Zdrada - oboje w związku - Netkobiety.pl

Racja co do tego, że osoba spełniona a przede wszystkim rozsądana i uczciwa, ani nie zada tego pytania, ani nie zareaguje w wiadomy sposób, tak jak zareagowała Autorka.  Czegoś musiało jej brakować od dawna, jak już zdążyła uzupełnić informacje  o sobie.
Sam mam rodzinę i przyjaciół, z czego jestem ogólnie zadowolony. Tylko niespecjalnie potrzebuję samego siebie dowartościowywać poprzez kontakt z innymi , bo wychodzę z założenia, że każdy z nas jest wyjątkowy Może zostanę uznany za odludka czy introwertyka, ale jakoś tak właśnie dłuższe rozmowy, interesowanie się moimi sprawami przez obce osoby, czy wypisywanie czy wydzwanianie z nimi, jest zwyczajnie męczące. Czasami sie dziwię, jak ludzie( nie tylko w związkach) mogą nieprzerwanie gadać ze sobą przez kilka godzin. Jadę autobusem czy siedzę w knajpie a ludziom isę usta nie zamykają dosłownie przez godzinę, dwie. Czasami w rozmowach czy komentarzach choćby na fb czy w realu, słychać takie szczebiotanie i gadki szmatki o wszystkim i o niczym, zwykłe nawijanie bez sensu.

Jak tak myślę, to jednak nie dziwię się że tak łatwo poszło
Oni oboje szukali tylko seksu i wrażeń, a wiele osób szuka  jednak relacji, czegoś bliższego, nawet jak związek wykluczają chyba się wcale nie zaprzyjaźniali, nie zbliżali. Ale nakręcali chwilą..Nawet nie zdziwilavym się, gdyby on nie był żonaty, albo w separacji czy rozwiedziony., Zbyt nieostrożny.
Autorka też nie szukała.
Może po prostu tym romansem uciekłaś od życia które masz na chwilę. Dlaczego? Ty wiesz.

Tak, masz rację. Z automatu trzeba mu postawić pomnik. Bez zgłaszania do beatyfikacji

Ale mnie ubawiłeś

Byłam w związku z kimś kto mnie zdradzał i zakończyłam ten związek. Temat zdrad w moim życiu został tym samym zakończony. Tyle tylko i aż tyle do twojej informacji, bo atakujesz mnie zupełnie na ślepo, a nie che mi się  z kimś takim dyskutować.

@baignni-K:   masz w podpisnie napisane tak:

"Będziesz stale cierpiał, jeśli będziesz reagował emocjonalnie na wszystko(...), prawdziwa siła zawiera się w obserwowaniu wszystkiego z boku, ze spokojem i logiką" - Bruce Lee

a piszesz jakby bez spokoju, bez logiki:

To jest podtekst do dziewczyny treści:   "Jesteś łatwa. Dałaś mu coś na co nie zapracował".
Czyli internetowa przemoc emocjonalna. Dołowanie. Kamień ciśnięty na ladacznicę, przez osobę, która pewnie ma swoje grzechy też.

Ona ma dziurę w sercu/duszy, bo ktoś się pojawił i zniknął. Nawet jeśli zrobiła błąd (choć ja uważam, że nie zrobiła błędu... ot zauroczyłą się i poszła na seks, a gość się oddalił potem.. ale to ryzyko chodzenia na seks z nieznajomym... -- że on zniknie).

Ech... no wielu chce seksu nie tylko z własną żoną. Jeśli wziąć grzechy ludzi, mężczyzn to:

-- chciałbym zabić kogoś...
-- chciałbym ukraść coś...
-- chciałbym seksu z kimś...

To ten ostatni jest wpisany w naturę, a pierwsze dwa nie są marzeniami, to patologia.

Ooo.... teraz mówisz jak Bruce Lee... to tak...

