Związek z rozsądku czy samotność? - Netkobiety.pl

Dzięki za cenną radę. Im dłużej czytam wypowiedzi na forum, tym bardziej przekonuję się, że na dłuższą metę nie dałabym rady w związku z rozsądku...Niemniej jednak nie ma też co się zamykać w swoich oczekiwaniach, bo ludzie potrafią zaskakiwać, mimo że w tej materii mam złe doświadczenia

wiecie co, jetem zażenowana co poniekórymi panami na tym, zresztą babskim , forum. Kolejna wg was ma za wysokie wymagania, a jej chodzi o to, by pan nie był ciapą zyciową, żyjącą na garnuszku mamusi i umiał się zachować oraz mozna by z nim porozmawiać nie tylko o sporcie. Wzrost - bo sama jest wysoka. No ale dla was, panowie, te kilka kg więcej, to już jest cos okropnego, nic się dla was nie liczy. A , i wytykacie charakter, że pani roszczeniowa, i OŚMIELA SIĘ MIEĆ jakiekolwiek preferencje, bo zapewne powinna brać co podejdzie, nawet bezrobotnego alkoholika z kryminalną przeszłością i podstawowym wykształceniem.. Jasne. Takie bajki, panowie, to tylko w waszych głowach. 

Och, po dwu ponad latach umowiłam się na spotkanie z panem, który wydawał się być sympatyczny...i co... i niestety z panem sie juz nie umówię, ponieważ wypalił,że " WSZYSTKIEMUSĄWINNIŻYDZI'' ETC... ITD...  i popłynął z tekstem...

Niestety, drodzy panowie - dla was , jak widzę, w zasadzie liczy się tylko kolor włosów i rozmiar modelki, no i żeby ani za głupia, ani za mądra nie była - to wszystko.  Poza nielicznymi wyjątkami, bardzo niewiele osób interesowało , co lubię, czym sie interesuję, poglądy itd.  A, że  preferencje panow co do wyglądu kobiety są rózne, żądali ode mnie na pierwszych spotkaniach bym schudła, przytyła, pomalowała sie, nie malowała wcale, nosiła miniówki, nosiła się okutana od stop do głów...  Panowie, nierzadko jesteście bardzo niewychowani, koszmarnie pretensjonalni i często macie bardzo malo rozumku. I zero taktu i obycia.  Wcale się autorce tematu nie dziwię - wytknięto jej roszczeniowośc , olbrzymie wymagania, zbyt wysokie mniemanie o sobie.. panowie, popatrzcie na siebie,  jeden z drugim pan daje zdjęcie zrobione w łazience, z malowniczo ziejącą toaletą w tle na portalu randkowym i usmiecha sie , jakby był naćpany... seeerio???   

Zyjecie nie w tej epoce.
A pani życzę udanych poszukiwań:)

Haha, post calkiem zabawny chociaz smutne, ze takie doswiadczenia sa oczywiscie.

Mnie raczej bawi jak panowie sie wsciekaja. Jak wsciekaja sie, ze ktos nie chce z kims sie umawiac bo , na ten przyklad,  mieszka u mamy.
Czasami ktos na zywo, w realnym swiecie sie tak podburzal do mnie o jakies wymagania. Tylko po co?
Jestem atrakcyjna, nikt mi nigdy nie odmowil, nie brakowalo mi nigdy kandydatow to czego sie spodziewaja? Ze z robie z siebie fundacje charytatywna i kazdego wezme?

Moim zdaniem duzo, duzo przyjemniej byc samemu niz schodzic z wymagan i brac kogos z rozsadku. Bo tak trzeba, zeby kogos miec. Tez szkoda tej drugiej osoby, bo nie jest najlepsza opcja tylko takim plastrem na samotnosc.

Zaraz by byla zjechana z gory na dol i po podlodze przeciagnieta.
Dlatego wlasnie nie ma sensu postepowac wedle tego co ludzie uwazaja za sluszne.

Czy to takie duze wymagania? Mase, naprawde mase znam panow po studiach, tego wzrostu i mieszkajacych samotnie.

No, że poza Polską łatwiej niż w Polsce to oczywiste... Dwudziestoletnie dzieci mojej kuzynki z Anglii już mieszkają same, nie mając wcale jakiejś super-pracy.

