mentalna kastracja mężczyzn - jak to jest? - Netkobiety.pl

Eee, a moja kobieta przyszła dziś i powiedziała, że zajebiście odnowiłem drewienko wokół domu. Znaczy się 1,5 tygodnia ze szlifierką i pędzlem nie poszło na marne No i jaka ładna opalenizna, bo żem topless to wszystko czynił. Z tego wszystko kobiecina się przejęła i okna zaczęła myć, bo zaczęły odstawać od ogólnego wizerunku. Przy okazji jedno zepsuła i pocieszyłem, że teraz to do zimy będzie wiatr napier….ł chyba, że jakiegoś fachowca znajdzie. Pojechała załatwiać rodzinne sprawy, ja se obiadek zjadłem, zdrzemłem się, wstałem i okno naprawiłem. Siedzę na drabinie malując, widzę fachowca przywozi. Pytam się, a o co chodzi? No do okna... Przecież naprawiłem No ale z fachowcem my se na osobności pogadali, z kobitek się pośmiali i tyle było z tego dobrego. Nie byłem cham i na koniec pokazałem kobiecinie w jaki sposób okno popsowała co by na drugi raz jak święto będzie jakieś i okna mycie nie psowała. W międzyczasie żem na dach wyszedł jedną rzecz naprawić i był lament, nie wychodź, bo spadniesz! Cichaj babo i podaj mi to i tamto! Weź się nie wychylaj! Cichaj babo...!

Że opalenizna za darmoszkę jest i koleżanki się dopytują, gdzie taką złapałem, tudzież czemu bicek taki twardy...

Na coś trzeba umrzeć, a passe lubimy najbardziej! Kobiety lubią brąz i nie ma to tamto! Zdrowy, wcinający kotlety facet jest opalony i nie straszny mu ani komputer, ani taczka. Reszta to jakieś lebiegi i kastraci jak w temacie.

Od razu przyznaje - nie czytalam wszystkiego.
Ale mysle, ze jedna z przyczyn jest nadmierna produkcja soi i innych straczkowych. Tez kukurydzy. Zawieraja fitoestrogeny, i sa uzywane jako pasze. mamy potem te fitoestrogeny w zywnosci.
Zawsze sie dziwilam modzie na "zdrowa" soje czy kukurydze. A ja sie o zatruciach, (nawet ostrych) tymi roslinami uczylam na toksykologii. Kapusta czy innymi krzyzowymi tez.
Teraz jest afera z bezzbozowymi karmami dla psow - zawarte w nich straczkowe (podobno glownie groch) uszkadzaja m. sercowy i powoduja kardiomiopatie rozstrzeniowa. Czyli serce sie rozszerza, i zastawki sie nie domykaja, krew sie cofa w czasie skurczu.
Nie znaczy to zeby absolutnie nie jesc straczkowych czy kukurydzy - ale jesc z umiarem. Bo bardzo duzo tego jest w miesie, mleku, jajach. A polprodukty z tych roslin sa dodawane praktycznie do wszystkiego.

"Powrot z gwiazd" Lem uwazal za powiesc nieudana. Zmierzyl sie z problemem narastajacej agresji i sposobem na jej zminimalizowanie. Czy w pelni potepial sposob ktory w tej ksiazce przedstawia? Nie, widzi zarowno dobre jak i zle strony. Sam bohater zreszta godzi sie z tym systemem.
Innym podejsciem byla "Wizja lokalna" - i  zabezpieczenie bardziej totalne. I znowu - szokujace dla czytelnika, czasem bardzo uciazliwe, ale Lem zdaje sie uwazal ze jakies wytlumienie agresji jest konieczne - i ze do czegos takiego dojdzie.
Agresja narasta wraz z zageszczeniem, o czym wie kazdy hodowca zwierzat. I bedzie narastac.