Mała poprawka -- dowartościowanie smakuje od tego kto go daje. Niech będzie to mąż

Gary
Generalnie staram się stosować do tej reguły, którą mam w sygnaturce. Czasami tylko się wypowiem trochę ostrzej. Jak mam twoim zdaniem reagować na, już n-ty temat, tego typu? Wszystko wskazuje, żę tak właśnie jest jak, co zresztą nie tylko ja zauważyłem. Logika dla mnie jest, że się nie powinno zdradzać czy oszukiwać.Niby proste ale, jednak nie do końca jak widać, skoro to takie powszechne dzisiaj. Nikogo nie zamierzałem obrażać ani stosować wobec nikogo przemocy. Jak się czyta inne wątki, to o wiele ostrzejsze słowa padają..Dziwią mnie po prostu pewne zjawiska, takie właśnie jak koneicznosć dowartościowania się czy atencji.
Skoro Autorka wspomniała nieco więcej o swoim życiu to rzuca wićej światła na sprawę i można spojrzęć na to inaczej. Jeśli po tej całej przygodzie się ogarnęła, i coś ja zmotywuje do pracy nad sobą i nad związkiem, to tylko się cieszyć:) Autorka zrobiła błąd owszem, ale miejmy nadzieję, że ten błąd ją czegoś nauczy. Poza tym, to wiele rzeczy człowiek ma wpisane w naturę.ALe czy koniecznye jest, żeby z tego korzystał? Czy wobec tego, żę facet ma potrzebę seksu, musi ja zaspokajać z każdą kobietą jaką spotka. Ja z pewnością mam sporo grzechów, jak każdy z nas
Pytanie więc brzmi nie czy i jakie potrzeby lub instynkty mamy, tylko czy wszystkie należy bezwzglęnie realizować?

Chyba trafiłaś na słabego specjalistę ewentualnie sama się leczyłaś.
Winna zdrady jest zawsze i w całości ta osoba, która zdradziła. To był tylko i wyłącznie jej wybór. Koniec kropka. Co innego gdy mówimy o samym związku, w którym wystąpiła zdrada.Tutaj osoba zdradzona oczywiście miała wpływ na to jak było. Natomiast sama zdrada to decyzja podjęta bez jej udziału dlatego próba przypisywania jej części winy to jakiś absurd.
"Fenomen sprawiedliwego świata" to błąd poznawczy. To podstawy psychologii. Poczytaj o eksperymentach Lernera.
Wtórna wiktymizyzacja czy to w zdradzie, czy np gwałcie albo przemocy domowej to dosyć częste zjawisko, z którym jednak należy walczyć.

Wzl, mnie wystarczy że nie duszę się jadem gdy myslę o innych ludziach, nawet tych, którzy dopuscili się zdrady. Nie pochwlam zdrady bo sama jej doświadczyłam i wiem, ile przynosi cierpienia zdradzonemu, ale potrafię rozróżnić winę za samą zdradę od  zrzucania  odpowiedzialności za przyczyny które do tej zdrady doprowadziły. Naprawdę nie chce mi się tego wałkowac, bo podobnych wątków bylo już tu sporo, możesz sobie je poczytać i mieć wlasne zdanie na ten temat. Ja ci nie zabraniam

Trwanie może się rzeczywiście źle kojarzyć jako coś, do czego się człowiek zmusza wbrew sobie. Mi bardziej chodziło o POZOSTANIE w związku i jego wyraźną i trwałą naprawę, jeśli tylko Autorka jest zdecydowana to zrobić

Wzl, jak już cytujesz teorie psychologiczne, to dorzucę jeszcze „diadyczną teorię moralności”. To teoria, która mówi, że potoczne spostrzeganie moralności zawsze angażuje proces obsadzania przynajmniej dwóch postaci w dwóch rolach: moralnego sprawcy (odpowiedzialnego za akt moralnego lub niemoralnego zachowania) i moralnego odbiorcy (który doświadcza konsekwencji tego zachowania).
ROLE TE WZAJEMNIE SIĘ WYKLUCZAJĄ W UMYŚLE OSÓB FORMUJĄCYCH SĄDY MORALNE, co pięknie widać na tym forum i w Twojej postawie.
Zatem wg przeciętnego obserwatora albo ktoś doświadcza, albo jest sprawcą i w ten sposób pozbawia sprawcę jego odczuć. A ludzie nie robią niczego bez powodu. Zarówno zdrajca, jak i przywołany przez Ciebie wcześniej przemocowiec zaspakajają jakąś swoją potrzebę, tylko, niestety, sposób, jaki wybierają w celu jej zaspokojenia jest oburzający.