Nie jest na pewno fajnie w średnim wieku mieszkać z rodzicami czy współlokatorami, ale też warto dopuścić, że nie wszyscy tacy ludzie to lenie, niektórym tak się ułożyło, niektórym powinęła się noga gdzieś po drodze, co wcale nie znaczy, że tak już zostanie. Jak mąż zostawi żonę z dziećmi, to ona też czasem wraca do matki, przynajmniej tymczasowo.

"Nic mi się nie chce, niech ktoś inny ogarnia moje życie" - a "Coś mi nie wyszło, ale działam, żeby wyjść na prostą" - to jednak inne postawy życiowe...

Dokładnie. Dlatego zawsze trzeba sprawdzić dlaczego tak się dzieje i co do tego doprowadziło że w średnim wieku ktoś mieszka z rodzicami.

Przy pensji 4 razy większej na zachodzie i cenach najmu prawie porównywalnych nic dziwnego że prawie każdy może mieszkać na zachodzie sam.

Może jak pozna wreszcie kobietę swojego życia to się wyprowadzi od matki Właśnie tego powinna zażądać każda kobieta z którą będzie chciał wejść w związek.

Nie do końca się zgodzę. Można mieszkać z matką i być cakowicie samodzielnym z odciętą pępowiną mężczyzną, a można i 100 km dalej z mamusią wiszącą na telefonie i konsultowaniem z nią wszystkiego. O bzdurnych elementach typu gotowanie w czasach gdy 10 knajp za rogiem czy magiel nie wspomnę, bo to nie czasy, gdy taki kto tego nie umie zginie marnie. Nauczy się lub zapłaci.

Autorko, byłaś w paru związkach, dlaczego się rozpadły?

Witaj autorko. Pomyślałam ze się wypowiem ponieważ mam podobnie jak Ty. Mam 32 lata i nie kochałam nikogo już jakieś 5 lat. Owszem spotykałam się przez ten czas z różnymi mężczyznami a czasem nawet z takimi którzy mnie nie pociągali, ale byli dobrzy dla mnie, ogarnięci i było z nimi dobrze... rokowali na dobrych mężow i też myślalam sobie - miłośc przyjdzie z czasem... G prawda   w moim przypadku jeśli nie poczuje tego czegoś na początku to nie zmuszę się do spotykania na dłuższą metę, nie mówiąc juz o pokochaniu kogoś.

Napisałaś:
Moje oczekiwania co do partnera chyba nie są jakieś wygórowane- wzrost powyżej 180 cm (sama jestem wysoka), wiek zbliżony do mojego, wykształcenie wyższe, życiowa samodzielność (praca i mieszkanie bez rodziców- może być wynajmowane).

nie uważam że masz wygórowane wymagania. Ja tez nie chcialabym mieć niższego faceta od siebie bo nie jest on dla atrakcyjny, chociaż u mnie to akurat nie ma tego problemu ponieważ mam 160 cm wzrostu wiek dla mnie akurat nie ma znaczenia ponieważ spotykalam się z 7 lat młodszym, ale i z 14 lat starszym, ważne jest to coś... wykształcenie dla mnie nie ma znaczenia ale samodzielność oczywiście że tak. sama mam mieszkanie i dobrą pracę więc chcialabym żeby mężczyzna był w tym temacie podobny do mnie... zreszta jeśli facet ma przypuśćmy lat 40 i słabą pracę i mieszka kontem u mamy to co on robił całe życie że nie mógł się ogarnąć... nie chce nikogo niańczyć tylko pragnę stworzyć związek partnerski.

Uważam, że związek na siłe czy też z rozsądku nie ma zadnego sensu i uwłaszcza to twojej godności... bo tak sobie myślę, jak bardzo trzeba sibie samej nie lubić aby godzić się na życie z kimś kogo nie kochamy...

Cyt za SanTi

Moje rady
- nie nastawiaj się, że facet ma się składać ze wszystkich oczekiwanych przez Ciebie cech;
- spotykaj się (na początku z luźnym podejściem) z różnymi osobami i sprawdzaj na własnej skórze, co jest dla Ciebie nie do przejścia, a co ujdzie
- nie wiąż się z rozsądku, ani dlatego, że "czas goni", już chyba lepiej z chwilowego "zaślepienia" i emocji...