Ze sposobu, w jaki to przedstawiłaś można wysnuć wniosek, że macho faktycznie nie dałby się wykastrować, a Ci, co najpierw są synkami mamusi a potem pod pantoflem i opieką żony już są wykastrowani, od małego i dla tej "złej kobiety" już nie ma nić do kastrowania. Kobieta w związku z takim facetem faktycznie nie ma wyboru, jak tylko wziąć całe życie na swoje barki i być odpowiedzialną za całosć, wszystkiego dopilnować, bo taki facet nie umie, nie chce i najczęściej wtedy zwala na tę kobietę, że to przez nią taki jest, bo ona mu swoją zaradnością przytłumia męskość.

Znam taką parę - znajomi rodziców. Ona energiczna, wszystko zrobi, wszystko załatwi, wszędzie jej pełno, najczęsciej uśmiechnięta, ale z czsem coraz bardziej zmęczona. On cichy, niezainteresowany niczym, nic w domu nie zrobi - ani z tzw kobiecych zadań, ani z meskich, nie ugotuje, ale i nie naprawi. Do tego dziecko mieli chore i to ona wszystko ogarniała, chodziła z dzieckiem do lekarzy, edukowała się, jak dbać o dziecko w chorobie, a jego przy tym nie było. Czasami obecny był ciałem, a czasem nawet i to nie, bo sobie do sanatorium pojechał. Ona o wszystkim musiała myśleć - bo i jaki miała wybór? Ostatnio się rozstali - nieoficjalnie, bo rozwodu nie mają, ale już razem nie mieszkają. Kobieta finalnie miała dwójkę dzieci - faktyczne dziecko, które urodziła i tego chłopa dorosłego.

To idź i zdobywaj ktoś Ci broni? Przecież są jeszcze faceci, naukowcy, podróżnicy , którzy odkrywają i zdobywają.

Zgadzam się co do kastracji małych chłopców. Teraz faktycznie wychowaniem zajmują się głównie kobiety - choć i to zaczyna się mieniać, bo sporo facetów widuję z wózkami, zaczyna się wymagać od mężczyzn uczestnictwa w wychowaniu. Jednak to dopiero początki, może gdy dorosną te dzieci, któe teraz panowie popychają w wózkach, to coś się zmieni. W szkołach nadal same nauczycielki, chwali się ładne pisanie i siedzenie cicho i grzecznie, co chłopcom z natury przychodzi trudniej.

Jednak nie zwalałabym całej winy na kobiety - nikt facetom nie bronił uczestnictwa w wychowaniu. Faceci sami się odwrócili od rodziny. Taka była kiedyś narracja, ze dom, dzieci to jest babska sprawa i facetowi nic do tego, więc wychowaniem zajęły sie kobiety i efekt jest - chłopcy w rurkach i w makijażu. Znałam kiedyś samotną matkę małego chłopca. Zero mężczyzn w życiu tego dziecka: jedynie mama, babcia, ciocia albo kuzynki. I on zaczął mówić jak dziewczynka: zjadłam, zrobiłam, chciałam, bo nie znał rodzaju męskiego w języku.

