wyprowadzić.

I to dlatego te stosunki były napięte? Czyli skoro do niej wrócił można założyć, że już nie będzie napięć.
Natomiast jeżeli było jak piszesz to co do kobiet on absolutnie ma "swój typ".

Autorko, ten facet już raz opuścił kobiete dla innej i potem bez problemu żył u tej drugiej jak pączek w masle.
Dlaczego więc dziwisz się, że opuścił ciebie? Zrobił to, co potrafi, co nie jest dla niego problemem i tak jak potraktował tamtą, tak dzisiaj potraktował ciebie.
Jak mógł to zrobić? No normalnie mógł. A kto mu zabroni? Każdy człowiek wybiera dla siebie to, co uważa za dobre dla siebie. U ciebie z jakiegoś powodu widocznie się męczył, więc dlaczego miałby dalej się poświęcać?
A ty byś się poświęcała?
Zapamiętaj, że facet który wpycha kobiete w ramiona innego na pewno jej nie kocha. On chce pozbyć się jej jak najbardziej bezkolizyjnie. Pewnie zna ciebie i wie, że nie odczepisz się od niego tak łatwo. Gdybyś miała faceta, wtedy byłyby szansę na to, że po cichutku znikniesz. I właśnie o tym marzy ten człowiek.
Tak ciężko jest to pojąć?

Zaczynasz zachowywać się jak zdradzona  żona, a on już to przerabiał:) Role się odwróciły i trudno Ci w to uwierzyć. Nie wiem, o jakim szantażu mówisz, skoro 4 lata wcześniej nie zadział na niego żaden Zakochał się, poleciał do Ciebie łatwo poświęcajac małe dzieci.  Myślę, że jego żona miała wtedy więcej narzędzi nacisku niż po latach, gdzie jej otoczenie obyło się ze stratą. Ja tu widzę powody banalne jak świat: obyłaś mu się, stałaś się codzienna, łatwo dostępna, przewidywalna i zwykła do bólu. Proza życia. Poza tym może chce odzyskać statut ojca i głowy rodziny, zamiast piętno jej zdrajcy? TAKI związek męczy, a kiedy motyle zdychają lubią przychodzić różne refleksje . Będziesz płakać, błagać, upokarzać się. A on pokaże Twoje wiadomości żonie i stwierdzi, że jestes nienormalna.

"................... że mu spowszedniałaś, że nie różnisz się od żony, ......"

                                                                    ..................................

spowszedniałaś ale różnisz się od żony, jeśli jego zauroczenie Tobą minęło i nie stało się miłością to skończyły się argumenty za tym aby z Tobą trwać w odróżnieniu od żony za którą stoją dzieci,  węzeł ślubny i kupa różnych powiązań rodzinnych, towarzyskich, jeśli żona ze znanych tylko sobie powodów zdecydowała się wybaczyć i przyjąć męża z powrotem to przepraszam ale Twoja pozycja jest żadna i pozostaje Ci przyjąć to do wiadomości

Myślę, że będzie najlepiej, jak założysz swój własny wątek.

Do takiego samopoczucia zdradzonych żon/mężów, przyczynia się tylko i wyłącznie zdradzający partner/partnerka. Tak samo jak do takiego a nie innego samopoczucia Takiejtam przyczynił się przecież ten pan a nie jego żona. Bez przesady

Zbyt często pojawiają się wątki, gdzie całkowicie wybiela się osoby będące kochankami. Bo o ile winnym rozpadu związku/małżeństwa jest przecież zawsze zdradzający, to czy każdy będzie się ochoczo rzucał na zajętą osobę? Czy sam fakt, że ktoś jest w związku( szczególnie w małżeństwie) nie sprawia, że czuje się wręcz ten dystans czy wycofanie, które nie pozwala się dostatecznie zbliżyć do siebie czy rozwinąć się w głębsza relację? Nawet jeśli ma się stały kontakt, choćby w pracy..?Pojawiają się często usprawiedliwienia w stylu: "mam prawo do szczęścia", "też chcę mieć kogoś bliskiego" itp. Tylko dlaczego pewne osoby tak ciągnie do zajętych, skoro obok są akurat wolni, bez zobowiązań? Poza utratą empatii to zadziwia także ślepa wiara w to, co nieraz próbuje wciskać kochankowi/kochance zdradzający kogoś partner..

Fakt jest taki, że gdyby ludziom w związkach zależało na ich partnerach czy poprawie relacji między sobą, to wszystko kończyłoby się na owym zauroczeniu, tudzież fascynacji. Tymczasem, prawie zawsze ludzie pielęgnują w sobie i rozwijają to uczucie, wbrew rozsądkowi, empatii czy zwyczajnej przyzwoitości. Każdy brnie na siłę w ten emocjonalny haj, bo to takie "cudowne", porywające i zupełnie nowe doświadczenie, zostawiając za sobą zgliszcza...