Autorko. Nie chciałbym Ciebie zbytnio dolować, ale zadaj sobie pytanie co podniosło twoje poczucie wartości. To że w sposób niezwykle schematyczny, z zastosowaniem podstawowych technik uwodzenia dalas się złapać. Stała się woreczkiem na jego "spuscizne". Te wszystkie rozmowy to standard. Jeden ze schematów. Jak się zagłębisz w problem to może kiedyś to zrozumiesz i dopiero wtedy będziesz musiała zmierzyć się z tym kim wtedy byłaś. Powiem więcej.  Facet i tak okazał się łaskawy. Mógł się bawić dalej. Choć to też schemat że przestał. No ale cóż. Na nowy rok życzę Tobie bystrzejszego wzroku. I używaj czasem perspektywy przeciwstawnej, perspektywe obserwatora już nawet pomijam. Zadaj jeszcze jedno pytanie. Jak zamierzasz zadośćuczynić partnerowi to że zrobiłaś wszystko by rozpieprzyc związek. Bo zrobiłaś. Czy uważasz że prawda musi wyjść na jaw byś musiała cokolwiek zadośćuczynić. Pamiętaj twoje działania były jakie były to czy prawda wyszła na jaw nie zmienia skali twoich czynów. Skutki moga byc inne ale nie skala. Jak zamierzasz zbudować siebie, swoją świadomość. Porozmawiaj ze sobą.

Jakbyś przestał formułować sądy i patrzeć na sytuację szukając automatycznie sprawcy i ofiary, to może zmieni Ci się nieco perspektywa i dotrze do Ciebie, że NIE chodzi o usprawiedliwienie czyjegoś hańbiącego czynu, ale zrozumienie, po co ktoś to (z)robi(l).
Po prostu z mojej perspektywy nie warto zatrzymywać się TYLKO na ocenie.

A Salomonka nikogo nie obwiniała, ale zwróciła uwagę na to, że historie o zdradach nie są czarno-białe, gdzie mamy chodzącą dobroć i niewinność w kontrze do czarnego charakteru. To historie o ludziach ze słabościami, którzy widocznie inaczej nie potrafią postępować.

Oczywiście, że nie trzeba zatrzymywać się na określeniu sprawcy - ofiary. Można a nawet trzeba znaleźć odpowiedź na pytanie dlaczego zdradziłem.
Tylko to drugi krok. Pierwszy to zrozumieć, że tylko ja jestem winny zdrady. Ja zdecydowałem oszukiwać partnera. Ja wskoczyłem komuś do łóżka.

Salomonka nikogo nie obwiniała?
"Czasem trzeba spojrzec na sytuację z boku i to niejednego, żeby móc powiedzieć, kto tak naprawde zawinił i w jakim zakresie."
Jeszcze raz: ofiara zdrady nie jest w najmniejszym stopniu winna tego, że została zdradzona, nawet jak nie była idealna w związku.
Ofiara gwałtu nie jest w najmniejszym stopniu winna gwałtu, nawet jak założyła miniówę i szła sama w nocy.
Nieprzytomna, leżąca na podłodze w kuchni ofiara przemocowca nie jest w najmniejszym stopniu winna pobicia nawet jak w kłótni pyskowała do męża.

Jak to zrozumiemy możemy się zastanawiać co doprowadziło do zdrady, gwałtu czy pobicia.

Wzl, bez sensu jest dyskusja, gdy sięga się po skrajności, bo dyskusje grzęzną z powodu przywoływania przypadków marginalnych. Zastanów się dlaczego gwałty i pobicia są karalne a zdrada nie jest.