Nie, patrz post wyżej, to się zaczęło dużo wcześniej. Nawet okolice I wojny światowej, gdzie w Europie wyginęły dziesiątki milionów mężczyzn, a setki latały przez kilka lat po okopach. To wtedy dokonała się rzeczywista emancypacja kobiet, które zagoniono do fabryk opuszczonych przez mężczyzn. Raptem 20 lat i kolejna, jeszcze większa hekatomba mężczyzn. Te dwie wojny zrobiły więcej dla kobiet niż cały feminizm, emancypacja i co tam jeszcze kobitki sobie wymyśliły.
Z drugiej strony mój dziadek w czasie I wojny światowej, mając 12 lat opuścił domowe pielesze i zajął się przyuczaniem do zawodu. Bynajmniej nie w szkole, bo kto by wtedy przyuczał w szkole. Szło się jak od wieków do pracy u rzemieślnika cechowego, zostawało czeladnikiem żeby po latach ciężkiej pracy ewentualnie samemu uzyskać członkostwo w cechu. Układ wręcz idealny, bo chłopiec w ogóle wypadał spod opieki rodziców, a co dopiero mówić o matce. Jego dalszym kształtowaniem zajmował się obcy mężczyzna, któremu w razie czego ręka nie zadrżała i lał kijem ile trzeba. Efekty rzecz jasna były, bo z chłopskiego dziecka (choć nie była to wioskowa biedota) został z czasem poważanym w mieście rzemieślnikiem i kamienicznikiem. 
Zresztą na wsi ten model twardego wychowania uchował się dość długo z oczywistych powodów. Chłopcy od małego zapieprzali w polu i obejściu, uczyli się naprawy wszystkiego co jest w gospodarstwie. To działa nawet i dziś, bo młodzi faceci, którzy od małego pomagali w gospodarstwie potrafią wszystko zrobić samemu, no chyba, że wymagana jest pomoc szwagra Całe dzieciństwo jeździłem na wieś, potem też miałem trochę interesów na wsi, a teraz całkiem mieszkam na wsi i kontakt z tymi facetami, to jest coś niesamowitego. To podnosi poprzeczkę, bo po prostu facet, który sobie nie radzi wokół i w domu budzi zwyczajną wesołość. Owszem, nie będą się śmiali w twarz ale szacunku, to się raczej mieć nie będzie. Oczywiście da się to osłodzić sypiąc kasę miejscowym żeby zrobili to i tamto ale to nie szacunek
Tak więc jak po weekendzie spędzonym w towarzystwie tych gości ze wsi, w ich gospodarstwach, warsztatach itp. spotykam w mieście tych rurkowych chłopaczków, z kolczykami niemalże w dupie, to po prostu śmiech mnie bierze. No ale na wsi mieszkają buraki cebulaki i Matkę Boską mają na ścianie

Zależy od indywidualnej odporności materiału. Mojego kolegę wychowywała samotnie matka, na dodatek poza tym miał same siostry. Matka uwzięła się, że on taki rodzynek samotny i trzeba na niego chuchać i dmuchać, a przede wszystkim kontrolować. Cała jego psyche zbudowała się na kontrze do matki i jej postępowania. Im bardziej ona dociskała śrubę, tym bardziej on się rzucał i zrywał. Im coś było głupsze i ryzykowne tym lepiej Dobrze, że akurat z wojnami się rozminął, bo by pierwszy skakał w nocy na spadochronie na karki Serbów< Irakijczyków czy talibów. Na szczęście kiedy był już parę lat poza domem rodzinnym zgarnęła go mądra kobieta, spokojnie ściągnęła cugle, że za bardzo tego nie zauważył i chłop się uspokoił.

Nie dostał za najważniejsze swoje osiągnięcie nagrody nobla za to min iż był żydem a wielu z tego grona przeszkadzał ten fakt. Sam Einstein poza fizyką oraz muzyką za to kompletnie nie znał eis na kobietach.
No i odeszło się od tematu