Powyższe przykłady, podane przez kobietę(!) warto sobie zapamiętać.
Nie ma o co się tak wzburzać. Równie dobrze, sporo facetów miałoby analogiczne pretensje i takie same, skądinąd fałszywe wnioski o kobietach. Ludzie zbyt mocno opierają się na stereotypach i sztywnych zasadach. Do każdego warto podchodzić indywidualnie. Wszystkie wypowiedzi odradzające Autorce wejście w związek z rozsądku wydają się słuszne. Co jednak rozumiemy pod pojęciem kogoś niodpowiedniego? Bo dla mnie to opinia wydana na podstawie CAŁOŚCIOWEJ i KOMPLEKSOWEJ oceny. Patrząc na sporo małżeństw ma się wrażenie, iż szukając tego idealnego partnera ludzie na początku mają jakieś tam swoje mniej lub bardziej sztywne zasady. Często jednak, po pewnym czasie zdarza się, że coś właśnie zaiskrzy, czymś ta osoba nas zainteresuje i jesteśmy w stanie na coś przymknąć oko , bo okazuje się, że inne rzeczy stają się ważniejsze. Zatem mi chodzi raczej o drobne ustępstwa, do jakich ludzie są gotowi a nie brania sobie na partnera pierwszego z brzegu kandydata. Jak się dłużej nad zastanowimy, to kwestia mieszkania,pracy, czy wykształcenia to jednak są cechy dość istotne, by człowiek czuł się komfortowo. Natomaist w kwesti wyglądu, jeśli chodzi o mnie to nie jest tak, że jednak konkretna cecha decyduje o ty,, że kobieta natychmiast przestaje być atrakcyjna, czy tez właśnie staje się takową w moich oczach. Nie będzie pociągać mnie seksualnie, tylko dlatego, że ma blond włosy czy zielone oczy. Żeby ktoś byl dla nas atrakcyjny fizycznie, to musi się na to składać dużo więcej czynników niż ten jeden kluczowy.
Nasze wymagania, wynikają po częsci z naszych bezpośrednich oczekiwań, ale tez z doświadczeń, przykrych bądź przeciwnie -przyjemnych. Jak chociażby w przypadku mieszkania z rodzicami. Ogólnie rzecz biorąc, wiadomo, że nie jest to zbyt komfortowe. Jednak, być może, gdyby Autorka spotkała choc jednego takiego faceta, który poza tym szczegółem, byłby generalnie "na poziomie", to jej podejśćie byłoby zupełnie inne
Co NIE ZNACZY, że ma postępować wbrew sobie

Znam ciekawy przykład: znajomy (44 lata), mieszka, z tego co wiem, w rodzinnym domu, (tylko chyba ma osobne piętro). Finansowo niezależny, ma dobrą pracę, mnóstwo pasji, piekielnie inteligentny, po studiach, towarzyski gość. Realizuje się zawodowo, spełnia się w tym co robi, pomaga rodzinie a przez choćby brak prawka czy własnego mieszkania, potrafi zaoszczędzić na tyle, że wyjeżdża sobie co roku gdzieś na dłuższy urlop, z tego co wiem kilka razy był na wycieczce objazdowej po paru krajach afrykańskich. Prawka nie ma z przyczyn zdrowotnych. Wyglądu nie oceniam, nie wiem tylko czy sam z wyboru nie chce sie wiązać, czy był po prostu odrzucany ze względu na pewne cechy..Czy można go uznać za obiboka, lenia czy nieudacznika? Bo SAM ŚWIADOMIE dokonał takiego ani innego wyboru? Nie mówię tutaj, żeby wszystkie Pani od razu rzucały się na takich facetów i padały im do stóp, ale warto czasami spojrzeć na to szerzej
I tak propo oceny całościowej: która z Pań tutaj wiedząć to, umówiłaby się z takim choć na jedno spotkanie?

