Kocha mnie, wraca do żony - Netkobiety.pl

ja sadzę, ze Ty oceniasz jak na filmie. On nie odszedł od Ciebie nagle. Planował to od dawna, jak odejść gdy Ty planowałas waszą przyszłość.
Tekst "poszukaj innego" tylko powinien Cię upewnić. Twój lover nie szuka z Tobą kontaktu. Tu nie ma mowy o szantażu. Prawdopodobnie wybuch żar zapomnianego ognia pomiędzy małżonkami. Jeśli nadal będziesz w niego ingerować, a jesteś zainteresowana wiedzą jak żałośnie wyglądasz w jego oczach ... obejrzyj "Fatal Attraction". Osobiście radzę Ci skorzystać z rady byłego kochanka, poszukaj sobie innego ale tym razem wolnego mężczyzny, z którym założysz normalną rodzinę.
Zamieszkaliście razem i wtedy opadła kurtyna, od tamtej pory chciał to zakończyć i już wtedy kontaktował się z żoną. Król okazał się nagi. Nie byłaś widać tak atrakcyjne jak sądził.

Wypowiadam się oczywiście w swoim imieniu - jednak ja bazuję na własnych doświadczeniach i obserwacjach, a nie na filmach.
Musisz zrozumieć jedno.
On albo Ciebie kocha. Albo wraca do żony.
Jeśli Ciebie kocha, to nie wraca do żony.
A jeśli wrócił do żony ... to? No właśnie.

Szantaż ze strony jego żony jest bzdurnym wymysłem, za pomocą którego usiłujesz racjonalizować to porzucenie.
Jednak jedynym logicznym wytłumaczeniem jest jego wolna wola. On porzucił Cię i wrócił do żony, bo tego chciał, a nie musiał.

Z wygody wraca do kogoś kogo nie kocha? Z wygody zostawia kogoś kogo kocha?

Skąd Ty wiesz, co on czuje. Gdyby Cię tak na prawdę kochał to by z Tobą był. I na tym mogłabym skończyć swoją wypowiedź. Byłaś dla niego odskocznią, zauroczył się, może zakochał, może Cię kochał, może. Ale było to zbyt słabe, a na pewno słabsze niż miłość do żony. Dlatego do niej wrócił. Bo ją kocha mocniej i z nią chce być.

On Cię kocha. Dlatego z Tobą nie jest. Dlatego poszedł do żony. Bo Cię kocha. Kocha Cię, dlatego marnuj kolejne 15-20 lat, aż dzieci skończą studia.
Czy to chcesz przeczytać?

Ja wiem, że to trudne, ale jeśli ktoś odchodzi to nie z miłości do Ciebie. Wrócił... może z miłości do żony, ale najpewniej z miłości do siebie. Z wygody. Wygoda jest fajna. Nie sądzisz? Ludzie - jak kochają, to dla miłości góry przeniosą. Twój... tymczasowy partner wybrał wygodne życie z żoną i dziećmi.

Zapomnij o nim.

Ochłoń.

Daj sobie szansę na lepsze życie.

Autorko doskonale wiem, jaki to ból, jak zostałaś odrzucona przez osobę, którą kochałaś.
Ale nie rozdrapuj dalej swych ran, nic nie zmieni to że mu napiszesz, że tęsknisz.
Ja podobnie, jak Ty pisałam, że tęsknie, że nie mogę zapomnieć, że kocham i wiesz co usłyszałam po 2,5 roku?.... zapomnij o mnie, mialo nie być żadnego zakochania, kochaj męża a nie obcego chłopa.
I w tym momencie zrozumiałam znaczenie powiedzenia, że nie ważne jak mężczyzna zaczyna, tylko jak kończy.
Mija pół roku, a mnie cały czas boli serce, ale nie zamierzam już błagać nikogo o miłość.

To co chcesz konkretnie zrobić ?
Jakieś pomysły już masz i plan działania?
Będziesz go nachodzić ,wydzwaniać błagać grozić negocjować z zoną i z dziećmi aaa będziesz walczyć najpierw znowu z sobą potem z zoną i rodzina cała wróg jest Ci potrzebny do szczęścia ?

Ale to rozgrywka jakaś między Tobą a żoną? Chcesz takiego mężczyznę, którego musisz sobie od innej wyrywać siłą czy podstępem?