Averyl temat bardzo ciekawy i nurtujacy ,zarowno dla kobiet jaki i mezczyzn.
Piszecie o ewolucji ,napewno miala wplyw na czlowieka, jaki jest obecnie ...coraz wyzszy ,coraz bardziej inteligentny....aczkolwiek dzisiaj roznie to z tym bywa.
Piszecie o wojnach...ale wtedy ludzie byli zmuszeni sytuacja aby przezyc ,aby ratowac najblizszych.
W tamtych latach wiekszosc rodzin zostalo bez mezczyzn w kwiecie wieku ....pokolenie moich dziadkow ....w obu rodzinach ( mojego taty i mamy ) wszystkie dzieci wychowaly sie bez ojcow i jakos nie bylo ..jak ktos tu napisal "pizdowatych "mezczyzn .Moje pokolenie juz wiekszosc w rodzinach pelnych .Ale tez byly rodziny gdzie tylko matka wychowywalala samotnie syna/ synow (pisze "synow "bo temat jest o plci meskiej ). Dlaczego o tym pisze ,bo uwazam ,ze kazde dziecko czy to corka czy syn wszystko "wynosi z domu ",srodowiska ..w jakim sie wychowuje i ksztaltuje.Jesli taki chlopiec nie mial wzorca meskiego ,zostal wychowany przez same kobiety ...matke ,babcie ,przedszkolanke potem same kobiety nauczycielki ..to skad moze czerpac przyklady na ktorych moze sie wzorowac jakim ma byc mezczyzna .
W wiekszosci kobiety sa nadopiekuncze ...bo uwazaja ,ze jesli syn nie ma ojca to powinien miec lepiej w dziecinstwie anizeli one...a to jest moim zdaniem duzy blad.
Moj syn tez wychowal sie bez ojca ...to ja musialam byc dla niego matka i ojcem ....fakt ,ze mial dziadkow ,odwiedzal ich sporadycznie (inne miasto).
Ale mial od najmodszych lat pewne obowiazki ,oczywiscie adekwatne do wieku , wychowywalam w poczuciu odpowiedzialnosci za swoje czyny ,chwalilam  za madre myslenie ,wiedze ...nie wymagalam swiadectwa z paskiem ,bardziej aby madrze i zaradnie podchodzil do obowiazkow i zycia ,samodzielnosci ,odwaga w podejmowaniu decyzji.
Wychowalam go tak jak wychowal mnie moj tato ....nigdy na mnie nie krzyczal ale byl konsekwentyny , nauczyl mnie smodzielnosci ,myslenia jak sobie dac rade w zyciu , nie plakac i narzekac ...tylko myslec jak wyjsc z trudnej sytuacji ..bo zawsze jest jakies wyjscie .Mama ,obycia ,kultury ,gustu i czystosci .
Ja tez tak syna wychowywalam ....jak sam przyznal ,bedac juz zonaty ...ze ,mial w zyciu momenty jak w duchu na mnie zlowieczyl .
Teraz ma 2 corki i zauwazyalm, ze tak samo je wychowuje ...kiedys jego 8 letnia corka grymasila i zwlekala aby sie ubrac (wiedziala ze maja jechac na urodziny ) poniewaz nie ubrala sie na czas ,to syn ja wzial na ramie i tak w pizamie zapakowal do auta nie zwracajac uwagi na jej placz ...przesiadziala cale urodziny w kacie  ze wstydu przed innymi dziecmi ..to byla taka nauczka ....ze teraz szybko sie ubiera ..to jeden z przykladow.
Jesli matki ,babcie wyreczaja we wszystkim dzieci a ojciec jesli jest a nie interesuje sie dzieckiem ...nie dajac od najmlodszych lat mozliwosci samodzielnosci w czynach (och bo sie skaleczy,och bo sie pobrudzi itd) nie dajac aby dziecko mialo jakies swoje zdanie ,nie dajac aby samodzielnie myslalo czy podejmowalo decyzje to wlasnie rosna takie lamagi zyciowe ..i co najgorsze ,ze jest ich coraz to wiecej .
Druga strona ...to kobiety staly sie bardziej odwazne ,zaradne a co niektore przebiegle ...coraz bardziej wyksztalcone.
Co do maczo ....czy taki mezczyzna istnieje? Wymyslone slowo dla kobiety albo zeby co niektorzy mezczyzni podbudowali swoje ego .....

Dokładnie tak! Dlatego zawsze dziwie się kobietom, które z zadowoleniem mówią "mąż się mnie słucha (boi)" albo że jest pod ich pantoflem. Nie ma nic gorszego, bo wtedy wszystko spada na kobietę. Byłam w takim związku. Niby fajnie, bo to zawsze ja decyduję, będzie po mojemu, a w praktyce wychodziło, że ja mam wszystko załatwiać, bo wiem, zrobię to lepiej (i faktycznie tak było). Dlatego wolę faceta macho niż pantofla. Wiadomo w obu przypadkach są pewne "problemy", ale "wykastrowany" mężczyzna to słabe wsparcie dla kobiety. Dwa, że ja sama w pewnym sensie go kastrowałam. Tego też staram się już nie robić.