Skrajności są po to żeby lepiej zrozumieć absurd obwiniania ofiary.
Przecież gdyby ta kobieta nie chodziła po nocy to by jej nie zgwałcono. Czy przez to jest w jakiejś części winna?
Przecież gdyby ofiara przemocowca nie wzięła go na partnera (czy zostawiła gdy zobaczyła jaki jest) nie skończyłaby w szpitalu. Czy przez to jest częściowo winna swojego pobicia?
Przecież gdyby partner zdradzacza był lepszy to partnerka nie poleciałaby na głodne kawałki kochanka. Czy przez to jest współwinny bycia zdradzonym?
Nie, nie i nie. Niby proste a jak widać po wpisach nie dla każdego.

Wyraźnie oddzieliłem cudzysłowiem to co napisałaś. Gdzie tam widzisz nie twoje słowa?

Roxann, zgadzam się z tym, co piszesz, bo autorka w romansie bez wątpienia zaspakajała swoje potrzeby.
Z tym, że dużo działo się po prostu w jej głowie, bo zobacz jak my wszyscy przyglądając się sytuacji z boku widzimy, że ona rzuciła się na jakieś ochłapy zainteresowania posyłane jej przez faceta, który chciał zapewne „zaliczyć” pewnie kolejną naiwną panienkę, a jej trudno było to dostrzec bo była na haju, który sobie zafundowała, dopisując do kilku biurowo-hotelowych schadzek love story, a teraz jest zawiedziona, że się haj skończył, bo w obliczu faktów stało się jasne o co tak naprawdę w tym chodziło.
Współczuję jej partnerowi, bo w jej wypowiedziach nie ma śladu wyrzutów sumienia wobec niego, ale skoro on do tej pory nie zauważył, że żyje z kimś, kto sumienie ma zastąpione cynizmem, to raczej wysokich wymagań też nie posiada. Jest pewnie tak, jak wspomniał wyżej Wzl, że związek, w którym doszło do zdrady jest słaby a złożyła się na to postawa obojga.

Wzl, sam widzisz, że czasami to nie jest czarno-białe.
Sama nie wiem co gorsze, czy zdrada, czy trzymanie partnera na dystans i skąpienie mu czułości i troski do tego stopnia, że idzie jak autorka za ochłapami jakiegokolwiek zainteresowania.

Amen. Miłej niedzieli

W sytuacji przemocowca sytuacja też nie jest czarno-biała?
Przecież nie musiała się z nim wiązać, przecież mogła siedzieć cicho zamiast pyskować...
Ile procent to jej wina?

W pewnym sensie dostrzegam punkt widzenia kolegi Wzl. Wydaje mi się( odchodząc od przemocy domowej czy gwałtu), że zdaniem niektórych, NIEZALEŻNIE od tego, co mogło przycznić się do zaistnienia zdrady, do tej zdrady nie powinno dojść. Właśnie bez względu na to, czego brakowało osobie zdradzającej. Jak się okazuje tak właśnie to wszystko pięknie wygląda w teorii. Ale już w życiu nie jest to takie proste, bo na drodze stają różne przeszkody, typu przywiązanie do partnera, wygody, dzieci, kredyt itp. W każdym razie sama zdrada jest raczej odbierana negatywnie i nie ma się co dziwić. Gdy się bardziej wgłębimy w dany przypadek, może się okazać, że zdrada mogła być np aktem desperacji, wyrażonym przez zdradzającego z uwagi na zupełny i całkowity brak podstawowych potrzeb. Mam tutaj na myśli lekceważenie, przemoc psychiczną czy fizyczną, ograniczanie itp. W przypadku Autorki motywacją do tego było prawdopodobnie powód nr 2 podany przez Rox. Autorka przez długi czas nie dostawała właśnie dostatecznej ilości uwagi i objawów zainteresowania, dlatego mogła potrzebować więcej bliskości w związku. Tym samym łatwiej dała się nabrać na owe czułe słówka kochanka. I tak bardzo jednocześnie jej brakuje tego, który jej to dawał, nie będąc świadomym, że przecież można spróbować to wypracować w swoim związku. Tylko pytanie brzmi, czy Autorce w ogóle na związku jeszcze zależy, skoro nie widzi chyba w partnerze niczego pozytywnego..