Faktem też jest że to zwykle te "nieszczęśliwe" w relacjach osoby wykonują tzw pierwszy krok ku osobie spoza własnej relacji. A człowiek jak już się zakocha (wiesz nie każdy potrafi  po prostu blokować rodzące się uczucie) to kupi od obiektu zakochania niemal każdy kit. Wszystko staje się prawdą niemalże objawioną. Chodziło mi o to co napisal Markotny - kochanek czy kochanka nie są częścią relacji żona-mąż. To brak lojalności stałego partnera przyczynia się do bólu zdradzonego/zdradzonej. Kochanek czy kochanka to obca osoba. I tak naprawdę taka osoba najbardziej krzywdzi siebie - skazując się na brak czasu, okruszki uwagi, trwanie w zakłamaniu i samotność. Zwykle takie osoby w końcu się otrząsają i wychodzą z takich pokręconych układów. Uważam, że nawet jednorazowe wejście w taką relację świadczy o jakichś deficytach. Należy je rozpoznać i więcej nie popełniać błędu, jakim jest relacja z osobą zajętą.

Co za bzdury. W jednorożce też wierzysz. Swiat nie jest czarno-biały. Jak wątek pokazuje mozna siebie wyceniać znacznie niżej. Mozna sie upadlać przez 4 lata tylko po to by odzyskać zdradzacza.

Oczywistą sprawą jest to, że kochanek/nka nie jest częścią małżeństwa czy związku. Winnym rozpadu danej relacji jest STRICTE osoba zdradzająca. To nie kochanek obiecywał wierność partnerowi, który z nim zdradza swojego współmałżonka. Mi chodziło przede wszystkim o to, że nieraz ta/ten trzecia siebie usprawiedliwia takim właśnie tekstem typu: "ja nikogo nie zdradzam" i nie widzi niczego złego w samym fakcie wiązania się z zajętą osobą. I to, co mnie dobija, to właśnie brak świadomości, że kogoś się krzywdzi a sobie zapewnia owe emocje i szczęście, często zresztą krótkotrwałe i złudne. Poza zaślepieniem tacy kochankowie nie zdają sobie sprawy, że właśnie w dalszej perspektywie może to przynieść problemy.

Droga autorko.
Uważam, że i Ty, i żona owego jegomościa, jesteście obie strasznie naiwne.
No miłość miłością, ale gdzieś musi istnieć rozsądek.
Dawałaś mu to, czego nie miał od żony: uwagę, szacunek, wygodne życie bez zobowiazań, czy co tam jeszcze dopisać możesz. Było mu przy Tobie wygodnie i miło, więc poszedł do Ciebie.
A teraz żona zaoferowała mu to, czego Ty mu nie możesz dać. Więc wygodnie poszedł do niej.

Możesz sobie czekać. Twój wybór. Możesz pisać, płakać i co jeszcze chcesz robić z takich mało atrakcyjnych, ale uciążliwych rzeczy. Po jakimś czasie on się znudzi żoną i na wyciągnięcie ręki będziesz Ty. Do używania jako odskocznia od dzieci i okropnej, zołzowatej żony. Kilka godzin seksu i miłej pogawędki, i mnóstwo czekania na jego uwagę. Przegrasz życie. Ale na własne życzenie.

Nie ogarniam toku myślenia ludzi, którzy wplątują się w romans z kimś, kto jest już w jakimś związku.
Po pierwsze - jak w tym przypadku - autorka lamentuje, bo jak on mógł skoro jej naobiecywał. Huk tam, że żonie naobiecywał też, ale autorce to wisi, bo ona "cierpi bardziej".
Po drugie - dziwne, żeby ktoś kto zdradził i zostawił żonę nie miał zrobić tego samego z kochanką. Jak się okazuje, zdradził kochankę i zostawił ją dla własnej żony. Komedia.
Tak czy siak, każdy kto się decyduje na bycie tym drugim, jest zdrowo zaburzony i zamiast szukać z tyłkiem szczęścia, powinien odwiedzić gabinet psychologa.

Zapominacie o jednym FAKCIE. Ten facet żył przez 4 lata z ta kobieta. Nie byli żadnymi kochankami... nie spotykali "na boku", prowadzili "normalny" zwiazek przez 4 lata. Paradoksalnie wiec to zona weszła w role kochanki i niestety ale... tak samo skończy.

I dlatego nie brał rozwodu, tak bardzo to był normalny związek a jak się kochance zachciało dzieci, to uciekł do żony. Ach, kochanki mają rozkoszne wnioski.