Averyl,moze nie rozwinelam tego tematu tak jak to zrobilas powyzej ale to glownie rodzice a nie szkola ,powinni przykladac sie do rozwoju dziecka ,do zainteresowania go chociazby sportem .

Averyl a nie pomyslals o tym ze Ci faceci przeniesli taki wzorzec, ze swojego rodzinnego domu ......jest jeszcze inna sprawa ,ze sa tak leniwi ,ze zostawili to innym ...szkole !!!

Moj syn tez kapal swoje corki i jak wiem kapie dalej mlodsza .....ale pierwsza corke od najmodszych lat zainteresowal sportem rekreacyjnym ...regularnie chodzi na basen (teraz tez z 1,5 roczna ) ,starsza corka 10lat  umie juz zasuwac na nartach i lyzwach ,dobrze plywa ....poniewaz auta i wyscigi to konik mojego syna to zabiera cala rodzine na rozne zloty i rajdy samochodowe i co ciekawe ,ze jego starsza corka polknela te same zainteresowania co ma moj  syn ...a ktore to  wyniosl z domu ....bo ja mojego syna nauczylam jezdzic autem,na nartach ,lyzwach itd .... jest w wieku 38lat tzw.zlota raczka ale i tez bardzo decyzyjny  (zawsze razem z zona omawija sprawe) ale mysle, ze sam tego chcial ,sam dazyl aby nauczyc sie tego ,aby dawac sobie rade w zyciu nie bedac fajtlapa zyciowa ...CHCIAL ...on sam .

Eee to już hrabioskie fanaberie. Mnie uczono od małego właśnie żebym sobie sam kanapki zrobił i nie zawracał gitary czekając aż mamusia śniadanie czy kolację poda. Posiłków się nie celebrowało ale sztućcami się nauczyłem jeść. Z tym, że ja i tak od wczesnej podstawówki obiady jadłem w szkołach. Ogólniak nie miał stołówki, to mnie rodzice zapisali do stołówki w ojca szkole, przy bursie. Tam był dobry zwyczaj, że na stołówce za kelnerki robiły uczennice mieszkające w bursie. Miały dyżury. To znaczy miały na przykład przynieść do stołu wazę z zupą ale z wazy się już samemu nalewało. Drugie danie też przynosiły, talerz po zupie odniosły, a po drugim się samemu odnosiło. Można było niby zostawić ale to już trochę chamskie było. Na studiach też początkowo jadłem w stołówce uczelnianej ale okropne mieli jedzenie i często mi nie pasowało godzinami więc zacząłem z kolegą sam gotować w akademiku. O dziwo, nie mieliśmy z tym żadnych problemów, bo każdy wyniósł z domu podstawy gotowania.
Z domowego żywienia - pajda chleba z cukrem jako ówczesny podwórkowy baton energetyczny Chleb polany wcześniej wodą lub w wersji wypas z masłem lub śmietaną. Piło się wodę lub domowe kompoty z świeżych owoców lub przetworów. Oranżadę zjadało się w proszku

Nie ma to jak ci ktoś przyniesie i rzuci na stół ćwiartkę świniaka w podzięce Kiedyś rodziców miało nie być 2 dni, a tu już pierwszego dnia mi tą ćwiartkę przyniesiono. Do lodówki nie schowasz ha, ha. W mieście mieszkałem, a nie raz w świniobiciu uczestniczyłem i w całym rozbiorze tuszy. Kiszki się czyściło i kiełbasy potem robiło, i kaszankę. Jedyne do czego się nigdy nie przemogłem to do świeżego móżdżku z jajecznicą...
Moja mama jednakowoż wychowana wśród licznych sióstr wyszła z rodzinnego domu nie umiejąc gotować. Wyszła za mąż, a tu nagle gotować trzeba. Dostała pierwszą w życiu prawdziwą wiejską kurę. Oskubała, wrzuciła do garnka i rosół był jak mąż wrócił. Mąż, znaczy ojciec mój zaczyna jeść rosół i coś się krzywi... dlaczego?

tak, właśnie o tym pomyślałam i o tym napisałam, skąd chłopiec ma brać męskie wzorce, jeśli jego ojciec "nie ma jaj"?