Tak to sobie czytam i zastanawiam się po co ta dyskusja?
Niektóre z Pań tu piszących nie rozumieją różnicy między 40 latkiem mieszkającym z mamą a zwykłym, normalnym facetem z wadami.
Panie widzą tylko 2 bieguny, albo się godzą na „bylejakość”, albo czekają na księcia ze swojej wymarzonej bajki
Nie ma nic pośrodku.
Bagiennikk z Kulturą, determinacją i uporem, próbuje szanownym damom wyjaśnić, iż wygórowane oczekiwania rzadko kiedy przynoszą sukces bo lepiej podejść indywidualnie i najpierw poznać człowieka i
Wtedy zobaczyć co i jak, ale to i tak na nic.

Komentarze że facet z tym czy z tamtym to „nie facet” są krótko mówiąc niesmaczne.
Bo ja podobnie jak bagieniik, nigdy bym w ten sposób kobiety nie skwitował.
Nawet jeśli nie byłaby w moim typie.
A już przyrównywanie związku do kupna samochodu, w czysto inwestycyjnym ujęciu ciężko wogóle skomentować
Ja rozumiem, że do osobnik do związku i założenia rodziny nie może być tryglodytą, ale czasem zastanawiam się co podziało z dzisiejszymi Kobietami.

A co jest pośrodku? Albo chcesz być z kobietą, albo nie chcesz byc. Nie da się być tylko trochę w związku.

Kiedyś, jak jeszcze byłam na Sympatii, na profilu miałam zaznaczone kogo szukam (wiek, region kraju, stan cywilny itd). W jednym z podpunktów zaznaczyłam, że
nie przepadam za papierosami i palący mężczyzna odpada. Na to dostałam obraźliwego maila, że " Co Ci papierosy przeszkadzają, chyba księcia z bajki szukasz ".

Pośrodku jest cały etap poznawczy. U mnie tak przynajmniej to działa.
To jest to co opisał bageinnik. Podchodzisz indywidualnie. Jeśli nie ma rażących, odrzucających sygnałów na samym początku to poznajesz i widzisz co dalej.
Problem w tym, że te dla każdego taki sygnał będzie czymś innym.

Czas pokazuje resztę.
Ja odnoszę wrażenie, że każdy dziś chce tego czasu zaoszczędzić i zamiast próbować to woli postawić wymagania.
Oczywiście. Niech sobie każdy żyje jak chce - nic mi do tego. Tylko później niech nie szlocha w poduchę, że jest sam ze sobą.
Z papierosami to rzeczywiście przesada. Takie rzeczy akurat rozumiem i stawiam na równi z higieną osobistą. To są tzw wymagania twarde. Ale brzuszek? Sam akurat nie mam, ale gdybym miał i został za niego skreślony to trochę słabo.
Akurat mam własne mieszkanie, ale był moment w życiu, że przez 2 miesiące mieszkałem z matką. Taka wyższa konieczność. Gdybym wtedy poznał dziewczynę która by mnie z tego powodu odrzuciła, nie Czułbym się najlepiej.

Z jednej strony szczerze takiej odpowiedzi oczekiwałem, bo własnie TA Twoja ocena jest już dla mnie dość wyważona. Część Pań pewnie po przeczytaniu tych kilku zdań, już by stwierdziło, że nie warto bo włąsnie to i tamto, kompletnie nie znając człowieka. Z drugiej tych kilka słów mogłoby zachęcić do głębszego poznania. Generalnie z charakteru jest w porządku, choć może jako nauczyciel ma tę przypadłość, że jest dość wymagający i oczekuje perfekcyjności w tym co ktoś inny robi. Z tego co wiem, uczniowie go lubią i z paroma utrzymuje kontakt. Dośc wesoły, o zdrowym poczuciu humoru. Co więcej mogę powiedzieć? Nie znam go od strony związkowej, nigdy nie wypytywałem się dlaczego jest sam. Poglądy na życie ma w dużej mierze ukształtowane przez to, czym się zajmuje, bo realizuje się całkowicie w swpojej pracy. Nie wiem, ile byłby w stanie dać kobiecie, bo o takie rzeczy go nie pytałem