Ależ co Ty opowiadasz. Przecież jest społeczne przyzwolenie na zdrady męskie, bo to niby biologicznie uwarunkowana potrzeba rozsiewania genów, albo po wielokroć przywoływany przez Garego efekt Coolidge’a. Kobiety spotykają się z większym ostracyzmem.

Balin, facet dla mnie jest "masakara". Sorry, że w tym wątku padlo akurat na faceta I nie ma to niczego wspólnego z jego zdradą, tylko z tym w jaki sposób się zachowuje.

Jeśli mowa o prawie do słabości, to rozpatrywani są tutaj chyba tylko Autorka i ten kochanek..O kochanku mało wiemy, żeby wyrokować, czym sie kierował w swoim postępowaniu, choć z samego faktu, że ma żonę i dzieci, to już może coś o nim mówić. ale....nie ma co wyrokować, póki nie znamy jego historii. Może się pogubił a może nie. W każdym razie, to co nagadał Autorce warto przesiać przez sito...

Jak dla mnie ten gość to również masakra, bo kłamczuch.
Wg mnie jakby był żonaty to nie zachowywałby się tak jakby miał wywalone na to czy żona się dowie.
A ten romansuje z kimś zawodowo powiązanym otwarcie, wysyła fotki.
Wg mnie ta żona to tylko wymówka i albo jej nie ma, albo mają taki otwarty związek.
A jak w takich podstawowych sprawach używa manipulacji to pewnie w innych też.
I ocena nie zależy od płci, babkę tak postępującą ocenilabym podobnie

Zauroczony facet to ma w sobie jakąś nieśmiałość do kobiety, nie chce popełnić błędu i tak się nie zachowuje, nie pisze przyjdź do mnie do pokoju.

Nagie fotki części ciała jako zachęta? W takim razie facet to masakra do potęgi, bo zupełnie nie ma pojęcia, co i jak działa na większość kobiet.

A jak to nie pasuje do historyjki, którą nam sprzedaje autorka :-D
Bo ponoć szuka uwagi i zrozumienia, a poleciała na fotki?

Ja bym chciała w domu mieć kolejkę z kucykami..
I zaprószenia wprost przez Pana co obczail mój tryb pracy i wszystko już zorganizował łącznie z mieszkaniem też były.  Więc pewnie jak nie zrobiły na mnie wrażenia to nie jestem kobietą.?

Skoro tak jest, to pewnie nie masz cech kobiecych Elu. Przemyśl to.

Jakoś niespecjalnie mnie pociąga wysyłanie czy odbieranie nagich fotek..Lepiej raczej zachować podziwianie wzajemnych walorów na czas, kiedy się będzie widzieć na żywo..No nic, skoro zdecydowaną większość facetów to kręci,niech sobie tam robią co chcą Nie wiem, czy w kontekście wątku Autorki jest to aż tak istotne, czy ten kochanek miał żonę czy nie. Z jej strony dosżło do tegpo, że popłynęła pod wpływem oferowanych jeje emocji czy atencji. Równie dobrze mógł to zrobić kochanek żonaty jak i kawaler. Pytanie jak sama Autorka to odebrała i czy widzi różnicę w tym, kto jej zaczyna słodzić.. Co do fotek to mogły one być zwyczajnym wstępem do rozwinięci asię nliskości i czułości, jeśli tego akurat Autoerka tak potrzebowała. Swoją drogą miewałem też właśnie wątpliwą przyjemność dostawać wiadomości od Pań, które w profilowych zdjęciach nie miały twarzy, za to inne części ciała..