Świetnie, że tyle nauczyłaś swojego syna i że on chciał się nauczyć, ale ja się pytam o faceta-ojca-męża, co robi facet w wychowaniu swojego syna???
To nie chodzi tylko o umiejętności, ale np. budowanie relacji z kobietami, o budowanie relacji z in. mężczyznami, jeśli facet uważa, że o wszystkim decyduje kobieta, wszystko organizuje kobieta, to jak syn obserwujący takiego ojca, ma budować fajną relację z kobietą? jak ma konkurować z in. np. w pracy, czy na boisku.

..do skas..

Jestem już po rozmowach pokojowych. Kuźwa, powinienem dostać jakąś nagrodę państwową, dobrą posadę w dyplomacji albo choćby prosto do nieba pójść bez roztrząsania tych paru grzeszków. Moje talenty zdecydowanie się marnują Potem sobie pojeździłem po polach na rowerku, pomachałem na terenowej siłowni, przez las przemknąłem na jednym oddechu, bo ponoć w lasach są kleszcze. Minąłem jakąś przystojną rowerzystkę i mogłem już spokojnie napić się w domu winka, a teraz se czytam

Mysle ,ze nie ma regul ,ze to facet w pewnym wieku ma wychowywac syna .....bo jesli go nie ma (duzo jest matek samotnie wychowujacych synow ) ,nie ma z ojcem zadnego kontaktu ,bo ojciec nie interesuje sie swoim synem albo ojciec zmarl ..to wychowanie syna spada na barki matki ....ale jesli w takiej sytuacji matka jest nadopiekuncza ,nie wpaja swojemu synowi pewnych zasad wychowania ,pracowitosci czy zainteresowan (pisze o rodzinie normalnej ,bez nalogow i klotni )to wyrosnie taki facet bez jaj .....i bedzie potem wszystkie sprawy zwalal na barki swojej zony .

Duzo prawdy w tym co piszesz ....ale ....ach nie bede pisac, bo znow ktos napisze ,ze sie wymadrzam ....

Wychowałam się w mocno tradycyjnym środowisku. Z jasnym podziałem na role kobiece i męskie.
Babochłop- to kobieta która- mając męża- partnera przejmuje role męskie- a męża sprowadza do roli dziecka- On się daje tam wcisnąć lub nie- inna bajka
O kobietach które mieszkają z dziećmi same nie piszę, dla jasności.

Ciekawy temat Szkoda tylko, że pomieszałaś pojęcia. Facet, który oddaje całe życie w ręce kobiety jest człowiekiem nie zaradnym. Natomiast kastrat mentalny to osobnik płci męskiej, który ma wyprany mózg w skutek czego utracił męską tożsamość.
Prawda jest taka, że największymi nieogarami i niezaradnymi życiowo ludźmi są bad boye. Brak pracy, nałogi, imprezy, przebalowane i nieukończone studia, a na koniec wszystko zwala na barki kobiety. Kobieta, sprząta, gotuje, pracuje, zajmuje się dzieckiem, ale ma prawdziwego samca od którego nie potrafi odejść.
Co do kastratów mentalnych to na tym forum był cały wysyp zakładanych przez nich tematów w stylu "Jestem dobry, miły, mam pracę, mieszkanie nie mam dziewczyny...". Zastanawiało kogoś skąd w nich ta potrzeba dobroci? A no od dzieciństwa słyszą, że wszystko co złe to wina facetów, a kobieta jest zawsze ofiarą. Pewna Pani, kiedyś stwierdziła że przemoc ma płeć męską. Obecnie takich ataków jest coraz więcej, choćby reklama gillete o toksycznej męśkosci.

A jakie to życie kobieta musi wziąć w swoje ręce, skoro ma potulnego kanapowca ? Potulny kanapowiec ją wyręczy we wszystkim, no poza zaspokojeniem w łóżku. Tam potrzebny jest facet z jajami.