Podałem jedynie przykład po to, aby jeszcze lepiej uwidocznić schematy jakimi sie w życiu posługujemy. Mamy pewne określone ramy, których staramy sie nie przekraczać. Jednocześnie tworzymy sobie w głowie pewne stereotypy i często zamykamy się na ciekawych ludzi. O charakterze dowiadujemy sie często dopiero po jakimś czasie, wiadomo, że nie do końca możemy od razu prześwietlić daną osobę. Problem w tym że nastawiamy sie od razu na związek czy ślub a nie zwykłe zapoznawanie się. Te odrzucające sygnały nie sa zawsze aż tak rażące, jakby sie mogło wydawać. Dlatego tak cenię sobie indywidualne podejście do każdego człowieka. To o czym pisał fuorviatos jest dużo odcieni szarości między jednym biegunem a drugim. Panie komentujące wybór Autorki odnośnie wzrostu, uzasadniały go OCZYWISTYM powodem istnienia pociągu seksualnego, jaki wzbudza w nas dana osoba, ale ani razu nie odnosiły się do INNYCH cech wyglądu niż wzrost, bo takowe chyba też są ważne...

Spoko, ją rozumiem   Mniej natomiast kogoś kto ma powiedzmy 160 cm a chce faceta 185 Ale nieważne, skoro ktoś ma takie wymagania to zawsze sobie znajdzie ideał Chodzi mi o to, że są np faceci wysocy ale chudzi czy wręcz kościści. Więc ciekawe bywają wybory w takich przypadkach, jeśli ten kluczowy element jest tak istotny. Pytanie, który by okazał sie bardziej pociągający wysoki, ale chudy jak szczapa, czy równy wzrostem, ale dobrze zbudowany? Ile ludzi. tyle wyborów Każdy niech postępuje według swojego widzimisie, niech tylko nie wydaje sztywnych osądów.

Autorce pozostaje życzyć powodzenia

Ten temat budzi u mnie mieszane uczucia. Bo tak, nie uważam, żeby trzeba było obniżać wymagania i godzić się na cokolwiek, byle by mieć faceta. Nie uważam, że atrakcyjni mają umawiać się z atrakcyjnymi, a nieatrakcyjni szukać podobnych sobie. Tyle że dla mnie ten wygląd nigdy nie był przesadnie ważny - ot, dopóki facet nie ma czegoś wybitnie odrzucającego, jest okej, niższy też by mógł być (a jestem niska) - więc nic dziwnego, że nie klasyfikowałabym nikogo wg urody. I chyba dlatego trochę dziwi mnie to, co napisała autorka. Sama koniecznie chce wysokiego faceta, co jest generalnie pożądaną cechą, znaczy, takiego z górnej półki sobie życzy, a jednocześnie sama jest raczej pulchna, co znowu ogólnie raczej liczy się na minus. I w sumie nie wiem, jak wyjaśnić, o co mi chodzi, ale odbieram to trochę tak, jakby np. facet bez matury czekał na dziewczynę z doktoratem, czyli nikt mu nie broni, takie związki pewnie istnieją, ale jest to... no nie wiem, oczekiwanie od potencjalnego partnera tego, czego samemu nie można dać. Tu wykształcenia, u autorki - urody. Jak mówiłam, mi by nie przeszkadzał ani wzrost ani lekka nadwaga, ale gdyby już gdyby facet z tą lekką nadwagą przyznał, że warunkiem jego związku ze mną jest to, że wyglądam atrakcyjnie pod jakimkolwiek ważnym dla niego względem, to bym się popukała po głowie i pożegnała.
No i druga rzecz, mowa była o portalach randkowych, co prawda nie korzystałam, ale zgaduję, że tam główną rolę gra właśnie prezencja. Trochę śmieszy to, że autorka narzeka, że piszą do niej sami nieidealni... Bo wystarczy minuta namysłu, żeby zrozumieć, że dla tych idealnych to ona jest tą nieidealną, która być może zawraca głowę, kiedy oni też wolą poznawać swoje ideały.

Powiedz jeszcze, że koleżanka rzadko chodzi w szpilkach Ciekawa osoba Ja na przykład uważam, że długie wlosy( tzn. takie sięgające co najmniej do połowy  głowy) u kobiet sa zawsze atrakcyjne i mój idelany typ to takie do wysokości łopatek Natomiast nie wykluczam, że umówiłbym się z kobietą ostrzyżoną "na chłopaka"

Patrzac z boku głowy, takie do wysokości skroni tudzież ucha

Raczej mi chodziło o równo obcięte włosy, czyli pewnie to pierwsze nie wiedziałem że sa takie nazwy..

https://kobieta.onet.pl/rolnik-szuka-zo … mi/dgm862l - prosze, poczytajcie sobie. Kandydaci z programu wybrzydzają, az milo...