Nie wiem czy walka to nie jest przesadne określenie. Może przeczekanie, ale co jakiś czas dawanie znaku że jestem i czekam aż zmądrzeje. Nie wiem na ten moment. Wiem że oni do siebie nie pasują i ten manifest jest chwilowy a on wróci.

o qfa, robi się jazda. Koleżankę zaczyna walić po deklu i to mocno. Teraz rozumiem dlaczego Pan się ewakuował.
Proponuję szybko obejrzeć "Fatalne zauroczenie", jakbym słyszał Glenn Close - Zobacz jak możesz skończyć.

Nie obrażam cię i ty tego nie rób.

Autorko, tak jak większość tutaj osób, nie rozumiem, co zamierzasz zrobić?????
Szantaż, zemsta? Bo to już mi podchodzi pod zachowanie obsesyjne.

Jeżeli liczysz, że on zmieni zdanie, po Twoim błaganiu, to tylko się poniżysz i zniechęcisz go jeszcze bardziej do siebie.
I czy chcesz kogoś, dla kogo nie jesteś priorytetem?

A może jest jeszcze inna opcja jego zachowania, przestałaś być dla niego wyzwaniem, może pojawiła się inna pani, wiesz świeża krew pachnie ekscytująco.

Na Twoim miejscu wyciszyłabym się, poczekała żeby emocje opadły, bo w tym stanie możesz sobie bardzo zaszkodzić.

Już bez przesady. W "Fatalnym zauroczeniu" facet i babka spotkali się raptem kilka razy z wyraźnym ustaleniem na seks.
Tu było wspólne mieszkanie, i jakieś tam plany. Zakładam że trwało to dłużej.

Autorko nie czekaj, bo to na co czekasz się nie wydarzy. Nie szkoda Ci marnować czasu?

nie chce tworzyć OT ale tez twierdziła, że do siebie nie pasują.
Znajoma sytuacja ?... cyt: "Kobieta zakochuje się w nim, jednak on czuje się winny w stosunku do rodziny. Próbuje skończyć tę chorą znajomość, lecz kochanka nie zamierza tak łatwo zrezygnować. Nie przyjmuje do wiadomości tego, iż jest on żonaty. Chce go mieć tylko dla siebie i aby to osiągnąć jest gotowa na wszystko." ... jeszcze tylko nie wiemy do czego jest zdolna autorka, niestety nie przyjmuje do wiadomości oczywistości. Może przejaskrawiona ale analogia oczywista ... lecz tam to był film

Po co chcesz czekać na kogoś, kto Ciebie nie chce? Nie jest to dla Ciebie uwłaczające, że jesteś opcją B w jego życiu? Na prawdę uważasz, że warto czekać na kogoś kto zdradza, kręci, oszukuje? Wg Ciebie to wartościowy mężczyzna, który nadaje się na partnera, ojca? Uważasz, że życie z nim byłoby stabilne?

Tyle tych wątków tutaj już było a ciągle ktoś się musi przekonać na własnej skórze.

Żonaty facet, w nudzącym małżeństwie szuka wrażeń na boku. Chcąc "przeżyć coś nowego" zaczyna bajerować jedną czy drugą, wstawiając głodne kawałki i czułe słówka aż w końcu kobieta ulega. Facet jej obiecuje nie wiadomo co, ściemniając, jak to tragicznie mu się układa w małżeństwie. Żyje sobie z kochanką, okazuje jej niby uczucia i przywiązanie a jak poczuje, że pali mu się grunt pod nogami wraca do żony. Obawa przed zakończeniem wygodnego życia u boku żonki sprawia, że momentalnie kochanka odchodzi na boczny tor. Jeśli taka gra na dwa fronty odbywa się dłużej, to tylko kwestia  dobrego maskowania się mężusia lub też spadku czujności żony. Ile razy tutaj wypowiadały się zarówno zdradzone żony jak i porzucone kochanki? Zawsze widać podobny schemat...

Tak samo było że mną. Jak już dostałam tak porządnie po doopie, to dopiero wtedy zaczęłam szukać ratunku dla siebie. Każdy z nas ma długa drogę za sobą w tym zakresie. Nam pewne rzeczy wydają się oczywistymi, ale są ludzie, którzy myślą zupełnie inaczej. Z naszej perspektywy to głupcy, ale przecież i my wcześniej też byliśmy głupi, głupi w sprawach życiowych, osobistych. Autorka napisała, że nieźle zarabia, ma własny dach nad głową, na pewno sobie radzi, ale w sprawach osobistych, jak widać na załączonym obrazku, jest kompletnie oderwana od rzeczystosci. Ja też taka byłam. Jeszcze całkiem niedawno zachciało mi się eksperymentów, na szczęście facet kompletnie nie wyciągnął wniosków że swoich wcześniejszych błędów, więc dałam sobie na wstrzymanie. Niektórzy ludzie naprawdę są niereformowalni.
A tu schemat stary jak świat. Żonaty i dzieciaty facet oraz jego kochanka.
Smutne i irytujące.
Autorka albo pojmie w czym była, albo zamieni się w stalkerke nękająca jakąś rodzinę.
Autorko, psycholog się kłania.