Ciekawy temat i bardzo na czasie. Ja osobiście co raz częściej widzę takie pary, gdzie kobieta przejmuje pewne męskie wzorce, a facet staje się uległy i tak jakby odpowiada mu ta rola wykastrowanego mentalnie. Znam pewne małżeństwo, w którym kobieta pracuje, a facet zajmuje się domem. Ona jest jedynym żywicielem rodziny i nie jest to patologiczna rodzina. Oboje są wykształceni i mieszkają w stolicy. Pomijając sprawy zarobkowe, mam wrażenie, że w większości związków to kobiety podejmują ostateczne decyzje w różnych kwestiach, to na nie spada większa odpowiedzialność. Nie wiem czy to kwestia równouprawnienia czy jednak sposób wychowywania synów przez matki -  które często ich we wszystkim wyręczają, niańczą, nie uczą samodzielności oraz odpowiedzialności.  Oczywiście wina może również leżeć po stronie ojców, którzy albo nie są obecni w życiu swoich synów, albo nie potrafią im przekazać tych męskich wzorców. Jedno jest pewne -  kobiety co raz częściej muszą radzić sobie same,  a nawet jak mają faceta to one prowadzą ich za rękę.

No gdzies się zapodział ten meski wzorzec u współczesnych męzczyzn - również skłaniam się ku teorii, ze odpowiedzialne za ten stan sa matki wychowujące synow :8, oraz ojcowie, stroniący od rodziny.

Chodzi Ci o aktorkę Ostaszewską ?

Albo Chińczycy, którzy są zdesperowani bo u nich kobiety wybrzydzają bo jest ich mniej w stosunku do mężczyzn.

Nic nie upada. Feminizm przechodzi ewolucję.

Ja mam wrażenie że to wszystko wynika trochę z tego, że kobiety prócz ról kobiecych chcą przejmować również męskie natomiast mężczyznom ani się śni przejąć niektórych ról kobiecych.
Prawda jest taka że mało jest ról uwarunkowanych biologicznie w taki sposób, że nie możnaby ich 'podmienić'. Po prostu duża część mężczyzn nie chce tego robić, uważa że to byłaby jakaś ujma na ich męskości.
Stąd te kobiety co 'kastruja'

trochę za daleko - a co w przypadku gdy kobieta wcale nie chce ojcować, ale ojciec to "kastrat" albo w ogóle go nie ma, więc nie ma wyjścia!
Wcześniej zadałam pytanie, jak faceci wychowują swoich nastoletnich synów. Oczywiście, by mówić o czymś takim, to musieliby zaistnieć już w młodszym wieku, bo ciężko po 10-15 latach obudzić się w roli ojca i zabrać się za wychowywanie. Nawet w tej dyskusji padł argument, że w pewnym momencie chłopiec przechodził pod nadzór ojca, to z nim wykonywał różne prace, obserwował jego zachowanie, a w dzisiejszych czasach?
Ponownie zapytam Panowie czy dogaduje się ze swoimi nastoletnimi synami? w ogóle rozmawiacie z nimi? gracie z nimi w sieci w gry strategiczne, w gałę, jeździcie na rowerach, pływacie kajakami, razem się wspinacie, dyskutujecie jak równy z równym o polityce, gospodarce, religi, kobietach... itp?

Myślę, że "mentalna kastracja" dotyczy przyzwyczajania faceta do jakichś i niekoniecznie dobrych dla samej kobiety rzeczy, jak np. wyręczanie w czymś faceta.
Ale też może chodzić o dobranie się przeciwnymi cechami osobowościowymi - cichy i głośna, głośny i cicha - wzajemnie się jakoś zaspokajają. I potem jest takie wrażenie, że jedno dyryguje, a drugie potulne. Ale znając pare takich małżeństw, gdzie facet to ten potulniejszy, wiem, że "kastracja kanapowa" nie jest tym samym, co nieogarnięcie życiowe. Ci potulni faceci umieją radzić sobie bardzo dobrze, te rodziny żyją na naprawdę przyzwoitym poziomie.Więc o co kaman w tej aferze?

A dla mnie kastrat to jeszcze ktoś inny.