''Nie czepiem się już nawet kwestii, którą boleśnie, ale jakże trafnie wypunktowała niegdyś prof. Magdalena Środa na łamach "Gazety Wyborczej", pisząc, że uczestnicy programu potrzebują nie partnerki, ale wyrobniczki do prac, którymi gardzą. Gotowania, prania, skubania pierza i takich tam. ''
''I byłoby to zwykłe czepialstwo, gdyby nie drobny szczegół - rolnicy wydają się niezainteresowani kobietami. Jedna z nich mówi wprost, że na randce było dziwnie - rolnik nie zadawał jej żadnych pytań. Inna dzieli się refleksją, że "wcale nie chce ich poznać".''Panowie po czterdziestce w piątym sezonie nie chcą rówieśnic. Na zdjęcia kobiet w rozmiarze (na oko) 42 reagują dyplomatycznie: "nie mój typ", choć sami posturami atletów nie mogą się poszczycić. Niektórzy komentują bardziej dosadnie: "nie przeniosę przez próg domu weselnego, nie dam rady".

Na roli, jak w Polsce i jak w patriarchacie. W końcu Mikołajem z ostatniego sezonu zainteresowała się o jedyne 42 lata młodsza sąsiadka. Dlaczego rolnicy mieliby zwracać uwagę na jakieś "stare baby"? Dwóch kawalerów oznajmia prowadzącej wprost, że spodziewali się młodszych kandydatek. Skoro występują w tak prestiżowym programie panny skromne a młode a ładne powinny się zgłaszać, czyż nie?''

no ale w tym rzecz, ze ci panowie w ogole nie są zainteresowani, więc PO CO zglaszali się do tego programu?

Dziękuję za te słowa...

Rozmiar nie ma znaczenia. Ja noszę 36 i też nic.Tu musi chodzić o coś więcej,  ale jeszcze nie wiem o co.
Co do charakteru,  to sporo rozczeniowych,  klotliwych,  nie miłych,  leniwych kobiet też miewa mezow, dzieci. Być może mają inne cechy, które przyciągają facetów,  fizycznych, charakterolologicznych. To zagadka.

Wiem. Chodziło mi o to, że zazwyczaj słyszy się o tym, że kobiety szukają wysokich mężczyzn. Również zazwyczaj u kobiet zwraca się uwagę na figurę. I to będą te cechy, które można uznać za równoważne w kwestii wyglądu. Nie to, że facet wysoki i kobieta wysoka, bo nie tego się u kobiet - znowu - zazwyczaj szuka. Facetowi też prędzej większość wybaczy nieco wystający brzuch niż metr sześćdziesiąt wzrostu. No i stąd mamy, oczywiście znowu mocno uogólniając, że facet wysoki = większe zainteresowanie płci przeciwnej, większa możliwość przebierania w potencjalnych kandydatkach. Owszem, w realu to się może zacierać, bo od pierwszej minuty facet może okazać się bucem, ale mowa była o portalach randkowych. Czyli do wysokiego odezwie się X razy więcej kobiet niż do pana, który szczerze przyzna, że wzrostem nie grzeszy. I skoro wysoki pan może wybierać, to sobie wybierze. Te, które najbardziej będą mu się podobały wizualnie. No bo, halo, skoro autorka się tym kieruje, to dlaczego on by nie miał? Zwłaszcza że przecież uroda nie wyklucza dobrego charakteru itd., a taki wysoki pan ma szansę na super laskę, super przyjaciółkę i partnerkę w jednym. A wnętrze, oczywiście, liczy się jak najbardziej - tylko średnio je widać w krótkich opisach, a poza tym znowu, skoro i tak trzeba poznać i potestować, to dlaczego nie te najbliższe ideałowi? Po prostu trochę głupota, moim zdaniem, chcąc na takich portalach przekonywać do siebie czymkolwiek poza wyglądem. I wcale mnie nie dziwi, że do autorki piszą sami dalecy od ideału - oni po prostu już wiedzą, że żadna top model im nie odpisze, bo będzie zajęta tymi wysokimi.