Mimo wszystko dziwi mnie to, że osoby wchodzące w związki z zajętymi mają strasznie zaburzony obraz rzeczywistości. Stojąc z boku ciężko uwierzyć, że można dać wiarę tym wszystkim tekstom, jakie są wciskane łaknącym atencji i bliskości osobom. Ile razy można wierzyć w to, że żona/mąż jest taka/i straszny/a i tak nam źle w małżeństwie, że koniecznie musimy sobie znaleźć osobę, przy której w końcu poczujemy się szczęśliwi..?

Dodam jeszcze jedną rzecz: mój jm zaczął się bardzo źle wyrażać o kochance, jak postanowił "wrócić" do mnie. A zaznaczam, że wcześniej mówił jej, że ją kocha. Także La girafe, prawdy od niego się nie dowiesz, podobnie jak żona. On sam już pewnie się pogubił w tym, co komu mówi...
Ktoś wcześniej słusznie napisał: on nikogo nie kocha, jest tam, gdzie jest mu wygodnie

Autorko,
Ostatnio czytając takie historie przychodzą mi na myśl inne przeczytane tutaj, i tez tym razem chciałam Ci coś przytoczyć. Pisała tu swoje żale była kochanka, która żoną się stała. Usilnie twierdziła ze oboje sa miłością swojego życia i oczywiście nie miała za złe tatusiowi, że dzieci chciał odwiedzać, ale... ale okazało się że te kontakty wiele czasu mu zajmowały, święta, weekendy Pani żona obecna sama w 4 kątach siedziała, bo małżonek przesiadywał u byłej żony, oczywiście że swoimi dzieciakami tak więc jeśli ktoś kojarzy ten wątek podesljcie Autorce, może jeszcze uda jej się przejrzeć na oczy i zrozumieć, że nawet jeśli "wygra" z żoną to i tak przegra...

Podejrzane wydaje się to, jak ktoś zaczyna cały czas narzekać na drugą osobę, wylewając na nią wiadro pomyj. Oczerniając najpierw współmałżonka a potem kochankę/nka wychodzi jedynie całkowicie egoistyczne podejście, opierające się na zaspokajaniu własnych potrzeb, nie zważając na uczucia innych.

Napiszę coś na podstawie tego, co w podobnej sytuacji powiedział mi pewien facet.
Był tak długo szczęśliwy z żoną(zawsze mówił o niej, że jest świetną, kochającą kobietą i nie zasłużyła na to co jej zrobił), aż pojawiła się kochanka, która go adorowała, wielbiła, mówiła że kocha. Latami. Aż w końcu odszedł. Zauroczył się jak nastolatek. Wtedy dopiero kochanka pokazała, prócz swej wyjątkowości, drugą twarz.
I to sprawiło, że zaczął myśleć o powrocie do żony i dzieci. Miał wobec nich wyrzuty sumienia, poczucie ogromnej straty, niską samoocenę. Wrak człowieka.
Nie wiem co było dalej.
Ale pamiętam jego słowa, to był dramat. Bała się, że życie mu nie miłe.
Żona czekała, chciała go przyjąć do domu. Nie był w stanie rozsądnie myśleć, pozbierać się, zrozumieć siebie.
Miał poczucie, że wszystko stracił.

Spore przypuszczenia, że jednak będziesz miała jeszcze szanse powrotu. Ciekawe jak długo żona wytrzyma ze świadomością, że budził się z inną kobietą, że została porzucona. Spokojnie autorko, za jakiś czas pojawi się z walizką u progu. Czekaj, rok, dwa, trzy...
Gość bardzo kocha...siebie