Muszę wierzyć Ci na słowo, bo masz w tej materii w przeciwieństwie do mnie doświadczenie.
Nie zmienia to jednak faktu, że ta znajomość rozwijała się na nagich fotkach a to dorośli ludzie, nie nastolatki, więc od początku wiadomo było o co chodzi i do czego to zmierza. Zatem autorka otrzymała taką uwagę i zrozumienie, jakiej szukała i na jaką postawiła. Tylko tego lamentu teraz nie za bardzo rozumiem. Jak są uczucia to seks jest wyrazem uczuć, a jak jest seks dla uwagi, która za chwilę mija, to brak sentymentów. W czym problem?

Trzeba przyznać, że Autorka sporo przeżyła w swoim życiu. Punktem zapalnym było zapewne odsunięcie się męża od niej i możliwa depresja po stracie dziecka. Zatem skoro tak niewiele wystarczyło, żeby poszła w tango, to czy jest teraz w stanie spróbować wyegzekwować tą czułośc od swojego partnera? Mniemam, że gdyby to samo, co dostała od kochanka, miała dostać od partnera, to sprawy by nie było..? Jeśli dalej tęskni za kochankiem a nie może dojść do porozumienia z partnerem to wygląda na to, żę brakuje jej tej atencji właśnie od kochanka.

Trudno powiedzieć, bo mamy szczątkowy i subiektywny (jednostronny) obraz jej związku. To, że tak łatwo poszła w tango jest tu najbardziej niepokojące.
Często ludzie mówiąc o zdrajcach używają określenia, że poszli na skróty czy na łatwiznę. Zamiast starać się naprawić to co zaczęło źle funkcjonować w związku, wybrali zdradę dokładając tym samym cegiełkę do kryzysu a nawet rozpadu związku. Z drugiej strony jeżeli taka osoba nie czuje się spełniona, zaspokojona i rozmowy z partnerem/partnerką nic nie dają, frustracja i samoocena spada... a tu nagle na wyciągnięcie ręki taka okazja. Właściwie bez wysiłku, sama przyjemność... niosąca wręcz błyskawiczną poprawę humoru, dowartościowanie etc. tyle, że "na boku". I do czasu.
Myślę, że zdradzający w pierwszej kolejności myślą o zaspokojeniu swoich potrzeb, a dopiero w dalszej o ewentualnych konsekwencjach. Jest to jak widać na tyle kuszące, że morale odchodzą na dalszy plan.
Wygląda na to, że ten facet miał spore doświadczenie w tej kwestii, skoro od początku instruował Autorkę, że powinna myśleć o sobie, zadbać o własne szczęcie itd. zagłuszając tym samym wyrzuty sumienia. Zapewne sam na podobnych zasadach funkcjonuje i te romanse służą mu właśnie do tego... a być może w domku wzorowy mąż i ojciec.

Tutaj można przedstawiać kilka teorii. Ja słyszałem taką, że to zawsze związane jest z mężem. Gdyby nie mąż i jego braki w oczach żony, to taki pan "masakra", byłby nawet niezauważony.

O jak mi tu brakuje Mordimera i jego określenia „atencjuszka”, które byłoby jak ulał :-)

Ale przynajmniej doszliśmy do sedna i okazuje się o co takiej atencjuszce chodzi i to wcale nie chodzi o uwagę i zainteresowanie w zakresie potrzeb seksualnych, jak wcześniej pisałaś, bo staje się ono raczej kosztem dodatkowym tego, że ktoś karmi wewnętrzną pustkę atencjuszki.

Na forum też można znaleźć wiecznie nienasycone uwagą innych atencjuszki, które tutaj przeżywają swoje życie.

Myślę, że w wielu przypadkach na dłuższą metę NIKT nie jest w stanie dowartościować pewnych osób. Żaden mąż, kimkolwiek by nie był, jakikolwiek by nie był. Podobnie z żonami niedowartościowanych panów, wiecznie szukających „nowości”, podpierających się różnorakimi teoriami przydatnymi W tym celu.