Tl;dr: w realu autorka prędzej ma szansę zainteresować sobą nawet największego przystojniaka (pytanie, jak zareaguje na to, że został wybrany, bo ma powyżej 180 cm...), ale celowanie w tych najbardziej rozrywanych na portalach randkowych w tej sytuacji, to, cóż... myślenie życzeniowe. Bardzo. Ale w końcu w totka też ludzie grają i wygrywają.

Oczywiście, że może. Ale tego, że jesteś mądra i fajna na portalu randkowym nie widać tak dobrze jak zdjęć. No i nie bardzo rozumiem frustrację - dla Ciebie rozmiar jest jednym z warunków. Dlaczego dla panów nie miałoby być podobnie? Trochę hipokryzja.

Tu się akurat zgadzają,  Autorka szuka wyższego,  mężczyźni szukają niższej od siebie.

No, raczej się zgodzę, nieśmiałość przestaje funkcjonować, gdy kobieta jest atrakcyjna dla faceta. Jeśli on jest zainteresowany, to będzie działał, może nieporadnie, może trochę pokracznie, ale coś zrobi. Jak wygląda na niezainteresowanego, to jest niezainteresowany. Przynajmniej, jak Peter pisze, gość w dojrzałym wieku.

Przestaje funkcjonować - skrót. Miałam na myśli to, że ktoś działa mimo blokad czy lęku.
Różnie to wychodzi, ale jest

Jasne, ale ja przecież nigdzie nie pisałam, że dla pana z metrem osiemdziesiąt wzrost autorki będzie problemem. Bo nie będzie. Tyle że zaletą, o ile pan w wysokich paniach jakoś wyjątkowo nie gustuje, też nie będzie. Dlaczego? Bo taki większość kobiet umieści w szufladce z podpisem "niższe ode mnie", więc to nie jest coś, co specjalnie miałoby go przyciągnąć.

Hmmm... Sama sobie odpowiedz - Ty tych determinant masz więcej: wzrost, kasa i ambicja (czyt, stołek i ciągła praca nad kolejnym, lepszym stołkiem), mieszkanie, wykształcenie, starszy max o 4 lata (najpierw pisałaś o 2 latach, potem dopuściłaś do 4, czyli czterdziestki), a także ogólnie, żeby można się nim było pochwalić w towarzystwie... Szczerze mówiąc, to u mnie byłabyś skreślona przez ostatni punkt, bo osoby z takim wymaganiem odbieram jako typy zakompleksiono-narcystyczne, którym drugi człowiek jest potrzebny do podnoszenia samooceny.

Mężczyźni zazwyczaj mają tych determinant znacznie mniej niż kobiety (Ty nawet jak na kobietę masz bardzo dużo wymagań) - normalnego faceta nie obchodzi kasa czy stołek, raczej też nie wzrost (o ile trzyma się jakiejś normy), raczej przymknie oko na niższe wykształcenie kobiety. Za to wygląd to raczej rzecz nie do przeskoczenia - kobieta może być mądra i fajna, ale jak nie będzie mnie kręcić wizualnie to mam dla niej tylko "posadę" koleżanki.

A zdobywać kobiet nie ma sensu, bo jaki ma sens bieganie za niezainteresowaną?

Może jesteś po prostu zbyt bierna...

Ty też piszesz o rozmiarze - wzrost to rozmiar (waga być niesłuszne wymaganie, wzrost być słuszne). Chyba przypadkowo strzeliłaś sobie w kolano

A o kasie pisałaś nie raz, a pośrednio jeszcze więcej razy. I co Ty masz za towarzystwo, że musiałabyś się wstydzić za przeciętnego faceta? To jakieś snoby? To może za swoje towarzystwo powinnaś się wstydzić?

No widzisz, tak się szczycisz swoim wykształceniem i inteligencją... To skoro odnosisz się do moich słów, to zacytuj, gdzie nazwałem Cię ograniczoną, bo odnoszę wrażenie, że czegoś nie zrozumiałaś, coś sobie nadinterpretowałaś...

Nieee. Jak mężczyzna zainteresowany, to góry przeniesie. Jak nie zainteresowany, to mogę mu i kwiaty kupić i nic z tego nie wyjdzie.
Albo być może coś im we mnie nie pasuje. Może wygląd, może charakter, może zachowanie, może sposób bycia. Może też wszytsko naraz.