Jeśli facet mówi ci, żebyś sobie kogoś znalazła, to dla mnie największy dowód jego cynizmu, cwaniactwa i braku miłości do ciebie. Myślisz, że jesli teraz znajdziesz sobie kogoś, nawet wyjdziesz za mąż, a jemu znów zacznie się tęskinić za "skokiem w bok", to będzie miał skrupuły, aby znów zacząć cię używac? Myślę że nie, jeśli mu ulegniesz i się zgodzisz. Jemu nic nie przeszkadza, dba tylko o to,aby tylko jemu było dobrze i wygodnie i żeby nie za daleko musiał szukać. Jego zupełnie nie obchodzisz ani ty, ani twoje życie, ani to, ze cię rani, niszczy i rozwala ci psychikę. Taki mentalny pasożyt, tuczący się na czyichś pozytywnych emocjach i uczuciach. Niszczy życie tobie, swoim dzieciom, swojej żonie ktora pewnie tez jest od niego jakoś psychicznie uzależniona i pewnie zniszczy jeszcze niejedno i niejedną kobiete doprowadzi do stanu w jakim ty dziś jesteś, zanim go wreszcie jakaś niemoc/starość uspokoi. Masz jedyną szansę aby się od tego gada uwolnić i zacząć to swoje rozbite życie skladac z kawałków w jakąs calość i wykorzystaj to. Zapisz się na terapię, dbaj o siebie i uspokój myśli. Facet nie jest kims, po kim warto płakać i zrozum to,  a juz zostawiać otwarte drzwi, bo może kiedyś zechce wrócic, to jak czekanie na ugryzienie jadowitego węża, bo za pierwszym razem jego jad cię nie zabił.

cześć Bleach. Autorka już o tym bodaj pisała
To nie ukryty romans, a rodzina z tego co wywnioskowałem wie o nim

Facet sobie używa do woli, bo widać, że ma taką naturę, że jakby tylko mógł, to skacze od żony do kochanki i z powrotem. Jeśli nawet Tobie się uda i o nim zapomnisz, układając sobie życie z kimś innym, to on przecież może znowu "zatęsknić". I co wtedy? Bez skrupułów rzucisz swojego dotychczasowego partnera i pobiegniesz do niego, bo tam gdzieś ciągle jeszcze coś się tli? Obecny partner w ułamku sekundy z oddanego, kochającego człowieka, którego Ty niby obdarzasz tym samym, staje się zupełnie obojętny, nudny i przewidywalny, bo nagle wrócił "ten jedyny"? Odcięcie się od takiego pasożyta jest chyba łatwiejsze, jak sobie uświadomisz to, jakim jest człowiekiem, jak potrafi krzywdzić innych, zamiast trwać w tym i tęsknić, bo coś nadal do niego czujesz...Zdradzający żonkosie czy zdradzające mężatki, postępujące w ten sposób wywołują u mnie zwyczajne obrzydzenie, nic więcej.

On jej nie kocha i nie kochał jej już od bardzo długiego czasu, tego jestem pewna.

Może i nie kochał ale całkiem możliwe, że zakochał się teraz. Ciebie też kiedyś nie kochał, a twierdzisz, że pokochał.
Obstawiam, że pod Twoim okiem gdy bywał "u dzieci" nie zawsze to było spotkanie z dziećmi. Żona przypomnieć mu mogła w łóżku żar, którego Ty nie miałaś.

Nie wydawaj tak kategorycznych opinii bo nie masz pojęcia co teraz siedzi u niego w głowie. Gdyby kochał Ciebie nie stało by się tak jak stało.
Nie przyjmujesz oczywistości tylko stwarzasz sobie swój własny Matrix.
Zamiast przyjąć, że napluł na Ciebie, Ty z uśmiechem widzisz deszcz, ba ... nawet wypatrujesz tęczy

Człowiek zawsze idzie z dobrego do lepszego. Bilans: być z żoną czy z Tobą jest na Twoją niekorzyść i tyle.

może w wyniku jakiś "negocjacji" między nimi, żona zaszła w ciążę? Bo nie myslisz chyba, o jakimś finansowym szantażu.

A może?
Historyjka zmyślona...

Żona: Słuchaj Durny Pryku… niee to nieładnie, zacznijmy od nowa

EDIT:
Zona: Słuchaj może w końcu czas unormować nasza sytuację
Mąż: OK, co proponujesz?
Żona: Rozwód z orzeczeniem Twojej winy, alimenty na dzieci w wysokości xxx,xx zł
Mąż: Słuchaj.....Może spróbowalibyśmy jednak od nowa i całe tam ble, ble, ble o tym jak się kochali, gdy się poznali.

OK, zachowanie żony niepojęte, ze zgodziła się chłopa wziąć z powrotem, ale ilu z nas natychmiast zasadziło kopa gdy sytuacja tego wymagała?
Może jeśli nie wiadomo o co chodzi to chodzi o $$$?

A co różnica, czy kocha i czy kochał? Jest mnóstwo innych powodów dla których postanowił z nią żyć nadal. Przeczytałaś mój poprzedni wpis? Po prostu mógł odkryć, że z Tobą nie jest lepiej niż z żoną. Pod różnymi względami.